ALLER Uil,
CVervolg en Slot van ons vorig Nommerf)
Al het geld, 'twelk de landverhuizers medenamen,
weid in eene gemeenschappelijke kas gestortwelke
ongeveer ƒ200,000 mag bedragen hebben. In Bre
men, waar zij scheep gingen kocht men voor /7000
aan wijn en liet Stephan zich een prachtig Bisscbops
eostuum makenvan 't welk alleen eene gouden keten
met een kruis bij de 3000 kostte. Gedurende de
geheele reis werd geene godsdienstoefening of gemeen
schappelijk gebed gehoudenzelfs niet na eenen vree-
selijken stormdie één vaartuig van de vier deed
omkomen en de drie overigen met den ondergang be
dreigde. Stephan zegt men heeft integendeel den
ganschen tijd door, den van Bremen medegenomenen
wijn zeer sterk aangesproken. I11 het begin van 1839
kwam men eindelijk in St. Louis waar Stephan bij
voorraad een kostelijk huis bewoondedrie bedienden
in livrei hield en zes meisjes tot hr.isdienst bezigde.
Uier werd den armen landverhuizeren de blinddoek
van de oogen genomen.
Toen men zich nog te St. Louis ophieldom daar
allf inrigtingen te maken, ten einde eene bloeijende
Luihevsche kolonie te grondvestenopenbaarde een
meisje die reeds in Dresden had gezegddat zij iets
op haar geweten had geheel van zelve aan eenen der
Predikanten dat zij den Pastor Stephan tot bijslaap»
ster had gedienddat zij daartoe bewogen was ge
worden door zijne voorstelling, dat men hem, dien
men zijne ziel toevertrouwde ook wel zijn ligchaam
inogt en moest overlaten, en dat Stephan haar tot
zwijgen had verleiddoor te zeggen dat zoo zij hem
verried en hij daardoor te gronde ging ook in hem
dé Kerk van God mede te gronde zou gaan; en dat
zelfs een valsche eed beter zou zijn dan zulk eene
bekentenis. Te gelijk gaf zij nog onderscheidene
meisjes en vrouwen op, die aan dezelfde zonde schul
dig waren, en opgeroepen en ondervraagd, ook zon
der groote zwarigheid de zaak bekenden.
Ten gevolge van deze ontdekkingen werd Stephan
oiVler handen genomen en hem zijne afzetting aange
kondigd. Men besloot hem naar de overzijde van den
M'ssissïppite bannen, waar het land nog woest is,
er; boor Indianen, misdadigers en gelukzoekers wordt
doorkruisd. In een daar gelegen blokhuis zou Stephan
eene kamer huren en zich nooit weder in de gemeen
te vertonnen. Voor dat men hem evenwel overbragt,
werd hij aan het geheele lijf onderzocht, dewijl men
lient van ontrouw verdachten vond men bij hem
130 groote Spaansehe goudstukken (van ongeveer ƒ50
ieder jen eene menigte kleineredie hij in ondergoed
en kousen had genaaidvan dit geld liet men hem
slechts too dollars (ƒ250.) Omtrent acht dagen ]ua
Strphan's verwijdering ontsnapte de eerste van zijne
bijzitten, Louise Gruber aan welke men niet had
toegestaan hem te begeleidenen liet zich tot hem
ever de rivier zetten. Tevens ontbrak er eene bank
noot van 400 dollars.
De overige zetten zich nu als kolonie neder. Maar
het aanzien van de Geestelijken was gezonkenmen
vertrouwde na zulk eene teleurstelling geen mensch
meerver trouwde zelfs God in den hemel nietdaar
uien nu 1 Hem bijna alleen door Stephan als midde
laar in v ibii.dtens had gestaan. Lenige Kandidaten,
die vo ral aan St&phan hadden gehangen werden
geheel W" tgejaagl. Alle gezag was verdwenen. Nood
en ellende van alledei aard grep-n rondom zich. De
meeste vervielen in moedeloosheid of wanhoop. In
de eerste zes maanden van het verblijf in Amerika
stierven zestigde overigen waggelden bleek en mat
rondvelen van dezen zijn reeds in hun vaderland
weder jrerug gekeerd. Enkelen b bben zich nog we
der bij Stephan gevoegd.
1> gebeurtenissen in Belgiena de cptreditrg van'
bet Tegenwoordig Ministerie, en de beraadslagingen rn
de K.iitivr der Afgevaardigden over de vorming van het
nieuwe Kabinet. zijn 11 ret al'een voor dat Land, maar
voor de beschaafde wereld in het algemeen, en niet
her minsi voor Nederland, allermerkwaardigst. Men
staat verbaasd, als men leest, wat door de Katholieke
Volksve< tegenwoordigers over Jezuïten en Ultramon-
taneiien over Staatslieden, die zich aan deze verwer
pelijke partij hebben verkocht en zich tot slaven daar
van. hebben vernederd rn bet openbaar gezegd is.
Bijna de helft der leden van de Kamer is tot het be
sluit gekomen dat een Ministerie, hetwelk de R. K.
Geestelijkheid na-ar de oogen ziet en aan haren leiband
loopt, s'Lands zedelijke en stoffelijke belangen uit het
oog verliest en verwaarloostvoor den Vorst zoowel
als voor het volk noodlottig is, en beiden ten laatste
in het verderf storr.
Wij znl'en de bewijzen uit de geschiedenis van an
dere volken, tot staving dezer waarheden in de Kamer
bijgchra.gt. hier niet opnoemen, maar wiUen alleen stil
staan bij eenige feiten, welke men bij die gelegenheid
den Ultramontanen openlijk voor de voeten geworpen
Leeftwelke hen allerdiepst hebben vernederd, en
waarop zij wel hebben willen, doch niet hebben kun
nen antwoorden. Wij bedoelen de zaak van Retsin.
Zij is deze: - Retsin was vroeger knecht bij den
Pauselijken Nuntius, alwaar hij onder andere zich be
zig hield met reliquiën te fabriceren. Beentjes van
konijnen verkocht Lij voor beenderen van Heiligen
liet Geiegt vond later bij hem eenen schedel, waarop
geschreven stond St. Dorothea, en ligt bleek, dat liet
de schedel was van eenen man! Retsin was ook in
het bezit van oningevulde bisschoppelijke brieven, om
ze tot certificaten van reliquiën in te rigten, en door
deze verachtelijke bedriegerijen heeft hij veel gelds
verzameld.
Zulk een man evenwel werd door de R, K. Gees
telijkheid op allerlei wijze beschermd. Door haren
invloed werd hij in 184.3 benoemd tot adjunct-kom
mies bij het Ministerie van financiënen ofschoon
zij, die boven hem gesteld waven, telkens over hem
klaagden, men bevorder ie hem tót Ontvanger te Rethy,
meteen minimum van 1600 fr. tractemenr, vervolgens
te Moerkerke op een inkomen van 2400 fr. en ten
laatste te Jemmappes op een inkomen van 6000 fr.
Doch de fabrijkant en uitventer van reliquiën tastte te
Jemmappes wat a' te diep 111 de staatskas; de diefs'al
werd ontdekt en Retsin werd regterh k vervolgd. De
Geestelijkheid en Staatsdienarendie hare liverei dra
gen, putreti zich uit in middelen, om hunnen viiend
aan de Justitie te onttrekkendoch het gelukte niet
en Retsin moest voor de Restbank verschijnen.
Onderscheidene Advokaten, aan wie men de verdedi
ging van dien man wilde opdragenweigerden het en
beschouwden het beneden hunnen rang en plig't. eenen
misdadiger van deze soort te verdedigen. Retsïm
voegde fbij zijne overige misdaden die van laster en
valsche beschuldiging, en klaagde zijnen klerk aan als
den dief; doch ook dit misdrijf mislukte. Hij werd
van de logen en de valschheid der beschuldiging over
tuigd en tot vijfjaren gevangenisstraf verwezen. Hij
appelleerde van dit vonnis, doch kon niemand tot zijnen
verdediger vinden en toen hij om gratie verzocht bad,
werd dit verzoek verworpen. De gronden der par
ketten van Brussel en Bergen tegen hem, waren van
dien aard, dat men den misdadiger geene gratie ver-
leenen kon. Doch Retsin kende zijne beschermers,
en rekenende op hunnen invloed, durfde hij zijne Ren
ters bedreigen en openlijk verklaren, dat hij geen half
jaar in de gevangenis zou verblijven. In plaats van
naar St. Bernards gevoerd te worden, mogt de gevon-
nisde voormalige knecht van den Pauselijken Nuntius,
volgens een Koninklijk Besluit, te Brussel verblijven.
In zijne gevangenis ontving hij bezoeken van zulke
hoog geplaatste personen, dat de bedienden hierover
verbaasd stonden, en weinig tijds daarna werd Retsin,
niet op een besluit van gratie van den Koning, maar
op eenvoudig bevel van den Minister van Justitie, los
gelaten. Men zou meenen, dat de man zich nu zou
hebben schuil gehoudenneen, hij vertoonde' zich ter
stond in het openbaar, bezat een mandaat van 350 fr.
op 's Rijks kas, en hij pochte er op, dat zijne vrien
den weder aan liet roer zaten, en hij hun op nieuw
zijne diensten kon aanbieden.
Maakte de mededeeling van deze feiten eenen groo
ten indruk op de Leden der Kamer; niet minder toonde
men zijne verontwaardiging, toen de Minister van Jus
titie, door de blootlegging van zulke gebeurtenissen
fn de engte gedreven en blijkbaar in de grootste ver
warring gebragt, geen der aangevoerde feiten kon we
derleggen, en zeide, dat bij aan Retsïn, omdat deze
ongesteld was, de vrijheid had weder gegeven, op het
attest van eenen Geneesheer. Dit attest kon hij even
wel niet overlegger.het was bij toeval verloren ge
raakt! Maar had dit attest ooit besraan, waarom kon
dan de Geneesheer het niet nogmaals afgeven of de
zaak ophelderen? Dit voorval heeft in en buiten
de Kamer zooveel ontevredenheid en bi'ftijke veront
waardiging verwekt, dat de Belgische dagbladen beb
ben aangekondigd, dat de maker van reliquiën en ont
vanger Retsin op Zondag, den 19- April, door de
gensdarmes re Kortrijk op nienw is gevangen genomen
en naar Brussel vervoerd, om er het overig gedeelte
van de gevangenisstraf te ondergaan. Zijne ongesteld
heid is dus spoedig geweken
Het verwondert ons niet dat sommige Belgische bladen
uit vele andere gebeurtenissen, en bovenal uit dit laatste
feit, het besluit hebben getrokken, dat ee» Ministerie,
hetwelk aan den leiband der Geestelijkheid gekluisterd1
rs, het Koninklijk gezag en- de Koninklijke regten aan
tast en met voeten treedt, en over de kroon err de
na'ie niets dan onheil en verderf verspreidt. Vele
Afgevaardigden, die de Regering vroeger ondersteun
den. hebben haar dan ook hunne «-n l.-r- et mm* "i t-
zr-gd en zijn thans in hare vijanden verkeerd. Dat
zijn de vruchten
^De dagbladen deelen eme levensschat! mede vin nu
wijlen !c flung Lode wijk Buonaparte. Hij is den 4 srp*,
1778 re Ajiecio op C >rsicï, geboren, en den 25 (u
1846 te Livórno overleden, dus in den ouder.! >m van
67 jaren en 11 maanden. Lodewijk trad Vroegtijdig in
militaire dierst en vergezelde Napoleon in de vëil'og.
ten van Italië en E-yp'e. Den 14 Maart 1799 ver
liet hij Egypte, om aan het directoire exicuti'l Lubven
van zijn bioeder te brengen. Na den 18 brumain- werd
hij ambassadeur en 'daarna kommar.dant van het 9de re -i
ment dragonders, Den 3 Jan. 1802 deed de eerste consul
hem diens aangehuwde dochter, Hortcnse.de Beftuhar
nciishuwen. Uir du huwel.jk zijn gesproten*3 kin
deren 1) Napoleon Charles overleden in 1807;
Napoleon Louisoverleden in 1831, en 3) CharUs
Louts Napoleondezer dagen de gevangenis te II10
ontvlugt en thans in Londen w mende. Z411 huwelijk
was niet gelukkig en werd in Rome ombonden. Zijne
vrouw overleed 5 Oct. 1837. Napoleon die zijne
bloeders verhief0111 door hen overal te kunnen lieer
schen, maakte hem 1805 tot gouverneur gene-aal vjn
Piemontvervolgens tot gnuverneur.generaal van Parijs,
opperbevelhebber van het Noorderlegef en den 3 Ju uj
1806 koning van Holland. Hij regeerde tot 1 fnhj
'1810, toen hij afstand van den troon deed, omdat Inj
niet bestand was tegen zijden heerscbzucbtigen broeder.
Hij vertrok naaf Gratzin Stiermarken, en daarna
naar Italië, alwaar hij in stilte zijn leven eindigde. (I j
heefi geschreven Geschiedkundige Gedenkstukken en
Maria of de Ilollandschc Vrouwen. Hij was zeer aan
Holland en de Hollanders gehecht.' Als koningtrach
te Lijzooveel mogelijk de rampen des lands te le
nigen of zooveel hij vermogt af te wenden. N1
het keizerlijk decreet van Berlijn in Nov. iSoó, wei
gerde hij beslag te leggen op de Engelsche eigendommen
in Holland, en op de renten, den prins van Oranje
verschuldigd. In 1809 liet hij de Amerikaansche sche
pen, onder zekere bepalingen, in onze havens 10e,
waaraan Napoleon echter spoedig een einde maakte
enden sluikhandel met Engeland zag bij oogluikend
aan; waai om de Keizer gewoon was hem densluiker
te noemen. O,ok voor de Overzeesche bezittingen van
den Sraat poogde hij te zorgen. Tegen de invoering
der Fransche conscriptie en tegen het Staatsbankroet
verzette hij zich ijverig.
Kunsten en wen nschappen vonden in Lod&wijk een
goedwilligen beschermer. De vestiging van het Ko
ninklijk Nederlaridsch Instituut en het verordenen der
tentoonstellingen van voortbrengselen van volksiiidus
trie beliooren onder de bewijzen hiervan, Straatwegen
wier vroegere aanleg overdreven spaarzaamheid belet
had, zag men, onder zijn bestuur, in verschillende
Gewesten aanleggenen gewigtige dijk- en waterwer
ken aanvangen of voltooijen.
Bij zooveel goeds was de Koning niet van wis
pelturigheid en zucht tot overtollige uirgaven vrij re
pleiten. De verplaatsing van den zetel des B stuurs
naar Amsterdam, In 1808, na eene kortstondige over.
brenging daarvan naar Utrechtstuitte Velen tegen de
borst. Ook in de toepassing der middelen tot dekking
der gedurige te korten betoonde hij soms eene wuft-
hvid, die liet goede oogmerk verijdelde»
Onfeilbaar middel tegen de Jicht.
!s ev onaangenamer, lastiger opr het humeur gïaftff
srorig-r invloed hebbende kwaaldan de podragaof
de jicht Geleerde lijders leest bier en doet er tf.v
voordeel mede. De Amerikaansche dagbladen', boven
vele hunner confraters uitmuntende en uitschitterend^
In büna ongeloofelijke waarheidsliefde geven er een
onfeilbaar middel, de i'adicale genezing voor op. De
lijder late zijn'' hoed van binnen met rood koper voe
ren, en zette dien aldus gevoerden hoed op het hoof 1.
Dan trekke Lij een paar laarzen aan, met verdund
zwavelzuur gevuld. Deze laarzen moeten door mid
del van twee meralen dradenlangs de gewone kleeding
Ioopende met het koper in den hoed in verbind wor
den gebragt. Is dit bewerkstelligd, dan wordt dej c'b-
tige of podagreuse lijder door ae kracht van het g.d
vanismus van zelf voortgedreven en gaat ijlings nwn
bet hollen over heg en sieg, door dik en dun, tor
dat hij too a 15o mijlen heeft afgelegd. Alsdan rs
bet zwavelzuur uitgeput en hij komt tot rust, om
zijne achtergeblevene betrekkingen kennis te geven Van
zijne volknmene herstelling. Wij raden ieder onge-
loovigedit opgegeven middel te beproeven, onl zich
van de voortréifelijke uitwerking persoonlijk te kunnen
overtuigen.
Te Goes, bij F. Kleeuwbns Zoon.