ALLER Uil, CVervolg en Slot van ons vorig Nommerf) Al het geld, 'twelk de landverhuizers medenamen, weid in eene gemeenschappelijke kas gestortwelke ongeveer ƒ200,000 mag bedragen hebben. In Bre men, waar zij scheep gingen kocht men voor /7000 aan wijn en liet Stephan zich een prachtig Bisscbops eostuum makenvan 't welk alleen eene gouden keten met een kruis bij de 3000 kostte. Gedurende de geheele reis werd geene godsdienstoefening of gemeen schappelijk gebed gehoudenzelfs niet na eenen vree- selijken stormdie één vaartuig van de vier deed omkomen en de drie overigen met den ondergang be dreigde. Stephan zegt men heeft integendeel den ganschen tijd door, den van Bremen medegenomenen wijn zeer sterk aangesproken. I11 het begin van 1839 kwam men eindelijk in St. Louis waar Stephan bij voorraad een kostelijk huis bewoondedrie bedienden in livrei hield en zes meisjes tot hr.isdienst bezigde. Uier werd den armen landverhuizeren de blinddoek van de oogen genomen. Toen men zich nog te St. Louis ophieldom daar allf inrigtingen te maken, ten einde eene bloeijende Luihevsche kolonie te grondvestenopenbaarde een meisje die reeds in Dresden had gezegddat zij iets op haar geweten had geheel van zelve aan eenen der Predikanten dat zij den Pastor Stephan tot bijslaap» ster had gedienddat zij daartoe bewogen was ge worden door zijne voorstelling, dat men hem, dien men zijne ziel toevertrouwde ook wel zijn ligchaam inogt en moest overlaten, en dat Stephan haar tot zwijgen had verleiddoor te zeggen dat zoo zij hem verried en hij daardoor te gronde ging ook in hem dé Kerk van God mede te gronde zou gaan; en dat zelfs een valsche eed beter zou zijn dan zulk eene bekentenis. Te gelijk gaf zij nog onderscheidene meisjes en vrouwen op, die aan dezelfde zonde schul dig waren, en opgeroepen en ondervraagd, ook zon der groote zwarigheid de zaak bekenden. Ten gevolge van deze ontdekkingen werd Stephan oiVler handen genomen en hem zijne afzetting aange kondigd. Men besloot hem naar de overzijde van den M'ssissïppite bannen, waar het land nog woest is, er; boor Indianen, misdadigers en gelukzoekers wordt doorkruisd. In een daar gelegen blokhuis zou Stephan eene kamer huren en zich nooit weder in de gemeen te vertonnen. Voor dat men hem evenwel overbragt, werd hij aan het geheele lijf onderzocht, dewijl men lient van ontrouw verdachten vond men bij hem 130 groote Spaansehe goudstukken (van ongeveer ƒ50 ieder jen eene menigte kleineredie hij in ondergoed en kousen had genaaidvan dit geld liet men hem slechts too dollars (ƒ250.) Omtrent acht dagen ]ua Strphan's verwijdering ontsnapte de eerste van zijne bijzitten, Louise Gruber aan welke men niet had toegestaan hem te begeleidenen liet zich tot hem ever de rivier zetten. Tevens ontbrak er eene bank noot van 400 dollars. De overige zetten zich nu als kolonie neder. Maar het aanzien van de Geestelijken was gezonkenmen vertrouwde na zulk eene teleurstelling geen mensch meerver trouwde zelfs God in den hemel nietdaar uien nu 1 Hem bijna alleen door Stephan als midde laar in v ibii.dtens had gestaan. Lenige Kandidaten, die vo ral aan St&phan hadden gehangen werden geheel W" tgejaagl. Alle gezag was verdwenen. Nood en ellende van alledei aard grep-n rondom zich. De meeste vervielen in moedeloosheid of wanhoop. In de eerste zes maanden van het verblijf in Amerika stierven zestigde overigen waggelden bleek en mat rondvelen van dezen zijn reeds in hun vaderland weder jrerug gekeerd. Enkelen b bben zich nog we der bij Stephan gevoegd. 1> gebeurtenissen in Belgiena de cptreditrg van' bet Tegenwoordig Ministerie, en de beraadslagingen rn de K.iitivr der Afgevaardigden over de vorming van het nieuwe Kabinet. zijn 11 ret al'een voor dat Land, maar voor de beschaafde wereld in het algemeen, en niet her minsi voor Nederland, allermerkwaardigst. Men staat verbaasd, als men leest, wat door de Katholieke Volksve< tegenwoordigers over Jezuïten en Ultramon- taneiien over Staatslieden, die zich aan deze verwer pelijke partij hebben verkocht en zich tot slaven daar van. hebben vernederd rn bet openbaar gezegd is. Bijna de helft der leden van de Kamer is tot het be sluit gekomen dat een Ministerie, hetwelk de R. K. Geestelijkheid na-ar de oogen ziet en aan haren leiband loopt, s'Lands zedelijke en stoffelijke belangen uit het oog verliest en verwaarloostvoor den Vorst zoowel als voor het volk noodlottig is, en beiden ten laatste in het verderf storr. Wij znl'en de bewijzen uit de geschiedenis van an dere volken, tot staving dezer waarheden in de Kamer bijgchra.gt. hier niet opnoemen, maar wiUen alleen stil staan bij eenige feiten, welke men bij die gelegenheid den Ultramontanen openlijk voor de voeten geworpen Leeftwelke hen allerdiepst hebben vernederd, en waarop zij wel hebben willen, doch niet hebben kun nen antwoorden. Wij bedoelen de zaak van Retsin. Zij is deze: - Retsin was vroeger knecht bij den Pauselijken Nuntius, alwaar hij onder andere zich be zig hield met reliquiën te fabriceren. Beentjes van konijnen verkocht Lij voor beenderen van Heiligen liet Geiegt vond later bij hem eenen schedel, waarop geschreven stond St. Dorothea, en ligt bleek, dat liet de schedel was van eenen man! Retsin was ook in het bezit van oningevulde bisschoppelijke brieven, om ze tot certificaten van reliquiën in te rigten, en door deze verachtelijke bedriegerijen heeft hij veel gelds verzameld. Zulk een man evenwel werd door de R, K. Gees telijkheid op allerlei wijze beschermd. Door haren invloed werd hij in 184.3 benoemd tot adjunct-kom mies bij het Ministerie van financiënen ofschoon zij, die boven hem gesteld waven, telkens over hem klaagden, men bevorder ie hem tót Ontvanger te Rethy, meteen minimum van 1600 fr. tractemenr, vervolgens te Moerkerke op een inkomen van 2400 fr. en ten laatste te Jemmappes op een inkomen van 6000 fr. Doch de fabrijkant en uitventer van reliquiën tastte te Jemmappes wat a' te diep 111 de staatskas; de diefs'al werd ontdekt en Retsin werd regterh k vervolgd. De Geestelijkheid en Staatsdienarendie hare liverei dra gen, putreti zich uit in middelen, om hunnen viiend aan de Justitie te onttrekkendoch het gelukte niet en Retsin moest voor de Restbank verschijnen. Onderscheidene Advokaten, aan wie men de verdedi ging van dien man wilde opdragenweigerden het en beschouwden het beneden hunnen rang en plig't. eenen misdadiger van deze soort te verdedigen. Retsïm voegde fbij zijne overige misdaden die van laster en valsche beschuldiging, en klaagde zijnen klerk aan als den dief; doch ook dit misdrijf mislukte. Hij werd van de logen en de valschheid der beschuldiging over tuigd en tot vijfjaren gevangenisstraf verwezen. Hij appelleerde van dit vonnis, doch kon niemand tot zijnen verdediger vinden en toen hij om gratie verzocht bad, werd dit verzoek verworpen. De gronden der par ketten van Brussel en Bergen tegen hem, waren van dien aard, dat men den misdadiger geene gratie ver- leenen kon. Doch Retsin kende zijne beschermers, en rekenende op hunnen invloed, durfde hij zijne Ren ters bedreigen en openlijk verklaren, dat hij geen half jaar in de gevangenis zou verblijven. In plaats van naar St. Bernards gevoerd te worden, mogt de gevon- nisde voormalige knecht van den Pauselijken Nuntius, volgens een Koninklijk Besluit, te Brussel verblijven. In zijne gevangenis ontving hij bezoeken van zulke hoog geplaatste personen, dat de bedienden hierover verbaasd stonden, en weinig tijds daarna werd Retsin, niet op een besluit van gratie van den Koning, maar op eenvoudig bevel van den Minister van Justitie, los gelaten. Men zou meenen, dat de man zich nu zou hebben schuil gehoudenneen, hij vertoonde' zich ter stond in het openbaar, bezat een mandaat van 350 fr. op 's Rijks kas, en hij pochte er op, dat zijne vrien den weder aan liet roer zaten, en hij hun op nieuw zijne diensten kon aanbieden. Maakte de mededeeling van deze feiten eenen groo ten indruk op de Leden der Kamer; niet minder toonde men zijne verontwaardiging, toen de Minister van Jus titie, door de blootlegging van zulke gebeurtenissen fn de engte gedreven en blijkbaar in de grootste ver warring gebragt, geen der aangevoerde feiten kon we derleggen, en zeide, dat bij aan Retsïn, omdat deze ongesteld was, de vrijheid had weder gegeven, op het attest van eenen Geneesheer. Dit attest kon hij even wel niet overlegger.het was bij toeval verloren ge raakt! Maar had dit attest ooit besraan, waarom kon dan de Geneesheer het niet nogmaals afgeven of de zaak ophelderen? Dit voorval heeft in en buiten de Kamer zooveel ontevredenheid en bi'ftijke veront waardiging verwekt, dat de Belgische dagbladen beb ben aangekondigd, dat de maker van reliquiën en ont vanger Retsin op Zondag, den 19- April, door de gensdarmes re Kortrijk op nienw is gevangen genomen en naar Brussel vervoerd, om er het overig gedeelte van de gevangenisstraf te ondergaan. Zijne ongesteld heid is dus spoedig geweken Het verwondert ons niet dat sommige Belgische bladen uit vele andere gebeurtenissen, en bovenal uit dit laatste feit, het besluit hebben getrokken, dat ee» Ministerie, hetwelk aan den leiband der Geestelijkheid gekluisterd1 rs, het Koninklijk gezag en- de Koninklijke regten aan tast en met voeten treedt, en over de kroon err de na'ie niets dan onheil en verderf verspreidt. Vele Afgevaardigden, die de Regering vroeger ondersteun den. hebben haar dan ook hunne «-n l.-r- et mm* "i t- zr-gd en zijn thans in hare vijanden verkeerd. Dat zijn de vruchten ^De dagbladen deelen eme levensschat! mede vin nu wijlen !c flung Lode wijk Buonaparte. Hij is den 4 srp*, 1778 re Ajiecio op C >rsicï, geboren, en den 25 (u 1846 te Livórno overleden, dus in den ouder.! >m van 67 jaren en 11 maanden. Lodewijk trad Vroegtijdig in militaire dierst en vergezelde Napoleon in de vëil'og. ten van Italië en E-yp'e. Den 14 Maart 1799 ver liet hij Egypte, om aan het directoire exicuti'l Lubven van zijn bioeder te brengen. Na den 18 brumain- werd hij ambassadeur en 'daarna kommar.dant van het 9de re -i ment dragonders, Den 3 Jan. 1802 deed de eerste consul hem diens aangehuwde dochter, Hortcnse.de Beftuhar nciishuwen. Uir du huwel.jk zijn gesproten*3 kin deren 1) Napoleon Charles overleden in 1807; Napoleon Louisoverleden in 1831, en 3) CharUs Louts Napoleondezer dagen de gevangenis te II10 ontvlugt en thans in Londen w mende. Z411 huwelijk was niet gelukkig en werd in Rome ombonden. Zijne vrouw overleed 5 Oct. 1837. Napoleon die zijne bloeders verhief0111 door hen overal te kunnen lieer schen, maakte hem 1805 tot gouverneur gene-aal vjn Piemontvervolgens tot gnuverneur.generaal van Parijs, opperbevelhebber van het Noorderlegef en den 3 Ju uj 1806 koning van Holland. Hij regeerde tot 1 fnhj '1810, toen hij afstand van den troon deed, omdat Inj niet bestand was tegen zijden heerscbzucbtigen broeder. Hij vertrok naaf Gratzin Stiermarken, en daarna naar Italië, alwaar hij in stilte zijn leven eindigde. (I j heefi geschreven Geschiedkundige Gedenkstukken en Maria of de Ilollandschc Vrouwen. Hij was zeer aan Holland en de Hollanders gehecht.' Als koningtrach te Lijzooveel mogelijk de rampen des lands te le nigen of zooveel hij vermogt af te wenden. N1 het keizerlijk decreet van Berlijn in Nov. iSoó, wei gerde hij beslag te leggen op de Engelsche eigendommen in Holland, en op de renten, den prins van Oranje verschuldigd. In 1809 liet hij de Amerikaansche sche pen, onder zekere bepalingen, in onze havens 10e, waaraan Napoleon echter spoedig een einde maakte enden sluikhandel met Engeland zag bij oogluikend aan; waai om de Keizer gewoon was hem densluiker te noemen. O,ok voor de Overzeesche bezittingen van den Sraat poogde hij te zorgen. Tegen de invoering der Fransche conscriptie en tegen het Staatsbankroet verzette hij zich ijverig. Kunsten en wen nschappen vonden in Lod&wijk een goedwilligen beschermer. De vestiging van het Ko ninklijk Nederlaridsch Instituut en het verordenen der tentoonstellingen van voortbrengselen van volksiiidus trie beliooren onder de bewijzen hiervan, Straatwegen wier vroegere aanleg overdreven spaarzaamheid belet had, zag men, onder zijn bestuur, in verschillende Gewesten aanleggenen gewigtige dijk- en waterwer ken aanvangen of voltooijen. Bij zooveel goeds was de Koning niet van wis pelturigheid en zucht tot overtollige uirgaven vrij re pleiten. De verplaatsing van den zetel des B stuurs naar Amsterdam, In 1808, na eene kortstondige over. brenging daarvan naar Utrechtstuitte Velen tegen de borst. Ook in de toepassing der middelen tot dekking der gedurige te korten betoonde hij soms eene wuft- hvid, die liet goede oogmerk verijdelde» Onfeilbaar middel tegen de Jicht. !s ev onaangenamer, lastiger opr het humeur gïaftff srorig-r invloed hebbende kwaaldan de podragaof de jicht Geleerde lijders leest bier en doet er tf.v voordeel mede. De Amerikaansche dagbladen', boven vele hunner confraters uitmuntende en uitschitterend^ In büna ongeloofelijke waarheidsliefde geven er een onfeilbaar middel, de i'adicale genezing voor op. De lijder late zijn'' hoed van binnen met rood koper voe ren, en zette dien aldus gevoerden hoed op het hoof 1. Dan trekke Lij een paar laarzen aan, met verdund zwavelzuur gevuld. Deze laarzen moeten door mid del van twee meralen dradenlangs de gewone kleeding Ioopende met het koper in den hoed in verbind wor den gebragt. Is dit bewerkstelligd, dan wordt dej c'b- tige of podagreuse lijder door ae kracht van het g.d vanismus van zelf voortgedreven en gaat ijlings nwn bet hollen over heg en sieg, door dik en dun, tor dat hij too a 15o mijlen heeft afgelegd. Alsdan rs bet zwavelzuur uitgeput en hij komt tot rust, om zijne achtergeblevene betrekkingen kennis te geven Van zijne volknmene herstelling. Wij raden ieder onge- loovigedit opgegeven middel te beproeven, onl zich van de voortréifelijke uitwerking persoonlijk te kunnen overtuigen. Te Goes, bij F. Kleeuwbns Zoon.

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1846 | | pagina 2