Waarde Stadgenooten!-
Lissabon, den i September. De torstand van ons
land is hagchelijk genoeg. De liberale partij heeft aap
de Koningin eene petitie aangeboden waarbij zij in
het breede bare grieven opsomt. Wij zullen eenigec
zinsneden uit dit stuk mededeelen
Frankfort, den 13 September. Een dagblad wil
weten," dat de koning van Pruissen de huizen van Lu
ther en Mdanchton re Wittenberg zou hebben aange-
kocht en dezelve tot scholen zal laten inrigten. Ook
zouden de' deuren der slotkerk, aan welke Lnther
zijne 95 theses hechtte, en die onder de Franschen
verbrand werden, uit metaal hersteld en rijk met em
blemata versierd worden.
Londen, den 15 September. Meer dan 10,000
liefhebbers, zegt de Sun, hebben gisteren eeneboks-
partij bijgewoond, tusschen twee in deze kunst be
faamde mannenCanut en BandigoDe zaak was
al aanstonds geen spelwant Bandigo bragt bij den
eersten aanval zijnen tegenstander eenen zoo duchtigeii
slag op bet r?gteroog toedat bet bloed vloeide—
Een algemeen g juich van: Leve BandigoHet
eerste bloed voor Bandigo deed zich hooi en. Men
waagde booge weddingschappen op Bandigo''s overwin
ning ofschoon Canut inderdaad een reus is. Hoe
vreesselijker Canut zich met zijnen opgeheven vuisc
vertoondedes te buigzamer en vlugger toonde Ban
digo zichom zijne slagen te vermijdenen voor de
tweede maal bragt hij Canut eènen slag op het reeds
zoo gehavende oog toe. De aanval is 93 malen her
haald en heeft twee uren en acht minuten geduurd. Na
den laatsten ging Canut bedaard op den grond zitten»
als weigerde hij den strijd te hervatten, en, onder een
daverend geschreeuw van Leve Bandigo!'''' werd hij
door de daartoe aangestelde regters tot overwinnaar ver
klaard.
JV#. T6.
C
De uitgave dezer Courant, geschiedt Maandags
en Donderdags avonds. De Prijs -per Kwartaal
is f .1,75j Franco per Post f J.90. J
COUKAMV
f Gewone Advertentiën worden a 20 cfk.
i geplaatst. Geboorte-, Huwelijks- en Doodberigien
V van d 6 regels d f d ,20, behalve het Zegelregt
60ESSCHE
Van de oprigting eencr Algemeene Armen Pfrerk-
Jnrigting ten doel hebbendede behartiging der
zedelijke- en stoffelijke belangen der arbeidende-,
behoeftige- en armen klassen binnen deze Stad
is reeds voor eenige maanden kennis gegeven.
Bij dat berigt is tevens mededeeling gedaan van de
oprigting eener Armen Spaarkaswaarmede de Ver-
eeniging haren werkkring geopend heeft terwijl-zij
zich, tot verdere uitbreiding van denzelven, inzon
derheid «het verschaffen van arbeid in den winter»
heeft voorgesteld.
Door de verspreiding der Statutenzal het heil
zame oogmerk der Yereeniging nu ook meer van nabij
bekend zijn geworden en zoo zij vertrouwen mag
veler bijval erlangen.
Met genoegen wordt bij deze berigt, dat aan de
Spaarkas bereids een genoegzaam aantal deelnemers
is te beurt gevallenom er, door de aanstaande uit-
deelinghet daadwerkelijk nut onder de behoeftigen
van te doen gevoelen en daardoor tot eene wensche-
lijke, meer algemeene, deelneming in een volgend
saizoen op te wekken.
Thans is de tijd daar, om bedacht te zijn op het
verschaffen van arbeid, gedurende eenige winter
maanden.
Zoowel om dit doel te verwezenlijken, als om de Spaar
kas te ondersteunen heeft zich de Yereeniging dan
ook nu tot alle meer of min gegoeden onder hare
geëerde Siadgenooten gewendter bekoming eener
Vrijwillige Bijdrage door Inschrijvingwaarvan de
mede aangebodene Inschrijvings-Biljettenop aan
staanden Donderdag door de Leden der Yereeniging;
zullen worden opgehaald.
Geheel afhankelijk van den uitslag dezer Inschrij
ving blijft de verwezenlijking van het voorgestelde
doeir Met ernst en hartelijken aandrang, beveelt
de Vereeniging dan ook, langs dezen weg, de be
langen der nooddruftige» Uwer welwillendheid aan
te beloonen voor arbeid en voor spaarzame zorg
welke beide in eigene behoeften grootendeels doen
voorzien, is eene aangename, eene dure pügtsver-.
vulling, voor alle meer of min bevoorregtenen
eene waarachtige weldaad aan behoeftigen. Zoo dan
moge dit goede dit werk der liefdedoor velen be
vorderd wordenen de hoogste Goedheid en Liefdé
het met Zijnen zegen achtervolgen»
De Vereeniging der Algemeene Armen
Werk-Inrigting voornoemd
J. FRANSEN van de POTTE', Poorz.
Mij Bekend
R. B. van den BOSCH, Secretaris.
NIEU WSTI JDf NGEN.
>-■ nViKfcHgaW"1-
{Jorittgnl.
Koningin der Portugezen
Wees niet beleedigd door 'de vrijheidwelke de
geringsten uwer onderdanen nemer., om het woord tot
li te rigten. Onze taal 'zal vrijmoedig en opregtzijn;
vrijmoedig zoo als immer de taal moet wezen van
vrije mannen, die persoonlijk niets van het gouverne
ment wachten of vreezen, dewijl zij zich niets hebben
te verwijten; opregtomdat a'zoo de taal moet zijn
van hen, die slechts wenschen, dat aan hur.ne mede- j
burgers geregtigheid wedervare. Neenwij beklagen
ons niet over uMevrouw, want gij' zijt-goed en
regtvaardig; maar wij klagen tegen u over uwe minis.
ters. Neenwij beklagen ons niet over uwant gij
hebt ons niets misdaan cn kondet ons niets misdoen
wij wenden ons slechts roi u opdat gij het kwade
waaronder wij gebukt gaan en dat gij niet kentvan
ons wegneemt. Gij slaapt Mevrouw, terwijl uwe
onderdanen zuchten hunne verzuchtingen moeten u
wekken. Uw slaap is de slaap der onschuld. Gij
denkt dat wij allen gelukkig zijn, doch gij dwaalt groo-
telijks
Sliep God ook toen zijn volk in slavernij was ge
boeid toen het zich dag en nacht met zijne tranen
voedde Quarc obdormis Domine P quarc oblitui
es mei ^eide de heilige profeet. Met denzelfden
eerbied, waarmede hij zich tot God wendde, met
diezelfde onderwerping en met denzelfden eerbied
bidden wij u, mevrouw, te ontwaken. Het volk
klaagde eiken dagUbi est Deus tuus Waar is
uw God? Uwe onderdanen roepen ook: waar is onze
Koningin? A
Mevrouwgij overlaadt uwe ministers met welda
den en zij overstelpen ons met beleedigingen.
Mevrouw, wij zijn door uwe ministers opgeroepen
tot den kamp der verkiezingen, tot eene bloedige
opoffering en wij hebben er slechts den dood gevonden.
Wij vragen regt en herstelling aan degene die ons
hetzelve kan verschaffen. Indien gij ons aan uwe
ministers overlevert, waartoe zoude u dan de niaje-
st'eit dienen, waarmede gij bekleed zijt? Uwe magt
zal nietszal doelloos zijn. In dat geval zal de
monarchie al het schadelijke eener republiek hebben
zonder er de voordeelen van te genieten.
Mevrouwhet casus foederis is gekomenaan de
eene zijde staat het onderdrukte volkaan de andere
zijde zes ministers; een vreedzaam volk, een volk,
dat zijn bloed heeft vergoten om u op den troon te
plaatsenzijn bloed dat heden vergoten is door de
handlangers van uwe ministers.
Mevrouw, het kwaad is groot; het middel ter her
stelling moet spoedig worden aangewend. Betaal deze'
wettige schuld en God zal uwe dagen gelukkig maken,
de uwe en die van uwen echtgenoot en uwe kinderen,
SDtttfscïtlgttb-
Nog steeds komen door onze gewesten talrijke
scharen van volksverhuizers, die zich naar de havens
der Noordzee spoeden, om zich aldaar naar hun nieuw
vaderland, Noord Amerika, in te schepen. Opmerke
lijk is het, dat thans ook het vrije Zwitserland aan
merkelijke Contingenten van Europa-mocden begint te
leveren; zelfs vele welgestelde familiën aldaar verlaten
den geboortegrond, om zich in de Nieuwe Wereld
neêr te zetten.
Opmerkenswaardig is het uit Koningsbergen ontvan
gen berigt dat aldaar een genootschap voornemens is
zich te vormen, met het plan, om eene volksverhuizing
naar Amerika in 'massa te ondernemen.
De Duitsch-Karho'ijke hervormer Ronge is, op
zijne reis uit Silézië naar Stuttgardt, ter bijwoning van
het aldaar op de beide eerstvolgende dagen te- houden"
concilium van afgevaardigden der Duiisch-Katholijke
gemeenten van het zuidelijk en" westelijk Duitschland
heden morgen re half acht te Offenbach aangekomen;
eene ajroote volksmenigte verzamelde zich spoedig al
daar voor het huiswaar Ronge was afgestegen. De
reformator hield van het balkon eene krachtige rede
voering vcror het vergaderde volk, hetwelk hem met
daverend gejuich begroette. Na 9 uren zette Ronge
in een door zijne vereerders met bloemen versierd rijtuig
begeleid door een' stoet van nagenoeg dertig cliaizen
en een aantal lieden te paard, zijnen togt' naar Frank
fort voort, alwaar hij omstreeks io uren aankwam*
Mier stroomde terstond bij zijn door de pqort binnen
rijden ofschoon zijne aankomst niet verwacht werd
eene groore menigte volks te zamen; weldra groeide
zij tot duizenden aan, en begeleidde hem, onder onaf
gebroken luide vivats! voor welke hij zedigjjjk dankend
groettetot aan het post-hotel. Hier werd het gejuich
der menigte derwijze sterkdat eindelijk Ronge zich
aan liet venster van een naburig buis vertoonde, en
eene toespraak van de hartelijkste dankbaarheid aan de
onmetelijke volksmenigte rigtte, voor het bij uitnemend
heid gunstig onthaalhetwelk hem alhier is ten deel
geworden. Ten half twaalf verliet Ronge wederom onze
stad; zijn rijtuig kon slechts zeer langzaam door de
met digte volksmassa's gevulde straten voortrijden, en
de juichende menigte deed hem uitgeleide tot voor de-
poort d t stad.
Het dagblad van Breslan meldt, dat Ronge den
8 dezer, terwijl hij op het punt was om van dadr de
reis naar Snsttgardt aan te nemen, door eenen commis
saris van politie bij den opperregeringsraad is ontbo
den, en dat hem toen door dezen, van liooger hand»
is aangezegd,dat hij slechts in zijne, gemeente en in
die. welke zich aan dezelve hebben aangesloten, mag;
prediken, en tot het houden van godsdienstoefening op
andere plaatsen eene bijzondere vergunning behoeft.
Tevens legde genoemde ambtenaar hem, op hooge-
ren last, de vragen ter beantwoording voor, of hij te
Halbevstadt de openbare plaats eiienmagtig tot het
houden van godsdienst had gekozen, terwijl daartoe
een 'kerkgebouw was ingewilligd, en ten ahderé, óf
hij zijne leerrede met de woorden: „Rome moet en
zal vallenbesloten had. Op de eerste dipr vragen
deed Ronge opteekenen, dat hij de openbare, plaats
ltiet eigenmagtig had gekozen, maar dat de inspecteur
vod policie en de gendarmes, met de handhaving dér
orde belast, de verzekering gegeven hadden, dat het:
onmogelijk was de menigte in de kerk te bergen, ere
dat derhalve de godsdienstoefening op eene openbare
plaats, om redenen van policie, wenschelijk was. Hierop
hadden de policie en, de plaatselijke autoriteiten d&
plaats uitgezocht en aangewezen.
Ten op/.igte der tweede vraag erkende de heer Ronge
dat hij zich van de uitdrukking: Rome moet ere
zal vallen!" bediend had, maar,verklaarde tevens, dac
die zinsnede alleen in haren zamenhang duidelijk ver
staan kon worJlen; dat hij vroeger van het bijgeloof,
dar uit onkunde sproot, gewaagd, en vervolgens dus
besloten badBijgeloof kan nu nog immer stand
bonden, derhalve zal en moet.Rome, dat het beschermt,x
vallen!" Verder beweerde Rongedat de dweep
zieke man, die den steen naar hem geworpen had,
dezen gedurende zijne geheele redevoering in de hand
gehouden, en dien naar hem geworpen zou hebben»
al had hij ook gezegd: Rome zal eeuwig stand
houden.'* -
