N°. 44. Donderdag den .*$0 Mei. lj®. l#É 7 1844. GOESSCHE V R A N T. NIEUWSTIJDINGEN# f De uitgave de^er (Jouraut geschiedt Maandags namiddags en Don derdags avonds. De Prijs per Kwartaal isAl,75: franco per Post/ 1,90. 4 Gcwoiie Adverlentien worden a 20 cis de regel geplaatst. Geboor te-. Huwelijks- en Dop-dberigten van j 6 régels a j,2o. - Jubic. Het Journal des Dibats behelst een merkwaardig cverzigt van de laatste tijdingen uit Bombay, waarin beweerd wordt, dat het in den laatsten tijd aan de de Russische staatkunde gelukt is, om haren invloed in Middèl-Azie.op eene zeer in 'toog vallende wijze uit te breidenwelke invloed echter niet regtstreeks, maar voornamelijk door tusschenkomst van den aan Rus land gehechren Schach van Perzie wordt uitgeoefend. Volgens dit blad heeft Tar-Mohammeddie zich van het opperste gezag in Herat heeft meester gemaakt, thans de opperheerschappij van Perzie erkend, en heeft het dus aan de Engelschen, die nog in 1837 zulke krachtige pogingen hebben gedaanom de sterke ves- ting Herat tegen eenen "aanval van de zijde der Perzta- ncn te beveiligen niet mogen gelukkenom op den duur het doordringen dezer magt aan die zijde te be letten. lief landschap Khiwa tot het onderwerpen waarvan de Russen zoo dikwijls, en nog in 1840 mis lukte pogingen lubben gedaanheeft zich tot het be talen van schatting aan den Khan van Bokhara verbon den welke vorst een volijverig bondgenoot van Rus land is. Eindelijk is er in de laatste dagen'van 1843 een huwelijk gesloten ttisschen den zoon van den le- - genwoordigen beheerseher van Afghanistan Dost-Mo hammeden de dochter van den beheevscher van Herat bij.welke gelegenheid tevens tusschen die beide vorsten een bondgenootschap is aangegaan. Men kan dus volgens het Journal des Debatshet er voor houden, dat op dit oogenblik Perzie, Herat, Khiwa, Afgha nistan en Bokhara naauwer dan ooit verbonden zijn welk bondgenootschap uit den aard der zaak tegen Engeland gerigt is en in het belang van Rusland werkt. Nooitzegt het Pariissche blad Heeft Rusland zoo lang hei in de geschiedenis eene rol speelt, zulk eenen lensachtigen stap voorwaarts naar Brirsch-Indie gedaan. Nooit heeft het vaster voet erlangd op de glibberige rotsen en het bewegelijk zandwaardoor het van rie verafgelegene prooi verwijderd was. Er is iets schrikwekkends in het voovtdringen dezer mogendheid die altijd voorwaarts gaat, zonder dat zij zich zelfs schijnt te bewegen. En toch hoe weinig medegevoel men haar toedraagt, itai? men zich van zekere bewon dering voer het oplossen op die wijze van een veel on vat tendingewikkeld vraagstuk niet onthouden. Wat zul Engeland doen in tegenwoordigheid van het gevaar dat die mogendheid meer dan iets anders vreesdezij die vroeger dreigdede wereld in brand testeken lie ver dan den invloed van Perzie tc Herat te dulden of te gèdoogcndat een duistere gelukzoeker zich in ji.iam van Rusland te Kabul ^Afghanistan) vertoonde? V.al zij nog eenmaal den Indus overtrekken, om zich. ju de bergpasèen van den Kheiber of van den Bcla te werpen? Neen; zij zal nog lang werkeloos blijven omdat zulk eene taak hare tegenwoordige krachten te bovengaat. De \iioed die haar voorwaarts dreef, is aan het ebben." Rome, den 12 Mei. De btrïgten uit Sicilië luiden hoogst bedroevend. De ellende onder de geringe volks klasse heefr zulk eene hoogte bereiktdat de beschrij ving daarvan ongeioofeljjk zoude schijnen. Bij elke schrede, welke men doet, wordt men omringd donr half naakte bedelaarsdie met gejammer, dikwerf ook met bedreigingen eene aalmoes vorderen. Niet zelden, zegt een briefschrijverzag ik langs de openbare we gen menschclijke gedaanten met ingevallene oogen lig gen die van zwakte en honger niet langer op hunne becnen schenen te kunnen staan. Men verhaalde mij, dat in de binnendeelen des eilands reeds vele menschcn, ja geheele huisgezinnen van Honger waren gestorven. In de steden zijn kerken, kloosters cn publieke gebou-. wen dag en nacht door behoeftigen omsingeld, die om brood schreeuwen. In sommige streken hebben zich groote rooverbenden gevormd in andere is het volk rot ernstige buitenspo righeden overgeslagen en heeft IVoedige wraak geoefend tegen zulke personepdie naar dcszelfs oordeelde schuld dragen van dezen beklagenswaardigen toestand. Met de staatkunde bemoeit de geringe volksklasse zich niet en denkt slechts aan het voorzien in hare eerste behoeften oin deze reden Hebben dan Qok de arres- tatier, van een aantal voorname jongeliedendie het plan hadden, om het eiland tot opstand te brengen, niet het minste opzien gebaard, ofschoon van den an deren kant niet valt te loochenen, dat deze buitendien opgewonrlene massa ligtelijk als blind werktuig tot on dernemingen tegen den staat zoude te gebruiken zijn. De ellende schijnt overigens haar toppunt nog niet te hebben bereiktvermits ook de oogstten gevolge der langdurige droogte, geene gunstige uitkomst belooft. Konstantinopel den 8' Mei. Uit de ptovin- cien heeft men berigten ontvangen luidens welke de rebellisclie Arnaiitcn reeds verscheiden schermutselin gen tegen de regeringstroepen met voordeel doorstaan hebben. Niet alleen vereenigen zich talrijke deserteurs met de rebellen- maar in Bulgarije moeten twee rege» menren in massa tot hen overgegaan zijn. De mui ters zijn thans in grootere of kleinere benden over ge heel Bulgarije, Romelie, Macedonië en ten deeleook over Albanië verspreid en staan onder vier hooid-aan- voerders die in verband en verstandhouding met el kauder schijnen te handelen. De hoofd magt der rebel len moet zich nog steeds in den omtrek van Uskup bevinden. Uit Adrianopel wórdt geschreven, dat een Grieksch prelaat in zijne eigen kerk dooi* een' Muzelman met verscheiden dolksteken vermoord ge worden is. Ook in Klein-Azie steekt de dweepzucht het hoofd op, en de middelen, welke de Porte haar tegenover kan stellenschijnen met de groote en wijd uitgestrektheid van liet kwaad ir geene verhouding te staan. Ongelukkiglijk is het grootst gedeelte der ge regelde troepen die eenen tijd lang gediend hadden afgedankt geworden wat van deze rroepensoort thans onder de wapenen iszijn meestal ongeoefende rekru ten zoodat de Albanezen wanneer zij niet vrijwil lig tot hunnen pligt terugkeèrenbij hunnen wedei- stand gemakkelijk spel zullen hebben.- Berlijn, den 25 Mei. In (iet jaar 1812 is bij eene Koninklijke ordonnantie aan de Zweedsdie onder danen op het strengst verboden eernge gemeenschap met Koning Gastaaf IV. Adolph en diens familie te houden. Koning Oscar heeft dit verbod den 7 Mei ingetrokken. In liet besluit zegt bij: „Overtuigd van de ongeveinsde liefde des volks voor o:is en onze fa milie, waarvan wij zoo vele bewijzen hebben ontvan gen en steunende op de zuiverheid van onze bedöe jingen hebben wij ons gedrongen gevonden door op heffing van gemeld verbodhet vertrouwenHetwelk wij in de bewoners van Zweden stellenaan den dag te leggen." Men kan dit besluit beschouwen als een antwoord -des konings op het protest van den prir.s JVasauit Weenendie daarbij verklaard geen afstand var. den troon van Zweden te hebben gedaan. De hoogleeraar F lemmingeen der geleerdste veeartsen van Duitschhnd directeur van de veeartsenij school van Rosenthalbij Leipzig, is aan de water vrees overleden. De lieer F/pnmig is nimmer door een dier gebeten hetwelk de watervrees had doch vóór 3 jaren heeft hij een hond, die aan de watervrees ge-; storven was, mede ge'ópënd. Frankfort, den 26 Mei. Den 8 dezer heeft de Palis eene circulaire -aan alle patriarchen primaten aartsbisschoppen en bisschoppen afgezonden in welke de betrekking der kerk tot de bijbelgenootschappen ontwikkeld en inzonderheid gewag gemaakt' wor.it van de Christelijke 'vcreeniging te Ncw-York011 hare werkzaamheden -to* Italic pk te strekken. Nadere bijzonderheden wegens den inhoud dezer circulaire zijn nog niet Ivkend. Keulen, den 55 Mei. Den iS dezer is een Jood* sche godsdieiwriegraai' Jacob Sackvan Immendorf, die eenigc verbeteringen in de leer wilde invoeren en zijne gelóofsgenooten trachtte te verlichten vermoord. Men vond hem des nachts onder eenen hoop steenen. Zijne 'gelóofsgenooten schijnen hem tot dank voor zijnen ijver, gesreenigd tc hebben. Den 20 dezer werd reeds op bevel van het Crimineel geregtshof van Ehrenbreitsteineen verdacht mensch gearresteerd zijnde een Israëliet uit Andevnach knecht bij een wel gezeten veehandelaar en lecraar Gem einde Vorsteher) te Immendorf. Men heeft hem eenjge uren na den moord des nachts om 1 ure gezien bij het dorp Arzheim om, in dit ongewone uureene koe re halen. De gendarmen vatten hem den.20 op de vee markt te Bendorf. Men zoekt nog 2 andere verdachte joden uit Immendorf: den een' heeft men ontmoet niet ver van de plaats der gruweldaadzonder dat hij voor zijne tegenwoordigheid aldaar eenigen aanneme- lijken grond kon opgeven; de andere schijnt, om de op hulp geroep toesnellende personen te ontgaan, niet naar Immendorf, maar naar Ehrenbreitstein te zijn geiobpenen aldaar overnacht te hebben. Hoe stil en hoe wel overlegd die moord ook des nachts is ge pleegd zal dezelve aan liet daglicht worden ge» bragt, en zullende schuldigen himverdiende Joon ont vangen. Londen, den 26 Mei. Voor het zoogenaamde comtnirté van privilegiën uit liet huis des lords is den 23 Mei de openbare behandeling van een regtsgeding Degonnen dat de algemecne aandacht tot zich trekt, en welks uitslag zelfs te ceniger tijd van invloed op de troonsopvolging zou kunnen zijn. De eenige na gelaten zoon van den onlangs overleden oom der rege rende Koningin, den. Menog van Sussex, vordert na melijk de opvolging in liet pairschap, den hertogelij. ken titel en de verdere voorregten en aanspraken van zijnen vader, waaronder, bij het uitsterven van den thans regerenden tak van het koninklijk huis, ook het re «ft op de Britsche kroon zou kunnen behooren. De Hertog van Sussex, een der jongere zonen van Ko ning George IIIis namelijk in 1793, en wel eerst te Rome en naderhand te Londen zelf, onder inacht neming van de voor een gewoon huwelijk wettige vor men gehuwd met Lady Augusta Murray de doch ter van eenen Schorscheii pairdie zelf uit koninklij ken bloede was gesprotenen onder anderen ook van Prins Willem I van Oranje afstamde. Dit huwelijk was'echter aangegaan buiten toestemming van Koning George III en van het Britsche parlementen is op aandrang van dien vorst, in j806door eene schei ding gevolgd. Vooraf echter waren uit deze verbind- teins twee kinderen gesprotennamelijk Augustus Fre, derikdie den oud Brunswijkschen familienaam van Este heeft aangenomen en eene dochter. Die Au gustus Fredcrik 7' Este vordert thans zijne erkenning- als wettige zoon des Hertogen. Bij het beslissen dier vordering komen voornamelijk de vragen in aanmer kingof de wet van 1772, waarbij aan de Prinsen van den bloede het sluiten van huwelijken buiten roe stemming des regerenden Konings, op straffe van nie tigheid, is verboden bier van toepassing is, en te vens of de werkelijke nietig verklaring van het hu welijk des Hertogs van Sussexdie ih 1794 doorliet aartsbisschoppelijk geregtshof te Londen is uitgespro ken, de kracht van een met de bevoegdheid van dat geregtshof overeenkomend gewiisjc heeft. De advo caat van den eiscber, sir T. Wildeheeft voor het committé der lords vele-schrifturen te berde gebragf, die de vurige liefde bewijzen welke de Hertog van Sussex in der tijd aan Lady Augusta Murray heeft toegedragen; alsmede dat de Hertog, ten minste in vroegeren leeftijd, sir Augustus Fredcrik cP Este9 die reeds in 1794 is geho en, steeds als zijnen tigcir zoo.i her ft beiclioüwd cn behandeld.

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1844 | | pagina 1