N°. 44.
Donderdag den .*$0 Mei.
lj®.
l#É 7
1844.
GOESSCHE
V R A N T.
NIEUWSTIJDINGEN#
f
De uitgave de^er (Jouraut geschiedt Maandags namiddags en Don
derdags avonds. De Prijs per Kwartaal isAl,75: franco per Post/ 1,90.
4
Gcwoiie Adverlentien worden a 20 cis de regel geplaatst. Geboor
te-. Huwelijks- en Dop-dberigten van j 6 régels a j,2o.
- Jubic.
Het Journal des Dibats behelst een merkwaardig
cverzigt van de laatste tijdingen uit Bombay, waarin
beweerd wordt, dat het in den laatsten tijd aan de
de Russische staatkunde gelukt is, om haren invloed
in Middèl-Azie.op eene zeer in 'toog vallende wijze
uit te breidenwelke invloed echter niet regtstreeks,
maar voornamelijk door tusschenkomst van den aan Rus
land gehechren Schach van Perzie wordt uitgeoefend.
Volgens dit blad heeft Tar-Mohammeddie zich van
het opperste gezag in Herat heeft meester gemaakt,
thans de opperheerschappij van Perzie erkend, en heeft
het dus aan de Engelschen, die nog in 1837 zulke
krachtige pogingen hebben gedaanom de sterke ves-
ting Herat tegen eenen "aanval van de zijde der Perzta-
ncn te beveiligen niet mogen gelukkenom op den
duur het doordringen dezer magt aan die zijde te be
letten. lief landschap Khiwa tot het onderwerpen
waarvan de Russen zoo dikwijls, en nog in 1840 mis
lukte pogingen lubben gedaanheeft zich tot het be
talen van schatting aan den Khan van Bokhara verbon
den welke vorst een volijverig bondgenoot van Rus
land is. Eindelijk is er in de laatste dagen'van 1843
een huwelijk gesloten ttisschen den zoon van den le-
- genwoordigen beheerseher van Afghanistan Dost-Mo
hammeden de dochter van den beheevscher van Herat
bij.welke gelegenheid tevens tusschen die beide vorsten
een bondgenootschap is aangegaan. Men kan dus
volgens het Journal des Debatshet er voor houden,
dat op dit oogenblik Perzie, Herat, Khiwa, Afgha
nistan en Bokhara naauwer dan ooit verbonden zijn
welk bondgenootschap uit den aard der zaak tegen
Engeland gerigt is en in het belang van Rusland werkt.
Nooitzegt het Pariissche blad Heeft Rusland
zoo lang hei in de geschiedenis eene rol speelt, zulk
eenen lensachtigen stap voorwaarts naar Brirsch-Indie
gedaan. Nooit heeft het vaster voet erlangd op de
glibberige rotsen en het bewegelijk zandwaardoor het
van rie verafgelegene prooi verwijderd was. Er is iets
schrikwekkends in het voovtdringen dezer mogendheid
die altijd voorwaarts gaat, zonder dat zij zich zelfs
schijnt te bewegen. En toch hoe weinig medegevoel
men haar toedraagt, itai? men zich van zekere bewon
dering voer het oplossen op die wijze van een veel
on vat tendingewikkeld vraagstuk niet onthouden. Wat
zul Engeland doen in tegenwoordigheid van het gevaar
dat die mogendheid meer dan iets anders vreesdezij
die vroeger dreigdede wereld in brand testeken lie
ver dan den invloed van Perzie tc Herat te dulden of
te gèdoogcndat een duistere gelukzoeker zich in
ji.iam van Rusland te Kabul ^Afghanistan) vertoonde?
V.al zij nog eenmaal den Indus overtrekken, om zich.
ju de bergpasèen van den Kheiber of van den Bcla te
werpen? Neen; zij zal nog lang werkeloos blijven
omdat zulk eene taak hare tegenwoordige krachten te
bovengaat. De \iioed die haar voorwaarts dreef, is aan
het ebben."
Rome, den 12 Mei. De btrïgten uit Sicilië luiden
hoogst bedroevend. De ellende onder de geringe volks
klasse heefr zulk eene hoogte bereiktdat de beschrij
ving daarvan ongeioofeljjk zoude schijnen. Bij elke
schrede, welke men doet, wordt men omringd donr
half naakte bedelaarsdie met gejammer, dikwerf ook
met bedreigingen eene aalmoes vorderen. Niet zelden,
zegt een briefschrijverzag ik langs de openbare we
gen menschclijke gedaanten met ingevallene oogen lig
gen die van zwakte en honger niet langer op hunne
becnen schenen te kunnen staan. Men verhaalde mij,
dat in de binnendeelen des eilands reeds vele menschcn,
ja geheele huisgezinnen van Honger waren gestorven.
In de steden zijn kerken, kloosters cn publieke gebou-.
wen dag en nacht door behoeftigen omsingeld, die om
brood schreeuwen.
In sommige streken hebben zich groote rooverbenden
gevormd in andere is het volk rot ernstige buitenspo
righeden overgeslagen en heeft IVoedige wraak geoefend
tegen zulke personepdie naar dcszelfs oordeelde
schuld dragen van dezen beklagenswaardigen toestand.
Met de staatkunde bemoeit de geringe volksklasse zich
niet en denkt slechts aan het voorzien in hare eerste
behoeften oin deze reden Hebben dan Qok de arres-
tatier, van een aantal voorname jongeliedendie het
plan hadden, om het eiland tot opstand te brengen,
niet het minste opzien gebaard, ofschoon van den an
deren kant niet valt te loochenen, dat deze buitendien
opgewonrlene massa ligtelijk als blind werktuig tot on
dernemingen tegen den staat zoude te gebruiken zijn.
De ellende schijnt overigens haar toppunt nog niet te
hebben bereiktvermits ook de oogstten gevolge der
langdurige droogte, geene gunstige uitkomst belooft.
Konstantinopel den 8' Mei. Uit de ptovin-
cien heeft men berigten ontvangen luidens welke de
rebellisclie Arnaiitcn reeds verscheiden schermutselin
gen tegen de regeringstroepen met voordeel doorstaan
hebben. Niet alleen vereenigen zich talrijke deserteurs
met de rebellen- maar in Bulgarije moeten twee rege»
menren in massa tot hen overgegaan zijn. De mui
ters zijn thans in grootere of kleinere benden over ge
heel Bulgarije, Romelie, Macedonië en ten deeleook
over Albanië verspreid en staan onder vier hooid-aan-
voerders die in verband en verstandhouding met el
kauder schijnen te handelen. De hoofd magt der rebel
len moet zich nog steeds in den omtrek van Uskup
bevinden. Uit Adrianopel wórdt geschreven, dat
een Grieksch prelaat in zijne eigen kerk dooi* een'
Muzelman met verscheiden dolksteken vermoord ge
worden is. Ook in Klein-Azie steekt de dweepzucht
het hoofd op, en de middelen, welke de Porte haar
tegenover kan stellenschijnen met de groote en wijd
uitgestrektheid van liet kwaad ir geene verhouding te
staan. Ongelukkiglijk is het grootst gedeelte der ge
regelde troepen die eenen tijd lang gediend hadden
afgedankt geworden wat van deze rroepensoort thans
onder de wapenen iszijn meestal ongeoefende rekru
ten zoodat de Albanezen wanneer zij niet vrijwil
lig tot hunnen pligt terugkeèrenbij hunnen wedei-
stand gemakkelijk spel zullen hebben.-
Berlijn, den 25 Mei. In (iet jaar 1812 is bij
eene Koninklijke ordonnantie aan de Zweedsdie onder
danen op het strengst verboden eernge gemeenschap
met Koning Gastaaf IV. Adolph en diens familie te
houden. Koning Oscar heeft dit verbod den 7 Mei
ingetrokken. In liet besluit zegt bij: „Overtuigd van
de ongeveinsde liefde des volks voor o:is en onze fa
milie, waarvan wij zoo vele bewijzen hebben ontvan
gen en steunende op de zuiverheid van onze bedöe
jingen hebben wij ons gedrongen gevonden door op
heffing van gemeld verbodhet vertrouwenHetwelk
wij in de bewoners van Zweden stellenaan den dag
te leggen."
Men kan dit besluit beschouwen als een antwoord
-des konings op het protest van den prir.s JVasauit
Weenendie daarbij verklaard geen afstand var. den
troon van Zweden te hebben gedaan.
De hoogleeraar F lemmingeen der geleerdste
veeartsen van Duitschhnd directeur van de veeartsenij
school van Rosenthalbij Leipzig, is aan de water
vrees overleden. De lieer F/pnmig is nimmer door een
dier gebeten hetwelk de watervrees had doch vóór
3 jaren heeft hij een hond, die aan de watervrees ge-;
storven was, mede ge'ópënd.
Frankfort, den 26 Mei. Den 8 dezer heeft de
Palis eene circulaire -aan alle patriarchen primaten
aartsbisschoppen en bisschoppen afgezonden in welke
de betrekking der kerk tot de bijbelgenootschappen
ontwikkeld en inzonderheid gewag gemaakt' wor.it
van de Christelijke 'vcreeniging te Ncw-York011
hare werkzaamheden -to* Italic pk te strekken. Nadere
bijzonderheden wegens den inhoud dezer circulaire
zijn nog niet Ivkend.
Keulen, den 55 Mei. Den iS dezer is een Jood*
sche godsdieiwriegraai' Jacob Sackvan Immendorf,
die eenigc verbeteringen in de leer wilde invoeren en
zijne gelóofsgenooten trachtte te verlichten vermoord.
Men vond hem des nachts onder eenen hoop steenen.
Zijne 'gelóofsgenooten schijnen hem tot dank voor
zijnen ijver, gesreenigd tc hebben. Den 20 dezer
werd reeds op bevel van het Crimineel geregtshof
van Ehrenbreitsteineen verdacht mensch gearresteerd
zijnde een Israëliet uit Andevnach knecht bij een wel
gezeten veehandelaar en lecraar Gem einde Vorsteher)
te Immendorf. Men heeft hem eenjge uren na den
moord des nachts om 1 ure gezien bij het dorp
Arzheim om, in dit ongewone uureene koe re
halen. De gendarmen vatten hem den.20 op de vee
markt te Bendorf. Men zoekt nog 2 andere verdachte
joden uit Immendorf: den een' heeft men ontmoet
niet ver van de plaats der gruweldaadzonder dat hij
voor zijne tegenwoordigheid aldaar eenigen aanneme-
lijken grond kon opgeven; de andere schijnt, om de
op hulp geroep toesnellende personen te ontgaan, niet
naar Immendorf, maar naar Ehrenbreitstein te zijn
geiobpenen aldaar overnacht te hebben. Hoe stil
en hoe wel overlegd die moord ook des nachts is ge
pleegd zal dezelve aan liet daglicht worden ge»
bragt, en zullende schuldigen himverdiende Joon ont
vangen.
Londen, den 26 Mei. Voor het zoogenaamde
comtnirté van privilegiën uit liet huis des lords is den
23 Mei de openbare behandeling van een regtsgeding
Degonnen dat de algemecne aandacht tot zich trekt,
en welks uitslag zelfs te ceniger tijd van invloed op
de troonsopvolging zou kunnen zijn. De eenige na
gelaten zoon van den onlangs overleden oom der rege
rende Koningin, den. Menog van Sussex, vordert na
melijk de opvolging in liet pairschap, den hertogelij.
ken titel en de verdere voorregten en aanspraken van
zijnen vader, waaronder, bij het uitsterven van den
thans regerenden tak van het koninklijk huis, ook het
re «ft op de Britsche kroon zou kunnen behooren. De
Hertog van Sussex, een der jongere zonen van Ko
ning George IIIis namelijk in 1793, en wel eerst
te Rome en naderhand te Londen zelf, onder inacht
neming van de voor een gewoon huwelijk wettige vor
men gehuwd met Lady Augusta Murray de doch
ter van eenen Schorscheii pairdie zelf uit koninklij
ken bloede was gesprotenen onder anderen ook van
Prins Willem I van Oranje afstamde. Dit huwelijk
was'echter aangegaan buiten toestemming van Koning
George III en van het Britsche parlementen is
op aandrang van dien vorst, in j806door eene schei
ding gevolgd. Vooraf echter waren uit deze verbind-
teins twee kinderen gesprotennamelijk Augustus Fre,
derikdie den oud Brunswijkschen familienaam van
Este heeft aangenomen en eene dochter. Die Au
gustus Fredcrik 7' Este vordert thans zijne erkenning-
als wettige zoon des Hertogen. Bij het beslissen dier
vordering komen voornamelijk de vragen in aanmer
kingof de wet van 1772, waarbij aan de Prinsen
van den bloede het sluiten van huwelijken buiten roe
stemming des regerenden Konings, op straffe van nie
tigheid, is verboden bier van toepassing is, en te
vens of de werkelijke nietig verklaring van het hu
welijk des Hertogs van Sussexdie ih 1794 doorliet
aartsbisschoppelijk geregtshof te Londen is uitgespro
ken, de kracht van een met de bevoegdheid van dat
geregtshof overeenkomend gewiisjc heeft. De advo
caat van den eiscber, sir T. Wildeheeft voor het
committé der lords vele-schrifturen te berde gebragf,
die de vurige liefde bewijzen welke de Hertog van
Sussex in der tijd aan Lady Augusta Murray heeft
toegedragen; alsmede dat de Hertog, ten minste in
vroegeren leeftijd, sir Augustus Fredcrik cP Este9
die reeds in 1794 is geho en, steeds als zijnen
tigcir zoo.i her ft beiclioüwd cn behandeld.