C O
N TÜIS1
N°. 51.
GOESSCHE
3Uvt)b*0
28 J'tmt? 1833.
NIEUWSTIJDINGEN
D U I T SCHLAND,
Berlijn, den 21 Junij. Officiële tijdingen uit Polen brengen
mededat uit Gallicie en uit Posen benden gewapende rebellen
de grenzen overschreden hebben, om nogmaals de verwezenlij
king hunner oproerige herschenschimmen te beproeven. Hunne
aanslagen zijn echter ganschelijk mislukt. Want deze oproerlin
gen zijn door de boeren geenzins ontvangenop zulk eene wijs
als zij verwacht haddendaar zijwel verre van bij hen onder
steuning te vindendoor dezelve aan de Russische regering zijn
overgeleverd. De denkwijs der landlieden bleek nog nader. Twee
der aanvoerders, doof een geregcelijk vonnis ter dood veroor
deeld zouden op de grenzenwaar zij hunne strafbare aanslagen
hadden beproefd hunne straf ontvangendoch de boerenop
de vrijheidsapostels verbitterdonrrukten dezelve aan de handen
der met de teregstelling belaste personen, en voerden het von-
nis met eigene handen uit. Een treffend voorbeeld, voege het
berigt er bijvoor hendie nog altijd in het valsche denkbeeld
verkeerendat zij, door regeringloosheid, aan het Poolsche volk
zegen en geluk knnnen aanbrengen.
Men houdt het thans te Petersburg er voor, dat de vrede
tusschen de Porte en den pacha van Egypte, die reeds zoo dik
wijls door de buitenlandsche bladen verkondigd isnu bepaalde
lijk gesloten zal zijn. Hoe wenschelijk het ook zijdat dezel
ve van langen duur moge wezentwijfelen echter velen hieraan.
Wanneer men zegt het berigt,, de Fransche bladen moest ge-
looven, zou men het beperken der eerzucht van Mehemed Ali
alleen aan de tusschenkomst van Frankrijk te danken hebben. Ons
publiek, dat het gezwets der Fransche bladen somsbelagchelijk
vindtneemt echter ditmaal de vrijheidhet niet volkomen met
de Fransche drukpers eens te zijn, en werpt de vraag opvoor
eerst of de diplomatieke tusschenkomst van Frankrijkzonder ge
wapende tusschenkomst van Ruslandwe] zoo dringende zou ge
weest zijn, als zij scheen, en ten tweede, of men wel tot die
gelukkige gevolgen, zonder de Russische hulptroepen en vloot,
ware gekomen Men kan het niet ontkennendat de voldoen
de beantwoording dezer vragen voor de Fransche drukpers be
zwaarlijk zou zijn."
Frankfort,* den 21 Junjj. Het plan, hetwelk voor ëenigen
tijd bestaan heeft om de onderhandelingen over de Nederland-
sche zaken te Berlijn te openen schijnt opgegeven te zijn. Som
mige lieden spreken van een algemeen congreswaarop deze zaak
een hoofdpunt uitmaken zou. Anderen, die beter onderrigt sehij-
nen, zeggen, dat prins Talleyrandwelke volgens hen Londen
niet verlaten zal, betoogd heeft, dat er geen geschikter plaats
voor de Nederlandsche zaken is als Londen, waar men geheel en
al met haren aard en eigenschappen bekend is. In hoeverre dit
als een voorwendsel van eene der mogendheden aan te merken is
op dat de draad van die onderhandelingen niet aan de handen van
dien staatsman ontglippe, die daarbij gelijktijdig de Fransche en
Engelsche staatkunde kan leiden, is geheel onzeker; maar men
zegt, dat Holland er in bewilligt, en daar Pruissen naar het einde
van die geschillen haakt en denkelijk met betrekking tot de Noord-
sche mogendheden in de meeste gevallen het initiatief zal nemen
Zoo verwacht men dat de conferentien te Londen weldra zullen
aanvangen. Daar deze geruchten plaats hebben nadat prins F>e-
derik der Nederlanden te Berlijn aangekomen iswiens komst al
daar welligt met de staatkundige aangelegeheden in verband staat
zoo wordt er eenig geloof aan geslagen. Hoewel de Belgische
kwestie sedert de laatste overeenkomst veel van haar belang voor
de algemeene lotgevallen van Europa heeft verlorenzoo beschouwt
men haar toch nog immer in zulk een stand, dat alle de punten
op nieuw in geschil, zouden kunnen worden gebragtzoodra eene
of andere gebeurtenis in Europa plaats vonddie den vrede tus
schen de voornaamste mogendheden onzeker maakte Men vindt
daarom nog liedendie zich voorstellendat de öranjevaan nog
wel eenmaal weder te Brussel wapperen zaldie voor gewis hou
den, dat het beste gedeelte van Belgie niet afkeerig van eene her-
eeniging met Holland zijn zou, en die zelfs voor den nieuwen
koning eene schadeloosstelling uitdenken als hij den troon mögt
verliezen. Maar dergelijke bespiegelingen zijn zoo gewaagd, dat
men ze naauwelyks durft herhalen indien men bij beide de vol
ken geene voorteekenen waarneémt, die aan de mogelijkheid van
iets dergelijks zouden doen geloovenen daar nog niemand met
behoorlijke kennis van zaken de nuttigheid van dit punt aan een
bedaarde en onpartijdige overweging onderworpen heeft, zoo
zijn althans de gemoederen daarvoor zeker nog niet gestemd.
Frankfort den 22 Junij. In een bijzonder berigt uit Ber
lijn van den 18'Junij leest men, dat, na d; aankomst van prins
Frederik der Nederlanden binnen genoemde stad, aldaar is ver
haald: Dat de Koning der Nederlandenj na het betoonen van
de uiterste töegeefelijkheidvast besloten hadgeene schrede meer
terug te wijken, maar bij nieuwe vorderingen van de zijde van
Frankrijk en Engeland, rekende op de aloude vriendschap van hefi
hüis van Brandenburg, en op de hem laatstelijk gedane toezeg
gingen; en dat hij, by aldien ook die ondersteuning mogt uit
blijven^ des noodsmet eigene krachten datgene zou beproeven
*twelk het belang en de eer des lands gebiedend zouden vor
deren."
Ibrahim is in aftogt en ÉalU-pacha komt, tót betvijs, dac
de vrede tusschen Mehemed en den Sultan gesloten is, uit Alexati-
drie terug; derwaarts gaat eene hooge staatsambtenaar, om de
nieuwe grensscheiding te regelen, Bij het fussisch leger be
speurt men maatregelen om re vertrekken. Den 27 mei kwam
de eerste officiële tijding te Konstantinopeldat Ibrahim eene
rugwaaftjsche beweging van Ivutahia maakte. De Reis Effendi be-
rigtte dit oogenhlikkelijk aan alle dé vreemde gezanten, waaróp
graaf Orlojf zich haastte de Porte op nieuw te verklarendat
zoodra hij de overtuiging zou, hebbendac de aftogt aan Ibra*
him ernst wasde Russen ook zouden opbrekendoch hij wil
de zich hieromtrent eerst Vergewissen. Daarop zond de Graaf
een russisch officier van dert algemeeneii staf naar .Koniah, om
de beschikkingen van Ibrahim op te nemen en zich te overtui
gen, of hij inderdaad heen ging, dan of men er slechts den schijti
van aannam, ten einde een voorwendsel te hebben om op het
vertrek der Russen aan te dringen. De partij, die Rusland vijan
dig iszou dit .vertrek gaarne verhaastenmet Ibrahim verbroe
derd, zag zij hem met leede oogen scuiten en door een klein rus
sisch legercorps bedwingen. Zij ^ou hertl gaarne den schijn heb
ben doen aannemen en de, Russen het land lateri ruimen om hem
daarna weder te doen aanrukken.. De Sultan billijkt de handeling
van graaf Orlofdie zich eerst verzekeren wildat hij gaat.
Lord Ponsofnby stemt dit ook toe. De admiraal Roussin betoont
zich ontevreden over dit verwijl en verzekertdat hij de stellig
ste tijdingen heeft, dat Ibrahim voor goed Klein-Azië verlaat.
Zoodra de officier, die naar Koniah vertrokken is, zal wederge
keerd zijn, zullen de Russen terstond vertrekken. De Sultan was
voornemens den 28 mei naar de aziatische kust te gaan, om da
vreemde troepen andermaal in öogenschoüw te nemen. De turk-
sche artillerie officieren mo.eten dit wapen geheel op den voet van
dat der Russen inrigten.
De turk sche admiraal heeft eetiige dagen te voren aan boord
van het schip Mahmudie een prachtig gastmaal gegevenwaar
op graaf Orlojfde heer von Buteniejfde russische admiraals
en opperofficjeren van de landmagt genoodigd zijn geweest.
Nü Uien verzekerd isdac de Russen met hun vertrek niet zul
len draler»beschouwt men de geheele oostérsche zaak als afge
daan.
ENGELAND.
Lonóen den 18 Junij. Het weder aanknooperi der handels
betrekkingen tusschen Holland en Engeland heefc reeds gunstigs
uitkomsten, opgeleverd. Sedert de elf laatste dagenzijn er om
streeks 50 schepen uit Sunderland naar Holland vertrokken.
Nog altyd spreekc men hier van de aanstaande komst van
den Prins van Oranjeen over het oogmerk van Z. K. H. reis
joopen velerlei geruchten. Zoo verhaalt men, dat het plan óm
een huwelijk tot stand te brengen tusschen een van 'sPrinsen
zonen met de prinses Victoria daartoe aanleiding geeft, terwijl
men tevens zegt dat de Prins een of twee zijner zonen Op eens
Engelsche universiteic zou willen plaatsen,
FRANKRIJK.
Parijs den 23 Junjj. De Temps en andere bladen deelèti
sedert eenige dagen verschillende vonnissen mededie door de
krijgsraden van Chambery1, Turin en Alessandria, ter zake der
in Piemont ontdekte z'amenzweringgewezen zijn. Enkele on
der-officieren eft bürgsrs zijn daarbij ter dood verwezen, eft den
15 Junij waren reeds meer dan één dezer doodvonnissen uitgevoerd.
Overigefis behelzen dezelve bladen bij voortduring allerlei ge
ruchten wegens den toestand van Piemont, in welk laftd, zoo
men de bladen gelooVen magbuitengewone gisting heefschc, Den
23 wilde men zelf te Parijs weten, dat er een opstand te Turin
was uitgebarsten. De Fransche omwentelingsgezinden Wijten na«'
tuurlijk deze bewegingen aan de dwingelandijwaaronder de' Pïe-
montezen zuchten, doch beweren in denzelfden adem, dat die
bewegingen door Oostenrijk wórderi aangestooktom een voor
wendsel tot. het bezetten van de Sardinische staten te hebben.
- De berigten uit de Zuidelijkedepartenlenten zijn steeds van
denzelfden ver on trustenden aard. Een der ministerieels dagbla-
