Seamen's Club Terneuzen
WOENSDAG 19 DECEMBER 2018
De Faam
Een thuis ver van huis: Varenscentrum vervult belangrijke functie
'DE MENSEN HIER
ZIJN HEEL
VRIENDELIJK'
Reggie, Neil en Mark uit de
Fi li pijnen komen regelmatig in de
Seaman's Club in Terneuzen. 'Het
is hier gezellig'. Foto Peter Verdur-
men
van de redactie
TERNEUZEN - Bij de bar hangt een bord met de wisselkoer
sen. Hier in de Seamen's Club in Terneuzen kun je US dollars
en andere valuta omwisselen in euro's. Zeelieden van over
heel de wereld. Filippijnen, Chinezen, Russen, Oekraïners,
Kaapverdianen. noem maar op vinden hier een meer dan
warm welkom. Leontine Verhoef, beheerder van het Varens-
centrum aan de Westkolkstraat. zegt het mooi: "Wij proberen
als Seamen's Club een thuis ver van huis te zijn."
Het zeemanshuis in Terneuzen
haalde in september de lande
lijke pers. De bulkcarrier Kuz-
ma Minin, een 'Rus', lag sinds
mei aan de ketting in Terneu
zen. De rederij kon niet aan z'n
financiële verplichtingen vol
doen. De International Trans
port Workers' Federation (ITF)
stelde een onderzoek in naar
de leefomstandigheden aan
boord. Het rapport was alar
merend. Het gebrek aan vers
voedsel en de hygiënische om
standigheden, er waren geen
schoonmaakmiddelen voor
handen, leverde voor de 20
koppen tellende bemanning
van het vrachtschip een aan
zienlijk gezondheidsrisico op.
Berichtje op Facebook
Er werd een beroep gedaan op
de Seamen's Club in Terneuzen
of men wat kon doen. Leonti
ne: "We plaatsen een berichtje
op Facebook. De reacties wa
ren hartverwarmend. Van alle
kanten kregen we hulp aange
boden. Een mevrouw maakte
zelfs spontaan 300 euro over
naar ons. Ook de Voedselbank
sprong in de bres voor de Rus
sische zeelieden." Begin de
cember werd het beslag op de
Kuzma Minin opgeheven, een
lening gaf de reder meer arm
slag en kon het schip eindelijk
vertrekken.
Seamen's Clubs vind je over
de hele wereld. Zeelieden, die
vaak maanden van huis zijn,
kunnen er even ontspannen.
Leontine: "De tijd dat een schip
dagenlang, soms weken aan
de kade lag is al lang voorbij.
Nu draait het om tijd. Men ligt
hooguit één, twee etmalen in
de haven en dan is men weer
weg." Even een paar uur weg
van het schip is dan ook goud
waard. Leontine: "Ze zijn even
in een andere omgeving."
Contact met familie
Het is deze woensdagavond
rustig. Drie Filippijnen, Neil,
Mark en Reggie, zij varen op
een Noors schip dat C02 ver
voert naar kunstmestprodu-
cent Yara, zitten gezellig bij
elkaar te babbelen, de gsm
in de aanslag. De pizzadozen
staan nog op tafel. "We komen
hier vaak", vertelt Neil, vader
van drie opgroeiende kinde
ren. Het schip ligt om de paar
weken aan de kade bij Yara in
Sluiskil. Wanneer ze er even
tussenuit willen, het moet na
tuurlijk wel uitkomen met hun
dienstroosteraan boord, bellen
ze de Seamen's Club. Een vrij
williger haalt hen op met een
busje en brengt hen 's avonds
ook weer terug naar het schip.
Neil, Mark en Reggie hebben
jaarlijks een maand of drie, vier
achter elkaar vrij. Voor de rest
is het werken geblazen. Neil:
"Het contact met de familie
thuis is voor ons heel belang
rijk. Door Skype en FaceTime
is dat enorm vergemakke
lijkt. Vroeger had je een tele
foonkaart nodig om te bellen.
Dat was enorm duur."
Wandeling
lan zit alleen aan een tafeltje.
Hij kent het zeemansleven als
geen ander. Volgend jaar wil
de Noord-Ier, hij is 60, stop
pen. Na veertig jaar op zee
vindt hij het welletjes, lan is
technicus van beroep. Nu ligt
de gastanker voor even bij
Dow voor anker. "Het is maar
kort, hooguit voor 36 uur", zegt
hij. Het schip, van een Noor
se reder, doet ook regelmatig
Vlissingen en Antwerpen aan.
De Noord-Ier, hij komt uit een
stadje vlakbij Belfast, kent Ter
neuzen inmiddels goed. Hij
komt er drie tot vier keer per
jaar. "De mensen hier zijn heel
vriendelijk", vindt hij. Bij mooi
weer in de zomer wandelt hij
als het uitkomt met zijn dien
strooster van de Dow-haven
naar de Seamen's Club, genie
tend van het uitzicht over de
Schelde, lan vindt het jammer
dat het schip niet enkele dagen
later in Terneuzen aanmeerde.
Dan was hij zeker gaan kijken
zijn naar de tribute aan de Ier
se folkformatie The Dubliners
in het Scheldetheater, vlakbij
het zeemanshuis.
Twee kerstdiners
Kerst is een speciale tijd. lan:
"Bij ons is het rooster zo in
gedeeld dat we het ene jaar
moeten werken en het ande
re thuis zijn." Indien de werk
zaamheden het toelaten wordt
het met Kerst wel wat rustiger
aan gedaan aan boord, aldus
de Noord-Ier. Natuurlijk wordt
een lekker kerstdiner bereid in
de kombuis, lan: "Op ons schip
zelfs twee. Op kerstavond vie
ren de Noren Kerst en op eer
ste kerstdag de Filippijnen."
De Temeuzense Seamen's Club
doet met de feestdagen altijd
wat extra's voor de zeelieden.
Leontine: "Op kerstavond, eer
ste en tweede kerstdag serve
ren we hier een diner. Dan is
het altijd gezellig vol." Overi
gens staat de deur van het Va
renscentrum ook uitnodigend
open voor binnenschippers.
"Je bent hier onder elkaar.
Dat schept een band", aldus
Leontine.
365 dagen
Het zeemanshuis aan de West
kolkstraat is 365 dagen per jaar
geopend. Dat vereist achter de
schermen de nodige organi
satie. Leontine: "We zijn maar
met een klein clubje. Ik word
als beheerder geassisteerd
door Marian Minnebo en Fem
ke Kay, moeder en dochter.
Verder de rest draaien we op
vrijwilligers. Dat groepje wordt
helaas steeds kleiner. We heb
ben nog een tiental vrijwilli
gers. De meesten hebben een
maritieme achtergrond. Dan
heb je van nature voeling met
dit wereldje."
Het Varenscentrum in Ter
neuzen draait op subsidie en
sponsors. Voor meer informa
tie over sponsoring of hoe u
op een andere wijze u in kunt
zetten voor de Seamen's Club
kunt u contact opnemen met
beheerder Leontine Verhoef,
telefonisch bereikbaar via
0115-695373.
