WtÊÊ.
Snot voor je ogen op NK Tegenwind
Modelbouwen is het helemaal
0
V
De Faam
WOENSDAG 12 DECEMBER 2018
V-s''
Gefriemel en gepriegel
ALS ALLES
STORINGSVRIJ
WERKT, IS HET
PERFECT
HET LEVEN HOUDT NIET OP ALS JE 70 WORDT
Maarten Janse in zijn paprikapak in actie tijdens het NK Tegenwindjietsen FOTO: Timo van de Kasteele.
Timo van de Kasteele
Het snot voor je ogen. Zand tussen je kiezen. Het zeewater op
je bril. Dat is het NK Tegenwindfietsen in een notendop. Een
eenzame strijd tegen de elementen op de Oosterscheldeke-
ring. Waar een kleine driehonderd deelnemers stoempend de
streep haalt. "Het is al een prestatie als ik het haal" zegt Mar-
nix de Jonge uit Goes.
NEELTJE JANS - Marnix houdt
van gekke dingen doen. "Dit
moet je gewoon een keer
meemaken. Het is net even
anders dan alle andere wiele-
revenementen." Voor de snel
ste tijd gaat hij niet Het is puur
de ervaring waar het de Goese-
naarom te doen is.
Buiten adem komt hij over de
streep, waar led-verlichting
met kleuren geel, oranje en
rood de windkracht aangeven.
Of je nu gaat voor de winst of
puur voor de lol meedoet. Met
windkracht 8 schuin op kop,
is het zaterdagochtend afzien
op de bijna 9 kilometer lange
Oosterse heldekering.
Sommige deelnemers slinge
ren over het parcours. Anderen
gaan als een rechte streep op
hun doel af. Zoals titelverde
diger Teun Sweere uit Zeven
bergen. De Brabander baalt
zichtbaar als hij in het tussen-
klassement van plek twee naar
drie schuift. "Het was span
nend tot het laatste moment
Helaas kwam ik dit jaar net wat
tekort."
Toch blijft hij lachen. "Het is
toch een geweldig evene
ment. Typisch Hollands. Met
een oude Gazelle fiets zonder
versnellingen tegen de wind
in beuken. Wie heeft dat vroe
ger niet gedaan?" Emiel Engel
uit Wemeldinge kan de tijd dat
hij als scholier van Wemeldin
ge naar Goes fietste nog goed
voor de geest halen. Bijna altijd
wind tegen.
Een fanatieke fietser is hij niet
"Het is als een geintje begon
nen. Collega's daagden mij
uit. Zeiden dat ik toch niet zou
gaan. Vandaag bewijs ik het
tegendeel. Want als je een gro
te mond hebt moetje het ook
waarmaken. Een ding weet ik
zeken het gaat enorm zwaar
worden want ik heb een paar
jaar niet gefietst."
De eerste kilometers bieden
de pijlers nog beschutting. De
verandert halverwege bij het
Topshuis als de wind vrij spel
krijgt. Hier is het afzien. Hier
komt het aan op brute kracht.
De oude Gazelles piepen en
kraken onder het geweld van
sommige deelnemers. Ge
zandstraald en met het snot
voor de ogen komt de finis
hlijn in zicht. Max de Jong uit
Giessenburg heeft daar slechts
18.16 minuten voor nodig. De
langzaamste deelnemer ruim
43 minuten. Naast een indivi
duele race, was er ook nog een
krachtmeting tussen 25 teams
van vier. Ook deze verslagge
ver heeft een poging gedaan
en eindigde met een tijd van
19.03 minuten als zesde.
dooi' Conny den Heijer
Mannen en treintjes, gefriemel en gepriegel. Wat maakt het
nu zo leuk? Zijn ze in hun kindertijd blijven hangen of zit er
meer achter? We vroegen het Richard van Adrichem (72)
BORSSELE - Als kind had hij
samen met zijn broer al een
rails met opwindtreintjes die
garant stond voor urenlang
speelplezier. Later, nadat hij
getrouwd was, kreeg hij drie
dochters die liever met andere
dingen speelden. Vijftien jaar
geleden kreeg hij van Sinter
klaas een starterspakket en is
hij weer begonnen met zijn
hobby: het bouwen van mo
deltreinen, inclusief dorpen,
mijnen, kranen en bruggen.
Al is het wel behelpen met de
ruimte: in zijn vorige woning
had hij I5m2 tot zijn beschik
king, nu nog maar 10. Vol trots
zwaait Richard de deur van zijn
hobbykamer open. Er staat niet
alleen een prachtig nostalgisch
dorp met treinen op zijn spoor-
tafel maar er staat ook een
poppenhuis waar aan gewerkt
wordt en een zeilschip wat
nog niet af is. "Ja, als je klein
dochters hebt dan ontkom je
niet aan een poppenhuis, het
is inmiddels de zevende die ik
maak Maar mijn hart ligt bij
mijn treinen. Ik ben weer op
nieuw aan het inrkhten." zegt
Richard, "Modelbouwen heeft
alles in zich. Je werkt met elek
tronica, soldeert, zaagt, lijmt,
boort, schildert en het is com
putergestuurd. Het zou een
vak op school moeten zijn."
Richard struint samen met
zijn vrouw beurzen en on
line markten af. Zo heeft hij
al veel mooie koopjes op de
kop kunnen tikken. Het is een
dure hobby wat locomotieven
zijn niet goedkoop. "Geluk-
kig vindt mijn vrouw het ook
leuk, we doen veel samen. Zo
zet zij ook huizen in elkaar en
schildert die. Ik merk wel dat
ik op mijn leeftijd wat minder
lenig ben en soms wat dieper
door de knieën moet om on
der de tafel de stroomdraadjes
aan elkaar te knopen. Voor het
priegelwerk hebben we een
vergrotende bril gekocht. Want
dat merkje natuurlijk wel, als
je een dagje ouder bent wordt
dat allemaal wat minder. En
al zouden we nog eens moe
ten verhuizen, dan breken we
het hele spul gewoon weer af
en bouwen het weer op. Het
is geweldig om dit samen te
kunnen doen."
Wij Zeeuwen worden met zijn allen steeds ouder en blijven ook steeds langer
actief. We gaan niet meer met pensioen als we 65 worden, om vanaf dan achter de
geraniums of de beeldbuis ons leven passief uitte zitten. Neen, we blijven steeds langer
werken, sporten, dansen, en reizen of blijven anderszins actief Vindt u ook dat het leven
pas bij zeventig begint? Meld u dan aan via redactie.bevelander@persgroep.nl of via
redactie.faa m @pe rsgroep.n I
Richard van Adrichem is al jaren bevlogen van modelbouwen. Vooral modeltreinen hebben zijn voorkeur. Foto: Connyden Heijer
