Zorg £^9
'Er gebeurt veel goeds'
Leven 75-plussers kan
een openbaring zijn
Maarten van der
Weijden is dankbaar
De Week
van Zorg
en Welzijn
23 WOENSDAG 8 MAART 2017
WEEK VAN ZORG EN WELZIJN
De Week van Zorg en Wel
zijn vindt plaats van 13 tot
en met 18 maart 2017. Meer
dan duizend zorg- en wel
zijnsorganisaties openen
tijdens deze week hun
deuren om aan Nederland
te laten zien hoe het er aan
toegaat op de werkvloer.
Neem een kijkje bij het ver
zorgingshuis om de hoek of
in een operatiekamer in
een groot ziekenhuis in de
buurt. Van zorgboerderij
tot 66Z, van nieuwe zorg in
de wijk, kleinschalig wo
nen in de ouderenzorg, re
validatie in de gehandicap
tenzorg, ziekenhuizen 6GZ,
mondzorg, buurthuizen,
huisartsen, kinderopvang,
noem het maar op, alles is
te zien!
De Week van Zorg en Wel
zijn is een initiatief van de
veertien regionale werkge
versorganisaties in zorg en
welzijn, die samenwerken
in Stichting RegioPlus. Op
de website vind je alle
deelnemers, je kunt zoeken
op postcode, naam van de
organisatie of plaatsnaam.
Niet élte ouderen hebben behoefte aan zorg. "Als het echt
niet meer gaat, meld ik me wel", lacht mevrouw van de Berg.
"En noem me trouwens maar Bep!" Bep is 83 en nog helemaal
zelfstandig. Vorige maand heeft ze - alsof het niks is - haar
rijbewijs weer verlengd en ze gaat nog regelmatig dansen.
tot en met 18 maart met ei
gen ogen gaan zien hoe het
toe gaat op de werkvloer van
meer dan 1000 zorg- en wel-
zijnsorganisaties.'Zorg en
welzijn gaat ons allemaal
aan", onderstreept campag
neleider van de Week voor
Zorg en Welzijn, Irene Mul
der. "We willen laten zien
hoeveel goeds er gebeurt."
Het is het vijfde jaar dat de
grootste sector van Nederland
campagne voert. Dit jaar on
der het motto 'Maak kennis
met kunde'. De campagne
heeft niet alleen tot doel de
veelzijdigheid en alle nieuwe
ontwikkelingen in zorg en
welzijn te laten zien, maar wil
vooral mensen die er werken
in de schijnwerpers zetten.
Tijdens de campagneweek
kun je letterlijk en figuurlijk
alle kanten op om het werk
van 1.2 miljoen medewerkers
en 450.000 vrijwilligers van
dichtbij te bekijken. Van het
verzorgingshuis om de hoek
tot in de operatiekamer van
een groot ziekenhuis. "Werk in
in de zorg werken in de schijnwerpers zetten. "We willen loten zien
De campagne wil vooral mensen die
hoeveel goeds er gebeurt."
zorg en welzijn kan belastend
en zwaar zijn", erkent Irene
Mulder, "maar het geeft ook
ontzettend veel voldoening.
Ook dat belangrijke aspect
kun je tijdens de campagne-
week van dichtbij en uit de
eerste hand zien en horen."
Ook wie zich aangetrokken
voelt tot werk in de zorgsector,
kan zich tijdens de campagne
dagen op de talloze mogelijk
heden oriënteren. Van werk
'aan het bed' en paramedische
beroepsmogelijkheden tot in
de ondersteunende of techni
sche sector. "Het werk kent
heel veel branches en doel
groepen", verzekert Mulder.
"Er gebeurt zoveel goeds. Door
mensen die dat met hart en
ziel doen. Altijd met de be
doeling daar het beste resul
taat mee te bereiken."
Olympisch zwemkampioen
Maarten van der Weijden was
pas 19 toen hij de diagnose
leukemie kreeg. De artsen ga
ven hem weinig kans, maar
zeven jaar later, in 2008, won
hij goud op de 10 kilometer
openwaterzwemmen in
Peking. Door alles wat hij
meemaakte is Maarten een
gedreven ambassadeur van
Zorg en Welzijn: "Ik ben dank
baar voor alle kennis en kunde
die er aan me besteed is.
Daarom wil ik benadrukken
dat de zorg het in Nederland
écht niet slecht doet." Maarten
maakte aan den lijve mee
hoeveel inzet er nodig was om
zijn ziekte te overwinnen.
"Het begint al met de manier
waarop mensen op hun diag
nose reageren. Dat kan enorm
verschillen. Zelf koos ik voor
een getalsmatige kijk op mijn
ziekte, terwijl iemand anders
al met zijn begrafenis bezig
was. Alleen al dat soort ver
schillen vraagt om diversiteit
aan zorg, ook psychologisch.
Ik heb gezien hoe verschillend
verpleegkundigen en artsen
kunnen zijn. leder heeft zijn
specifieke kundigheden, ook
in inlevingsvermogen. Een
mix van die vaardigheden in
één team biedt een mooi palet
aan hulp."
Maarten van de Weijden is dankbaar voor zijn energie. FOTO: Karin
Buitenhuis/Sjannie van de Pas
vragenlijst die ze voorleggen
gaat onder meer over gezond
heid, de behoefte aan zorg of
activiteiten, mobiliteit en een
zaamheid. Mary is zo'n vrijwil
liger. Ze is net met pensioen
maar wil nog graag iets bete
kenen in dit leven. "Ik was wel
even bang dat een kijkje in
mijn voorland me niet vrolijk
zou maken", bekent ze. "Maar
het tegendeel is waar. Ik ben
vaak serieus onder de indruk
van de mensen die ik voor me
heb. Als ze nog een partner
hebben, zijn ze daar zorgzaam
en lief voor en als ze inmiddels
alleen zijn komen te staan,
staan ze hun mannetje! Vooral
de vrouwen!" Mary moet zelf
lachen om de onbedoelde
woordspeling. "Er zijn ook
meer alleenstaande vrouwen
dan mannen", nuanceert ze.
"Daar was ik eigenlijk toch
verbaasd over."
Regeltjes
Al met al blijken veel 75-plus
sers zich goed te redden. "Ik
hoor eigenlijk alleen veel
klachten over alle hedendaag
se regeltjes", vertelt Mary.
"Bijvoorbeeld dat de thuiszorg
Niet alle ouderen hebben behoefte aan zorg. Bep (83) steekt haar energie het liefst in gezelligheid. Ze is nog
helemaal zelfstandig.
de ramen niet aan de buiten
kant mag zemen. Wie moet
het dan wél doen? Verder red
den veel mensen zich redelijk.
Ze zijn meestal ook niet op
standig over het afnemen van
hun mogelijkheden. Wel is het
heel belangrijk dat ze vol
doende sociale contacten
hebben. Het verlies van leef
tijdsgenoten doet pijn en als
er een breuk is met de kinde-
Als vrijwilliger meevaren met De Zonnebloem, Monique geniet er
volop van.
ren zie ik groot verdriet. Maar
soms hebben ouderen zelfs
regelmatig contact met hun
inmiddels volwassen klein
kinderen. Dat is zo leuk om te
Vrijwilligerswerk
Werken in de ouderenzorg is
leerzamer en dynamischer
dan je zou denken. Monique is
opgeklommen tot coördinator
en zo dol op haar beroep dat
ze de helft van haar vakantie
weken opmaakt door als vrij
williger mee te gaan op reizen
en dagtrips van De Zonne
bloem. "Vaak ben ik dan de
persoonlijke begeleider van
mensen die ik al ken uit de
zorg en waarmee ik een hech
te band heb opgebouwd en
nee, dat is geen opoffering."
Bep woont in een buitenwijk
van een grote stad, in een
55plusflat. In haar wijk wonen
veel ouderen, vooral omdat
die zich daar in de zeventiger
jaren als jonge ouders vestig
den. "Eindelijk voldoende
ruimte en de luxe van een
splinternieuw huis", lacht Bep,
"wat waren we er blij mee. Te
genwoordig woon ik in een
flat. Dat heeft zo zijn voorde
len. Tuinieren is niet meer aan
me besteed. Ik steek mijn
energie liever in andere din
gen."
In Beps wijk komen eens per
jaar vrijwilligers van de over
koepelende zorginstelling
langs om te checken hoe alle
75-plussers er bij zitten. De
Laboranten zijn continu aan het
werk om de zorg beter te maken.
