'Het raakt je als je je bedenkt dat je
feitelijk in een menselijk abattoir staat'
Archeoloog Ivar Schute (48) haalde wereldnieuws toen hij samen met collega's de gaskamers van Sobibor blootlegde
VLISSINGEN- Vorig jaar haalde
Ivar Schute (48) nog het we
reldnieuws toen hij samen
met collega's de gaskamers
van Sobibor blootlegde. De
archeoloog die opgroeide in
Middelburg is nu werkzaam
vanuit Leiden en doet op het
moment vooral onderzoek
naar voormalige nazicon
centratiekampen.
"Misschien is het een beetje
saai, maar wat betreft mijn
loopbaan is mijn leven een
rechte lijn. Toen ik zeven
was heb ik al eens geroe
pen dat ik archeoloog wilde
worden, op mijn vijfentwin
tigste werd ik het en ik wil
het ook altijd blijven. Erg
fijn om te weten wat je wilt."
Ivar vond Middelburg een
prettige stad om op te groei
en. Hij doorliep keurig de
zes klassen van het VWO en
ging vervolgens naar Leiden
om te studeren. "Dat is toch
een beetje het epicentrum
van de archeologie. Ik had
er wel wat aanpassingspro
blemen, maar werd goed op
gevangen en ben er snel in
gekomen. Mijn ouders zijn
altijd in Middelburg blijven
wonen en de hang naar Zee
land is ook altijd gebleven."
Als afstudeerrichting koos
Ivar de Prehistorie in noord
west Europa, wat zoveel
inhoudt als 'alles vóór de
'DE POLITIEKE DRUK
IS HOOG EN JE LIGT
ONDER EEN ENORM
VERGROOTGLAS'
Romeinen in Nederland en
omliggende landen'. "Door
dat ik een zwaar accent heb
gelegd op fysische geografie
weet ik veel van de bodem
en de opbouw ervan. Dat
is erg handig wanneer je
op plekken komt die je niet
kent en waar je wilt gaan on
derzoeken en graven. Ik heb
mwwmsm
inmiddels door heel Neder
land gewerkt als prospectie-
archeoloog en heb ook drie
jaar in Duitsland gezeten."
Wat Ivar nu doet, het werk
in voormalige naziconcen
tratiekampen, kwam voort
uit een besef dat dingen uit
de Tweede Wereldoorlog
langzaamaan beginnen te
verdwijnen. "Tot tien jaar
geleden bemoeide de ar
cheologie zich niet met de
Tweede Wereldoorlog. Maar
toch kun je er als archeoloog
best iets aan toevoegen.
Toen het besef indaalde dat
zaken als loopgraven en der
gelijke op den duur zouden
gaan verdwijnen, wilde ik
daar iets mee doen. Samen
met een collega heb ik toen
eerst gekeken of we de prak
tische obstakels konden tac
kelen. Denk aan explosieven
en wetgeving."
"We begonnen met onder
zoek op de Grebbeberg en
later ook in kamp Amers
foort en Westerbork. Op een
gegeven moment kwam ik
een bepaald circuit terecht
waardoor ik ook lezingen
ging geven en werd gevraagd
om onderzoek te doen in
Treblinka en Sobibor." In
die laatste plaats legde Ivar
samen met een heel onder
zoeksteam de fundamenten
van de gaskamers van Sobi
bor bloot. "Binnen tien mi
nuten ging dat over het in
ternet, vervolgens begon het
door te sijpelen en kwamen
de eerste journalisten. Die
konden daar natuurlijk niet
zo maar bij komen om te
filmen, maar wereldnieuws
was het wel ja."
Dergelijke vondsten ervaart
Ivar als confronterend. "Ab
solute getallen zeggen niet
zo veel. Het raakt je als het
verhaal persoonlijk wordt,
als je je bedenkt dat je op
zo'n moment feitelijk in een
menselijk abattoir staat. Als
archeoloog geeft het een
kick, maar het trekt ook een
zware wissel op je. De poli
tieke druk is hoog, je moet
met vier landen samen
werken en je ligt onder een
enorm vergrootglas." In april
gaat Ivar als het goed is weer
naar Sobibor. Het duurt ech
ter wel even voor alles rond
is, omdat het over veel schij
ven gaat. Voor de toekomst
wil hij meer met de 'holo-
caustarcheologie'. "Ik zoek
een bepaalde verdieping. Ik
weet nu van veel dingen een
beetje. En eigenlijk zou ik
graag van één ding heel veel
willen weten."
Geboren in: Bergen op Zoom
Huidige woonplaats: Leiden
Werk: Senior projectleider archeologie onderzoeksbu
reau RAAP
Privé: Vriend van Alette,- vader van Merijn (16)
Belangrijkste levensles: "Zoeken en vooral trachten niet
te vinden. Het proces is interessanter dan de vondst."
O www.de-faam.nl
De Faam woensdag 11 maart 2015 20
Zeeuwen: nuchter,
authentiek en zonder
franje. Die mentaliteit
brengt ze vaak ver,
letterlijk en figuurlijk. In
deze rubriek Zeeuwen die
het op wat voor manier
dan ook ver geschopt
hebben in het leven.
Zonder poespas, maar
een beetje trots op hen
zijn, dat mag. Wat is hun
verhaal en hoe kwamen
ze waar ze nu staan?
doorMariska den Hartog
Een rechte lijn
Tweede Wereldoorlog
Ivar Schute: "Toen ik 7 was
heb ik al eens geroepen dat ik
archeoloog wilde worden, op
mijn 25ste werd ik het en ik
wil het ook altijd blijven."
Foto: Sake Elzinga
Ivar Schute: "Ik zoek nog een bepaalde verdieping. Ik weet nu van
eigenlijk zou ik graag van één ding heel veel willen weten."
heel veel dingen een beetje. En
Foto: Hannah Wilson
Confronterend
w Kent u een Zeeuw
die het ver geschopt
heeftredactie.faam@
wegenermeda.nl
Wie is die Ivar Schute dan?
