Dagboek vrijwilliger Zeeuws Bataljon
Een taalachterstand? Dat is zeker
niet iets om je voor te schamen
het uitbreken van de oorlog
gemobiliseerd en zag in de
meidagen van 1940 in de
Peel de Duitsers komen. In
-zijn nalatenschap zitten vier
in duidelijk handschrift ge
schreven aantekenboekjes,
zijn persoonlijk dagboek,
waarin van dag tot dag zijn
wedervaren in militaire
dienst wordt verteld. Eerst
als oorlogsvrijwilliger in
de slotfase van de strijd te
gen de Duitsers, later als
'verplicht vrijwilliger' in
het Bataljon Zeeland bij de
eerste politionele actie in
Indië (1945-1948). "Ik vond
dat dit bewaard moest blij
ven. Voor onze familie, de
kinderen, kleinkinderen
en de vele belangstellenden
voor dit unieke dagboek.
Er is een boek van uitgege
ven, 'Belevenissen uit mijn
diensttijd als oorlogsvrij
williger'. Vader sprak er
bijna nooit over, maar hij
schreef wel dagelijks", ver
telt Miép van der Weide.
BOEK BIEDT INZICHT
IN DE ERVARINGEN
EN VERRASSENDE
WENDINGEN
"In zijh brieven, kaarten en
dagboekje noemde hij mij
altijd Miepje. Ik weet nog
dat toen hij in 1948 thuis
kwam ik het een vreemde
man vond." Juist omdat het
om een dagboek gaat en niet
een later geschreven verslag,
biedt het boek een onbevan
gen inzicht in de ervaringen
en verwachtingen van het
moment zelf. Het dagboek
begint op 19 maart 1945 met
het vertrek vanuit de Gort-,
straat in Middelburg naar
Fournes in Frankrijk. Na
omzwervingen door Frank
rijk, België en Duitsland is
Joop gelegerd in Haarlem
waar op 16 augustus 1945
wordt afgekondigd dat zijn
Bataljon aangewezen is als
eerste te vertrekken voor
bezetting van Indië. Maan
dag 20 augustus, zijn vrouw
logeert in O verveen: 'Vanaf
heden ga ik als er geen dienst
is naar de vrouw, ook wel in
dienst, ook wel een gehele
nacht. Miep is reuzeblij dat
ze bij papa is'. Gelegerd in
Tandjong-Priok is 2 april
1946, een dag vol treurnis.
Soldaat J.Louwerse, hij komt
van Ritthem, krijgt een
schot in zijn hoofd en als hij
wordt weggedragen sterft
hij. De vlag hangt halfstok,
de eerste van ons bataljon is
gesneuveld.'
Het dagboek van een Zeeuwse boerenzoon tijdens de
politionele actie in Indië van 1945-1948 is als boek ver
schenen en verkrijgbaar voor 25 euro. In het boek staan
namenlijsten van Zeeuwse militairen. Boek is verkrijg
baar bij: Miep van der Weide, Damplein 21, Middelburg,
0118-633039, en bsvanderweide@zeelandnet.nl
ZEELAND - Schaamte is de
grootste drijfveer om je 'han
dicap' verborgen te houden.
In de huidige informatie
maatschappij mag je jezelf
gerust belemmerd noemen
als lezen en schrijven moei
lijk wordt. Een -taalachter
stand is voor anderen best te
begrijpen. Het kan ontstaan
door gemiste kansen in je
jeugdjaren, onvoldoende
onderwijs en onvoldoende
persoonlijke ondersteuning
om maar wat te noemen. Ja,
je kan zelfs lezen en schrij
ven verleren.
Een laaggeletterde heeft op
dit punt wellicht al afge
haakt. Ze kunnen wel lezen,
maar het wordt moeilijk bij
langere stukken. Het invul
len van een werkrapport is
een opgave, of het lezen van
de veiligheidsvoorschriften.
Of voor ouderen wordt het
lastig op kaartjesautomaten.
Het is aan de omgeving om
alert te zijn, door de smoes
jes heen te prikken en voor
al om adequaat te reageren
als iemand toegeeft toch wel
wat problemen met lezen
"KUN JIJ DIT EVEN
LEZEN, IK HEB MIJN
BRIL TOEVALLIG
NIET BIJ ME"
te ondervinden. Bekende
smoesjes zijn: "Kan jij dit
even lezen, ik heb mijn bril
niet bij me", "Ik heb even
geen tijd, kan jij dit invul
len?", "Wat neem jij? Oh, dat
lijkt mij ook lekker." Dus let
op als die buurman steeds
zijn bril niet bij heeft en ver
tel hem dit verhaal.
"Taalachterstand is een
enorm taboe wat doorbroken
moet worden", vertelt Man-
da Heddema, namens Sor-
optimist International Club.
Soroptimist is de initiatief
nemer van het Zeeuws pro
ject voor taaiambassadeurs.
De eerste stap was de pre
sentatie van vier Zeeuwse
Taaiambassadeurs in boek
handel De Koperen Tuin in
Goes, vorige week vrijdag.
Dave, Richard, Franklin en
Diny hadden een taalachter
stand. Ze volgden een taal
cursus waardoor ze zich nu
beter redden. In de toekomst
kan je hen tegenkomen op
markten, evenementen, of
uitnodigen binnen de on
derneming. Als taaiambas
sadeur kunnen ze precies
uitleggen wat een positieve
wending dé cursus op hun
leven heeft gehad. Ze zijn
niet meer afhankelijk van
vrienden, familie of beken
den en ze hoeven zich al he
lemaal niet te verbergen.
Een taalachterstand is niets
om je voor te schamen. Het is
wel iets om wat aan te doen.
Er zijn volop mogelijkheden
zonder dat je portemonnee
het voelt.
Snor laten staan
voor Movember
VLISSINGEN - Nu nog zonder
snor, maar eind november
hopen urologen dr. Jaspars
en dr. Forouzanfar we
derom met een flinke snor
door het Admiraal De Ruy-
ter Ziekenhuis te lopen. Dit
jaar zamelen de urologen
niet persoonlijk geld in voor
Movember, maar nemen zij
deel aan de gezamenlijke
actie: ZZ Movember. Vier
organiserende bedrijven uit
Zierikzee vragen mannelijke
klanten gedurende maand
november hun snor te laten
staan en daarvoor sponsors
te zoeken. Prostaatkanker
is de meest voorkomende
kanker bij mannen in Ne
derland. Het is vaak een
langzaam groeiende vorm
van kanker. De kans dat een
man prostaatkanker krijgt,
is één op tien. Jaarlijks krij
gen ongeveer 12.000 man
nen in Nederland te horen
dat zij prostaatkanker heb
ben. Voor de bestrijding van
prostaatkanker is nog altijd
veel onderzoek nodig.
Movember vraagt mannen
over de hele wereld een
maand lang hun snor te la
ten staan. De mannen die
meedoen, worden 'Mo bros'
genoemd. Zij willen andere
mannen ervan bewust ma
ken dat zij zich met hun
klachten tijdig melden bij
hun (huis)arts. De mannen
worden in café 'De Biet' in
Zierikzee op het laatst door
een barbier gladgeschoren.
Eind november gaan de
snorren er onder luid ge
juich weer af.
Er zijn in Nederland zo'n anderhalf miljoen mensen
laaggeletterd. Daarvan is één mjljoen mensen van
autochtone en een half miljoen mensen van allochtone
afkomst. Het komt in alle geledingen van de bevolking
voor; ouderen en jongeren, werkenden en niet-werken-
den. www.taalambassadeurszeeland.nl
www.de-faam.nl De Faam woensdag 6 november 2013 22
In deze periode van
het jaar, eind oktober,
begin november,
zijn er herdenkingen
over de bevrijding
van de Bevelanden
en Walcheren. Op 8
november 1944 gaven
de Duitsers zich op de
Dam in Middelburg
over. Nu, 69 jaar later,
woont Miep van der
Weide-de Visser op het
Damplein met zicht op
die locatie. Geboren in
maart 1943 heeft zij geen
herinneringen aan de
oorlog, wijlen haarvader
Johannes Andries de
Visser (1914-2003) des te
meer.
door Leon Janssens
MIDDELBURG - Hij was met
Bataljon Zeeland
Miep van der Weide-de Visser met de aantekenboekjes en het uitgegeven boek.
Foto Leon Janssens
Een taalachterstand is niets om je voor te schamen. Het is wel iets om wat aan te doen.
Stichting Lezen en Schrijven
Misschien ken je
wel iemand met een
taalachterstand. Zonder
datje het door hebt.
Mensen met een
taalachterstand weten
dat over het algemeen
goed te verbergen. Dit
terwijl ze er juist zoveel
gemak van zouden
hebben om aan de bel te
trekken.
Door John de Kok
Taboe
O Kijk voor meer info op
taalambassadeurszeeland.nl
Een taalachterstand is helaas niet ongewoon