Dagboek vrijwilliger Zeeuws Bataljon Een taalachterstand? Dat is zeker niet iets om je voor te schamen het uitbreken van de oorlog gemobiliseerd en zag in de meidagen van 1940 in de Peel de Duitsers komen. In -zijn nalatenschap zitten vier in duidelijk handschrift ge schreven aantekenboekjes, zijn persoonlijk dagboek, waarin van dag tot dag zijn wedervaren in militaire dienst wordt verteld. Eerst als oorlogsvrijwilliger in de slotfase van de strijd te gen de Duitsers, later als 'verplicht vrijwilliger' in het Bataljon Zeeland bij de eerste politionele actie in Indië (1945-1948). "Ik vond dat dit bewaard moest blij ven. Voor onze familie, de kinderen, kleinkinderen en de vele belangstellenden voor dit unieke dagboek. Er is een boek van uitgege ven, 'Belevenissen uit mijn diensttijd als oorlogsvrij williger'. Vader sprak er bijna nooit over, maar hij schreef wel dagelijks", ver telt Miép van der Weide. BOEK BIEDT INZICHT IN DE ERVARINGEN EN VERRASSENDE WENDINGEN "In zijh brieven, kaarten en dagboekje noemde hij mij altijd Miepje. Ik weet nog dat toen hij in 1948 thuis kwam ik het een vreemde man vond." Juist omdat het om een dagboek gaat en niet een later geschreven verslag, biedt het boek een onbevan gen inzicht in de ervaringen en verwachtingen van het moment zelf. Het dagboek begint op 19 maart 1945 met het vertrek vanuit de Gort-, straat in Middelburg naar Fournes in Frankrijk. Na omzwervingen door Frank rijk, België en Duitsland is Joop gelegerd in Haarlem waar op 16 augustus 1945 wordt afgekondigd dat zijn Bataljon aangewezen is als eerste te vertrekken voor bezetting van Indië. Maan dag 20 augustus, zijn vrouw logeert in O verveen: 'Vanaf heden ga ik als er geen dienst is naar de vrouw, ook wel in dienst, ook wel een gehele nacht. Miep is reuzeblij dat ze bij papa is'. Gelegerd in Tandjong-Priok is 2 april 1946, een dag vol treurnis. Soldaat J.Louwerse, hij komt van Ritthem, krijgt een schot in zijn hoofd en als hij wordt weggedragen sterft hij. De vlag hangt halfstok, de eerste van ons bataljon is gesneuveld.' Het dagboek van een Zeeuwse boerenzoon tijdens de politionele actie in Indië van 1945-1948 is als boek ver schenen en verkrijgbaar voor 25 euro. In het boek staan namenlijsten van Zeeuwse militairen. Boek is verkrijg baar bij: Miep van der Weide, Damplein 21, Middelburg, 0118-633039, en bsvanderweide@zeelandnet.nl ZEELAND - Schaamte is de grootste drijfveer om je 'han dicap' verborgen te houden. In de huidige informatie maatschappij mag je jezelf gerust belemmerd noemen als lezen en schrijven moei lijk wordt. Een -taalachter stand is voor anderen best te begrijpen. Het kan ontstaan door gemiste kansen in je jeugdjaren, onvoldoende onderwijs en onvoldoende persoonlijke ondersteuning om maar wat te noemen. Ja, je kan zelfs lezen en schrij ven verleren. Een laaggeletterde heeft op dit punt wellicht al afge haakt. Ze kunnen wel lezen, maar het wordt moeilijk bij langere stukken. Het invul len van een werkrapport is een opgave, of het lezen van de veiligheidsvoorschriften. Of voor ouderen wordt het lastig op kaartjesautomaten. Het is aan de omgeving om alert te zijn, door de smoes jes heen te prikken en voor al om adequaat te reageren als iemand toegeeft toch wel wat problemen met lezen "KUN JIJ DIT EVEN LEZEN, IK HEB MIJN BRIL TOEVALLIG NIET BIJ ME" te ondervinden. Bekende smoesjes zijn: "Kan jij dit even lezen, ik heb mijn bril niet bij me", "Ik heb even geen tijd, kan jij dit invul len?", "Wat neem jij? Oh, dat lijkt mij ook lekker." Dus let op als die buurman steeds zijn bril niet bij heeft en ver tel hem dit verhaal. "Taalachterstand is een enorm taboe wat doorbroken moet worden", vertelt Man- da Heddema, namens Sor- optimist International Club. Soroptimist is de initiatief nemer van het Zeeuws pro ject voor taaiambassadeurs. De eerste stap was de pre sentatie van vier Zeeuwse Taaiambassadeurs in boek handel De Koperen Tuin in Goes, vorige week vrijdag. Dave, Richard, Franklin en Diny hadden een taalachter stand. Ze volgden een taal cursus waardoor ze zich nu beter redden. In de toekomst kan je hen tegenkomen op markten, evenementen, of uitnodigen binnen de on derneming. Als taaiambas sadeur kunnen ze precies uitleggen wat een positieve wending dé cursus op hun leven heeft gehad. Ze zijn niet meer afhankelijk van vrienden, familie of beken den en ze hoeven zich al he lemaal niet te verbergen. Een taalachterstand is niets om je voor te schamen. Het is wel iets om wat aan te doen. Er zijn volop mogelijkheden zonder dat je portemonnee het voelt. Snor laten staan voor Movember VLISSINGEN - Nu nog zonder snor, maar eind november hopen urologen dr. Jaspars en dr. Forouzanfar we derom met een flinke snor door het Admiraal De Ruy- ter Ziekenhuis te lopen. Dit jaar zamelen de urologen niet persoonlijk geld in voor Movember, maar nemen zij deel aan de gezamenlijke actie: ZZ Movember. Vier organiserende bedrijven uit Zierikzee vragen mannelijke klanten gedurende maand november hun snor te laten staan en daarvoor sponsors te zoeken. Prostaatkanker is de meest voorkomende kanker bij mannen in Ne derland. Het is vaak een langzaam groeiende vorm van kanker. De kans dat een man prostaatkanker krijgt, is één op tien. Jaarlijks krij gen ongeveer 12.000 man nen in Nederland te horen dat zij prostaatkanker heb ben. Voor de bestrijding van prostaatkanker is nog altijd veel onderzoek nodig. Movember vraagt mannen over de hele wereld een maand lang hun snor te la ten staan. De mannen die meedoen, worden 'Mo bros' genoemd. Zij willen andere mannen ervan bewust ma ken dat zij zich met hun klachten tijdig melden bij hun (huis)arts. De mannen worden in café 'De Biet' in Zierikzee op het laatst door een barbier gladgeschoren. Eind november gaan de snorren er onder luid ge juich weer af. Er zijn in Nederland zo'n anderhalf miljoen mensen laaggeletterd. Daarvan is één mjljoen mensen van autochtone en een half miljoen mensen van allochtone afkomst. Het komt in alle geledingen van de bevolking voor; ouderen en jongeren, werkenden en niet-werken- den. www.taalambassadeurszeeland.nl www.de-faam.nl De Faam woensdag 6 november 2013 22 In deze periode van het jaar, eind oktober, begin november, zijn er herdenkingen over de bevrijding van de Bevelanden en Walcheren. Op 8 november 1944 gaven de Duitsers zich op de Dam in Middelburg over. Nu, 69 jaar later, woont Miep van der Weide-de Visser op het Damplein met zicht op die locatie. Geboren in maart 1943 heeft zij geen herinneringen aan de oorlog, wijlen haarvader Johannes Andries de Visser (1914-2003) des te meer. door Leon Janssens MIDDELBURG - Hij was met Bataljon Zeeland Miep van der Weide-de Visser met de aantekenboekjes en het uitgegeven boek. Foto Leon Janssens Een taalachterstand is niets om je voor te schamen. Het is wel iets om wat aan te doen. Stichting Lezen en Schrijven Misschien ken je wel iemand met een taalachterstand. Zonder datje het door hebt. Mensen met een taalachterstand weten dat over het algemeen goed te verbergen. Dit terwijl ze er juist zoveel gemak van zouden hebben om aan de bel te trekken. Door John de Kok Taboe O Kijk voor meer info op taalambassadeurszeeland.nl Een taalachterstand is helaas niet ongewoon

Krantenbank Zeeland

de Faam | 2013 | | pagina 22