Boek Stae m'n bovenmusse goed? Opheffingsuitverkoop Op de gehele collectie chQldeMiQ ZEELRflD d Forty Five Degrees Badhuisstraat 105 Vlissingen AM Mad Men op twaalf dvd's Voor alle radiostations in de regio Stad van het maanlicht in buurt Meer weten over de e c> Nieuwe" uitdaging Seizoen 1 t/m 3 Gezellig Droevige maar ook grappige gebeurtenissen Ook voor hoveniers! Angels Wrangier Pioneer Lee Paddocks Maverick Edwin www.woncninbestevaer.nl Nieuws Altijd actueel: de-faam.nl woensdag 17 november 2010 De Faam pagina 7 www.de-faam.nl www.de-faam.nl Trots presenteerden ze afge lopen vrijdag hun boek Stae m'n bovenmusse goed? in het stadhuis van Arnemuiden. Kees de Ridder zorgde voor de tekst en Wendy Marteijn voor de foto's. De presentatie werd bijgewoond door een groot deel van de vrouwen, die nog dagelijks in de Arne muidse streekdracht gekleed gaan. Tara De Vriend Arnemuiden "De titel Stae m'n bovenmusse goed? Hebben we gekozen om dat de vrouwen deze vraag vaak stellen als ze naar de kerk gaan, een bruiloft of een andere bij zondere gelegenheid. Maar de bovenmuts hebben ze zo min mogelijk op, omdat het een on handig ding is op hun hoofd", vertelt Kees. Hij bezocht zeven jaar geleden de expositie met streekdracht- foto's van Wendy. "Zo kwamen we op het idee om samen een boek te maken. Maar al die le vensverhalen vastleggen, duur de langer dan ik van tevoren had verwacht. Ik heb met een soort standaard vragenlijst gewerkt. Maar in een aantal gevallen heb ik die toch laten schieten. Sommige vrouwen waren erg op een bepaalde gebeurte nis gericht en dan gaf ik ze de ruimte om juist dat verhaal te vertellen. En dan waren er ook vrouwen, die door Wendy gefo tografeerd waren, die uiteinde lijk toch geen interview wilden. Een deel van de vrouwen is in de tussentijd ook overleden. Bij een aantal gesprekken was een familielid aanwezig, omdat het voor de dames op leeftijd moei lijk was. Dat laat ik ook in de gesprekken terugkomen. Ik heb ze zoveel mogelijk zelf aan het woord gelaten. Droevige, maar ook grappige gebeurtenissen passeren de revue. Wat dat be treft zijn hun verhalen als het leven zelf." Bijnamen Grappig is dat ook de bijnamen van de vrouwen, waarmee de inwoners van Arnemuiden ver trouwd zijn, erbij staan. In het dorp zijn nu nog circa dertig vrouwen in streekdracht. De jongste is Adriana Ventevogel, van even in de zeventig. De oudste is ver over de negentig. Jaon Pus, Grie Punne, Jane Koos, Mao Leu en alle ande ren vertellen over hun dracht, de oorlog, armoede en religie, hun jonge jaren, dienstjes, het huwelijk, kinderen en het verlies van geliefden. Rondje Uit de opgetekende verhalen blijkt dat Arnemuidse meis jes met Arnemuidse jongens trouwden. Ze kwamen elkaar in de meeste gevallen tegen tijdens een rondje Arnemuiden. Dit een meer wetenswaardig heden staan, aan het eind van het boek, in een soort slotbe schouwing over het leven in Arnemuiden. Waar is Stae m'n bovenmusse goed? te koop Stae m'n bovenmusse goed? is geheel in kleur gedrukt op het formaat 21 x 28 centime ter. Het boek heeft een harde kaft en telt 160 pagina's. Prijs is 24,95 euro. Het boek is te koop bij het Zeeuws Archief, Hofplein 16 te Middelburg. www.klederdrachten- boek.nl De vrouwen in Arnemuidse dracht kregen allemaal een boek. FOTO: TARA DE VRIEND Zeeiandplant is HET adres voor: Lei- en vormbomen Haagplanten, Mediterrane planten, o.a. Quercus Ilex (Steeneik) Vaste planten Fruitbomen Rozen ij I Handel l Advie; Ravesteinweg 2a Grijpskerke T: 06 - 21 54 86 45 E: info@zeelandplant.nl i: www.zeelandplant.nl Kijk op www.zeelandplant.nl voor meer info! 40 tot 70% Sinterklaas is weer in het land, de bomen worden kaal/en de maan kan er weer doorheen schijnen. De lampjes in de bomen op het Bellamypark doen het weer, de Kerstverlichting maakt de stad gezel lig in deze donkere dagen. En mooi! Verlichting doet er toe. Dat begint al bij een volle maan die op de zee schijnt. De zee geeft dan licht en de golven glinsteren terug. Het geeft je een gevoel van ruimte. Alleen daarom al zou je bij volle maan naar de boulevard gaan om dat te zien. Als ik vroeger 's avonds terugkwam van een schoolfeestje in Middelburg, was alle licht, geel en wit, rond de Keersluis en op al dat water daar een feest van herkenning, een gevoel van thuiskomen. Zo'n mooi beeld als een panorama van licht, en nu nog - en dat doet me nu steeds weer denken aan die tijd. Licht prikkelt de herinnering. Lichtpuntjes in de hemel en op het water. Een feeëriek gezicht. Het is dus niet zo gek dat de ontwerpers van het nieuwe Bellamypark zoveel aandacht aan de verlichting besteden. Wat zal dat mooi worden! Zo'n plek gelijk achter de zee krijgt dan dezelfde twinkeling als de lichtende golven. En vanaf de Spuistraat wordt je daar dan heen getrokken, die zichtlijn (naar zee!) wordt hersteld. De weg gaat daar dan wel niet door het midden - zoals mijn vader vroeg bij de presentatie van het ontwerp en wat hij graag gezien had, want zo was die lijn er in de 30-er jaren, rechtdoor naar de Koopmanshaven en zee - die zichtlijn vanuit de Spuistraat is er gelukkig wel. En die blik kun je door licht zelfs nog verster ken. Als je de Koopmanshaven rondom extra verlicht, wordt dat een aantrekkingspunt voor je ogen. Een lichtkunstwerk zou de plek tussen Bellamypark en haven (die plek heet De Ruyter- plein) als een poort naar de zee kunnen bena drukken. Een andere plek waar licht iets bijzonders zou kunnen doen is rond de St. Jacobskerk. Nu de overkapping weg is uit de St. Jacobsstraat zie je ineens de kerk weer vanaf de Kleine Markt! Je kunt de bezoekers die de kerk zoeken weer gemakkelijker de weg wijzen. Als je de kerk aan de zijde van de St. Jacobsstraat extra aanlicht, zie je hem op donkere dagen mooi oplichten aan het einde van de straat, en dat maakt dat hele lichtkrommende straatje nog mooier. Wat licht in al die gevallen doet, is dat het de stad meer tot één geheel maakt. Je blik wordt als het ware opgerekt. Je wilt verder kijken en dat doe je ook, licht trekt je aan. En doet dat selectief, wantje ziet niet alles in het donker, je kunt door verlichting die blik ensceneren waar je wilt waar die heen gaat. Zo was het al een gebeurtenis toen er langs het Dok lampen verschenen. Ineens zag je vanaf de Koningsbrug dat er een stuk stad lag, en vooral ook een wijds stuk water. Wat zal het mooi zijn als ook aan de overkant daar, aan de binnenstadszijde van het Dok, de Houtkade en de Peperdijk, lampen verschijnen! En zo het water in het Dok helemaal aanlichten, zodat die lichtervaring die je rond de Keersluis hebt hier wordt doorgezet. Als zo dade lijk het Dokje van Perry is gerestaureerd, het water er weer terug in is, hoop ik dat die lampen ook snel verschijnen, de eerste stap hier toch bijna het mooiste stukje (op de boulevard na namelijk) van Vlissingen te maken, of beter gezegd te herstel len.... wat verlangen we naar de terugkomst van dat prachtige waterfront dat hier lag en nu weer terug gaat komen! Alleen al die lampen rondom het Dok zullen onze verbeelding opwekken van een prachtige stad aan het water. In het maanlicht kun je dan niet alleen de zee opzoeken, maar ook een wandeling rondom het Dok eraan vastknopen; dat maakt deze stad ook in de winter een feest van licht! Mariet Schoenmakers www.de-faam.nl www.de-faam.ni

Krantenbank Zeeland

de Faam | 2010 | | pagina 7