Geweld tegen hulpverleners aangepakt
NEDERLAND VEILIU
'fJV~1fv/:lillDe Faam
Lik op stuk
Nederland veilig
Niet tevreden?
Klagen heeft zin
Ook gemeenten treffen maatregelen
"En nu schiet ik je door je hoofd"
"Het was een lange revalidatietijd"
"Wat veel voorkomt is spugen"
"Ik heb regelmatig te maken met geweld"
Woensdag 8 november 2006 - Pagina 31
Agressie en geweld tegen hulp
verleners en andere werknemers met
een publieke taak kunnen we niet
tolereren. Zij kunnen daarom ook
zonder hun huisadres vrij te geven
aangifte doen door het adres op te
geven van hun werkgever of van het
politiebureau. En ook de werkgever
kan aangifte doen, als iemand wil dat
zijn adres niet bekend raakt. Daders
worden strenger aangepakt. Alle
kosten bij letsel en schade zijn voor
rekening van de dader. Niet alleen de
directe kosten. Ook de kosten voor
medische hulp, ziekteverzuim en
immateriële schade zullen worden
verhaald.
Officieren van Justitie zullen dubbele
straffen eisen bij geweld tegen
hulpverleners en andere mensen met
een publieke taak, en bij geweld
tegen iemand die burgermoed toont
als hij ingrijpt bij geweld, en
daardoor zelf slachtoffer wordt.*
112
DAAR RED JE LEVENS MEE
Als er al hulpverleners bij een
incident aanwezig zijn, laat ze dan
gewoon hun werk doen. En bel
1-1-2 als dat nodig is, maar blijf
kalm. Als u getuige bent geweest van
geweld, en u durft dit niet bij de
politie te melden, dan kunt u ook
anoniem terecht bij telefoonnummer
0800-7000, Meld Misdaad Anoniem.*
Als je denkt onrechtvaardig
behandeld te worden, zijn er
mogelijkheden genoeg om een klacht
in te dienen. Met respect voor degene
die jou helpt.
soms ben je niet tevreden over
de dienstverlening
zeg dat gerust, discussie mag
maar schelden, dreigen en
geweld mag niet
klaag officieel als je nog steeds
niet tevreden bent en het
onderling niet kunt oplossen
alle organisaties hebben de
mogelijkheid om klachten in te
dienen
klachten worden onafhankelijk
beoordeeld
desnoods ga je daarna naar de
gemeentelijke of Nationale
Ombudsman.*
in Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties
Johan Remkes en Wim Deetman zetten hun handtekening tegen
agressie en geweld.
Wim Deetman is voorzitter van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten.
Ook hij is blij met de krachtige aanpak van agressie en geweld tegen
werknemers met een publieke functie. Daarom ondertekende hij samen
met minister Remkes en vertegenwoordigers van een tiental organisaties en
instellingen een verklaring die het actieprogramma ondersteunt dat geweld
en agressie tegen hulpverleners tegengaat.
Volgens Wim Deetman krijgt het
onderwerp agressie en geweld tegen
mensen die voor de samenleving
werken alle aandacht bij de
Nederlandse gemeenten. 'In Den
Haag, waar ik burgemeester ben,
hebben we pasgeleden afspraken
gemaakt'die duidelijkheid
verschaffen aan iedereen die met
agressie te maken krijgt.
Medewerkers weten dan dat zij op
hun werkgever kunnen rekenen als
dat echt nodig is. Ook andere
gemeenten hebben maatregelen
getroffen om agressie te voorkomen,
en om snel en krachtdadig te
reageren. Vooral het duidelijk
reageren is een signaal dat agressief
gedrag niet wordt getolereerd.'
Komt het vaak voor?
'Mensen reageren sneller en
openlijker bij frustraties. Vaak met
het onterechte idee dat agressief
gedrag een positief effect kan
hebben en dat zij hun zin krijgen.
Maar agressief gedrag wordt minder
in situaties waar een duidelijke
reactie volgt op het ongewenste
gedrag.'
Steunen alle gemeenten de
registratie van agressie en geweld?
'Vanuit de gemeenten werken we
onder meer aan een landelijk
systeem voor de registratie van
geweld. Want weten wat de aard en
de omvang is van agressie en
geweld is een eerste stap naar
passende maatregelen.'
Hoe werkt het stellen van grenzen in
de praktijk?
'Het stellen van grenzen aan
agressief gedrag van zowel burgers
als medewerkers veronderstelt een
zeker normbesef: wat kan wél en
wat kan niet. Medewerkers moeten
dan van elkaar weten wanneer en
hoe zij mensen duidelijk maken dat
bepaald gedrag niet kan. Daarom is
ook vaardigheidstraining onderdeel
van het plan om agressie aan te
pakken.'*
'Het gebeurt ook bij de Belastingdienst. Daar werk ik aan de balie en ik zie
dat mensen agressiever zijn geworden. Ze zeggen: "Ik wacht je buiten wel
op. En vorig jaar nog. Iemand stak zijn hand in zijn zak. Hij maakte een
schietbeweging en zei: "En nu schiet ik je door je hoofd. Ik weet niet of hij
iets bij zich had, maar het was behoorlijk heftig. Ik ben een paar weken thuis
geweest, en ik durfde ook niet alleen naar mijn werk. Daarom heb ik aangifte
gedaan bij de politie, want zo iemand moet beseffen wat hij zegt tegen
mensen. De angst die dat veroorzaakt begrijpen.
'We gingen op een melding af, stapten uit de auto, en daar lag ik. Ik had van
achteren een klap op mijn hoofd gehad. Het was een lange revalidatietijd,
lichamelijk en psychisch. Want je hebt wel een professionele werkhouding,
maar nu was het een verrassing. Als agent weet je dat je impopulaire
maatregelen moet nemen, en de één reageert daar anders op dan de ander.
Maar plotseling lijfelijk geweld is voor geen mens prettig. Daarom moet je
denk ik een ontmoediging hebben via het strafrecht. Dat mensen weten: kijk
uit, kom niet aan mensen in uniform.
'Ik zie heel wat opgewonden standjes hier op de Spoedeisende Hulp van het
ziekenhuis. Wat veel voorkomt is spugen en bedreigen: "We weten je thuis te
vinden. We gaan naar je vrouw en kinderen op zoek. Daarom wil 90% van
ons een naamkaartje met alleen een voornaam. We delen nu rode kaarten
uit: een verbod om nog in het ziekenhuis te komen. Omdat je minder kunt
doen voor een patiënt als je zo moet oppassen. En er zijn om die reden
collega 's het vak uitgestapt. Want je zou de mensen goed willen helpen, maar
dat kan hierdoor niet altijd.
'Zes jaar zit ik nu op de ambulance en ik heb regelmatig te maken met
geweld. Meestal blijft het bij intimideren: "Je brengt me nu naar het
ziekenhuis, anders gaat het vervelend met je aflopen. Maar collega 's van
me zijn zelfs geslagen. Wij komen vaak in een situatie met paniek, daarom
accepteren we veel. Je wilt voorkomen dat het escaleert. Maar normaal is
het niet. Als je werkgever voor jou aangifte kan doen, sta je een stuk sterker.
Dan ben je niet meer zo machteloos als je iets is overkomen, en kun je weer
gewoon je werk doen en de mensen eerste hulp verlenen.
Samen in actie
Daarom hebben de ministeries van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties
en van Justitie een actieprogramma opgesteld. Samen met werknemers en de
werkgevers. De maatregelen in dat actieprogramma moeten iedereen bescher
men die zich tijdens zijn of haar werk inzet voor de samenleving. 'Je kunt
geweld en agressie nooit helemaal voorkomen, want malloten houd je toch
altijd.' zegt minister Remkes (Binnenlandse Zaken) daarover. 'Maar het wordt
hoog tijd dat we laten zien dat we het niet meer pikken. Al die werknemers
doen hun werk gewoon, maar het is geen gewoon werk. Ze doen werk voor ons
allemaal, voor de samenleving. En hoewel geweld uiteraard nooit kan, blijf je
natuurlijk al helemaal van deze werknemers af.'
De maatregelen
De maatregelen worden in het hele land ondersteund door vrijwel alle organisa
ties en instellingen met werknemers die werken voor ons als publiek. Zij gaan
grenzen stellen die duidelijk zijn voor iedereen die met hen te maken krijgt.
maatregelen nemen die voorkomen dat werknemers met een publieke taak
te maken krijgen met agressie of geweld.
alle incidenten met agressie of geweld registreren.
altijd aangifte doen bij schade of letsel door agressie of geweld.
het door agressie of geweld verkregen voordeel altijd terughalen.
de kosten van de schade en het letsel altijd verhalen op de dader.
Op deze manier weet elke inwoner van ons land dat met agressie en geweld een
grens wordt overschreden. En beseft iedereen dat er altijd tegen wordt
opgetreden.*
t
Geweld en agressie tegen hulpverleners neemt in ernst toe. En het is niet
alleen gericht tegen politie, brandweer en ambulancepersoneel. Het
overkomt bijna alle mensen die voor het publiek hun werk doen. Ook
buschauffeurs en conducteurs, ziekenhuispersoneel of mensen bij de
Belastingdienst. Tijdens hun werk krijgen zij te maken met steeds heftiger
confrontaties. Daar wordt nu wat aan gedaan, met maatregelen die
agressie en geweld tegengaan.
Mensen die hun taak verrichten op straat, achter de balie of in de bus, werken
voor ons allemaal. Dat doen ze met veel respect, en dat respect mogen ze ook
terug verwachten. Toch krijgen ze te maken met agressie en geweld. Hulp
verleners, handhavers, toezichthouders en dienstverleners. Allemaal hebben ze
wel hun verhaal over bedreigingen, agressie en zelfs geweld dat tegen hen is
gericht. Ontoelaatbaar gedrag, dat niet getolereerd mag worden.
Mensen die voor ons aan het werk zijn, verdienen ons respect.
