Auto Vermeulen steunt Actie 555 De weg op met Dek en de Actros 17 Tijdens een speciaal voor het goede doel van de slachtoffers van de Tsunami georganiseerde actie, heeft het hele verkoop team van Auto Vermeulen een bedrag van 2231,80 euro opge haald en overgemaakt naar het gironummer 555. Een poosje geleden schreef ik u over de levering van een spe ciale Mercedes Actros door Van Oeveren-Vervaet aan Ver keersschool Dek. Deze actie kreeg voor mij een plezierig ge volg: een uur rijles in de Ac tros. Ik deel mijn ervaringen met u... Op hoeveel Dafs sinds het begin van het dealerschap in 1959 zou er niet de naam van de fir ma De Groene gestaan hebben? Daf en De Groene zijn eigenlijk een begrip geworden... Op vrijdag 4 februari nam Wim de Groene officieel afscheid als DAF dealer voor de Bevelanden en sloot daarmee een bijna 36- jarige carrière in de vrachtwa genbranche af. Tijdens die actieperiode die van 10 tot en met 31 januari liep, kregen de klanten 10 korting op het factuur bedrag bij aankoop van een occasion vanaf 4500,-. Daarnaast maakte Vermeulen van dat bedrag 5 over op giro 555 ten bate van de slacht offers van de aardbeving op tweede kerstdag.. Ik had een interview met Anja Joos- sen-Vermeulen, lid van het directie team van Auto Vermeulen: "Onze dochter liep mee in een sponsorloop voor het goede doel en toen dacht ik: moeten wij ook niet eens wat doen, want alle beetjes helpen. Als eerste automobielbedrijf in deze regio heb ben we daarom het idee opgevat om via de verkoop van occasions ons steentje bij te dragen. We hebben het aan het verkoopteam voorgesteld en iedereen vond het een goed initiatief. Onze mensen hadden ook allemaal affiniteit met deze actie. Om het bedrag bij elkaar te krijgen, hebben we 5 occasions verkocht en ook de klanten waren enthousiast en hebben onze actie omarmd. Daarom kunnen we nu 2231,80 overmaken op giro 555!" Afscheid van DflFdealer fln bedruf IVI mm BÜ iÈÊM DOOR ROR F Wim de Groene DOOR ROB STRATING Dit jaar heb ik het personenwagen gedeelte (BE) van het begeerde roze papiertje 40 jaar in mijn bezit, dat voor vrachtwagen, bus en aanhanger (CDE) 39 jaar. Dat laatste haalde ik in 1966 bij rijschool Franke in twee les sen. De ouderen onder het lezerspu bliek kennen de blauwe Opel Blitz nog wel met het betonblok op de bak. Met dat 'groot rijbewijs' mocht ik voor de toenmalige garage Louis- se aan de Westwal Bedfords ophalen in Rotterdam. Later heb ik als partti me buschauffeur veel kilometers af gelegd. Telligent l\la lange tijd klim ik weer aan boord van een échte truck, de Mercedes Actros 1836 18 ton, 360 pk, 12 liter V6) De huidige vrachtwagens zijn zo veel hoger geworden dan vroeger en daarmee is het uitzicht grandioos. Even daarvoor had ik kennis ge maakt met mijn tijdelijke leermeester, Paul Wijnen van Verkeersschool Dek, een bijzonder sympathieke en vooral rustige instructeur, die uw testcou reur de fijne kneepjes van het vak zou bijbrengen. Na de uitleg van het overigens ergonomisch verantwoor de dashboard en de bestuurdersstoel van de grote Mercedes, mocht ik gaan ervaren hoe een moderne vrachtwagen zich gedraagt in het he dendaagse verkeer. Ja, je moet ook een gordel aan, logisch natuurlijk. De stoel op de goede hoogte, het stuur optimaal ingesteld en de armsteun met het schakelpookje naar beneden geklapt. Die zit aan de stoel vast, zo dat het pookje altijd op dezelfde hoogte blijft. De Actros van Dek is ei genlijk een automaat met de zg. Tel ligent' schakeling. Maar de wet schrijft bij een lesauto nog steeds een koppeling voor. Nu werkt het pookje als een voorschakelbak: met een simpele druk op het knopje, ver schijnt op het display de gekozen versnelling, koppeling intrappen en hij schakelt op of terug. Dankzij een enorme batterij aan buitenspiegels inclusief de dode-hoek-spiegel is het zicht naar achter en opzij welhaast optimaal. 1850 Nm Paul geeft in eerste instantie alleen de rijrichting aan en onthoudt zich nog van commentaar. De kolos trekt als een lier en ik zit zelfs in de stad al vlug in vijf hoog. Bij 1800 toeren ontwikkelt de V6 al een koppel van 1850 Nm en dat voel je. De motor maakt in verhouding nauwelijks la waai en de conversatie kan gewoon plaats vinden in de machtige cabine. Door dat hoge koppel bij die lage toerentallen is de slijtage uiteraard minimaal. Als Paul de rol van instructeur seri eus gaat nemen, blijkt dat ik veel te vlug wil zijn. Aan het eind van de rit heb ik ervaren dat je, zelfs in hec tisch verkeer, de rust zelve wordt. Ik stuurde zoals in een luxe wagen, maar ik leer al snel dat je bij boch tenwerk het stuur moet doorgeven. Paul wijst mij erop dat wanneer de airbag er bij calamiteiten uitkomt, hij niet tegen mijn gekruiste armen mag ontploffen, want die krijg je dan in je gezicht. Ik heb voorts de neiging in smalle straten aan de kant te gaan voor tegemoetkomende personen wagens, maar daar is logischerwijs niet altijd plaats voor. Achteruitrijden gaat altijd met geo pend portierraam en uiteraard veel spiegelwerk. Zo'n uur is veel te vlug om, maar de ervaring is geweldig. Wat is er onge looflijk veel veranderd! Alles be krachtigd, in vergelijking met vroe ger honderden procenten comforta beler. Eigenlijk een tig maal vergrote luxe wagen. Blue Tec Mercedes heeft bij de uitlaatgasre ductie gekozen voor een technologie, waarbij ook na 2006 nog econo misch kan worden gereden. Dit sys teem heet Blue Tec. De motor werkt onder verhoogde maximale druk, het motorblok en de cilinderkop zijn aan gepast en de kathalysator reduceert de stikstofoxide. De nieuwe genera tie Mercedes Actros voldoet daarmee aan de euro 4 en 5-norm. Ik mag tot slot nog even op de foto met Paul Wijnen en verkoopadviseur Erik de Vries van Van Oeveren-Ver vaet Op de drukbezochte receptie in Mo tel Goes, waar collega's, klanten, fa milie en vrienden van Wim de Groe ne in groten getale aanwezig waren, beet Cor van Besuye, adviseur van de Nederlandse dealer Associatie, het spits af. Hij sprak ook namens de Truck Dealer Associatie, beide orga nisaties opereren onder de vlag van de BOVAG. Zilveren BOVAG-speld Hij had zich uitstekend voorbereid en zo begon hij met Wims jeugd. Al op zeer jonge leeftijd bleek Wim al be smet met het autovirus. De heer Van Bezuye betrok de moeder van Wim ook in zijn rede, met name omdat zij in het verleden vaak de stuwende kracht was achter vernieuwingen en zakelijke beslissingen. Zo stimuleer de zij haar man in 1959 DAF dealer te worden. Men betrok het bekende pand aan de Anjelierstraat, waar eerst de de familie de Dreu Fords verkocht. Wim kwam na zijn studie aan het IVA in Driebergen zijn vader in de zaak bijstaan. Inmiddels maak te DAF ook personenwagens en stonden vrachtauto's en personen wagens broederlijk naast elkaar in de werkplaats. In 1980 kocht Wim de zaak van zijn vader en moeder. De Dafjes werden Volvo's, hij was daarnaast ook nog Mazda- en Fiat bedrijfswagendealer. Twee jaar geleden nam broer Lex de Volvo personenwagens mee naar het mooie Car Village aan de Pearyweg en Wim verhuisde met DAF naar de Livingstoneweg. Op de plaats van de garage aan de Anjelierstraat verrijst "De Groene Veste", een appartemen tencomplex. Vorig jaar verkocht Wim zijn zaak aan Poppe bedrijfswagens, maar bleef nog een half jaar als adviseur op de zaak. Cor van Besuye mocht na afloop van zijn speech Wim De zilveren BOVAG-speld overhandigen. Ze köêpe toch een DAF... Nadat Rien Poppe, de nieuwe eige naar de loftrompet had gestoken over Wim en de goede samenwer king had benadrukt, kreeg de jubila ris zelf het woord. Hij maakte in zijn betoog nog een reis door de tijd en lardeerde zijn verhaal met twee leuke anekdotes. Vroeger moesten de au to's getectyleerd worden. Zo was er een klant van Wim een auto kocht, maar die moest zeker 'geteckeld' zijn! De andere ging over de koop van een DAF truck. Wim kwam thuis onderhandelen en hij had voor de zoon des huizes een groene DAF mi niatuur meegebracht. De offerte voor zijn vader werd gepresenteerd, maar blijkbaar viel die niet in goede aarde. Er viel een doodse stilte na de onder handeling en men ging zelfs TV kij ken. Wim had er niet meer veel moed op, toen het zoontje stiekem naar hem toekwam en in z'n oor fluisterde: "Je mö nie ongerust weze, m'n vaoder en moeder kööpe toch een DAF!"

Krantenbank Zeeland

de Faam | 2005 | | pagina 43