mmt
m
Convenant over
woonservicezones
612004
ai i
Spiegeltje,
spiegeltje
Weg met de bejaarden
huizen oude stijl
Leve het zelfstandige leven
onder eigen regie
Ko Abrahamse,
voorzitter Seniorenraad:
Fred Verduin,
voorzitter SWOM
Toekomstige ouderenzorg gebaat bij Convenant?
Jan Lauret,
voorzitter Anbo Middelburg
Jan de Graaf, directeur
Stichting Werkt voor Ouderen
Informatief
Huisbezoek
Verkeers
opfriscursus
Albert de Vries, wethouder van Middelburg
Peter de Boevere, lid van de raad van bestuur
van Zorgstroom
Cliëntenraden,
serieuze zaak?
VRIJWILLIGE BEZORGER
GEVRAAGD
24e JAARGANG NUMMER 136
Verdeling
woonservicezones
Twee fasen
Veertien partijen
Onzekerheid
Keuzevrijheid
Financiën
Knelpunten
Meldpunt
Bereikbaar op
werkdagen van
9.30 tot 14.00 uur
invloed
Platform
Woensdag 18 februari 2004
De Faam
Pagina 23
De Seniorenkrant
is een uitgave van de
Stichting Welzijn Ouderen
Middelburg, Molstraat 13,
4331 SM Middelburg
Tel.(0118) 627537
internet: www.swom.nl
emailinfo@swom.nl
redactie:
Gerard Baijens
Rien Mondeel
Margot Piscaer
Pieter Porreij
Ivo Sekhuis
Chris Stronks
(Een persoonlijke mening,
buiten verantwoordelijkheid
van de redactie. Ook voor
uw mening is plaats op de
ze pagina.)
In Middelburg woon ik nu 70
jaar. Daarvoor heb ik - met en
kele kleine onderbrekingen -
vanaf mijn geboorte uit
Zeeuws-Vlaamse ouders in Rot
terdam gewoond. Ik ken dus de
"grote stad" uit ervaring en
wonen daar heeft vele goede
kanten, maar ook slechte. In
Middelburg heb ik eigenlijk al
leen goede kanten gevonden:
het is een prettige stad, over
zichtelijk, met goede voorzie
ningen, een prachtige biblio
theek (vooral zo houden en
geen klantvriendelijke onzin er
bij, want het is al klantvriende
lijk genoeg)en een prachtige
boekhandel. Er wordt volop
muziek gemaakt, er is film, to
neel, cabaret. Er is de Vismarkt,
een van de mooiste pleintjes,
die ik ken. En niet te vergeten
het Bolwerk, een schitterend
wandelpark, waar je bovendien
je hondjes vrij kunt laten lopen.
Toch ontkomt deze stad niet
aan sommige modernismen,
die niet altijd goed zullen uit
pakken. De scheiding van Wo
nen en Welzijn bijvoorbeeld.
Door de veel besproken droom
van een wethouder worden de
senioren gedwongen in clus
ters te gaan wonen, om dan
daarvandaan in busjes naar het
WELZIJN gebracht te worden.
Dat wil ik helemaal niet! Ik wil
gewoon thuis en in de stad ge-
lukkig kunnen zijn, zonder dat
er allerlei mensen mij gaan ver
tellen wat ik zo nodig moet
gaan welbevinden.
Geachte bestuurders en wel-
zijnverkopers van deze stad: ik
ben er al gelukkig, ik hoef niet
van alles. Als jullie nu maarzor
gen voor goed en veilig open
baar vervoer, voor aangename
instellingen, waar ik naar toe
kan als er bij mij draadjes gaan
loszitten kan ik gerust ouder
worden. Wat dit betreft heeft
Rotterdam het voor mij beter
gedaan: in Acropolis (een Hu-
manitas project) kun je heel
oud worden en toch binnens
huis veel plezier beleven!
Pieter Porrey
seniorenkrant
In het nieuwe denken over de zorg voor ouderen is landelijk
sprake van een omslag. Dat betekent dat de bejaardenhuizen
oude stijl, zoals het Roggeveenhuis en Sint Willibrord, hun
langste tijd hebben gehad. De functies wonen, zorg en wel
zijn, die in dat soort instellingen onder één dak worden aan
geboden, worden uit elkaar gehaald. Dat is nodig om het mo
gelijk te maken dat ouderen zo lang mogelijk in eigen wijk op
eigen benen kunnen blijven staan. Zij moeten volgens de
nieuwe inzichten aan de maatschappij blijven deelnemen en
zo lang mogelijk de regie over het eigen leven voeren, al dan
niet met ondersteuning.
Dus geen grote huizen meer
waarin wonen, zorg en welzijn
worden gecombineerd. Daar
voor in de plaats komen, ver
spreid over de gehele gemeen
te, ruim dertig locaties met klei
ne huizengroepen (clusters). In
die clusters komen verschillende
typen woningen met voorzienin
gen die aansluiten bij de behoef
ten van de zelfstandige of niet
zelfstandige bewoners. Een clus
ter bestaat in beginsel uit vier A-
woningen met elk zes plaatsen
en/of 24 B-woningen en een
zorgkruispunt (een uitvalsbasis
voor de 24-uurs zorgverlening
op clusterniveau). Zorg wordt zo
nodig aan huis gebracht. Voor
het welzijn van de ouderen (lees
ontspannende/leerzame activi
teiten, informatie en advies) zijn
of worden voorzieningen getrof
fen in de vorm van wijkgebou-
wen en ruimten in brede scho
len. Die voorzieningen komen
verspreid over de diverse wij
ken, of delen daarvan. Zo'n wijk
of een deel daarvan wordt een
woonservicezone genoemd. In
het jaar 2010 zullen, uitgaande
van de huidige situatie, negen
van die woonservicezones ver
wezenlijkt moeten worden. Zui
ver rekenkundig gezien zou je
dus kunnen zeggen dat een
woonservicezone gemiddeld
een stuk of vier clusters omvat.
De gemeente wordt verdeeld in
de volgende woonservicezones:
Middelburg Centrum, Middel
burg Noord-Oost, Sint Laurens,
Middelburg West, Stromenwijk,
Middelburg Zuid, Dauwendae-
le/Mortiere, Arnemuiden en
Nieuw- en Joosland. In de vorm
van Wijkcentra of brede scholen
zijn in bepaalde zones al bepaal
de voorzieningen aanwezig. Bin
nen de woonservicezones zijn
plaatsen aangegeven, waar
woonclusters komen. Te noe
men zijn: Maisbaai, Van de Per-
restraat, Goudend, Bachtenstee-
ne, Molenwater, Olmenlaan,
Churchilllaan, Sint Pieterstraat,
Veersepoort, Naussaulaan.
Daarnaast zijn in dit verband zo
genaamde zoeklocaties ver
meld. Dat betekent dat voor die
locaties nog niet precies bekend
waar de clusters komen. Daarbij
gaat het onder andere om Sint
Laurens, Arnemuiden Nieuw- en
Sint Joosland, Mortiere en Dau-
wendaele.
Deze vernieuwingsoperatie zal
in twee fasen gebeuren. In fase I
wordt vervangende huisvesting
voor de bewoners van de huidi
ge intramurale zorginstellingen,
zoals Roggeveen en Sint Willi
brord, gerealiseerd. Fase 2 voor
ziet in de uitbreiding van het
aantal woningen dat geschikt is
voor 24-uurs zorg. In dit kader
moeten tot 2010 de volgende
aantallen woningen worden ge
bouwd: 48 woningen type A
voor 290 ouderen, 24-uurs (on
planbare) zorg, onzelfstandig;
510 woningen type B voor 510
ouderen 24-uur (onplanbare)
zorg, zelfstandig; 1000 wonin
gen type C voor 1440 ouderen,
intensieve (planbare) thuiszorg.
Daarnaast zijn er in 2010 nog
244 plaatsen intramuraal op de
locaties Gasthuis, Eben Haëzer
en Buitenrust voorzien. Voor een
groot gedeelte zijn die er al. Van
de woningen type C, de zoge
naamde levensloopbestendige
woningen, zijn er in Middelburg
momenteel rond 600. Dat aantal
moet de komende jaren worden
uitgebreid tot 1000.
Bij het verwezenlijken van deze
plannen zijn niet minder dan
veertien partijen betrokken. Het
zijn de gemeente Middelburg,
de provincie Zeeland, Stichting
Woongoed (de woningbouwver
eniging), Stichting Sociaal Kultu-
reel Werk Middelburg, Stichting
Welzijn Ouderen Middelburg,
Stichting Arduin, Stichting Pro
testantse Ouderenzorg op Wal
cheren, Stichting Zorgstroom,
Stichting Werkt voor Ouderen,
Stichting voor Regionale Zorg
verlening, Zorgkantoor Zeeland,
Stichting Het Klaverblad Zee
land, Stichting Emergis en de
Stichting Zorgverlening van de
Gereformeerde Gemeente in
Zeeland.
"Ik wil mijn waardering uitspre
ken voor het initiatief van de ge
meente om een duidelijk beleid
uit te stippelen en daarbij alle be
langhebbende partijen te betrek
ken. Je moet een convenant zien
als een stuk dat in hoofdlijnen de
richting aangeeft. Je moet ook
niet teveel in detail willen rege
len. Als Seniorenraad zijn wij niet
zo nauw bij de ontwikkeling van
de plannen betrokken geweest.
Dat heeft als voordeel dat je een
zekere vrijheid hebt om op be
paalde punten kritiek te kunnen
geven. Zo zetten wij een groot
vraagteken bij de betaalbaarheid
van deze hele operatie. Ook vra
gen wij ons af hoe het met het
welzijnsaspect zal gaan. Verder
willen wij dat er een keuzemoge
lijkheid blijft. Wij denken name
lijk dat er toch heel wat ouderen
zijn, die de voorkeur geven aan
het wonen in een grote accom
modatie waarin men een zekere
mate van zelfstandigheid geniet,
maar waar men zich ook gebor
gen weet onder een grotere in
terne zorgparaplu."
Het artikel bekijkt mijns inziens één
en ander vanuit een verkeerde ge-
zichtshoek.De welzijnsvoorzienin
gen die thans in de verzorgingshui
zen aanwezig zijn, zijn handwerken,
spelmiddagen, bewegen voor ou
deren, yoga, volksdansen, enz. De
meeste hiervan zullen ook weer in
de zorgclusters (wat een lelijk
woord!) te vinden zijn, naast de
voorzieningen in het activiteiten
centrum. De bewoners van de
zorgclusters zullen daar dus rond
weg even ver vandaan wonen als
dat in het verzorgingshuis het ge
val zou zijn geweest. Bovendien
zullen meer ouderen uit de naaste
omgeving gebruik van deze voor
zieningen kunnen maken; voor hen
was tot nu toe de weg naar het acti
viteitencentrum vaak te ver. Ook nu
moet er dikwijls vervoer (vaak door
vrijwilligers) worden ingeschakeld
om een bepaalde activiteit te kun
nen meemaken. In hoeverre de
plannen geëffectueerd kunnen
worden hangt grotendeels af van
de in de naaste toekomst beschik
baar komende geldmiddelen. Als je
nuchter bent, zie je dat hier in de
huidige tijd de meeste problemen
zullen liggen. Als er geld is, zal de
benodigde menskracht ook wel ge
vonden worden.
De gemeente Middelburg heeft grootse plannen met de
toekomstige ouderenzorg. Ze worden elders op deze pa
gina kort beschreven. Als alles verloopt zoals de ge
meente het zich voorstelt, dan is op het moment dat u
dit leest een convenant getekend, een overeenkomst
tussen een aantal instanties die de plannen moeten uit
voeren. Behalve de gemeente Middelburg zijn dat bij
voorbeeld directies van verzorgingstehuizen (zorgaan
bieders) het Zorgkantoor Zeeland en de provincie.
Fundamentele kritiek op wat
bekend is geworden als de
droom van wethouder De
Vries heeft tot nu nauwelijks
geklonken; wel protesten te
gen de gevolgen van die
droom voor bestaande oude
renzorg. Zo kan niet iedereen
zich vinden in het sluiten van
een tehuis om er vervolgens
studenten in te huisvesten.
Het ontbreken van fundamen
tele kritiek is begrijpelijk: wie
durft bezwaar aan te tekenen
tegen wat wordt afgeschilderd
als iets heel moois voor toe
komstige ouderen, met verve
gebracht door een wethouder
die blijk geeft van persoonlijke
betrokkenheid. En als diens
plannen ook nog sporen met
wat de rijksoverheid wil, wie
zou dan z'n stem durven ver
heffen?
Toch is een aantal kritische
opmerkingen over de ge
meentelijke plannen, zoals die
nu in het Convenant zijn weer
gegeven, op z'n plaats.
Een eerste opmerking betreft
de suggestie die uitgaat van
het l-have-a-dream uitgangs
punt. Is de situatie in de hui
dige ouderenzorg (en dan met
name in de verzorgings- en
verpleegtehuizen) nu werkelijk
zo abominabel dat het hoog
tijd wordt de ouderen die
daarvan gebruik maken, te be
vrijden uit het diensthuis van
betutteling en verzorging van
a tot z? Is het juist te suggere
ren dat ze op één lijn staan
met de zwarte bevolking van
de V.S. voor wie Martin Luther
King het opnam? Natuurlijk,
aan het huidige zorgstelsel
valt zeker wat te verbeteren en
dat gebeurt ook her en der.
Maar is het verstandig dat,
wat ook zoveel goeds in zich
heeft, radicaal te veranderen,
in te ruilen voor plannen die
tal van onzekere factoren be
vatten? Zorg en welzijn op
maat worden ook nu al gere
aliseerd en gaan soms ge
paard met een bureaucrati
sche rompslomp die ouderen
dol maakt. Te vrezen valt dat
bij uitvoering van de gemeen
telijke plannen die bureaucra
tie alleen maar zal toenemen?
Een tweede opmerking betreft
de keuzevrijheid die in het
Convenant aan toekomstige
ouderen wordt toegekend. Ze
behouden het recht in aan
merking te blijven komen voor
Het Convenant inzake de woon-
service-zones in Middelburg zal
naar ons oordeel weinig keuze
vrijheid aan toekomstige ouderen
bieden. Het aandeel "intramu
raal" in de toekomstige
woon/zorgvoorziening is daar
voor veel te gering. De bestuur
ders/beslissers gaan er, voor een
deel ten onrechte vanuit dat ou
deren (en vooral hoogbejaarden)
het "leuk" vinden om in woon-ser-
vice-zones (of hoe ze verder mo
gen heten) te wonen. Met name
voor hun "welzijn" moeten die
mensen de straat op naar wijk
centra. Infrastructuur geheel in or
de in die wijken? Trottoirs zonder
obstakels? Op de minuut afge
stemd vraagafhankelijk vervoer
goed geregeld? (Je zult maar elke
keer een kwartier te laat komen
voor de bingo of de toneelvoor
stelling!). Kortom: voor bepaalde
categorieën senioren biedt het
convenant goede perspectieven.
Voor weer andere categorieën
weer niet. Zorg er dus voor, dat er
daadwerkelijk wat te kiezen valt.
Scoren met nieuwe plannen is
leuk, maar het mag niet ten koste
gaan van de mensen voor wie die
plannen bedoeld zijn.
'Zorg aan huis' in de wijk en
'woonzorg' gaan uit van zelfstan
dig wonen in een ruime meerka-
mer woning met aan huis gelever
de zorg. Dit is het moderne ideaal
beeld van ieder die zich voorstelt
hoe je met een chronische zorg
vraag wilt leven. Immers je verblijft
in je eigen vertrouwde omgeving
waar de zuster aan huis komt. Is dit
nu voor alle ouderen haalbaar? In
deze moderne zienswijze ligt een
optimisme besloten dat toekomsti
ge ouderen met een hogere le
vensverwachting meer kunnen
dan nu. Dit is helaas nérgens be
wezen. Zeer oude mensen kunnen
een kwetsbaarheid ontwikkelen
(geen dementie!) die zelfstandig
regie voeren over huishouden,
zorgverlening, financiën e.d. tot
een dagelijkse last kan maken.
Juist dit fenomeen verklaart de po
sitieve uitslag van tevredenheids-
onderzoek onder huidige bewo
ners van verzorgingshuizen. Is de
afkeuring van burgers over het ver
zorgingshuis dan toch een "gepro
jecteerde angst" voor het leven op
zeer hoge leeftijd met veel beper
kingen. Immers de beleidsmakers
zijn in vergelijking tot de doelgroep
alle jonge mensen voor wie het
moeilijk is zich een goede voorstel
ling te maken van het leven op
zeer hoge leeftijd met gebreken.
een intramurale plaats, zeg
maar een plaats in wat nu een
verzorgingstehuis heet. Wat ze
nodig hebben aan zorg, wat ze
wensen aan activiteiten, het is
daar voor hen heel dicht bij.
Ook in de toekomst hoeven ze
dus b.v. niet te kiezen voor
een woongroep van 6 oude
ren in een zogenaamde A-wo
ning. Maar let op de voorzich
tige formulering in het Conve
nant: in aanmerking komen
voor., wat niets anders bete
kent dan: een commissie gaat
bepalen of iemand voor intra
murale zorg in aanmerking
komt. Net als nu het geval is,
maar wat zeker niet ervaren
wordt als toppunt van keuze
vrijheid. Bij dit alles komt dat
er volgens het Convenant in
Middelburg maar 244 tehuis
plaatsen zullen overblijven.
Dat zijn dan nog vooral ver
pleeghuisplaatsen, in Buiten
rust en het Gasthuis. Daarmee
lijkt op voorhand de keuzevrij
heid van ouderen zeer be
perkt.
Een derde kritische opmerking
betreft een nu al dreigende
kloof tussen een zeer verfijnd
stelsel van zorg en welzijn op
maat en het beschikbaar zijn
van voldoende financiën. Ze
ker, als er in de toekomst heel
veel geld is voor ouderenzorg
zoals de gemeente Middel
burg die voor ogen staat, dan,
ja dan worden alle dromen
werkelijkheid. Maar nu staat al
vast dat dit geld er niet zal
zijn, dat er straks op allerlei,
manieren geknutseld moet
worden om de financiële eind
jes aan elkaar te knopen. We
zijn daarom bang dat de dro
men uiteen zullen spatten
Natuurlijk moet er een beroep
gedaan kunnen worden op het
ministerie van Volkshuisves
ting, Welzijn en Sport. Wat
vanuit die hoek in de toe
komst is te verwachten, daar
over is het Convenant wel
heel erg vaag. Het begint er
eigenlijk al mee, dat dit minis
terie het niet ondertekent en
dus ook niet gehouden kan
worden aan iets als een in
spanningsverplichting (waar
over hieronder meer)
Een vierde bezwaar geldt het
element welzijn in de plannen,
nu al gezien als de achilleshiel
ervan. Welzijn (en zorg) wor
den naar de mensen toege
bracht in plaats van dat de
mensen er naar toe gaan. Ho,
ho, voor een groot aantal wel-
zijnsactiviteiten zullen de seni
oren toch echt op pad moe
ten. Niet verkeerd op zich,
maar ze moeten het wel kun
nen. Misschien is een voorzie
ning om de hoek te vinden,
maar vaak zal vervoer per au
to eraan te pas komen. Het
grote gesleep met een bepaal
de bevolkingsgroep, nu al
zichtbaar in het straatbeeld,
gaat dan pas echt beginnen.
Een laatste opmerking. Opval
lend in het Convenant is dat
knelpunten worden voorzien
(er is een paragraaf voor),
maar nog niet aangegeven.
Ook staat er dit: Bij constate
ring dat afspraken niet wor
den nagekomen of prestaties
niet worden gehaald, spreken
partijen de intentie uit om in
goed overleg tot oplossingen
te komen" Het lijkt juridische
gezien een flinterdunne for
mulering. Hoever moet een
zorgaanbieder bijvoorbeeld
gaan wanneer, naar zijn stelli
ge overtuiging, het bedrijfs
economisch gezien niet ver
antwoord is een bepaald zorg-
pakket te verlenen? En in hoe
ver zijn (concurrent)-zorgaan-
bieders dan bereid tot onder
steuning? We zetten bij dat
"goed overleg" uit het Conve
nant een groot vraagteken.
Er is naèr onze mening alle re
den de uitwerking van het
Convenant zeer kritisch te
volgen. Dat verdienen plan
nen die erop gericht zijn dat
ouderen zo lang mogelijk de
regie voeren over hun leven.
Daarom ook laten we het niet
bij het naar voren brengen
van onze bezwaren. We heb
ben ze voorgelegd aan enkele
direct betrokkenen. U vindt
hun antwoorden eveneens op
deze pagina.
Onlangs hebben bewoners
vanaf 75 jaar, die in het cen
trum van Middelburg of
Nieuw- en Sint Joosland wo
nen, van de Stichting Welzijn
Ouderen Middelburg
(SWOM)een enquêteformulier
toegezonden gekregen, met
als onderwerp 'Wonen, zorg
en welzijn'. Meer dan de helft
van deze formulieren zijn in
gevuld terugontvangen, waar
voor onze dank. Er is echter
een aantal formulieren terug
gekomen zonder naam en
adres van de afzender, maar
wel met een vraag om bepaal
de informatie. Door het ont
breken van deze gegevens
kunnen wij helaas de gestelde
vragen niet beantwoorden.
Om alsnog een reactie op uw
vraag of opmerking te krijgen
kunt u bellen naar de SWOM,
tel. 627537.
De Stichting Welzijn Oude
ren Middelburg (SWOM) or
ganiseert in samenwerking
met 3xVo afdeling Middel
burg e.o. (bij voldoende
deelname) een verkeersop-
friscursus voor voetgan
gers, fietsers en automobi
listen vanaf 55 jaar.
De cursus wordt gehouden
in het dienstencentrum van
de SWÖM, Molstraat 13 op
de volgende data:
8, 15, 22 en 29 maart en 5
april van 9.15 tot 11.30 uur.
U kunt zich opgeven bij
Jopie Tevel van de SWOM
Molstraat 13, 4331 SM
Middelburg, tel. 627537.
Toen ik wethouder werd had
den alle zorginstellingen be
sloten hun verzorgingshuis af
te breken. Eben Haëzer, Rog
geveenhuis, Swerfrust, Willi
brord en Rustenburg. Let op:
Ik heb dit dus niet bedacht
Dat was een gegeven. Maar
ook een enorme kans.
Waar ik voor knok, gesteund
door een unanieme gemeen
teraad, is het benutten van de
ze kans. Verbeteren van de
woonsituatie van ouderen en
van andere mensen die inten
sieve ondersteuning nodig
hebben. Hen waar dat nog kan
de regie laten houden over
hun eigen leven. De zorg en
ondersteuning naar de men
sen toe brengen. Ze dus niet
langer weghalen uit hun eigen
omgeving en naar een groot
huis brengen aan de rand van
de stad met hun bed op een
klein kamertje. Een huis waar
alles (met de beste bedoelin
gen overigens) voor je gere
geld wordt en je uitsluitend
tussen lotgenoten verkeert.
Daar is visie, moed en durf
voor nodig. Visie op de toe
komst: Als je bouwt dan moet
je lange tijd vooruit kijken. De
toekomstige generatie stelt
andere eisen dan de huidige.
En: is slopen wel verstandig
als de gebouwen geschikt zijn
voor andere doelgroepen zo
als studenten en jongeren. We
moeten toch niet onnodig ka
pitaal vernietigen
Dromen mag dan. Moet mis
schien zelfs wel. Maar ik kan u
verzekeren dat ik weer klaar
wakker ben. Want als je een
visie neerlegt krijg je veel te
genwind. Daar moet je goed
naar luisteren. Plannen kun
nen alleen uitgevoerd worden
als er draagvlak is. Maar je
moet ook knokken tegen aller
lei belangen. Er zijn altijd re
denen (risico's) die er voor
pleiten om iets niet te doen.
Ik ben er trots op dat er nu
een convenant ligt dat alle be
trokken partijen willen teke
nen. En er is geluisterd naar
de kritiek. Er valt straks iets te
kiezen:
- Er komt ook intramurale ca
paciteit; er komen ook een
paar grotere clusters;
- Er komen grote aantallen
nieuwe levensloopbestendige
woningen
- Er komen in alle wijken loca
ties dicht bij voorzieningen
ook in de Binnenstad
- Er komen wijk welzijnsvoor
zieningen in/bij de zorgclus
ters
- De grondprijzen zijn uiterst
laag om de betaalbaarheid te
bevorderen
- Voor de laagste inkomens
komt er een woonlastenfonds
- We doen de uitvoering stap
voor stap
Tegen mensen die nog twij
felen zeg ik: pak die enorme
investering in het verbeteren
van wonen zorg en welzijn
met beide handen aan; blijf
opkomen voor de belangen
van de klanten; blijf eisen stel
len aan keuzemogelijkheden,
betaalbaarheid en een goede
invulling van het welzijn. Maar
doe mee. Niet tegen elkaar
maar met elkaar. Want het is
een enorme kans voor Middel
burg.
Het Zorgstelsel op zich wordt
veranderd door de landelijke
overheid. De Algemene Wet Bij
zondere Ziektekosten (AWBZ)
wordt drastisch verkleind. De
huishoudelijke zorg komt onder
regie van de gemeenten in 2006,
de tijdelijke verzorging en ver
pleging thuis gaan over naar de
Ziektekostenverzekeraars en al
leen de chronische en langduri
ge verzorging en verpleging blij
ven binnen de AWBZ. De regel
geving omtrent de grootte van
de kamers in verzorgingshuizen
is veranderd, waardoor alle ka
mers Meer ruimte dan de 25
m_ die men nu in een verzor
gingshuis kan krijgen. De zorg
zwaarte neemt toe, waardoor de
huidige verzorgingshuizen func
tioneel niet meer voldoen. De
landelijke overheid keurt een
aanvraag voor de bouw van een
verzorgingshuis "oude stijl" niet
of nauwelijks meer goed. Er
wordt gekoerst op een schei
ding van wonen, zorg en wel
zijn/dienstverlening.
Om in de pas te blijven met deze
maatschappelijke ontwikkelin
gen is verandering dus nood
zaak! De vraag of het verstandig
is, is niet meer aan de orde. Die
keus is door de landelijke over
heid ai lang gemaakt. Wat wel
van belang is, is de vraag op
welke manier we deze verande
ring het beste vorm kunnen ge
ven.
Om die vraag goed te kunnen
beantwoorden is overleg tussen
verschillende partijen nodig. Dat
de gemeente Middelburg hierin
een regierol opeist is een goede
zaak.
Veranderen houdt altijd onzeker
heden in. Je weet wat je hebt,
maar niet wat je krijgt.
Als veranderen dan toch moet,
is het van groot belang een plan
te maken en uit te voeren waar
van alle partijen - en niet in de
laatste plaats de (toekomstige)
ouderen - vinden dat het zal vol
doen aan de wensen van deze
tijd en die van de komende 30
jaar.
Dromen is hierbij toegestaan,
zolang de dromer(s) af en toe
wakker worden en de realiteit
onder ogen zien.
vrijwillige
thuishulp
Middelburg
Vrijwel elke zorginstelling (zieken
huizen, verzorgingshuizen, thuis
zorg e.d.) heeft tegenwoordig een
cliëntenraad. Daarin zitten men
sen, die de belangen van de
cliënten behartigen door aan de
Directie, Raad van Bestuur of hoe
het management van een zorgin
stelling ook mag heten adviezen
te geven over allerlei onderwer
pen.
In de Wet Medezeggenschap
Cliënten Zorginstellingen is vast
gelegd dat zorgaanbieders (dus
verzorgingshuizen, thuiszorgor
ganisaties) over een aantal zaken
advies moeten vragen aan de
cliëntenraad. Zo kunnen cliënten
invloed uitoefenen op het beleid
van de zorgaanbieder. Het advies
moet bijvoorbeeld gevraagd wor
den bij het opstellen van een
klachtenregeling voor cliënten, of
bij het aanstellen van afdelings
hoofden. Maar ook ongevraagd
kunnen cliëntenraden adviezen
uitbrengen. Een verstandige di
rectie van een instelling zal veel
onderwerpen die de cliënten be
treffen voorleggen aan de cliën
tenraad. Zeker nu ze een wettelij
ke status hebben gekregen, zijn
cliëntenraden zeker geen zoet
houdertje of fopspeen meer.
Het is in het belang van de cliën
ten om een stevig in de schoenen
staande vertegenwoordiging te
hebben. Enerzijds om invloed te
kunnen uitoefenen op het beleid
binnen een zorginstelling, en zo
nodig de directie tegenspel te ge
ven, anderzijds om de cliënten
het gevoel te geven, dat ze echt
gehoord worden. Niet altijd werkt
een directie goed samen met een
cliëntenraad. Het is daarom zaak,
dat de leden van zo'n raad een
aantal aandachtspunten in de ga
ten houden om een stevige posi
tie te verwerven:
1. contact met de achterban
2. representativiteit van de cliën
tenraad
3. bekendheid van de raad (PR)
4. positiebepaling binnen de in
stelling
5. taakafbakening
Zoals altijd in Nederland, is er na
tuurlijk een landelijk platform, de
LOC (Landelijke Organisatie
Cliëntenraden), waarin Cliënten
raden samenwerken. In de Gees
telijke Gezondheidszorg is er een
samenwerkingsproject, Kwa-
draad geheten, (kwaliteit vanuit
cliëntenperspectief) tussen de
Cliëntenbond en de Stichting LPR
voor kwaliteitstoetsing vanuit
cliëntenperspectief. Dit samen
werkingsproject heeft een Hand
reiking geschreven voor een kwa
liteitstoetsing vanuit cliëntenper
spectief. Te vinden op Internet,
zoek op "cliëntenraden". Een
soort plan van aanpak, om het
een cliëntenraad mogelijk te ma
ken binnen de eigen instelling de
kwaliteit van de zorg te toetsen.
Die handreiking zou ook heel
goed toegepast kunnen worden
binnen de ouderenzorg. In deze
tijd van zogenaamde "pyjamada-
gen" is kwaliteitstoetsing nuttig.
Zoals voor veel vrijwilligerswerk
binnen onze samenleving geldt,
is goed functioneren ingewikkeld
en niet voor iedereen weggelegd.
Het werven van leden, die met
bovenstaande zaken kunnen om
gaan,is dus van cruciaal belang.
De leden moeten bereid zijn om
zich te verdiepen in de onderwer
pen, die van belang zijn voor het
functioneren. Het is vaak moeilijk
om binnen de instelling mensen
te vinden, die dat kunnen opbren
gen. Cliënten hebben niet voor
niets een indicatie gekregen voor
verzorging of thuiszorg. Ik pleit
daarom voor werving van leden,
ook buiten de kring van de zorg
instelling, mits die bereid zijn om
aan bovenstaande vijf punten
aandacht te geven.
Dat zou bijvoorbeeld kunnen via
de plaatsing van een advertentie,
maar ook door inschakeling van
bureaus, die bemiddelen in het
zoeken naar leden van besturen,
zoals bijvoorbeeld de Stichting
Bestuursregister te Zeist. Een
goede cliëntenraad is niet alleen
een vreugde voor de cliënten,
maar ook voor het bestuur van
de instelling.
Pieter Porrey
Herhaalde oproep
Er wordt een vrijwilliger gezocht voor het bezorgen van war
me maaltijden op de vrijdagen tussen de middag.
De maaltijden moeten vanuit "Rustenburg" worden rondge
bracht in de wijk Middelburg Zuid.
V
1
