ER ZIT BEWEGING IN REUMA De tijd draait rondjes Giro 860 Hersenstichting Nederland Woensdag 16 mei 2001 FAAM/VLISSINGER 5 De Reumabestrijding in Nederland bestaat 75 jaar. Prof. dr. L.B.A. van de Putte, reumatoloog Academisch Zie kenhuis Nijmegen, beschrijft de actuele stand van zaken: "Er zit beweging in reuma. Weg is de tijd van mensen, bedlegerig of in rolstoel, vol gespoten met goud of Predni- son. Nu is in menige wachtka mer nauwelijks een reuma rolstoel te zien. De reumabestrijding boekt succes Er zijn anti-reumamiddelen gekomen die pijn en ontste kingen sneller tegengaan, zonder de beruchte bijwerkin gen. Er bestaan hoge ver wachtingen van de zogenaam de "biologicals", antistoffen werkzaam tegen eiwitten die gewrichtsontsteking veroorza ken. In navolging van de on cologie zijn combinatiethe rapieën ingevoerd. Ook in de reumachirurgie is grote voor uitgang geboekt. De moge lijkheid van orthopedische operaties is sterk verbeterd. Bij de ernstigste vormen van reuma gaat stamceltransplan tatie wellicht tot de mogelijk heden behoren. Weg met de reuma-rolstoel! Vroeger leden reuma-patiën ten in stilte. Nu maken nieuwe ontwikkelingen sociale con tacten weer mogelijk. Daarom is het motto van velen bij het 75-jarig bestaan dat de reuma rolstoel wordt uitgebannen echt niet wereldvreemd. Wie had dat gedacht, zo'n 20 jaren geleden!" Steun het Nationaal Reumafonds Het Nationaal Reumafonds financiert het overgrote deel van het wetenschappelijk on derzoek. Andere activiteiten zijn: voorlichting, aangepas te vakanties, individuele fi nanciële hulp en financieren van meer dan honderd reuma- patiëntenverenigin- gen. Helpt u ook? Giro 324! Nationaal Reumafonds Voor vragen over (leven met) reuma: De Nationale Reumalijn 0900 - 2030300 www.reumafonds.nl Voor Paul Swuste is het moei lijk te accepteren dat zijn moeder dementerende is. "Ze verwordt, ze verdingt", zoals hij dat noemt. En dat gunt hij haar niet. Zijn moeder (86) was altijd een ondernemende vrouw: ze was lange tijd on derwijzeres en tot op gevor derde leeftijd lid van diverse verenigingen. Toen ze zes jaar geleden een hersenbloe ding kreeg, ging ze snel ach teruit. Lichamelijk is ze be- hgorlijk opgeknapt, maar geestelijk is ze er nooit hele maal bovenop gekomen. "Haar langetermijn-geheugen is nog vrij goed, maar haar kortetermijn-geheugen is ex treem slecht. En je merkt dat tijd en ruimte heel vloeibaar voor haar zijn geworden. Ze weet bijvoorbeeld zelden of het nou ochtend is, of middag of nacht. Een verbinding als "het is buiten licht, dus kan het geen nacht zijn", die legt zij niet meer. Ik vraag haar wel eens in welke stad we zijn... en dat gaat soms ook mis. Niet altijd hoor, niet altijd." Als je weet hoe zij vroeger was... "Ik kom iedere week. Dan zegt ze: "Ha, gezellig, ga maar in de praatstoel zit ten." Maar dat is meer een ritueel. Want het gaat haar op dat moment niet om het feite lijk praten, maar meer om de vertrouwdheid. Een gesprek stokt na twee of drie zinnen. Dezelfde dingen worden ein deloos herhaald. Je hebt dat beroemde boek van Marquez, Honderd jaar eenzaamheid. De grootmoeder die daarin voorkomt verdingt ook steeds meer, die wordt steeds kleiner en kleiner en zegt op een gegeven moment: "De tijd gaat niet vooruit, de tijd draait rondjes." Dat is wat ik bij mijn moeder zie. Ik kom altijd de pressief bij haar vandaan, want ik vind het ongelooflijk zonde dat een eens zo rijk le ven op deze manier zijn einde nadert." Korte Houtstraat 10,2511 CD's-Gravenhage - Tel. 070 - 360.48.16 - www.hersenstichting.nl

Krantenbank Zeeland

de Faam | 2001 | | pagina 5