ER ZIT BEWEGING IN REUMA
De tijd draait rondjes
Giro 860
Hersenstichting Nederland
Woensdag 16 mei 2001
FAAM/VLISSINGER
5
De Reumabestrijding in Nederland bestaat 75 jaar.
Prof. dr. L.B.A. van de Putte,
reumatoloog Academisch Zie
kenhuis Nijmegen, beschrijft
de actuele stand van zaken:
"Er zit beweging in reuma.
Weg is de tijd van mensen,
bedlegerig of in rolstoel, vol
gespoten met goud of Predni-
son. Nu is in menige wachtka
mer nauwelijks een reuma
rolstoel te zien.
De reumabestrijding boekt
succes
Er zijn anti-reumamiddelen
gekomen die pijn en ontste
kingen sneller tegengaan,
zonder de beruchte bijwerkin
gen. Er bestaan hoge ver
wachtingen van de zogenaam
de "biologicals", antistoffen
werkzaam tegen eiwitten die
gewrichtsontsteking veroorza
ken. In navolging van de on
cologie zijn combinatiethe
rapieën ingevoerd. Ook in de
reumachirurgie is grote voor
uitgang geboekt. De moge
lijkheid van orthopedische
operaties is sterk verbeterd.
Bij de ernstigste vormen van
reuma gaat stamceltransplan
tatie wellicht tot de mogelijk
heden behoren.
Weg met de reuma-rolstoel!
Vroeger leden reuma-patiën
ten in stilte. Nu maken nieuwe
ontwikkelingen sociale con
tacten weer mogelijk. Daarom
is het motto van velen bij het
75-jarig bestaan dat de reuma
rolstoel wordt uitgebannen
echt niet wereldvreemd. Wie
had dat gedacht, zo'n 20 jaren
geleden!"
Steun het Nationaal
Reumafonds
Het Nationaal Reumafonds
financiert het overgrote deel
van het wetenschappelijk on
derzoek. Andere activiteiten
zijn: voorlichting, aangepas
te vakanties, individuele fi
nanciële hulp en financieren
van meer dan honderd reuma-
patiëntenverenigin-
gen. Helpt u ook? Giro
324!
Nationaal Reumafonds
Voor vragen over (leven met)
reuma:
De Nationale Reumalijn
0900 - 2030300
www.reumafonds.nl
Voor Paul Swuste is het moei
lijk te accepteren dat zijn
moeder dementerende is. "Ze
verwordt, ze verdingt", zoals
hij dat noemt. En dat gunt hij
haar niet. Zijn moeder (86)
was altijd een ondernemende
vrouw: ze was lange tijd on
derwijzeres en tot op gevor
derde leeftijd lid van diverse
verenigingen. Toen ze zes
jaar geleden een hersenbloe
ding kreeg, ging ze snel ach
teruit. Lichamelijk is ze be-
hgorlijk opgeknapt, maar
geestelijk is ze er nooit hele
maal bovenop gekomen.
"Haar langetermijn-geheugen
is nog vrij goed, maar haar
kortetermijn-geheugen is ex
treem slecht. En je merkt dat
tijd en ruimte heel vloeibaar
voor haar zijn geworden. Ze
weet bijvoorbeeld zelden of
het nou ochtend is, of middag
of nacht. Een verbinding als
"het is buiten licht, dus kan het
geen nacht zijn", die legt zij
niet meer. Ik vraag haar wel
eens in welke stad we zijn...
en dat gaat soms ook mis.
Niet altijd hoor, niet altijd."
Als je weet hoe
zij vroeger
was...
"Ik kom iedere
week. Dan zegt
ze: "Ha, gezellig,
ga maar in de praatstoel zit
ten." Maar dat is meer een
ritueel. Want het gaat haar op
dat moment niet om het feite
lijk praten, maar meer om de
vertrouwdheid. Een gesprek
stokt na twee of drie zinnen.
Dezelfde dingen worden ein
deloos herhaald. Je hebt dat
beroemde boek van Marquez,
Honderd jaar eenzaamheid.
De grootmoeder die daarin
voorkomt verdingt ook steeds
meer, die wordt steeds kleiner
en kleiner en zegt op een
gegeven moment: "De tijd
gaat niet vooruit, de tijd draait
rondjes." Dat is wat ik bij mijn
moeder zie. Ik kom altijd de
pressief bij haar vandaan,
want ik vind het ongelooflijk
zonde dat een eens zo rijk le
ven op deze manier zijn einde
nadert."
Korte Houtstraat 10,2511 CD's-Gravenhage - Tel. 070 - 360.48.16 - www.hersenstichting.nl