Vlissingse woningcorporaties gaan toch fuseren
Zekerheid bij
nieuwbouw
woning
Middelburgse flats tegen de vlakte
Remkes houdt vast aan half miljoen
corporatiewoningen voor verkoop
KORT KORT KORT
Donkere dagen vol
valkuilen
Bouw heeft nog
handjes tekort
Subsidie voor
zonnepanelen
Hogere woonlasten
Extra aandacht
voor zorg en wonen
Vijftig miljoen extra
voor stedelijke
vernieuwing
KORT KORT KORT
Heme
HUREN
in Midden Zeeland.
Bepaal dan uw
Wat in 1998 nog onmogelijk leek gaat in janu
ari 2002 toch gebeuren, de Vlissingse woning
corporaties Basco en Schelde Woongroep gaan
fuseren. Met name de intensieve samenwer
king tussen de twee corporaties in de kwali
teitsslag die gevoerd wordt in het Vlissingse
Middengebied heeft geleid tot het besef dat
een fusie alsnog voor zowel de corporaties als
de huurders een verbetering betekent.
Na lang zoeken ligt hij daar: de tekening van
een nieuwe woning. Met alles precies naar
wens. Na het inwinnen van informatie en een
kijken op de locatie, wordt het koopcontract
getekend. Maar wat nu als de projectontwikke
laar, aannemer of woningbouwvereniging in
een faillissement verzeild raakt? Wie zorgt er
dan voor dat het huis wordt afgebouwd? Wie
betaalt de extra kosten die daarmee gemoeid
zijn? Toch goed om daar even bij stil te staan.
Tenslotte is de aanschaf van een huis een hele
investering.
Anderhalf miljoen kilo puin. Dat is wat er over
bleef van de twee flats die vorige week maan
dag (11 december) in Middelburg rigoureus
werden gesloopt. In minder dan dertig secon
den zegen de 'flats van Zuid' als een kaarten
huis ineen.
Het kabinet houdt vast aan de ambitie om de
komende tien jaar in totaal 700.000 huurwonin
gen (waarvan 500.000 corporatiewoningen) te
verkopen om tegemoet te komen aan de wens
van veel huurders om een huis te kopen. Dat
blijkt uit de nota 'Mensen, wensen, wonen', de
opvolger van de ontwerpnota met dezelfde ti
tel, die staatssecretaris Remkes en minister
Pronk (VROM) onlangs naar de Tweede Kamer
hebben gestuurd.
mets
Woensdag 20 december 2000 Jaargang 4 nummer 25
Ben Baert van Basco en Jan
van Beekhuizen van Schelde
Woongroep, de toekomstige
tweehoofdige directie van de
nieuwe corporatie zien de toe
komst vol vertrouwen tege
moet. „In 1998 stuitten we tij
dens de discussie over een
eventuele fusie op allerlei cul
tuurverschillen, die toen een
belemmering vormden voor
een fusie. Desondanks zijn we
wel een intensieve samenwer
king aangegaan in de kwali
teitsslag in het Vlissingse Mid
dengebied op basis van ons
gezamenlijk strategisch voor-
raadbeheerplan. En juist in dit
traject, waar overigens ook de
gemeente een belangrijke rol
speelt, bleken de verschillen
gaandeweg niet onoverbrug
baar. We zijn als het ware naar
elkaar toe gegroeid, zonder
overigens onze hele eigenheid
te verliezen", vertelt Basco-di-
recteur Ben Baert. Volgens bei
de heren zit de toegevoegde
waarde van de fusie vooral in
het feit dat door schaalvergro
ting en samenwerking meer
kwaliteit geleverd kan worden.
Het uitgangspunt van de hele
discussie van twee jaar gele
den dus: hoe kunnen wij beter
voorzien in de behoefte van de
klant, qua woningvoorraad,
maar met als uitgangspunt de
wensen van de klant. „Als je al
lebei hetzelfde wilt in hetzelfde
gebied dan zit je elkaar zo in de
weg, als je samenwerkt bundel
je je krachten en kun je betere
resultaten bereiken, zonder de
ene huurdersgroep te bevoor
delen ten koste van de andere
of andersom. Ook de Vlissing
se huurder heeft baat bij een
eenduidig beleid."
Van pand naar klant
Beide corporaties zijn zich ter
dege bewust van de denkom-
slag die nodig is om de beoog
de klantgerichtheid te bereiken,
want er vindt, zoals Baert het
zelf zegt, een verschuiving
plaats van pand naar klant.
Waar vroeger de woning cen
traal stond staat nu de klant
centraal, want wonen is meer
dan een dak boven je hoofd
weten de woningcorporaties
nu. „Een van de instrumenten
waarmee we de kwaliteitsver
betering richting de klant willen
bereiken is de woonwinkel,
waar klanten met alle soorten
vragen en suggesties terecht
kunnen en op een toegankelij
ke manier over alle mogelijke
informatie kunnen beschikken.
Het leuke is dat we allebei al
een poos met dit idee speelden
en nu kunnen we het samen
doen", legt van Beekhuizen uit.
„Een ander voordeel van de fu
sie is dat de er voortaan één
gesprekspartner met een een
duidige stem en visie zal zijn
richting gemeente, huurdersor
ganisaties en andere betrokken
partijen die te maken hebben
met volkshuisvesting. „Dat
komt de communicatie en be
leidsontwikkeling alleen maar
ten goede."
Voorwerk
Voor de fusie geformaliseerd
kan worden, de uiterste datum
daarvoor is 01-01-2002, moe
ten er nog een aantal belangrij
ke zaken rond de bestuurlijke
organisatie geregeld worden.
Maar met de implementatie
van de verschillende werkpro
cessen is feitelijk vorig jaar al
een aanvang gemaakt. „Daar
ontkom je tijdens een intensie
ve samenwerking niet aan",
weet Van Beekhuizen. „Toen
wij begonnen met het strate
gisch voorraadbeheerplan
bleek bijvoorbeeld dat Basco
en Schelde Woongroep dezelf
de aanduidingen gebruikten
voor woningcomplexen. Dat
moet je dan direct aanpassen
in unieke nummeringen en zo
hebben we bewust en onbe
wust al heel wat voorwerk ver
richt voor de fusie".
Waar de nieuwe Vlissingse wo
ningcorporatie een onderko
men krijgt is nog niet duidelijk,
wat wel zeker is dat het pand
van Schelde Woongroep in
2003 gesloopt wordt en daar
mee die locatie buiten de mo
gelijkheden valt. Voor het per
soneel blijven de gevolgen van
de fusie beperkt tot een moge
lijke verhuizing en eventueel
een andere invulling van func
ties als gevolg van de nieuwe
manier van klantgericht wer
ken. Ontslagen zullen er niet
vallen zo verzekeren de twee
directeuren, de verwachting is
zelfs dat er in de toekomst
mensen bij zullen moeten ko
men.
Ben Baert van Basco (rechts) en Jan van Beekhuizen (links) van Schelde Woongroephier samen
met de Vlissingse wethouder C. de Keijzer. Foto Jaap Wolterbeek
Een enorme stofwolk ontwikkelt zich direct na het imploderen van de flats. Foto Peter Buteijn
De twee flats aan de J van Rei
gerbergstraat en Rentmeester
laan in Middelburg-Zuid stam
men nog uit de eerst helft van
de jaren zeventig. Oorspronke
lijk waren er drie hoogbouw-
flats in de wijk, maar de eerste
flat aan de Van Reigerberg
straat werd jaren geleden al ge
deeltelijk gesloopt. Toen werd
gekozen voor het 'toppen' van
de flats: alles werd gesloopt op
de onderste drie verdiepingen
na. Maar nadat de eerste flat
getopt was bleek de methode
vreselijk duur te zijn. De twee
andere flats zijn om die reden
nooit meer aan de beurt geko
men.
Voor de sloop van de flats is
bijna veertig kilo springstof ge
bruikt. Daarmee is de hele eer
ste verdieping van de gebou
wen weggevaagd, waarna de
kolossen als een kaartenhuis in
Alleen door de verkoop van
een groot aantal huurwonin
gen kan aan die behoefte wor
den voldaan. Het huidige aan
tal verkopen van 20.000 a
25.000 woningen per jaar is te
mager. Daarom houdt het kabi
net vast aan de eerdere ambi
ties op dat punt: de verkoop
van 700.000 huurwoningen
(waarvan 500.000 corporatie
woningen) in tien jaar.
Enkele adviesraden hebben er
op gewezen dat deze aantallen
geen doel op zich mogen wor
den. Remkes benadrukt dat het
aantal ook geen dogma is,
maar alleen geldt voor zover de
gesignaleerde vraag blijft be
staan. Bovendien zal verkoop
onderdeel moeten zijn van een
evenwichtige strategie voor de
aanpak van wijken.
Verkoop op deze schaal leidt
zeker niet tot marginalisering
van de corporatiesector, die
elkaar zakten. Op de plaats
waar twee weken geleden nog
de reuzenflats stonden, ligt nu
een ongeëvenaarde verzame
ling puin en brokstukken.
Voor het ruimen is drie maan
den uitgetrokken. Daarna
wordt begonnen met de her
bouw van een nieuw winkel
centrum, luxe appartementen,
een dienstencentrum en een
brede school. Het hele plan zou
in 2003 gereed moeten zijn.
dan in 2010 nog steeds 2 mil
joen woningen beheert.
Aedes vereniging van woning
corporaties vindt staatssecreta
ris Remkes koppig als het gaat
over de verkoop van huurwo
ningen. 'Remkes nuanceert het
beleid wel, maar blijft vasthou
den aan niet-realistische aan
tallen. Wij zijn voor verkoop en
dat gebeurt ook, daar waar er
vraag is en het past in lokaal
woonbeleid. Eigen woningbezit
moet geen doel op zich zijn,
maar moet bijdragen aan de
keuzevrijheid van woonconsu
menten', aldus algemeen direc
teur mr. W.D. van Leeuwen van
Aedes, in een eerste reactie.
Van Leeuwen wijst erop dat
naast Aedes ook alle adviesor
ganen van de regering negatief
hebben gereageerd op de ver
koop van zoveel corporatiewo
ningen. 'Dan is het vasthouden
aan 500.000 woningen onbe
grijpelijk', vindt Van Leeuwen.
Onaangename verrassingen tij
dens én na de bouw moeten
op voorhand al zijn uitgesloten.
Kijk daarom of degene die de
woning realiseert lid is van de
Stichting Landelijk' Garantie
fonds Woningbouw (LGW).
Alle projectontwikkelaars, aan
nemers en woningbouwvereni
gingen die lid zijn van de Stich
ting LGW werken namelijk uit
sluitend onder het GlW-garan-
tiecertificaat. Daarnaast zijn zij
gehouden aan aanvullende af
spraken waarmee de belangen
van de toekomstige kopers vol
ledig worden gewaarborgd.
De Stichting LGW is aangeslo
ten bij het Garantie Instituut
Woningbouw (GIW), dat offi
cieel erkend is door het Minis
terie van VROM. Het bestuur
van het GIW bestaat onder an
dere uit vertegenwoordigers
van de Verenigde Nederlandse
Gemeenten en deskundigen
van vooraanstaande consu
menten- en producentenorga
nisaties. Speciaal voor kopers
van een nieuwbouwwoning
geeft het GIW een garantiecer
tificaat uit. Dit certificaat wordt
echter alleen verleend wanneer
de bouwer aan strenge voor
waarden en richtlijnen voldoet.
Wie een nieuwbouwwoning
koopt waarop door de Stich
ting LGW een GlW-garantiecer-
tificaat wordt afgegeven, kan
de koper er zeker van zijn dat:
de woning in alle opzichten
voldoet aan de hoge eisen
en kwaliteitsnormen zoals
die in de officiële Garantie-
en Waarborgregeling staan
omschreven;
de woning altijd volledig
wordt afgebouwd zonder
meerkosten, óók bij een on
verhoopt faillissement van
de verkoper;
er ook na oplevering een
beroep kan worden gedaan
op een uitgebreide en lang
durige garantie. Doorgaans
heeft deze garantie een
looptijd van zes jaar. Voor
fundamentele gebreken
geldt zelfs een garantieter
mijn van tien jaar;
het garantiecertificaat bij
eventuele verkoop aan de
nieuwe koper kan worden
overgedragen.
Voordat er een koopakte wordt
ondertekend, is het raadzaam
om goed te checken of de
nieuwbouwwoning wel in aan
merking komt voor het GIW-
garantiecertificaat. Het is daar
om verstandig om van tevoren
bij de makelaar te informeren
of de betreffende projectont
wikkelaar, aannemer of wo
ningbouwvereniging bij de
Stichting LGW is aangesloten.
Vraag vervolgens of het bouw
plan ook daadwerkelijk door de
Stichting LGW is geregistreerd
en goedgekeurd.
Controleer tot besluit of de bij
behorende koop-/aannemings-
overeenkomst of aannemings
overeenkomst aan de Stichting
LGW is voorgelegd en goedge
keurd. In dat geval ontvangt de
koper na ondertekening van de
overeenkomst het officiële
GlW-garantiecertificaat.
Om de belangen van de koper
te kunnen behartigen, maakt
de Stichting LGW zich perma
nent sterk voor de kwaliteit in
de Nederlandse woningbouw.
Hiervoor beschikt de stichting
over een eigen team van des
kundigen op financieel, tech
nisch, juridisch en administra
tief gebied.
Voordat een GlW-garantiecerti
ficaat wordt verstrekt, contro
leert de stichting of de aange
sloten projectontwikkelaar,
aannemer of woningbouwver
eniging voldoet aan de gestel
de eisen met betrekking tot
vakbekwaamheid, deskundig
heid en kredietwaardigheid. Te
vens wordt bekeken of de
bouwtekeningen en technische
omschrijvingen voldoen aan de
officiële garantienormen en of
de koop-/aannemingsovereen-
komst of aannemingsovereen
komst conform het GIW model
is opgemaakt.
Daarnaast verricht de Stichting
LGW regelmatig bouwplaatsin
specties en treedt op als be
middelaar bij eventuele ge
schillen.
Hoewel er in deze nota wel en- voor het Landelijk Gebied
kele punten uit de ontwerpnota (RLG). Daarnaast zijn van diver-
zijn gewijzigd, blijft het aantal se organisaties reacties ontvan-
huurwoningen dat op de koop- gen.
markt terecht zou moeten ko
men, dus onveranderd. Eigen woningbezit is een be-
Het kabinet heeft aan vijf raden langrijke manier om zeggen
advies gevraagd over de ont- schap van burgers over de wo-
werpnota Wonen: de VROM- ning te vergroten. Uit het Wo-
raad, de Raad voor Maatschap- ningbehoefte-onderzoek blijkt
pelijke Ontwikkeling (RMO), de dat in 2010 65% van de huis-
Sociaal-Economische Raad houdens een eigen woning wil;
(SER), de Raad voor het Open- nu bezit ruim 51% een eigen
baar Bestuur (ROB) en de Raad woning.
(Advertentie)
.woankeux&nl
Tevredenheid is troef. Een mooi huis in een leuke, rustige
buurt. Voorzien van alle moderne gemakken en apparatuur.
Een echt thuis. Helaas ook het mogelijk doelwit van onge
wenste bezoekers. Maar hoe kunnen inbrekers worden ont
moedigd, zonder van het knusse thuisfront een fort te ma
ken? Aangezien onderzoek van het Landelijk Bureau Voorko
ming Misdrijven uitwijst dat de inbreker in de donkere win
termaanden oktober tot en met februari twee keer zo vaak
toeslaan als in de overige maanden wanneer het langer licht
is, zullen de komende maanden diverse tips de revue passe
ren.
De allerbelangrijkste tip zal iedere keer herhaald worden: be
kijk de woning vanuit de schoenen van de inbreker en de
kwetsbare plekken van de woning en de directe omgeving
zullen vanzelf zichtbaar worden! Kijk bijvoorbeeld eens naar
het toiletraampje en kleine klapvensters. Te klein voor inbre
kers? Reken er maar niet op. Het zal niet de eerste keer zijn
dat er kleine kinderen in het complot worden betrokken die
door de ramen naar binnen klimmen en van binnenuit ver
volgens de deuren openen!
De bouwwerkgelegenheid stijgt op korte termijn. Na een
stijging in 1999 met 11.000 tot 463.000 arbeidsjaren (totaal
werknemers en zelfstandigen) volgt in 2000 en 2001 een ver
dere stijging met in totaal 22.000 arbeidsjaren. De sterk toe
nemende werkgelegenheid en het matige arbeidsaanbod
leidt in de bouw, meer dan op de rest van de arbeidsmarkt,
tijdelijk tot krapte. Voor latere jaren wordt een geleidelijke
daling van de werkgelegenheid verwacht tot 472.000 ar
beidsjaren in 2005.
Vanaf 1 januari 2001 kunnen huiseigenaren subsidie krijgen
voor zonnepanelen. De gemiddelde prijs van één zonne
paneel is fl. 1500,-. De subsidie komt op fl. 500,- a fl. 750,-
per paneel. Deze subsidie is een onderdeel uit een pakket
van maatregelen om de toepassing van zonne-energie extra
te stimuleren. Huiseigenaren kunnen voor de subsidie bij
het energiebedrijf terecht.
Zowel in de koopsector als in de huursector hebben stijgen
de prijzen geleid tot hogere woonlasten, zo meldt het Cen
traal Bureau voor de Statistiek. In 1999 gaven huiseigenaren
een kwart van hun besteedbaar inkomen uit aan woonlas
ten. Dit een stijging van 4,7 ten opzichte van 1990. De
woonlasten voor huiseigenaren bestaan voornamelijk uit
hypotheeklasten. In 1999 bedroegen deze gemiddeld 894
gulden per maand. Hiervan ontvingen kopers wel gemid
deld 159 gulden per maand terug van de fiscus door de hy
potheekrente als aftrekpost op te voeren. Rekening houdend
met de opstalverzekering, onroerende zaakbelasting, erf
pacht en rijksbijdrage, kwamen de netto vaste woonuitga-
ven van de koper gemiddeld uit op 793 gulden per maand.
Door vergrijzing en ontwikkelingen in de zorg (meer zorg
aanbieden aan mensen thuis, buiten de instellingen) wordt
wonen en zorg een steeds belangrijker thema. De vraag
naar nieuwe vormen om wonen en zorg te combineren
neemt toe. Dat geldt ook voor ouders met werk en een zorg
taak voor kinderen. Gemeenten moeten daarom bij het vast
stellen van bestemmingsplannen nadrukkelijk letten op de
nabijheid en bereikbaarheid van voorzieningen, zoals kin
deropvang, scholen, winkels en gezondheidscentra, zo
meldt de nieuwe nota Wonen. Verder wordt de ontwikkeling
van nieuwe initiatieven op het gebied van wonen en zorg
bevorderd, onder meer met de Woonzorgstimuleringsrege
ling en met de experimenten rond woonzorg-vouchers.
Als de huidige plannen voor stedelijke vernieuwing worden
afgezet tegen de woonwensen in 2010, schieten ze tekort. Er
is behoefte aan meer ruime woningen van hoge kwaliteit,
zowel in centrumstedelijke woonmilieus als in groene mi
lieus, terwijl er een overschot bestaat aan woningen in zoge
naamde buitencentrummilieus (vooral de naoorlogse woon
wijken), zo meldt de nota 'Mensen, wensen, wonen', die
door staatssecretaris Remkes en minister Pronk (VROM) on
langs naar de Tweede Kamer is gestuurd. Om het draagvlak
voor de steden te behouden en te versterken zullen de ambi
ties daarom fors omhoog moeten. Gebeurt dat niet, dan zul
len nog meer mensen die het zich kunnen permitteren de
stad de rug toekeren. Meer kwetsbare groepen blijven ach
ter en een groeiend aantal wijken (vooral in de ring rond de
centra) komt in de problemen.
Om een negatieve spiraal te doorbreken moet per wijk
maatwerk worden geleverd. Daarbij moet niet alleen wor
den gekeken naar de problemen, maar ook naar de kansen
die er liggen. Bovendien is een integrale benadering nodig,
waarbij niet alleen fysieke ('de stenen') maar ook sociale en
economische aspecten worden meegenomen. Voor innova
tieve acties in de sociale sfeer bij stedelijke vernieuwing
wordt jaarlijks 50 miljoen gulden extra uitgetrokken.
httpf//i$e!anc!
