Snip en Snap
Snip en Snap
Snip en Snap
Snip en Snap
Maak een slagzin en verdien honderd gulden
ADVERTENTIEBLAD VOOR MIDDELBURG EN DE DORPEN OP WALCHEREN
UITGEVERS: LITTOOIJ OLTHOFF, POSTREKENING 42280, TELEF. 238
VERSCHIJNT
DES WOENSDAGSMIDDAGS
No» 3
11 OCTOBER 1939
44e JAARGANG
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Zo maar honderd piek aan VVV-bonnen verdienen bij een krant die haar eeuwfeest viert? Dat kan. Vul deze bon in en maak een slogan met maximaal tien woorden. De naam De Faam dient in deze
slogan voor te komen. Een jury, bestaande uit uitgever en redacteuren, bepaalt de uiteindelijke winnaar. De slogan mag vrij worden gebruikt door de uitgever.
Mijn slogan luidt:
NaamVoorletters
AdresPostcode
WoonplaatsTelefoonnummer
Stuur de deze bon voor vrijdag 26 mei naar de redactie Faam/Vlissinger. Postbus 18,4330 AA Vlissingen Zet in de linkerbovenhoek van de enveloppe het woordje 'slagzin'
Woensdag 10 mei 2000
FAAM/VLISSINGER
31
ADVERTENTIÊN KUNNEN TOT
UITERLIJK 12 UUR AANGE
NOMEN WORDEN AAN HET
BUREAU SPANJAARDSTRAAT
□EFHRM
VAN 1-3 REGELS 45 CT., IEDERE
REGEL MEER 15 CENT, 3 MAAL
PLAATSING WORDT SLECHTS 2
MAAL BEREKEND. BIJ CONTRACT
VOORDEELIGE VOORWAARDEN
St. Laureiiis
Souburg
Verstrooiing voor en na de oorlog
De Faam heeft zich in de loop van de af
gelopen eeuw steeds onderscheiden als
een krant die in staat bleek te zijn menin
gen niet onder stoelen of banken te stop
pen.
Hoe bescheiden qua volume ook - 99 pro
cent van de ruimte werd vanaf het begin
gebruikt voor advertenties - waar een vin
ger op een zere plek moest worden gelegd
gebeurde dat. De rubriek Snip en Snap die
voor en na de Tweede Wereldoorlog werd
afgedrukt is daar een voorbeeld van.
In een oud cahier heeft iemand de oude
Snip en Snap columns bewaard. Ze zijn
van 1948 tot en met 1950. Uit de dialogen
valt veel te halen. Vooral hoe het met
Middelburg was gesteld in die tijd. Wo
ningnood, een paardonvriendelijke sta-
tionsbrug, heffing van gemeentebelastin
gen, voetgangers die geen ruimte geven
aan het gemotoriseerd verkeer in de Lan
ge Delft, een meisje dat in de oorlog is
geboren ziet eindelijk straatverlichting 's
avonds, de verhuizing van fabrieken uit de
binnenstad naar buitengebieden, waarom
de klok van het Middelburgse stadhuis
gekke Betje heet, slijmende ambtenarij,
dictaten uit Den Haag bij de wederop
bouw, de verrijking die een zwanenfami-
lie in de Veste, een extra kolenbon in 1950
en die prachtige koolzaadvelden op Wal
cheren. Het is een aantal voorbelden uit
de rijke verzameling van Snip en Snap.
Op deze pagina drukken we een aantal
van die dialogen af. Met name oudere
Middelburgers zullen ze zich nog herinne
ren.
Over de naam van die rubriek doen trou
wens de meest vreemde verhalen de rond
te. Zo vertelde een oud-voorlichter van de
gemeente Middelburg dat de makers van
de Snip Snap revue die naam waren te
gengekomen in de vooroorlogse Faam ter
wijl ze iets sterks nuttigden in of op het
terras van De Huifkar.
Overigens een aannemelijk verhaal. De
Faam werd immers vroeger uitermate
zorgvuldig bezorgd. Etablissementen zo
als daar waren als De Huifkar en het Ne-
derlands(ch) Koffiehuis kregen steevast
de bezorgers op de dag van de versprei
ding binnen. Per tafel werd aan de gasten
een krant overhandigd. Uiteraard graaide
de dankbare ontvanger van De Faam iets
uit zijn vestzakje.
Op deze pagina drukken we een aantal
van die rubrieken af. Helaas is slechts een
deel er van gebundeld. Uit de stukken
blijkt dat de oorlog flinke sporen achter
liet bij de mensen. Snip en Snap beschou
wen de problemen en gaan hier en daar
echt ver in hun kritiek, met name naar de
overheid.
Snip: Machtig, ben jij daar weer,
SnapWat doel mij dat een groot genoegen.
In geen jaren heb ik je gezien. Waar heb jij al
die tijd gezeten
Snap: Ja, als ik daar over begin, ben ik nog niet
klaar. Daar praten wij nog wel eens over. In ie
der geval heb ik veei beleefd, toen ik Middel
burg moest verlaten.
SnipEn vond je het niet erg veranderd Het is ons
oude Middelburg nog niet.
Snap: Dat zal waar wezen. Toen ik met de trein aan
kwam, wilde ik mijn Stationsbrug opstormen,
maar ik was bijna te water gerend. Die nood
brug zal toch wel gauw tot het verleden beho
ren, al is het dan niet van 't jaar, dan toch ze
ker in 1949.
Snip: Helaas vriend, in dit opzicht moet ik je teleur
stellen. Daar komt in 1949 niets van, dat is ze
ker. Laten wij hopen in 1950.
Snap: Je moet weten, ik moest weer ergens gaan wo
nen. Dus dacht ik, naar De Faam, daar stonden
vroeger altijd zoveel' advertenties inBoven
huis te huur, Benedenhuis te huur enz. enz.
Snip: Dat viel je dan wel erg tegen, dat De Faam er
helemaal nog niet was.
Snap: Dat kun je denken. Middelburg zonder De
Faam, hoe bestaat het!
Snip: Ja vriend op 't ogenblik is het nu eenmaal zo.
De toestand is heel wat veranderd door die
vresellijke oorlog. Maar laten wij hopen, dat
dat spoedig voor elkander komt.
Snap: Wat hebben we jaren aaneen wekelijks met el
kander gebabbeld.
Snip: Gelukkig dat De Faam nu verschijnt met de St.
Nicolaas.
Snap: Met aandacht hoop ik de advertenties te lezen.
Geloof me. dat ik nieuwsgierig ben hoeveel
van de oude klanten ik er nog in zal terugvin
den.
Snip: En dan gaan wij straks een wandeling maken
door onze hoofdstad, die eenmaal zo mooi was
en zo deerlijk verwoest is door die barbaren.
Snap: Graag, want dan wil ik ook eens met je praten
over de toestand in geheel Nederland, want jij
die de gehele tijd hier gebleven ben, weet daar
meer van dan ik, die het maar moet hebben
van horen zeggen.
Snip: Maar je hebt toch wel kranten gelezen
Snap: Natuurlijk, maar ja kranten zeg me eens, zeg
gen die altijd precies de waarheid
Snip: Kom, kom, je moet soms een beetje lussen de
regels door lezen en hier en daar met een kor
reltje zout.
Snap: Dat heb ik ook al gedacht. Maar dan wilde ik
nog van je weten welke Ministers hebben wij
tegenwoordig
Snip: Wat ga je nu beginnen Sedert wanner ga jij
aan politiek doen Vroeger hebben wij daar
nooit over gesproken, als ik mij wel herinner.
Snap: Neen, maar ik wil alleen de namen weten.
Snip: Nu om je waarheid te zeggen, kan ik dat op 't
ogenblik niet. Er zijn nog al vreemde, onge
wone namen onder en dan valt er weer eens
een af en komen er weer een paar nieuwe bij.
Een paar namen kan ik je wel zeggen, dat zijn
Ministers, die aanblijven, b.v. de Ministers
Drees en Lieftinck.
Snap: Ja, die laatste naam ken ik, de Minister van Fi
nancien. Deze was zo altent mij reeds een paar
drukwerkjes te zenden als welkom thuis. De
volgende keer hoop ik ze eens mee te nemen,
dan kan jij ze invullen, want ik begrijp er niet
veel van.
Snip: Neem de volgende keer liever een boterletter
mee.
Snap: Weetje nog wel, dat we precies tien jaar gele
den eens boterletter kregen met St. Nicolaas.
Deze was bezorgd aan het bureau van De
Faam.
Snip: Dat is waar, toen Middelburg een der schoon
ste sleden van Nederland was. En nu gaan we
samen een straatje om.
v
Snip: Behoorde jij ook tot de degenen, die gebruik
maakten van de aangeboden gelegenheid, om
de nieuwe kazerne te bezoeken
Snap: Dat begrijp je. het was al zovele jaren geleden,
dat ik als militair in een kazerne vertoefde, dat
ik gaarne van deze gelegenheid heb gebruik
gemaakt.
Snip: En je zag wel verbetering dunkt me in vergiij-
king van die oude kazerne, waar jij als twintig
jarige vertoefde.
Snap: Het bracht mij een grote teleurstelling.
Snip: Nu zit ik toch te kijken. Ik hoor steeds zeggen,
dat deze kazerne een pracht van een gebouw
is.
Snap: 0. wat dat betreft, heb ik niets dan lof. Neem
b.v. de inrichting van de slaapzaal in de nieuw
vleugel. Keurig, in één woord. Er zijn daar
meen ik, zestig slaapplaatsen, maar.....
Snip: O, nu weet ik wel watje zeggen wil, in mijn
tijd zouden ze daar 300 kribben geplaatst heb
ben.
Snap: Goed gezegd, en dan die eetzaal met keurige
tafels en banken en netjes alles opgediend, dat
kan in een hotel niet beter, zou ik haast zeg
gen.
Snip: Heb je er soms nog gegeten ook
Snap: Neen, ik niet, wel was er in de grote keuken
gelegenheid om een kop erwtensoep te gebrui
ken. Een keuken vriend, een droom
Snip: Maar nu zit ik te wachten op de teleurstelling
van jouw. Je vindt alles even goed.
Snap: Juist daarom. Ik was zo voldaan, dat ik mij di
rect meldde en als vrijwilliger wilde dienst ne
men. Maar men beduidde mij, dat zo iets op
mijn leeftijd niet meer ging. Dat was mijn te
leurstelling.
Snip: Nu moet ik toch om je lachten. Mijn vrien Snap
zou nog als korporaal van de wacht willen
dienst doen. Maar heb je helemaal geen aan
merkingen te maken over de nieuwe kazerne
Snap: Jawel, ik begrijp niet. dat men aan hel front
der kazerne, dus aan de kant aan de Korte
Noordstraat, voor de ramen zichtbaar van bui
ten af, de radiatoren heeft geplaatst. Als men
mij de tekening had laten zien, zou ik dat heb
ben laten veranderen.
Snip: Verschillende brieven liggen weer op ons
te wachten. We zullen ze wel niet allen
kunnen afhandelen. Laat ik beginnen
vriend met je voor te lezen een brief van
dhr. B:
„Zoals U uit de bladen al wel bekend zal
zijn. schijnt men officieel voornemens te
zijn de nieuwe straat bij ons Stadhuis
'Raadhuisstraat' te willen noemen.
Vindt U ook niet, dat de simpele naam
•Stadhuisstraat' - hoewel minder deftig -
meer zou stroken met onze gewone en ge
westelijke spreektaal en ook zeer zeker als
een minder Duitsachtige klank een betere
indruk maken?
En komen bovendien ook de in Frankrijk
en Engeland gangbare namen van 'hotel
de vilïe' en 'town-half in vertaling daar
niet beter mede overeen?
Indien U met deze mijne mening en
wens instemt, zoudt U mij een groot
genoegen doen door daarvan in het
door U gehouden gesprek blijk te ge
ven".
Snap: Die geachte Schrijver slaat de spijker op
de kop. Ik vind het een pracht opmerking
van hem. Neen, geen Raadhuisstraat, maar
gewoon Stadhuisstraat.
Snip: Ik ga er volkomen mee accoord. Altijd dat
haken naar wat anders. Waarom deugt nu
de naam Stadhuis niet meer? Stadhuis
zegt me, dat dit het huis van de stad is,
d.w.z. van ons allen. Van harte hoop ik,
dat ons Gemeentebestuur van de dwaling
dezes wegs terugkeert en we een Stadhuis-
straat krijgen.
Snap: Op de dorpen spreekt men van het Ge
meentehuis of van het Raadhuis. Dit moet
toegegeven Raadhuis klinkt niet onaardig,
maar Middelburg is een stad en daarom
blijven we speken van ons Stadhuis.
Snip: Ik zou wel eens willen weten, hoe ze dit
bedoelde gebouw nu in Amsterdam, Rot
terdam, Den Haag noemen.
Snap: lk kan het je niet zeggen; ik weet het niet.
Snip; Kijk, hier een aardig schrijven. Het begint
aldus:
„Ofschoon geen ras-echte Middelburger,
volk ik toch met belangstelling Uw weke
lijkse onderhoudjes. En ziehier mijn be
scheiden vraag aan U.
Hoe komt het toch, dat de gemiddelde
Middelburger zo weinig weet van de rijke
en veelkleurige geschiedenis van zijn
stad? Menige stad zou jaloers zijn op zulk
een groots verleden, maar vele inwoners
hier weten nog niet eens de verklaring van
een bekende straatnaam.
Wie komt er met een practische initiatief
voor de dag, om onze inwoners meer ken
nis over de geschiedenis van onze stad bij
de brengen"?
Snap: Dat is dus een vreemdeling, die veel op
heeft met het rijke verleden van onze stad
en hij zou willen, dat men dat niet vergat.
Snip: Juist. Het blad De Faam helpt hier op
bescheiden manier reeds aan mee door
in haar feuilletons te spreken over vroe
gere Middelburgse personen en toestan
den.
Snap: Wie geeft hier eens een tip?
Snip: Dan hier liggen nog enige brieven. Een er
van, van iemand, die Middelburg voor de
verwoesting nooit gezien had, leest ons de
les over ons vorig praatje.
Snip; Dit wilde ik je nog even zeggen. Er werd
mij juist nog een brief ter hand gesteld en
het onderwerp, dat daarin wordt aangesne
den, zou deze week moeten worden be
sproken, maar..,..
Snap: Zo, is er weer een maar bij?
Snip: Helaas ja, de brief is niet ondertekend. Wij
hebben nu eenmaal gezegd, dat wij anonie
me brieven in de papiermand deponeren.
Snap: Is er niet uit af te leiden, wie de schrijver
is?
Snip: Naar het schrift te oordelen is hel van een
dame. Het gaat over het inschrift op het
oorlogsmonument.
Snap: Misschien wil de schrijfster of schrijver
er nog wel eens op terugkomen en dan de
brief ondertekenen.
Snip: De behandeling van de nog ingekomen
brieven stellen wij uit hoor.
Tot volgende week.
Snip: Zijt ge Zaterdag middag ook bij de tewaterla
ting van de zwanen in de vest aan de Veeree
Singael geweest?
Snap: Neen, 'k heb gehoord, dat het een leuke plech
tigheid was.
Snip: Ja, dat was het. Geestig merkte onze loco-Bur
gemeester op, dat met Vlissingen nu ook Mid
delburg kan spreken van tewaterlatingsche
pen-zwanen.
Snap: Aardig opgemerkt. Dank zij schenkingen van
de heren Jobse en Konraad. De buurtvereni
ging „Nieuw Middelburg" en een aankoop van
onze gemeente is de Middelburgse zwanenfa-
ntilie aanmerkelijk uitgebreid. Zij telt nu 12,
stuks. Naar ik vernam zijn ook wij nog ter spa- J
ke gekomen.
Snip: Inderdaad, de heer Jobse merkte in zijn ope
ningswoord op, dat in De Faam de heren Snip
en Snap nog al eens Middelburgse toestanden
bespreken, hun critiek niet sparen en soms ra
ke zetten doen. Hij hoopte, dat zij bij deze;;
plechtigheid tegenwoordig waren en ver/.ocht
lien in hun wekelijks praatje op te wekken het1
goede voorbeeld van Nieuw Middelburg en
omgeving te volgen.
Snap: Dat doen we natuurlijk van heler harte. In al
onze vesten die fraaie beesten te zien zwem- j
men. zou een ware verrijking zijn van ons
stadsschoon.
SnipJa, dal ntoet en dat kanBewoners van Noord
singel, Seissingel en Langevielesingel, wie
neemt het initiatief Slaat de handen ineen en j
gij kunt bereiken, dat ook gij die prachtvogels
in uw vest in het water ziet spelen.
Snap: We hebben het gehad over de vermeerdering
van zwanen in de Veerse vest en nu gaan mijn
gedachten ook naar de bevolkingstoeneming I
in ons landje. Wat is die buitengewoon groot.
Weet je wel, dat er iedere dag 600 kinderen
geboren worden
Snip: Dat heb ik ook gelezen en een rekensommetje
brent me er toe, dat er bijna elke twee minuten
in ons land een borelingske in eenwiegje gelegd
wordt er er alzo vreugde is om nieuw leven.
Snap: Inderdaad er zijn tegenwoordig veel volle wie- -
gende kinderstoelen blijven de laatste jaren
niet leeg. Als men bedenkt, dat in 1940 in Ne
derlandse gemeenten ruim 67000 maal het ja
woord heeft geklonken en in 1946 meer dan
197.000 trouwboekjes zijn uitgereikt, dan is de
komst van 600 kinderen per dag alleszins ver
klaarbaar.
Snip: Wal zeggen de statistieken ons veel. De ge
middelde Nederlander wordt 68 jaar. Op zijn
levensavond ziet hij steeds ntéér kleine kinde
ren om zich heen, want wij zijn op weg een
millioenenvolk te worden.
Snap: Wij zijn een gezond volk in een blijkbaar ge
zond land, maar wij raken overbevolkt. De
tienmillioenste is reeds geboren. En weet, dat
50 jaar geleden er nog maar 5 miljoen mensen
tussen Dollard en Schelde woonden.
SnipJij hebt het over 50 jaar geleden. Luister dan
ook nog naar hetgeen 300 jaar geleden gebeur
de. Dit werd ter onzer kennis gebracht..Naar
Dr U. ons in zijn boek „De Monumenten van
Middelburg" meedeelt kocht het Kuipersgilde
in 1642 het gebouw aan het einde der naar hen
genoemde poort. Sedert dit jaar zijn geslach
ten gekomen en gegaan, doch hel Gildehuis isj
gebleven. De tand des tijds, die alles ver»
knaagt, had ook dit huis tot doelwit van haar
geknabbel verkoren. Zo zelfs, dat het in verval
was geraakt. Middelburg, thans zo zuinig be
dacht met wat de ramp van '40 ons liet. kon
een en ander niet langer aanzien en door de-
goede zorgen van Monumentenzorg, gefinan
cierd door Rijk provincie en Gemeente, is hel
gebouw gerestaureerd.
De Gildezaal is prachtig geworden.
Hier past een woord van dank aan allen, in
zonderheid aan H.H. van Beveren. de architect
en Schuitemaker met zijn staf, die dit hebben
tot stand gebracht."
Nu bestaat er voor het Middelburse publiek de
gelegenheid dit zelf te zienwant ids naar ge
woonte houdt „Coloriei" hierin van vóór Kerst
mis lot na Nieuwjaar haar jaarlijkse expositie,
Twee vliegen in één klap dusmen doorleeft,
in de oude zaal de tijden van weleer..,i En men
aanschouwt de werken van thans.... In schil
derstukken en tekeningen."
