i
Jan Goud: veehouder met toegevoegde waarde
i
DSFA Records zoekt nieuwe naam
(Door ons gedaen
i
Vijftien jaar 't Winkeltje
L
Dauwendaelse drogist in voormalig apothekerspand
Eerste merklappen klaar
In de Zeelandhallen in Goes wordt aanstaand
weekend - 18, 19 en 20 februari - de beurs
Tuin en Vee 2000 gehouden. Behalve tuini-
deeën zorgen ook talrijke dierenrassen en
hun jongen voor een fleurig lentegevoel.
Met twee tweedehandsfietsen begonnen
Bram en Anneke Minderhoud in 1985 een
rijwielhandel aan de Vlissingsestraat in Oost-
Souburg. In de loop van de jaren is dat aantal
behoorlijk uitgebreid en aangevuld met de ver
koop van nieuwe fietsen.
Groothandel
Frans en Marja van Aken schoven met hun
zaak Uw Eigen Drogist één deur op in het
Middelburgse winkelcentrum Dauwendaele.
Anderhalf keer zoveel ruimte heeft de verhui
zing opgeleverd. De klanten, die van de verhui
zing en de daaraan voorafgaande verbouwing
nauwelijks iets gemerkt hebben, reageren en
thousiast. Het drogistenechtpaar trouwens
niet minder, maar dat kenmerkt hun instelling
al langer.
Welzijn
De Vlissingse muziekwinkel DSFA Records is
op zoek naar een nieuwe naam. „Eigenlijk
al een tijdje", verduidelijkt Anthony van den
Berg, eigenaar van de zaak. „Tijdens de kerst
nacht is onze etalageruit ingegooid en daar
stond onze naam op. Omdat we al een tijdje
een andere naam voor de winkel zoeken lijkt
het ons nu een geschikt moment om er serieus
werk van te maken". Lezers die een goed idee
voor een naam voor de zaak hebben kunnen
die bij Van den Berg indienen. „We maken er
een soort wedstrijd van en de winnaar mag
voor tweehonderdvijftig gulden aan cd's uit
zoeken".
De eerste zes Zeeuwse merklappen zijn
klaar. Vorige week presenteerden zes be
dreven borduursters hun deel van de lap die
de geschiedenis moet ingaan als grootste
ter wereld.
De Zeeuwse merk- en stoflap
in het Guiness book of Records
Foto Verschoore krijgt kwaliteitsnominatie
Watersnood bij De Boekenbeurs
Woensdag 16 februari 2000
FAAM/VLISSINGER 13
door Ellen de Dreu
Bram Minderhoud van rijwielhandel 't Winkeltje.
foto Jaap Wolterbeek
Zoon Ronnie, die evenals zijn
vader gediplomeerd rijwiel
hersteller is, weet echter als
geen ander dat met de groei
van het familiebedrijf ook het
ruimtegebrek toeneemt. Er
staat dan ook weer een ver
bouwing op stapel die eind
dit jaar afgerond moet zijn.
„In principe is het onmogelijk
om alles in huis te hebben",
zegt Minderhoud. Er zijn in
Nederland zestienhonderd
modellen fietsen, dat zijn dan
alleen de stadsfietsen. Daar is
geen beginnen aan. Wij con
centreren ons op Batavus, Ky-
nast, MGI, Peugeot, Raleigh,
Rivel en Union. Dat is al rede
lijk breed. Dan hebben we één
model in de zaak staan, bij
voorbeeld de herenfiets, en
de damesfiets in opslag. Met
de kinderfietsen van Cycle
Kids, Loekie en Next Genera
tion betekent dat honderd
tachtig nieuwe fietsen op
voorraad. Zestig fietsen daar
van zijn in de uitverkoop. Dat
zijn de modellen uit 1998 en
1999 en daar zit een korting
op van dertig procent bij de
stadsfietsen tot dertig procent
op de mountainbikes. Maar
waar we eigenlijk bekend om
zijn is het voordeel dat onze
klanten hebben". Dat voor
deel zit hem in een aantal din
gen. „Wie bij ons een nieuwe
fiets koopt krijgt drie service
beurten gratis", vertelt Min
derhoud, „Daarnaast zijn de
reparatiekosten aan onze fiet
sen, die we herkennen aan
een eigen sticker, veel goed
koper. Vaste klanten betalen
20,- per uur, tegen 60,-
voor 'vreemde' klanten, dat is
dus drie keer zoveel. Wél heb
ben we elke maand een actie
die voor iedereen geldt. Deze
maand is dat bijvoorbeeld
een gratis Vredestein binnen
band en montage bij aankoop
van een Vredestein Europe
Antilek band". Met de komst
van een hele nieuwe genera
tie fietsen zouden de repara
ties toch eerder moeten afne
men, zou je denken
„Dat is wel zo, maar de ma
nier waarop iemand met zijn
fiets omgaat heeft daar veel
mee te maken", weet Minder
houd, Fietsen zijn steeds be
ter toegerust, maar verkeers
drempels en het via de stoep
rand naar huis gaan kost toch
spaken of erger". Voor de
goede orde: 't Winkeltje zit in
de Vlissingsestraat nét naast
de hoek. Op de hoek zit ook
een fietsenzaak. „Inderdaad
heel verwarrend, maar wie
eenmaal de goede deur op
nummer 69 gevonden heeft
hoeft niet verder te zoeken",
besluit Minderhoud.
Omschrijving horizontaal:
1 term uit de paardensport; 6 lusthof; 11 liefkozing; 12 vorde
ring; 13 lidwoord; 15 vandaag; 17 muzieknoot; 18 populair lied;
19 hoofdtelwoord; 20 korte tijd; 22 klip; 23 klein kind; 24 onder
wereld; 25 snijwerktuig; 27 gereed; 28 redeloos wezen; 30 voor
zetsel; 32 zangorgaan; 33 openbaar vervoermiddel; 34 in die
tijd; 35 bot; 37 vormloos; 39 oplaag; 41 drank; 43 immer; 45
voorzetsel; 47 gard; 48 soort walvis; 49 gewicht (afk.); 50 azijn;
51 profeet; 53 vogel; 54 doorwaadbare plaats; 55 stannum
(afk.); 57 strijdperk; 59 muzieknoot; 60 zaadkorrel; 62 mal; 64
vrucht; 65 vogel.
Omschrijving verticaal:
1 openbare gelegenheid; 2 rondhout; 3 snel; 4 uitroep; 5 stand;
6 plezier; 7 muzieknoot; 8 hooghartige houding; 9 geestelijk
(afk.); 10 pantoffels; 14 boom; 15 heester; 16 vastgrijpen; 17
projectieplaatje; 19 ontkenning; 21 hoendereigenschap; 24 per
soonlijk voornaamwoord; 26 stel; 28 veger; 29 deelteken; 30
kroon; 31 richting; 35 aan vruchten voorafgaande bloei; 36 ge
vangenis; 37 welpenleider; 38 godin van de bloemen (myth.);
39 waterkering; 40 onverschrokken; 42 zoogdier; 44 open plek
in het bos; 46 schrijfgerei; 49 bittere stof; 52 bloem; 53 bevallig;
56 weldoorvoed; 58 herstelplaats voor schepen; 60 onmeetbaar
getal; 61 voorzetsel; 62 titel (afk.); 63 Chinese munt.'
Er ontstaat een beroep wanneer u de letters uit de hokjes met
de volgende nummers in de juiste volgorde plaatst:
2.5.20.39.45.48.49.50.52.63
Stuur uw oplossing vóór woensdag 23 februari naar de redactie
van de Faam/Vlissinger, Postbus 19, 4380 AA in Vlissingen.
Uit de goede inzendingen wordt een winnaar getrokken. Die
krijgt twee vrijkaarten voor een film in Cine City. De prijswin
naar wordt in de Faam/Vlissinger van woensdag 1 maart be
kendgemaakt.
De oplossing van de puzzel uit de Faam/Vlissinger van
woensdag 2 februari luidt: 'zilversmid'. De vrijkaarten
van Cine City gaan naar Sandra van der Hiele uit Middel
burg.
Eén van de deelnemers aan
de beurs is de vleesveehou
der Jan Goud. Deze Baarlan-
der stelt zich ten doel ieder
een bewust te maken van dat
gene wat hij of zij eet.
Weet wat je eet. Dat staat in
grote letters op de folder die
Jan Goud voor zijn vleesvee-
bedrijf liet maken. De leus kan
gezien worden als het motto
van de veehouder. „We heb
ben hier in Nederland onze
mond vol van diervriendelijk
heid", weet de boer uit erva
ring. „Misstanden worden
aan de kaak gesteld en het in
tensief houden van dieren
wordt afgekeurd. Als ik bij
voorbeeld zeg dat ik kalveren
op mijn bedrijf heb lopen,
denken mensen gelijk aan
kistkalveren. Daar hebben ze
dan tien jaar geleden een keer
iets over op televisie gezien
en dat is blijven hangen. Maar
kistkalveren, die heeft tegen
woordig niemand meer. Zulke
dingen komen eigenlijk al
lang niet meer voor in Neder
land. Terwijl dat beeld wel is
blijven hangen bij de consu
ment. En diezelfde consu
ment, die zijn mond vol heeft
over diervriendelijkheid, loopt
in de supermarkt langs een
lekker goedkoop biefstukje en
koopt dat dan. Zonder zich af
te vragen waar het vlees van
daan komt en of het dier wel
goed behandeld is. Dat is na
tuurlijk ontzettend dubbel. En
daar zou ik een eind aan wil
len maken".
Goud, zoon van een fruitteler,
stapte in 1984 bij zijn vader in
de maatschap en begon met
het houden van vleeskoeien.
„In eerste instantie deed ik
dat op de meest gebruikelijke
manier: als de koeien geslacht
waren, verkocht ik ze aan de
groothandel. Maar de op
brengst viel elk jaar harder te
gen. De prijs van het vlees
daalt. Dat wil zeggen, de prijs
die de boer voor zijn koeien
krijgt daalt. Terwijl de prijs in
de winkel de afgelopen jaren
niet veranderd is. Er zitten ge
woon te veel tussenstations in
de route van het vlees, leder
tussenstation wil geld verdie
nen, dus overal blijft wat han
gen. Daar ergerde ik me op
een gegeven moment zo aan,
dat ik op een andere manier
begonnen ben".
In plaats van aan de groot
handel levert Goud zijn vlees
nu rechtstreeks aan de consu
ment. „Elke week wordt er
één van mijn koeien geslacht.
Dat doe ik niet zelf, daarvoor
ga ik gewoon naar een slacht
huis. Als de slachter het vlees
verwerkt heeft, verdelen we
het in pakketten van twintig
kilo. En dat bezorg ik zelf bij
mijn klanten thuis".
De koeien van Goud zijn hun
hele leven lang bij hem. „Een
kalf wordt hier geboren en
blijft daarna nog zo'n zes
maanden bij de moeder om
gezoogd te worden. Na een
half jaar beginnen we met
spenen en als de diertjes hele
maal gespeend zijn scheiden
we de stieren van de vaarzen.
De mannelijke dieren gaan
naar een gespecialiseerd stie-
renmestbedrijf, de vrouwelij
ke blijven hier. Als ze ge
slachtsrijp zijn worden ze
door een stier gedekt en krij
gen ze een eigen kalf, dat ook
weer zes maanden lang ge
zoogd wordt. De meeste koei
en worden twee keer gedekt.
Pas dan weet je zeker dat een
koe volgroeid is. Dat is de tijd
om te slachten. Langer wach
ten betekent vanaf dat mo
ment alleen meer vet kweken,
wat niet ten goede komt aan
het vlees".
Omdat de koe het hele leven
(tussen de drie en vier jaar)
binnen het bedrijf van Goud
blijft, is hij zeker van de kwali
teit van het vlees dat hij biedt.
„Ik voer dan ook het kwali
teitskeurmerk 1KB - Integrale
Keten Bewaking. En omdat ik
het vlees ook persoonlijk bij
de mensen thuis aflever, we
ten die echt zeker dat ze geen
vlees in huis hebben waar
mee geknoeid is, op welke
manier dan ook. En dat is toch
een stuk toegevoegde waar
de". De meeste van zijn klan
ten komen in eerste instantie
op de prijs van zijn vlees af.
„Ik vraag f.14,50 per kilo", ver
telt Goud. „Maar ik verkoop
het alleen in pakketten van
twintig kilo. Mensen krijgen
dan zakjes met alle soorten
vlees die een koe heeft". Over
die hoeveelheid van twintig
kilo is goed nagedacht. „Het
is, als je uitgaat van een ge
wone vriezer met drie a vier
laden, ongeveer anderhalve
lade vol. Zo hou je nog ruimte
over voor je andere etenswa
ren". Hoe kleiner het pakket,
hoe eerder mensen bereid zijn
om te kopen, is de ervaring
van Goud. „Maar een pakket
kleiner dan twintig kilo is bij
na niet te maken. Ik heb wel
eens nagedacht over pakket
ten van tien kilo, maar dan zit
je met de gelijke verdeling.
Want een duur stuk vlees als
haasbiefstuk, daarvan zit er
niet zoveel aan een koe. En
wanneer je een pakket van
tien kilo maakt, zit er maar
weinig van dat dure vlees in
het pakket. Dan zou je als con
sument toch nog naar de sla
ger moeten om een stukje bij
te kopen. Dus dat is geen op-
los-sing". Zijn klanten krijgen
het pakket in een mand thuis
bezorgd. „Het vlees is, net als
dat wat je bij de slager koopt,
gewoon in plakken gesneden.
Het wordt per vleessoort in
plastic zakken verpakt en van
een etiket voorzien. De bedoe
ling is dat de mensen thuis er
porties van maken. Want de
één heeft een gezin van acht
personen, terwijl de andere
klant maar met z'n tweetjes
eet".
Regelmatig houdt Goud, al of
niet met collega's uit de buurt,
een open dag op zijn bedrijf.
„Zodat mensen zelf eens kun
nen kijken hoe het er hier aan
toegaat. De meeste van mijn
klanten komen in eerste in
stantie op de prijs van mijn
vlees af. Als ik geluk heb, ko
men ze na één of twee keer
bezorgen een keertje kijken.
Dat stimuleer ik, want ik pro
beer zoveel mogelijk mensen
bewust te maken van het
voedsel dat ze eten".
Op de beurs Tuin en Vee 2000
laat Goud aan de hand van
een aantal fotoi's het reilen en
zeilen op zijn vleesveebedrijf
zien. Maar daarnaast neemt
hij ook een aantal koeien en
kalveren mee. Niet alleen de
vleeskoeien die ook op zijn
bedrijf te zien zijn, maar ook
Schotse Hooglanders. Die
houdt hij op een stuk grond
van Staatsbosbeheer bij De
Schotsman. „Ze grazen daar
om het natuurlandschap in
stand te houden".
Voordat Van Aken en zijn
vrouw zich vijf jaar geleden in
het winkelcentrum vestigden,
hadden ze twaalf jaar een fili
aal geleid in Middelharnis van
een grote drogistenketen.
„Heel leerzaam, vooral wat de
praktijk betreft", vertelt Van
Aken.,, Maar na verloop van
tijd begint het toch te kriebe
len. Hoe je het wendt of keert,
je blijft filiaalleider van een
strakke formule waar je niet
veel van jezelf in kwijt kunt. Je
voelt je wel verantwoordelijk
voor het bedrijf en de benade
ring van de klanten, maar in
eens was het gewoon op. Wat
dat betreft past het concept
van Uw Eigen Drogist veel be
ter bij ons. Niet te groot, zo'n
tweehonderd zaken in Neder
land en met een veel grotere
vrijheid. Ik wordt niet ge
stuurd of bestuurd van boven
af. Toch hebben we een com
pleet assortiment, betaalbaar
en wat ik heel belangrijk vind,
veel vakkennis in huis. Wij zijn
beiden drogist en onze mede
werkster Mia Weststrate is
ook drogist én schoonheids
specialiste. Vooral op het ge
bied van cosmetica is dat een
meerwaarde voor de zaak. Die
adviesfunctie is belangrijk
voor de klanten. Het is gigan
tisch leuk om te zien hoe hier
iemand deskundig opgemaakt
ook een stukje zelfvertrouwen
mee naar huis neemt".
Dat Van Aken daar veel vol
doening uit put, blijkt ook uit
de manier waarop hij zijn zaak
ziet. „Ondernemen is van
mensen houden", zegt hij stel
lig. „Als het alleen om de ver
koop gaat dan redt je het niet.
Klanten voelen dat haarfijn
aan. Mijn persoonlijke motto
van onze drogisterij is: Het
steunpunt voor een stukje
welzijn. We hebben een diver
siteit aan producten voor dat
beetje extra. Een lekker geur
tje, een kwaliteitszeep of een
oppepmaskertje. Dat zijn geen
eerste levensbehoeften, maar
ze zorgen er wel voor dat het
leven, je welzijn dus, er net
even iets aangenamer op
wordt. Onze zaak zie ik dan als
steunpunt, want wij kunnen
daarbij behulpzaam zijn".
Er verandert nogal wat in het
winkelcentrum Dauwendaele
de laatste tijd. „Dat moet
ook", is Van Aken van mening.
„Het potentieel wordt groter,
denk maar aan de nieuwe wijk
Mortiere. Dus het winkelcen
trum was hard toe aan een op
knapbeurt. En wat dat betreft
zijn de ondernemers hier een
hechte club. Er wordt weieens
gemopperd, maar als er iets
moet gebeuren dan zetten ze
als één man de schouders er
onder. Maar meer klanten be
tekent ook dat je zaak groter
moet; het aanbod moet gelijke
tred houden met de vraag.
Voor de komende jaren heb
ben we nu ruimte genoeg en
de rest is een kwestie van hoe
het klikt met je klanten. En
daar hebben we vanaf het be
ging geluk mee gehad. Wij
vinden dat we leuke klanten
hebben en de klanten vinden
het bij ons prettig. Zo werkt
dat stukje welzijn naar twee
kanten", besluit Van Aken.
ondernemer. „Alto, omdat we
redelijk wat alternatieve mu
ziek in huis hebben. Maar ja,
we hebben ook de nieuwste
van Marco Borsato en dat zou
je niet verwachten bij een zaak
die zich Alto noemt. En zo
hebben we al veel namen be
dacht die de lading niet volle
dig dekken en dus niet ge
schikt waren". Van den Berg
hoopt met de wedstrijd einde
lijk de juiste naam voor zijn
zaak te vinden. „En daar heb
ben we best iets voor over",
verduidelijkt Van den Berg.
„We bekijken de inzendingen
en de winnaar mag voor twee
honderdvijftig gulden aan cd's
uitzoeken. Daarnaast geven
we ook nog vier troostprijzen
in de vorm van een cd weg".
De muziekwinkel van DSFA
Records bestaat nu zo'n twee
jaar en is voortgekomen uit
het platenlabel DSFA Records
van Anthony van den Berg.
„We zijn toen naast het label
ook een muziekwinkel begon
nen maar wisten van tevoren
niet hoe het zou gaan lopen.
Inmiddels hebben we in Vlis
singen een zekere naam we
ten op te bouwen, maar ja die
naam hè: DSFA, Dat is ge
woon niet veelzeggend ge
noeg. Nu de etalageruit met
het logo vernield is staat die
naam ook al niet meer op het
pand. Dat leek me het mo
ment om nu eindelijk die
naam eens te veranderen".
Van den Berg is op zoek naar
een naam die gemakkelijk in
het gehoor ligt en bovendien
past bij de zaak. „We hebben
al over een boel namen nage
dacht", vertelt de Vlissingse
De Zeeuwse symboliek was niet van de lucht in het Muse-
um voor Noord- en Zuid-Beveland, waar de eerste merklap-
pen naast elkaar werden gelegd. Boten, klederdracht, mar
kante stadsgezichten en wapens sieren de zelfgemaakte
lappen.
Mia Neve borduurde bijvoorbeeld het Zeeuws-Vlaamse
dorp Ter Hole. Op de lap een afbeelding van Café De Kroon,
het woonhuis van haar opa. „Die was smid", vertelt de bor
duurster. Dat is in de lap ook te zien: een paard krijgt hoef
ijzers aangemeten in een travaille.
Cisca Gregory uit Vrouwenpolder maakte een prachtig ont
werp van het Middelburgse Huis ter Hooge. „Ter Hooge is
tegenwoordig onderverdeeld in appartementen", weet me
vrouw Gregory. „Ik heb er een paar vrienden wonen, en ik
wandel er wel eens met de hond". Borduren is haar groot
ste hobby: „Ik ben er gewoon aan verslaafd".
Ingrid Berg uit Veere zette in grote letters 'Ter Vere' op haar
merklap. „Dat is de oude naam van Veere", vertelt ze. Op
de lap zijn verder de skyline van het stadje aan het Veerse
Meer te zien, een aantal schepen en - naast een schaapje
dat de wolhandel symboliseert - een wapen van Schotland,
van oudsher een prima handelspartner van Veere.
Jolanda Boonman uit Kapelle is met haar vierendertig jaar
waarschijnlijk één van de jongste borduursters die aan het
project meedoen. Op haar werkstuk zijn onder meer vier
wapens te zien. „In de buurt van Kapelle hebben vroeger
vier kastelen gestaan", legt ze uit. „De wapens correspon
deren met die vier kastelen". Een vijfde wapen dat erbij
staat, blijkt geen wapen te zijn. „Nee", lacht ze. „Dat is de
voorgevel van De Vroone in Kapelle. Die heb ik erbij gezet
omdat ik daar werk".
Corry Hartog uit Bruinisse borduurde een kaart van de pro
vincie Zeeland, omgeven door bootjes, een kompas, vuur
toren, meerpaal en meeuwen. Verder staan er de wapens
van Sint Phillipsland ('daar ben. ik zelf geboren') en Den
Haag ('en daar zijn mijn kinderen geboren') op afgebeeld.
Greetje Hordijk, eveneens uit Bruinisse, is nog het meest
trots op haar ontwerp van de Noordhavenpoort in Zierikzee.
„Ik heb die afbeelding zes, zeven, acht keer uit moeten ha
len", verzucht ze. „Want ik kreeg de lijnen van de gevel ge
woon niet goed. Maar ineens had ik het: aan allebei de kan
ten een kruisje erbij, en het was goed". Verder siert een
vleugel haar merklap. „Dat is mijn grote hobby, dus ik wist
vanaf het begin dat die er zeker op moest. Verder twee te
geltjes en een antieke klok, omdat mijn man en ik die verza
melen".
De reuzenmerklap zal in totaal bestaan uit tweehonderd
werkstukken, die als ze eenmaal aan elkaar zijn genaaid een
lap van 125 meter bij 40 centimeter gaan vormen.
De eerste zes merklappen vormen een bont geheel.
foto Anton Dingemanse
Zeeland maakt als alles volgens plan verloopt in het Jaar
van Textiel 2000 de grootste merklap ter wereld. Onder
begeleiding van het Bureau Provinciaal Museumconsulent
Zeeland moet dat uitgroeien naar een plaats in het Guiness-
book of Records. Dat staat te gebeuren tijdens een manifes
tatie eind dit jaar. Uw weekkrant volgt de ontwikkelingen op
de voet. Op deze plaats krijgt u regelmatig informatie over
dit groots opgezette project waaraan pakweg tweehonderd
vrijwilligers (m/v) deelnemen.
De door vandalen toegetakelde voorgevel van DFSA Records in
Vlissingen
Het Vlissingse ondernemerspaar Verschoore (links) neemt de
Kodak Express Kwaliteitsnominatie 2000 in ontvangst.
Ad Verschoore van Foto Verschoore uit Vlissingen heeft on
langs de Kokdak Express Kwaliteitsnominatie 2000 ontvangen
in het hoofdkantoor van Kodak in Odijk. De nominatie wordt
eens per jaar toegekend aan de vijf Kodak Express 1 uur foto-
minilabs die de hoogste kwaliteitsscore hebben behaald zowel
wat betreft de technische afwerking van de films als vóór de
manier waarop men de klanten behandelt en service verleent
in de winkel. Om deze hoge kwaliteit te waarborgen wordt in
samenwerking met Kodak een wekelijkse chemische controle
van de baden gehouden en wordt via periodieke steekproeven
de kwaliteit van de afgeleverde foto's nauwkeurig gevolgd.
Daarnaast worden een aantal keer per jaar door zogenaamde
'misteryshoppers' testaankopen gedaan en gesprekken gehou
den met de winkelmedewerkers. Tenslotte wordt gekeken hoe
actief de ondernemer is in het benaderen van de locale markt.
„Wij zijn toch wel trots op deze Kodak Express Nominatie",
verklaart Ad Verschoore, eigenaar van de Vlissingse fotozaak.
„Dit betekent dat de kwaliteitsbewuste consument er op kan re
kenen dat bij ons alles wordt gedaan om een foto van topkwali
teit te leveren en dat de wensen van de klant daarbij voor ons
voorop staan".
In de kelder van antiquariaat De Boekenbeurs in Middelburg is
de hele maand februari ingericht met een expositie over de wa
tersnoodramp van 1953. De ramp is van dag tot dag te volgen
via de verschillende dagbladen die toen verschenen. Met be
hulp van een interactieve informatiezuil kunnen allerlei gege
vens worden opgeroepen over de ramp en het Deltaplan. Daar
naast is er veel documentatie over de ramp op de verschillende
eilanden, over het rampenfonds en de Deltawerken. De exposi
tie is vrijdag en zaterdag van 12 tot 17 uur te bezichtigen.
Jan Goud temidden van zijn vleeskoeien.
foto Anton Dingmanse
