ONDERWIJS IN ZEELAND
Brugpiepers in de overgang:
Grappige leraar maar moeilijk vak
Kunst in de klas
ROC werkt samen
met Rotterdam
Karin als verslaggeefster
Goese Buys Ballotcollege
Sollicitatie
Kennismaking
Koken
Bezinning
Oude droom
Veelzijdig
Om een toekomst te creëren is de school een belangrijke
pijlermisschien wel de belangrijkste. Een vak 'moet' wor
den geleerd om met een diploma op zak voor een goed beleg
de boterham te zorgen. Bij de zoektocht naar een school of
onderwijsinstituut helpen we op deze en andere pagina's een hand
je. Op het eerste oog lijkt het misschien een doolhof. Maar wie zich een beetje
verdiept raakt al gauw thuis in onderwijsland. Inderdaad. Net zoals bij een
studie.
Toekomst
Ze kiezen keurig voor de 'eenrichtingsverkeer'
trap, die moet voorkomen dat leerlingen onno
dig op elkaar botsen. Zij zijn lid van schoolvere
niging Kontakt en weten aardig de weg in de
doolhof aan gangen en lokalen van het grote
schoolgebouw. Sebastian Ritterbex, Greetje
Slegt, Katja Tarasova en Nimrod Vos zijn 'brug
piepers'. In september ruilden zij hun ver
trouwde basisschool in voor de regionale scho
lengemeenschap Professor Zeeman in Zierik-
zee, de grootste school voor voortgezet onder
wijs op Schouwen-Duiveland. De onwennig
heid en nieuwsgierigheid van de eerste dagen
blijkt al snel plaats te hebben gemaakt voor
een vertrouwd gevoel.
Pesten
Stug
Het vakkenpakket in het middelbaar onderwijs is de laatste jaren sterk
aan verandering onderhevig. Naast Cultuur en Maatschappij wordt
straks Culturele Kunstzinnige Vorming (CKV) een verplicht vak voor leer
lingen van HAVO VWO en VMBO. Op de stedelijke scholengemeen
schap De Rede in Terneuzen is CKV al sinds augustus vorig jaar een vol
waardig vak. De docenten Ben Simons en Theo Jordans hebben daarbij
bewust gekozen voor een eigen methode ('Je moet zelf een beetje het
wiel uitvinden').
Excursies
Woensdag 20 januari 1999
FAAM/VLISSINGER
27
Karin Minnaard uit Yerseke, leerlinge aan het Buys Ballotcollege
in Goes, mag als verslaggeefster voor de school een weekje
naar India. foto Beppy Everaers.
„Eigenlijk vind ik het wel mooi dat ik als VBO-ertje uitverkoren
ben. Er zijn er heel wat die jaloers op me zijn", vertelt Karin
Minnaard. Zestien lentes telt de leerlinge van het Buys Ballot
College in Goes. Zij is één van de vijftien leerlingen uit heel
Nederland, die woensdag 17 februari van Schiphol vertrekken
naar India. Ze gaat er heen als „gelegenheids-verslaggeefster".
Doel is een kijkje te nemen in
dit land waar de school uit
Goes een project heeft ge
adopteerd. Niet minder dan
25.000,- hebben de leerlin
gen van het Buys Ballot Colle
ge bijeen gebracht door zich
te laten sponsoren tijdens een
wandel- en fietstocht. Het geld
is bestemd voor cursussen in
de krottenwijken van New Del
hi in India. Vooral de meisjes
hebben daar weinig toekomst
perspectief. Na deze cursus
sen kunnen ze een eigen be
drijfje opzetten of doorstro
men naar het reguliere onder
wijs.
De Unie voor Christelijk
onderwijs in Amersfoort
vroeg het Buys Ballot College
om in het voorjaar een leer
ling af te vaardigen om als
'schooljournalist' mee te gaan
naar India. Via godsdienstle
raar Bert Kreeft kregen de leer
lingen er informatie over. Daar
was heel wat animo voor.
Maar uiteindelijk viel de keuze
op Karin Minnaard. Ze vertelt:
„Je moest een sollicitatiebrief
sturen waarin je vertelde wat
je motivatie was. Daarna wer
den vijf leerlingen van vbo tot
en vwo geselecteerd voor een
gesprek. Er werd onder ande
re gekeken hoe je over kwam,
maar ook of je een goede leer
ling was. Per slot van reke
ning is zo'n reis een hele in
breuk in je studietijd. In mei
moet ik namelijk examen
doen, dus dat moet je je wel
kunnen permiteren. Ook werd
je beoordeeld op je kennis
van de Engelse taal. Moet je
weten dat ik dat juist heb laten
vallen omdat ik daar niet zo
best in was".
Kort geleden was het kennis
makingsweekend voor de le
den van het reportageteam in
kasteel Rederoord in Arnhem,
waaronder dus ook Karin.
Daarover vertelt ze: „Hoewel
niemand elkaar kende, klikte
het meteen al onderling. We
kregen heel veel informatie
over India. Over welke kleding
je daar het beste draagt, hoe
je je moet gedragen als je
mensen wilt filmen of fotogra
feren, enz. Vorig jaar was er
een groep Indiase leerlingen
op bezoek in Nederland. Daar
zagen we een film over. We
moesten ook een stuk in het
Engels schrijven en dat voor
de groep voorlezen. Dat zullen
we ook op een school in India
moeten doen. Wel spannend
allemaal." En verder:„Maar de
groep is erg sterk. Daar heb je
dan veel steun aan. En het is
al wel zeker dat we elkaar na
deze reis weer zullen ontmoe
ten".
Met de groep gaan twee lera
ren en twee begeleiders mee.
Ze verblijven een week lang in
een hotel in New Delhi. Van
daaruit worden de diverse ex
cursies ondernomen. Het ge
zelschap wordt in drie groe
pen verdeeld. Elke groep kiest
een 'cameraman' en 'foto
graaf' die alles mogen vast
leggen. Bovendien gaat er el
ke dag een locale filmer mee.
Naast het bezichtigen van het
vele moois in India, nemen
vooral de bezoeken aan de
sloppenwijken in New Delhi
een prominente plaats in.
Daar zullen de leerlingen zelfs
meehelpen bij het koken van
een Indiase maaltijd. Ook
wordt er een bezoek gebracht
aan de rijke buurten. Een
markt, een kliniek en uiteraard
een school staan eveneens op
het programma, 't Belooft dus
een druk weekje te worden.
Terug op school zal Karin met
behulp van video en dia's ver
slag doen van haar reis. Uit ei
gen ervaring zal ze dan vertel
len over het werk van de India
se organisatie Deepalaya. De
ze verzorgt opvang, medische
zorg en onderwijs voor straat
kinderen in New Delhi. Zo
kunnen de leerlingen van het
Buijs Ballot College zich bezin
nen op eigen welvaart. Boven
dien geeft het wat meer in
zicht in het nut van de gehou
den acties.
Ondanks de onderbreking in
dit examenjaar, heeft Karin
goede hoop te slagen voor
haar opleiding verzorging. De
reis naar India vindt ze voor
haarzelf een testcase. Ze
denkt eraan later in een ont
wikkelingsland te gaan wer
ken. Dat was voor haar trou
wens ook de grootste motiva
tie om te solliciteren naar de
ze buitenkans. Bovendien was
het een oude droom van haar
moeder. Karin: „Zij heeft daar
vroeger de kans niet voor ge
kregen. En ik nu wel. Maar
misschien blijk ik er helemaal
niet geschikt voor te zijn. Mis
schien zeg ik, nadat ik alles
van zo dichtbij heb meege
maakt: ik kan dit niet aan."
Evengoed straalt Karin Min
naard een ontembaar enthou
siasme uit. Op de vraag of ze
al eerder gevlogen heeft, zegt
ze laconiek: „Nee, maar er zijn
mensen die het leuk vinden
en er zijn er die het vreselijk
vinden. Ik zie wel".
Bram Buijs, voorzitter van het College van Bestuur van het
ROC Zeeland. foto Jaap Wolterbeek
Het ROC Zeeland, de vesti
ging Ter Welle in Goes, heeft
onlangs een samenwerkings
overeenkomst met het Rot
terdamse Albeda College
ondertekend. Op Ter Welle
wordt de MBO-opleiding
Sport en Bewegen, het voor
malige CIOS, gegeven. De
samenwerking behelst dat
Rotterdamse leerlingen voor
taan het eerste jaar van de
opleiding aan het Albeda Col
lege kunnen volgen. Het ver
volg van de driejarige oplei
ding kunnen de leerlingen
vervolgens in Goes volgen. In
middels zijn er al honderdvijf
Rotterdamse leerlingen aan
de opleiding begonnen.
De samenwerking tussen de
Goese en Rotterdamse scho
len is voor allebei de oplei
dingsinstituten interessant.
„Het mes snijdt aan twee kan
ten", is Bram Buijs, voorzitter
van het College van Bestuur
van het ROC Zeeland van me
ning. „De licenties voor de op
leiding Sport en Bewegen zijn
zo'n tien jaar geleden door het
Ministerie van Onderwijs en
Wetenschappen verdeeld. Er
zijn maar vijf plaatsen in
Nederland waar de opleiding
wordt gegeven. In Rotterdam
blijkt ook veel animo voor de
opleiding te zijn maar de
dichtstbijzijnde school voor
Rotterdammers is Goes". Aan
het begin van dit schooljaar is
het Albeda College begonnen
met het geven van het eerste
jaar van de opleiding Sport en
Bewegen. „Dat gebeurt in
nauwe samenwerking met de
vestiging Ter Welle in Goes",
merkt Buijs op. „Om die
samenwerking een officieel
tintje te geven hebben we nu
de overeenkomst ondertekent.
Ik sluit ook niet uit dat we in
de toekomst ook op andere
vlakken meer samen gaan
werken".
De samenwerking is voor het
ROC Zeeland een interessante
manier om leerlingen voor de
opleiding Sport en Bewegen
in Goes te werven. „Die eer
stejaars leerlingen zijn vaak
nog jong en vinden het prettig
om hun opleiding niet te ver
van huis te beginnen. Ze kun
nen dus nu gewoon thuis blij
ven wonen. Pas als het eerste
jaar is afgerond moeten ze
naar Goes komen voor de rest
van de studie".
De manier van samenwerken
heeft veel weg van de plan
nen van de Universiteit Twen
te en de Hogeschool Zeeland
die vorige week in het nieuws
kwamen. Buijs: „Die vergelij
king gaat inderdaad op.
De Universiteit Twente wil een
propedeuse jaar onderbren
gen bij de Hogeschool Zeeland.
Die studenten zouden dan na
een jaar naar Twente moeten.
Bij ons werkt het precies an
dersom en komen er juist leer
lingen naar Zeeland toe".
De opleiding Sport en Bewe
gen staat hoog aangeschre
ven in de sportwereld. Cory
feeën als Leo Beenhakker en
Guus Hiddink begonnen hun
loopbaan met de opleiding
Sport en Bewegen die toen
nog CIOS heette. „Het is een
veelzijdige opleiding", vertelt
Buijs. „Na het behalen van het
diploma gaan de leerlingen
aan de slag als sportleider,
trainer of coach, werken ze als
sportleider vorming in inter
naten en gevangenissen maar
bijvoorbeeld ook als bewe
gingsagoog in instellingen
voor verstandelijk gehandi
capten. Je kunt er veel ver
schillende kanten mee op".
Het ROC Zeeland heeft naast
de opleiding Sport en Bewe
gen nog zo'n tien tot twaalf
opleidingen die slechts dun
gezaaid zijn in Nederland.
„Ook daar zouden we in de
toekomst meer kunnen gaan
samenwerken met andere
scholen in het land", is Buijs
van mening. „We hebben als
Zeeuws instituut toch wel een
uitstraling op de rest van het
land. Van de achtduizend leer
lingen die bij ons een oplei
ding volgen komen er zo'n
tweeduizend van buiten de
provincie. Andersom werkt
het ook al.
Zo wordt in Vlissingen de op
leiding Haven en Vervoer ge
geven waarvan de leerlingen
na de eerste twee jaar hun op
leiding afmaken in Rotterdam.
Toch zijn we blij dat we leer
lingen van buiten de provincie
naar Zeeland kunnen krijgen,
want eerlijk gezegd werkt het
meestal nog steeds in tegen
overgestelde richting".
Foto en gedicht uit werkstuk over thema 'leven en dood' van
Albertien Perdok en Bieke Versloot, leerlingen van VWO 4
we extra veel praten om de juf
te plagen omdat we haar niet
aardig vinden. Dat heeft een
vervelende uitwerking op de
sfeer".
De lesstof van verzorging
vindt de jeugdige Bruenaar
wel leuk. „Het gaat over per
soonlijke lichaamsverzorging
en ziekten als anorexia nervo
sa en boulimia. Die kende ik
helemaal niet". Katja houdt
niet zo van aardrijkskunde.
„De leraar is heel grappig.
Maar het vak zelf is zo moei
lijk. Dat komt vooral door de
rare proefwerkvragen. Die zijn
zo geformuleerd dat je niet
begrijpt wat wordt bedoeld".
Greetje vindt onduidelijkheid
de naarste ervaring. „Wij heb
ben een leraar Engels, die legt
nooit wat uit en geeft niet op
wat je moet doen.
Hij schrijft alleen wat op het
bord en verwacht dan dat je
dat onthoudt. Dat werkt niet.
Op de basisschool was ik al
tijd heel goed in Engels. Toen
kregen we alleen woordjes, nu
ook zinnen.
Dat is veel moeilijker en met
deze manier van lesgeven lukt
het niet meer. Nu ben ik
slecht in Engels". Dat vindt de
Oosterlandse niet leuk want,
evenals de andere drie brug
piepers, heeft ze niet het ge
voel op school te zitten omdat
dat nu eenmaal moet.
„Ik wil naar het atheneum zo
dat ik later dierenarts kan wor
den of een ander beroep met
dieren kan doen. Daarom doe
ik goed mijn best". De toe
komstdroom van Nimrod is
architect worden en Katja
hoopt op een eigen bedrijf.
„Het liefste een dansschool,
want ik houd veel van stijldan
sen. Daar ben ik nu al inten
sief mee bezig". Sebastian
vindt administratief werk wel
aantrekkelijk. „Of iets met pi
anospelen". De leerlingen
zien het helemaal zitten om op
de RSG aan die toekomst te
werken. „Het is een perfecte
school, vanwege de leuke
sfeer die er heerst". Woens
dag 27 januari kunnen leerlin
gen van de hoogste groepen
van de basisscholen kennis
maken met de RSG professor
Zeeman tijdens een Open
Middag.
Dinsdag 9 februari wordt 's
avonds een voorlichtingsbij
eenkomst gehouden waarbij
ook volwassen belangstellen
den welkom zijn. Op 'buur
school' Scholengemeenschap
Schouwen-Duiveland, waar
voorbereidend middelbaar be
roepsonderwijs wordt gege
ven, zijn basisschool leerlin
gen woensdagmiddag 10 fe
bruari welkom en op de
school voor voortgezet speci
aal onderwijs 'De Noordzelke'
woensdag 17 februari van
13.00 tot 15.00 uur.
Een pit in de grond,
groeit uit tot een boom.
Aan zijn takken groeien
appels, die wij graag eten.
In het klokhuis bevindt zich
nieuw leven.
"de pil
door Marijke Vael
„Ik zag er tegenop om hier
naar school te gaan. Ik kende
alleen de buitenkant van het
gebouw. Dat is zo groot. En je
komt daar in een nieuwe klas
waar je allemaal nieuwe vrien
den moet maken. Dat is een
eng idee", herinnert Sebastian
zich. Het bleek in de praktijk
allemaal reuze mee te vallen.
„Het onwennige gevoel ging
al over tijdens de drie intro
ductiedagen waarmee het
schooljaar begon. We deden
toen allemaal leuke dingen.
Indianen maken, een speur
tocht door Zierikzee en samen
eten. Op de laatste dag wer
den we rondgeleid door het
schoolgebouw om te kijken in
welke lokalen we de volgende
dag les zouden hebben". Se-
bastiaan woont in Burgh-Haam-
stede.
Ook Greetje Slegt uit Ooster-
land heeft goede ervaringen
met de overstap. „Ik zag er
heel erg tegenop omdat mijn
vriendinnetje, met wie ik naar
deze school zou gaan, ging
verhuizen. Toen moest ik in
mijn eentje, dat was heel eng.
Gelukkig waren de leraren
vanaf de eerste dag heel
aardig. Bovendien ontdekte ik
dat hier een aantal meisjes op
school zat, dat ik kende van de
manege waar ik paard rijd.
Toen had ik gelijk aanspraak".
Greetje reist nu vanuit haar
woonplaats Oosterland met
plezier naar de RSG in Zierik
zee.
Nimrod Vos uit Bruinisse had
nog de meeste startproble
men. „Dat kwam omdat mijn
vrienden in een andere brug
klas terecht kwamen en vooral
omdat ik in mijn klas een beetje
werd gepest. Gelukkig was ik
niet de enige. Ik ben opgetrok
ken met de jongen die ook af
en toe het mikpunt was. Toen
was ik niet meer alleen. Geluk
kig reageerde de leraar ook
heel goed. Hij liet in de klas
nadrukkelijk weten dat pesten
niet werd geaccepteerd en dat
iedereen die daarvan het
slachtoffer was naar hem toe
moest komen. Ik heb dat niet
direct gedaan. Ik heb er wel
met mijn vader over gepraat.
Nu gaat het redelijk goed. Er
zijn steeds meer kinderen die
me als een vriend behande
len".
Voor Katja Tarasova uit Zierik
zee had de RSG al iets be
kends. „Ik woon hier vlakbij
en kende veel kinderen die
hier al op school zaten".
Nederlands groeide de afge
lopen maanden uit tot haar fa
voriete vak. „Dat komt omdat
de leraar op een hele rare ma
nier les geeft. Hij is heel open
en laat ons heel vrij. Je mag,
zonder dat te hoeven vragen,
naar toilet lopen, naar het ko
pieerapparaat of naar de bibli
otheek om wat op te zoeken.
Dat is heel bijzonder". Greetje
vindt Frans en Nederlands de
leukste vakken. „Ik wil graag
Frans leren omdat ik familie
heb in Frankrijk en de lerares
is heel aardig. Nederlands
vind ik leuk omdat ik niet goed
ben in spelling. Daar werd ik
op de basisschool altijd mee
gepest. Maar de lerares die ik
nu heb is heel geduldig. Ze
legt het steeds weer opnieuw
uit". Ook Sebastians favoriete
vak is iets wat hij niet goed
kan: wiskunde. „De juffrouw is
zo aardig. Ze geeft me extra
aandacht en dan lukt het".
Het leven als brugsmurf blijkt
niet helemaal rozengeur en
maneschijn te zijn. Nimrod:
„Ik vind het vak verzorging
niet leuk. De lerares is heel
stug. Maar waarschijnlijk ligt
dat aan de klas. Het lijkt wel of
Var links naar rechts: Sebastian Rittenbex, Greetje Slegt, Katja Tarasova en Nimrod Vos. „Na de
introductiedagen waren we het al gewend op school". foto Pieter Honhoff.
door Jan Kabus
Een kwart van de scholen in
ons land is met CKV aan het
experimenteren gegaan. De
Rede is momenteel bezig aan
de tweede fase en is daarmee
een van de voorlopers. „Altijd
al geweest", meent Simons.
„Eind jaren zeventig werden
er op deze school al de eerste
eindexamens gehouden in het
vak handvaardigheid. Op dat
moment had men daar be
wust voor gekozen. Andere
scholen kozen op hun beurt
weer voor andere disciplines."
Het traditionele vakkenpakket
werd langzamerhand afge
schaft. Landelijk ontstond
toen volgens beide docenten
een 'scheefgroei'. Nu is het
nog steeds zo dat in de onder
bouw de samenstelling van de
verschillende vakken per
school verschilt. Met de nieu
we regelgeving zijn een aantal
vakken verplicht in het lesroos
ter opgenomen.
Culturele Kunstzinnige Vor
ming is er daar een van. Waar
de onderbouw nog vakken als
tekenen, handenarbeid en mu
ziek in het pakket heeft zitten,
krijgt de bovenbouw hiervoor
CKV in de plaats.
„Een goede ontwikkeling",
vindt Simons (zelf docent han
denarbeid en coördinator
CKV). „Eigenlijk is het altijd
een vak geweest dat veel
tegenwind heeft gehad." Jor
dans (tekenleraar en tevens
docent kunstzinnige vorming
in Terneuzen en bij het IMKV
in Middelburg) heeft het zelfs
over een 'zorgenkind'.
Beide docenten zien veel voor
deel in het nieuwe vak. „Wat
ons betreft hebben wij geko
zen voor een heel duidelijke
methode. We hebben niet
meer te maken met de afgeba
kende lessen in handenarbeid,
tekenen en muziek. Daarnaast
wordt er nu ook aandacht be
steed aan zaken als film, tele
visie, drama, beeldende kunst
en architectuur."
De Rede maakt hiervoor ge
bruik van het leerboek 'De
Verbeelding' (een uitgave van
Educatieve Partners Neder
land).
Deze methode spreekt Simons
en Jordans bijzonder aan.
„Een leerling moet nu in staat
zijn een bepaald kunstwerk te
omschrijven. Dat betekent dat
je praktijk, theorie en be
schouwing in elkaar laat vloei
en. Daarbij komt dat het ook
raakvlakken heeft met andere
vakken. Dat kan zijn Neder
lands - denk aan literatuur -
maar dat kunnen ook andere
disciplines zijn; aardrijkskun
de, geschiedenis of zelfs eco
nomie. Het is dus vakover
schrijdend, het overlapt el
kaar, en dus moet je samen
met je collega's de lessen in
zien te vullen. Het voordeel
hiervan is dat de leerling op
een gegeven moment ziet dat
er op dit gebied meer relaties
zijn."
Het onderwijs houdt volgens
Simons en Jordans niet op
binnen de muren van het klas
lokaal. Per 1 augustus van het
vorig jaar zijn er voor het vak
CKV een aantal activiteiten
verplicht; zes voor de HAVO
en tien voor het VWO. De leer
lingen hebben hierin een be
langrijke stem. „Verplichten
leidt tot niets. Het schiet abso
luut niet op om -'om maar
even een voorbeeld te noe
men - zomaar kinderen in een
zaal te stoppen. Zo'n poging is
ook gedoemd om te misluk
ken. Wat je wel kunt doen, is
bepaalde dingen voorkneden.
Anders blijft de drempel voor
sommige leerlingen te hoog.
Dus, je moet naar de doel
groep kijken. Wat je tegen
woordig ook ziet, is dat thea
tergezelschappen die optre
den voor schoolvoorstellingen
eerst naar je toekomen. Wij
bedoelen dus niets anders
dan dat je je moet aansluiten
bij de belangstelling van de
leerling." Ook andere kunst
vormen komen aan bod. Zo
heeft de onderbouw enkele
galeries bezocht en werd een
excursie naar de kinderboer
derij gecombineerd met een
tekenles. Een tentoonstelling
van Jordans in het museum
van Axel resulteerde weer in
een interview ('toch weer een
link naar het vak Nederlands').
Leerlingen van HAVO/VWO
zijn onder andere naar een ex
positie geweest van Escher.
„Daar ga je dan met een bus
naar toe en na afloop geef je
ze de keuze. Sommigen heb
ben bijvoorbeeld gekeken
naar de architectuur, anderen
hadden een beeldenroute
samengesteld. Maar er waren
er ook bij die de stad ingingen
om een broek te kopen. Voor
alles geldt: geen verplicht ka
rakter. Aan de andere kant is
het wel zo dat de kinderen er
enorm veel van opsteken. Je
merkt ook dat ze - om het zo
maar eens te zeggen - harder
gaan lopen. Je moet ze en
thousiast zien te krijgen, hun
gezichtsveld als het ware ver
breden. Noem het maar een
beetje sturen, want in ons vak
gebied komen bepaalde zaken
- ik denk aan klassieke ele
menten als dans en ballet - er
nog steeds bekaaid vanaf."
Ook het nieuwe kabinet wil
het een en ander stimuleren.
De staatssecretarissen Adel-
mund (onderwijs) en Van der
Ploeg (cultuur) willen dit jaar
nog met een proef starten,
waarbij leerlingen die het vak
CKV volgen, gratis of in ieder
geval tegen een sterk geredu
ceerde prijs naar museum,
theater of concerten moeten
kunnen.
De bewindslieden denken
daarvoor een bedrag van ten
minste vijftig gulden per leer
ling nodig te hebben. In welke
vorm deze subsidie zal wor
den gegoten is nog niet be
kend. Dat zou bijvoorbeeld
kunnen in de vorm van vou
chers of door geld over te ma
ken naar de desbetreffende
school. Ook binnen De Rede
zelf wordt niet stilgezeten. Al
zes jaar geleden werd een
'cult-club' opgericht. En uit
een toneelvoorstelling, opge
voerd tijdens het 75-jarig be
staan - van het toen nog Pe
trus Hondius - is een Talenten
jacht voortgekomen. De Talen
tenjacht, georganiseerd door
de TLC (Terneuzense Lyceum
Club), is inmiddels toe aan de
zevende versie.
„De hele school en alle disci
plines zijn hierbij betrokken.
En dat vinden wij een heel
mooie manier van samenwer
king. Met maar een doel voor
ogen: cultuur binnen de
school te brengen."
En er is meer; op woensdag
middag is er voor de enthou
siastelingen een tekenclub (de
resultaten worden elk jaar ten
toongesteld), er is een film
club en hobbyisten hebben de
beschikking over een donkere
kamer. Daarnaast wordt er
veel gedaan aan 'losse projec
ten', waarbij wordt samenge
werkt met instanties als de bi
bliotheek en de literaire stich
ting Prometheus.
Dit dus allemaal naast de ver
plichte activiteiten. Albertien
Perdok (4 VWO) vindt het alle
maal heel leuk, maar achteraf
gezien 'toch een beetje zwaar'.
„Naast de gewone lessen be
steed je veel aandacht aan
culturele activiteiten, thema's
en opdrachten." Overigens is
Albertien uit zichzelf al jaren
een fervent theaterbezoekster.
Ook brugklasleerling Marnix
Ruben is enthousiast. „We
krijgen twee uur per week les,
maar daarnaast krijgen we
ook nog huiswerk en opdrach
ten mee. Nu zijn we bijvoor
beeld bezig met het hoofdstuk
kleuren. Voor mij helemaal
leuk, want ik teken zelf al heel
veel." Simons en Jordans zijn
verheugd over de belangstel
ling van de leerlingen voor
hun vak. „Kijk, in het onder
wijs zie je steeds bepaalde
golven. Eerst hebben we 'Kies
exact' over ons heen gehad.
Nu krijg je weer een kentering.
Hoewel ik moet zeggen dat
wat deze school betreft het
onderwijs in de creatieve vak
ken altijd overeind is geble
ven. Komt bij dat je natuurlijk
altijd gebaat bent bij de initia
tieven die de desbetreffende
docent durft te nemen. En het
is zo dat je daarvoor ook de
kans moet krijgen. Dat hebben
ze hier goed begrepen. En dat
is belangrijk. Het culturele as
pect in de samenleving heeft
altijd z'n waarde bewezen.
Ook op school."
