aaaa
100 keer Seniorenkrant, een jubileum
De 'vergeten' groep
Ad Cornelissen, het gezicht
van de Seniorenkrant
612004
n tl
m
m
'bewegen
itmoeien
dienst
DE SCHADUWZIJDE VAN HET OUDER WORDEN
Informatief
huisbezoek
Expositie Ad Cornelissen
Woensdag 22 april 1998
FAAM/VLISSINGER
5
DAT
IKHEI'^
WEET0
ANBO
18e JAARGANG NUMMER 100
Seniorenfestival
Frequenties
Promotie
Braaf
Vrijwilligers
Onderzoek
kee\c\oP
28 rr\e\ a-s-
Een
naar
voor
Gezondheid
Eenzaamheid
Welzijnswerk
UVV-Middelburg
Loopbaan
Oogharen
Exposities
Bereikbaar op
werkdagen van
9.30 tot 14.00 uur
Preventief
De Seniorenkrant
is een uitgave van de
Stichting Welzijn Ouderen,
Middelburg, Molstraat 13,
4331 SM Middelburg
Tel. (0118) 627537
Over
zicht van
de con
tactper
sonen
van de
vrijwilli
ge hulp
diensten
voor ou
deren in
de wij
ken: 't
Zand-Stromenwijk: mevr. P.M.
Den Hollander, tel. 626513.
Magistraatwijk: mevr. N. Los,
tel. 614398. Dauwendaele:
dhr. W. Kuijl, tel. 623918 en
mevr. H. Hehakaya, tel.
626804. Nieuw Middelburg:
dhr. A. v. Vrouwerf, tel.
626385. Griffioen I en II: mevr.
P. Janse, tel. 637407 en mevr.
A. v.d. Leer, tel. 614968.
Telefooncirkels: Stromen-
wijk-'t Zand: mevr. R. Jongeri-
us, tel. 637065, mevr. R. Da-
vidse, tel. 629256.
Klusjesdienst: St. Welzijn
Ouderen, tel. 627537.
Activiteitenwinkel: spreek
uur bij de St. Welzijn Ouderen
elke 1e woensdag van de
maand van 13.30 tot 15.30 en
op afspraak tel. 627537.
Donderdag 7 mei Bingomid
dag in St. Willibrord, Bachten-
steene 1, aanvang 14.00 uur
seniorenkrant
Voor u ligt de honderdste aflevering van de Senioren
krant. Het bereiken van deze mijlpaal is aanleiding om
eens terug te kijken in de geschiedenis van deze pagina,
speciaal samen gesteld voor de oudere medemens. Het
is allemaal begonnen met 'De Heraut', de voorganger
van de Seniorenkrant, uitgegeven door de toenmalige
Stichting Dienstverlening Aan Bejaarden (SDAB). 'De
Heraut' fungeerde min of meer als huisorgaan van het
Schuttershof, het gebouw van waaruit de activiteiten
van de SDAB werden georganiseerd. Het blad moest de
onderlinge band tussen de deelnemers en het Diensten
centrum stimuleren.
De Heraut richtte zich dus op
een veste klantenkring en was
daardoor sterk naar binnen
gericht. Daar kwam verande
ring in ter gelegenheid van
het Seniorenfestival van 1979.
Alle Middelburgers kregen de
Festivalkrant thuis bezorgd.
Deze huis- aan huisbezorging
had een onverwacht grote
deelname aan het festival tot
gevolg. De krant werd dus ge
lezen. Er bleek behoefte te be
staan aan informatie die spe
ciaal is gericht op ouderen.
Daarom werd besloten tot uit
gave van een Seniorenkrant.
Nummer 1 verscheen op 5 no
vember 1980, dus nu ruim 17
jaar geleden. De krant ver
scheen vier keer per jaar en
bestond uit 4 halve kranten
pagina's. Per jaar waren dat
dus 8 hele pagina's.
Er ontstond al spoedig be
zwaar tegen de verschijnings
frequentie van eenmaal per
drie maanden en daarom
werd overgeschakeld naar
één uitgave per maand, in de
praktijk elf keer per jaar. De
omvang werd beperkt tot een
halve pagina per editie. Dit
betekende een vermindering
van 8 naar 5 krantenpagina's
per jaar. De problemen waren
hiermee niet opgelost, want
nu bleek de ruimte op een hal
ve pagina niet groot genoeg
om een onderwerp naar beho
ren uit te diepen. Tenslotte
werd in 1995 gekozen voor de
tweemaandelijkse uitgave van
een hele pagina, dus 6 pagi
na's per jaar. Een formule die
door zijn goede bruikbaarheid
tot op heden wordt gehand
haafd.
In de beginperiode werd de
krant vaak gebruikt voor de
promotie van activiteiten, zo
als een volgend seniorenfesti
val, diverse exposities, een
gedichten- en verhalenfestival
of een fotowedstrijd. Het sep
tembernummer werd steevast
gebruikt voor de promotie van
de winteractiviteiten van de
Stichting Welzijn Ouderen
Middelburg, de organisatie
die ook nu nog verantwoorde
lijk is voor de uitgave van de
Seniorenkrant. In een artikel
Tien jaar Seniorenkrant' van
19 december 1990 (nummer
42) lezen we:"Was in de jaren
zeventig de ouderenzorg nog
bevoogdend, nu werd het een
'samen met'. Ouderen zijn
zich in de loop der jaren an
ders gaan gedragen en als ge
volg keek men ook anders te
gen ouderen aan".
De altijd heel brave Senioren
krant kwam bij sommige gele
genheden toch met een kri
tisch geluid over het gemeen
tebestuur,. meestal wegens
een tekort aan inspraak, bij
voorbeeld bij de toenmalige
welzijnsplanning. Maar ook
over de voormalige Raad voor
het bejaardenwerk of over een
onbetekenende Ouderenraad.
Tenslotte besloot de gemeen
te tot het instellen van het Be
stuurlijk Overleg Ouderenbe
leid Middelburg
(BOOM). Somberheid
en boosheid kwam tot
uiting in nummer 5 (21
oktober 1981), onder de
titel 'Mogen we even?
Zuinigheid gestraft',
vanwege bezuinigingen
op de subsidie voor de
SWOM.
De Seniorenkrant ver
schijnt in het huis- an
huisblad De Faam/ Vlis-
singer op een daartoe
gekochte pagina. Zoals
met bijna alle zaken
gaat de prijs van zo'n
pagina jaarlijks om
hoog. In het begin kon
die prijsstijging worden
opgevangen door het
terugbrengen van het
aantal pagina's van 8
naar 5. Een verhoging
naar 6 pagina's bete
kent dus een verhoging
van de kosten van uit
gave. Deze kostenver
hoging kon worden
weggewerkt doordat
het werk dat voorheen
door beroepskrachten
werd gedaan nu door vrijwilli
gers wordt uitgevoerd. Dit
betekent wel dat verdere be
zuiniging alleen nog kan wor
den bereikt door het vermin
deren van het aantal edities
per jaar, waardoor de krant ze
ker aan waarde zou inboeten.
Er is dus een Seniorenkrant
en een uit vrijwilligers be
staande redactie die elke twee
maanden de krant vol schrijft.
Het was echter niet bekend
hoe de lezers over de inhoud
dachten. Voldeden de artike
len aan een behoefte? Wil de
lezer meer of andersoortige
voorlichting? Is de inhoud te
veel gericht op zielige vereen
zamende ouderen? Of nog er
ger: wordt de krant wel gele
zen? Een eerste poging om
meer inzicht in deze vragen te
krijgen was een aantal vragen
SQïlS
in Seniorenkrant nummer 52
(februari 1992). Het geringe
aantal antwoorden verschafte
echter geen inzicht. Daarom
werd een nieuw onderzoek in
gesteld, ditmaal door de we
tenschapswinkel van de Ka
tholieke Universiteit Brabant.
De resultaten van dit onder
zoek gaven aan dat ouderen
over het algemeen tevreden
zijn over de inhoud. De krant
krijgt een gemiddeld waarde
ringscijfer van 7+ op een
schaal van 10. Slechts een en
keling heeft klachten, met na
me over de gebruikte schrijf
taal die in die gevallen te
moeilijk wordt gevonden. De
redactie werd door de uitslag
van het onderzoek aangemoe
digd om op de ingeslagen
weg door te gaan. Uiteraard
zonder vergenoegzaam ach
terover leunen! Elk nummer
blijft immers een uitdaging
voor de samenstellers.
Natuurlijk zijn bijdragen uit de
lezerskring en voorstellen
voor nieuwe onderwerpen
steeds van harte welkom.
Daarom onze oproep uw
schrijfwoede niet langer te be
teugelen. Gebruik de Senio
renkrant gerust als uw uit-
laatkl lep.
De honderdste uitgave van de Seniorenkrant is terecht
een gebeurtenis, die enige feestelijke aandacht verdient.
Zoals reeds eerder geschetst, mag deze periodieke uit
gave zich verheugen in een flink aantal lezers onder de
ouderen in Middelburg en zij krijgt daarbij bovendien
nog een redelijk goed rapportcijfer. Toch is het goed, ze
ker voor de samenstellers ervan, eens stil te staan bij de
groep ouderen, die niet of nauwelijks een boodschap
hebben aan het doel en de inhoud van deze krant.
We leven in een samenleving,
waarin de oudere steeds 'jon
ger' wordt, of anders gezegd,
wanneer je 55-plus bent, dan
behoor je al tot de ouderen.
Veel mensen in die categorie,
nemen niet meer deel aan het
arbeidsproces. De behoefte
aan activiteiten en contacten
is enorm toegenomen, leder
een wil tenslotte zo lang en
gezond mogelijk blijven mee
draaien in deze maatschappij.
Tegelijkertijd zien we een toe
nemende veroudering van de
bevolking. Goede en regelma
tige voorlichting over het zo
lang mogelijk zelfstandig blij
ven wonen, het in beweging
blijven, adviezen over hulp en
hulpmiddelen en nieuwe ont
wikkelingen is van groot be
lang. Wat dat betreft probeert
de Stichting Welzijn Ouderen
Middelburg (SWOM) zoveel
mogelijk in te spelen op de
toenemende behoefte aan ac
tiviteiten, voorzieningen en
adviezen. De Seniorenkrant
heeft hierbij de beslist niet on
belangrijke functie van
spreekbuis en heeft daarom
ook alle recht van bestaan.
Waarom dan tóch die sombe
re aanhef van dit artikel in de
ze 'bijzondere' krant.
Wel, het ideaalbeeld van de
sportieve en sociaal-actieve
oudere is voor velen beslist
niet haalbaar. Uit recent on
derzoek is gebleken, dat
slechts 10% van de mensen
boven de 75 jaar deelnemen
aan activiteiten in clubver
band. Daarmee is niet gezegd,
dat zij pntevreden zijn met
hun leefwijze, maar het werpt
wel een ander licht op dat ide
aalbeeld.
Een feit is wel, dat veelal li
chamelijke problemen een ac
tiever bestaan onmogelijk
maakt. In diezelfde leeftijds
groep, maar ook bij 'jongere'
ouderen treffen we veel men
sen aan, die forse problemen
hebben met hun mobiliteit.
Een kwart van de ouderen
kampt met gehooraandoenin-
gen of is slechtziend. Bijna de
helft ervaart ook problemen
met vervoer, vooral het open
baar vervoer. Voor het
schoonhouden van hun huis,
het doen van boodschappen
en het bereiden van de maal
tijden zijn zij vaak op de hulp
van anderen aangewezen.
Maar niet alleen lichamelijke
beperkingen vormen een ob
stakel voor een aangename
oude dag. Het aantal mensen
met problemen van geestelij
ke aard neemt snel toe bij de
zich voortzettende vergrijzing
van onze bevolking. Velen van
hen geraken geheel afhanke
lijk van de hulp van anderen.
Let wel, we praten hier alleen
nog maar over de mensen,
die al dan niet vrijwillig nog
zelfstandig wonen.
Het zou de moeite waard zijn
om mensen, die werkzaam
zijn in de wijkverpleging,
thuiszorg, of maaltijdbezor
gers aan het woord te laten,
om eens een duidelijk beeld te
krijgen van de keerzijde van
het ouder worden. Dagelijks
worden zij geconfronteerd
met situaties, die ver verwij
derd zijn van het ideaalbeeld
van de moderne oudere, zoals
dat ons vaak wordt voorge
schoteld.
Eenzaamheid hoort bij het le
ven. Het is niet aan een be
paalde leeftijd gebonden en
ieder mens zal daar op zijn ei
gen wijze mee moeten leren
omgaan. Het verschilt echter
nog wel in welke situatie je
verkeert. Iemand, die bijvoor
beeld zijn partner verliest,
maar nog volop in het leven
staat, werk of gezin heeft, zal
zich er hoe dan ook toe moe
ten aanzetten door te gaan. Bij
de achterblijvende oudere
ontbreekt veelal een nieuwe
toekomst, met als gevolg dat
zo iemand in een geweldig
isolement komt te verkeren.
Vaak wordt zo'n situatie door
de directe omgeving niet of
niet goed opgepakt. Goedbe
doelde raadgevingen, ook
door professionele hulpverle
ners, gaan volkomen langs de
betrokkene heen. Immers, zij
of hij heeft haar doel in het
bestaan verloren. Het laat zich
gemakkelijk voorspellen hoe
groot het probleem van de
eenzaamheid kan worden als
er sprake is van lichamelijke
of geestelijke gebreken. Er be
vinden zich tal van mensen in
een situatie, waarin nog nau
welijks sprake is van enig so
ciaal contact. Depressiviteit bij
ouderen is één van de groot
ste kwalen van onze tijd. Dit
uit zich vaak in totale luste
loosheid, angst en gespannen
heid, vermoeidheid, slechte
eetlust, ja zelfs tot afkeer van
het leven zelf. In de praktijk
komt het geregeld voor dat
deze mensen, als zij door de
omstandigheden in een ver
zorgingstehuis worden opge
nomen, weer 'tot leven' ko
men.
Door de toenemende vergrij
zing van onze bevolking dreigt
die eenzaamheid een direct
gevaar te worden voor de
volksgezondheid. Volgens
psychiatrische gegevens staat
deze 'ziekte' al als derde geno
teerd op de lijst van de meest
voorkomende kwalen.
Voor het welzijnswerk voor
ouderen in al zijn geledingen
is hier een belangrijke taak
weggelegd. Men zal zich me
thodes eigen moeten maken,
waarbij signalering en preven
tie een belangrijke plaats in
nemen. Hiervoor is een nau
we samenwerking tussen alle
belanghebbenden, zoals huis
artsen, Riagg, Thuiszorg, wijk
verpleging en maatschappe
lijk werk onontbeerlijk. Het
zich vooral richten op de
reeds genoemde 'jongere' ou
dere, mag geen hoofddoel
worden.
Een computercertificaat halen
op je zeventigste jaar is een
hele prestatie. Dit is beslist
niet schertsend bedoeld, maar
er zijn daarnaast fundamente
le zaken, die de menswaardig
heid betreffen, en die extra
aandacht verdienen.
Zoals gezegd, een wat sombe
re noot bij dit honderdste
nummer van de Senioren
krant, maar misschien toch
wel toepasselijk, even weer
met de voeten op de grond.
Want veronderstel dat U hon
derd jaar wordt!
Diverse activiteiten: o.a.
tafeltje dekje
vriendschappelijk
huisbezoek
handwerken
ziekenhuiswerk
luisterlezen
bridge-soos
Inlichtingen De Boog, Heren
gracht 52, dinsdag- en woens
dagmiddag, tel. 638570, secre
taris: 601971
Van de 100 edities Senio
renkrant zijn er 73 ver
schenen met illustraties
van Ad Cornelissen. Alle
reden om eens stil te staan
bij deze bescheiden, ge
pensioneerde onderwijzer,
voor wie het tekenen al 55
jaar een passie is.
Zijn tekeningen zijn natuurge
trouw, soms neigend naar ka
rikaturen. Hij is in staat om in
een paar lijnen een situatie op
papier te zetten, die - met een
knipoog - duidelijk weergeeft
wat hij bedoelt. Een manier
van uitbeelden, die direct een
lach om de mond doet ver
schijnen. Waar hij ook is, op
straat of thuis voor de buis,
overal tekent hij mensen.
Door dit vele oefenen heeft hij
de kunst ontwikkeld om in zijn
tekeningen de houding en mi
miek van mensen scherp weer
te geven. Inmiddels heeft hij
een enorme voorraad schet
sen opgebouwd, waaruit hij
regelmatig put voor de illus
tratie van artikelen voor de
Seniorenkrant. Na het lezen
van zo'n door de Stichting
Welzijn Ouderen aangeleverd
artikel komen er gedachten bij
hem op en probeert hij zich in
te leven in de situatie die in
het artikel aan de orde wordt
gesteld. Hij slaagt er dan
steeds weer in zo'n vaak zake
lijke, onpersoonlijke situatie te
vertalen naar menselijke be
trokkenheid. Vaak laten de te
keningen ook zien hoe serieus
hij het onderwerp inschat.
Na de Rijkskweekschool be
gon hij 55 jaar geleden zijn
loopbaan als onderwijzer bij
het speciaal onderwijs. Eerst
bij de wat nu heet, MLK kinde
ren van de Prinses Irene-
school, waar hij bijbellessen
illustreerde en zo het nuttige
(de les) met het aangename
(zijn hobby) combineerde. De
illustraties waren goede oefe
ningen voor hem, want teke
nen is 2% aanleg en 98% oefe
ning, zoals hij zelf zegt.
Later werd hij directeur van
deze school en gaf daarnaast
op zaterdagochtend tekenles
sen op de mulo. Omdat dit
hem zo goed beviel is hij de
bevoegdheid l.o. handtekenen
gaan halen en heeft hij een
applicatiecursus aan de Rijks
kweekschool gevolgd. Boven
dien heeft hij een schriftelijke
cursus aan de Famous Artist
School in Amsterdam ge
volgd, een gedegen Ameri
kaanse opleiding die helaas
niet meer bestaat. Bij het Mid
delburgs Instituut voor Kunst
zinnige Vorming werd hij ja
ren lang begeleid door Jac
ques Prince, de tekenaar die
destijds erg bekend was o.a.
vanwege zijn illustraties in de
PZC.
'Van hem heb ik veel geleerd,
ik leer trouwens nog steeds
en niet in de laatste plaats van
een groepje enthousiaste
55+ers dat ik begeleid in het
denken en doen rondom sch'l-
r
deren en tekenen. Over zijn
manier van werken zegt hij: 'Ik
hou van snel en goed, een
snelle schets. Technieken die
lang duren zoals etsen, dat is
niets voor mij'.
Via de Protestant Christelijke
Ouderenbond werd hij 12 jaar
geleden afgevaardigd om zit
ting te nemen in de redactie
raad van de Seniorenkrant.
Omdat hij een pragmaticus is
ambieerde hij geen functie
binnen de redactieraad, maar
wilde wel tekenen voor de
krant, wat hij tot op de dag
van vandaag belangeloos en
met veel plezier doet.
Zijn voorliefde gaat uit naar
schilderen in olieverf, acryl en
gouache. Huize Cornelissen
hangt vol met schilderijen,
van vakanties in de Dordogne
tot een Zeeuws landschap in
Valkenisse. 'Aan vakantie-
schetsen zitten veel herinne
ringen vast, want je hebt er
even gezeten, een praatje ge
maakt. Meestal heb ik potlood
en papier bij me, maar wan
neer dat niet het geval is te
ken ik in mijn gedachten.
Doordat ik veel teken, zie ik
ook meer, ik ben anders gaan
kijken. Maar ik kijk niet met
wijd open ogen, dat is te hard,
maar gefilterd, door mijn oog
haren. In de loop der jaren is
hij steeds meer gaan wegla
ten in zijn werk, daar ziet hij
z'n groei in.
Regelmatig bezoekt hij expo
sities, ook uit het niet profes
sionele circuit en vindt het be
schamend dat werk tentoon
gesteld wordt van personen
die nauwelijks een kwast vast
gehad hebben en wiens ni
veau niet hoger ligt dan dat
van leerlingen uit de hoogste
klas van het basisonderwijs.
De drang om te tekenen en
schilderen is zo groot, dat zijn
vrouw zich er over verbaast,
dat hij nog tijd heeft om te
slapen.
Naar aanleiding van de her
denking van de fotograaf
Wim Riemens werd in de PZC
onlangs een serie foto's gepu
bliceerd van buitengebieden
in Zeeland. De lezer werd ge
vraagd waar de betreffende
foto was genomen. Cornelis
sen kon een van deze foto's
onmiddellijk herkennen, om
dat hij lang geleden dezelfde
situatie vanuit precies dezelf
de hoek had geschilderd.
Hiermee kon hij het grote ver
schil tussen een schilderij en
een foto aantonen. Op een
schilderij kun je allerlei din
gen, die het beeld verstoren
weglaten, maar een foto laat
alles zien. Op een schilderij
kun je essentie laten zien,
door allerlei bijzaken weg te
laten. 'Dat is nou het eigene
wat ik er aan geef, dat noem
ik nou kunst, het mag herken
baar zijn, maar je moet er iets
van jezelf inleggen'.
Cornelissen heeft op diverse
plaatsen in het land geëxpo
seerd, van een groepsexposi-
tie in de Zeeuwse Bibliotheek
en solo-exposities in o.a.
Zwijndrecht, Zierikzee en
Eindhoven tot een permanen
te expositie in Noorbeek (Lim
burg). Ook in de Morgenster-
kerk hangen permanent 5
werken van zijn hand. Naast
de illustraties voor de Senio
renkrant illustreert hij ook
voor de kerkdiensten voor pu
pillen van de Stichting Arduin
en voor de schutbladen van
het PCOB-blad.
Ondanks zijn respectabele
leeftijd, hij is in januari 80 jaar
geworden, blijft het tekenen
een uitdaging. Zijn werk
wordt door zeer velen erg ge
waardeerd en daarom is hij
ook niet van plan te stoppen
met zijn werk voor de Senio
renkrant.
De Stichting Welzijn Ouderen
Middelburg stelt vanaf 4 mei
een deel van zijn tekeningen
tentoon in de 3 benedenruim
ten van de Molstraat 13. Ge
durende 2 maanden zijn ze op
werkdagen tussen 10 en 16
uur te bewonderen.
Meldpunt
vrijwillige
thuishulp
Middelburg-
De stand van zaken.
Op maandag 30 maart
heeft wethouder van Dijk-
Sturm het startsein gege
ven voor de Informatieve
Huisbezoeken. Ook de
voorzitter van de SWOM,
de heer Verduin en de
voorzitter van de Werk
groep Welzijn Ouderen
Zuidelijk Middelburg, de
heer Rozemond, hebben
de 13 vrijwilligers, die het
project gaan uitvoeren,
toegesproken.
Daarna zijn de vrijwilligers
op pad gegaan om 513
personen van 75 jaar en
ouder te vragen of zij een
huisbezoek op prijs stellen.
Resultaten zijn er uiteraard
nog niet te geven, wel zijn
de meeste ouderen op de
hoogte van het onderzoek
en een groot aantal wil
hier ook aan meewerken.
Bij de personen die niet
thuis zijn wordt een briefje
in de bus gedaan, waarop
het telefoonnummer van
de SWOM vermeld staat,
zodat men altijd nog op
een later tijdstip een huis
bezoek kan vragen. De vrij
willigers komen ook bij
mensen die zeggen een in
formatief huisbezoek niet
nodig te hebben, omdat ze
nog fit zijn. Men gaat dan
wel voorbij aan het feit dat
deze situatie plotsklaps
kan wijzigen. En als er dan
op korte termijn bepaalde
voorzieningen nodig zijn,
weet men door de bomen
het bos niet meer te vin
den of wordt men gecon
fronteerd met lange wacht
tijden.
Een informatief huisbezoek
werkt preventief; hopelijk
zijn een aantal voorzienin
gen nooit nodig, maar
mocht dit wel het geval
zijn, dan kent men de weg
om er voor in aanmerking
te kunnen komen. Een in
formatief huisbezoek kan
voor de SWOM ook gege
vens opleveren, die tot op
heden nog niet of onvol
doende bekend waren,
want er zullen zeker zaken
zijn die niet in de vragen
lijst voorkomen, maar die
voor de geïnterviewde wel
belangrijk zijn.
Nog even op een rij over
welke onderwerpen wordt
geïnformeerd: Het gaat om
wonen, vervoer, veiligheid,
sociale contacten, tijdsbe
steding, huishoudelijke
redzaamheid, gezondheid
en financiële zaken.
Voor verdere informatie
kunt u zich wenden tot
Margot Piscaer van de
SWOM, tel: 627537.
Van 4 mei tot 29 juni zijn in de benendenruimten van het ge
bouw van de Stichting Welzijn Ouderen Middelburg aan de
Molstraat 13 illustraties te bewonderen van Ad Cornelissen, al
ruim 11 jaar de vaste illustrator van de Seniorenkrant. Met deze
expositie wil de SWOM haar waardering uitspreken voor het
werk van Ad Cornelissen. De bibliotheekruimte heeft hij zelf in
gericht met schilderijen van zijn keuze en hand.
Op maandag 4 mei om 16.00 uur zal de voorzitter van de
SWOM,'de heer Verduin, de tentoonstelling openen. Degenen
die Ad Cornelissen een warm hart toedragen zijn hierbij van
harte welkom.
De illustraties zijn te bekijken op werkdagen tussen 10.00 en
16.00 uur.
Ad Cornelissen, zelfportret
