Zeeuwse koks presenteren
veertig zeewiergerechten
'Goed eten voor
weinig geld'
Glas het inzamelen waard.
Hup, in de glasbak!
Hart van Middelburg
Leef-tijden van een man
Tuincentrum Middelburg
officieel geopend
Prijsuitreiking kleurwedstrijd
Dalmatiërs aanschouwen filmpremière
BEDRIJFSKUNDIG BEKEKEN
door drs. R.J.C. Schieman
MANNENTAAL (7)
PSYCHOCONSULT
Drs. Henk C.M. Hermans
Om te voorkomen dat
er roekeloos gefokt
gaat worden, bezetten
zo'n twintig Dalma
tiërs en hun eigenaren
vorige week donder
dagavond bioscoop
Alhambra. De gevlekte
viervoeters waren er
op uitnodiging van
directeur Ad Weststra-
te van de Vlissingse
bioscoop.
Woensdag 19 april 1995
DE FAAM - DE VLISSINGER
15
Zeewiersoep, zeewierkaas,
zeewierloempia's en zelfs zee
wierlikeur: na mosselen, oes
ters, lamsoor en zeekraal is
Zeeland een nieuwe delicates
se rijker. Vorige week maan
dag verscheen het boekje
'Zeeuwse koks koken met zee
wier', geschreven door Rien
van Reems. In het boekje
geven Zeeuwse koks veertig
recepten prijs waarin de zee
groente in meer of mindere
mate verwerkt is.
De meeste van deze recepten
zijn het produkt van experi
menten van de koks en nog
nauwelijks in horeca-gelegen-
heden te verkrijgen. In Restau
rant d'Ouwe Werf in Veere kan
dat al wel. Volgens Corjan
Hoogerheide van d'Ouwe Werf
zijn de reacties van zijn klanten
overwegend positief. Tijdens
de presentatie van het boekje
in het Middelburgse Delta Col
lege werd ook een aantal
gerechten geserveerd waarin
het wier een belangrijke rol
speelde. Niet alle aanwezigen
waren even enthousiast over
de culinaire hoogstandjes,
maar volgens liefhebbers is de
zilte smaak slechts een kwestie
van wennen.
Naast de uitgesproken smaak
valt ook de voedingswaarde
van zeewier op: het is rijk aan
ijzer, vitamine D en E, magne
sium, jodium en kalk. Met
name vanwege de hoeveel
heid jodium wordt zeewier al
langer gegeten in macro-bioti-
sche kringen. Het door macro-
bioten veelvuldig geconsu
meerde zuurdesembrood
bevat geen zout en om het
daardoor ontstane tekort aan
'jodium aan te vullen, eten zij
vaak zeewier.
Het initiatief tot het maken van
het boekje kwam van het Inno
vatiecentrum Zeeland, dat
momenteel onderzoekt in hoe
verre de markt geïnteresseerd
is in uit Zeeland afkomstig zee
wier. Er wordt bekeken of in de
al bestaande bassins, waarin
lamsoor en zeekraal gekweekt
wordt, ook zeewier op com
merciële basis geteeld kan
worden. Alhoewel zeesla zo uit
i Zeeuwse koks geven recepten prijs waarin de zeegroente is verwerkt.
het Veerse Meer op te vissen
is, komen de zeewieren die
momenteel gebruikt worden in
horeca-gelegenheden voorna
melijk uit Frankrijk.
Het boekje 'Zeeuwse koks
koken met zeewier' richt zich
op horeca-gelegenheden,
maar is ook makkelijk te
FOTO ANDA VAN RIET
gebruiken in de keuken thuis.
Het zal binnenkort in de boek
handels te koop zijn.
Tuinmeubelen bij Tuincentrum Middelburg.
'Middelburg creëert voor iedereen een apart
plekje in haar hart'. Met deze fraaie slogan in
dito folder bracht het gemeentebestuur van
de Zeeuwse hoofdstad begin deze maand de
inwoners van Walcheren op de hoogte van
zijn plannen omtrent het autovrij maken van
de Markt.
Met het wegnemen van de 82 parkeerplaat
sen, 15 april jongstleden, is de eerste fase
van het nieuwe gemeentelijke parkeerbeleid
werkelijkheid geworden; inwoners, consu
menten en toeristen kunnen nu hun auto's
kwijt in betaalde parkeervakken net buiten
het winkelgebied. Een dynamisch verwij
zingssysteem moet de automobilist (elektro
nisch) bijstaan in zijn zoektocht naar een vrij
parkeerplekje. Met het autovrij maken van de
Markt hoopt de gemeente een autoluwe bin
nenstad te creëren waar het goed toeven,
verblijven en ondernemen is. Mooie woor
den, maar zal de praktijk hetzelfde uitwijzen?
Met name de middenstand kijkt met argus
ogen naar de ingrijpende veranderingen in
de binnenstad. Deze mag er dan wel aantrek
kelijker uit komen te zien, het is maar zeer de
vraag hoe de consument-automobilist tegen
over het autovrij maken staat. In de beper
king van het volume schuilt immers het
gevaar van het 'Kalverstraat-effect': bijna alle
dure zaken in de binnenstad van Amsterdam,
met een clientèle die het liefst voor de deur
stopt, zijn de afgelopen jaren vertrokken.
Laat je die mensen een paar honderd meter
verderop parkeren in een garage of dwing je
ze met het openbaar vervoer te komen, dan
blijven ze gewoon weg. Dan rijden ze liever
ergens anders naar toe, waar ze wel hun auto
voor de deur kwijt kunnen; Scheldeplein
Vlissingen bijvoorbeeld!
Parkeren is 'business' en veel particuliere
parkeerbedrijven hanteren de stelregel dat er
tussen parkeergarage en kantoor of winkel
niet meer dan driehonderd meter mag lig
gen. Is dat meer, dan gaat de automobilist
zelf wel zoeken naar een plekje, zeker als de
garage niet wat extra's te bieden heeft, zoals
comfort en permanente bewaking (FEM, april
1995). De parkeerkelders in Middelburg zijn
onbewaakt en bestaan uit niet meer dan vier
betonnen muren. Misschien is het niet onver
standig als de gemeente het parkeergebeu-
ren overhevelt naar de private sector. Op die
manier kan het marktmechanisme zijn werk
doen.
Het autovrij maken van de Markt hoeft overi
gens nog niet automatisch te betekenen dat
de automobiliteit in de binnenstad wordt ver
minderd. De praktijk heeft namelijk uitgewe
zen dat driekwart van het autoverkeer in de
binnensteden op zoek is naar een parkeer
plek, liefst gratis. Je kunt plaatsen wel duur
der maken en de groei van het aanbod
beperken, maar dat is niet genoeg. De auto
mobilisten komen toch wel.
Het idee van een autovrije binnenstad is ove
rigens niet uniek. Andere steden zijn
Middelburg voorgegaan. Misschien moet de
gemeente een voorbeeld nemen aan
Luxemburg. Deze stad heeft onder haar cen
trum - en zowat elk pleintje - parkeerkelders
gebouwd. Bezoekers staan zo gelijk in de bin
nenstad en kunnen zonder gezeul hun aan
gekochte spullen in de auto kwijt. Bovendien
ben je af van het voortdurend gezoek naar
dat ene schaarse plekje dat nog gratis is.
Misschien is het geen gek idee om ook in
Middelburg onder de Markt (of onder Plein
1940) een parkeergarage te bouwen en zeker
als het Maceka-project doorgaat - de herin
richting van de Markt doorverbinding van de
winkelstraten Lange Delft en Lange Viele.
Misschien dat een projectontwikkelaar geïn
teresseerd is? Bij de politiek ligt het allemaal
nogal wat gevoelig.
Maar wat gebeurt er met de Markt zoals die
er vandaag de dag bij ligt? Door het plaatsen
van extra terrassen, het houden van festivi
teiten en weekmarkten kan het geheel welis
waar gezelliger worden gemaakt, maar voor
deze toeristische trekpleister moeten de
horeca-ondernemers wel diep in de buidel
tasten. En zeker in de wintermaanden zal de
autovrije markt (kunnen) leiden tot een afna
me van het aantal bezoekers. Enkele horeca
ondernemers zagen dat in en hopen met de
introductie van de zogenaamde dinertaxi de
gasten die een tafel hebben gereserveerd
extra service te bieden. Deze gasten worden
binnen Middelburg voor een tientje opge
haald en weer thuisgebracht. Het is in feite
een variant op 'valet parking', een fenomeen
overgewaaid uit de Verenigde Staten: je zet
je auto voor de deur van de uitgaansgele
genheid, geef je sleutels af aan een soort pic
colo en deze zet je auto voor je weg en haalt
hem weer netjes voor je op na het eten. Voor
een bedrag van zo'n 150 gulden kan een
kroegbaas of restaurant-houder aldaar zo'n
parkeerservice voor de deur krijgen. Met het
nieuwe parkeerbeleid moet je als onderne
mer wat doen om de verwende automobilist
binnen te halen!
Op het industrieterrein Arne-
stein heeft burgemeester C.
Rutten van Middelburg vorige
week Tuincentrum Middel
burg geopend. Het hoveniers-
en timmerbedrijf is daar door
de eigenaars Sjaak de Jonge,
Marco Melis en Remy Polfliet
zelf gebouwd. Behalve alles
voor in en om de tuin levert
het bedrijf ook kozijnen, serres
en ander timmerwerk.
Het hoveniers- en timmerbe
drijf van de drie compagnons
de Jonge, Melis en Polfliet is in
1991 opgericht. Aanvankelijk
werd het bedrijf gevoerd van
uit het huis van Sjaak de Jon
ge. Een loods in Arnemuiden
was de volgende stap naar een
eigen stek. Een jaar geleden is
het drietal begonnen met de
bouw van een groot bedrijfs
pand aan de Herculesweg.
Zowel binnen als buiten staan
de planten, bomen, tuindeco-
raties, pergola's en dergelijke
uitgestald. De Jonge: „Het
unieke aan ons bedrijf is dat
we een totaalpakket kunnen
bieden. Omdat we naast hove
niers ook timmerbedrijf zijn
kunnen we ook de tuinafschei-
dingen maken en bijvoorbeeld
serres bouwen". Tuincentrum
Middelburg legt ook complete
tuinen aan naar eigen ontwerp
of naar ontwerp van de
opdrachtgever.
Behalve alles voor de tuin
heeft het bedrijf ook kamer
planten en snijbloemen. Dat
het centrum ver van de stad is
verwijderd is volgens De Jon
ge geen probleem. „Als de
klant iets nodig heeft komt hij
toch wel. Daarnaast heeft de
burgemeester bij de opening
bekend gemaakt dat er een
nieuwe afslag van de snelweg
naar Arnestein komt. Als het
straks zover is, komt iedereen
die van de snelweg Arnestein
binnenkomt bij ons voor de
deur langs".
Ted Offermans en Tonia Belt van Mangerie T en T.
In de Middelburgse Sint Jan
straat hebben Tonia Belt en
Ted Offermans eind maart de
deuren van Mangerie T en T
geopend. Het uit Veenendaal
afkomstige duo wil in hun eet
huis goede gerechten voor
een lage prijs serveren. Man
gerie T en T beschikt over vie
rendertig zitplaatsen en is
behalve op dinsdag dagelijks
geopend.
„Mangerie is een oud Frans
begrip. Het stamt uit de tijd
van de bistro's. In een bistro
gaat het erom dat je snel iets
kunt eten. Een mangerie is een
stuk Bourgondischer. Wij gok
ken op de tussenweg, de klan
ten moeten in korte tijd iets
goeds op tafel krijgen", legt
Offermans uit. De keuken van
Mangerie T en T is van 's mid
dags twaalf uur tot negen uur
's avonds geopend. De lunch-
kaart bestaat onder meer uit
belegde pistolets en uitsmij
ters maar ook biefstuk en
scampies worden in de open
keuken klaargemaakt.
In de avonduren kan een keus
worden gemaakt uit de
gerechten van de dinerkaart.
De hoofdgerechten die varië
ren van een biefstuk tot een
pasta-gerecht kosten niet meer
dan vijfentwintig gulden.
Tonia Belt: „Wij streven ernaar
om een goed produkt te leve
ren wat niet veel kost. Alles
wordt handmatig in de eigen
keuken bereid, op de oude
manier". Met Mangerie T en T
richten Belt en Offermans zich
voornamelijk op het winkelend
publiek en de toeristen. „We
gaan binnenkort ook winke
liersmaaltijden serveren. We
hebben al gemerkt dat veel
middenstanders op de donder
dagavond even vlug tussen
door willen eten", aldus Offer
mans.
Belt en Offermans zijn een
maand geleden vanuit Vee
nendaal naar Middelburg ver
huisd. De eerste indruk die
Tonia en Ted van Middelburg
hebben is goed. „Het is een
mooie rustige stad waar een
boel te zien is. Vooral de rust is
ons het meeste opgevallen",
verduidelijkt Offermans. Rust
is ook een aspect dat in de zaak
belangrijk is. Offermans: „We
hebben er bewust voor geko
zen om in plaats van een bar
een buffet te plaatsen. Zeker
voor de mensen die rustig een
hapje willen eten is dat pretti
ger dan wanneer de 'stamgas
ten' een biertje aan de bar zit
ten te drinken".
Hoeveel levens heeft een man? Wel vier,
althans als we de psycholoog Levinson
mogen geloven. Een man maakt vier ver
schillende leef-tijden door, die elk zo onge
veer 25 jaar duren. Het zijn stadia in een
mannenbestaan, die een bepaald thema
gemeenschappelijk hebben. We kunnen de
vergelijking maken met de bedrijven waaruit
een toneelstuk is samengesteld, of de onder
delen van een roman. Deze verschillende
leef-tijden worden onderling weer van elkaar
gescheiden door tussenstadia die het karak
ter van een crisis kunnen hebben.
Momenten van een herbezinning, waarop hij
zich moet aanpassen aan de verandering die
zijn leven doormaakt.
Een mannenbestaan begint met de het stadi
um van de kindertijd en de adolescentie (0
tot 18 jaar). De jongeman leeft doorgaans in
een gezin en geniet de ouderlijke bescher
ming. De kindertijd is de voorbereiding op
het echte leven. Hij wordt gesocialiseerd en
krijgt vanuit de omgeving mogelijkheden tot
groei aangeboden. De kindertijd staat sterk in
het teken van afhankelijkheid. Zowel in mate
rieel als in emotioneel opzicht is het kind van
zijn ouders afhankelijk. Deze afhankelijkheid
gaat echter samen met de geleidelijke ont
dekking van de eigen persoon. En naarmate
het tijdstip van de jongvolwassenheid
nadert, zal de jongeman steeds sterkere nei
gingen tot zelfstandigheid ontwikkelen.
De overgang tussen kindertijd en het volgen
de stadium (de jongvolwassenheid) is de eer
ste tussenfase die de man doormaakt. Hij zal
daadwerkelijk op eigen benen moeten staan,
om zich van de ouderlijke zorg los te maken.
In vroegere culturen waren er rituelen om
deze overgang een officieel karakter te
geven. In sommige primitieve stammen vin
den we die nog steeds terug. Bijvoorbeeld
het ritueel waarin de jongeman uit zijn
ouderlijk nest wordt ontvoerd, om vervol
gens door volwassen mannen van de eigen
stam door middel van pijniging of vasten op
de proef te worden gesteld. Het ritueel dat
daarvoor in onze cultuur in de plaats is geko
men is het lidmaatschap van een jongeren
cultuur, hetgeen soms samengaat met
macho-gedrag.
De tweede leef-tijd van de man is het stadi
um van de vroege volwassenheid (20 tot 40
jaar). Het zijn voor hem de topjaren voor zijn
biologische en psychologische kunnen. In
sommige gevallen gaat dit stadium samen
met een sterke expansiedrift; de jongeman
wil de wereld veroveren. Hij maakt zijn eerste
eigen keuzes betreffende zaken als huwelijk,
werk, woonplaats en levensstijl. De relatie
met de ouders verandert en wordt er een van
gelijkwaardigheid. De vroege volwassenheid
wordt afgesloten met de de mid-life crisis.
Vanaf het veertigste jaar ontdekt de man zijn
eigen fysieke en psychische beperkingen. Hij
maakt de eerste balans op van zijn leven: is
dit het leven dat ik wilde leiden? De mid-life
crisis kan de partnerrelatie behoorlijk onder
druk zetten en leidt vaak tot problemen op
het werk. Zijn promotiekansen nemen af en
het werk wordt van uitdaging tot routine.
De mid-life crisis is de springplank naar het
volgende stadium: de middelbare leeftijd (40
tot 60 jaar). Dit stadium wordt gekenmerkt
door wat we noemen individuatie. De eigen
persoonlijkheid wordt wat breder ontwik
keld. Vaak betekent dit, dat hij meer intimiteit
in zijn leven brengt. Hij ontdekt de vrouwelij
ke, zachte aspecten van zijn persoonlijkheid
en geeft ze een plaats in zijn persoonlijkheid.
Zijn leven wordt evenwichtiger en wint aan
diepte.
De vroege volwassenheid wordt afgesloten
met de peno-pauze. De eerste duidelijke teke
nen van fysiek en psychisch verval dienen
zich aan: ziekte bij anderen of bij zichzelf. Hij
zal zich moeten verenigen met deze afname
van kracht en met de gewijzigde positie die
hij in de maatschappij inneemt. Hij wordt wat
meer toeschouwer in het maatschappelijke
gebeuren en behoort niet langer tot de heer
sende generatie.
Vanaf de 65 jaar begint het stadium van de
late volwassenheid. Het staat in het teken
van de (fysieke en psychische) neergang,
maar ook van mogelijkheden tot ontwikke
ling. De oude man heeft het gevoel, dat hij
zijn levenswerk voor het grootste gedeelte
heeft voltooid. Hij heeft zijn bijdrage aan de
maatschappij geleverd en moet zich een
eindoordeel vormen. Daarvoor moet hij zijn
leven als een geheel kunnen overzien, het
geen aanleiding kan geven tot wanhoop of
tot voldoening. Door de zin en waarde van
zijn eigen leven te ontdekken, kan hij zich
met de dood verzoenen.
Een mannenleven kent vier onderscheiden
seizoenen. Een vergelijking dringt zich op
met de vier jaargetijden: lente, zomer, herfst
en winter. En zoals geldt voor elke natuurlief
hebber, zal de man de charme van elk afzon
derlijk seizoen moeten leren ontdekken.
Lianne en Martin Poppe van
Bakkerij Poppe in Middelburg
hebben vorige week de prijzen
uitgereikt van een kleurwed
strijd.
Poppe had de wedstrijd geor
ganiseerd naar aanleiding van
de verbouwing en uitbreiding
van zijn zaak.
De jeugdigde prijswinnaars
werden onder meer beloond
met een vetkrijtkoffer en een
doos met vijftig spelletjes.
Op de foto van links naar
rechts staan Chantal Sterken-
burg, Lianne en Martin Poppe,
Carinda Beekman, Helen de
Looff en Arinda Geschiere.
De kleintjes op de grond zijn
Stefanie Geschiere, Maria de
Visser, Lisanne Wassink en
Naomi Engels.
Na een blaf-ouverture en wat
geruzie tussen elkaar becon
currerende teven kregen de
honden de Zeeuwse première
te zien van Walt Disney's
tekenfilm '101 Dalmatiërs'.
Ook een groot aantal bewo
ners van Vijvervreugd bekeek
de première.
Om te voorkomen dat de
geschiedenis zich herhaalt wil
de landelijke vereniging van
dalmatiërs waarschuwen voor
teveel fokken. „Kijk", peinst
Winny de Landmeter van die
vereniging, „twintig jaar gele
den werd dit ras zo populair
dat broodfokkers per teef wel
vier nesten per jaar fokten.
Daardoor kreeg het ras met
allerlei enge ziektes te maken
zoals doofheid en blauwe
ogen. De dalmatiër werd zo
populair na dezelfde film die
nu weer in première gaat. We
hebben er pakweg vijftien jaar
aan gewerkt om de ziektes uit
te bannen. We zijn nu op het
goede spoor. Maar volgt er na
deze film weer een rage om
een dalmatiër aan te schaffen,
dan zijn we die vijftien jaar
voor niks zo waakzaam
geweest". Volgens De Land
meter is een dalmatiër geen
hond om op een flatje te hou
den. „Het is een hond die veel
beweging nodig heeft".
Ook enkele tientallen bewo
ners van Vijvervreugd werden
ontvangen in Alhambra. Dat
was een initiatief van Anita
Koets, medewerkster van
Alhambra. „Ik heb zelf een zus
je dat geestelijk gehandicapt
is. En Vijvervreugd is de laat
ste tijd nog al negatief in het
nieuws geweest. Vandaar dat
ik het leuk vond om die men
sen uit te nodigen".
Ongewone bezoekers in Alhambra.
Foto Jaap Wolterbeek
FOTO ANDA VAN RIE
