HET
OOR.
01184-84316
Bewogen concert
in de Vleeshal
3lts- fi-è
NEETESON STELT HULP DRUGGEBRUIKERS OP SCHRIFT
opvallend adverte
ren op deze plaats
met gebruik
van steunkleur!
Interesse? Bel:
Na een baan in de reclamewereld, het jon
gerenwerk en een studie sociologie
belandde Kees Neeteson begin jaren tach
tig in de hulpverlening aan drugsverslaaf
den. Zijn ervaringen in onder meer het
laagdrempelige Huiskamerproject voor
Druggebruikers in Vlissingen - volgens
Neeteson qua opzet lange tijd uniek in de
wereld - heeft hij inmiddels samengevat in
het boek Verslaving aan harddrugs. Naast
geschiedschrijving en een bewaarplaats
voor een tijdloze hulpverleningsmetho
diek, noemt Neeteson zijn boek - onder
steeds toenemende fusiedruk van buitenaf
- een testament.
zie advertentie pag. 4
P2C WEEKBLADEN
Testament
Rondvaart Middelburg geopend
Samaritaan
Vakman
Polletiek leie
In het Zeeuws Museum in Middelburg
is tot en met 14 augustus een overzicht
tentoongesteld van de verzamelingen die
zijn aangelegd in het 225-jarig bestaan
van het Koninklijk Zeeuwsch
Genootschap der Wetenschappen. De
expositie is een van de belangrijkste
activiteiten in het jubileumjaar van het
Genootschap. Ze toont de ontwikkeling
van het Zeeuws Museum van
rariteitenkabinet tot modern museum.
Een café-uitbater en twee
scheepswerktuigbouwkundigen openden
kortgeleden een strandpaviljoen in
Dishoek. Peter Nette en zijn collega's
willen met het organiseren van diverse
sportieve activiteiten rond hun
Strandpaviljoen Frapo's het strandleven
meer inhoud geven.
Verder in deze krant nieuws van
provincie en gemeente, de Autokrant
Extra en de rubrieken Psychoconsuit en
Bedrijfskundig Bekeken.
94e JAARGANG NUMMER 22
1 JUNI 1994
'Ik ben een vakman, net als
de bakker of de groenteboer'
door Liesbet Mallekoote
Het Huiskamerproject voor
Druggebruikers (HKPD) in
Vlissingen bestaat sinds
1978. Het is een laagdrem
pelige instelling: iemand
kan zonder veel voorwaar
den in het programma wor
den opgenomen. Het pro
ject biedt bezoekers de
mogelijkheid zich te ont
spannen of om deel te
nemen aan diverse activi
teiten, maar ook ondersteu
ning en begeleiding bij het
stoppen met het verslaaf-
denbestaan en een terug
keer in de maatschappij
horen tot het pakket. Verder
verstrekt het HKPD het ver
vangende middel metha
don aan heroïneverslaaf-
den.
„Het was een van de eerste en
is inmiddels een van de weini
ge nog bestaande kleinschali
ge projecten. De rest is ver
dwenen of opgeslokt door
ÏÏD© TPfrmmn
Oplage: 24.600.
Gratis huis-aan-huis op
geheel Walcheren in
combinatie met de Vlissinger.
Totale oplage: 49.000.
Uitgave: Provinciale Zeeuwse
Courant b.v.
Administratie:
PZC
Oost-Souburgseweg 10,
postbus 18, 4380 AA
Vlissingen.
Advertentieverkoop:
L.F. Kuijs,
tel. 01180-27524.
Redactie: Ad Hanneman,
01180-81271 en Liesbet
Mallekoote (ai), 01180-81270.
Redactie-adres: Postbus 5017,
4330 KA Middelburg
Faxnr. 01180-81215.
Bezorging: 01184-84215.
Druk: Vink-Rotadruk b.v.,
postbus 36, 4570 AA Axel.
Druktechniek: oftsetrotatie.
Sluitingstijd: advertenties
vrijdag PZC, Markt 5117.00 uur,
Postbus 5017, 4330 KA
Middelburg, tel. 01180-81000
Oost-Souburgseweg 10, 17.00
uur. Postbus 18, 4380 AA
Vlissingen, tel. 01184-84000.
De Faam en De Vlissinger
maken deel uit van de Zeeland
Combinatie huis-aan-huisbladen
in Zeeland.
Totale oplage: 170.025
grootschalige, gevestigde
hulpverleningsinstellingen."
Neeteson kwam begin 1981 bij
het project in Vlissingen. Eerst
als maatschappelijk werker,
later als coördinator en nu is
hij directeur. „Dat klinkt wat
professioneler." Neeteson
heeft meegeholpen het HKPD
na het vertrek van de oprich
ters opnieuw op poten te zet
ten. Daarnaast werkte hij,door
studiedagen en het schrijven
van artikelen aan het uitdiepen
en uitdragen van de werkwijze
van de laagdrempelige hulp
verlening. „We zijn een soort
pioniersinstelling geweest.
Onze opzet trok belangstellen
den uit heel Nederland en het
buitenland. Het project heeft
zeker invloed gehad op de
hulpverlening. Als dit soort
instellingen verdwijnt, wat
blijft er dan over van die werk
wijze?"
Het bijzondere aan instellingen
als het Huiskamerproject is
volgens Neeteson de gemak
kelijke communicatie met
druggebruikers en de accepta
tie van alle soorten cliënten.
Daardoor bereikt dit soort pro
jecten een groot aantal drug
gebruikers. Deze toegankelijke
vorm van hulpverlening ont
stond jaren geleden als alter
natief voor de gevestigde
hulpverleningsbolwerken als
de Consultatiebureaus voor
Alcohol en Drugs (CAD). Zijn
boek Verslaving aan hard
drugs is volgens Neeteson het
eerste dat een samenvattende
beschrijving geeft van de
gevolgde methodiek, in de
ontwikkeling van de hippietijd
naar nu, en is volgens de
auteur ook toepasbaar in bij
voorbeeld randgroepjonge
renwerk, jeugdhulpverlening
en psychiatrie. „Het is een
breed gebied, dat tot nu toe
Kees Neeteson.
alleen werd beschreven in een
foldertje hier en een artikeltje
daar." Hij hoopt vooral dat het
boek inzicht geeft in het versla
vingsgedrag en in de leefwe
reld van de verslaafde.
Hoewel hij al jaren van plan
was zijn ervaringen en resulta
ten van wetenschappelijk
onderzoek op papier te zetten,
is Neeteson bang dat zijn
schrijfsel inmiddels onbedoeld
een testament is geworden.
„Er zijn al geruime tijd fusiebe
sprekingen aan de gang met
het Zeeuwse Consultatiebeu-
reau voor Alcohol en Drugs. Al
bijna zolang als het HKPD
bestaat, probeert de overheid
ons te koppelen aan het ZCAD
maar dit is wel de meest seri
euze poging tot nu toe. Er is
een aparte fusiemanager van
buitenaf aangetrokken."
En dat terwijl het Huiskamer
project volgens Neeteson nu
grotendeels geaccepteerd is in
Zeeland. „Vroeger werden we
beschouwd als ongewenste
vreemdeling, maar nu krijgen
we veel steun van gemeentelij
ke overheden en diverse huis
artsen. Die plaats hebben we
moeten veroveren: na landelij
ke hebben we ook Zeeuwse
erkenning gekregen. In die
Door afgelopen'vrijdag al
varend een lint door te
knippen heeft burgemees
ter C. Rutten de Rondvaart
Middelburg officieel ge
opend.
De twee open boten van initia
tiefnemers R. Boogaard en K.
Minderhoud varen sinds
Hemelvaartsdag door de wate
ren van Middelburg en hebben
inmiddels zo'n tweeduizend
passagiers mogen vervoeren,
van de Kloveniersdoelen via
de sluis bij de Stadsschuur,
door de Binnenhaven naar het
Kanaal door Walcheren en
weer terug. De twee onderne
mers hopen hun passagiers
een levendig nieuw beeld te
geven van de Zeeuwse hoofd
stad en 'en passant' wat te ver
tellen over haar geschiedenis,
in het Nederlands, Duits en
eventueel Engels. Volgens
burgemeester Rutten is de
rondvaart een 'belangrijke toe
ristische attractie erbij, voor
als het weer wat minder is'.
volgorde, ja." Ook het totale
hulpverleningspakket aan
druggebruikers in Zeeland lijkt
zich goed te ontwikkelen.
„Eind dit jaar komt er in het
Psychiatrisch Ziekenhuis Zee
land in Goes de eerste echte
Zeeuwse ontwenningskliniek.
En binnenkort is Zeeland niet
langer de enige provincie zon
der straathoekwerker: die
komt in dienst van het HKPD,
de subsidie is rond." Een fusie
met de gevestigde hulpverle
ning zou een domper beteke
nen. „Maar fuseren is nu een
maal mode. De overheid denkt
dat grote ambtelijke organisa
ties netjes en geld besparend
werken. Dat denk ik niet."
Relativerend: „Er komt een tijd
dat ze weer terug willen naar
een meer organisch gegroeide
werkwijze."
In Verslaving aan harddrugs
beschrijft Neeteson onder
meer de diverse motivaties die
iemand kan hebben om de
drugshulpverlening in te gaan.
„Tijdens studiedagen en con
gressen zie ik mensen, types,
met overeenkomende karak
tertrekken. Die trekjes vertoon
ik ook. Een deel van de motiva
tie voor velen is toch dat een
gemiddeld burgerbestaan niet
voldoende is. Ik heb zelf inder
tijd bewust soft drugs gebruikt
om een grotere wereld te vin
den. Dat duidt op bepaalde
strevingen in je persoonlijk
heid. Moeite met hiërarchie is
ook zoiets. Dat had ik vroeger
vooral, het is aardig vermin
derd."
Een deel van zijn motivatie is
terug te vinden in Neetesons
geloofsovertuiging. „Dat
speelt zeker mee. Maar ik zat al
in dit werk voor ik christen
werd. Een bijzondere belang
stelling voor de zwakkere in de
samenleving heb ik altijd
gehad. Ik kom ook niet-gelovi-
gen tegen met dezelfde moti
vaties. In mijn boek trek ik de
vergelijking met de barmharti
ge Samaritaan, die als enige
doet wat volgens God goed is.
Ik ben nu uit de zin van het
bestaan, voor mij is een aantal
dingen duidelijk geworden.
Maar mijn geloof is vooral een
bron van inspiratie, geen dog
ma. Door mijn bekering is er
voor mij zelf wel veel veran
derd, maar je verandert niet in
je vak."
Toch zou Neeteson de christe
lijke visie wel wat meer willen
terug vinden in de Nederland
se hulpverlening. „Anders dan
in bijvoorbeeld Amerika of
Frankrijk zijn in Nederland
christenen die voor hun geloof
uitkomen in het welzijnswerk
ver in de minderheid. In deze
kringen is het volstrekt achter
haald om getuigend christen
te zijn. Niet-gelovigen vormen
een nogal dominante overte-
genvertegenwoordiging in
deze wereld. Dat is geen pretti
ge positie voor christenen die
meer van hun overtuiging
kwijt willen. Ik zeg niet dat
iedereen zich moet bekeren,
maar onze cliënten zitten met
een zingevingsprobleem. Je
kunt ze wel van de drugs afhel
pen, maar dan zijn ze nog niet
uit de zin van het leven, ze
houden dezelfde levensvra
gen."
„Zolang een cliënt dergelijke
problemen heeft, is hij niet
gemotiveerd iets aan zijn situ
atie te doen. Het hoort bij de
hulpverlening om over zinge
ving te praten. Gaandeweg het
gesprek zal ik dan met mijn
ervaringen komen. Geheel vrij
blijvend: zolang ik iets te bie
den heb, prima, maar ik ga het
niemand opdringen. Ik blijf
een vakman, net als de bakker
of de groenteboer."
Dat Neeteson als christen
opvalt in de hulpverlening,
merkte hij weer eens bij het
lezen van een artikel in Vrij
Nederland van 28 mei, over in
Nederland verbouwde canna
bis. „Ik was een van de des
kundigen die voor het verhaal
was geïnterviewd. Van alle
ondervraagden was ik de eni
ge waarvan de levensovertui
ging werd vermeld - Pinkster
gemeente stond er tussen
haakjes bij, wat overigens niet
juist is. Verder was het een
goed stuk hoor, maar waarom
staat dat er bij? Waarschijnlijk
om mijn mening in een
bepaald daglicht te stellen."
Dan, met een lachje: „Niet dat
ik er overigens onder lijd."
'Ebbe julder ook nog geknik
kerd Niet met mij waarschijn
lijk, want ik was op het school
plein niet zo populair - ik voel
de niet zo voor de gebruikelijke
aansluiting bij groepjes. Wel
heb ik bij het knikkeren altijd
goed opgelet. Eén van de slim
ste dingen die je bij dat spel
kon doen, was een knikker
'polletiek leie', hem aan het
begin gewoon neerleggen op
de streep vanwaar naar de
'kute' gegooid werd. Dat deed
je meestal als de tegenstander
zijn knikkers al in de kute
gemikt had en dus het eerst
aan de beurt zou zijn. Dan
moest hij van de streep naar
de kute een veel langere
afstand overbruggen dan wan
neer je jouw knikker in de
buurt van de kute gegooid zou
hebben. Dat was dus 'politiek',
uitgerekend oftewel vooruitge
dacht. Politiek werd dus met
slimheid in verband gebracht.
Ik heb het nu over de jaren
zestig, toen ik school ging. Uit
drukkingen bij spelletjes uit
oudere tijd kun je overvloedig
terugvinden in het Woorden
boek der Zeeuwse Dialecten.
Een speciale uitdrukking die ik
me van het schoolplein herin
ner is verder nog de kreet "kop
in de ketel" die bij het bokje
springen te pas kwam als
iemand zijn of haar hoofd niet
ver genoeg had ingetrokken.
Het klonk alsof je kop bij ver
onachtzaming van dat bevel
op zijn minst van je romp
gescheiden zou worden.
Het lijkt me niet onmogelijk dat
dat ook ooit echt gebeurd is,
want het ging er in mijn tijd
ruig aan toe op het school
plein. Eén van de meest intri
gerende verschijnselen was
wel 'drommen'. Op de meest
onverwachte tijdstippen kon
het gebeuren dat enkele kinde
ren zich in de hoek van twee
muren verzamelden en elkaar
in die hoek begonnen te druk
ken onder luidkeels schreeu
wen van het woord "dromme,
dromme Van heel het plein
stroomden dan kinderen toe
om de pressie op het slacht
offer in de hoek op te voeren.
Een kluwen kinderen die alle
maal dat zelfde woord uit
stootten en in dezelfde richting
duwden was het resultaat, tot
de drift ineens over was en de
'drommende' kinderen zich
weer over het schoolplein ver
spreidden.
Dat het kippenvolk altijd de
plattelandsmens vergezeld
Wi
Beeld van Strijkkwartet no. 75.
Foto: Jeroen Scheelings.
In de Vleeshal in Middel
burg vindt zaterdag 4 juni
om 13 uur de voorstelling
'Strijkkwartet no. 15, een
bewogen concert' plaats.
De Dansvoorstelling van
Jeannette van Steen reist
langs diverse museumza
len.
Jeannette van Steen maakte
de voorstelling naar aanlei
ding van het vijftiende strijk
kwartet van Dmitri Sjostako-
vitsj. In overeenkomst met de
compositie van dat strijkkwar
tet is ook de bewerking ervan
statisch gehouden. De spelers
zijn Irene Schaltegger, Wouter
Steenbergen, Jaap Flier en
Jeannette van Steen. Allen
hebben hun sporen in het
bewegingstheater verdiend.
Elk van de spelers heeft een
vierkant van zeventig bij
zeventig centimeter ter
beschikking. Aanvankelijk zijn
ze aan die plek gebonden maar
gedurende de voorstelling
begeven zij zich ook in de
ruimtes tussen de vierkanten.
Hun bewegingen blijven ech-
I ter altijd gerelateerd aan die
vlakken. Het stuk duurt iets
meer dan een half uur.
Het vijftiende strijkkwartet van
Sjostakovitsj is een zeer per
soonlijk en naar binnen
gekeerd stuk vol gedachten
aan de dood. Alle zes delen
zijn adagio, het vijfde deel ada
gio molto. Op het eerste
gehoor is er nauwelijks ont
wikkeling in het stuk. Binnen
de delen wisselen thema's,
maat- en toonsoorten elkaar
op subtiele wijze af, waardoor
hoop, wanhoop, verlangen,
berusting, verwarring en klaar
heid beurtelings de overhand
nemen.
Jeannette van Steen heeft het
stuk omgezet in beweging, de
partituur volgend zonder deze
te willen illustreren. Verder
dan in het theater gebruikelijk
is, wil Van Steen met de
bewerking van het strijkkwar
tet teruggaan naar de zeg
gingskracht van de aanzet van
de beweging, naar de reikwijd
te van het detail en naar het
indringende vermogen van de
subtiliteit.
De keuze van de museumzaal
als podium past bij de opzet
van het project. De lichtval en
de doorgaans rustige aankle
ding van een zaal voor beel
dende kunst sluiten beter aan
bij de relatief statische uitwer
king van het muziekstuk. Voor
afgaand aan de voorstelling
zal pianiste Frederique Luca-
net 24 preludes van Sjostako
vitsj spelen.
