teas*
üarwt
Rosenburchschool Middelburg
in teken van milieuproject
'We zijn in staat om een nieuwe
versie van Triviant te schrijven'
Steketee toont
zomercollectie
Stressmanagement
Waarom zijn bananen krom?
Walcheren-studieweek voor oudere Zeeuwen
Exclusivïteitsgarantie
bij het Onderdeurtje
Tearoom Van den Hoek
nu ook in Middelburg
Specialisten
BIBLIOFOON HEEFT ZIN
SOCIALE WEERBAARHEID (3)
PSYCHOCONSULT
Drs. HenkC.M. Hermans
BEDRIJFSKUNDIG BEKEKEN
door drs. R.J.C. Schieman
De bibliofoon (06-8411) heeft zin. Sinds septem
ber vorig jaar hebben meer dan 550 Zeeuwen
informatie gevraagd aan de medewerkers in de
Zeeuwse Bibliotheek in Middelburg. Dat is aan
zienlijk meer dan werd verwacht. „We zijn uitge
gaan van de cijfers in de Randstad", meldt coör
dinator Els Bostelaar van de Zeeuwse informa
tielijn. „Daar werd er van uitgegaan dat vooral
uit de dorpen minder zou worden gebeld. Dat
valt reuze mee".
Verliefdenbeurs in Heinkenszand
Woensdag 20 april 1994
DE FAAM - DE VLISSINGER
21
Als u uw sociale weer
baarheid wilt verhogen,
zult u uw zenuwen goed
onder controle moeten
hebben. Opkomen voor
jezelf betekent immers in
eerste instantie een toe
name van stress. U kiest
ervoor, om niet langer te
kiezen voor de weg van
de minste weerstand. In
het verleden was het mis
schien uw gewoonte, om
conflicten zoveel moge
lijk uit de weg te gaan. Bij
onenigheid deed u er het
zwijgen toe, en u was
steeds bereid om toe te
geven. Deze 'gemakkelij
ke' weg bracht u in een
steeds moeilijker positie.
U liet met zich sollen,
maar kon daarmee wei
voorkomen dat de span
ning bij u te hoog opliep.
Besluit u om voortaan
wat meer van u af te bij
ten, dan is het afgelopen
met dit rustige leventje.
U maakt het vechters
baasje in u wakker. U
moet gaan doen aan posi
tieve stressmanagement.
Als iemand uw rechten over
schrijdt, leidt dit tot een
onmiddellijke stressreactie.
Uw lichaam mobiliseert een
grote hoeveelheid energie,
en maakt zich gereed voor
een gevecht: er wordt extra
zuurstof ingenomen, het
hart pompt het bloed sneller
door uw aderen, de bloedva
ten van uw armen en benen
zetten uit, zodat het weefsel
daar extra hoeveelheden
energie krijgt. Uw lichaam is
klaar voor de aanval. Dui
zend jaar beschaving heb
ben deze oerreactie niet kun
nen smoren. Maar uw
beschaving heeft wel nage
laten om u te leren met deze
energie om te gaan. Mis
schien dat u zelfs schrikt van
uw eigen spontane reactie,
en angstig wordt om de zelf
beheersing te verliezen. U
voelt zich ongemakkelijk bij
de spanning die uw lichaam
opbouwt. Toch heeft deze
spanning een positieve func
tie. Ze is onderdeel van de
zogenaamde vecht-vluchtre-
actie; een aangeboren auto
matische reactie, die voor de
oermens een overlevings-
functie had. Ze spoorde hem
aan om met zijn knots of bijl
eens flink uit te halen als
anderen zijn rechten overtra
den. Ofschoon we al lang
niet meer met knotsen en
bijlen over straat lopen, is
deze vecht-vluchtreactie nog
wel actief in ons. Ze voorziet
ons van de energie om soci
aal weerbaar te kunnen func
tioneren. Nu met meer om
met anderen op de vuist te
gaan, maar om door middel
van intelligent gedrag voor
onze rechten uit te komen.
Het is de kunst om deze
opeenhoping van energie
goed te leren hanteren in
conflictsituaties. Ze moet
niet helemaal worden weg
gestopt, want dan wordt u te
lui om nog van u af te bijten.
De stress mag ook niet te
hoog oplopen. Als u te
gespannen bent, neemt de
nauwkeurigheid van uw
reactie ook af. Een hevige
woede-uitbarsting lucht mis
schien wel op, maar maakt
de ander nog niet duidelijk
wat u precies van hem of
haar wilt. Als u uw stress
positief wilt gebruiken, spre
ken we van positieve stress
management. Hoe pakt u dat
nu in de praktijk aan?
Stress heeft een signaal
functie. Zie de spanning in
uw lijf als een signaal. De
oermens in u zegt dat
iemand inbreekt op uw rech
ten. Onderzoek wat er pre
cies gebeurt en welk recht in
uw geding is. Misschien
heeft de oermens voor niets
aan de bel getrokken en is er
sprake van vals alarm. Maar
mogelijk dat anderen inder
daad uw rechten bedreigen.
Stel de aard van de drei
ging vast. Wees daarbij spe
cifiek en stel vast welk recht
in het gedrang komt. Beperk
u niet tot algemeenheden
zoals 'Anderen houden nooit
rekening met me' of 'Ik ben
ook altijd de klos'. Stel voor
uzelf vast, welk recht door
anderen bedreigd wordt.
Dus bijvoorbeeld, 'Jan
bepaalt dat ik het raam open
doe' en 'Emma eist dat ik
niet boos ben'.
Blus de stress niet onmid
dellijk uit. De opeenhoping
van spanning motiveert u tot
actie. Het is de brandstof om
uw weerbaarheid naar ande
ren te verdedigen. Ga daar
om niet elke spanning
meteen uitdoven met de
gedachten als 'Laat ik maar
niet moeilijk doen' of 'Ik kan
me hier maar het beste bij
neerleggen'.
Gooi geen olie op het vuur.
Ga er ook niet toe over om
de stress nodeloos op te
voeren. Overdrijf de situatie
niet met overwegingen als
'Hier kan ik niet tegen' of 'Ik
zal hem/haar eens leren'.
Houd de spanning op een
hanteerbaar niveau door
goed zicht te houden op de
aard van de dreiging.
Wijs de ander op uw rech
ten. Zeg duidelijk tegen de
ander hoe hij/zij uw rechten
negeert. Maak duidelijk dat u
dit niet accepteert.
Menig ouder heeft het hoofd gebroken ovUr
deze of gene vraag. Vaak moeten we al blo
zend zoon- of dochterlief het antwoord
schuldig blijven. En waarom? Omdat we er
nooit bij stil hebben gestaan. Omdat we
gewend zijn aan de dingen om ons heen, ze
accepteren als alledaags en onveranderlijk.
We zetten te weinig vraagtekens bij datgene
wat we al jaren achtereen doen. Elke dag
maar weer. Nu zullen de consequenties van
zulk routinematig gedrag in het privéleven
wel meevallen. Een mens is immers een
gewoontedier. Mensen accepteren de
gewoontes van hun partner, leren er mee
leven. 'Zo is hij nu eenmaal en veranderen
doet ie toch niet, dus waarom er moeilijk
over blijven doen?'
In het bedrijfsleven echter kunnen gewoon
tes of verstarde procedures nare gevolgen
hebben voor de marktpositie en continuïteit
van de onderneming. Stilstand is immers
achteruitgang. Nieuwe ideeën staan aan de
basis van succes en kunnen gegenereerd
worden door de bestaande gebruiken onder
vuur te nemen. En dat allemaal door het stel
len van die ene simpele vraag: waarom?
Het belang van het stellen van de waarom
vraag kan duidelijk worden gemaakt aan de
hand van enkele voorbeelden, uit het
(bedrijfs-)leven gegrepen. Een producent
van camera's vroeg zich ooit eens af waarom
een fototoestel geen ingebouwde flitser zou
kunnen hebben. Op die manier zou de
gebruiker verlost worden van de verplichting
tot de aanschaf van een apart flitsapparaat
(in die tijd een gigantisch bouwwerk).
Geklungel en gestuntel met aparte tassen en
apparatuur zou zo tot het verleden gaan
behoren. Met het stellen van de waarom
vraag was het antwoord eigenlijk al gegeven.
De onderneming ontwikkelde een fototoestel
met ingebouwde flitser, wat ook commer
cieel zou worden. Een collega-producent
vroeg zich vervolgens af waarom zoveel rol
letjes die ter ontwikkeling werden aangebo
den geen enkele foto bevatten. Na onderzoek
bleek dat de helft van de vrouwen niet of
nauwelijks in staat was een filmrolletje ade
quaat in de camera in te brengen. Daarom
introduceerde hij een nieuw systeem voor
het inbrengen van films ('automatic load')
dat aan voornoemd bezwaar tegemoet
kwam. Zelfs de grootste kluns kon zo een rol
letje verwisselen.
In het bedrijfsleven kan op de vraag 'waarom
zijn bananen krom' niet worden volstaan met
het antwoord 'want als ze recht zijn vallen ze
om'. Een doordachte en kritische analyse van
de aanvaarde opvattingen in de bedrijfstak
maakt meer dan eens het verschil uit tussen
succes of falen. Vertrekpunt bij zo'n analyse
is de behoefte van de consument. Daar zijn
de antwoorden te vinden. De vragen? Die
moeten we zelf stellen!
De zaken die de heren
Hanemaaijer en Van der
Sluijs aangeven in het
interview van twee weken
geleden in uw krant spelen
bij veel beroepen een rol.
Taakverzwaring, minder
salaris, van zelfstandig
ondernemer naar werkne
mer, minder medewerkers
op de werkvloer, gedwon
gen ontslagen en meer
administratief personeel,
mondiger wordende men
sen en besmettingsgevaar
voor ziekten past allemaal
in deze tijd.
Het kan frustrerend gaan
werken als je deze veran
deringen niet kunt relative
ren. De rek is er vooral uit
als je het allemaal al eens
een keertje hebt meege
maakt en dat je vaststelt
dat het allemaal best wel
goed ging. Het is heel vaak
moeilijk om met de tijd
mee te gaan en vooral
voor oudere mensen geldt
het op de hoogte blijven
van snelle veranderingen
als een probleem. Vaak
moet iets razendsnel. En
dan moet je op de tenen
lopen om het bij te houden
en wensen we niet eens
kritisch naar onszelf te kij
ken of we het wel allemaal
goed doen of hebben
gedaan. Is mijn vak een
roeping, of doe ik het om
het geld?
Ik denk dat het zich ver
schuilen achter enge ziek
ten in deze tijd niet op z'n
plaats is. Natuurlijk is Aids
gevaarlijk, maar het is
altijd zo geweest dat ziek
tes voor arsten een bedrei
ging konden vormen.
Denk maar aan malaria,
builenpest, open tbc enzo
voorts. Het adviseren aan
hun kinderen dat ze geen
medische studie moeten
volgen, zegt al genoeg
over de wijze waarop de
heren bezig zijn. Juist in
hun beroep zouden ze van
hun hobby hun werk moe
ten maken. Je kunt
immers mensen helpen, in
voor- en tegenspoed....
Dat de broers meer verdie
nen met een universitaire
studie heeft overigens niks
met het ziekenhuis te
maken maar met hun
levensopvatting. Want
kennelijk heeft de ene
broer een beter betaalde
baan dan de ander. Hij zou
dus vooral met de broer
willen ruilen die meer ver
dient. Ik herinner me nog
een opmerking van een
arts uit Middelburg. Die zei
tegen me: „Als mens zijn
we gelijkwaardig, maar u
bent niet mijn gelijke".
Deze opvatting - hoe ver
nederend ook - past ook bij
de beide heren die de
voorkanten van De Faam
en De Vlissinger sierden,
twee weken geleden.
Yvonne Mycres
Koepel 36
Middelburg
De Rosenburchschool in de
Middelburgse wijk Dau-
wendaele stond de afgelo
pen weken in het teken van
afval. Leerlingen van alle
groepen werkten ruim
twee weken aan een
milieu-educatieproject, dat
vorige week dinsdag resul
teerde in een tentoonstel
ling. Met hulp van ouders,
gemeentelijke diensten,
het Milieu-EducatieCen-
trum en docenten leerden
de kinderen welke stoffen
en handelingen schadelijk
zijn voor het milieu en hoe
ze zelf iets kunnen doen
om hun omgeving leefbaar
te houden.
Directeur H. Koole van de
Ros.enburch is enthousiast
over het project. „Het hele
onderwijsprogramma was de
afgelopen weken op het milieu
afgestemd. Alle groepen kon
den er op hun eigen niveau
aan meedoen, voor iedere
leeftijd is er wel een aankno
pingspunt te vinden. De mees
te kinderen waren erg gemoti
veerd. Het is voor hun natuur
lijk ook iets heel anders dan
het gewone onderwijspro
gramma."
Het milieu-educatieproject
werd ondersteund door Ella
Looten, wijkbemiddelaar
sociale vernieuwing in Dau-
wendaele. Koole: „Zij heeft
ons veel werk bespaard,
omdat zij natuurlijk beter de
weg wist naar diverse
gemeentelijke instanties. Het
sociale vernieuwingsaspect
van het project zit daar in dat
de kinderen leren alert te zijn
om hun omgeving leefbaar te
houden, bijvoorbeeld door
samen het plein en de school-
omgeving schoon te maken.
Verder hopen we dat het pro
ject uitstraling heeft naar de
ouders. Als zij iets doen dat
tegen de milieuregels is, kan
een kind hen daarop wijzen."
Ouders die deskundig zijn op
milieugebied, hebben tijdens
de projectweken lezingen
gehouden. De Gemeentereini
gingsdienst demonstreerde de
werking van een vuilniswagen
en de gemeentelijke onder
houdsploeg vertelde de leer
lingen over de verzorging van
de plantsoenen in de wijk. Het
Waterschap informeerde de
school over waterzuivering en
het MicMec Walcheren en de
Zeeuwse Bibliotheek zorgden
voor aanvullende documenta
tie.
Voor de jongste leerlingen, de
kleuters, bracht het milieupro
ject niet zo veel nieuws. „Het is
hun dagelijks werk om met
afval, zoals oude eierdozen en
blikken, te werken," zegt kleu
terleidster Truus van Eenen-
naam. Nieuw in de klas zijn
gescheiden afvalbakken. „Ver
der hebben we het reken- en
taalonderwijs op het project
afgestemd. Bijvoorbeeld door
te praten over de A van afval
en dergelijke. We hopen dat
we de leerlingen een beetje
bewust kunnen maken van het
milieuprobleem, zonder dat ze
er bang van worden."
De volgende groep van de
Rosenburch maakte onder
meer broches van afgedankte
kleurpotloodjes en een dorp
van afval, het Troepdorp. De
provincie Zeeland leverde een
hoeveelheid linnen tassen die
door de leerlingen van groep
vier, vijf en zes zijn beschilderd
met een bloem en de naam
Rosenburch. Wie iets van
school naar huis wil meene
men, kan daarvoor, in plaats
van een plastic zak, een van
deze linnen tassen gebruiken.
De bovenbouwgroepen bestu
deerden het geschiedkundige,
aardrijkskundige en biologi
sche aspect van het afvalpro
bleem. Bij geschiedenis leer
den ze onder meer dat afval
naast schadelijk ook nuttig en
leerzaam kan zijn. Uit voorwer
pen in een hunebed of in
opgravingen is immers de
leefwijze van eerdere bescha
vingen af te lezen. Verder
bouwden de oudste leerlingen
van tafels, karton en oude lap
pen huisjes waar de jongste
kinderen in kunnen spelen.
Alle geproduceerde werkstuk
ken waren vorge week in de
school te zien. Enkele stukken
vinden mogelijk een plaatsje in
het Ontmoetingscentrum Dau-
wendaele.
De Stichting Educatief Toeris
me Zeeland Oranjezon ver
zorgt gedurende het hele jaar
korte cursussen, lezingen en
excursies over historie, natuur
en cultuur van Zeeland, voor
toeristen en voor belangstel
lenden uit de regio. Het is voor
het eerst dat de Stichting een
educatief toeristisch program
ma in deze vorm aanbiedt.
Oranjezon heeft een afwisse
lend programma opgesteld,
waarin inleidingen en excur
sies worden verzorgd door
diverse deskundigen. De stu
dieweek - die wordt geopend
door gedeputeerde G. de Kok
in Bos en Duin in Oostkapelle -
is ingedeeld in thema-dagen,
zoals de Dag van de Land
bouw, Dag van de Stad en Dag
van de Kunst.
Deskundigen die medewer
king verlenen zijn onder ande
ren J. Markusse, oud-voorlich
ter van de ZLM, de Middel
burgse stadsarchivaris P. Sijn-
ke en kunsthistorica J. van
Paaschen. De cursisten krijgen
de Zeeuwse film 'Het is een
schone dag geweest' te zien en
maken excursies naar onder
meer Loverendale, de Haring
vreter, het Middelburgse stad
huis en door Domburg. De
organisatie verwacht dat ook
de deelnemers, die met de
omgeving bekend zijn, het een
en ander over Walcheren kun
nen vertellen.
Een beeld van de show bij Steketee Damesmode.
Waar zo'n tachtig jaar gele
den handdoeken en linnen
goed werden verkocht
showden vorige week man
nequins de laatste zomer
collectie van Steketee
Damesmode.
Eigenaar R. Geervliet hield
vorige week open huis in zijn
filiaal in de Lange Zelke, met
als trekpleister een mode
show. Een greep uit de collec
tie werd getoond aan vaste
klanten en andere belangstel
lenden. Twee doelgroepen zijn
sterk vertegenwoordigd in het
inkoopbeleid: de klassieke
vrouw van middelbare leeftijd
en de jonge modieuze vrouw
die kleding zoekt in de grotere
maten.
Omdat de twee doelgroepen
speciale aandacht vragen
geeft Geervliet zijn personeel
een intensieve opleiding en
begeleiding in klantgericht
denken.
„De leeftijd van de
vrouw is niet belangrijk, wèl
het type vrouw," zegt Geer
vliet. „Zij moet te allen tijde
tevreden de deur uit gaan met
een kledingstuk dat bij haar
past."
De Stichting Welzijn Oude- Toerisme Zeeland Oranje-
ren Platteland Walcheren zon houden van 16 tot en
en de Stichting Educatief met 20 mei een vakantie
studieweek, onder het mot- voor Zeeuwse 55-plussers
to 'Leer mij Walcheren ken- die eens 'toerist in eigen
nen'. De week is bedoeld streek' willen zijn.
Els Bostelaar.
Bostelaar denkt dat Randstad-
ters niettemin eerder de tele
foon pakken. „Als ze daar een
discussie hebben, zo maar aan
tafel, en ze komen er niet uit,
dan bellen ze de bibliofoon. De
Zeeuwen komen tot nu toe
meer met gerichte en door
dachte vragen".
De medewerkers van de afde
ling inlichtingen van de
Zeeuwse Bibliotheek die de
Bibliofoon in hun werktaak er
bij kregen noteerden alle vra
gen van de afgelopen zeven
maanden op een lijst. Vragen
over boeken en/of schrijvers,
teksten van liedjes, godsdien
stige vragen en vragen over
bedrijven staan er op geno
teerd. Maar ook opvallende
vragen. Bijvoorbeeld: wanneer
bezocht koningin Beatrix de
paus. Verder vroeg een beller
welke sport er wordt beoefend
in Twickenham en hoeveel
nummer één hits de Beatles in
Nederland hadden. Ook werd
er gevraagd hoeveel inwoners
Amsterdam heeft en in welke
stad in Duitsland in de nacht
van 28 op 29 mei een Turks
gezin werd vermoord.
Bostelaar toont in het kantoor
van haar medewerkers de rij.
naslagwerken waaruit kan
worden geput. Maar dat blijkt
niet alles. „Ergens in een dorp
op Beveland woont een man
die alle voetbaluitslagen bij
houdt. Hem bellen we ook
vaak. En zo zijn er meer men
sen van wie we weten dat ze
over een bepaald onderwerp
alle gegevens bijhouden. Het
leuke is dat je met die mensen
een band krijgt. Overigens ver
melden we bij het beantwoor
den van vragen altijd de bron.
Ook verwijzen we vaak naar
andere instanties. In principe
weten wij niks. We zoeken het
alleen op". Behalve particulie
ren bellen ook veel bedrijven
naar de Bibliofoon-medewer-
kers. „Die vragen vooral adres
sen van instanties of toeleve
ringsbedrijven".
vraag de douane, vliegtuig
maatschappijen en de ambas
sade, helaas kregen we drie
antwoorden. We hebben ver
volgens die man teruggebeld
en hem alle antwoorden door
gegeven. Zoiets is vervelend
omdat we er naar streven de
mensen te helpen".
Toen de Zeeuwse Bibliotheek
met de Bibliofoon begon had
den de medewerkers in eerste
instantie het idee dat het een
overbodige luxe zou zijn. Aan
de balie konden mensen
immers vragen stellen en er
was een afdeling waar ook
telefonisch vragen konden
worden gesteld. Nu blijkt dat
de aard van de vragen dankzij
de bibliofoon is veranderd.
„Vragen die mensen niet aan
de balie durven stellen, durven
ze wel via de telefoon te vra
gen. Er is dus een heel ander
publiek geïnteresseerd dan we
voor de Bibliofoon konden
bedenken".
In een folder wordt het nut van
de telefonische vraagbaak def
tig omschreven als informatie
die een belangrijke factor is
geworden in een samenleving
vol informatie-overvloed. „De
burger", aldus nog steeds de
folder, „dreigt door de bomen
het bos niet meer te zien. In
een dergelijke informatiejung
le kan de bibliotheek een
uiterst zinvolle taak vervullen
door de informatie niet alleen
te verzamelen maar ook te ont
sluiten en op een gebruiks
vriendelijke manier ter
beschikking te stellen aan
iedereen".
Els Bostelaar stelt vast dat niet
alleen de bellers wijzer wor
den. „Ook wij worden met de
dag wijzer. Niet dat we elk ant
woord onthouden, maar veel
bellers vragen om interessante
informatie. Dan is het leuk om
Het echtpaar Van den Hoek (rechts) met hun personeel in
de Tearoom.
Het bakkersechtpaar Van
den Hoek uit Sint Maar
tensdijk heeft vorige week
de deuren geopend van
hun Tearoom Van den
Hoek in de Middelburgse
Lange Delft. Adriaan van
den Hoek stamt uit een
bakkersgeslacht dat al
meer dan honderd jaar een
bakkerij aan de Markt van
Sint Maartensdijk heeft.
Omdat de wat luxere pro-
dukten waarschijnlijk
beter aanslaan in de 'grote
stad' dan in een dorp heb
ben Adriaan en Natalie van
den Hoek de stap naar Mid
delburg genomen.
Adriaan van den Hoek heeft in
Antwerpen een zevenjarige
opleiding gevolgd tot banket
bakker. „Mijn produkten zijn
dan ook een beetje Belgisch",
zegt Van den Hoek. Zijn specia
liteit is het maken van bon
bons, stuk voor stuk kunst
werkjes. Alles wordt in de
eigen bakkerij gemaakt. De
produkten van Van den Hoek
zijn diverse keren getoetst
door de jury van de Nationale
Vakwedstrijden, en niet zonder
resultaat. Het aantal prijzen en
eervolle vermeldingen is
indrukwekkend. Van den Hoek:
„We gaan het nu ook eens in
Middelburg proberen. De luxe
produkten zullen hier waar
schijnlijk meer aftrek vinden".
In de Tearoom aan de Lange
Delft was voorheen bakkerij
Ras gevestigd. „Het interieur
was danig verouderd. We zijn
een dag of tien bezig geweest
met modernisering van de
zaak. De eerste reacties van
het publiek zijn zeer positief",
aldus Van den Hoek.
antwoorden te zoeken. De
meeste onthoud ik wel. We
stellen wel eens gekscherend
vast dat we in staat zijn om een
nieuwe versie van Triviant te
schrijven".
FOTO ANDA VAN RIET
„Helaas", verzucht Bostelaar,
„moeten we ook wel eens nee
verkopen. Een voorbeeld: een
man belde ons met de vraag
hoeveel rookwaren hij mocht
meenemen van Bangkok naar
Peking. We belden met die
juweliers te vinden met hun
collectie trouw- en verlovings
ringen en kunnen bruidsparen
in spe ideeën opdoen voor een
feestlocatie, voor de bruid
staart, de huwelijksreis en wat
dies meer zij.
Een medewerker van de
gemeente Borssele vertelt
over de huwelijksvoltrekking
en wat daarbij komt kijken. Een
notaris kan informatie ver
strekken over samenlevings
contracten, huwelijkse voor
waarden en dergelijke. Als de
beurs aanslaat willen de orga
nisatoren twee keer per jaar
een dergelijke beurs houden in
Zeeland. De Stenge is beide
dagen geopend van 11 tot 18
uur.
Jeanine Simons in haar winkel.
Sinds ruim een week huist
in de Hobeinstraat in Vlis-
singen het Onderdeurtje:
een winkel annex atelier in
zelfmaakkinderkleding.
Eigenares Jeanine Simons
heeft haar droom eindelijk ver
wezenlijkt. Met de Détex- en
Costumièreopleiding op zak
heeft zij de leiding over een
geheel naar eigen idee en op
eigen kracht ingerichte kinder
modezaak.
Kleurrijke rekken hangen vol
met in het atelier vervaardigde
kinderkleding voor de leeftijds
groep van nul tot zes jaar. De
exclusiviteit blijkt uit het feit
dat er van elk kledingstuk
slechts één is gemaakt en dat
bij hoge uitzondering op aan
vraag in een andere maat
wordt geleverd. „Ik bepaal zelf
wat ik maak en koop gericht de
stoffen in," zegt Simons.
„Klanten kunnen wel met
opdrachten komen die ik dan
binnen redelijke tijd kan ver
wezenlijken." Het Onderdeur
tje verzorgt ook algemene kle-
dingreparaties.
In de Stenge in Heinkens
zand wordt 23 en 24 april
de eerste Love Honey-
moonbeurs gehouden.
Deze beurs 'voor verliefden
en verloofden' belicht alles
-wat met 'de mooiste dag
van je leven' te maken
heeft. Ook fnensen die
gaan samenwonen kunnen
gebruik maken van de
informatie op de beurs.
Veel ruimte op de de beurs is
ingericht voor de bruidsmode.
leder uur wordt een compleet
modeprogramma gepresen
teerd, waarin - naast het
bruidspaar - ook aandacht is
voor de bruiloftsgasten. Ver
der zijn op de beurs diverse
