Provincie Zeeland
Traverse
Groede
Herindeling gemeenten
Westerschelde in beeld
COMMISSIES
Provincie Zeeland
Bekendmaking -
OP DE VOET GEVOLGD
door Hauk Breedveld
Hauk Breedveld
Bekendmaking
Ontwerp-intentieprogramma
bodembeschermingsgebieden
Zeeland
Aanvraag Gieterij Middelburg
Bijlage
Warmte
Woensdag 24 maart 1993
DE FAAM
13
Abdij
y'/y i 'v.v
"De zin van de Westerschelde" is de titel van een brochure over
de Westerschelde. Het boekwerkje belicht de problematiek in en
rond de rivier. Het is geschreven naar aanleiding van het be-
leids- en beheersplan dat is opgesteld door het rijk, de provincie
Zeeland en de gemeenten en waterschappen die aan de Wester
schelde grenzen. In de brochure wordt vanuit drie invalshoeken,
economie, milieu en natuur, naar de Westerschelde gekeken.
De Westerschelde is van groot
economisch belang. De havens en
industrie bij Vlissingen en in de
Zeeuws-Vlaamse Kanaalzone bie
den aan ruim 12.500 mensen
werk. Ook de binnenvaart neemt
op de Westerschelde een belang
rijke plaats in. Bovendien leent de
Westerschelde zich voor visserij,
hoewel deze inkomstenbron door
de vervuiling afneemt, en voor re
creatie. Het strand is daarbij de
grootste publiekstrekker.
De Westerschelde is ook een be
langrijk natuurgebied. Het her
bergt o.a. vogels, die bij eb de
droogvallende slikken en platen
bezoeken, en dient als rustplaats
om trekvogels te laten overwinte
ren. Ook fungeert de rivier als
'kraamkamer' voor verschillende
vissoorten zoals tong, garnalen,
schol en schar.
De Schelde vindt haar oorsprong
in Frankrijk. Hier stroomt zij, on
der de naam L'Escaut, 95 km
langs dichtbevolkte gebieden als
Arras, Lille en Tournaix. Daarna
vervolgt zij 200 km haar weg, als
de Schelde, door België om ten
slotte uit te monden in het estuari
um van de Westerschelde.
De stroming van de rivier door de
dichtbevolkte gebieden brengt
vervuiling met zich mee. Afval van
de bewoners en van industrieën
wordt in de rivier geloosd. Frank
rijk zuivert de helft van haar orga
nisch afval. België doet dit voor
een derde en Nederland voor
twee derde.
De vervuiling, organisch en
anorganisch, doet zijn invloed
gelden in de hele Westerschel
de tot en met de Noordzee.
Vissoorten, vogels en zeehonden
blijven weg door verslechtering
van de kwaliteit van het water.
De Westerschelde vervult verschil
lende functies - economische, mi
lieu en natuurgebieden, die niet al
tijd met elkaar zijn te verenigen.
Het fourageren van vogels in na
tuurgebieden bijvoorbeeld en aan
de andere kant het opkomende
toerisme.
De brochure De zin van de Wes
terschelde" probeert de verschil
lende probleemgebieden uit te leg
gen.
De brochure is gratis te ver
krijgen bij het provinciale in
formatiecentrum, Abdij 9 in
Middelburg, tel. 01180-
31400.
Nieuws
Abdij Nieuws is de
informatierubriek van
de Provincie Zeeland.
Redactie:
Bureau Voorlichting,
Abdij 6, postbus 6001,
4330 LA Middelburg,
telefoon 01180 31392
Een bedrag van achthonder-
duizend gulden is nodig voor
de aanleg van een fietspad
langs de traverse Groede
(Zeeuwsch-Vlaanderen). Het
bedrag is voldoende om ook
de klinkerbestrating van de rij
baan te vervangen door een
asfaltlaag. Het dagelijks pro
vinciebestuur stelt provinciale
staten voor dit geld vrij te ma
ken.
Als de staten acoord gaan met het
verstrekken van dit krediet, wordt
op korte termijn een eind gemaakt
aan de onveilige verkeerssituatie
en de verkeersoverlast op de tra
verse Groede. Het langzaam en
snel verkeer wordt gescheiden
door het aanleggen van een fiets
pad langs de traverse. Voor de
aanleg van deze voorziening is het
nodig de rijbaan een eindje op te
schuiven. Van de gelegenheid
wordt gebruik gemaakt de hoofd
rijbaan te vóórzien van een asfalt
laag. Zo komt er ook een eind aan
de geluid- en trillinghinder. Voor
fietsers ontstaat een veiliger ge
heel omdat ook de aansluitende
wegen zijn voorzien van een fiets
pad.
Aanvankelijk stond dit karwei niet
op de nominatie om dit jaar aan te
pakken. Inmiddels heeft het minis
terie van verkeer en waterstaat
besloten de aanleg van het fiets
pad te betalen uit de "bijdragere
geling wegverkeersvoorzienin-
gen", maar dan moet wel voor de
zomer met de klus worden begon
nen. Met de vergoeding voor de
aanleg van het fietspad is veertig
procent van de totale kosten ge
dekt. Vandaar het voorstel de
werkzaamheden nu aan te pakken
en een bedrag van vier ton ten las
te te brengen van de wegenmidde
len. Het is de bedoeling dat de ge
meente Oostburg tien procent,
tachtigduizend gulden, voor zijn
rekening neemt.
Nu het rijk steeds meer taken afschuift naar lagere overheden wordt het tijd
de gemeenten te versterken. Samenwerking tussen gemeenten is geen echte
oplossing. De democratische besluitvorming en controle komt dan in het
gedrang. Herindeling is het juiste antwoord, vinden gedeputeerde staten.
De huidige zes gemeenten op
Schouwen-Duiveland samen
voegen tot één gemeente. Dat
zelfde doen met Tholen en Sint
Philipsland. Op Walcheren zor
gen voor één plattelandsge
meente naast de twee stedelij
ke gemeenten Vlissingen en
Middelburg. Instemmen met
de gemeentelijke initiatieven
tot samenvoegen van de ge
meenten Kortgene en Wissen-
kerke op de Bevelanden en
Sluis en Aardenburg in
Zeeuwsch-Vlaanderen. In grote
lijnen is dat de inzet van het
overleg dat het college van
gedeputeerde staten wil aan
gaan met de betrokken ge
meentebesturen in Zeeland.
Het groter maken van gemeenten
is nodig om gemeenten in staat te
stellen zelf meer taken op te pak
ken en daar ook de mensen voor
in dienst te hebben. Dat is nodig
omdat gemeenten in toenemende
mate meer zaken zelf kunnen re
gelen zonder dat hogere overhe
den voorschrijven hoe het moet.
Hogere overheden schuiven taken
af, decentralisatie in de vaktaal,
naar een bestuurslaag die zo dicht
mogelijk staat bij de inwoners van
een gebied, en dat is de gemeen
te. Volkshuisvesting is daarvan
een voorbeeld. Bij het uitvoeren
van taken kunnen gemeenten ge
bruik maken van de regelingen en
bijdragen van provincie en rijk.
Daar is deskundigheid voor nodig
en tijd om te overleggen over het
rea-liseren van plannen. Eén of
twee personen bij een kleine ge
meente kunnen nu eenmaal niet
behappen waar een grotere ge
meente bijvoorbeeld zes personen
voor in dienst heeft. Datzelfde
geldt voor het bestuur van een ge
meente. De wethouders in een
kleine gemeente doen dat werk
als bijbaan. Dat kan ook niet an
ders want de vergoeding voor een
wethouder in een gemeente van
rond de vijfduizend inwoners is on
geveer net zo hoog als die voor
een raadslid in een gemeente van
rond de vijftigduizend inwoners.
Komt een gemeente boven de
twintigduizend inwoners dan wordt
het wethouderschap een volledige
baan en krijgt men daar ook naar
betaald.
De afgelopen jaren zijn ge
meenten wel steeds meer
gaan samenwerken. Soms zo
ver dat het meer lijkt op het
ondervangen van de nadelen
van een te kleine schaal dan
op het maken van bestuurlijke
afspraken, vindt het college
van gs. De praktijk laat zien
dat dan weinig overblijft van
de bemoeienis van gemeente
raden. De invloed van ge
meenteraden op het bestuur
van een samenwerkingsver
band is vaak gering.
Volgens de rijksoverheid moeten
gemeenten op zijn minst zes- tot
zevenduizend inwoners hebben
willen ze zelfstandig kunnen blij
ven. Het dagelijks provinciebe
stuur zou die ondergrens het liefst
fors hoger maken. Niet alle pro
blemen zijn op te lossen door
schaalvergroting van gemeenten.
Ook in de toekomst is het nodig
dat gemeenten onderling bestuur
lijke afspraken maken, is de rede
nering. En dan moeten gemeenten
wat aan elkaar gewaagd zijn. Dat
is te bereiken door de onderlinge
verschillen niet al te groot te ma
ken. In zijn algemeenheid is er
sprake van een redelijk machts
evenwicht als gemeenten niet klei
ner zijn dan ruim twintigduizend in
woners.
Lukt het de provincie om tot over
eenstemming te komen met de
gemeentebesturen dan komt de
nieuwe gemeente Schouwen-Dui
veland, zo'n dertigduizend inwo
ners, ruimschoots aan die grens.
Tholen en Sint Philipsland overstij
gen gezamenlijk ook de twintigdui
zend inwoners. De Walcherse plat
telandsgemeenten komen in de
buurt van de twintigduizend. Het
precieze inwonertal hangt ook af
van de discussie over de gemeen
ten Arnemuiden en Valkenisse.
Volgens gs zijn er argumenten om
de gemeente Arnemuiden samen
te voegen met Middelburg, en een
deel van Valkenisse op te laten
gaan in de gemeente Vlissingen.
Gs accepteert het samengaan
van de gemeenten Kortgene
en Wissenkerke. Gezamenlijk
komen ze aan een inwonertal
van 6.700 en dat is boven de
door het rijk gestelde onder
grens. Datzelfde geldt voor de
gemeenten Sluis en Aarden
burg die samen net boven de
zesduizend inwoners uitko
men. Het dagelijks provincie
bestuur sluit niet uit dat in een
later stadium alsnog gekeken
wordt naar de meest wenselij
ke situatie voor deze twee
nieuwe gemeenten.
Gs willen eerst zien rond te komen
met Tholen/St. Philipsland, Schou
wen-Duiveland en Walcheren. Deze
"voorlopige eindsituatie" is op zijn
vroegst bereikt over ongeveer
twee jaar. Voor het overleg met
de gemeenten staat sowieso al
een periode van zes maanden. Als
uiteindelijk provinciale staten ac-
coord zijn gegaan heeft de minis
terraad nog een half jaar de tijd
om een besluit te nemen. Voor
Zeeuwsch-Vlaanderen geldt dat
dan geen enkele gemeente onder
de grens zit van zesduizend inwo
ners. Maar, zegt het dagelijks pro
vinciebestuur, gelet op de functie
van de Kanaalzone, gaat de voor
keur er naar uit daar tot een inde
ling te komen die een optimale be
langenbehartiging van dat gebied
mogelijk maakt. Over een paar
jaar verder kijken dus.
In de vergadering van 16 april ne
men provinciale staten een besluit
of zij het met deze visie van hun
dagelijks bestuur eens zijn. Is dat
zo dan krijgen de betrokken ge
meentebesturen zo spoedig mo
gelijk een uitnodiging voor het
overleg over de herindeling.
Donderdag 1 april, aanvang
10.00 uur, vergadert de Pro
vinciale Planologische Com
missie.
Op de agenda staan twee brieven,
een reactie op het Trendrapport
volkshuisvesting 1992 en verste
delijking in de periode 1995-2005.
De commissie praat verder over
de ontwerpstreekplanafwijking
"Bedrijfsterrein Poortvliet" de
ontwerpantwoordnota over de in
gediende bezwaarschriften, ont-
werp-waterhuishoudingsplan, ont-
werp-landinrichtingsplan
Walcheren, ontwerp-provinciaal af-
valstoffenplan inclusief de streek
planuitwerking, ontwerp-bodembe-
schermingsgebieden en het
ontwerp-sociaaleconomisch be
leidsplan 1993-1997.
De stukken voor de vergade
ring liggen ter inzage in het in
formatiecentrum van de pro
vincie, Abdij 9 in Middelburg.
De vergadering is openbaar en
vindt plaats in het gebouw
Groenmarkt 13 in Middelburg
De tweede week van mijn reis
richting zuid-oost Azië is een
hoofdzakelijk Oostenrijkse er
varing. Ik wissel mijn overge
bleven marken in en verzilver
de eerste Travelier cheques, die
gekocht waren toen de dollar
nog laag stond royaal. Graz,
hoofdstad van de provincie
Steiernmark en gelegen in
zuid-oost Oostenrijk op een
kleine 50 km van de Sloveense
grens, is de bestemming voor
de komende vier dagen. Tho
mas, een bekende uit Dene
marken, woont samen met zijn
moeder in een royaal chalet net
even buiten de stad. Enkele
maanden geleden loodste ik
hem door de donkere straatjes
van Amsterdam. Nu was het
zijn beurt om een toer te orga
niseren.
De straten van Graz zijn be
vlekt met grijszwarte resten
sneeuw, die vorige week is ge
vallen. Het maakt de stad er
niet mooier op. Op de
straathoeken smeken moeders
en kinderen om enkele schillin
gen. Het zijn vluchtelingen uit
Joegoslavië die de laatste
maanden met grote hoeveelhe
den de grens zijn overgesto
ken. Met een kabelbaan tuffen
we naar een openluchttheater
uit de Romeinse tijd op 1000
meter hoogte. Iets verderop
staat het symbool van Graz,
een torenklok met functioneel
omgedraaide wijzers.
Halverwege de middag beland
den we, bij gebrek aan beziens-
waardiheden, in de kroeg. Dan
maar de ski-techniek wat bij
schaven. Het, door de hoge
temperaturen, dunne sneeuw-
laken zorgde voor een lange
zoektocht naar een redelijk ski
gebied. Na anderhalf uur rijden
konden we uiteindelijk pas de
latten onderbinden.
Opnieuw een afscheid. Het lijkt
of ik de eerste weken van mijn
trip niet anders doe.
Wenen is het volgende adres.
De nacht breng ik door bij Ulla,
een Deense die na de studie
haar toevlucht tot Wenen had
gezocht. Een prima mogelijk
heid om mijn Deens weer een
beetje bij te spijkeren. Met het
infoboekje Vienna op zak volg
de ik 's middags de stadsroute
langs de belangrijkste beziens
waardigheden, waarvan het
merendeel gelegen is aan de
Ringstrasse, de vier kilometer
lange straat die het oude
stadscentrum van Wenen om
ringd. Via de gezellige Karntner
Strasse, de winkelboulevard
van Wenen, loopt de wande
ling langs de Stephansdom,
één van de imposantste bouw
werken van de stad. Ik waag
een klim naar de Pummerin,
een grote bel in de toren. Een
schoonmaakbeurt zal voor het
aanzicht van de Dom geen
overbodige luxe zijn!
Na een avondje stappen, pak ik
de volgende morgen mijn volle
dig overhoop gehaalde rugzak
weer zorgvuldig in: een dage
lijkse bezigheid die ik steeds
beter onder de knie begin te
krijgen. Het is verbazinwek-
kend dat alle plastic zakken
met kleren, boeken en andere
benodigdheden iedere keer
weer een plekje in mijn rugzak
vinden.
Op loopafstand van Ulla's ap
partement ligt het Schönbrunn
Schloss. Aan de hoeveelheid
toeristen te zien moet dit een
trekpleister van Wenen zijn. Op
een zonnig plekje raak ik ver
wikkeld in een gesprek met de
bewoonster van het slot, een
oudere dame. Ze vertelt over
de vele bals en musicals die
ieder jaar opgevoerd worden. Ik
probeer haar over te halen mij
uit te nodigen om een kijkje in
het woongedeelte te nemen.
Helaas!
Tenslotte neem ik de metro en
tram naar West-Bahnhof. Net
als in het monopoliespel heeft
Wenen vier stations. Aan het
loket wordt mij verteld door te
reizen naar station Zuid. Van
mijn laatste schillingen koop ik
wat proviand voor onderweg
en na nog een hoofdstuk uit
'Een barbaar in China' van
Adriaan van Dis te hebben ge
lezen stap ik op de trein op
weg naar mijn volgende be-
stemmjqg.
Directie Milieu
en Waterstaat
Provincie Zeeland
Gedeputeerde Staten van Zeeland maken bekend dat
van 22 maart tot 1 mei 1993 ter inzage ligt het ontwerp-
intentieprogramma bodembeschermingsgebieden
Zeeland.
In het intentieprogramma bodembeschermingsgebieden
Zeeland is het provinciale beleid voor de bodembescher
mingsgebieden vastgelegd. Het programma beschrijft
de werkwijze en achtergronden bij de aanwijzing van, én
het te voeren beleid in bodembeschermingsgebieden.
De plaatsen waar het ontwerp-intentieprogramma kan
worden ingezien zijn het provinciaal informatiecentrum.
Abdij 9 te Middelburg, en de secretarieën van de ge
meenten in Zeeland. De openingstijden van het informa
tiecentrum zijn: werkdagen 9.30-12.30 uur en 13.30-
15.30 uur. Voor de openingstijden bij de gemeenten
wordt naar deze instanties verwezen.
Tot en met 30 april kunnen schriftelijke reacties op het
ontwerp-intentieprogramma bodembeschermingsgebie
den worden ingediend bij het college van Gedeputeerde
Staten van Zeeland, Postbus 6001, 4330 LA Middel
burg.
Nadere informatie over het ontwerp-intentieprogramma
bodembeschermingsgebieden kan worden ingewonnen
bij de afdeling milieubeheer van de directie milieu en
waterstaat van de provincie, de heer A. J. Vos, tel.
01180-31733, en de heer P. Meerman, tel. 01180-
31738.
Het Groene Woud 1Postbus 165, 4330 AD Middelburg
Directie Milieu en Waterstaat
Aanvraag
Gedeputeerde Staten vairZeeland maken op grond van artikel 12 van de Wet algemene bepalingen milieuhygiëne het vol
gende bekend.
Gieterij Middelburg BV te Middelburg heeft bij hen op 26 februari 1993 een aanvraag ingediend om nieuwe, de gehele in
richting omvattende vergunningen (zogenaamde revisievergunningen) ingevolge de Hinderwet, de Wet inzake de luchtver
ontreiniging en de Wet geluidhinder voor de ijzergieterij.
De inrichting is gelegen aan de Kleverskerkseweg 83 te Middelburg, kadastraal bekend gemeente Middelburg, sectie M,
nrs. 210, 211 en 209 (ged.).
Ter inzage
De aanvraag met bijlagen en overige stukken liggen voor een ieder ter inzage van 25 maart 1993 tot en met 26 april
1993 op de volgende plaatsen en tijden:
in het gemeentehuis van Middelburg, op werkdagen van 8-12 en van 13-17 uur en iedere donderdagavond van 18-21 uur
(na telefonische afspraak: 01180-75000, tst. 241);
bij de directie Milieu en Waterstaat, afdeling Milieubeheer, Het Groene Woud 1 te Middelburg, op werkdagen van 9-12 en
van 14-16 uur.
Na 26 april 1993 tot het einde van de termijn waarbinnen beroep kan worden ingesteld tegen de vergunningen, liggen de
stukken ter inzage op bovengenoemde plaatsen op werkdagen van 9-12 en van 14-16 uur.
Bezwaren
Een ieder kan bij Gedeputeerde Staten van Zeeland, Directie Milieu en Waterstaat, Postbus 165, 4330 AD Middelburg
een gemotiveerd bezwaarschrift indienen tegen de aanvraag en wel tot en met 26 april 1993.
Tegelijkertijd met het indienen van een bezwaarschrift kan een verzoek worden ingediend om persoonlijke gegevens niet
bekend te maken.
Indien daar om verzocht wordt, kunnen tot en met 19 april 1993 tegen de aanvraag mondelinge bezwaren worden inge
bracht. Hierbij wordt de aanvrager in de gelegenheid gesteld aanwezig te zijn (01180-31984). -
Het Groene Woud 1Postbus 165, 4330 AD Middelburg
Eigenlijk is er sprake van een
dubbel jubileum. Werd twintig
jaar geleden begonnen met het
maken van een gesproken krant,
na vijf jaar is daar een bijlage
naast gekomen. Die bestaat nu
dus 15 jaar. Wekelijks krijgen de
abonnees de band van 'Ons Zee
land' in de bus. En twee keer in
de maand zit daar de bijlage van
'De Zeeuwse Babbelaar' bij. Wat
dat onderdeel betreft moet ge
dacht worden aan reportages en
er is ruimte voor een stukje
Zeeuwse muziek, een Zeeuws
recept of een boek van een
Zeeuwse schrijver. 'De Zeeuwe
Babbelaar' lijkt om die reden dus
ook meer op een radiopro
gramma.
Met het gesproken weekblad ligt
dat anders. Hier gaat het om het
voorlezen van Zeeuws nieuws,
samenvattingen uit dag- en huis-
aan-huisbladen en wat men ver
der nog bij elkaar weet te sprok
kelen aan op de doelgroep
gerichte informatie.
Zo is het allemaal gekomen:
twintig jaar geleden vroeg de or
ganisatie van slechtzienden in
Zeeland aan ziekenomroep 'Ra
dio Walcheren' of het dagelijkse
Zeeuwse nieuws voor deze cate
gorie ingezetenen leesbaar zou
kunnen worden gemaakt door er
een gesproken versie van te pro
duceren. Dat heeft de ziekenom
roep toen opgepakt. En men doet
dat nog steeds, al is er nu wel
een aparte stichting als opdracht
gever. Ineke Timmerman is voor
zitter. Daarnaast is ze ook
eindredacteur van het gesproken
weekblad dat in twee ploegen
wordt ingelezen. Op dinsdag en
woensdag wordt al het nieuws
van de afgelopen week verza
meld, geordend en gelezen.
Woensdagmiddag gaat nog net
het laatste nieuws op de band en
dan moet een medewerker op
een holletje naar het voorsorteer-
centrum van PTT Post om van
daaruit de moederband snel in
Grave te krijgen. Daar zetelt het
centrum voor gesproken lectuur.
Dat centrum is verantwoordelijk
voor het op cassette zetten van
het Zeeuwse nieuws, dat als het
goed is, vrijdag met de andere
post op de deurmat ligt.
„Daarom zitten we woensdag al
tijd in tijdnood", zegt eindredac
teur Timmerman. „Er moet dan
ook niks tegenzitten, pech in de
studio of zo. Ook als de krant niet
helemaal vol zit, op een bepaald
moment moet toch de moeder
band weg".
In Grave worden tegenwoordig
zeker honderdvijftig gesproken
versies van kranten en tijdschrif
ten gemaakt. Dat is een bedui
dend grotere bedrijvigheid dan
toen 'Ons Zeeland' werd gebo
ren. Dit gesproken weekblad ge
niet nog steeds de eer het eerste
gesproken regionale weekblad
van Nederland te zijn. „En we
staan", meldt Ineke Timmerman
niet zonder trots, „ook nog
steeds boven aan het lijstje van
best gewaardeerde gesproken
kranten". Grave heeft er ooit
eens een onderzoek naar gedaan.
Men begreep niet waarom 'Ons
Zeeland' niet terugliep in aantal
abonnees net zoals andere
gesproken kranten. De eindre
dacteur schrijft deze afwijking in
gunstige zin toe aan de extra ser
vice van 'De Zeeuwse babbe
laar', waardoor 'Ons Zeeland'
minder dan andere gesproken
kranten last heeft van een regio
nale zender.
„Wij brengen Zeeuws nieuws
waarvan je kunt zeggen dat je
dat ook op Omroep Zeeland kunt
horen. Wij houden daar rekening
mee door bekende dingen kort te
houden in onze krant, omdat we
er vanuit gaan dat iedereen het
zo langzamerhand wel weet. Wij
besteden daarnaast veel aan
dacht aan de kleinere nieuwtjes.
Bovendien kunnen onze abon
nees op een tijd die ze zelf verkie
zen het gesproken nieuws tot
zich laten komen door op dat mo
ment de cassette te beluisteren.
Daar is die krant ook door ont
staan. Vroeger waren blinden,
slechtzienden, mensen met reu
ma die de krant niet kunnen vast
houden, spastici, bejaarden
afhankelijk van voorlezende huis
genoten of de buurvrouw. Nu is
het een kwestie van een druk op
een toets om een cassettebandje
te laten draaien. En wie de band
met anderhalf uur Zeeuws
nieuws wil stoppen om de draad
later weer op te pakken kan dat
met zo'n cassetteband ook
goed".
Tijd om even een buitenstaander
te laten reageren. En een gespro
ken weekblad, 'en Omroep Zee
land, is dat niet een beetje teveel
van het goede?
„Ze kunnen goed naast elkaar
bestaan", meent Middelburger
Klaas Zwier (72). Hij weet waar
hij het over heeft. Het gezichts
vermogen van Klaas is tot 2 pro
cent teruggelopen. Zijn vrouw
ziet niets meer. Beiden zijn dus
op gesproken nieuws aangewe
zen om te weten wat er in Zee
land omgaat. Volgens Zwier
vullen de gesproken media elkaar
goed aan. „Ik kan werkelijk niks
akeligs van 'Ons Zeeland' zeg
gen", vindt de Middelburger. „Of
het zou moeten zijn dat ik de bij
lage van 'De Zeeuwse Babbelaar'
soms iets te speels vind. Voor de
rest moet me van het hart dat de
mensen van 'Ons Zeeland', hoe
wel ze toch heerlijke amateurs
zijn, er een professionele boel van
maken. Je kunt goed merken dat
ze er verschrikkelijk veel tijd in
steken. Die krant wordt heel se
rieus gemaakt".
De persoonlijke benadering, de
menselijke warmte, het zijn be
langrijke factoren, die 'Ons Zee
land' tot een niet weg te denken
fenomeen hebben gemaakt. Een
gesproken krant voor een kleine
vierhonderd abonnees. Dat aan
tal moet wel met zoveel le
zers/luisteraars worden
vermenigvuldigd, want er zijn
heel wat bejaardentehuizen op
'Ons Zeeland' geabonneerd. Wat
die menselijke warmte betreft,
dreigt er in gesproken medialand
een kille ontwikkeling te naderen.
Er wordt druk geëxperimenteerd
met electronisch inlezen. Dat be
tekent dat je als abonnee straks
een mechanische stem thuis
krijgt. Een robotstem, die met be
paalde intonaties geen weg
weet. Ineke Timmerman gruwt
ervan. Ook al worden die metaal
klinkende stemmen stees verder
verbeterd, de eindredacteur
denkt toch maar liever niet aan
deze ontwikkeling. „Een bijlage
als 'De Zeeuwse Babbelaar' zou
den we zo niet meer kunnen ma
ken. Het spaart natuurlijk wel een
hoop tijd. Maar het haalt wel een
groot stuk warmte weg. Nee, wij
zitten daar niet op te wachten.
Laat ze zo'n robotstem maar voor
het lezen van een studieboek of
een technisch vakblad ge
bruiken".
