BELONING
FM
105.3
Verwaarlozing naast de deur
RADIO ATLANTIS
J.P.A. Rossël
tandprotheticus
P.de Klerk parketvloeren
Wedgwood'
CANDLELIGHT
3 K C
01180-27524
of
01184-84312
Op een Aqua ra ma waterbed
slaapt u als een roos!
GAAT VERHUIZEN
NÜ HOGE KORTINGEN OP:
waterbedden en linnengoed!
NU: Walstraat 25
STRAKS: Walstraat 54, Vlissingen, 01184-10885
ALTIJD MOOIE VLOEREN
VOOR BILLIJKE PRIJZEN
seispleinö middelburg 01180-26721
NIEUWE KUNSTGEBITTEN
BEJAARDE ZONDER GAS, LICHT EN WATER
WATERBEDDEN
Consequenties
Honderd procent
WEEKBLADEN
Verwaarlozing
Een klein beetje Sarajevo naast de deur. Zonder gas,
licht en water leeft Frans van Nieuwland (79) alleen
met niemand die zich om hem bekommert behalve
een Leger des Heils soldate. Eenzaamheid en ver
waarlozing vieren hoogtij.
SINCH 1759
SERVICE KWALITEIT GARANTIE
LANGE DELFT 50 MIDDELBURG
01180-13221
voor de vinder van mijn
gouden heren schakelpols-
ketting met plaatje, die ik
afgelopen woensdagnacht ben
verloren in de buurt van Plein
40 of Dam/Hagepreekgang.
Het betreft een erfstuk
met emotionele waarde.
De eerlijke vinder
kan mij bellen op:
93e JAARGANG NUMMER 5
3 FEBRUARI 1993
VERVOLG PAGINA
ABDIJNIEUWS
Spec, voor slechtzlttende gebitten
en Ingevallen gezichten
REPARATIES: klaar terwijl U wacht!
Informatie GRATIS
Tel. afspraken 01184-14533
HOBEINSTRAAT 52 - VLISSINGEN
Volop primeurs. Dat is hetgeen Rai autotentoonstelling dit jaar
inhoudt. Van 4 tot en met 4 februari zijn ze te zien in Amster
dam, in deze krant alvast uitgebreid informatie. Eén van de vele
noviteiten is de Renault Twingo Twingo (foto boven) waaraan
onze autoredacteur de bijnaam 'ruimte auto in de notedop' gaf.
Vrouw en Auto zocht naar typisch Engelse facetten in de Rover.
Ze kwam ze tegen, maar ook zichzelf.
De CSW in Middelburg heeft een musical ingestudeerd en wil
dat er veel publiek komt kijken. Op de pagina Uit.
De Zeeuwse Sportraad is zelfstandig geworden. Naast een
verandering van locatie is ook haar takenpakket aangepast.
Pagina Abdijnieuws.
De Seniorenkrant besteedt deze week en volgende keer
aandacht aan de sociale vernieuwing.
Abdijnieuws, de informatierubriek van de provincie Zeeland,
gaat in op het ontwerpplan voor de waterhuishouding en de
nieuwe plannen voor de verwerking van het Zeeuws afval. De
vermelding van commissievergaderingen en een hoorzitting
handelt dit keer over de mogelijk sluiting van bejaardenoorden.
Het ritme van Walcheren
Uur der waarheid nadert
voor Veerse Meergebied
gekrakeel ten spijt, nog steeds
achter de invoering van de tien
tjesheffing. „Voor de volle hon
derd procent", voegt hij er na
drukkelijk aan toe. Maar hij wil
best erkennen dat de invoering
mogelijk een iets te snel tempc
heeft gehad „Misschien hadder
we wat meer tijd moeten nemer
om nog eens te overleggen er
nog eens toe te lichten, waarorr
er voor deze oplossing is geko
zen. Want er is nog teveel simpel
weg geroepen dat er dan maai
betaalde parkeerterreiner
moesten komen. Dat is heus alle
maal afgewogen, maar misschier
is richting gebruikers en instan
ties onvoldoende duidelijk ge
maakt waarom die oplossing
moest worden afgewezen".
In het evaluatierapport laat Hoef-
kens er geen twijfel over bestaan:
voortgaan met het project is ge
rechtvaardigd. Hij voelt zich daar
bij geruggesteund door 'vele,
zeer vele persoonlijke reacties
van gebruikers en anderen, waar
onder ook bestuurders met erva
ring en stafmedewerkers van
aanverwante bedrijven en organi
saties'. Ook signaleert Hoefkens
een groeiende opvatting bij de
gebruiker dat er voor diensten
betaald moet worden.
Op dit moment is echter onzeker
heid troef waar het gaat om de fi
nanciële positie van het
Recreatieschap. In het ergste ge
val, als er geen geld zal blijken te
zijn voor extra voorzieningen, die
het gebied een meerwaarde
moeten geven, zal directeur
Hoefkens het aan de ene kant be
trekkelijk rustig krijgen want hij
hoeft niet achter allerlei zaken
aan te lopen die te maken heb
ben met die extra voorzieningen.
Aan de andere kant is daar echter
de dreiging van een roodgloeiend
staande telefoon, met aan de an
dere kant van de lijn gebruikers
die boos zijn over een zich inzet
tende verpaupering door het ont
breken van allerlei extra vormen
van service.
Er is al ergens een bordje gesig
naleerd bij een wankele steiger:
'betreden op eigen risico'. Een te
ken aan de wand. Als er niet snel
een afdoende oplossing komt
voor de financiële perikelen staan
er straks overal langs de Veerse
Meer-oever zulke bordjes...
er tegen de heffing gepro
testeerd. Directeur Adrie Hoef
kens en de zijnen hebben het
geweten: alles en iedereen viel
over hen heen. Toeristische on
dernemingen en verenigingen rie
pen, geruggesteund door
HISWA,RECRON en KNWV op
tot burgerlijke ongehoorzaamheid
om deze semi-overheidsmaat-
regel in de wind te slaan.
Zelfs staatssecretaris Gabor
schaarde zich onder de boe-
roepers en noemde de maatregel
zelfs 'middeleeuws'.
De invoering van het tientje werd
zo driftig geboycot, dat er met de
verkoop van stickers maar een
schamel bedrag kon worden bin
nengehaald. 'Het gaat ons niet
om dat tientje', riepen de pro
testerende instanties in koor.
'Dat is op zich geen probleem,
het gaat ons om het principe'.
'Leuke stellingname' zou direc-
FOTO'S ANDA VAN RIET
teur Hoefkens in een evaluatie
rapport na een seizoen van
commotie schamperen, 'maar je
onderhoudt er geen toilet mee!'
Want dat is de praktijk van de
problematiek die nu in volle om
vang op het Veerse Meergebied
af dreigt te komen. Het begint er
op te lijken dat er straks alleen
nog maar geld in kas zal zijn om
de vaste lasten van dit belangrijk
ste watersportgebied van
ZuidA/Vest Nederland te kunnen
bekostigen. Met de opbrengsten
van het Veerse Meer-tientje had
het Recreatieschap mede al die
andere uitgaven willen dekken
die nodig zijn om het recreatiege
bied een gebied met kwaliteit te
laten zijn.
Die posten dreigen nu geschrapt
te moeten worden. Dus valt er
ernstig te vrezen voor het voort
bestaan van al die vormen van
extra service als de plaatsing van
extra toiletten, de innamepunten
voor afval van chemische toilet
ten, de geruststellende aanwezig
heid van de Rode Kruisposten op
de Veersedam. Ook zullen finan
ciële mogelijkheden ontbreken
om het zomerpeil op het meer
gedurende een langere periode te
handhaven, zodat ook in het na
seizoen nog volop kan worden
geprofiteerd van steigers en trai
lerhellingen. Dat peil zal dan
waarschijnlijk veel eerder omlaag
gaan.met alle consequenties van
dien rond kwalijke geurvorming
door droogvallenden gedeelten
met onderwaterplanten die gaan
liggen rotten in de septemberzon.
En dan hebben we het nog niet
gehacÖDver de dreigende stopzet
ting van het geven van een bij
drage aan de sportvisserij voor
het uitzetten van de forel en over
de bijdrage in de kosten om de
jaarlijkse Veerse Meer-dagen te
kunnen promoten.
Geld is er ook nodig voor hand
having van een goede waterkwa
liteit. Tevens zullen er fondsen
moeten worden gevormd om
straks de herinrichting van de
Veersegatdam mede te kunnen
bekostigen.
Het is zeer de vraag of de werk
groep van protesterenden die nu
naar alternatieven zoekt en dezer
dagen de bevindingen kenbaar
zal maken toch nog, op de val
reep van het nieuwe seizoen, met
een toepasbare oplossing kan ko
men en er in plaats van de
tientjes-regeling andere geldmid
delen komen om het tot vorig
jaar nog gehandhaafde voorzie
ningenniveau te kunnen
handhaven.
Gelooft directeur Hoefkens nog
in wonderen? „Ik heb op zich
nooit in wonderen geloofd", stelt
deze duidelijk. „Maar ik acht het
niet uitgesloten dat het bedrijfsle
ven voorstellen zal doen. Ik ben
ervan overtuigd dat ze net zo
goed vinden dat we met z'n allen
moeten proberen de kwaliteit van
het gebied op peil te houden en
dat daarvoor betaald zal moeten
worden". Volgens Hoefkens zal
de discussie nu vooral gaan op
welke wijze er betaald zal moeten
worden.
Directeur Hoefkens staat, al het
trokken wordt. Post, boeken,
pennen en mokken liggen op ta
fel alsof ze er met een achteloos
gebaar zijn neergeworpen. Op de
hoek van het tafelblad staat een
emmer met een bodempje water.
Van Nieuwland is weduwenaar
en woont alleen. Gezinshulp
heeft hij niet meer (dat is enkele
maanden geleden gestopt), de
maatschappelijk werker heeft zijn
handen van hem afgetrokken en
ook zijn enige familielid, zijn
zoon, wil niets meer met hem te
maken hebben. „Dat komt door
mijn schoondochter. Die wii hier
niet komen wonen", is de enige
reden die de bejaarde er voor
heeft. Op een servieskast staan
enkele foto's van zijn overleden
vrouw en zijn zoon en kleinkinde
ren. Een bezoek brengt deze hem
ook niet valt uit de woorden van
de bejaarde op te maken, want
zijn schoondochter wil in 's Hee-
renhoek blijven wonen. Dat ver
huizen en op visite komen elkaar
niet uitsluiten dringt niet tot hem
door of hij wil het niet weten.
Hij kijkt op van zijn prakje. Een ta
nig gezicht waar de tand des tijds
zijn sporen heeft achter gelaten.
Diepe wallen onder een paar
ogen waar de lachrimpels rond
staan gegroefd. De grijze haren
staan in verschillende windrich-
tingen, wat hem een ontdeugend
Het uur van de waarheid nadert.
Vertegenwoordigers van groepe
ringen die het hardste 'schande'
hebben geroepen over de invoe
ring van het \Merse Meer-tientje,
zoeken nog steeds koortsachtig
naar andere manieren om dit wa
tersportgebied met een financië
le injectie te kunnen behoeden
voor verpaupering. De tijd dringt,
het seizoen nadert maar nog nie
mand in recreatieland weet hoe
de situatie er binnenkort uit gaat
zien. Binnenkort zal blijken of die
hevig verontwaardigde personen
en instanties werkelijk met een
houtsnijdende oplossing op de
proppen komen, of dat het hier
gaat om de spreekwoordelijke
beste stuurlui, die aan wal staan
en gemakkelijk kritiek kunnen le
veren omdat ze zelf niet voor de
moeilijkheid staan.
De feiten zijn bekend: de storm,
die vorig jaar over het Veerse
Meer trok was niet voorspeld
door Erwin Kroll en had ook in
het geheel niets van doen met
een boven de Atlantische Oce
aan ontstane storing of depres
sie. Het betrof het vragen van
een bescheiden bijdrage per ple
ziervaartuig van tien gulden voor
een seizoen lang gebruik maken
van de voorzieningen op en aan
het Veerse Meer. Een maatregel
waartoe met de rug tegen de
muur moest worden besloten
omdat het Recreatieschap als be
herende instantie anders niet
meer de eindjes aan elkaar zou
kunnen knopen, nu het rijk zo
duidelijk de hand op de knip is
gaan houden.
Het leek wel of het idee was ge
dropt om het Veerse Meer te
dempen en er één groot parkeer
terrein van te maken, zo fel werd
De Faam en De Vlissinger
maken deel uit van de Zeeland
Combinatie huis-aan-
hulsbladen
in Zeeland.
Totale oplage: 170.025.
Oplage: 24.600.
Gratis huis-aan-huis op
geheel Walcheren in
combinatie met de Vlissinger.
Totale oplage: 49.000.
Uitgave: Provinciale Zeeuwse
Courant b.v.
Administratie:
PZC
Oost-Souburgseweg 10,
postbus 18, 4380 AA
Vlissingen.
Advertentieverkoop:
L.F. Kuijs,
tel. 01180-27524.
Redactie: Ad Hanneman,
01180-81171 en Michelle
Bruggeman (ai), 01180-81170.
Redactie-adres: Postbus 5017,
4330 KA Middelburg
Fax nr. 01180-81215
Bezorging: 01184-84215.
Druk: Vink-Rotadruk b.v.,
postbus 36, 4570 AA Axel.
Druktechniek: offsetrotatie.
Sluitingstijd: advertenties
vrijdag PZC, Markt 51, 17.00 uur,
Postbus 5017, 4330 KA
Middelburg, tel. 01180-81000
Oost-Souburgseweg 10, 17.00
uur! Postbus 18, 4380 AA
Vlissingen, lel. 01184-84000.
Haar geklop heeft succes. Uit de
de slaapkamer komt een schim
tevoorschijn, gehuld in ochtend
jas en met zijn haren nog over
eind. De oude man is zichtbaar
blij zijn weldoenster te zien. „Kijk
Frans", zegt deze, „ik heb een
prakje voor je meegenomen. Een
restje van de warme maaltijd van
Door het hele huis hangt een
muffige, zure geur. De vloerbe
dekking is een collage van vlek
ken die erin zijn getrokken en
etensresten die overal verspreid
liggen, hoewel dat in het donker
grootendeels aan het oog ont-
FOTO ANDA VAN RIET
Het is donker in de huiskamer. In vanavond". Ze duwt hem de pan
de duisternis brandt alleen een in zijn handen die hij op tafel zet,
kaarsje op tafel. Tonnie de Troije
probeert buiten met haar sleutel
de voordeur te openen. Ze werkt
voor het Leger des Heils en houdt
sinds anderhalf jaar een oogje in
het zeil bij Frans van Nieuwland.
„Meneer Van Nieuwland heeft
zijn eigen sleutel aan de binnen
kant in het slot laten steken",
concludeert ze, als het haar niet
lukt de deur te openen. Met een
paar bescheiden tikjes op het
raam tracht ze hem wakker te
maken, „want hij zal waarschijn
lijk wel slapen. Meestal ligt hij
rond zeven uur al in bed". Haar
horloge duidt acht uur aan. Glu
rend door het raam kijkt ze of er
in het omfloerste kaarslicht al
enige beweging te bespeuren is.
om vervolgens een verdwaasde
zoektocht te beginnen, in het
donker, naar wat later een hand
doekje blijkt te zijn. Als hij het na
enkele minuten gevonden heeft
spreidt hij het uit op tafel, zet er
de pan op en begint te eten. Ge
durende de hele handeling heeft
hij nog geen woord gesproken.
