11 11 A I l\ A IO
Provincie Zeeland 11—11 |\A/XKSli
Plan voor de
waterhuishouding
Zeeuwse Sportraad zelfstandig
Verwaarlozing
naast de deur
Afval stoffen plan
Wfk I AtDdij Nieuws is de
I informatierubriek van
m A J 4330 LA Middelburg,
W V telefoon 01180 31392
Ontwerpafvalstoffenplan ligt ter inzage. Inspraak en
insturen van bezwaren kan tot 29 maart.
Van 1 februari tot 1 april ligt het ontwerp-waterhuishoudingsplan Zeeland
ter inzage in het provinciehuis en de secretarieën van de gemeenten
en waterschappen in de provincie.
Bejaardenoorden
COMMISSIES
Aandachtspunten
Verenigingsbestuur
Lezersreactie
Onderwijs
Gei/onden
Schulden
Geld
Eenzaam
Woensdag 3 februari 1993
DE FAAM - DE VLISSINGER
15
Het dagelijks provinciebestuur bereidt een nieuw afvalstoffen-
plan voor. Centraal in het plan staat de gewenste verwerking
van afval: preventie, hergebruik, verbranden en storten. Ook is
beschreven hoe de verwerking gestalte kan krijgen. Afvalver-
werkende inrichtingen moeten een vergunning hebben. De eisen
waaraan men moet voldoen om een een dergelijke vergunning
te krijgen, zijn opgenomen in het plan. Op baggerspecie, che
misch afval en mest na, komen alle soorten afval aan de orde.
De plannen over het gescheiden
inzamelen en verwerken van afval
zijn verwoord in een ontwerpplan.
Zo wil men onder meer het stor
ten van al het afval uit Zeeuwsch-
Vlaanderen doen op de stortplaats
Koegorspolder. Dat maakt een uit
breiding van deze stortplaats
noodzakelijk. Als gevolg hiervan
moet het Streekplan Zeeland aan
gepast worden. De uitwerking in
het streekplan is eveneens opge
nomen in het ontwerpplan. Be
schreven is aan welke criteria lo-
katies moeten voldoen, wil een
plek in aanmerking komen voor
een afvalverwerkende inrichting.
Alles bij elkaar heeft het afval-
stoffenplan tot gevolg dat de re
geling voor de milieu-effectrappor
tage van toepassing is. Vandaar
dat het milieu-effectrapport (MER)
is verwerkt in het ontwerpplan. De
richtlijnen die gelden voor een mi
lieu-effectrapportage, alsmede het
advies van de commissie MER
voor deze richtlijnen, liggen even
eens ter inzage.
Ter inzage
Het ontwerpplan afvalstoffen/Mer
ligt tot 29 maart ter inzage op de
volgende plekken: de gemeente
huizen in Zeeland, de Directie mi
lieu en waterstaat van de provin
cie, Het Groene Woud 1 in
Middelburg, en in het informatie
centrum van de provincie, Abdij 9
in Middelburg. Op dit laatste
adres, tel. 01180-31400, is het
ontwerpplan/MER verkrijgbaar te
gen betaling van vijftien gulden.
Reacties
Zoals gemeld kan men bezwaren
indienen tegen het ontwerpplan of
opmerkingen maken over het MER
tot 29 maart. De reacties kan
men sturen naar provinciale staten
van Zeeland, postbus 165, 4330
Maandag 8 februari, aanvang
9.30 uur, houdt de statencom
missie welzijn een hoorzitting
over het ontwerpplan ouderen
zorg 1993-1997. De hoorzit
ting vindt plaats in de Concert
en Gehoorzaal, Singel 13, in
Middelburg.
Het ontwerpplan ouderenzorg
heeft onder meer de sluiting van
een aantal bejaardenoorden tot
gevolg. Gegeven het grote aantal
reacties houdt men een aparte
hoorzitting om ieder die dat wil de
gelegenheid te geven zijn of haar
mening kenbaar te maken. De
hoorzitting komt in de plaats van
het spreekrecht voor het publiek,
zoals dat gebruikelijk is bij verga
deringen van statencommissies.
De statencommissie vergadert 15
februari, onder meer over de be
jaardenoorden. Deze vergadering
is toegankelijk voor publiek, maar
voor het agendapunt ouderenzorg
geldt dan geen spreekrecht meer.
Wie tijdens de hoorzitting het
woord wil voeren kan zich opge
ven tot het begin van de bijeen
komst. Voor een goed verloop van
de bijeenkomst is het evenwel
wenselijk tevoren te bellen met de
secretaris van de commissie, de
heer J. Stouthart, tel. 01180-
31444. Ideaal zou zijn dat men op
papier zet wat men te berde wil
brengen.
AD Middelburg. Opmerkingen over
het MER dienen betrekking te heb
ben op het al dan niet goed toe
passen van de richtlijnen MER. De
richtlijnen zelf staan niet ter dis
cussie omdat die al eerder door
provinciale staten zijn vastgesteld.
Opmerkingen over het ontwerp
plan en over het MER dienen apart
te worden ingediend.
Mondelinge opmerkingen en
bezwaren kan men inbrengen
tijdens twee hoorzittingen. De
eerste zitting is dinsdag 2
maart, aanvang 19.30 uur, in
het Churchillhotel in Terneu-
zen. De tweede zitting vindt
dinsdag 9 maart plaats, aan
vang 19.30 uur, in de Prins
van Oranje in Goes.
Alle water dat niet wordt gerang
schikt onder de grote wateren in
Zeeland valt onder de werking van
het waterhuishoudingsplan. Het is
in dit verband het eenvoudigst de
uitsluitingen aan te geven: Wester-
schelde, Oosterschelde, Grevelin-
gen, Volkerak, Zoommeer, Veerse
Meer, Kanaal door Zuid-Beveland
en Kanaal van Gent naar Terneu-
zen.
Watersysteem
In het plan wordt het begrip
watersysteem gehanteerd. Een
watersysteem is een geogra
fisch afgebakend gebied van
oppervlaktewater, grondwater,
waterbodems, oevers en tech
nische infrastructuur met alles
wat daarop groeit en bloeit en
daarmee samenhang heeft.
Door alle elementen met el
kaar in verband te brengen,
kunnen afgewogen maatrege
len worden getroffen. Het
spreekt immers voor zich dat
veranderingen in de grondwa
terstand van invloed zijn op de
plantengroei en dat wijzigin
gen in het oppervlaktepeil
doorwerken in de grondwater
stand.
Als watersysstemen worden on
derscheiden: dekzandgebied, oud-
land/middelland, nieuwland en
duingebied. Het zal duidelijk zijn
dat in het oudland/middelland met
laag, drassig poelgebied en hoge
kreekruggen een ander waterbe
heer moet worden gevoerd dan in
de duinen.
Thema's
Behalve met de indeling naar land-
schapsopbouw de watersyste
men wordt in het ontwerp-wa
terhuishoudingsplan gewerkt met
thema's. De thema's die aan bod
komen zijn verzilting, natuur en
water, verdroging, grondwater in
bebouwd gebied, verspreiding,
vermesting en zuurstofbindende
stoffen.
Verzilting moet in het algemeen
worden tegengegaan. Typisch
brakke natuurgebieden kunnen
worden behouden, maar elders
moet de kwel (het zoute buitenwa
ter dat door grondwaterstroming
in de polders komt) worden ge
weerd. Dat kan door het hanteren
van een hoog oppervlaktewater
peil en door een hoog ontwate
ringsniveau aan te houden.
Grondwater mag alleen worden
onttrokken als dat geen nadelen
oplevert voor de natuur. Alleen
voor de drinkwatervoorziening
wordt enige schade getolereerd.
Zoet grondwater moet in de eer
ste plaats worden gebruikt als
drinkwater en voor de openbare
watervoorziening: water dat niet
aan de kwaliteit van drinkwater
hoeft te voldoen. Als er daarna
nog zoet grondwater overschiet,
kan dat worden gebruikt voor de
landbouw, de industrie en dergelij
ke.
Onder het thema grondwater in
bebouwd gebied wordt aandacht
besteed aan overlast door grond
water. De hinder uit zich in vochti
ge kelders en kruipruimten van
woningen en andere gebouwen,
doorlopend beslagen ramen,
schimmel, ongedierte, drassige
tuinen en schade aan kabels en
leidingen.
Met bouwkundige maatregelen
moet de overlast worden tegenge
gaan en zo mogelijk voorkomen.
Schoon oppervlaktewater wordt
onder meer bereikt via een af
doend rioleringsstelsel. Zo wordt
voorkomen dat zuurstofbinden
de stoffen in het water komen en
het dood, ziek en stinkend maken.
Hier ligt vooral een taak voor de
gemeenten.
Op een kaart bij het waterhuis
houdingsplan is de provincie
opgedeeld in functies of ge
bruiksmogelijkheden van het
water. Van elke functie wordt
in het plan de meest ideale si
tuatie beschreven en hoe daar
kan worden gekomen. De
functies zijn: landbouw, na
tuur, drinkwater, bebouwing,
visserij, recreatie (zwemwater)
en scheepvaart.
Ook wordt aangeduid waar de ver-
schilende functies aanspraak ma
ken op hetzelfde water en waar
dus sprake is van belangenver
strengeling.
Kosten
In het ontwerp-plan wordt de
principe-uitspraak gedaan een
heffing in te stellen op het ont
trekken van grondwater. In
een apart voorstel aan provin
ciale staten moet nog worden
aangegeven wie voor het beta
len van zo'n heffing in aanmer
king komen. De grondslag
wordt gebaseerd op de hoe
veelheid op te pompen water.
Verder moet rekening worden
gehouden met extra verhoging
van de belastingen en heffin
gen die de gemeenten en de
waterschappen opleggen. De
maatregelen voor een verant
woord waterbeheer lopen na
melijk in de miljoenen guldens.
Inspraak
Zoals gemeld, ligt het ontwerp-wa
terhuishoudingsplan van 1 februari
tot 1 april ter inzage in het provin
ciehuis (provinciaal informatiecen
trum, Abdij 9, Middelburg) en in de
kantoren van de gemeenten en
waterschappen in Zeeland.
In dezelfde tijd kunnen schriftelijke
reacties op het plan worden inge
diend bij Provinciale Staten van
Zeeland, postbus 6001, 4330 LA
Middelburg. In de provincie wor
den drie informatiebijeenkomsten
over het ontwerp-plan belegd. De
data worden te gelegener tijd in
AbdijNieuws bekend gemaakt.
Het ontwerp-plan is voor 15 gul
den te koop bij het provinciaal in
formatiecentrum, Abdij 9, postbus
6001, 4330 LA Middelburg,
01180-31400. Een samenvatting
is gratis aan hetzelfde adres ver
krijgbaar.
De provinciale planologische
commissie vergadert donder
dag 11 februari, aanvang
10.00 uur, in het gebouw van
de directie economie, ruimte
lijke ordening en welzijn,
Groenmarkt 13 in Middelburg.
Aan de orde komen onder meer
het Structuurschema Groene
Ruimte, de discussienota over het
functioneren van de commissie en
de ontwerpstreekplanafwijking ver-
blijfsrecreatie Oranjeplaat en vlieg-
veldlawaai.
Vrijdag 12 februari, aanvang
9.30 uur, vergadert de staten
commissie voor ruimtelijke or
dening.
De vergadering is in het provincie
huis, Sint Pieterstraat 42 in Mid
delburg. Bij het ter perse gaan van
deze AbdijNieuws waren de agen
dapunten nog niet bekend.
De statencommissie voor mi
lieu komt vrijdag 12 februari,
aanvang 14.00 uur, bijeen in
het gebouw van de directie mi
lieu en waterstaat, Het Groene
Woud 1 in Middelburg.
Men vergadert onder meer over
het Provinciaal Afvalstoffenplan III
(PAP-3), het projectvoorstel voor
het tweede Zeeuwse milieubeleids
plan, subsidiëring van de Zeeuwse
Milieufederatie en de ontwerp
streekplanafwijking verblijfsrecre-
atie Oranjeplaat en vliegveld-
lawaai.
De vergaderingen zijn openbaar,
de statencommissies bieden
spreekrecht voor het publiek. De
vergaderstukken liggen ter inzage
in het informatiecentrum van de
provincie, Abdij 9 in Middelburg.
De Zeeuwse Sportraad heeft zich uit de moederschoot, het Provinci
aal Opbouworgaan Stichting Zeeland (sinds kort Stichting VMC), los
gemaakt. Na 34 jaar is ze zelfstandig geworden. De Stichting
Zeeuwse Sportraad, zoals ze nu heet, heeft vanaf begin 1993 haar
thuisbasis in het Nationaal Sportcentrum Het Zilveren Schor aan het
Veerse Meer. Naast een verandering van bestuur en omgeving heeft
de onafhankelijkheid ook een verandering in het takenpakket met zich
meegebracht.
Provinciale Staten hakten op 2
oktober de knoop door. De Sport
raad moest uit het Provinciaal
Opbouworgaan worden gelicht
en een eigen plek krijgen. Om
een beeld van haar takenpakket
te krijgen wilde de provincie ech
ter een nauwkeurige analyse van
haar werkzaamheden. In de loop
der jaren zijn die taken geleidelijk
aan veranderd vertelt directeur
Ton Kienhuis. „Bij de oprichting
34 jaar geleden was de Sport
raad het adviesorgaan van de
provincie op het gebied van
sport. Langzaam zijn daarin aan
passingen gekomen, is ze zelf on
dersteunende activiteiten gaan
uitvoeren en ontwikkelings
werk". In het werkplan 1993
staan de aandachtspunten die de
zelfstandige Sportraad voor ogen
heeft op een rijtje.
In de eerste plaats is een groot
deel van de tijd ingeruimd voor
de ontwikkeling en stimulering
van de sport. „Een belangrijke
doelgroep daarin vormt de
jeugd", legt staffunctionarris Bart
Vossen uit. „Gemeenten, sport
verenigingen en scholen worden
ingeschakeld om jongeren te la
ten kennismaken met verschillen
de sporten". Kienhuis merkt op
dat er enkele jaren geleden bij
verenigingen een grote uitval van
tieners was. Een reden voor het
kleine ledenaantal is volgens hem
onder meer de kleinschaligheid
van Zeeland. „Er zijn te weinig
teams in de omgeving. Om een
beetje behoorlijke competitie op
te zetten moet er ook tegen Bel
gische clubs gespeeld worden. Er
moet veel gereisd worden. Vaak
komt de veerboot eraan te pas
wat de sporten naast tijdrovend
ook duur maakt. Duurder dan in
de rest van het land. Een andere
reden is dat veel jongeren na
school wegtrekken uit Zeeland
om ergens anders te gaan stude
ren", constateert Kienhuis. „Het
is daarom belangrijk om meer
mensen bij de vereniging te hou
den en de enige manier om dat te
bereiken is het aantrekkelijk ma
ken. De Sportraad, een 'bolwerk
van vrijwilligers', zet daarvoor
projecten op met verenigingen en
bonden. Daarnaast worden cur
sussen gegeven in het begelei
den van de jeugd. Projecten zijn
onder meer sport- en speldagen
of zeskampen. Het uitleencen
trum van de Sportraad, waar de
materialen voor dergelijke activi
teiten te leen zijn, is niet meever
huisd naar het Zilveren Schor,
maar zit nog steeds in Mid
delburg.
Een ander punt waar de Sport
raad zich over buigt is het advise
ren en ondersteunen van het be
leid van de gemeente en
verenigingen. De gemeente
wordt onder meer geadviseerd
over de bouw en renovatie van
sportaccomodaties, zo staat in
het werkplan, en wordt geholpen
met het opstellen van subsidiere
gelingen. Veel sportverenigingen
(er zijn er ongeveer 900 a 1000
in Zeeland, dus allemaal is te
hoog gegrepen) worden doorge
licht. Daarbij komen volgens
Kienhuis regelmatig foute com
municatielijnen naar voren. „Zo is
het vaak de voorzitter die alle
touwtjes in handen heeft. Er is
wel een technische commissie,
maar die heeft niets te vertellen.
De Sportraad kan als onafhanke
lijke instelling die situatie aan de
orde stellen en adviezen geven.
Het komt soms voor dat een
bestuur geen enkel benul heeft
van het reilen en zeilen van de
club. De boekhouding wordt bij
wijze van spreken op een siga-
rendoosje gedaan. Dat soort din
gen willen we signaleren en met
cursussen uit de wereld helpen".
Kienhuis veronderstelt dat bij
sommige verenigingen misschien
de vrees leeft dat de stichting
vanuit een ivoren toren regeert
en haar eigen weg volgt. Die
angst is volgens hem ongegrond.
Vroeger was het zo dat er leden
vergaderingen werden gehouden
waarin afgevaardigden van alle
sporten zitting hadden. Nu is dat
omgedoopt tot een voorzitters-
overleg waarbij de voorzitters van
verenigingen en bonden bij elkaar
komen.
Naast de jeugd is de sport voor
40-plussers een speerpunt in het
beleid van de Sportraad en de
ontwikkeling van gehandicap
tensport. Door het geven van
medische adviezen - er is een
Sport Medisch Advies Centrum -
probeert ze zowel geestelijk als li
chamelijk gehandicapten uit hun
isolement te halen. „We starten
voor die doelgroep zwemuurtjes
op, maar na een jaar is het de be
doeling dat de groep zelfstandig
kan draaien onder deskundige
begeleiding". Voor de
40-plussers is het een mogelijk
heid om de knepen van de sport
weer op te pikken en de onzeker
heid kwijt te raken. De opzet is
dat ze uiteindelijk toch bij een
vereniging terecht komen.
Of en hoe lang de Zeeuwse Spor
traad haar kantoor aan het Zilve
ren Schor houdt hangt er vanaf
of er een sportcentrum komt.
Daarin zouden ook de sportbon
den gehuisvest worden. Politiek
is dat echter nog een heet hangij
zer. Krijgt het Zilveren Schor een
andere bestemming dan bestaat
de mogelijkheid dat de Sportraad
weer kan vertrekken. Kienhuis
verwacht in december duidelijk
heid te hebben.
In het artikel over de masker
tentoonstelling in het theater
café Schuttershof werd
geschreven dat de straatthea
tergroep Mamuthones 'inmid
dels ter ziele is'. Ondanks dit
overlijdensbericht in De
Faam/Vlissinger van 27 ja
nuari is de Mamuthones
springlevend. Binnenkort zelfs
vernieuwd en verbeterd en in
staat om elke moderne geest
bij de kladden te pakken. De
Middelburgse Mamuthones is
een replica van een ongeveer
3000 jaar oud herdersritueel.
Dit ritueel is nu nog te zien en
te beleven op Sardinië, op de
feestdag van San Antonio en
met carnaval. Mamuthones
geeft echter optredens dich
ter bij huis.
Staffunctionaris Bart Vossen en directeur Ton Kienhuis van de Zeeuwse Sportraad.
FOTO ANDA VAN RIET
Woensdag - 10 februari houdt
de sector MTS van het Zeeland
College zijn jaarlijkse 'Open dag'.
Belangstellenden zullen tijdens
deze dag worden geïnformeerd
over de verschillende vakrichtin
gen van de MTS en wat er in de
lessen aan de orde komt. De ge
bouwen van de MTS, hoofdge
bouw en dependance zijn op
deze dag van 15 uur tot 21 uur
voor het publiek geopend.
Bouvier - Bij de gemeentepolitie
te Vlissingen is in de periode van
20 januari tot en met 27 januari
1993 het volgende aangegeven:
een sjaal, portemonnee, gouden
armband, sleutels en een tas met
gereedschap. Bij het dierenasiel
te Vlissingen is in dezelfde perio
de een zwarte oude kat en een
zwarte bastaard-bouvier aan
gegeven
Fietssleutel - Op 25 januari
1993 is bij de gemeentepolitie
Middelburg, door MAXIS Middel
burg ingeleverd de navolgende
gevonden voorwerpen: Kinder
boek "Beertje en zijn vriendjes";
Routekaart van Oostenrijk
'92;93; spuugdoekje; babysjaal
tje, wit; wollen handschoen,
paars; oranje etui inh. papieren
zakdoeken; bril, look-over, zil-
verkl. montuur; C&A pl. tasje inh.
1 paar kinderhandschoenen,
paars; fietssleutel met daaraan
een wit bandje; fietssleutel 52 S;
sleutel; zilveren damesring met
steentje; zilveren ketting.
VERVOLG VAN VOORPAGINA
trekje geeft. Het accent waarmee
hij praat verraadt zijn Amster
damse herkomst. „Hij is er gebo
ren", vertelt hij. „Tot mijn
dertigste heb ik er gewoond. Na
mijn lagere school heb ik een
opleiding tot electro-monteur ge
volgd. Daar heb ik mijn hele leven
in gewerkt. Later ben ik naar
Haarlem verhuisd". Na nog in
verschillende andere plaatsen in
Nederland te hebben gezeten
kreeg hij 35 jaar geleden een
baan bij De Schelde in Vlissin
gen, waar hij tot zijn pensioen
werkte".
Nadat hij in 1979 met pensioen
ging deed Van Nieuwland zelf het
huishouden. Hij deed zijn wasje,
kookte voor zichzelf en maakte
regelmatig schoon. Dat ging
goed tot enkele jaren geleden. Nu
neemt hij het niet meer zo nauw.
Volgens Tonny de Troije leeft hij in
zijn eigen viezigheid. „Het wordt
tijd dat er iemand voor hem gaat
zorgen", vindt zij. Van Nieuwland
lust graag een borreltje en ze
weet dat hij tot enkele jaren gele
den al zijn rekeningen naar zijn
zoon liet sturen. Waarschijnlijk
was dat de reden dat deze het af
liet weten, veronderstelt ze. Een
incasso-bureau legt nu beslag op
zijn pensioen om zijn schulden af
te betalen. Per maand houdt hij
ongeveer zeshonderd gulden over
om van te leven, maar dat heeft
hij er volgens de soldate van het
Leger des Heils voordat de helft
van maand om is al doorge
draaid. De laatste weken zit er
zelfs geen stuiver meer in zijn
portemonee om eten van te ko
pen. Tonnie de Troije is met haar
restjes eten dan ook een welko
me gast.
Sinds mei zijn gas en licht af
gesloten omdat de rekeningen
niet meer betaald werden. Wat
hij van die situatie vindt? „Weet
je hoe het is om je onder een
koude douche te moeten wassen
vraagt hij. Vreselijk. En slapen
doe ik met drie lagen kleding aan
onder een dubbele tweeper
soonsdeken", zegt hij tussen
twee happen eten door. Onver
stoorbaar lepelt hij verder. „Op
mijn dekens leg ik dan mijn jas.
Die is lekker warm. Dat is een
heerlijke jas". Hij dwaalt af van
het onderwerp en loopt naar de
gang om het geliefde kledingstuk
tevoorschijn te halen. „Moet je
voelen hoe zwaar".
Ook afgelopen kerst, met tien
graden vorst, zat Van Nieuwland
zonder verwarming. Tonnie de
Troije: „Ik heb toen maar snel een
butagaskacheltje op de kop ge
tikt". Eten had de bejaarde tij
dens de feestdagen niet in huis.
Toen hij uiteindelijk werd meege
nomen naar het kerstdiner van
het Leger des Heils schrokte hij
achter elkaar zeventien boter
hammen naar binnen. „Hij bleef
naar het buffet lopen". Aan het
begin van de maand doet Van
Nieuwland normaal zijn bood
schappen, maar aangezien er
geen gas is om op te koken blijft
het bij een koude hap. „Meestal
koop ik brood en melk en wat
fruit". De Leger des Heils soldate
trof hem op een avond aan terwijl
hij probeerde een ei te bakken op
het gaskacheltje. Van Nieuwland
is teleurgesteld in de maatschap
pelijk werker. „Hij zei dat hij er
voor zou zorgen dat het gas en
licht weer aangesloten zouden
worden, maar ik heb sinds maan
den niets meer van hem gehoord.
Een rare gozer", mompelt hij.
„Een mooiprater". De maat
schappelijk werker heeft maan
denlang niets van zich laten
horen en gooit er volgens De
Troije met de pet naar. Zelf wil hij
geen reactie geven. Volgens het
hoofd van de afdeling Thuiszorg,
Jan Kollaart is het niet mogelijk
om gegegevens aan derden te
verschaffen. „Maar", dat wil hij
er nog wel over zeggen, „het
komt wel vaker voor dat oudere
mensen niet meer met hun geld
om kunnen gaan. Op Walcheren
is er geen instelling die zich daar
mee bezig houdt. Dat is een ge
mis. We voeren daarom nu
overleg met de gemeente en so
ciale dienst over een dergelijke
voorziening". Kollaart beweert
dat er nog steeds aan Van
Nieuwlands situatie gewerkt
wordt. Wat er gedaan wordt,
daar wil hij niet over uitwijden.
Het daglicht, de volgende dag,
onthult de tekenen van verwaar
lozing en armoede. Poep kleeft
aan de wc-pot in de badkamer.
De muffige walm die ermee ge
paard gaat ontsnapt bij het ope
nen van de badkamerdeur. Het
zeil op de keukenvloer is ge
scheurd en de koelkast is leeg.
Geen potje jam of pakje boter.
Helemaal niets. Volgens Van
Nieuwland stofzuigde hij toen het
goed ging - toen hij nog electrici-
teit had - regelmatig. „Maar nu
kan dat niet meer". Keutelend
door zijn huisje is hij zich aan het
aankleden. Zijn overhemd, de
mouwen tot zijn ellebogen op
gestroopt, hangt uit zijn broek.
Bij het dichtknopen ontdekt hij
dat er in het midden drie knoop
jes missen. „Nou ja, dat zie je
toch niet". Zich scheren doet hij
sinds kort zonder water. Twee
weken geleden werd de waterlei
ding afgesloten. „Zonder iets te
laten weten", klinkt het verwij
tend. Geen druppel water komt
er uit de kraan. Met een emmer
tje water dat de soldate van het
Leger des Heils hem ieder dag
brengt moet hij zich wassen.
Ondanks de rotzooi beweert Van
Nieuwland regelmatig schoon te
maken. De rest van zijn tijd
brengt hij door in de bibliotheek,
de kroeg of met wandelen. Uren
lang kan hij langs de boulevard
lopen. Vrienden komen er nooit
langs. Alleen in het café ziet hij
wel eens bekenden en af en toe
komt er iemand langs die hem
eten brengt. Van een andere or
ganisatie dan het Leger des Heils.
Welke weet hij niet.
Voelt hij zich alleen? Een bevesti
gend knikje is het antwoord. Het
liefst zou hij naar een verzor
gingstehuis willen, bekent hij.
„Daar heb je contact met andere
mensen, hè. Je kunt er eens
kaarten met anderen, spelletjes
doen of gewoon praten. En",
voegt hij er aan toe, „het eten is
er goed, hè. Morgen ga ik er lun
chen". In mei wilde de oude man
niet meer terug naar zijn huis,
toen hij na acht weken uit het
ziekenhuis kwam. Hij was er op
genomen omdat hij 'last van
evenwichtsstoornissen had', zo
als hij zelf zegt. Volgens Tonny de
Troije was drank de oorzaak. Van
Nieuwland is al bij het verzor
gingstehuis Scheldehof langs ge
weest om zich in te schrijven. „Ik
wil er graag een kamer, maar ze
hebben daar een wachttijd van
drie jaar", weet hij.
Vanmorgen (21 januari) is de indi
catiecommissie langs geweest.
Van Nieuwland hoopt dat hij bin
nenkort een kamer in het verzor
gingstehuis Scheldehof krijgt.
„Dat is vlakbij. Dat kan ik aanlo
pen". Het is hem nog niet duide
lijk dat hij dan definitief zijn huisje
zal moeten verlaten.
