UIT HET ZAKENHART
'De polis werd vroeger aan een
'lessenaar met de hand geschreven'
Bakkerij Kleijwegt
treedt naar buiten
I HARTGRONDIG
Filmfestival Zeeland:
Luctor et Emergo
Modeshow Elegant
opnieuw beschouwd
Speelse stijl in
modeshow Patachou
Nieuwe geschenkenbon
van Veerse middenstand
Nu alles onder één dak
bij Autobedrijf Louisse
Moeder en
dochter
Toppers signeren
bij boekhandel Fanoy
Woensdag 4 oktober 1989
DE FAAM - DE VLISSINGER
EEN HALVE EEUW ALGEMENE ZEEUWSE
Op de halve-eeuw-viering van de verzekeringsmaatschappij Al
gemene Zeeuwse afgelopen woensdag in de Stadsschouw
burg in Middelburg werd door de genodigden tijdens het
slotfeest een bedrag van vijfduizend gulden bijeengebracht ten
bate van een onderwijsprojekt in Mali van het Foster Parents
Plan. Aan het einde van de avond verdubbelde de jubilerende
maatschappij dit bedrag en werd deze gift symbolisch aan de
regiovertegenwoordiger van Foster Parents, de heer L.Riemer-
ma overhandigd.
Met dit gebaar besloot de Alge
mene Zeeuwse een jubileumvie
ring die naast veel feestgedruis
ook in het teken stond van het
aanbieden van geschenken aan
dienstverlenende organisaties
binnen en buiten Zeeland. Zo
kreeg de Stichting Accommoda
ties Lichamelijk Gehandicapten in
Goes van de jarige een bedrag
van een halve ton voor een spe
ciale vloer in de sporthal en de
aanschaf van zes sportrolstoelen.
De Stichting Historisch Onder
zoek Zeeland kreeg tienduizend
gulden voor een onderzoek naar
de provinciale agrarische historie
en Het Zeeuwsch Genootschap
een schilderij, dat al eens in zijn
bezit was geweest.
'Nadienken'
Het feest is voorbij. Op het stati
ge kantoor van de Algemene
Zeeuwse herinneren dozen ver
sierselen, bloemstukken en vlag
gen nog aan een
verjaardagsfeest, dat door ieder
een meer dan geslaagd wordt ge
noemd. „Wij voelen het allemaal
nog een beetje in de benen", zegt
directeur J. Jonas een dag later
lachend als hij de trap naar zijn
kamer beklimt. Samen met
adjunct-directeur A. Dellebeke is
hij trots, niet alleen op de
geslaagde viering van het jubi
leum, maar vooral op het feit dat
zijn kleine nv zich binnen het gro
te concern van moedermaat
schappij Tiel-Utrecht en de nog
grotere Nationale Nederlanden in
vijftig jaar heeft ontwikkeld tot
een volwassen onderneming met
zelfs nog een bijzondere status.
„Zoals de naam het al zegt
bestrijken wij als enigen alleen
het territorium van onze eigen
provincie hetgeen grote voorde
len biedt. Bijna al onze mensen
zijn experts op het gebied van
Zeeuwse risico's", zegt Jonas.
„Onze 240 assurantie
tussenpersonen, eigenlijk nu
meer adviseurs, weten hoe ze
met de mensen om moeten
gaan. Een Zeeuwse boer moet er
eerst eens even over 'nadienken'
voordat hij iets beslist, maar dan
is hij ook een jarenlange trouwe
cliënt.
Kofferschrijfmachine
Het begon allemaal in 1939, toen
op initiatief van Jhr.Mr.T. Schorer,
directeur van de Onderlinge
Zeeuwse Brandwaarborg Maat
schappij, samen met Jhr. P.
Reuchlin en Jhr.Mr.J. Reuchlin
van de Groep Tiel Utrecht Brand
verzekering 1811, een nieuwe
maatschappij werd opgericht die
men de Algemeene Zeeuwsche
Verzekering Maatschappij nv
noemde. Deze was ruimer van
opzet dan de Onderlinge en had
bovendien een externe Raad van
Commissarissen, hetgeen tot op
de dag van vandaag zo is geble
ven. „We begonnen met acht
„Zie daar, allemaal voor jullie", lijkt directeur Jonas van de Algemene Zeeuwse (staande links)
te zeggen tegen Th. Wil/ems.
mensen in dienst en voor de oor
log stond men nog aan de lesse
naar de polissen te schrijven met
de kroontjespen", vertelt adjunct
Dellebeke, die volgend jaar zijn
veertig jarig jubileum bij de Alge
mene Zeeuwse viert. „Toen ik
hier zelf in 1950 begon beschik
ten wij over één kofferschrijfma
chine en één telmachine, die
alleen maar optellen kon. Rond
die tijd begon de maatschappij
tegelijk met de wederopbouw
van het land te groeien. In 1949
werd het pand aan de Houtkaai
definitief eigendom en onderko
men van de Algemene Zeeuwse,
toen de Incassobank samenging
met de Amsterdamsche bank. In
1951 nam de Maatschappij de
zaken van de Tiel Utrecht in het
Leo Hannewijk
Directeur van de Stichting
Filmtheaters Middelburg
In de slotfilm van het eerste
Filmfestival Zeeland, de film
SPLENDOR van Ettore Scola
(maart 1990 in de Nederland
se bioscopen) zien we Mar
cello Mastroianni in de rol van
een bioscoopexploitant in een
Italiaans provinciestadje. In
de projektor liggen prachtige
films gereed voor vertoning,
maar het publiek verkiest om
thuis te blijven of om nog wat
rond te hangen op de terras
sen bij de bioscoop. Een aan
tal keren tijdens het Filmfesti
val heb ik de wanhoop van
deze Italiaanse bioscoopex
ploitant even duidelijk
gevoeld.
Schitterende films als THE
SUMMER OF AVIYA OF
TORCH SONG TRILOGY (om
maar enkele titels te noemen)
werden matig bezocht, maar
wel het hoogst gewaardeerd
in de publieksenquête. Soms
zou je inderdaad uit de grond
van je hart willen duidelijk ma
ken welke unieke gelegenheid
het publiek laat liggen, door al
die prachtige films tijdens het
Festival niet of nauwelijks te
bezoeken. Want op welk Film
festival in Nederland - behalve
Rotterdam - kun je 17 voor
premières zien van voorname
lijk kwaliteitsfilms. Maar er
was nog veel meer: het swin
gende concert van THE REAL
SOUNDS OF AFRICA uit Zim
babwe, de begeleiding van het
MAX TAK Filmorkest bij die
prachtige film van Charlie
Chaplin (The Kid), zeldzame
en nog nooit in Nederland ver
toonde films van Truffaut,
zeer kostelijke oude Zeeuwse
films en een talkshow met de
door Wim Wenders betitelde
'meest veelbelovende regis
seur' Atom Egoyam, die hele
maal uit Toronto naar Middel
burg kwam. Maar aan een wat
aangeslagen Festivaldirecteur
heeft niemand iets. Die brengt
gewoon zijn pak naar de sto
merij en moet er voor zorgen
dat er volgend jaar wederom
een Filmfestival komt met een
'landelijke uitstraling'. En dat
alles met een provinciaal bud
get. En wanneer zijn pak terug
is van de stomerij, moet hij
weer dagenlang gaan praten
met potentiële sponsors, die
vervolgens weer een prachti
ge brief kunnen schrijven dat
zij 'andere prioriteiten' stellen.
Het zou ook wel leuk zijn als
hij weer een 'blik filmar
tiesten' opentrekt, die dan op
het Filmfeest hun neus kun
nen laten zien aan het verza
melde disco/filmpubliek (door
halen wat niet van toepassing
is).
Een bevriende filmrelatie die ik
bovenstaand stukje copy laat
lezen, roept mij tot zinnen. Hij
vertelt mij dat Rotterdam en
Utrecht ook klein zijn begon
nen. Dat de voorbereidingstijd
voor dit Festival kort was en
het budget laag en dat kwali
teit en kwantiteit twee ver
schillende begrippen zijn die
elkaar in het begin nog niet zo
goed verstaan.
Zijn bemoedigende woorden
stellen mij gerust. Een dag na
het Festival zet ik alles nog
eens op een rij en maak ik de
- voorlopige - balans op.
Dankzij de Provinciale subsidie
voor de Zeeland Cultuur-
maand is het Festival finan
cieel gered, zij het dat het be
oogde bedrag aan sponsorin
komsten niet is gehaald. Het
Festival is zonder meer een
winst voor de Film in het alge
meen en in het bijzonder voor
de kunstzinnige film. Winst
ook voor het imago van de
Provincie Zeeland als provin
cie waar in cultureel opzicht
van alles aan de hand is.
Vrijwel iedere krant in Neder
land heeft aandacht besteed
aan het Filmfestival Zeeland.
NRC en de Volkskrant hebben
in Middelburg interviews ge
maakt met regisseurs en zich
lovend uitgelaten over de op
zet en programma van het
Festival. Een aantal regis
seurs, acteurs en actrices
hebben nu reeds toegezegd
om volgend jaar bij de tweede
editie van het Filmfestival Zee
land aanwezig te zijn en ook
een aantal bedrijven hebben
laten doorschemeren dat vol
gend jaar wel gerekend kan
worden op een sponsor
bijdrage. Een aantal hotels en
restaurants hebben goede za
ken kunnen doen. Het Festival
heeft een schat aan leererva
ringen opgeleverd waar ko
mende Festivals uit geput kan
worden.
In zijn toespraak ter gelegen
heid van de opening van het
Festival wees Hans de Boer,
secretaris-generaal van WVC,
erop dat de Filmfestivals van
Rotterdam en Utrecht de laat
ste jaren bijzonder goed be
zocht worden. Dat biedt
perspectief. Het is dan ook te
hopen dat het Provincie
bestuur de cultuurmaand niet
als incident beschouwt en het
Filmfestival Zeeland de kans
biedt om zich te ontwikkelen
tot een hoogwaardig Festival
met een groeiend publiek.
Uitgangspunt zal blijven om
op zoek te gaan naar een pu
bliek bij de films en niet om
films te zoeken bij een publiek.
Een kwestie van volhouden
dus. Luctor et Emergo!
Leo Hannewijk
Zeeuwse geheel over, waardoor
zij het 'alleenvertoningsrecht'
voor schadeverzekeringen in on
ze provincie kreeg. Na de oorlog
wachtte veel werk", zegt Delle
beke.
Watersnood
De Algemene Zeeuwse, die oor
spronkelijk als brandverzeke
ringsmaatschappij begon,
groeide door uitbreiding steeds
meer uit naar een bedrijf dat ook
op andere fronten als persoonlij
ke ongevallen, auto's, ziekte
kosten en wettelijke
aansprakelijkheid dekking bood.
Het rampjaar 1953 had ook voor
de Algemene Zeeuwse grote ge
volgen. In die tijd werd overstro-
mingsschade nog gedekt. Veertig
procent van de totale schade die
de Algemene Zeeuwse dat jaar
moest vergoeden was zoge
naamde rampschade. Later zijn
de dekkingen tegen overstroming
uit de voorwaarden geschrapt.
Na de ramp breken nieuwe tijden
aan. Het deltaplan ontsluit Zee
land, het toerisme neemt toe en
de concurrentie weet de afgele
gen provincie ook beter te vin
den. Het bedrijf dat alleen al door
zijn naam een monopoliepositie
in het Zeeuwse had, gaat recla
me voeren om zijn posite te ver
sterken en de medewerkers
volgen cursussen om professio
neler te kunnen gaan optreden.
De tijd van de 'postjessluiters' is
voorbij.
Toekomst
In vijftig jaar via de kroontjespen
en de kofferschrijfmachine naar
de laserprinter. Een snelle ont
wikkeling en de tijd staat niet stil.
Directeur Jonas: „De toekomst
heeft nog vele uitdagingen, die
om een oplossing vragen. Wij
denken hierbij aan zaken als het
Plan Dekker en Europa 1992. In
terne en externe cursussen moe
ten zorgen voor een goed
opgeleid inspecteursteam, dat
gesteund wordt door adequate
marketing activiteiten. Op het
thans bestaande stevige funda
ment gaan wij met vertrouwen te
toekomst tegemoet".
De modeshow van Elegant Mode
uit Middelburg van vorige week
maandag is niet onverdeeld posi
tief ontvangen, getuige het ver
slag in het vorige exemplaar van
deze krant. Hoe komt het dat een
dergelijke, brede collectie met
merken als Guy Laroche, Bernd
Berger en Zapa onderbelicht
wordt? Een kijkje in een couture-
winkel.
Ten onrechte werd vorige week
vermeld dat de Guy Laroche-
collectie van Elegant Mode de
pret-a-porter zou zijn. Elegant
Mode heeft al vier seizoenen lang
de haute couturecollectie van het
Parijse huis, dat vorig jaar nog de
Gouden Vingerhoed won, een
hoge onderscheiding voor coutu
riers. Volgend voorjaar is die vin
gerhoed in de Middelburgse
etalage van Elegant te zien. Het
kenmerk van Laroche zijn zaken-
ensembles met korte jasjes of
tailleurs. De strakke, maar altijd
vrouwelijke belijning wordt aan
gevuld met ronde siernaden of
een apart dessin of detail.
In de modeshow kwam maar een
klein deel van Guy Laroche in het
voetlicht. Janny Reichardt, de ei
genares, deed dat niet zonder re
den. „Wij hebben een heel vaste
klantenkring voor de kleding van
Guy Laroche. Er waren al veel
stukken verkocht. Bovendien
moet het exclusief blijven". Die
vaste klantenkring was ook de
reden waarom de show in eigen
huis werd gehouden. Nadeel
daarvan is natuurlijk dat er min
der mogelijkheden zijn om de kle
ding goed tot zijn recht te laten
komen. Maar het showen van
een nieuwe collectie is min of
meer een privé aangelegenheid.
En dat hoort in eigen huis.
Hans Reichardt legt uit waarom
hun collectie tot zelfs ver buiten
het Zeeuwse aanslaat. „Wij zijn
niet gespecialiseerd in één onder
deel, maar in een vrouwelijke, ge
distingeerde stijl. Voor de vrouw
die zich daarin thuisvoelt hebben
wij dan ook de complete gardero
be in huis. Behalve dan schoenen
en parfum", zegt Reichardt gede
cideerd. De collectie is dan ook
combinatiegericht. Van de ver
schillende merken zijn dezelfde
kleurengamma's ingekocht, zo
dat een trui van Dino Valiano bij
voorbeeld uitstekend samengaat
met een rok van Zapa. Een ander
merk van Elegant dat zich in
kwaliteit mag meten met Laroche
is Katherine Hepfer. Een huis dat
steeds 'jonger' is gaan ontwer
pen en dat door een degelijke
vertaling van trends goed loopt.
De actuele gilets brengt dit Duit
se merk bijvoorbeeld niet zomaar
in fluweel. De ouderwetse kwali
teit is van stal gehaald en in een
succesvolle mix met het heden
weer op de rekken gehangen.
De meeste mensen delen kleding De grote blikvangers bij Patachou
in ruwweg twee soorten in. Er i:
kleding voor naar het werk en
kleding voor privé. Dit seizoen is
die scheiding er niet zo duidelijk.
Bij de show van Patachou kwam
dat afgelopen vrijdag bijvoor
beeld duidelijk naar voren. Het
kantoor wordt wat fleuriger en
thuis ziet mevrouw er ook ver
zorgd uit.
Veere kent sinds donderdag 28
september een nieuwe geschen
kenbon. Uit onvrede met de be
staande VVV-bon heeft de
Middenstandsvereniging het ini
tiatief genomen om zelf een nieu
we cadeaubon te ontwikkelen.
Burgemeester A. den Boon kreeg
donderdag in de Campveerse to
ren de eerste symbolische bon
uit handen van de voorzitter van
de Middenstandsvereniging Piet
Poppe.
De onvrede over de bestaande
bon was groot. De bon is uitslui
tend bij de VVV te verkrijgen,
wat natuurlijk alleen in het sei
zoen mogelijk is. Bovendien is de
bon niet overal inwisselbaar.
Door het invoeren van een eigen
geschenkenbon probeert de
Veerse Middenstand, de Veerse
bevolking te stimuleren om hun
geschenken in Veere te kopen. Er
zijn nu al 20 winkels die mee
werken aan het initiatief. Uiter
aard kan de bon bij al die winke
liers gekocht worden en/of
worden ingewisseld.
Burgemeester Den Boon was on
der valse voorwendselen naar de
Campveerse toren gelokt. Het
hele gebeuren was een complete
verrassing voor hem. „Toen ik
hier burgemeester werd, zei men
tegen mij, dat als de mid
denstand een besluit nam, je
daar als gemeentebestuur niet
onderuit kwam", vertelt de bur
gemeester. „Maar, er werd bij ge
zegd, dat het de middenstand
zelden lukt om tot een gezamen
lijk initiatief te komen. Daar ben
ik dus verkeerd over ingelicht".
Den Boom vond het creëren van
een Veerse Bon een schittterend
idea „Ik hoop dat het een groot
succes wordt. Het ontwerp van
Adrie Franke vind ik bovendien
heel fleurig", was zijn commen
taar.
De symbolische geschenkenbon
die de burgemeester kreeg, was
goed voor een grote mand gevuld
met pakjes. „Op deze manier
kunnen wij eens controleren of u
de Veerse middenstand al een
beetje kent", grapte Piet Poppe.
„U mag de pakjes uitpakken, en
vertellen uit welke winkel ze ko
men". Als dat de voorwaarde
was geweest om de pakjes te
mogen houden, dan was de bur
gemeester vast niet met twintig
cadeautjes naar huis gegaan.
Maar de hulp van de zijde van de
winkeliers was groot. „Jullie zet
ten toch wel in de krant dat ik er
echt verlegen mee ben?", vroeg
Veere's eerste burger aan de aan
wezige pers. „Ik vind het namelijk
allemaal erg leuk, maar wat mij
betreft had het een algemene be
stemming mogen hebben".
Autobedrijf Louisse in Middel
burg gaat vanaf heden de voor
raad gebruikte auto's onder één
dak brengen met de nieuwe au
to's. Een en ander is mogelijk ge
worden na de grootscheepse
verbouwing en uitbreiding van de
showroom aan de Kalverstraat.
Het filiaal (Auto Centre) aan de
Kanaalweg, waar de inruilauto's
voorheen stonden opgesteld, zal
worden verhuurd. Ter gelegen
heid van deze verandering in de
bedrijfsvoering houdt Autobedrijf
Louisse van donderdag 5 tot en
met zaterdag 7 oktober een
speciale-aanbiedingen-show.
Directeur Theo Louisse ziet de
nieuwe ontwikkeling als een be
langrijke verbetering ten aanzien
van de bedrijfsvoering. „Toen we
de gebruikte auto's nog aan de
Kanaalweg hadden staan, werkte
een aantal zaken nogal omslach
tig. We hadden daar bijvoorbeeld
geen garage Dus als er een auto
verkocht werd dan moesten we
hem in de Kalverstraat een on
derhoudsbeurt geven. En anders
om, als er hier iemand naar een
gebruikte auto kwam kijken, dan
moest je die persoon weer mee
nemen naar de Kanaalweg. Nu
werkt dat allemaal veel efficiën
ter en is het ook overzichtelijker
voor het publiek".
De hele verhuizing is mogelijk ge
worden door de uitbreiding van
de showroom. „Voorheen konden
we de auto's hier niet allemaal
kwijt", verduidelijkt Theo Louis
se „Maar na de verbouwing
kwamen we tot de ontdekking
dat we de showroom, alleen met
de normale voorraad nieuwe au
to's, niet eens vol kregen".
Tijdens de drie dagen dat een en
ander wordt gevierd, krijgen de
bezoekers wat extra aandacht.
Een bosje bloemen krijgt bijvoor
beeld iedereen die z'n auto laat
taxeren. Ook de aanbiedingen
zullen tijdens deze dagen heel
speciaal zijn. |n de showroom
wordt tevens een tassen- en kof
fershow gehouden door Bijou Le
derwaren uit Middelburg,
waarmee gelijk een beetje extra
aandacht wordt gevraagd
voor de bagageruimte van de ver
schillende auto's.
zijn zwierige ensembles in dunne
glansstof. Gaucho's met korte
jasjes of plooibroekrokken met
zachte truitjes. De stoffen mogen
dit jaar opvallen. Drukke prints in
fijne, maar vrolijke kleuren. Mos-
en olijftinten komen veel voor,
soms met een helder paars ge
combineerd. Niet alleen wijd is
mode bij Patachou. Goed belijnde
tailleurs met rok op de knie. Grote
stijl hadden de soepelvallende
'mannenpakken' in matblauw of
petrol.
Over al die pakken had Patachou
naast klassieke trenches gekozen
voor de cashmerelook. Lang met
loopsplit, grote revers en opval
lende knopen, swaggers en korte
jasjes met siernaden. Kortom,
een collectie van Patachou zoals
men het gewend is. Het enige na
deel was dat de toeschouwer
door de grote, goede collectie
nogal 'overspoelt' werd, zoals la
dyspeaker Wil van Son terecht
opmerkta
Anne Castinel en
Suzy Bossard.
Anne Gastinel (violoncello) en
Suzy Bossard (piano) verzorgen
woensdag 11 oktober om 20 uur
een concert in de Concertzaal in
Middelburg.
De 17-jarige Anne Gastinel be
haalde de eerste prijs van het
derde Scheveningen Internatio
naal Muziek Concours 1989. Su
zy Bossard, de moeder van Anne,
treedt evenals haar dochter regel
matig op en is docente aan het
conservatorium te Lyon. Het ruim
75 minuten durende programma
vermeldt werken van R. Schu
mann, G. Gastinel, A. Dvorak, C.
L. Debuyssy en B. Martinu.
Op uitnodiging van boekhandel
Fanoy in Middelburg zijn in de
kinderboekenweek (van 4 tot 14
oktober) een drietal bekroonde
auteurs te gast bij deze boekwin
kel. Het betreft Guus Kuijer, Paul
Biegel en Wim Hofman.
Guus Kuijer is bezig met een pro-
motietoer door Nederland en
doet vrijdag 6 oktober Middel
burg aan. Eerst brengt de auteur
een bezoek aan de basisschool
De Burch waar hij een aantal
gastcolleges zal geven. Van
15.30 tot 16.30 is de schrijver,
die in het verleden vele gouden
en zilveren griffels ontving voor
zijn boeken 'Madelief', 'Tin Toe
val' en 'Krassen in het tafelblad',
aanwezig bij Fanoy om te
signeren.
Zaterdagmiddag 7 oktober zijn
de twee auteurs die in de kinder
boekenweek het meest in de be
langstelling zullen staan, aan de
beurt om te signeren. Paul Biegel
doet dat van 15 tot 17 uur en
Wim Hofman van 16 tot 17 uur.
Paul Biegel schreef 'Het eiland
daarginds' speciaal voor de boe
kenweek. 'Voor de kleine kapi
tein' kreeg Biegel de gouden
griffel. Zilveren griffels kreeg hij
onder meer voor 'Het olifanten
beest' en 'De rode prinses'. Wim
Hofman ontving de gouden grif
fel voor 'Het vlot', een boek dat
gaat over de herinneringen aan
zijn jeugd in het door de oorlog
verwoeste Vlissingen.
Jaren geleden, en wel op 31 au
gustus 1987, ging Bakkerij Wolf
aan de Brakstraat in Middelburg
over in andere handen. Sinds die
tijd wordt de bakkerij gerund
door Roelie en Willem Kleijwegt.
Eigenlijk hebben ze nooit rucht
baarheid gegeven aan de overna
me en naamsverandering. Maar
nu vond Willem Kleijwegt de tijd
gekomen, om eens wat duidelij
ker naar buiten te treden. De vie-
renveertigjarige bakker
organiseerde voor die gelegen
heid een kleurwedstrijd voor kin
deren. De 10 prijswinnaars
mochten maandag 25 september
zelf een taart op komen maken in
de bakkerij en natuurlijk ook mee
naar huis nemen. „Wij vonden
het een groot succes", vertelt
Willem Kleijwegt.
„Ik ben al 25 jaar bakker. Ik had
nooit de ambitie om voor mezelf
te gaan beginnen. Maar het be
drijf waar ik werkte, werd overge
nomen door iemapd anders. Die
nieuwe werkomgeving sprak me
niet zo aan. Toen is het idee gaan
borrelen om zelf wat te gaan be
ginnen. In één jaar tijd heb ik mijn
middenstandsdiploma gehaald
plus het patroonsdiploma Brood
en Banket. Toen dan ook deze
mogelijkheid zich aandiende,
hebben we direct toegehapt".
Het bakkerspaar moest daarvoor
wel vanuit het Zuid-Hollandse
Roozenburg naar het Zeeuwse
Middelburg verhuizen. „Dat was
een hele overgang", geeft Willem
Kleijwegt toe. „Maar Zeeland
spreekt ons erg aan en we kun
nen ons prima vinden in de op
vattingen van de doorsnee
Zeeuw. We hebben dan ook leu
ke contacten met onze klanten.
We zijn blij dat we de stap geno
men hebben. Het geeft ons veel
levensvulling".
Hoewel er de afgelopen twee jaar
veel investeringen gedaan zijn in
nieuwe machines, hebben de
Kleijwegts niets wezenlijks veran
derd aan het concept van het be
drijf. „Je probeert de mensen
steeds zo goed mogelijk van
dienst te zijn, maar het bakkers
vak blijft altijd hetzelfde. Dat
houdt in dat we van alles bakken.
Van bruidstaarten tot zoutgebak,
en Zeeuwse mopjes. Het is een
vak waar je een hoop creativiteit
in kwijt kan. Komende week is
het 'De week van het Brood', dan
ligt er in de etalage een zoge
naamde 'Hoorn des Overvloeds'.
Hartstikke leuk om zoiets te be
denken en te maken".
Willem en Roelie Kleijwegt poseren naast de door kinderen
opgemaakte taart.
