Strategische
toekomstverkenning
DE BOEREN EN DE OVERHEID
..zebetaalden een schete aan die heren..
PROVINCIE JlÉiJ ZEELAND
Thoolse wilgen onveilig
Oefendagen popbands
cle crisisjaren
Industriële archeologie
öMr.- atdfcafc vS»eJU
aanvraag
ontwerp-vergunning
m t chemicals
Nieuwe Zeeuwse selectie
tegen Nationaal team
Noordgouwe-
Australië
In de strategische toekomstverkenning Zeeland wordt be
schreven welke positie Zeeland inneemt, met welke ontwikke
lingen de provincie te maken krijgt en hoe op die
ontwikkelingen zou kunnen worden ingespeeld.
Deel 1
Verkeerd uitgelegd
DOOR JAN ZWEMER
Jachtgeweer
Graanoogst
Dieptepunt
provinciale griffie
Woensdag 2 november 1988
ABDIJ
Maandag 7 november wordt begonnen met het rooien van wilgen
langs de provinciale weg Tholen-Poortvliet. Over een lengte van an
derhalve kilometer, ter hoogte van de boerderij Welgelegen, zullen
zo'n zeventig wilgen worden weggehaald.
Op het stukje weg zijn in vier
jaar tijd vijf ongelukken gebeurd
met dodelijke afloop. Auto's die
van de weg raken, kunnen geen
kant uit, doordat de bomen zo
dicht op de weg staan.
Onderzoek van provinciale wa
terstaat heeft aangetoond, dat
het aantal ongevallen maar iets
hoger is dan gebruikelijk voor
wegen als de provinciale weg
Tholen-Poortvliet, maar dat de
aard van de ongelukken in on
gunstige zin afwijkt als gevolg
van de bomenrijen.
Daarom is besloten ongeveer de
helft van de bomen te rooien en
bovendien de strepen op de
weg te vernieuwen. Dat laatste
kan pas als het rooiwerk achter
de rug is en bovendien moeten
de weersomstandigheden gun
stig zijn. Er wordt rekening mee
gehouden, dat het vernieuwen
van de strepen pas in het voor
jaar kan gebeuren. Bedrijven,
die dit soort werk doen, benut
ten namelijk de wintermaanden
om het materieel een uitgebrei
de onderhoudsbeurt te geven.
Verwacht wordt, dat de maatre
gelen voldoende zijn om het
aantal ongevallen terug te
dringen.
Het hele karwei - dus het rooien
van de wilgen en de aanpassing
van de markering - is begroot op
dertig duizend gulden.
Vorige week zaterdag is oud
inwoner van Noordgouwe M.A.
Vis in Adelaide, Australië voor
gesteld aan Koningin Beatrix en
Prins Claus.
De aanleiding tot de kennisma
king ligt in de watersnoodramp
van 1953. De heer Vis, die tij
dens de overstroming in Noord-
gouwe woonde, heeft toen zijn
leven gewaagd om de Schouw-
sedijk ter hoogte van Kakkers
weel te dichten.
De Schouwsedijk, die loopt van
Brouwershaven tot Zierikzee,
was de enige bescherming tus
sen het water (dat bij Schelp-
hoek en Ouwerkerk en nog een
aantal stroomgaten binnen
kwam) en de nog droge polders
rond Noordgouwe.
De heer Vis heeft zich aan een
touw in het gat van de Schouw
sedijk laten afzakken om het
eerste dichtingswerk, met palen
en zandzakken, te kunnen doen.
Mensen op de dijk hielden hem
aan het touw vast, opdat hij niet
met de stroom zou worden
meegevoerd.
Door het werk van de heer Vis
bleef de dijk gespaard en kon
den de nog droge polders ook
droog blijven.
In september 1953 is de heer
Vis naar Australië geëmigreerd.
Zijn verdiensten tijdens de ramp
zijn nu de aanleiding geweest
om de inmiddels 75-jarige oud-
Schouwen-Duivelander aan het
koninklijk paar voor te stellen,
duizenden kilometers van Kak
kersweel verwijderd.
Provinciale staten beslissen 16 december over
een subsidie van duizend gulden voor de werk
groep industriële archeologie. De subsidie geldt
de jaren 1988 en 1989 en per jaar gaat het om
duizend gulden.
De werkgroep archeologie, die uit vrijwilligers
bestaat, inventariseert verdwijnende of al ver
dwenen industriële activiteiten in" de provincie.
Onderwerpen, die al aan de orde zijn geweest,
zijn de meekrap- en de vlasindustrie.
Een andere activiteit van de werkgroep is de ver
zamelde gegevens per regio te bundelen in route
beschrijvingen. Zo zijn inmiddels verschenen
Schouwen-Duiveland met de klok mee en Wal
cheren in het spoor van bedrijf en techniek. Ook
van buiten de provincie blijkt er belangstelling
voor deze uitgaven te bestaan.
Het dagelijks bestuur van de provincie schrijft in
het voorstel aan provinciale staten veel waarde
ring te hebben voor de activiteiten van de werk
groep. Het in kaart brengen van inmiddels
verouderde industriële bedrijvigheid sluit aan op
het provinciale beleid in de sector cultuurbe
houd. Op provinciaal niveau wordt het monu
menten inventarisatieproject in dezelfde lijn
gezien. Via dit project worden monumenten uit
het eind van de vorige eeuw tot en met de twee
de wereldoorlog beschreven en gefotografeerd.
De werkgroep industriële archeologie wil de pro
vinciale subsidie gebruiken voor de reiskosten
van de vrijwilligers.
DE FAAM - DE VLISSINGER
IEUWS
Aangegeven wordt, dat de nota
strategische toekomstverken
ning moet worden gezien als
de eerste aanzet om alle facet
ten van het Zeeuwse beleid in
grote lijnen uit te stippelen.
Het voorzieningenniveau is
sterk afhankelijk van de bevol
kingsomvang. Om het aantal in
woners van de provincie niet
verder te laten afnemen, kan
niet worden volstaan met alleen
het aantrekken van nieuwe be
drijvigheid, waardoor nieuwe
werkgelegenheid ontstaat en
mensen zich in Zeeland vesti
gen. Evenzeer moet ervoor wor
den gezorgd, dat mensen die in
Zeeland wonen niet vertrekken.
Dat betekent, dat de provincie
veel woongenot moet kunnen
bieden, niet alleen voor men
sen, die er wonen of studeren,
maar ook voor mensen die niet
(meer) werken. Als de aandacht
meer gericht zou worden op
ouderen, die gepensioneerd of
vervroegd zijn uitgetreden, kan
mogelijk worden bewerkstel
ligd, dat een goed deel van de
recreatiewoningen een perma
nente woonbestemming krijgt.
Zeeland kan worden gekarakte
riseerd als een open, schoon en
groen gebied tussen de verste
delijkte streken buiten de pro
vincie. Behoud en versterking
van die positie kunnen de aan
trekkelijkheid verhogen.
Het scheidende water tussen de
verschillende regio's van de pro
vincies heeft er in het verleden
al toe geleid, dat per regio ande
re ontwikkelingen op gang zijn
gekomen. Zo is de grote in
dustriële bedrijvigheid gecon
centreerd rond de
Westerschelde en zijn kleinere
bedrijven en de recreatie voor
het merendeel rond de Ooster-
schelde tot ontwikkeling geko
men. De sterke kanten moeten
per gebied verder worden uitge
buit, waarbij rekening moet
worden gehouden met andere
belangen, opdat die niet in het
gedrang komen.
De goederenstromen van en
naar Zeeland moeten in eerste
instantie worden vervoerd via
de centrale noord-zuid-as,
waarbij de Zeelandbrug en de
Zandkreek op termijn misschien
moeten worden verbreed. De
Dammenroute moet vooral een
toeristisch-recreatieve functie
krijgen en zou dan kunnen wor
den aangeduid als Zeelandbou
levard.
Op onderwijsgebied is het zaak
te behouden wat er is en het
aanbod uit te breiden op zodani-
Scarlett O'Hara, The Noise en
Kick the Bucket zijn de popgroe
pen die met muziekdocent Ber-
tus Borgers van de stichting
Brabant Pop elk een dag inten
sief hun repertoire doornemen.
Scarlett O'Hara uit Middelburg
is afgelopen zondag al onder
het mes geweest, op 6 novem
ber is The Noise uit Zierikzee
aan de beurt en op 27 novem
ber Kick the Bucket uit Middel
burg. Bekeken wordt of op een
zondag in december ook een
oefendag kan worden georgani
seerd. Het is nog niet bekend
ge wijze, dat de opleidingen
aansluiten op hetgeen econo
misch verlangd wordt. Nieuwe
opleidingen zouden dan bijvoor
beeld in de richting kunnen
gaan van mariene ecologie en
landbouweconomie.
In de nota wordt gesteld, dat de
provincie niet alleen al die ont
wikkelingen ter hand kan en
moet nemen. Steeds moet wor
den bekeken of door samenwer
king met andere instanties de
doelstellingen beter en eerder
kunnen worden verwezenlijkt.
Behalve aan samenwerking met
de gemeenten, waterschappen
en particuliere ondernemingen
en instanties binnen Zeeland,
wordt gedacht aan de Rotter
damse agglomeratie, West-
Brabant, de Vlaamse steden en
de universiteiten van Rotter
dam, Gent en Wageningen.
Aan provinciale staten wordt
gevraagd in te stemmen met de
hoofddoelen:
bevolkingsgroei stimuleren;
voorzieningenniveau en
vestigingsklimaat handha
ven en verbeteren;
e behoud en versterking van
open, groen en schoon
gebied;
per regio economische ster
ke kanten uitbuiten.
In de tweede fase van de plan
ning moeten die punten worden
uitgewerkt.
Provinciale staten bespreken de
strategische toekomstverken
ning op 16 december.
welke band daarvoor dan in
aanmerking komt.
De oefendagen worden georga
niseerd door het Zeeuws Pop-
overleg in de eigen oefenruimten
van de popgroepen. De provincie
heeft subsidie gegeven voor een
vergoeding aan de docent en
voor zijn reis- en verblijfkosten.
Ook voor lesmateriaal is er pro
vinciaal geld. De subsidie is niet
voldoende om alle kosten (zo'n
zevenhonderd gulden per dag) te
dekken en daarom is van de pop
groepen een eigen bijdrage van
145 gulden per groep gevraagd.
Volgens het Zeeuws Popoverleg
krijgen de groepen die investe
ring terugverdiend door het vele
dat zij op de oefendag leren en
vervolgens in praktijk kunnen
brengen.
Zaken die in het bandcoa-
chingsproject, zoals de oefen
dagen ook wel worden
genoemd, doorgenomen wor
den, zijn componeren, arrange
ren, verbetering of verandering
van de sound, zo doelmatig mo
gelijk repeteren en podiumpre
sentatie.
Bertus Borgers is niet alleen do
cent bij de stichting Brabant
Pop. Hij doceert ook aan het
Rotterdams conservatorium en
hij speelt als saxofonist in
Sweet d'Buster en in Groove
Express. Aan de hand van ge
luidsbanden en soortgelijk ma
teriaal heeft Borgers zich al een
beeld kunnen vormen van de
bands, zodat gericht aan het
werk kan worden gegaan.
Abdijnieuws is de
informatierubriek van de
provincie Zeeland.
Redactie:
bureau voorlichting
Sint Pieterstraat 42,
4331 EW Middelburg
telefoon 01180-31402
"Vader is begonen in 't
jaar '19, die kocht een
paard voor f 1600,
kalfvaarzen voor
f 600, Maar de prijs
van die kalvers was in
'21 al gezakt tot: 300
gulden. Dan krijg je een
klap hoor, in je financiën.
Ik weet wel, die koeien
die blijven daar wel weer
staan, maar je hebt er zo
véél voor gegeven. Je zit
te diere, mee zulken spul.
Want toen ging dat paard
dood, hij kocht een ander
voor maar f 500,
De neergaande lijn in de
Zeeuws'e landbouw had zich
al lang vóór de crisis van de ja
ren dertig ingezet. Aanvanke
lijk kon je het nog een te
rugslag noemen na de gouden
jaren van '14-'18, maar feite
lijk was er sprake van opko
mende concurrentie van de
grote landbouwstaten van de
toekomst zoals Rusland, de
Verenigde Staten en Austra
lië: "Maar de ergste jaren, dat
was hier wel van '28 tot '35,
denk ik. Op zo'n cirsis had nie
mand gerekend". Ook het
Walcherse platteland kreeg
zijn deel van de grote wereld
crisis. De bejaarde landbou
wer tast in zijn herinneringen.
"Pachters zaten door mekaar
nog het bést van al. Die pacht
die was vroeger niks, ze be
taalden een schete aan die he
ren. Maar eigenaars... Als je je
spul écht aan je eigen had,
kón het nog. Als je een hypo
theek had, dan was 't niet gul,
hoor".
"Tegenwoordig zijn er men
sen die in net zo'n lastig par
ket zitten, die mensen die op
d'r lasten zitten. Griezelig ge
woon. Er zijn er die voor
f 60.000,— per hectare ge
kocht hebben. Ja, 't is niet
verstandig geweest om 't ooit
te doen, natuurlijk. Je houdt
niks over. Maar wie kan de tijd
voorzien? En in de jaren dertig
was 't ook zo: bruine bonen
van 8 of 9 cent de kilo, ver
schrikkelijk is dat. Drie, vier
cent voor een liter melk in '30,
een cent voor een ei. Peeën
die ik leverde voor negen gul
den per ton. D'r was hier man
die molk leuk koeien, goeie
koeien, maar hij kon 't niét
rooien, 't Was maar een hofje
van nog geen 20 gemeten,
maar hij moest er af. Hier door
de rondte waren 't al boertjes;
maar een paar grote. En de
grote hadden 't ook benauwd
alles komt uit op den duur.
M'n zusters waren getrouwd
mee kérels van grote hoven,
maar ze hadden él een hypo
theek. Had je een hof van 60,
70 gemeten mee een hypo
theek van f 15.000, dat
was dat glad zo véél niet.
Maar 't was dan toch zó, dat
ze 't niet afgelost konden
krijgen".
"D'r gingen er failliet, maar
sommigen hielden ook vrijwil
lig op. Die hadden wel zoons
om de boerderij over te ne
men, maar ze konden de rente
niet betaald krijgen. Dan had
den ze wel borgen, maar die
borgen bleven daar óók niet
voor in staan. Dan wier je de
broek gelicht, zoals ze zeiden,
en dan kwam er koopdag op
zo'n hof. En bij de één liep het
meer tegen als bij de ander,
natuurlijk. Mee een goeie zo
mer viel de opbrengst mee.
Maar in '27 was het té droog,
dan was er ook niks. Je rente
had je niet, en éten doe je dan
toch éérst nog, ee. Ja, er was
een berg schijn bij, hoor, bij de
rijkdom van de grote boeren.
Mee de verewagen naar stad
rijden en te visite gaan, dat
leek heel wat, maar méér kon
den ze niet. De meesten ble
ven net zo groots als vroeger,
en dat hebben de arbeiders
wel eens verkeerd uitgelegd,
denk ik. Schone schijn,
jongens".
De Zeeuwse boerenstand
kwam dan ook, op de grote
'crisisvergadering van novem
ber 1 930, tot de conclusie dat
zij steun van de overheid no
dig had. En die steun kwam, al
kwam ze op onderdelen laat
en voor sommige boeren té
laat. De Tarwewet was een
belangrijke stap in 1931,
daarna volgden de crisis-
zuivelwet, de crisis-
varkenswet en wettelijke
maatregelen die de teelt van
aardappels, bieten en vlas, en
Steun betekende immers re
geling en controle. Niet ieder
een ging even vrolijk over tot
het inkrimpen van zijn veesta
pel. "De verplichting toe te
treden tot een organisatie als
de crisisvarkenscentrale er
voer menige agrariër als nau-
de paardenfokkerij steunden.
Een groot nadeel was echter,
dat de kleine bedrijfjes, zoals
er in Walcheren zoveel waren,
nauwelijks van de regelingen
profiteerden. En ook aanpas
singen zoals verdergaande
mechanisatie of teelt van min
der arbeidsintensieve produc
ten waren voor de kleine land
bouwers niet mogelijk. En ver
tegenwoordigde de ZLM, de
boerenorganisatie, wel ge
noeg de belangen van de klei
ne boeren? Zo sprak het dage
lijks bestuur zich op de 15e
mei 1933 erover uit dat de
overheidsbemoeiingen in de
eerste plaats gericht moesten
zijn op de "agrarische hoofd
producten".
Nu is het ook goed mogelijk,
dat men met deze uitspraak
iets anders uitdrukte, namelijk
de weerzin van de boe
renstand tegen overheidsbe
moeienis in het algemeen.
welijks duidbare tyrannie",
schreef L.W. de Bree. "Verge
ten wij niet dat de boer zich
vóór de crisjaren koning wist
op eigen domein".
Maar als een boer zich aan
controle onttrok, kon dat hem
eventueel op intrekking van
de steun komen te staan, of
op een boete. De CCD, de Cri
sis Controle Dienst, was in
boerenkringen dan ook niet
zo'n geliefde instelling: "Ik
zag ze liever van 't hof gaan
als komen. Een mens wordt
niet graag gecontroleerd, en
dat waren we glad niet ge
woon". Soms waren de amb
tenaren van de CCD wel érg
onwelkom. Dat ondervond de
controleur van de crisiszuivel-
wet Bolijn in november '33
toen een Duivelandse boer,
wiens productieboek hij in
beslag wilde nemen, hem met
een jachtgeweer het erf af
blies. Gelukkig misten de
scherpe patronen, van 50 me
ter afgevuurd, de controleur.
Toen de boer die winter voor
de rechtbank moest verschij
nen, sprak de Officier van
Justitie over "de vele moeilijk
heden die de controleurs on
dervinden". Daarom wilde hij
een voorbeeld stellen en de
man streng straffen. Het bleef
echter bij één maand hechte
nis. Zeeland was het Wilde
Westen niet, en het geval
werd niet door andere
gevolgd.
Maar de CCD kreeg ook ande
re kritiek en die was ook
scherp, al was ze dat niet zó
letterlijk als die waar Bolijn
mee te maken had gehad. "De
steun aan den landbouw is
uitgedijd tot één grote
baantjes-vergeverij" stond in
een ingezonden stuk in de
Middelburgsche Courant van
9 februari 1934. Het waren
deskundigen die tóch al werk
hadden, die van de nieuwe ba
nen bij de controle profiteer
den, en niet de werkelozen!
En de steunmaatregelen wa
ren zó ingewikkeld gemaakt
"dat de meeste boeren de
hulp moeten inroepen van
deskundigen op het gebied
van boekhouding en admi
nistratie. "Ze waren van de
regen in de drup geholpen,
want die hulp was ook niet
gratis.
aardappels verbouwen dan
het jaar ervoor en... de bie-
tensteun zou met tien procent
verminderd worden. En daar
waren de Zeeuwse boeren nu
juist zo bang voor geweest,
aan de bietensteun alléén had
den ze een tweede grote cri
sisvergadering gewijd. Eén he
le gulden minder zouden ze
krijgen voor een ton peeën,
was 't niet verschrikkelijk?
Ja, men wist wel dat je met
de eindproducten van de biet
maar amper de verwerkings
kosten in de fabriek kon beta
len, maar toch... Gaf de rege
ring nu niet te kennen dat ze
de steun aan de boeren gelei
delijk aan verslagen wilde?
Vrees kwam boven, en ge
ruchten staken de kop op.
Was de buitenwereld nog wel
te vertrouwen? In dezelfde
maand deed het gerucht de
ronde dat in Bergen op Zoom
elf miljoen kilo bieten uit Enge
land ingevoerd waren. Inge
voerd nota bene, met het ge
rucht werd als onjuist weer
legd. En was het niet zo, dat
bepaalde fabrikanten van var
kensvlees bij de crisismaatre
gelen bevoordeeld waren? Het
werd ontkend, maar de rege
ring stelde toch een commis
sie van onderzoek in. Niet al
leen was de verhouding tus
sen de landbouwende bevol
king en de overheid énders
dan voorheen, ze was nu ook
gespannen.
Nu was het geen wonder ,dat
de stemming zo verslechter
de. Voor de Zeeuwse land
bouw was het afgelopen jaar
Maar het dieptepunt in die
verhouding was in de eerste
maanden van '34 bereikt, er
was verbetering op komst. In
juli van dat jaar schreven de
kranten dat er 'een uitsteken
de graanoogst' op komst was.
.V V. 'V'.
*De aardappeloogst kon wel mooi zijn, de prijs was het niet. Op gegeven moment kon
je voor honderd kilo maar f 1,25 krijgen van de overheid. Foto Zeeuws Doe. centrum
zo ongeveer het jaar van de
laagste prijzen -het dieptepunt
van de crisis. Land werd ver
kocht voor f 750,— per hec
tare en vooral voor vee golden
ongehoord lage bedragen. In
'34 bereikte de boterprijs een
laagterecord met 46 cent voor
een kilo. En dan hadden de
oogsten van '32 en '33 nog
een "reuze beschot" gege
ven, maar wat zou er gebeu
ren als in '34 het weer zou te
genwerken?
Tot overmaat van ramp maak
te de regering in februari van
dat jaar bekend dat de richt
prijs vaan de tarwe omlaag
zou gaan, en dat maar één
derde van de grond met tarwe
bezaaid mocht zijn. Dat niet
alleen: niemand mocht méér
Ook het vorige jaar was de
tarwe goed geweest, het eni
ge product waar de boeren
aan overgehouden hadden.
Zeker op Walcheren werd de
richtprijs van de tarwe dan
ook nauwlettender gevolgd
dan de kansen van de 'bie
tensteun'. Walcheren ver
bouwde immers altijd minder
peeën dan de andere eilanden.
Toen later op het jaar de ver
wachtingen bewaarheid wer
den en zelfs bleek dat de
Zeeuwse boer gemiddeld
weer winst had gemaakt, zag
het er al weer beter uit.
'Winst' was een woord dat al
lang niet gehoord was op de
markten en de hofsteden. Het
was nog crisis, maar er was
hoop op beter...
Gedeputeerde Staten van Zeeland maken op grond van de artikelen 12 en 29 van de Wet
algemene bepalingen milieuhygiëne het volgende bekend.
Aanvraag
M T Chemicals BV te Vlissingen heeft bij hen op 30 september 1988 een aanvraag om
vergunning ingevolge de Hinderwet ingediend voor het uitbreiden en wijzigen van een fa
briek voor organische verbindingen, in hoofdzaak organotinverbindingen, op een perceel
aan de Europaweg te Vlissingen-Oost, kadastraal bekend gemeente Vlissingen, sectie M.
no. 519. Het betreft het creëren van 2 opslagplaatsen voor chemisch afval.
Ter inzage
De aanvragen met bijlagen, de ontwerp-vergunning (waarin opgenomen voorschriften tot
het voorkomen of beperken van gevaar, schade of hinder buiten de inrichting) en overige
stukken liggen voor een ieder ter inzage van 3 november 1988 lol en met 2 december 1988
op de volgende plaatsen en tijden:
in het gemeentehuis van Vlissingen op werkdagen van 830-12.30 en van 1330-15.00
uur en iedere woensdagavond van 17.15-2015 uur (voor inzage op woensdagavond
telefonisch afspreken: 01184-87204):
op het bureau Milieuzaken van de provinciale griffie. St Pieterstraat 42 te Middel
burg, op werkdagen van 9-12 en van 14-16 uur.
Na 2 december 1988 tot het einde van de termijn waarbinnen beroep kan worden ingesteld
tegen de aangevraagde vergunning, liggen de stukken ter inzage op bovengenoemde
plaatsen op werkdagen van 9-12 en van 14-16 uur
Bezwaren
Een ieder kan bij Gedeputeerde Staten van Zeeland. St. Pieterstraat 42. 4331 EW Middel
burg een gemotiveerd bezwaarschrift indienen tegen zowel het geven van de gevraagde
vergunning, als tegen de ontwerp-vergunning en wel tot en met 2 december 1988
Tegelijkertijd met het indienen van een bezwaarschrift kan een verzoek worden ingediend
om persoonlijke gegevens niet bekend te maken.
Indien daarom wordt verzocht kunnen tot en met 25 november 1988 tegen de aanvraag
en/of ontwerp-vergunning mondelinge bezwaren worden ingebracht. Hierbij wordt de aan
vrager in de gelegenheid gesteld aanwezig te zijn (telefoon: 01180-31364)
Middelburg, 2 november 1988.
sint pieterstraat 42, postbus 6001, 4330 la middelburg, tel. 01180-31011
VOORBEREIDING WERELDKAMPIOENSCHAP ZAALVOETBAL
In de aanloop naar het wereld
kampioenschap zaalvoetbal
(wordt in januari in Nederland
verspeeld) werkt het Neder
lands zaalvoetbalteam een fiks
aantal trainingen en oefen
wedstrijden af.
Op zaterdag 5 november komt
de nationale selectie naar Zee
land. Bondscoach Ron Groene-
woud is al om half vijf in Goes
en werkt dan met zijn selectie
een training af, waarna om acht
uur een wedstrijd wordt
gespeeld van driemaal 25 minu
ten tegen de nieuwe Zeeuwse
selectie. Die nieuwe selectie
wordt pas woensdagavond 2
november in Vlissingen samen
gesteld.
Dan kiest de Zeeuwse coach Ar-
mand Doesburg uit de spelers
Geijs en Chris Bal van Schelde
International, Stoffel Schipper,
Chris Mouthaan, Haro Hazelaar,
John Tahapary, Jean Pierre van
Lieshout en Michael Dijkstra van
Maartense tapijt, Ron de Visser
van WBG, René van Vliet van
Feesthuis Goes, Rein Telussa
van Jong Ambon, Kees de Put
ter van Huzavo/van Westen, Re
ne Schreuder van Maric, Tom
Huiskens en Arsenio van Aerde
van El Toro, Marco Tefal van
Delphi, Rob Post van BW, Ge
rard en Dennis de Nooijer en Mi
chael Boedhoe van Schinkel As
surantiën, Jeffrey van de Velde
van TCV, Marcel Nijssen en
Marco Tefal van Delphi en Luc
Rombout en Hans de Kort van
ZVA/Verpoorte.
Ron Groenewoud komt met de
volledige nationale selectie naar
Goes, te weten: A. Bakhuis, A.
Bakker. E. Demandt, J. Forée,
Vic Hermans, R. v.d. Heuvel, H.
van Leeuwen, Marcel Loosveld,
M. Seitner, A. Tielens, W. van
Vijfeiken en M. Wentzel.
Er wordt gespeeld volgens de
FIFA-regels, met onder meer di
recte en indirecte vrije trappen
en een vier secondenregel.
