Het Koopmansvoetpad
In Terneuzens museum
Grote kunstveiling ten
bate van Amnesty
I
AA-
Klein chemisch afval
uit huishoudens
A rch ie fcprok kei s
DE FAAM - DE VLISSINGER
Steeds meer
huishoudelijk afval
Waarheen?
Batterijen
Van school,
wat nu?
Woensdag 26 november 1986
Gedeputeerde Staten van Zeeland hebben een notitie ge
presenteerd, getiteld: "Naar een samenhangend milieube
leid". Hiermee geeft het college aan dat het milieuvraagstuk
betrekking heeft op allerlei sectoren in de maatschappij en
dat er op vele fronten moet worden samengewerkt om tot
oplossingen te komen.
Kern van het
beleid
Samenhang
IN HEROEP
Milieubeleidsplan
Milieukapitaal
mm
4
Discussie
ABDIJ
De laatste tijd zijn er in Zeeland
wat nieuwe initiatieven onder
nomen op het gebied van het
verzamelen en afvoeren van
klein chemisch afval uit huis
houdens. Gemeenten en reini
gingsdiensten tonen initiatief,
maar er zijn ook waardevolle ac
tiviteiten op touw gezet door
particulieren.
De provincie heeft een gratis
boekje waarin allerlei informatie
wordt gegeven over dit chemi
sche afval. Natuurlijk wordt ook
meegedeeld waar en hoe men
het kwijt kan.
In vergelijking met bijvoorbeeld
vijftig jaar geleden produceren
we steeds meer afval. Dat is op
zichzelf al een milieuprobleem,
maar het grootste probleem is
dat we ander afval produceren,
giftig afval, waar de natuur
geen raad mee weet. Een paar
voorbeelden: verfresten, medi
cijnen, batterijen, reinigings- en
bestrijdingsmiddelen.
Als we naar de totale hoeveel
heid afval kijken, vormen die
schadelijke stoffen niet zo'n
grote hoeveelheid: 0,2 procent
van de hele "berg" om precies
te zijn. Maar het gaat wel om
stoffen die niet meer uit het mi
lieu verdwijnen. Langzaam
maar zéker groeit de "voor
raad". De ellende is ook dat de
ze stoffen de rest van het afval
"bederven" en daardoor onge
schikt maken voor bv. com-
postering.
Willen we dit probleem de baas
worden, dan moeten we er om
te beginnen voor zorgen dat het
chemische afval gescheiden
wordt van het andere afval. I\lu
zult u zich misschien afvragen
waarom we zoveel inspanning
moeten doen om ons huishou
delijk afval milieuvriendelijk te
behandelen, terwijl er uit in
dustriële bedrijven zoveel afval
vrij komt.
Welnu, in de eerste plaats mo
gen die bedrijven ook lang niet
meer zoveel als een jaar of twin
tig geleden, maar het is ook een
feit dat de Nederlandse huis
houdens per jaar 1 5 miljoen kg
klein chemisch afval pro
duceren...
Klein chemisch afval dat apart
wordt ingeleverd, ondergaat
een aparte behandeling. Dat ge
beurt bijvoorbeeld in de chemi
sche verbandingsoven in Rijn
mond, onder zeer hoge tempe
ratuur. Speciale voorzieningen
zorgen ervoor dat er via de
schoorsteen bijna niets meer in
het milieu terecht komt. Ook
kunnen de stoffen een speciale
chemische behandeling krijgen,
waardoor ze worden omgezet
in onschadelijke produkten.
Weer een andere mogelijkheid
is het opnieuw gebruiken van
produkten, zoals zilver uit foto:
chemicaliën en batterijen.
U staat er misschien nooit bij
stil, maar batterijen vormen bij-
Van school, wat nu? is een bro
chure voor jongeren, die niet
meer naar school gaan, maar
nog wel gedeeltelijk leerplichtig
zijn. Hoe aan die gedeeltelijke
leerplicht kan worden voldaan,
staat in de brochure vermeld. Er
wordt informatie gegeven over
vormingswerk, beroepsoplei
dingen en dag- en avondoplei
dingen. Ook zijn gegevens op
genomen over het tegelijk leren
en werken, zoals dat kan via het
leerlingwezen. Vermeld wordt
verder welke kosten aan de ver
schillende scholingsmogelijkhe
den zijn verbonden, dat soms
reiskosten worden vergoed
voor schoolbezoek bij gedeelte
lijke leerplicht en waar aanvul
lende informatie over al deze
zaken kan worden verkregen.
Adressen van de opleidingen,
het Samenwerkingsverband
voor keuzebegeleiding en
onderwijs-arbeidscontacten
(SKOA), de arbeidsbureaus en
dergelijke zijn opgenomen.
De brochure wordt via het
SKOA -de regionale consulen
ten- op de scholen verspreid.
Ook kan Van school, wat nu?
worden aangevraagd bij het
SKOA of bij de schooldecaan.
Het SKOA is gevestigd in Goes,
Nieuwstraat 2, telefoon
01100-30548. M
na de helft van alle schadelijke
huishoudelijke afvalprodukten.
Er worden er ruim 100 miljoen
van verkocht per jaar. Uiteinde
lijk komen ze allemaal "ergens"
als afval terug: een file van
5000 km batterijen! De meest
schadelijke bestanddelen zijn:
kwik, cadmium, zink, nikkel en
zilver.
Naar schatting komt op deze
manier 38 ton kwik per jaar in
het Nederlandse milieu. Kwik is
erg nuttig in een thermometer,
maar niet in uw lichaam...
In het gratis boekje van de pro
vincie staat waar u batterijen
(en natuurlijk ook ander klein-
chemisch afval) het beste kunt
inleveren zonder dat ze op de
lange duur grote schade kunnen
berokkenen aan het milieu.
Aanvragen om het boekje: tele
fonisch (01180)31400 of
schriftelijk bij bureau voorlich
ting provincie Zeeland, Sint Pie
terstraat 42, 4331 EW Mid
delburg.
IEUWS
Samenhangend
milieubeleid
In een begeleidend voorstel aan
Provinciale Staten stellen GS
vast dat vanaf de jaren zestig
het milieuvraagstuk onont
koombaar is geworden, op tal
van terreinen. De overheid zag
zich genoodzaakt om in hoog
tempo maatregelen te treffen.
Dat gebeurde meestal per sec
tor: water, lucht, geluid, bodem
etc. Je zou kunnen zeggen dat
er weinig tijd was om een
"totaal-beleid" te ontwikkelen
teneinde allerlei kwesties met
elkaar in verband te brengen.
In Zeeland mondde het beleid
uit in de "Milieuhygiënische no
ta 1980" en het "Actiepunten
plan". Nota en plan werden po
pulair gezegd beschouwd als
een van de vele beleidsstukken
van de provincie. Er werd wei
nig "meerwaarde" aan- toege
kend. GS schrijven nu dat er ei
genlijk teveel een beleid werd
gevoerd waarbij werd gerea
geerd op milieuomstandighe
den. Steeds duidelijker blijkt
echter dat een goed milieube
leid gericht moet zijn op het
voorspellen van problemen en
het voorkomen ervan.
In hun brief bij de provinciebe
groting voor 1985 schreven GS
al waarom zij het voorkomen
van problemen tot de kern van
het milieubeleid wilden maken.
Toen de eerste milieuproblemen
zich aandienden werd erop ge
reageerd door ze"verder weg te
brengen" (bouwen van hoge
schoorstenen, lozen in zee
etc.). Nu worden we echter ge
confronteerd met grote proble
men op lange termijn. Er is zeer
veel geld nodig voor sanering.
Dit leidt tot de conclusie dat een
milieubeleid dat gericht is op
het voorkomen van problemen
en dat zijn basis vindt in redelijk
zware eisen aan de vervuilers,
uiteindelijk (ook economisch
gezien) het goedkoopst is. Het
rijk voert trouwens eenzelfde
beleid.
Wie de problemen vóór wil zijn
zal er voor moeten zorgen dat
Dinsdag 2 december houdt de
tweede kamer uit Gedeputeer
de Staten viermaal zitting om
beroepschriften tegen gemeen
telijke beslissingen over
bijstandszaken te behandelen.
Beslissingen van de colleges
van burgemeester en wethou
ders van Vlissingen, Goes,
Oostburg en Hontenisse wor
den aangevochten. De zittingen
beginnen om 10.00, 10.20,
10.40 en 11.00 uur.
De voorzitter van het college
van gs houdt die dag (2 12) zit
ting in een AROB-zaak. Het
gaat om een kwestie waarin
bijstand is geweigerd op grond
van artikel 45 van de Algemene
Bijstandswet (spoedshalve
bijstand). Deze
om 1 1.30 uur.
zitting begint
Het bestemmingsplan "Hof
plein Lange Delft" van de ge
meente Middelburg, zal onder
werp van gesprek zijn in een zit
ting van de hoorcommissie
bestemmingsplannen op vrijdag
5 december.
Mevrouw J.D.C.J. Janzen van
Oosten en de heer mr. K.P.T.G.
Flos (beiden uit Middelburg) zijn
tegen de uitbreiding van de Ar
rondissementsrechtbank aan
het Hofplein in Middelburg. De
heer Flos heeft zijn bezvyaar-
schrift ingediend namens de Be
wonersvereniging Achtentwin
tigste Wijk.
Alle vergaderingen zijn open
baar en worden gehouden in
het provinciehuis, Sint Pie
terstraat 42 in Middelburg. WM
hij weet waar ze kunnen ont
staan. Het rijk heeft een nota
uitgebracht, getiteld "Meer dan
de som der delen". Deze toon
de de noodzaak aan van het ma
ken van samenhangende plan
nen, waarin het milieubeleid
zou moeten worden ontvouwd,
maar ook het beleid voor de
ruimtelijke ordening, het econo
misch beleid en dat voor de wa
terhuishouding.
Gedeputeerde Staten stellen in
het vooruitzicht dat er rond
1991 een Milieu-beleidsplan
voor Zeeland kan zijn. Het is de
bedoeling dat dit plan een groot
aantal bestaande plannen zal
vervangen. Het krijgt een wer
kingsduur van 8 tot 10 jaar, met
jaarlijkse uitvoeringsprogram
ma's. De nu gepubliceerde noti
tie is een eerste stap naar een
dergelijk "totaalplan". Het is in
feite een inventarisatie van al
lerlei bestaande activiteiten van
de provincie op milieugebied,
waarbij ook aandacht wordt ge
schonken aan raakvlakken en
knelpunten met ander beleid.
Duidelijk wordt gemaakt dat be
scherming van het milieu niet
alleen een kwestie is van "het
milieubeleid" in enge beteke
nis. Bij het vaststellen van
bestemmingen (wat mag en
niet mag) in de ruimtelijke orde
ning en bij het geven van
bestemmingen aan het wate'
zal de kwaliteit van het milieu
de richting moeten aangeven.
Bij een beschouwing over de
verhouding tussen economie en
milieu schrijven GS dat er ook
sprake is van een "milieukapi
taal", waarvan wij de rente ge
bruiken. Aantasting van dit ka
pitaal moet worden voorkomen.
Zo gezien kan men milieubeleid
ook als een vorm van econo
misch beleid beschouwen. Il
lustratief is in dit verband de
verzuring van het milieu (door
energieopwekking, industrie,
auto's etc.) en de "ver
mesting" (o.a. bio-industrie),
die nadelige economische ge
volgen heeft (landbouw,
bosbouw).
Willen we deze gevolgen tegen
gaan dan zijn technologische en
vernieuwende (milieu)oplossin-
gen nodig. Overigens wordt
vastgesteld dat de subsidiemo
gelijkheden voor de verplaat
sing van rnilieuhinderlijke bedrij
ven en de aanleg van rioleringen
in Zeeland volstrekt toereikend
zijn. Samenhang zo schrijven
GS is ook nodig als het gaat om
het toekennen van "functies"
aan het water (vaarwater,
zwemwater, water voor de
landbouw etc.). Het milieube
leid zal moeten aangeven waar
de vervuilingsgrenzen liggen.
Zeer wezenlijk voor het beleid
zal zijn het terugdringen van de
lozingen waardoor de bodems
van de wateren worden "opge
laden" door zware metalen en
andere giftige stoffen. Provin
ciale staten behandelen de noti
tie op vrijdag 19 december.
Abdijnieuws is de
informatierubriek van de
provincie Zeeland.
Redactie:
bureau voorlichting.
Sint Pieterstraat 42,
4331 EW Middelburg,
telefoon 01180-31392
of 31402
'Archiefsprokkels' is een
rubriek die in principe we
kelijks verschijnt. Voor de
inhoud tekenen per keer
de gemeentearchivarissen
Christ Peters (Vlissingen)
of Peter Sijnke (Middel
burg).
Eindredactie Ad Hanne-
Als we de perikelen over liet
wegennet van tegenwoordig in
onze omgeving vergelijken met
die van vroeger tijd dan is er
vrijwel niets niéuws onder de
zon. Nu wordt er soms door de
gebruikers geklaagd over de
slechte staat van onderhoud van
bepaalde wegen, toen ook. Nu
wordt er door de beheerders van
wegen geklaagd over de hoge
kosten van onderhoud, toen
ook. Laten we nu eens een
stukje geschiedenis van een wat
oudere weg nader bekijken: Het
Koopmansvoetpad.
Tegenwoordig is het nog maar
een fractie van de lange weg die
het ooit was. Midden zestiende
eeuw moet het zijn aangelegd ten
behoeve van de kooplui. De be
slaande wegen voldeden niet
meer. Er ging teveel tijd verloren
door al dat bocht werk. Daarom
werd er een rechtlijniger pad aan
gelegd. Dit begon te Vlissingen
even buiten de toenmalige Mid
delburgse poort (deze heeft
gestaan naast waar nu de Torro-
winkel staat). Vandaar liep het
pad in vrijwel rechte lijn via de
thans zuidoostkant van de Noor
derbegraafplaats, de huidige wijk
Westerzicht, door West-Souburg
naar Oost-Souburg waar het aan
sloot op het nog bestaande Koop
mansvoetpad naar de Abeele.
Bij de aanleg van het Koopmans-
voetpad in 1540 waren er direkt al
problemen. Ondanks het feit dat
Keizer Karei V aan de Staten van
Walcheren toestemming had ge
geven om "de calsijnen" ste
nen) uit oude ongebruikte voetpa
den te breken om die te gebruiken
voor de nieuwe weg, werd tegen
dat gebruik heftig geprotesteerd.
Dat gebeurde door de heer van
Phalais, Karei van Bourgondië,
omdat er keien uit de oude voet-
weg die over zijn land liep ge
bruikt werden, terwijl de nieuwe
nog niet voltooid was. Hij vreesde
in de winterperiode daardoor
groot ongemak. De weg waaruit
de keien gehaald waren, was de
oude weg die langs het voormalig
kasteel (waar nu het stadhuis
staat) lag. Het geschil met de
Heer van Phalais liep hoog op.
Hij heeft zelfs de arbeiders van
het werk gejaagd. Men heeft nog
tegen hem moeten procederen om
met het werk verder te kunnen
gaan. Uiteindelijk hielp het pro
testeren Karei van Bourgondië in
zoverre iets dat men wèl doorging
met de aanleg van de weg, doch
op dat moment niet met bestraten
door middel van keien. Dat zou
later pas weer gebeuren.
De aanleg van het pad gebeurde
in eerste instantie door ophoging
met grond die uit de aan beide zij
den gedolven sloten kwam. Ver
der werd de grond nog met zand
opgehoogd. Het werk werd ver
richt door West-Souburgers. De
kosten van aanleg van de weg be
droegen 600,3600,—).
Het onderhoud gebeurde door en
vanwege de stad Vlissingen. Toen
Vlissingen Frans geworden was en
de vestingwerken verbeterd en
uitgebreid moesten worden, tus
sen 1807 en 1814, moest een deel
van het begin van het Vlissingse
stuk Koopmansvoetpad verdwij
nen. Ook het deel waar het
Midden-kroonwerk werd aange
legd (nu deel van Westerzicht)
verdween..
Na de Franse tijd poogde het
stadsbestuur van Vlissingen orde
op zaken te stellen. Dat was geen
eenvoudige taak voor de berooide
stad. Naast vele andere zaken
moest ook het wegennet aange
pakt worden. In 1819 was de ver
binding met Souburg aan de
beurt, maar in plaats van het
Koopmansvoetpad op te knappen
haalde men de klinkers er uit om
die te gebruiken ten behoeve van
het voetpad op de rijweg tussen
het Zwaantje en Vlissingen. Dit
uiteraard tot grote verontwaardi
ging van de schouten van zowel
West- als Oost-Souburg. Zij be
weerden dat het Koopmansvoet
pad of Ga-pad, zoals het ook wel
genoemd werd, een kerk- en mo
lenpad van Souburg was. Ze kon
den dit echter niet bewijzen, ter
wijl Vlissingen kennelijk wat be
treft het eigendom over betere pa
pieren beschikte. Deze kwestie
zou vele jaren blijven slepen. Ter
wijl men trachtte juridisch tot een
vergelijk te komen, gingen zoals
dat vaak gebeurt omwonenden
over tot de orde van de dag, zon
der zich iets van het geschil aan te
trekken.
Zo was in 1825 de burgemeester
van Vlissingen met grote spoed
naar Oost-Souburg gegaan omdat
hem ter ore was gekomen dat er
bomen en struiken die langs het
Koopmansvoctpad stonden ge-
*-
VLt-SSI N GEEN
Tracé Koopmansvoetpad Kaart uit ca. 1750
rooid werden. En dit zonder ver
gunning, terwijl de stad Vlissin
gen eigenaar was. Op de plaats
des onheils aangekomen zag hij
mensen bezig met kappen. Op
zijn vraag op wiens order ze dit
deden antwoordden ze dat ze dit
deden op last van Dorleijn.
De plaats waar men bezig was,
was ongeveer ten westen waar de
molen De Pere staat. En de grond
•langs het pad was van de weduwe
Leendert Dorleijn.
Inmiddels was de zoon van de
wed. Dorleijn er ook bij gekomen
en deze zei: "dat het op zijn or
ders geschied was, te weten voor
zijne moeder de weduwe van
Leendert Dorleijn voornoemd,
welkers zaken hij waarnam- met
bijvoeging dal het hare boomen
waren- dat hij er mede voort zou
gaan en dat ze er allen aan
moesten die ter lengte van hare
belanding stonden". Hetgeen ook
gebeurde, want hij gaf zijn arbei
ders opdracht met hakken verder
te gaan, ondanks protesten van de
burgemeester van Vlissingen als
vertegenwoordiger van de
eigenaar.
Amnesty International is een wereldwijde organisatie die zich
inzet voor de vrijlating van gewetensgevangenen: personen die
vanwege hun godsdienstige of politieke overtuiging, ras, taal,
sexe of etnische afkomst gevangen zitten. Actievoeren kost
geld. De regio Zeeland van Amnesty International houdt op
vrijdagavond 12 december in het Terneuzens museum een
kunstveiling, waarvan de opbrengst geheel ten goede komt aan
AI. Maar liefst 115 Zeeuwse kunstenaar hebben wérk ingele
verd. Daaruit blijkt dat Amnesty veel 'goodwill' heeft. De orga
nisatoren hebben grote verwachtingen van de veiling. Vanaf 1
december is hel ingeleverde werk te bezichtigen in het museum.
Een vooruitblik.
Tenslotte werd het geschil op 17
december 1836 formeel beëin
digd. Er kwam een overeenkomst
tot stand tussen de gemeente Vlis
singen en Oost- ep West-Souburg,
waarbij Vlissingen het beheer
over en het genot der revenuen
van het voetpad, althans het deel
van Abeele tot de molen van Sou
burg, aan de gemeente Oost- en
West-Souburg af zou staan.
Souburg verbond zich daarente
gen om het pad zo snel mogelijk
in behoorlijke staat te brengen.
Vlissingen zou bijdragen als
kosten in achterstallig onderhoud
100,—.
Bij het graven van het Kanaal
door Walcheren is er weer een
stuk van het Ga-pad afgegaan. In
1867 werd het deel op West-
Souburgs gebied onteigend. Toen
ontstond er een splitsing in een
Oost-Souburgs deel en een Vlis-
sings deel.
Het Vlissingse deel is inmiddels
weer aan de stadsuitbreiding ten
offer gevallen.
Het Souburgse deel van de molen
tot Abeele bestaat anno 1986 nog
steeds.
Aan medewerking geen gebrek.
Verschillende bedrijven hebben
spontaan steun toegezegd aan de
groots opgezette kunstveiling
waarvan de opbrengst geheel ten
goede komt aan Amnesty Inter
national, de organisatie die op
komt voor gewetensgevangenen.
De veiling wordt vrijdagavond 12
december in bet Terneuzens Mu
seum aan de Burgemeester
Geillstraat gehouden.
Er gaat die avond werk van meei
dan honderd Zeeuwse kunste
naars onder de hamer. Met de or
ganisatie van een dergelijk gebeu
ren is flink wat geld gemoeid.
Amnesty heeft nogal wat 'good
will', zo bleek ook nu weer. De
zeer goed uitziende veilingcatalo
gus is geheel bekostigd uit giften:
De PZC stelde papier beschik
baar, een bedrijf uit Tilburg de
drukinkt. Wim Sinke legde alle
ingeleverde kunstwerken vast op
de gevoelige plaat. De Terneuzen-
se fotograaf deed dit 'gratis en
voor niks'. Hubert Sent, coördi
nator van de kunstveiling: "We
hebben enorm veel steun gehad.
Amnesty International is een or
ganisatie die door velen wordt ge
waardeerd. Dat komt omdat we
ons onpartijdig opstellen. We
pakken zowel rechtse als linkse
dictaturen aan".
In 1985 bestond Amnesty precies
25 jaar. Ter gelegenheid daarvan
werden door de verschillende re
gio's allerlei activiteiten op touw
gezet. De afdeling Amsterdam
hield een grote kunstveiling. Dit
idee is opgepikt door andere
regio's.
Hubert Sent, provinciaal actie
coördinator, is vanaf begin dit
SA
G
i
aV:
w:
Veiling-coördinator Hubert Sent:
'Amnesty heeft veeI 'goodwill'
(foto /'eter Verdunnen).
jaar druk doende met de kunst
veiling. De IJzendijkenaar heeft
de kunstenaars persoonlijk bena
derd. De respons was zeer groot.
In totaal zeiden 115 Zeeuwse
kunstenaars werk toe. Daaronder
bekende en minder bekende na
men. Ongeveer een derde deel der
kunstenaars komt uit Zeeuwsch-
Vlaandercn, de rest uit overig
Zeeland. Bij het ingeleverde werk
zitten nogal wat olieverf
schilderijen en voorts grafiek, fo
to's, keramiek en beelden.
Tijdens de Kunstveiling in Ter-
neuzen komt werk onder de ha
mer van onder anderen Willem
van Anraad-Zierikzee, Paul
Bartels-Heinkenszand, Richard
Beek-Middelburg, Anton
Beijsens-Goes, Onno Boerwinkel-
Middelburg, Piet Dieleman-
Middelburg, Guido Eckhardt-
Vlissingen. Jan Haas-Vlissingen.
Sophia van den Heuvel-
Middelburg, Henny Huser-
Middelburg, Inge van der Kooij-
Middelburg, Marja de Langc-
Zierikzee, Antoine Mes-
Middelburg, Paul de Nooijer-
Middelburg, Wim Ricmens-
Middelburg, llona Schmidt-
Kattendijke, Karei Korfker-Eede,
Jaap Clement - Waterlandkerkje,
Omer Gielliet-Breskcns, Willie de
Houck-Watcrlandkerkje, Hans
de Ruyter-Axel.
De veiling wordt in Terneuzen ge
houden. Daaraan is enige discus
sie vooraf gegaan. Zijn er wel ge
noeg kunstkopers in Zeeuw scli-
Vlaandercn, zo kan men zich af
vragen. Hoofd-organisator Hu-
bert Sent ziet Terneuzen als vei
lingplaats beslist niet als een be
lemmering. "Mensen gaan toch
ook naar Amsterdam om kunst te
kopen. Omdat wc de veiling in
Terneuzen houden rekenen we
bovendien ook op een aantal Bel
gische kopers". De kunstveiling
op v rijdag 12 december begint om
18.30 uur. Veilingmeester is de
Axelsc deurwaarder Adriaan
Schieman. Een en ander gebeurt
onder toezicht van notariskan
toor van Stee-Everaert uit Ter-
neuzen.
Aan de kunstveiling gaat een aan
tal kijkdagen vooraf. Het ingele
verde werk is vanaf maandag 1
december te bezichtigen in het
Terneuzens Museum aan de Bur
gemeester Geillstraat. De Middel
burgse beeldende kunstenaar
Frits van Til richt de expositie in.
Tot en met 12 december kan men
DAGELIJKS (dus ook op zon
dag) terecht in het museum: zon
dag van 13-17 uur, maandag van
13-17 uur, dinsdag tot en met za
terdag van 9.30-12 uur en 13-17
uur.
Hubert Sent hoopt dat velen een
kijkje komen nemen. "Nog nooit
is zoveel werk van Zeeuwse
kunstenaars tegelijk te zien ge
weest. Dit is echt uniek". De op
brengst van de kunstveiling komt
geheel ten goede aan het werk van
Amnesty International, zowel
plaatselijk, landelijk als interna
tionaal.
i
DOOR CHRIST PETERS
