MTV verrast
met bokaal
De Faam
Open dag
Philipsdam
EEN BROMTOCHT NAAR BOEDAPEST
F0LKL0RESTAD
BIJOU
ROLBAGS
HET WEEKBLAD VOOR WALCHEREN
BIJOU
obpfa
DEZE WEEK IN
VANAF 1 JUNI
PER TREIN
UIT SOUBURG
België
Pittige snelheid
"Sfeervol tafelen'
DRINKGLAZEN
De grootste collectie
van Zeeland
Lange Delft 44 - Middelburg
De zaak op de hoek
i
oplage 22.150. wekelijks gratis huis aan huis op geheel walcheren in combinatie met de vlissinger. totale oplage 44.950. uitgave provin
ciale zeeuwse courant b.v. administratie/advertenties: markt 51, postbus 5017, 4330 ka middelburg, 01180-81162, privé: h. schrama.
De Middelburgse muziekvereniging MTV '69 heeft een beker toege
voegd aan baar collectie. Ze kreeg die onlangs in Ponypark Slagharen
waar de Zeeuwen een optreden verzorgden. Germaine Mullens over
handigde de beker aan Adri van der Mast, voorzitter van de muziekaf
deling van de Middelburgse turnvereniging. Germaine Mullens is een
artieste die regelmatig optreedt in Slagharen.
De beker werd overhandigd in het kader van het 75-jarig bestaan van
de Koninklijke Nederlandse Federatie van Muziekverenigingen. Al ja
ren bestaat er een hechte band tussen de federatie en het pretpark.
Dankzij die band kunnen regelmatig muziekkorpsen optreden in de
piste van het circus van het ponypark. Gemeld wordt dat er zeer veel
belangstelling bestond voor de verrichtingen van de Middelburgse
groep.
Jaarmarkt Souburg an
dermaal groot succes
*Muscati Polat. Een
Joodse Turk in 'uit het za
ken hart
Tournee de Beauté in
Middelburg.
Rubriekenarchiefsprok-
kels, boeken, podium,
film, expositie, korte in-
formatie (weer propvol
wetenswaardigheden),
bougie tot bumper (gevaar
voor wegwerkers) en de
doe-het zelf-rubriek.
De Philipsdam vanuit de lucht (foto Rijkswaterstaat).
De Philipsdam is een onderdeel
van de OosterschelÜewerken en
samen met de Oesterdam en het
Batlise Spuikanaal vormen zij de
Compartimenteringswerken. Nu
een groot gedeelte van het electro-
mechanische bestek geïnstalleerd
is, nadert het sluizencomplex
langzaam maar zeker zijn vol
tooiing.
Om iedereen de gelegenheid te ge
ven de Philipsdamwerken te zien
Burgemeester Jaap van der Doef
opent zaterdag 31 mei om 10.45
uur feestelijk het nieuwe NS-
station in Oost-Souburg. De in
woners van de Noordelijke wij
ken in Vlissingen en van Oost-
Souburg zijn uitgenodigd aanwe
zig te zijn bij deze feestelijke
opening.
Wie gebruik maakt van die uitno
diging kan die dag met een specia
le trein naar Middelburg reizen.
Vanaf het nieuwe station zullen
met ingang van 1 juni vier treinen
per uur vertrekken. Twee richting
Vlissingen (eindstation) en twee
richting Middelburg, waarvan er
één via Rotterdam en Schiphol
naar Amsterdam doorrijdt. De
ander gaat via Breda naar Zwolle.
wordt er op zaterdag 31 mei een
open dag gehouden. Op die open
dag is het ingewikkelde zout-zoet
systeem van de sluizen te zien en
wordt er informatie gegeven over
de Compartimenteringswerken.
Tevens is er gelegenheid een be
zoek te brengen aan de duw-
vaartsluizen, de bewegende, en
electronische installaties en het
werkeiland.
De directiekeet wordt die dag in
gericht als expositieruimte met
een videotheek, een filmzaal en
een expositie over de werken. In
de hal is de mogelijkheid tot het
nuttigen van een kopje koffie,
frisdranken, bier en broodjes.
Een kantine op het eiland zal
dienst doen als filmzaal waar con
tinue een film over de geschiede
nis van baggeren wordt vertoond.
Langs een wandelroute komt men
over en in de sluizen en doorlaat-
gebouwen en her gemaal, waarbij
een blik gegund wordt op de be
wegende delen en een gedeelte van
de 700 kilometer kabel. Tevens
komt men via de rijroute langs
een uitzichtpunt op 20 meter
NAP.
Het werkeiland is via een werk-
brug verbonden met St. Philips-
land en staat vanaf de provinciale
weg aangegeven.
Gedurende de open dag is het
werkterrein toegankelijk van 9 tot
16 uur en wie de grote drukte wil
vermijden kan maar beter zo
vroeg mogelijk komen.
Het vakantie-fotorolletje dat
vandaag bij de fotohandelaar
wordt afgegeven kan
overmorgen weer worden
afgehaald. Ontwikkeld èn
afgedrukt. Niemand vraagt zich
af hoe dat zo snel kan, want
anno 1986 is dat de normaalste
zaak van de wereld geworden.
De ontwikkelcentrales zijn
volledig geautomatiseerd terwille
van de tijdswinst. Maar hoe dan
ook, het rolletje zal toch eerst
naar die ontwikkelcentrale
gebracht moeten worden. "Dat
doen koeriersdiensten", weet
een Middelburgse fotohandelaar
te vertellen. "Alle rolletjes van
die dag stoppen wij in een zak
en die zak stoppen we wéér in
een bus aan de buitengevel.
Koeriers halen die zak op,
leveren de ontwikkelde of
afgedrukte foto's in en klaar is
Kees". Zo simpel werkt dat
dus.
Koeriers zijn er al sinds mensen
heugenis. De soldaat die zich in
490 voor Christus het vuur uit de
sloffen liep om zijn meester te
vertellen dat de Atheners de slag
bij Marathon hadden gewonnen,
heeft er zelf weinig plezier aan be
leefd, want hij viel uiteindelijk
dood neer. In ieder geval had hij
zijn boodschap 'afgeleverd' en
daar ging het tenslotte om. De
'Koerier van de tsaar' deed iets
langer over zijn boodschap maar
uiteindelijk lukte het hem óók.
Koeriersdiensten zijn er dus altijd
al geweest, zij het dan niet altijd
even positief, zoals de nog steeds
opererende 'drugskoeriers', die
hun motivatie vinden in het 'grote
geld'. "Het aanbod van aan
staande koeriers - 'legale' dan wel
te verstaan - is groot", vertelt een
woordvoerder van een koeriersbe
drijf. "Meestal jonge jongens, die
gek zijn van autorijden en het
kennelijk prachtig vinden om
over de weg te jagen. Veelal heb
ben ze net een rijbewijs. Uiteinde
lijk hebben wij daar weinig«aan.
Laat ze eerst maar eens genoeg
rijervaring opdoen". Wat de
mensen aantrekt om koerier te
worden is niet geheel duidelijk. Is
het spanning? een stuk zoge
naamde vrijheid? de sensatie?
In ieder geval een beroep dat net
als coureur tot de verbeelding
spreekt. Snelle jongens in nog
veel snellere auto's.
Om dat nu eens zelf mee te maken
is een afspraak met een koerier
van XP, de 30-jarige Hans van
Kemena uit Arnemuiden vlug ge
maakt. Na wat heen en weer gete
lefoneer met zijn baas komt het
fiat, met als voorwaarde 'eigen ri
sico'. We spreken af op een zater
dagavond. Dan heeft hij een
week-eind route door België. Die
duurt ook niet zo lang en boven
dien is het in een leuke omgeving.
"Dan zie je nog eens wat".
De route van die dag begint in
Brussel. Vandaar uit gaat het
naar Charleroi en via La Louvriè-
re, Mons, Doornik, Moëskroen,-
Koerier Hans van Kemena:
Van hot naar her
en dan zo snel mogelijk
Koerier Hans van Kemena
Kortrijk, Roeselaere, Oostende,
Brugge en Gent eindigen we in
Antwerpen. Dan zit de rit erop en
gaan we richting Breda. Op weg
naar Brussel legt Hans uit wat de
bedoeling van die rit is.
"We gaan een aantal modezaken
af Daar halen we de weekstaten
op. Heel simpel: kastje openma
ken, tas eruit, kastje dicht en op
naar de volgende. Als alles meezit
zijn we om halfeen in Breda". We
rijden in een 'eenvoudige' perso
nenwagen uit de middenklasse,
van een degelijke kwaliteit.
De kilometerteller wijst regelma
tig 140 aan. Wie deze snelheid in
zo'n toch wel kleine auto niet ge
wend is, staat het zweet al vlug op
de rug. Hans zit er volkomen re
laxed bij. "Ik rij nu rustig", ver
klaart de 30-jarige koerier. "Nor
maal rijd ik wat harder. Deze keer
heb ik een passagier, dus daar
houd ik wel rekening mee. Boven
dien is de auto nog niet helemaal
ingereden. Dus vandaar".
Op de vraag of die hoge snelheid
nu altijd echt 'moet' antwoordt
hij bevestigend. "Als ik 100 rijd,
dan haal ik het niet. 't Is bij ons
in dit vak alleen maar snel, snel en
nog eens snel. Gewoon doorbla
zen". "Maar wees niet be
nauwd", zo probeert hij gerust te
stellen, "Ik heb een gezin en ik
wil toch óók wel heelhuids thuis
komen. Hard rijden is niet erg,
als je maar weet waar en wanneer.
Bovendien moet je de wagen
waarin je rijdt natuurlijk kunnen
dromen. Weten wat je ermee kunt
doen; of nog beter: weten wat je
er niet mee kunt doen. Bovendien
vhebben de meeste koeriers een be
wijs van verhoogde rijvaardigheid
en kunnen slippen als de beste.
Niet voor je lol, maar voor de vei
ligheid". Die uitleg helpt wel,
maar toch niet veel.
Brussel is een heksenketel. Auto's
schieten links en rechts langs ons
heen. "Dat is hier altijd zo", ver
duidelijkt Hans, terwijl hij gede
cideerd de auto met een pittige
snelheid door de Belgische hoofd
stad stuurt.
"Het probleem met Brussel is,
dat er elke dag wel ergens iets
wordt opengebroken. In het
gunstigste geVal staat er nog een
bord waarop dat is aangegeven,
maar meeStal is dat bord er óók
nog niet/eens. Hoe je dan verder
moet rijden moet je zelf maar uit
zoeken".
Hij krijgt gelijk. Zonder een
voorafgaande waarschuwing
houdt de weg op weg te zijn en op
straat ligt een bordje 'wegomlei-
ding'. Het probleem lost zich van
zelf op. Voor de neus van een po-
Toen ik 7 jaar was, namen mijn
ouders mij mee op vakantie naar
Zuid-Limburg. Op de brommer.
Zo 'n 200 km heen en zo 'n 200 km
terug zat ik ingeklemd tussen
mijn ouders op een schuimrubber
kussentje dat op de benzinetank
van de brommer was vastge
maakt. Tot aan Bergen op Zoom
was hel nog wel aardig, maar de
rest van de tocht staat in mijn ge
heugen gegrift als een barre tocht
met vee! regen, verstijfde spieren
en alsmaar het monotone geluid
van de RA B-motor.
Mijn nieuwsgierigheid werd ge
wekt toen ik hoorde dat een dame
uit Middelburg binnenkort ver
trekt voor een bromtochtje van
zo'n 8000 km. Helemaal alleen op
een VESPA, of om in hel jargon
van de schrijver en dichter Jules
Deelder te spreken, op een 'pik-
kentrillertje! En de bromtocht
gaat dwars door landen waarvan
gezegd wordt dat men deze lan
den voorlopig beter kan vermij
den vanwege de verhoogde radio
activiteit na het ongeluk in de
kerncentrale van Tsjernobyl:
Tsjecho-S/o wakije, Hongarije,
Roemenië en Joegoslavië.
Juliette Petrie (50 jaar) de dame
die op 29 juni voor deze tocht op
de brommer stapt, praat er nuch
ter over: 'Regelmatig heb ik con
tact met de ambassades van deze
landen en wanneer zij zeggen dat
de norm toelaatbaar is, dan ge
loof ik dat ook en verandert mijn
reisschema niet. Het is natuurlijk
mogelijk dat ik een paar maanden
géén verse groenten zal eten,
maar ook op dit punt spreken de
berichten elkaar tegen. De reak-
ties hier in het westen zijn mis
schien, hoe begrijpelijk ook wel,
wat overdreven.
'Schade' van het ongeval in Tsjer
nobyl ondervindt Juliette Petrie
binnenkort wel. Als uitzend
kracht is zij momenteel werkzaam
bij het Gemeenschappelijk Bouw
bureau voor kernenergiecentrales
dat in Borssele is gevestigd en de
voorbereidingen diende te treffen
voor de bouw van een derde kern
centrale in Nederland. Tengevol
ge van 'Tsjernobyl' heeft de rege
ring besloten om dit bureau voor
lopig te sluiten waardoor zo'n 40
tot 50 mensen zonder werk ko
men te zitten.
Juliette: "Zo'n derde kerncentra
le zou gebouwd moeten worden in
de N.O. polder, bij de Moerdijk
of in Borssele, in ieder geval op
een plaats waar niet al teveel men
sen wonen. Dat is natuurlijk een
beetje onzin, want wanneer zo'n
centrale echt veilig is - zoals wordt
beweerd- dan kunnen ze hem bij
wijze van spreken ook op het Bin
nenhof bouwen'.
In de eerste plannen was het reis
doel Moskou, dwars door Polen
en de DDR.
"Het is al heel lang een wens van
mij geweest om Moskou eens te
bekijken. Dat is zo'n 16 jaar gele
den ontstaan, toen zag ik op tv
Gannini Ulanova op 52-jarige
leeftijd de Giselle dansen in een
theater in Moskou. Wat was dat
schitterend. Maar Moskou leek in
die tijd nog verder weg dan de
maan, hoewel het toch maar 2650
km is.
Contact met de Russische ambas
sade leverde op dat de wegen in
Polen en Rusland nog niet zijn in
gesteld op bromfietsers - de benzi
nestations zouden zo'n drjehon-
derd kilometer uit elkaar liggen.
Een elegant excuus natuurlijk.
Vandaar dat de route nu is ver
legd naar landen als Tsjecho-
Slowakije en Joegoslavië en
mocht de straling daar toelaat
baar worden, dan ga ik naar Grie
kenland en Turkije'.
Op mijn vraag waarom de reis
persé op de brommer onderno
men wordt antwoordt ze resoluut:
'ik heb wel tijd, geen geld en ik
wil niet met allerlei kwebbelende
heren of dames in één bus zijn.
Bovendien zie en ruik je op een
brommer veel meer. De geur van
een land kan je helemaal in je op
nemen en wanneer je onderweg
iets interessants zie, dan kan je
met de brommer meteen afstap
pen. Veel mensen die van mijn
plannen horen, verklaren me een
*Juliëlte Petri
beetje voor gek, maar de reakties
van die mensen amuseren mij in
hoge mate. Kijk, wat de boer niet
kent dat eet-ie niet en veel mensen
houden zich vast aan die ene va
kantie in Torremolinos of weet ik
veel waar. Dat lijkt mij nou niet
bepaald genieten. Hetzelfde zie je
bijvoorbeeld in de kunst. Wan
neer men b.v. Nieuwe Muziek
niet kan waarderen, dan moet het
maar weg, zonder dat die mensen
eens de moeite nemen om het te
leren begrijpen of accepteren dat
andere mensen daar wel op
gesteld zijn".
Juliette Petrie is nog nooit in een
Oostblokland geweest. Ze is erg
benieuwd op welke wijze kunst in
deze landen wordt beleefd, of er
echt sprake is van 'socialistische
kunst' zoals ze dat noemen. Ze
heeft een hele lijst samengesteld
van musea en galeries in steden
als Praag, Boedapest en Ryeka
die ze persé wil zien. "En natuur
lijk wil ik veel met de mensen pra
ten en de culinaire bijzonderhe
den van een streek leren kennen".
De Italiaanse fabrikant van mijn
brommer heeft me gegarandeerd
dat de brommer het die hele tijd
wel uit zal houden. Ik zelf ben
daar ook niet bang voor, want ik
heb me goed voorbereid. E^n
Middelburgse rijwielhandelaar
leert me momenteel banden plak
ken en bougies verwisselen.Tot
dat mijn geld op is, blijf ik weg -
ik denk een, maand of drie. Sla
pen doe ik op campings op de
brommer gaat een lichtgewicht
tentje mee en eeji butagasstelletje
voor de koffie 's ochtends'.
Leo Hannewijk
litieman rijden we het opengebro
ken wegdek op en na een tijdje
crossen komen we weer op een be
gaanbaar gedeelte. Zoiets moet je
in Nederland eens proberen.
"Dat is hier in België geen pro
bleem" grinnikt Hans. "Op deze
wagen staat met koeienletters dat
het een koeriersdienst betreft. Dat
doet hier wonderen. Verder heb
ben we voor een aantal dingen een
ontheffing, dus wat een ander
niet mag, mogen wij nu net wel".
Het adres waar wij moeten zijn is
midden in een van de drukste win
kelstraten. Een groot bord waar
op staat dat het verboden voor
auto's is. "Kijk, dat bedoel ik nu.
Voor zoiets heb ik een ontheffing.
Wij moeten tot vlak voor de win
keldeur kunnen komen. Per slot
van rekening heb je soms belang
rijke spullen af te halen en dan
kun je niet het risico lopen dat je
op weg naar je auto een klap op je
kop krijgt of zoiets. De enige
voorwaarde die ze hier stellen is
dat je de ontheffing even op de
voorruit zet".
Wij rijden stapvoets de win
kelstraat in. Voetgangers gaan
netjes opzij en twee politieagen
ten kijken de andere kant uit. De
ontheffing is namelijk niet op de
voorruit aangebracht. "Met een
gewone auto, zonder het op
schrift 'koerier' lukt je dit in z'n
leven niet om deze winkelstraat in
te rijden. Dat pikken de Brussela
ren niet. Ze gaan dan geen meter
opzij, en je mag blij zijn als je
auto er zonder deuken vanaf
komt. Ik heb dat al eens meege
maakt. Toen kon het niet anders,
maar het zweet stond wél in m'n
handen"
Het volgende adres wordt Charle
roi. De teller wijst wederom 160
aan. Bochten waar een bord bij
staat, dat 80 kilometer per uur
eigenlijk al hard genoeg is, wor
den akelig precies met een vaartje
van over de honderd genomen.
Géén gillende banden en geen nei
ging van de auto om iets anders te
willen. Als een blok op de weg.
Tot aan Oostende verloopt alles
op rolletjes. Zo snel mogelijk
naar het opgegeven adres, kastje
aan de buitenmuur leeg maken en
verder.
In Oostende zitten we plotseling
muurvast. Er is een muziekfeest
aan de gang en eer we er erg in
hebben zitten wij ingeklemd tus
sen de plaatselijke drumband. De
politie helpt ons verder door met
zwaailicht voor ons uit te rijden.
"Geen dank, graag gedaan".
De weg van Oostende naar Brug
ge is voor wie hem niet kent rond
uit gevaarlijk. Veel bochten en
niet of nauwelijks verlicht. Niet
temin blijft onze snelheid rond de
140 kilometer per uur. Brugge,
Gent, Antwerpen. Alles en ieder
een zit gezellig op een terrasje.
Hans: "Dat denken de mensen
vaak. Leuke baan, lekker in de
auto en af en toe even op een ter
rasje. Vergeet het maar. Voor je
het weet zit je achter op je schema
en moet je écht racen. We hebben
daar echt geen tijd voor". En met
enige spijt in zijn stem: "Maar
het zou wél leuk zijn om even te
stoppen...."
De rit zit er bijna op. Van Ant
werpen nog 'even' naar de Neder
landse grens bij Breda. Daar moet
een collega staan die de 'handel'
van ons overneemt. We hebben
dan in totaal 22 adressen 'gedaan'
en ruim 750 kilometer gereden.
De collega staat er inderdaad.
Heeft óók een dikke 800 kilome
ter achter de rug. We praten nog
wat na over de afgelopen rit. "Je
moet een goede conditie hebben,
goed zijn uitgerust, behoorlijk
hebben gegeten en nooit vergeten
dat je op de weg rijdt", stellen
beide koeriers.
Inmiddels is het half drie 's
nachts. Zo er romantiek hangt
rond de stiel van koerier: die is er
nu goed vanaf. Het is gewoon een
vak, waarin keihard gewerkt
moet worden. Met beide handen
aan het stuur.
ZWIESEL
CHRISTINENHÜTTE
VILLEROY BOCH
LEERDAM KRISTAOL
De drinkserviezen - specialist:
SPECIAALZAAK
SERVICE KWALITEIT GARANTIE
LANGE DELFT 50 MIDOELBURG
01180 13221 j
MIDOELBURG
In kanvas en nylon.
In vele kleuren en modellen. r-
Vanaf I O
