'ïvcuti^awt
Jj&P
VIOLEN
KWEKERIJ RIEMENS
ANGST
gaatnukijkenbijpQt
Adverteren
de Faam
-deVlissinger
wijst U
de weg
Tentoonstelling over
'normen' in technische
bibliotheek
ER ZIJN WEER VOLOP
DE FAAM
Woensdag 6 april 1983
vdA^'tv»?®00
**ai36
«J*l5
Nw. Oostersestraat 28 - MIDDELBURG
Tel. 01180-12496
DE KWEKERIJ MET DE GROOTSTE SORTERING
'Pennevruchten' is een rubriek voor liefhebbers
van de schrijfkunst. Veel materiaal wordt aan
geleverd door de Vereniging van Amateur
schrijvers. Maar ook 'ongeorganiseerde' schrij
vers kunnen hun werk inzenden aan de redactie
van dit blad.
Perevuur
Geluk
zitten doet u op een stoel, of op een bank, een
kruk, een poef. maar welke? geeft u voorrang aan
funktie of aan vorm? aan stijl of comfort? houdt u
van tijdloos, klassiek of modern? hoe is de rest
van uw woonomgeving qua atmosfeer en
kleurstelling? en niet te vergeten: wat laat uw
budget toe? als u echt weloverwogen wilt kiezen
en niet op één aanbod afgaat wat zich bij toeval
aandient, ga dan nu eens kijken bij pot, waar u
welkom bent voor een totaal interieur, maar
evengoed voor een klapstoel. waar het om gaat is,
dat u een goed overzicht hebt, een gedegen advies
krijgt, ontdek de ideale zit bij pot. om te werken
of te spelen, te relaxen of te eten. stoelen en
stoeltjes, fauteuils en poefs, banken, krukjes.
collecties
1 uit vele lan-
jden. ontwer-
pen van riet-
iveld en le
corbusier tot
jan i
des bouvrie.
i kwali
teit, comple
ter dan ooit.
exclusiviteit, waar het om wonen gaat
in de grootste en meest exclusieve
showroom van de benelux
SPORT EN
SPEL
-AS-*0
rt^\e^\xAaVÏ
\\0^e A <h
a9<*3
ii-2
^rjKy
^a® ,o*-*6
en nog veel meer moois voor uw turn,
balkon of terras.
Regelmatig richt de Technische
Bibliotheek Zeeland aan de Edi-
sonweg 4 in Vlissingen één of meer
vitrines in over een bepaald (tech
nisch) onderwerp. Tot en met half
mei zijn de vitrines op een wat an
dere wijze ingericht. De techni
sche bibliotheek richt zich in die
periode op een wat groter publiek
middels een tentoonstelling van
een eigen collectie over 'normen'.
Met normalisatie heeft iedereen te
maken. Verkeerstekens zijn er
voorbeelden van. Maar ook de
spoorrails, die internationaal het-
zelfe moeten zijn, kleding- en
schoenmaten, stekkers, cassette
bandjes en wat niet allemaal meer
te bedenken valt. Normen dragen
er stomweg toe bij dat tekens en
symbolen volgens afspraak slechts
voor één uitleg vatbaar kunnen
zijn.
Achter de vaststelling van die
normen schuilt een enorme brok
organisatie. De catalogus van het
Nederlands Normalisatie Insti
tuut (NNI) telt meer dan honderd
bladzijden. En de catalogi van
buitenlandse bureaus tellen al niet
minder bladzijden.
De eerste norm die officieel tot
stand kwam was de NI. de stan
daardnorm voor klinknagels.
Kennelijk is echter al door de
eeuwen heen altijd gezocht naar
normalisatie. Het oudste feit is
bekend uil de twaalfde eeuw in de
heraldiek(wapenkunde). De he
rauten die aan de verschillende
hoven waren verbonden, contro
leerden of de wapens wel de juiste
vormgeving hadden. Reeds toen
waren daar internationale voor
schriften voor.
In de Technische Bibliotheek
Zeeland ligt trouwens voor de be
zoekers een uitgebreid stencil
klaar die dieper op de zaak van de
normalisatie ingaat.
De bibliotheek aan de Edisonweg 4
(in het gebouw van de IHBO) is
geopend van maandag tot en met
vrijdag lussen acht en vijf uur en
vrijdagavond van zeven lot negen
uur.
\rt. 7. Niemand heefl voorafgaand vertol nodig, om door de drukper« gedachten
i newelcns te openbaren, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wel
Gr :o: B w MOK v Sr 53. *'4. VK. I I 1 v 131 v 240 v 261 v 418 v
Het is oorlog. Buiten hoor je het
monotone geluid van de vlieg
machines die weer in grote
drommen overvliegen om Duits
land te bombarderen. In het
laatst oorlogsjaar was het pro
bleem om aan voedsel te komen
zeer groot, vooral in een stad als
Rotterdam, waar we toen woon
den. Ik zit als gewoonlijk weer
een paar uur op de fiets te trap
pen. die in de huiskamer staat en
waarop de dynamo is aangesloten
die ons 's avonds van licht voor
ziet.
Mijn vader is in druk gesprek met
mijn moeder. "Zo kan het niet
langer meer hoorwe moeten
zien dat we aan wat meer eten
komen, moeder", zegt hij. "Wat
zou je er van denken als ik bin
nenkort eens naar Alkmaar zou
gaan. naar je zus Corrie, om van
daar uil de Wieringermeer te be
reiken om te proberen bij de
boeren wat voedsel te kopen?"
"Ja, dat lijkt me geen gek plan",
hoor ik mijn moeder zeggen, "al
leen vind ik het wel een naar idee
als je helemaal alléén onderweg
bent. Kan je niet iemand meene
men, je broer Dirk bijvoorbeeld",
stelt ze voor.
"Nee", zegt mijn vader, "ik heb
een beter voorstel. Ik zou wel
willen dat Leen meegaat, die is nu
toch al groot genoeg".
"O nee", antwoordt mijn moeder,
"zo'n reis is voor een jongen van
net veertien jaar veel te inspan
nend en bovendien heb ik de
kinderen in de gevaarlijke tijd
maar liever thuis".
"Hè moeder", meng ik mij nu in
het gesprek, terwijl ik vergeet te
fietsen, zodat we ineens in het
donker zitten. "Zeg, ben je nu
helemaal betoeterd", roept mijn
broer Kees, die zijn huiswerk
probeert te maken bij het schaar
se lamplicht. "Hoe kan ik zo nou
leren!"
"Jan", zegt mijn vader tegen mijn
jongere broer "neem jij het eens
even over van Leen, dan kan ik
ondertussen overleggen met je
moeder en Leen"
Na veel vijven en zessen wordt er
besloten dat ik toch meemag.
Maar, treinen rijden er niet meer,
dus wc zullen moeten fietsen! Het
probleem is echter dal alléén
mijn vader nog een grote zware
fiets heeft met massieve banden
en vór- en achterop een bagage
drager. De andere fietsen van ons
gezin zijn door de Duitsers "ge
vorderd", zoals dat toen heette.
"Mevrouw Verbeke, de buur
vrouw boven, heeft nog wel een
fiets staan, maar daar zitten geen
banden meer meent mijn moe
der. "ik denk wel dat we die zul
len mogen lenen".
"Nou dat probleem met de ban
den kan ik wel oplossen", zegt
mijn vader, "want dan doen we er
gewoon tuinslang om. Dat wordt
wel meer gedaan tegenwoordig".
"Tuinslang?" vraag ik ongelovig.
"Ja hoor. je legt een stuk tuin
slang om de velg, waarop je beide
einden door middel van een
klemmetje verbindt", antwoordt
mijn vader.
aar we zullen onderweg wel zo nu
en dan een stukje er vanaf moe
ten snijden, omdat door het rij
den de slang gaat rekken en dan
te ruim wordt".
De fiets wordt geleend en na een
paar dagen slappen we' 's mor
gens heel vroeg opgewekt op de
flets.
"Moeder, maak je niet ongerust
als we eens een week zouden
wegblijven'', zegt mijn vader,
"want ik wil liever geen bepaalde
dag afspreken". "Zal je heel
voorzichtig zijn. m'n jongen",
roept moeder nog tegen mij als ik
al op de fiets zit.
"Ja hoor. maak u nou maar niet
ongerust, ik red me wel", roep ik
terug, terwijl ik al zwaaiend de
straat uit fiets.
"We boffen met hel weer", zegt
mijn vader, "hel belooft een
prachtige dag te worden. Kijk
maar eens naar de opkomende
zon aan je rechterzijde". Rustig
fietsend en pratend naderen we
Delft. Er is nog steeds niemand
op de weg te zien.
Plotseling horen we een donde
rend lawaai. Verschrikt kijken we
om ons heen of er iets te zien is,
maar neen!
Maar dan zien we opeens een
vurige bal in de lucht, die lang
zaam op ons afkomt
pal daarop een doodse stille!
We zitten als versteend op onze
fietsen. We zien nu geen vuur
meer. maar wel de duitse V-I ra
ket. die geleidelijk dalend onze
richting uitkomt.
Dat niet alle V-I raketten Enge
land halen, hebben we al diverse
malen gezien in Rotterdam.
Als zo'n raket valt ontstaat er een
enorme ontploffing en ravage en
wordt dikwijls een halve straal
weggevaagd.
Even nog zijn we als verlamd van
schrik!
Mijn vader reageert het eerst van
ons beiden. "Fietsen Leen", roept
hij. "zó hard je maar kunt. Vlug
ger. we moeten proberen de raket
vóór te blijven, zodat hij achter
ons valt!"
"Alsof dal wat zal helpen", speelt
mij nog even door hel hoofd.
Zwijgend racen we nu naast el
kaar vóórt over de stille weg. Al
gauw raak ik buiten adem van het
enorme tempo, maar ik fiets
voort, zoals ik nog nooit eerder
gefietst heb.
Even later horen we een ploffend
geluid boven ons.
We kijken omhoog en ik denk
terwijl: "dit is ons einde
Maar het mechanisme van de ra
ket is op het laatste moment toch
nog in werking getreden en een
seconde later zien we weer een
vurige streep achter de raket, die
zich nu langzaam opricht en met
zijn neus schuin naar boven
achter ons in de. vroege ochten-
schemering verdwijnt.
"Tjonge Leen", zegt mijn vader,
terwijl hij van zijn fiets afstapt,
"wat zijn wïj door het oog van een
naald gekropen. Dat scheelde
maar een haartje".
Ik kan niets terug zeggen, want
nu hel achter de rug is, sta ik te
trillen op mijn benen.
Zo bang als ik toen was
Leen van Zijderveld
januari 1983.
Roze rood blozende
bloeiende mei
doorn, in mijn oog
de schoonste
was jij.
Je geurende bloesem
maakte mij blij.
Het perevuur kwam.
nu is alles voorbij
Treurend heb ik
je om vergeving gevraagd.
Je tol op de
wortel toe afgezaagd.
Daarna verbrand
en al wat je was
verspreid rond je voet,
als vruchtbare as.
Het vertrouwen
in de ogen van een kind,
dat met een kleverig
handje op je knie
zegt: "Ik ben je vrind".
Riek Suurbeek.
een voorbeeld van de vele comfortabele fauteuils:
relax-fauteuil in klassiek ontwerp, compleet met
voetensteun, traploos verstelbaar tot de ideale zithouding
voor iedereen.
uitgevoerd met een schitterende velours-bekleding.
slechts 10 km. van hulst in de grootste en fijnste
woninginrichting van de benelux met meubelen
van wereldklasse: aurora, artifort, allibert, bruna-
ti, cassina, castelijn, castle-furn., cidue, com
fort, de sede, durlet, gelderland, giorgetti, hül-
sta, interlit, knoll, kartel, kill-intern., lübke, lat-
toflex, leolux, koekoek, miller, montis, pas
toe, poltrona-frau, pullman, raanhuis, saporiti,
thonet, trüggelmann, interlübke. pot in axel is
een reis waard!
waar iedereen zomaar
de grootste en meest binnen mag lopen
exclusieve woninginrichting 20ndags ges|oten
tel. ned.: 01155-2010
tel. belg.: 0031-1155-2010
van de benelux
