De Faam
Bewoners van
Badhuisstraat winnen
eerste slag om blauwe zone
KEUKE
VAN EEN HOFNAR.
DANSLES
49.-I
BIJOU
HET WEEKBLAD VOOR WALCHEREN
Herdenkingsboek
watersnoodramp
Wedgwood
HELMO
W-UC5
V06 6'
25 a 30%
MODE
VOOR
JONGE
MENSEN!
FASHION
cDanssciïoof gamier m>
Dit is
plezierig
in prijs...
NIEUWE MODE '83
"■•"'HP.
DEZE WEEK IN
ZONDAG MENU
Willem Joppe van Parcival:
PRIJSVERLAGING
J.P.A. R0SSEL
LEDER (SCHOUDER)HANDTASSEN
Lange Delft 44 - Middelburg
De 'NIEUWE' zaak op de hoek
85e jaargang no. t
Woensdag 5 januari 1983
oplage 20.350. wekelijks gratis huis aan huis op geheel Walcheren in combinatie met de vlissinger. totale oplage 42.395. uitgave: pro
vinciale zeeuwse courant b.v. administratie/advertenties: markt 51postbus 5017, 4330 ka middelburg, 01180-27651privé:
h. schrama, 01180-13585. redaktie: ad hanneman. 01180-27651toestel 54.
Bewonderaars van Chris Latul met zijn swingende
gitaar en zangstem kunnen deze musicus in leven
de lijve aanschouwen. Zaterdagavond komt Chris
Latul met zijn band naar Middelburg. Vanaf
kwart over acht is de Latul Band in het Zuiderba
ken te zien en te horen. Het is even stil geweest
rond Latul en zijn makkers, maar sinds hij zijn
groep heeft teruggebracht tot zes man. is het steeds
beter gegaan. Dal blijkt ook uil de nieuwe single
'Love is on the line", die onlangs is uitgekomen.
Chris Latul is geen onbekende in de muziekwe
reld. Hij speelde lange tijd in Massada en schreef
een groot aantal titels voor die groep. In 1979 ver
liet hij Massada omdat de muzikale opvattingen te
ver uit elkaar lagen. Inmiddels heeft Latul zijn
eigen band.
De C hris Latul-band bestaat momen
teel uit René van Leersum, slagwerk. Ben Ver
meulen. toetsinstrumenten. Ruud Baron, basgi
taar. Shuanli Mohanpersad. slaggitaar en Chris
Latul sologilaar en zang. Neppy~Noya en Seth
Mustamu zijn gastpercussionisten.
Overheid helpt hij
studiekosten
Fotowedstrijd zustersteden
Autopagina:
Isuki op Nederlandse markt
1953-1983
Het Zeeuws Kunstenaarscentrum
afdeling literatuur, wil in 1983,
het jaar waarin het 30 jaar
geleden is dal de
watersnoodramp ons land
teisterde, een herdenkingsboek
uitgeven. Dat zal niet bestaan uit
het bijeenzetten van allerlei
gedichten en verhalen die na de
ramp door bekende schrijvers
zijn gepubliceerd. Er is niet zo.
zoveel over de ramp geschreven
door literair Nederland.
Ook wil het Kunstenaarscentrum
niet aan de huidige Zeeuwse
schrijvers vragen om alsnog eens
op de ramp te reageren. Het is
dan niet onwaarschijnlijk dal de
je dan een kunstmatige ramp
veroorzaakt. Bovendien hebben
sommige Zeeuwse schrijvers de
ramp niet eens bewust
meegemaakt.
Het Z.K.C. wilde
watersnoodramp weer onder de
aandacht brengen met haar
uitgave. Daarom vraagt zij
originele documenten als b.v.
dagboekfragmenten,
aantekeningen, foto's,
tekeningen; gedichten en
verhaaltjes die tijdens of vlak na
de ramp werden gemaakt.
Levensechte im- en expressies,
zonder dat daarbij is gedacht aan
een fraaie vorm. Afhankelijk van
wat het Kunstenaars centrum
ontvangt zal een boekwerk
worden samengesteld. In ieder
geval een deeltje in de bekende
Slibreeks van het Z.K.C.
Alle documenten blijven het
eigendom van de inzenders en
deze zullen te zijner lijd worden
teruggestuurd. Wie iets
opgenomen wenst te zien in dit
herdenkingsboek, moet zijn/haar
materiaal inzenden voor 15
januari 1983 aan Zeeuws
Kunstenaarscentrum, Molstraat
13,4331 SM Middelburg.
HELDERE OSSESTAARTSOEP
WIENER ROSTBRATEN
GEBAKKEN AARDAPPELTJES
VERSE SALADE
GLAS RODE WIJN
OP ZONDAG IS HET KINDERMENU GRATIS!
'Ben ik te laat'?, vraagt een
mevrouw met aan haar hand een
beteuterd kijkend meisje. Maar
gelukkig, ze is net op tijd voor de
voorstelling van het Middelburgs
Stadspoppentheater Parcival. Zij
blij, het kind blij. Even later
begint het te lopen, daar op de
Brakstraat 9. Horden kinderen.
Kinderen die met een
verjaarsfeestje meekomen,
kinderen die met hun ouders
naar het theater mogen, kinderen
die op de fiets uit zichzelf komen.
Het is zo langzamerhand een
vertrouwd
woensdagmiddagbeeld
geworden
Als vader of moeder een kaartje
gekocht hebben ('Dat is ook niet
duur', zegt een meneer, 'De ker
mis is duurder, en hier krijg je nog
koffie en limonade toe ook..'),
krijgen de kinderen een plaatsje
aangewezen. Omdat er nog tijd is,
geven ze hun ogen goed de kost,
want de entourage van dit kleine
theater is heel opmerkelijk. Boven
de hoofden hangen vaandels en
de ouders zitten op een bank met
een soort luifel. Het geheel doet
daardoor wat middeleeuws aan,
en dat laat zich goed begrijpen,
want Parcival was een ridder aan
de ronde tafel van de legendari
sche koning Arthur. Vooraan op
het podium staat een sprookjest-
heater. Opvallend is de ovale
opening, een soort medaillon met
aan weerszijden flakkerende
kaarsjes. 'Die binne nie echt',
bromt een jongetje, 'da binne
lampjes, da zie'k eus wc..' En hij
wijst met zijn vingertje in de
hoogte, naar een kroonluchter:
'Da binne ook lampjes'. De zaal
loopt vol. 'Je moet een week van
tevoren afspreken', fluistert een
mevrouw, 'anders zit je ernaast,
dan sta je nietje troep kinderen op
de stoep. Kun je weer naar huis.
Koekhappen'. Later zal blijken
dat er zich nogal heel wat ver-
jaardagsfeestjesvierders onder het
publiek bevinden.
Er gaat vooraan een gordijntje
opzij. Willem Joppe, een van de
'We voelen ons op een schandalige
manier behandeld. Dit is discrimi
nerend, ondemocratisch en onfat
soenlijk'. Aldus morden de bewo
ners van de Badhuisstraat in Vlis-
singen, toen ze via de krant verna
men dat Burgemeester en wethou
ders van de gemeente hadden be
sloten in hun straat een zoge
naamde 'blauwe zone' aan te
brengen. Tussen 8.00 en 18.00 uur
zou men slechts een half uur mo
gen parkeren, daarbij gebruik ma
kend van een parkeerschijf.
'Ze kunnen me wat', zei iemand
en zette zijn auto toch voor het
huis. Het gevolg was wel een hele
stapel parkeerbonnen, want de
politie liet zich veelvuldig zien in
de straat. 'Het lijkt wel een poli
tiestaat, bromde een ander. Een
bewoner vertelt: 'Ik legde wel een
parkeerschijf neer, maar dat was
zo'n oude, zo'n gele. Ik zit in de
auto, een politie-agent rent op me
af, rukt de deur open en bijt me
toe dat die schijf niet geldt. Oh,
zeg ik, dan koop ik wel een ande
re. Ik zal je nu nog laten gaan, zegt
die man, maar de volgende keer is
het mis. Later dacht ik: wat een
kinderachtige vent. Zoiets zeiden
de vriendjes van vroeger ook: als
ik je tegenkom krijg je een pak
slaag, want jou moet ik nog heb
ben...'
In een woedende protestbrief eis
ten de bewoners dat het besluit
onmiddellijk herroepen zou wor
den en dat de uitgedeelde bonnen
nietig verklaard zouden worden.
Maar B. en W. bleven geloven in
het eigen gelijk.
Het zat de gemeente al langer
dwars dat de beschikbare par
keerruimte ingenomen werd door
langparkeerders. Daardoor kwam
ook dubbelparkeren voor en dat
leidde tot uiterst gevaarlijke si
tuaties. De Badhuisstraat is im
mers een belangrijke invalsweg
naar de binnenstad. Het regende
klachten bij de gemeente dat de
winkels en bedrijven nauwelijks
meer bereikbaar waren. Dat de
Amro-bank verplaatst werd,
mocht hierin geen verandering
brengen. Vandaar bovengenoemd
besluit. De bewoners, en hiermee
bedoelen wij ook de groep die al
leen maar werkt in de Badhuis
straat, kregen het gevoel echter
dat de gemeente het besluit nam,
en meteen maar uitvoerde ook.
De gemeente daarentegen zegt,
dat al in 1977 op verzoek van een
aantal zakenlieden en naar aan
leiding van een advies van de Ka
mer van Koophandel een bord
werd geplaatst dat aangaf dat men
tussen 10.00 en 17.00 uur dertig
minuten mocht parkeren. Toch
schort er iets aan de communica
tie, zo menen de belanghebben
den. De gemeente wijst er echter
op dat het ondoenlijk is iedereen
te raadplegen, vandaar dat, wie
wil protesteren, welkom is op een
van de openbare vergaderingen
van de vaste commissie van advies
en bijstand voor het verkeer:
'Men zal dus, het zij toegegeven,
enige moeite moeten doen om aan
de weet te komen, wat er op stapel
staat, maar een betere methode
staat het college om bovenge
noemde redenen niet ten dienste'.
Er is naar aanleiding van deze
laatste opmerking in de Badhuis
straat door iemand gezegd: 'Nu
betreft het nog zoiets als parkeren,
maar straks gaat het om ernstiger
dingen. Als ze uit onmacht al zo'n
afstand tussen hun bestuursor
gaan en de bevolking incalcule
ren, dan kan ons nog wat boven
het hoofd hangen. En wij hebben
geen politie om hen te bekeuren".
Maar wat de bewoners van de
Badhuisstraat wel hadden, was de
mogelijkheid om bij de Kroon in
beroep te gaan. En dat hebben ze
gedaan.
Aan de Raad van State, afdeling
voor de geschillen van bestuur
(die adviseert de Kroon) legden ze
het volgende voor: "De bewoners
ondervinden een onevenredig na
deel van de onmiddellijke uitvoe
ring van het besluit (het plaatsen
van die borden, het trekken van
de blauwe strepen en de politie als
waakhond red.), wij hadden
het juister gevonden om de be
langhebbenden in deze zaak te
laten meespreken, het is ons niet
duidelijk wat B. en W. bedoelen
met een billijke verdeling van de
parkeerruimte; uit een publikatie
van de gemeente blijkt alleen dat
men wordt verwezen naar een
parkeerruimte op de Spuikom;
wij zijn van mening dat dal voor
velen te ver weg is; wij zien ook
dat door deze maatregel de om
liggende straten extra belast wor
den; wij zijn niet van mening dat
dat dubbelparkeren, dat alleen zo
nu en dan maar eens voor kwam,
nu ook leidde tot verkeersopstop
pingen; dat het verkeersbelang
f:
twee poppenspelers bij Parcival,
komt op. Hij vertelt allemaal ge
heimzinnige dingen: van een
gouden klok die hij moet luiden,
en over de Wonderbaarlijke Doos
met de Stille Dingen waarvan hij
hel geheim kent. Het is doodstil.
De kinderen hangen aan zijn lip.
Dan mogen de jarige kinderen
naar voren komen. Ze krijgen een
toespraak en als geschenk een
verjaardagskaarsje. Joppe steekt
niet is gediend met een straat die
nu grotendeels leeg staat en
waarin, vanwege de weinige ge
parkeerde auto's nu veel harder
gereden wordt, en dat zelfs door
deze toestand één bewoner een
garage heeft moeten huren, enz."
De Raad van State schorste dan
ook. hangende het beroep bij de
Kroon, het besluit van B. en W.
Vanaf nu kan men vrij parkeren
vanaf 17.00 uur lot en met de vol
gende ochtend 10.00 uur. Tussen
10.00 uur en 17.00 uur geldt de
maatregel onverkort: een half uur
parkeren, en een parkeerschijf
aanbrengen.
Een bewoner: 'Zo, de eerste etap
pe hebben we gewonnen. Dit zal
de gemeente moeten slikken.
Maar ja, die borden staan er nog.
Ik denk dat ze op de uitspraak van
de Kroon wachten...' Tol zover de
Blauwe Badhuisslag.
Foto: 'Blauwe zone' Badhuisstraat.
"verfijnde tafelsfeer"
door de
tabriek
Door direkte
levering uit
Engeland
Poppenspeler Willem Joppe
en Mr. Punch.
hel echt aan en voetje bij voetje
nemen de kinderen het mee naar
hun plaats. Daar blazen ze het uit
'want anders steekje de kinderen
in de fik...'. Nu doven de lichten,
langzaam glijdt het gordijn open
en het spel kan gaan beginnen.
Iemand zei: 'Als hij je vraagt om
de voorstelling achter de kast mee
te maken, doe het dan niet. Ik heb
het een keer gedaan en ik hield
voortdurend m'n hart vast dal hij
wat zou laten vallen'. Zo'n op
merking is natuurlijk een extra
uitnodiging om het toch te doen,
vonden wij, en even later bevin
den wij ons aan de andere kant
van het sprookjestheater. Willem
wijst ons een plaats en geeft ons
instructies: niet pralen, niks ver
leggen, niet om het hoekje loeren,
niet lachen en niet kuchen. Wat
mogen wc wel? Doodstil kijken
De grond van de kast is bezaaid
met poppen, decorstukken, veel
snoeren, knoppenkastjes, enz.
Joppe speelt op zijn knieën.
Boven zijn hoofd heeft hij een zo-
genaaöde speelplank, en achter
zich ook zo'n plank, maar dan
hoger. Hij speelt vanmiddag op
twee niveau's. Razendsnel kleedt
hij zich om, luidt de klok, zet de
muziekband aan, dooft het zaal
licht, dooft het theaterlicht, loopt
naar de andere kant van zijn kast
en trekt langzaam en plechtig het
gordijn open, duikt omlaag en laat
langzaam de voorste spotjes op
gloeien, zet een microfoon vast op
z'n hoofd, laat de muziek lang
zaam wegebben, en terwijl hij de
eerste dialogen spreekt, pakt hij
twee stokpoppen, houdt ze in de
coulissen, en laat ze opkomen:
een meisje dat door haar stief
moeder met een stok voortge
duwd wordt. Als de stiefmoeder
rechts is weggelopen, kruipt Wil
lem op zijn knieën naar links, en
zonder dat hij zijn ogen van de
spelende pop afwendt, pakt hij
een andere pop met zijn lege
hand, die even later opkomt. Zo
zal hij de hele voorstelling tekeer
gaan: licht dimmen, muziekband,
dccorverwisselen, alles doet hij
alleen en wie het mag aanschou
wen, hier in zijn keuken, krijgt het
idee van een soort kruip-sluip-
doorspel. De poppen waarmee hij
speelt zijn uiterst eenvoudig. Ei
genlijk bestaan ze alleen uit een
kop op een stok met een lapje
eromheen. Maar op zijn hand be
wegen ze alsof ze zweven. Als hij
ook zijn andere hand eronder
steekt, kan de pop iets pakken. Zo
kan een pop iets van de grond
oprapen en nieuwsgierig aan alle
kanten bekijken. Het is verba
zingwekkend om te zien hoe zo'n
dood wezentje door de poppen
speler als het ware tot leven wordt
gewekt. Hij speelt soms dingen die
ernstig zijn. maar draait dat dan
net een kwart slag, waardoor het
ironisch wordt. De kinderen in de
zaal reageren daarop met een
gulle lach. Twee poppen naast el
kaar, dat betekent meestal ook
twee stemmen. Het viel ons op
hoe hij de ene pop de andere in de
rede liet vallen, daarbij in een
fractie van een seconde van stem
wisselend. Toch praat hij niet de
hele lijd. Soms is zo'n pop alleen
maar stil. Maar ook op die mo
menten is de uitstraling optimaal.
De kinderen weten dan ook haar
fijn wat zo'n stil-bewegende pop
uit wil drukken. Soms valt hem
blijkbaar iets in. Dat verwerkt hij
a la minuut, waarom niet alleen
de zaal, maar ook hij moet lachen.
Uit de zaal klinkt een stemmetje:
'Ik moet naar de WC'. Willem laat
de pop die op dat moment 'op' is,
naar het bewuste kind kijken. De
pop zegt: 'Hoe kan je nu naar de
WC' gaan, als ik mijn spinspoeltje
moet zoeken?' Hilariteit in de
zaal. Het kind vergeet de aan
drang en blijft verder kijken. La
ter zal hij vertellen dat misschien
wel het grootste verschil in liet
spelen voor kinderen of voor vol
wassenen is, dat kinderen bereid
zijn minder of geen afstand tot het
spel van de poppen te nemen.
Daardoor zijn ze spontaner en
durven te reageren op wat de-
poppen aangeven. Joppe vertelt
dat het publiek bij een kinder
voorstelling de belangrijkste fac
tor is. 'Natuurlijk geniet die vol
wassenen ook, maar dat gaat
veelal via het genieten van de
kinderen. Voor volwassenen moet
je veel afstandelijker spelen, om
dat ze nu eenmaal een ingeboren
theater-afstand hebben'. 'Hel is
een vak dal me nooit meer los
laat', zucht hij vermoeid nadat de
laatste kinderen weg zijn. 'Is je dat
opgevallen? Ze zeggen dat ze het
fijn vonden en sommigen nemen
even afscheid van me voordat ze
naar huis gaan. Dat betekent dat
ze een fijne middag hebben ge
had, ze hebben gedroomd, ze zijn
even betoverd geweest, ze hebben
erg veel en vaak gelachen en ze
hebben de nodige dosis spanning
gehad. Wie zei er ook alweer dat
sprookjes uit de tijd zijn?' Over
dat vak, dat hij binnen Parcival,
evenals Saar den Hollander, ui
toefent: 'Je verdiept het elke keer.
Je maakt er telkens een verhaal bij
en onder je handen voel je ook dat
vak groeien. Dat kan betekenen
dal er dingen bijkomen die eigen
lijk bij het toneel thuishoren,
maar dat overgangsgebied is soms
interessant, dat hebben we bij Jo
zef van den Berg gezien Toch
schuilt er in die manier van wer
ken hei gevaar datje het poppen
spel op zich, gaat verlaten. En als
je dit vak niet grondig, elke dag
blijft doen, dan doe je hel op een
gegeven moment slecht. En je
moet maar afwachten of je ook als
tonelist dezelfde uitstraling
hebtHij vertelt dat het pop-
TANDPROTHETICUS
KUNSTGEBITTEN
REPARATIE
Spoedig klaar
Tel. afspraken 01184-14533
Hobeinstraal 52. Vllssingen
penspel zijn eigen theaterwetten
heeft. 'Wij kunnen wat hel toneel
niet kan. Dingen die op het toneel
ongeloofwaardig overkomen, zijn
bij ons volstrekt aanvaardbaar'.
Een paar jaar geleden maakte
Willem samen met iemand anders
een middeleeuwse toernooitent.
Daarin speelt hij elke zomer op
straat. Om hel geheel te comple
teren werd er tevens een hofnar-
renpak ontworpen. Willem:"Pas
vorig jaar durfde ik in dat pak te
dansen op straat. Sindsdien voel
ik iets van de vrijheid van een
hofnar in me. Niet dal dal door
dat pak komt hoor, nee dat had ik
al langer in me. Maar die nar heeft
een geweldige invloed gekregen
op mijn manier van spelen. Al
mijn spelen zijn humoristisch. In
feite maak ik nu een soort foois
theater. Pas als de mensen gela
chen hebben, ben ik tevreden. Er
is dus een narrende ondertoon in
mijn stukken. Ik denk dan ook
met rillingen (op de rug) terug aan
de tijd dat ik ernstige, loodzware
stukken speelde, overgoten met
mistige privé-mystiek of psycho
analyse, en gebracht met een
grafstem. Brrr! Als ik daar nog
aan denk. Wal een misrekening
van mezelf. Nee, dan heb ik het
nu heel wat plezieriger. En mijn.
publick ook. Toen. dat waren de
donkere tijden van het-stuk-met-
een-boodschap, waaraan ik vorm
gaf. Dal is voorbij, gelukkig. Ik
ben me sindsdien gaan richten op
het volksverhaal. Daar kan ik alles
mee, en er bestaan er genoeg op
de wereld. Door de merkwaardige
dingen die er in gebeuren, zit er al
veel humor in verborgen. Ga
maar na: ik zou best wel eens een
halfhaanlje willen spelen'. Hij
schatert.
Hij vertelt dat dit jaar erg belang
rijk voor hem wordt. Begin maart
begint hij in de Brakstraat met een
serie volwassenenvoorstellingen.
'Ik zeg er nog niet veel over, alleen
dit: ik ben er anderhalfjaar al mee
bezig. Hel wordt een vermenging
van sfeer, poëzie en droge humor.
Het wordt poppenspel, hoewel er
wel een merkwaardig soort pop
pen in voorkomen Eigenlijk
speel ik het spel met nagenoeg
niks. Ik laat zien wat ik wil met
...(bijna)niks'. Voor kinderen
heeft hij het beroemde verhaal
van de Chinese keizer en de
nachtegaal op stapel, en ook de
legende van koning Arthur en de
ridders van de ronde tafel. En
verteltheater, wal bedoelt hij
daarmee? 'Och. dat is een andere
tak van mijn vak. Ik heb ontdekt
dat er niet meer verteld wordt,
niet meer op school, niet meer
thuis. Naast nar heb ik altijd ook
graag troubadour of minstreel
willen zijn. die vertellen alle drie,
dus dacht ik: ik ga een vertelpro
gramma maken. Zonder poppen.
Alleen met woorden en gebaren
en hier en daar een voorwerpje'.
Hij zegt te hopen in de toekomst
de vaste poppenspeler op de bou
levard te worden. De hoofdrol
spelers voor die voorstellingen,
mr. Punch en zijn vrouw Judy
(naar Engels voorbeeld), liggen al
klaar. Ook is te verwachten dal
Parcival vanaf februari op de za
terdagmiddag in Vlissingen een
wekelijkse voorstelling verzorgt.
In het onlangs verschenen thea-
lerjaarboek 1982 staat Parcival
terecht vermeld met de destijds
ontwikkelde voorstellingen en een
foto met een fragment uit een spel
van Saar den Hollander die in dat
jaar de meeste aktiviteiten ont
plooide. Het is hard gegaan in tien
jaar lijds: in 1973 begonnen in het
Vestzaktheater, daarna het eerste
vaste theater in een molen in
Middelburg-zuid, hel Brak-
straattheater, voorstellingen door
heel Zeeland en in alle Amster
damse theaters en schouwburgen,
voorstellingen door het hele land,
in België... Willem en Saar ont
wikkelden binnen Parcival een
geheel eigen, persoonlijke, pro
fessionele stijl. Wat de één doet,
lijkt vaak niet op dal van de ander.
Artistiek gezien zijn ze twee vogels
van diverse pluimage. Het enige
wat op een overeenkomst lijkt is
Lange Delft 61
MIDDELBURG
hun enthousiasme voor de wereld
van het theater. Een wereld vol
van kunstzinnig opgeroepen
sfeer- en droombeelden, die, een
maal door het publiek ervaren,
niet meer zo gauw uitgewist wor
den
In januari speelt Willem op de
woensdagmiddag twee soorten
voorstellingen: "Ik heet Sneeuw
witje" (5 en 12 januari), over
Sneeuwwitjes verbanning, haar
verblijf bij de dwergen. Sneeuw
witje in het glazen kistje en de
voorbijkomende prins die alles
weer goed maakt. "Repelsteeltje"
(19 en 26 februari) gaat over een
meisje dat haar kind moet afstaan
aan een klein manneke, zij mag
het houden, wanneer zij zijn naam
raadt. Deze voorstellingen zijn
geschikt voor al of niet feestvie-
rejide kinderen vanaf vier jaar en
hun ouders. Wel even plaatsen
bespreken01180-16171.
Vanaf 1 7 januari aanvang nieuwe cursus in Middelburg.
Complete spoedcursus op maandag.
Op vrijdag in "Het Karrewiel" te Koudekerke.
Informatie:
Dagelijks van 14-17 uur per telefoon 01100-20176 of 's
maandags van 18-23 uur in de Concert- en gehoorzaal.
GOES - MIDDELBURG - ZICRIKZEE
Jacob Valckaplaln 4 - 4461 KV Goaa - Tel 01100 - 20 176
in vele kleuren vanaf
De eerste tassen van de
nu al in huis... voor de bekende
plezierige Bijou-prijzen.
Kleuren: wit en leuke pasteltinten.
