*s
seniorenkrant
Gemeenteraadsverkiezingen (2)
MARJA
roovers speciaalzaken
SASKIA
ROOVERS HUISHOUD
ZOMERMODE
Wooydonk
w,
Illllll
's- Werelds beste wielrenners starten in Vlissingen
a*
HELMO
Nieuwe kollektie leren
jacks, blazers en broeken
grasmaaiers en
tuingereedschappen
in schoenen
OVERS SCHOENEN
iiliiiiiiiiiiiiiiiiï ronde -
Midden ^iEf Aii) voorkomen
llllllllllllll Illllll
FASHION
Sr
middelburg
ROOVERS LEDERWAREN
\ÜI;
51
155
Illllll
Wat u voor niets
een bril van
Groeneveld.
Houdt Groeneveld voor ogen
attentie:
in deze Faam
vindt u de
V riend en vijand zijn het er
over eens: Smit is onnavolg
baar. Zijn innemende wijze van
handelen en onderhandelen
dwingt respect af. Zijn strijd
voor een zaak is niet doorspekt
met dogmatische leuzen: neen,
Smit handelt en werkt ratio
neel. En er zijn zelfs voorvallen
bekend dat politieke tegen
standers in de Vlissingse raad
wethouder Frits Smits op alle
fronten onderuit konden ha
len. 'Zoiets doe je niet met
Smitje' verklaarden ze schou
derophalend na de vergade
ring. als ze volgens aanhangers
op de publieke tribune harder
van leer hadden moeten trek
ken tegen de voorstellen van
de PvdA-wethouder.
Scheidende wethouder Smit:
'M'n meeste redeneringen
zijn eenvoudig...''
yS
Naar huis
Wethouder
Lange Delft 17
Middelburg
Lange Delft 31
Traantjes
Inspraak
Smitje
exclusief bij
mode voor hem
walstraat 66 vlissingen
Ombudsman
Renovatie
Kruim
Flitsend
L(S j -4sr
if; LANGE DELFT 61
MIDDELBURG
84 e jaargang no. 20 - woensdag 19 mei 1982
De Faam
WAARIN OPGENOMEN "GROOT WALCHEREN"
IN COMBINATIE WK I 1)1 M .ISSINGFR Hl IS- WN-Hl IS OP (.1111 H \l HKRKN
HET AFSCHEID
Frederik Gabriël Smit heeft 21 jaar
lang de wethoudersteugels op de
bok van de gemeentekar gevoerd.
Steeds met de portefeuille van
volkshuisvesting, verkeer en open
bare werken. Na de verkiezing op 2
juni aanstaande is hij daar niet meer.
Zijn plaats is vacant. En of de PvdA
dan weer een wethouder mag leve
ren, is met het oog op de bloei van
andere partijen nog maar de vraag.
Vast staat evenwel dat Smit's werk
nog erg lang het beeld van Vlissin-
fen bujft bepalen. In dit artikel
likken we met de wethouder terug
op zijn politieke loopbaan, die de
laatste maanden in het teken staan
van saneren, bouwen, wegenaanleg,
riolering en stadsvernieuwing.
Smit werd op 13 augustus 1919 geboren
als zoon van een politieman in Amster
dam-Zuid. Een politieman, die lid was
van de SDAP, en dus ook van de VARA,
van de Coöperatie en het NVV. Het was
de tijd van de volstrekte verzuiling. De
familie Smit woonde dan ook in een wo
ning van een 'rooie' woningbouwvereni-
et een beurs van de toenmalige Java-
China-Japan Lijn ging Frits Smits na de
mulo naar de zeevaartsschool in Vlissin-
fen. Hij kwam in de kost bij de familie
'an den Bogaerl aan de Kenau Hasse
laarstraat. 'Een prima kosthuis. Daar
zaten negen jongens. Ik ben toen al ver
liefd geworden op Vlissingen. Ik heb me
vrijwel onmiddellijk voorgenomen om in
Vlissingen te gaan wonen als ik zou op
houden met varen Hij werd óók verliefd
op de dochter van zijn kostbaas: "Ja,
Miep heeft me uit de negen gekozen. A Is
er eens iets is, gebruik ik dat weieens. Ze
had ook één van de andere acht kunnen
nemen, want het was echt een meisje om
verliefd op te worden
Vlak voor zijn examen, vielen de Duit
sers binnen: 'Na m'n examen kon ik dus
niet gaan varen. Toen had de maat
schappij wel iets verzonnen om aan de
wal praktijk op te doen. Eerst kreeg ik
aantje bij Werkspoor in Amster-
een baantje Dn
dam. Daar heb ik een half jaar in de
ketelmakerij gewerkt. M'n eerste erva
ring in een ecnte machinekamer deed ik
op de IJ-pont. Ik voer ook nog op een
stoomsleepboot van de gemeentelijke
PIJPENHUIS
pV.
Walstraat 31, Vlissingen
AANSTEKERSPECIALIST
Walstraat 119. Vlissingen
reinigingsdienst". Op die manier kwam
Frits Smit ongewild in aanraking met
wat later zijn werk als wethouder zou
worden. Dat gebeurde ook enige tijd la
ter bij de vuilverbranding van Amster
dam.
Toen de echte razzia's in Amsterdam
begonnen, is hij om aan tewerkstelling
in Duitsland te ontkomen - naar de
Noordoostpolder gegaan: "Dat was toen
nog één vlakte riet. Daar moesten we
sloten graven. Ik ben daar dus pionier
geweest. Ik heb daar een half jaar op de
schop gestaan om greppels te graven".
Toen net ook in de Noordoostpolder
onveilig werd dook Frits onder op een
zolderkamertje bij z'n ouders: "Een re
latie had m'n papieren bij het arbeids
bureau vernietigd, zodat ix als het ware
administratief niet meer bestond. Ik ben
toen een jaar lang de straat niet op ge
weest".
Frits Smit vertelt het allemaal vrijwel
zonder emotie. Hij kan of wil niet met
zijn gevoelens te koop lopen. Ook de
tocht op een fiets met massieve banden
naar Vlissingen ("ik wilde eindelijk m'n
meisje wel weer eens zien") blijft ietwat
in het duister gehuld: "Ik was in het
uniform van de zeevaartschool. Dat
heeft me geweldig geholpen onderweg,
want iedereen dacht, dat ik naar Ant
werpen moest om te gaan varen".
De volgende paar jaar maakte Smit als
jong zee:officier in feite een reis rond de
wereld. Eerst moest hij op reis naar de
Verenigde Staten. Met een landingsboot
stak hij het Kanaal over. Maar de reis
over de oceaan was al een stuk gerief
lijker: dat ging met een passagierschip:
"In New York heb ik vier dagen^gelo
geerd in het Astor Hotel op Times
Square, daarna ging ik met de trein
dwars door Amerika naar San Francis
co, waar de Tjibadak lag, het schip
waarop ik moest monsteren. In New
York nad ik VE-day meegemaakt en in
San Francisco heb'ik de terugkeer van
de Zevende Vloot onder admiraal Hel-
sey gezien. Dat is werkelijk onvergete
lijk. die machtige vloot, die de baai van
San Francisco binnenvoer. Ik heb daar
wel het een en ander kunnen zien, om
dat m'n schip in dok was en ik zes weken
in San Francisco bleef'. De volgende
etappe in de wereldreis van Frits Smit
was als assistent-machinist op de Tjiba
dak naar de Philippiinen en Neder-
Iands-Indië: "Met ae Tjibadak hebben
we eerst - het schip was door de regering
fevorderd Nederlanders uit de Jappen-
ampen naar Australië gebracht. Chi
nezen vanuit Indië terug naar hun land
gebracht en Japanse krijgsgevangenen
naar Japan gebracht. Daar heb ik in de
cember 1946 ook Hiroshima gezien.
Daar was zo'n gigantische vernietiging
geweest met de atoombom, dat er van
tiet overwinningsgevoel eigenlijk niets
overbleef.
Begin 1947 eindigde de vordering van de
Tjibadak en kwam Frits Smit voor de
keus te staan of hij een contract met de
scheepvaartmaatschappij zou tekenen:
"Ik was inmiddels met de handschoen
getrouwd, omdat ik dacht dat ik nog een
paar jaar zou wegblijven. Mede onder
invloed van een maat van me heb ik toen
toch maar besloten naar huis te gaan. En
zo was ik de hele bol rond geweest".
Terug in Vlissingen trad Frits Smit in
dienst bij De Schelde als tekenaar. In
middels woonde hij in bij zijn schoonou
ders, want in die jaren was het onmoge
lijk voor jong getrouwden een woning te
krijgen: "In die tijd heb ik me ook aan
gemeld als lid van de PvdA. Van huis uit
was ik politiek bewust en op m'n werk
werd dat aangemoedigd door gesprek
ken, die we op de kamer hadden met on
der anderen Wim Huson. die later nog
voor de ARP in de staten heeft gezeten".
Frits Smit was een aktief lid. Hij bezocht
de vergaderingen van de plaatselijke af
deling van de PvdA en voelde zich niet te
goed om folders rond te brengen. "Char
les Gillissen Verschage, die in die tijd
secretaris was, is me komen vragen om
penningmeester te worden. Dat heb ik
gedaan. In 1954 werd ik gekozen tot
raadslid. Zeven jaar, nadat ik partijlid
was geworden. Tegenwoordig zijn er no
gal wat mensen, die het vlugger willen...."
Frits Smit begon bescheiden als raadslid.
Het was in de tijd van de drie P's: de
wethouders Poppe, Post en Van Pope-
ring. In de raad waren Jan Marijs (arp),
Vader (kvp), Jan Verhagen (vvd), Rinus
van Poelje (pvda) de grote mannen. Het
eerste onderwerp waar Frits Smit over
sprak in de raad is de volgende 28 jaar
regelmatig terug op de agenda geweest:
honden. In 1954 ging het over het aan-
lijngebod en over het verbod op ketting
honden. De tegenwoordige discussies
hebben niet zozeer de manier van om
gaan met de honden als wel de overlast
van hun uitwerpselen tot onderwerp.
In 1957 was Frits Smit fractievoorzitter
geworden omdat Rinus van Poelje lid van
gedeputeerde staten was geworden. In
januari 1961 werd Frits Smit wethouder.
Dat gebeurde bij wijze van uitzondering
niet in het voormalig stadhuis aan de
Houtkade. maar in de grote zaal van
Britannia: "Ik werd de opvolger van
Van Popering, die al enige tijd ziek was.
We vergaderden toen in Brit, omdat het
saneringsplan eerste fase op de agenda
stond en het college verwachtte daar
nogal grote publieke belangstelling
voor. De raad heeft mij aan het eind van
de vergadering gekozen. Tijdens de be
handeling van het gewone gedeelte van
de agenda, en dus ook bij het sanerings
plan, was ik nog fractievoorzitter."
Frits Smit zou onmiddellijk en intensief
te maken krijgen met dat belangrijke
agendapunt, net saneringsplan:' De
eerste tien jaar van m'n wethouderschap
heb ik daaraan voor een belangrijk deel
gewijd. De raad, waartoe ik natuurlijk
ook behoorde, wilde een echt centrum in
Vlissingen. Dat ontbrak. Dat voelden we
als een gemis. Een centrum met ruimte
voor grote winkels. Een centrum, waar je
echt binnenstads-aktiviteiten kunt hou
den zoals in andere plaatsen, waar je een
marktplein hebt als hart van het cen
trum. Dat hebben we hier niet. De ge
dachten gingen uit naar de Lange Zelxe,
zoals die nu is, een winkelstraat van al
lure, met een publiekstrekker als de
Hema. Veel middenstanders waren daar
zeer fel tegen. Die vreesden concurrentie
van grotere winkels in de binnenstad.
De middenstand is toen nog met een
plan gekomen om ten zuiden van de Ja-
cobskerk, dus waar de Branderijstraat
en het Groenewoud zijn, een groot plein
aan te leggen".
Achterafmoet ook Frits Smit erkennen,
dat het saneringsplan kwalijke kanten
had. Enerzijds was de toestand in de
Kolvenierstraat, de Scherminkelstraat
en de Kromme Elleboog ten hemel
schreiend. Anderzijds waren het stede
bouwkundig gezien mooie straatjes.
Frits Smit zegt er nu over: "Ja achteraf,
dat is altijd het gemakkelijkste. Achteraf
zeg ik ook, 't is jammer dat de Noord
straat, de Kromme Elleboog, de Kolve
nierstraat en de Scherminkelstraat niet
volledig ziin gerestaureerd in plaats van
grotendeels gesloopt. Maar in die tijd
had zelfs Monumentenzorg daar geen
moeite mee. Bovendien was het wat de
toestand van de huizen betreft natuur
lijk erbarmelijk. Toch, ja, we hadden het
misschien anders moeten doen. Maar
hoe we dan het centrum van Vlissingen
weer enigszins van de grond hadden
moeten krijgen, ik weet net niet. Je zit
L. DELFT 48 - Middelburg
J.v.d. Sloot
hier altijd met het feit, dat de oude stad
omringd is door aan de ene kant de
Westerschelde en aan de andere kant de
gebouwen van De Schelde en de Spui-
Kom. Daarbinnen moesten we het zien
te vinden. Zonder ingrepen gaat dat
volgens mij niet".
In die tijd ging de wethouder van open
bare werken en volkshuisvesting vaak
nog zelf naar de mensen toe als de ge
meente een pand wilde aankopen: "Ik
heb heel wat traantjes zien vloeien. Toch
legden de mensen zich altijd snel neer bij
de besluiten van de overheid. Van in
spraak hadden we toen nog nooit ge
hoord en de acties zijn pas later geko
men".
In die eerste periode hield Frits Smit
zich met name ook nog bezig met de
ontwikkeling van Paauwenburg toen
nog grondgebied van Koudekerke. Hij
was ook bezig met andere dingen, zoals
de ontwikkeling van het Sloegebied.
Frits Smit werkte daar als bestuurslid
van het toenmalige Havenschap in op
richting van harte aan mee: "Wonen is
één, werken is ook nodig".
In de eerste helft van de jaren zeventig
kwam er een nieuwe aanpak van de
binnenstad. Er verscheen een in op
dracht van het gemeentebestuur opge
stelde nota binnenstad, die als basis
diende voor het huidige 'beschermd
stadsgezicht'. De periode van 'het grote
slopen' was afgelopen. De stad moest in
zijn historische kern bewaard blijven.
Met name de historische straten en de
Koopmans- en Vissershaven. Het Van
Dishoeckhuis is een hoofdstuk apart:
"Inderdaad, wij hebben het willen slo-
Cen. Dat mocht niet van CRM. Toen
ebben wij als gemeente sinds 1965 van
alles geprobeerd om het Van Dishoeck
huis te behouden. Ik heb nog weieens
gezegd, dat wc moesten ingaan op een
suggestie van de Unie van Waterschap
pen om het Van Dishoeckhuis ergens
anders in het land te herbouwen. Ik ben
toen uitgelachen. M:;ar ik heb daar een
simpele redenering voor. M'n meeste
redeneringen zijn eenvoudig: beter er
gens anders herbouwd dan hier ge
sloopt. Dat is nou zoiets dat is uitgeko
men. want CRM heeft er nooit een cent
extra voor over gehad, terwijl de ge
meente. de provincie en het ministerie
van volkshuisvesting met extra geld over
de brug wilden komen".
Frits Smit is wellicht een van de schaarse
oudere bestuurders, die echt blij is met
het fenomeen 'inspraak'. Hij begint er
steeds weer over: Dat is een bijzonder
gelukkige ontwikkeling geweest. Dat
heeft me ook altijd voor ogen gestaan als
ik aan democratie dacht, clat de mensen
zelf mee gaan doen. zelf mee verant
woordelijk zijn en niet meer zonder
meer op de overheid leunen. Ik ben ook
niet gauw kwaad te krijgen, dus ik kan er
goeiT tegen als er in een zaal woedende
mensenTiun hart luchten. Ik denk altijd
maar, dat dat het eerste winstpunt van
de inspraak is, de mensen krijgen ten
minste de gelegenheid hun woede of te
leurstelling te "uiten. Ook als inspraak
niet tot direct resultaat leidt, is het toch
zo, dat college en raad altijd rekening
houden met wensen en suggesties van de
mensen, die aan de inspraak meedoen.
Meestal heb je te maken met tegenstrij
dige belangen. Je kunt het nooit ieder
een naar de zin maken. Dat is in een
college zelfs ook het geval. Ik heb eens
tegen een collega gezegd, dat alleen
kleine potjes gauw neet worden. Nou.
dan is een discussie ook al weer aardig
gekalmeerd".
Vrijwel nooit is Frits Smit echt hard
aangepakt. De mensen komen vaak met
de wildste plannen naar bijeenkomsten,
maar Frits Smit is eigenlijk veel te aar
dig om hard aan te pakken. De andere
aanwezigen nemen net bijna altijd op
voor Smitje, zoals zijn typerende roep
naam in Vlissingen is.
Frits Smit is wei klein van stuk, maar in
het verkleinwoord van zijn achternaam
zit toch iets van vertedering. Smitje kan
een potje breken. Dat bleek een jaar of
vijf geleden toen hij in de raad een voor
hem" zwakke zaak moest verdedigen
over een verdunning voor een friteswa-
gen. De VvD-er Lust attaqueerde de
wethouder, die er in zijn beantwoording
maar een beetje om heen draaide. In de
theepauze werd Lust opgewacht door
enkele middenstanders, die vonden, dat
hij niet hard genoeg was geweest. Lust
had maar één verweer: "Als het nou een
ander was geweest....maar met Smit doe
ik dat niet'
Frits Smit heeft jarenlang vooraan ge
staan in de PvdA-Vlissingen zonder ooit
de verpersoonlijking van deze partij te
worden. Hij liep altijd eyn beetje in de
schaduw van Charles Gillissen Ver
schage, die een aantal keren lijstaan
voerder in de verkiezingen was. Vier jaar
geleden werd Frits Smit gekozen tot lij
staanvoerder. Het tekent zijn gebrek aan
gevoel voor decorum, dat hij na het ap
plaus niet opstond om de partijgenoten
te bedanken voor het in nem gestelde
vertrouwen en een oproep te doen om
eensgezind de verkiezingsstrijd te voe
ren. Charles Gillissen Verschage, die
naast hem zat, moest Frits Smit onge
veer van zijn stoel tillen om het zover"te
laten komen.
Volgens Frits Smit zit dat in zijn karak
ter: "Ik ben iemand, die het liefst sa
menwerkt, gewoon praktisch bezig zijn.
Het resultaat telt. Je kunt niet als één
partij bogen op een goed resultaat, je
doet het altijd samen".
Vorm: SAVOY
Topkwaliteit uit Zwitserland
jaBfffiïHïïiT«B
wel gemakkelijker. Plato zei:
wereld is waard om over te to
sprek onder-
Regelmatig wordt het
broken door de telefoon. De bevolking
van Vlissingen blijkt Frits Smit te kun
nen vinden. Voor allerlei ogenschijnlijke
kleinigheden, die volgens de wethouder
voor mensen van groot belang zijn: een
straatlantaarn die niet branch, een ka
potte wc-bril, een boom, die de zonne
schijn tegenhoudt. "Zijn dat nou zaken
waar je als wethouder je tijd in moet
steken. In een grote stad kan dat na
tuurlijk niet. Maar hier sta je midden
tussen de bevolking. Dat vind ik wel één
van de fascinerende kanten van het
werk. Ook als je met grote projecten be
zig bent, word je er voortdurend aan
herinnerd voor wie je bezig bent".
In discussies stond Frits Smit nogal eens'
klaar met een spreekwoord. Vaak van
Chinese oorsprong. Hij kent ze bij bos
jes: "De laatste paar jaar gebruik ik ze
niet meer zo vaak. Maar een spreek
woord of een seintje maakt de discussie
niets ter
tobben. Zo
ver wil ik met gaan, maar aan een aantal
dingen tillen dé mensen toch te zwaar".
Onder het bewind van Frits Smit kwa
men er zo.n tienduizend woningen van
de grond. Er werden vele honderden
woningen gerenoveerd. Dat laatste ver
loopt steeds moeizamer. De bewoners
willen er in verband met de toekomstige
- hogere - huurprijzen vaak niet aan:
"Als college en raad moetje altijd pro
beren te renoveren, ook als de huur ho
ger wordt. Je moet proberen te denken
aan de toekomst, het is niet alleen voor
de huidige bewoners. Vaak gaat het om
huizen, die niet aan de eisen voldoen, 't
Is jammer, dat dan blijkt, dal veel men
sen er niet zo erg om geven wat er na hen
gebeurt". Ovcr de nieuwe raad en zijn
opvolger in het college zegt Frits Snut:
"We staan er niet best voor financiel.
Het gemeentebestuur zal harde keuzen
moeten maken, die lang niet altijd in
dank zullen worden afgenomen, want
iedereen kijkt toch eerst naar zijn eigen
belang, hoe jammer dat ook is. Voor een
goed bestuur moet het zoeken naar het
echte algemene belang voorop staan,
dus in mijn geval bouwen voor de men
sen met lagere inkomens, dat is een
simpele keuze".
Foto Ruben Oreel.
START ÖP WALCHEREN MOEI
ielerwedstrijden kunnen door
soms onopgehelderde oorzaken regel
matig een zelfde verloop hebben. De
Profronde van Midden-Zeeland bijvoor
beeld heeft de afgelopen twee jaar steeds
een vroege ontspanning gekend, waar
door het verloop van de wedstrijd minder
spetterend werd dan de organisatoren
hadden gehoopt. De oorzaak was daar
trouwens wél bekend: een premiesprint
in Yerseke, waarvoor de oplettende ren
ners hun rug wel wilden krommen. En
zoals dat zo vaak gaat in wedstrijden
voor beroepsrenners, betekent een grote
tempoversnelling in het begin van de
koers vaak dat er een kopgroep ontstaat
die veel voorsprong mag nemen. Want
profs zijn niet lui, maar komen wel dik
wijls langzaam op gang.
Zo ging het in 1980 toen Gerrie Knete-
mann won en zo verliep het vorig jaar
toen Eddy Planckaert de zege greep. Het
wielercomité dat de internationale ron
de organiseert is er bijna zeker van dat
het aanstaande vrijdag allemaal anders
zal lopen. Er wordt nu namelijk gestart
in Vlissingen en door de brede wegen op
Walcheren, waar het peloton eerst over
heen trekt, is de kans op zo'n verrassend
vroege ontknoping vrijwel uitgesloten.
De keuze voor het parkeerterrein van
hoofdsponsor Miro als startplaats is dus
een goeie.
Vrijdagmorgen vanaf een uur of elf zal
het kruim van het internationale profpe
loton in de Jarinohal in Vlissingen het
controleblad tekenen. Meer dan twee
honderd deelnemers uit Nederland, Bel
gië. Frankrijk, Zwitserland en Duitsland
zijn er gecontracteerd voor deze 23-ste
Ronde van Midden-Zeeland. Een recor
daantal dat mede mogelijk is gemaakt
door het feit dat de Zeeuwse koers op de
internationale wielerkalender staat,
waardoor ze onder het UCI-reglement
valt. "Ik moest het parkoers keuren voor
de Nederlandse Wielren Unie", legt dis-
trictssportcommissielid Wim Evertse uit
Zierikzee uit, "en volgens die maatsta
ven is het veilig voor zo'n 120 tot 150
renners. Nu is dat bij beroepsrenners niet
zo'n probleem hoor en de UCI stelt dan
ook dat het aantal vertrekkers ongelimi
teerd is".
Belangrijker echter dan het aantal is
natuurlijk de kwaliteit. Ook die is in
drukwekkender dan ooit tevoren. Beter
ook dan toen de Ronde van Midden-
Zeeland nog een onderdeel was van de
Proftour Nederland. Behalve de Ra-
leigh-ploeg met kandidaat-winnaars als
Jan Raas (die de klassiekers Parijs-Rou-
baix en Amstel Gold Race op zijn naam
schreef). Gerrie Knetemann. Frank
Hoste en Johan van der Velde, komen
nog enkele andere vermaarde formaties.
Dat zijn Coöp Mecier met Joop Zoete
melk, de ploeg Capri Sonne met de
Duitser Gregor Braun, de Nederlanders
Theo de Rooy en Peter Winnen en de
Nieuwzeelander Eric MacKenzie, de
ploeg Boule d'Or met Daniël Willcms,
Gery Verlinden en Mare Sergeant en
Splendor met onder meer Jos Schipper
en de winnaar van vorig jaar Eddy
Planckaert. Om de rij namen compleet
te maken: Fons de Wolf (Vcrmeer-
Thijs), Jean Luc Vandenbroucke (La
Redoute), Michel Pollentier (Safir),
Stephan Muiter (Puch) en Hcnny Kui
per. Bert Oosterbosch en Ronde van
Vlaanderen-winnaar René Marlens
(Daf-trucks) behoren ook bij de top van
de wereld.
Sinds de Ronde van Midden-Zeeland in
1979 (met Bert Oosterbo ch r eerste
winnaaalsbesloot weer op eigen bénen
te gaan staan en de samenwerking met
de Proftour Nederland te verbreken, is
het wielercomité er in geslaagd een top
wedstrijd met een topbezetting te creë
ren. En waar in voorgaande afleverin
gen het Walcherse publiek alleen maar
een flitsende doorkomst zag. is het nu
mogelijk om op het Miro-terrein (waar
vanaf 9.00 uur allerlei activiteiten voor
het publiek zijn, zoals een disco show en
een hometrainerswedstrijd) al die
grootheden van dichtbij te bekijken. De
start is om twaalf uur voor een wedstrijd
over 225,7 kilometer.
Van Vlissingen gaat de tocht naar Zou-
telande (12.19 uur), Meliskerke (12.25),
Aagtekerke (1231), Domburg (1235),
Oostkapelle (12.43) en Vrouwenpolder
(12.53), waar op de Veersedani een pre
miesprint is, via Noord Bcveland naar
Goes. De finish is daar na een aantal
lussen over Zuid-Beveland om kwart
voor zes. Aan de renners gaat een kilo
meters lange reclamekaravaan vooraf.
Aandacht.
Vakmanschap.
En advies. Net zolang tot u tevreden bent. Want daar gaat het
Groeneveld om. En dan zijn we even tevreden als u.
Goes, Lange Vorststraat 106,
Middelburg, Lange Delft 24,
Vlissingen, St. Jacobsstraat 14
De Grocneveldopticiens zijn aangesloten bij het Optiek-Gilde
latuosainicii it
