Middelburgse strijd tegen gettovorming hitWvisie BIJOU BIJOU HELMO homas 15.— MEUBELHUIS"EVEN KIJKEN'' ZOMER 1981 NIEUWE BROEKEN 79.-, 85.- FASHION BS: Bang&Olufsen OPENING DAAR MOETJE GEWEEST ZIJN. HANDIGE LICHTGEWICHT TASSEN VOOR REIS EN SPORT 32e jaargang no. 23 - woensdag 3 juni 1981 Brandje Verfijn de tafelsje er Opener maken Buitenlanders V ertrou wensman Keurig SCHOLIEREN CABARET SPEELT SCHOOLDAG VAN ENE HANS Praten Tentoonstelling handschriften in Merlijn I.v.m. de PINKSTERDAGEN is de sluitingstijd van de Faam en de Vlissinger vervroegd naar VRIJDAGMORGEN 12.00 UUR. Autoverzekering LAHR CO DERT A.s. zaterdag CHEVRON BENZINE STATION "DE PUNT" ®É§ik»ioDeiflURG GEWUZIGDE OPENINGSTIJDEN SELFSERVICE RESTAURANT Het Trefcenter selfservice restaurant is vanaf 7 juni op zondag geopend van 12.00 uur tot 21.00 uur en dagelijks van 9.00 tot 24.00 uur. Biefstuk van de haas Stroganoff met witlofsalade en Franse frietjes. Kinderen tot 12 jaar in gezelschap van hun ouders krijgen een kindermenu gratis! in nylon en kanvas. in verschillende kleuren. vanaf tot 33.- Lange Delft 44 - Middelburg De 'NIEUWE'zaak op de hoek o.a. khaki en legergroen Grote keuze in: TRUITJES EN T. SHIRTS Alle modekleuren. I'l LANGE ÜELFT 61 1 MIDDELBURG Faam WAARIN OPGENOMEN "GROOT WALCHEREN" IN COMBINATIE MET DE VLISSINGFR III IS-AAN-Hl IS OP GEHEEL WALCHEREN De Faam en de Vlissinger ma ken deel uit van de Zuidwester combinatie. Huis-aan-huis in Zeeland en West- Brabant, totaal oplage 215335 exem plaren. FLATBEWONEN Z-tO grimmig als de volksmond er over spreekt, zo grillig toornen de silhouetten van de drie, elf etage hoge flats boven de Middelburgse wijk Zuid. De eigenaar, de woningbouwvereniging 'Middelburg', trotseerde stornen van ninachting en protest, over de bouw van een dergelijke woonvorm. Het past stomweg niet in een streek waar overzichtelijkheid en kleinschaligheid nog niet tot overdadige luxe zijn verheven, aldus tegenstanders. Was het aanvankelijk dat de woningbouwvereniging als een rots in de branding bleef volharden in de opvatting dat hier duidelijk sprake was van een acceptabele woonvorm, later is men er melijk van doordrongen, dat er rigoreus moet worden opgetreden. Eerst werd voorzichtig van binnen uit gewerkt (in 1978 een bewonerscommissie, die medio 1979 weer ter ziele is), nu worden modernere inzichten, in wat goed is aan een flat, tot beleid verheven. Directeur J. Tevel van de woningbouwvereniging legt uit dat opgestapeld wonen bijvoorbeeld niet geschikt is voor mensen met kinderen. Ook acht Tevel dat er wat onzorgvuldig is ongespro'ngen met het toelatingsbeleid ('als je honderd lege flats hebt, dan kijk je niet zo nauw'). Het ei van Columbus lijkt echter gevonden te zijn, in het aanstellen van een vertrouwensman, een contactpersoon tussen de bewoners en de Middelburgse woningbouwvereniging. In de oud-politieman A.J. van den Ouden is zo iemand gevonden die 'zonder politieman te spelen' sinds ruim een halfjaar een oogje in het zeil houdt en meetbare resultaten boekt. Het woonklimaat verbetert en met wat verbouwingswerk kunnen de - té - gesloten corridors wat gezelliger en overzichtelijker worden gemaakt. Aan het woord in deze kolommen beide heren. Directeur Tevel over de veran deringen en wat de aanleiding daartoe is geweest. De heer Van den Ouden over zijn ervaringen en wat hem ertoe bracht deze part-time baan (tien uur per week) te nemen. Ofwel flatperikelen en de stille kracht. Goed praten Allereerst lopen we met directeur Tevel door een van de flats aan de Schotte- straat; 132 woningen op een betrekkelijk klein stuk grond. Woorden als grote so ciale controle en te grote privacy. Vooral in de corridors. Links en rechts ingangen naar de woning. „We hebben hier een tweetal jaren geleden nieuwe vloerbe dekking gelegd. Een eigen onderhouds ploeg houdt ze schoon. Je ziet dat het alleszins acceptabel uitziet", legt hij uit. Hier en daar snippers papier. Niet meer dan op straat en in een hoekje een hoopje as. Belhamels aan het werk. „Dat komt omdat het reclamedrukwerk niet in de brievenbussen wordt gegooid, maar boven op de kasten. De meesten nemen het niet mee, hoewel dat zou voorkomen dat er materiaal voor brandstichting zou zijn". De batterijen brievenbussen hingen vroeger allemaal in de centrale ingang. „Omdat daar he lemaal geen controle was, hebben we ze per verdieping opgehangen. Het scheelt aanzienlijk in het aantal klachten dat we nu krijgen", legt Tevel uit. We lopen van de ene corridor naar de andere. Ergens in een hoekje heeft een hond zijn 'natte' behoefte gedaan. „Veel mensen die hier wonen hebben een hond. Er zijn er die alleen wonen en de hele dag op het werk zijn. Velen lieten hun huisdier overdag op het balcon. Maar daar hadden de buren last van en regelmatig bereikte ons die klachten. Dat is nu minder geworden, onder meer door het werk van de heer Van den Ou den, die mensen waar we klachten over krijgen bezoekt en met ze praat". „Die corridors zijn veel te gesloten. Ieder mens heeft behoefte aan privecy, maar hier is het te veel. Ook ongewenste binnendringers kunnen zich erg gemak kelijk in deze huizen verstoppen. We onderzoeken momenteel op welke wijze we die corridors meer open kunnen ma ken. Mogelijk kan dat door aan de straatzijde meer vensters te makci en de bergruimtes dan maar ergens anders". Dankzij die geslotenheid heeft de pros titutie een grote kans om (bijna) onge merkt te kunnen functioneren. Tevel: „Op zich is dat natuurlijk op iedere plaats in de stad mogelijk. Zolang de omwonenden er maar geen last van hebben, is er niets aan de hand. In vele gevallen is dat echter niet los van elkaar te koppelen. Als we ontdekken dat er een prostituee aan het werk is en de bu ren hebben er last van, dan gaan we met die vrouw praten. In vele gevallen helpt dat, maar een half jaar geleden hebben we zo'n dame er uitgezet, nadat praten niet hielp". Soms ruiken we de geur van een bepaald buitenlands en voor mij erg lekker ge recht. Buitenlanders en de problemen: „Dat valt over het algemeen erg mee. Ik vind alleen dat er teveel buitenlanders in deze flats zijn komen wonen. In de jaren 1975-76 is er wat onzorgvuldig toegewe zen. Maar wat wil je met de leegstand in deze flats toen. Maar liefst honderd flats stonden er gemiddeld leeg. Daardoor is er te veel rijp en groen in gekomen", meent Tevel. En: „Selecteren doen we in principe niet, maar als je er al 99 met een leren vestje hebt, moet je voor wat af wisseling zorgen. Op dit moment wor den geen buitenlanders meer toegela ten". Over de Surinaamse gezinnen: „Daer komt nog eens een extra probleem bij. Had men hier eenmaal een woning, dan liet men zo familieleden die op Schiphol aankwamen bij zich intrekken". Ook gezinnen met kinderen worden niet meer toegelaten. „Zo gauw gezinnen met kinderen in deze flats naar een an dere woning vragen, krijgen ze versneld een andere toegewezen". De heer Tevel legt uit waarom. „Kinderen in deze flats bezorgen niet alleen de buren extra overlast, maar ook de ouders zijn de co- trïe over het spelende kind op de begane grond kwijt". Een paar dagen later praten we met de heer Van den Ouden. Hij was 35 jaar politieman in Middelburg. Omgaan met mensen is hem niet vreemd. „Je moet nooit zo op de voorgrond treden", zegt hij daarover. Tijdens het gesprek blijkt de heer Van den Ouden een politieman van 'het oude stempel'. Weliswaar wel bespraakt, maar rustig in zijn optreden. „Ik doe dit werk omdat ik van de ene dag op de andere het contact met de buren kwijt was", legt de gewezen poli tieman uit. „Ik bel regelmatig aan bij de mensen en vraag hen hoe zij het vinden om in een flat te wonen. Dan blijkt in tegenstelling tot watje in de stad hoort, een getto die flats, dat er een grote groep mensen woont die het al jaren naar hun zin hebben. Of je dat nu in de Jacob Schot- testraat, de Johan Reigersbergstraat of Rentmeesterlaan vraagt. En(hij ver heft licht zijn stem) ik heb er de pest aan als mensen van die rascistische opmer kingen maken". „Die buitenlandse gezinnen zijn de slechtste bewoners nog niet. Je wordt netjes ontvangen en het ziet er overal keurig uit", zegt Van den Ouden. „Ik er ger me enorm aan mensen die de muur bekladden met opschriften als 'vuile Turk'. Ik heb het een aantal malen zien staan en onmiddellijk laten verwijderen". Volgens Van den Ouden zijn er twee soorten bewoners. „Goed en slechtwil- lenden. Je hebt mensen die zonder het in de gaten hebben overlast bezorgen. Als je ze dat zegt zijn ze bereid mee te wer ken. Maar je hebt er ook die maar moeilijk te overtuigen zijn. Daartegeo- ver staat echter dat de Middelburgse politie aanzienlijk minder wordt ge waarschuwd en er ook vanuit de bewo ners een tendens is om de leefbaarheid in de flats te verbeteren", meent Van den Ouden en zijn aandeel daar in acht hij groot. De oud-politieman rappor teert iedere veertien dagen aan de wo ningbouwvereniging. V ertrouwelijk mogen we die rapporten inzien en con- Door de schoolgang loopt een groepje leerlingen naar de klas. Ze bewegen zich akelig traag. Hun ar men en benen hebben de vertraging aangenomen: slow-motion. Plotse ling rent met snelle gebaren, een studiebolletje, een fanatiekeling, zo gezegd, tussen hen door. In de klas blijft de grote groep als in de stroop bewegen. Alleen des meesters lieve ling werkt snel en druk. Alsof hij haast heeft om de hoogste sport van de maatschappelijke ladder te berei ken. De leraar - een grijze lesmuis - draait zijn lesje af. Later komen er aleen nog bla-bla-ldanken uit zijn keel. Even sloom en traag draaien de leerlingen uiteindelijk hun rug naar hem toe. Maar als de bel klinkt roetst iedereen de klas uit. Ziehier een scène uit het pas opgerichte scholierencabaret 'Bedorven Plestik', dat via improvisaties de tragische, maar komische belevenissen toont, uit zó maar een schooldag van ene Hans. Op het jongerencentrum Midgard, van waaruit de groep opereert, bestond al langer een scholierenwerkgroep, waar binnen scholieren van diverse opleidin gen met elkaar discussieerden over za ken als bijvoorbeeld popgroepen. Na een themamiddag met video ont stond het idee wat meer met rollenspel te gaan doen. Er werden meer mensen bij gezocht en op 20 maart waren er voldoende deelnemers om te gaan brainstormen. Over één ding was men het al gauw eens: er zouden geen moei lijke en zware repertoire-stukken met voorgebakken tekst gespeeld worden. Korte en mooi aansis, herkenbaar bij de ervaringswereld van de scholieren, had den de voorkeur. Toeè er behoefte be stond aan deskundige begeleiding, kwam Tineke Boomsma, studente aan een part-time opleiding van de Amster dams theaterschool, erbij. "We probeerden in de ideeën een lijn te brengen. Niet ik, maar wij allemaal. Op een gegeven ogenblik kwamen we uit op één schooldag en wat er zoal in kan ge beuren. Na diverse improvisaties ont stond er een grove opzet, waarin later bestaande sketches zijn ingevoegd. We hebben veel nadruk op de vormgeving gelegd. Zo speelt iedereen in elke scène mee. Als Hans opstaat, zijn de anderen de wekker, de gordijnen, de spiegel, de wastafel, enz. Dat hebben we samen ontdekt. Ik heb alleen voor de onder steuning en uitwerking getekend", ont hult Tineke Boomsma. Op zaterdag 6 juni speelt de groep 's avonds om negen uur in Midgard dit stuk over school. Wie het moet missen, kan terecht op het Vlissingse straatfestival, waar he tweemaal wordt gespeeld in de tent op het Bellamypark, om 14 en 19 uur. Oud politiefnan A.J. Van den Ouden vertrouwensman tussen de woningbouw vereniging Middelburg en de bewoners van de flats aan de J.C. Schottestraal, J. Reigersbergstraat en Rentmeesterlaan. stateren dat de klachten meestal dezelf de zijn. Tegelijkertijd zien we dat het aantal vellen dat Van den Ouden ge bruikt steeds minder wordt. De tendens verschuift naar rapportage over ge sprekken met mensen. Ook de politie'is tevreden over het werk van de vroegere collega. Adjudant J. de Kuipere van de Middelburgse politie: „We constateren inderdaad dat we niet zo veel meer in die flats komen. Althans niet meer of min der dan in andere woonwijken. Het ligt er dus dik op dat het werk van Van den Ouden zijn vruchten afwerpt". Is er verschil tussen het werk dat de heer Van den Ouden nu tien uur per week doet en zijn vroegere politiewerk? Van den Ouden: „Een politieagent tikt mensen op de vingers en bestraft door middel van een bekeuring. Als ik hier door een van de drie flats loop en zie dat iemand bij voorbeeld rotzooi op de grond gooit, dan ga ik met zo iemand praten. Ik zeg nog- In het antiquariaat Merlijn aan de Dam in Middelburg is van 6 juni tot 31 juli een verkooptentoonstelling van handschrif ten uit de periode 1250 tot 1950. Ge toond worden Europese en Oosterse handschriften. Zichtbaar wordt de zorg, die de vroegere samenstellers van boeken aan hun boeken besteedden. Zoals het werd opgeschreven, vond het immers ook de weg naar de opdrachtgever of koper. Het slordige handschrift van de 20e eeuwse auteur staat in schrille tegen stelling tot het minuscule parelhand schrift uit de 13e eeuw. Tegenstelling alom: een oud gezangen boekje van een begijntje tegenover een instructie voor legeraanvoerders. Daar naast verschillende korans uit Perzië en Turkije naast boeken met keukenrecep ten. Maar ook fraai verluchte getijden boeken en poëzie-albums uit de 19e eeuw. De verkooptentoonstelling draagt de naam 'Het geschreven woord'. Merlijn is geopend van dinsdag tot en met vrijdag van half twee tot zes zaterdags van tien tot vijf. maals: ik loop hier geen politieagentje te spelen". De heer Van den Ouden heeft zijn me ning over de flats herzien. „Vroeger als politieman hoorde ik er veel over. Ook wat de volksmond er over zei, dat het een getto is. Klinkklare onzin; en nog maals de buitenlanders die ze met deze gettovorming bedoelen, zijn niet de slechtste bewoners". Over wat directeur Tevel zegt dat het beleid er op gericht is om zo weinig mo gelijk buitenlanders meer in deze flats te laten wonen zegt vertrouwensman Van den Ouden: „Ik vraag me af hoe dat is te verwezenlijken. De mensen wonen nu vredig naast elkaar met anderen. Zij hebben toch ook recht op een woning". Bij navraag blijkt in deze omgeving nie mand te zijn die hetzelfde werk doet als de heer Van den Ouden. Hoe uniek is dit werk? Van den Ouden: „Ik weet niet of dit werk uniek is en of er op andere plaatsen ook iemand op deze manier be zig is. Wel vind ik dat iemand als ik, een vuuter, erg geschikt is. Ik hoop dat ik dit werk nog jaren kan blijven doen. Op die manier voel ik me nog lang niet uitge rangeerd". Premies incl. Zeeland-korting, max. no claim, gr. krt., verkeersalarmdienst en nieuwwaarderegeling. Cat.w. 10.000 12.000 14.000 16.000 18.000 20.000 25.000 30.000 AR 362 410 457 504 547 591 706 823 WA 160 174 187 199 209 217 236 251 Assurantiekantoor Statenlaan 152, Middelburg, tel. 01180-25391. C2JW De Deense ar oeetae^oetuio 3 iaat garantie Nieuwondijk 35-39 VLISSINGEN ROTTERDAMSE KAAI MIDDELBURG ZIE PAGINA AUTOAKTUEEL. De in Vlissingen geboren organist Bram Beekman geeft dinsdag 9 juni in de Nieuwe Kerk te Middelburg een concert. Daarin speelt hij onder meer 'Leipziger Chorüle' van J.S. Bach, en van M. Duruglé Choral Varié. Beekman studeerde aan het Brabantse conservatorium in Tilburg bij LouLs Toe bosch. In 1972 behaalde de in 1949 geboren Vlissinger het solistendiploma, met aantekening improvisatie cum laude. Van het provinciaal bestuur kreeg hij dat jaar de aanmoedigingsprijs 'Jong Zeeuws Talent' en vervolgens studeerde hij in Wenen. Vorig jaar is Beekman benoemd tot docent hoofdvak orgel en improvisatie aan het Tilburgse conservatorium, waar hij eens student was. VTAJ Y_i 9.95

Krantenbank Zeeland

de Faam | 1981 | | pagina 1