Han Beekman op de bres voor zijn
orkest
tbr- mmm®
Hoe staan de zaken er voor met
druggebruikers en hulpverleners?
Verdwenen boeren
in Nicaragua
poe/>ïe
wmm
Zes extra muziek- en
theaterevenementen
V.M.Z.: Bevolking niet
opofferen aan nationale
welvaart
Film in De Beuk
Anneke Ruimschotef is geboeid door
touwen
Staking en de
rechter 2.
DEELNEMERS
VERGADERING
CENTRAAL WONEN
ANNIE HALL in
Citytheater
De visie van Dijkwel: de
Visa
Nog steeds geen re gerings onder zoek
Woensdag 21 februari 1979
VF
Middelburg - op zaterdag 3 januari had in
de Middelburgse concert- en gehoorzaal
een radioopname plaats. Naast enige
andere aniateur-muziekensembles nam
ook het Zeeuws Jeugd Orkest daaraan
deel. Tussen twee opnames door echter,
deed zich een meningsverschil voor tus
sen de heer van Lijnschoten (door de ra
dio ingehuurd om een workshop met alle
deelnemers te leiden) en de heer Beek
man, dirigent van het Zeeuws Jeugd Or
kest. Gevolg was, dat de heer Beekman
de leden van zijn orkest de verplichting
ontnam nog langer mee te spelen: wie
weg wilde gaan, mocht. Hierna verlieten
tien orkestleden het podium. De heer van
Lijnschoten was hierover zo verbolgen,
dat hij na afloop weigerde een ophelde
rend gesprek met de heer Beekman te
voeren. Wat was er aan de hand?
Na een concert in het vorig seizoen werd
de heer Beekman verzocht om met het
Zeeuws Jeugd Orkest (Z.J.O.) deel te
nemen aan een radio-opname in fe
bruari 1979. Dit in het kader van het
Jaar van het Kind. De heer Beekman
zegde medewerking toe, indien op het
moment van de opname voldoende door
zijn orkest op het programma gestu
deerd was, indien zijn bestuur daartoe
toestemming gaf en indien de bezetting
van het orkest groot genoeg was om
symfonisch materiaal te spelen.
Op 1 december 1978 vond er een eerste
vergadering plaats over de geplande
opname. In die vergadering werd toege
zegd dat de te spelen partijen aan de
dirigenten zouden worden toegezonden.
Toen de heer Beekman zijn vrees uitte
voor het instuderen daarvan geen tijd te
hebben, werd dit weggewuifd: "Och
kom. dat kunt u best wel een keertje
doornemen".
Later bleek het de heer Beekman, dat
verschillende van zijn orkestleden er
weinig voor voelden om aan zo'n mas
samanifestatie mee te doen. Dit op ge
voelsmatige en artistieke gronden.
Bovendien konden de leden, door het
drukke repetitieschema van het orkest,
Bestaat er een auto, zuiniger dan een
2-CV? Die auto bestaat. De drie nieuwe
modellen van Citroen, de VISA-club, de
VISA-special en de VISA-super zien er
fraai uit. Compacte auto's met veel bin
nenruimte, en bovendien ook nog in een
populaire prijsklasse. Bij Dijkwel in
Middelburg hebben ze die modellen vol
trots aan het publick getoond. Pluspunt,
dat al direkt opvalt is de elektronische
ontsteking, waardoor er een optimaal
verbrandingsrendement is. Bovendien is
de bediening van veel andere zaken, als
licht, ruitewissers. claxon, elektrische
ruitensproeier, 'alarminstallatie, enz.
naar het stuur toegebracht. Men heeft
dat bij Citroen handig opgelost. Links
achter het stuur bevindt zich een z.g. sa
telliet. Dat is een handzame, tromme
lachtige 'bus', waarin al deze schake
laars zich bevinden. Rijden in deze auto
is veilig in dit opzicht, want men kan al
sturende de diverse schakelingen a.h.w.
met de pink uitvoeren. De modellen
worden uitgevoerd in 4- of 5-deurs.
Twee mistachterlampen. en 2 achterui-
trijlampen (behalve de special), meeve-
rende bumpers, topsnelheden van tus
sen 125 - 140 km. bij te leveren speakers,
kortom, een auto met nieuwe opvattin
gen en een nieuwe stijl. Een auto, zijn
tijd vooruit qua zuinigheid, veiligheid en
comfort, met een sportieve en aparte
lijn. Opvallend is ook de iets hellende
neus, de lichtgebogen lijnen en de iets
oplopende achterkant, die samen de
fraaie en funktionele aërodynamische
vorm bepalen. Ook de karakteristieke
voorwielaandrijving draagt bij aan de
goede rij-eigenschappen van de VISA:
de auto ligt gripvast in de bocht. Op de
grote weg is hij een onvermoeibare ki-
lometerverslinder; in de stad is het een
wendbare, gemakkelijk te parkeren
auto. Wat te denken van de prijs? Rij
klaar kost de special: F 12650,-, de club:
F 13000.- en de super: F 14300,-. Profi
ciat Dijkwel met deze nieuwe aanwinst.
pas de dag vóór de opname de orkest
muziek inzien. Ook omdat op dat mo
ment de hout- en koperblazers pas aan
wezig konden zijn. Deze dag kwam er
een telefonische verandering van het
dagschema van de opname. En als
druppel over de emmer werd er óók op
deze dag meegedeeld dat er tevens een
TV-opname gemaakt zal worden van de
workshop o.l.v. Van Lijnschoten. De
dag van de opname was hierdoor al ge
tekend.
Alleen al door een klap in de zaal tijdens
Middelburg
Op donderdagavond 22 februari om
20.30 uur komt de film Beuk, broeders,
beuk (Engelse titel: The five man army)
in het vrijetijdscentrum "Open de Beuk"
aan de Herengracht 52 te Middelburg.
De regie van deze film heeft Don Tay
lor, de muziek is van de bekende Ennio
Morricane. de hoofdrollen hebben Bud
Spencer, Peter Graves, James Daley en
Nino Castelnuovo.
Inhoud:Luiz Dominguez wordt door de
politie gezocht. Hij belandt op zijn
vlucht in een Mexicaans dorpje aan de
Amerikaanse grens waar hij in kontakt
komt met een man. bijgenaamd de Hol
lander. Deze Hollander is een Ameri
kaan. die naar Mexico is gevlucht en bij
arme boeren onderdak heeft gevonden.
Voor duizend dollar huurt hij Luiz en
nog twee anderen in om een goudtran
sport te overvallen: per trein wordt een
half miljoen dollar aan goud vervoerd
naar Mexico City, goud. dat bestemd is
voor diktator Huerta. De Hollander wil
het geld ter beschikking stellen aan
Mexicaanse revolutionairen. De overval
lukt, maar als Luiz en zijn kameraden
hun duizend dollar willen verdelen,
voorkomt hun opdrachtgever dat, hij wil
ook dat geld voor de revolutie. Dan
verschijnt een afdeling regeringssolda
ten en het konfiikt tussen de Hollander
en de overvallers v/h transport wordt
bijgelegd om zich gezamenlijk tegen de
soldaten te verdedigen.
de opname werden enige orkestleden al
wat gedesoriënteerd. Bovendien moest
het koper op last van de geluidstechnici
veel zachter spelen dan normaal. De
opnameleiding weigerde tevens de op
name over te doen. hoewel 20 van de 60
toegezegde minuten waren verbruikt.
Gevolq: verdere irritatie bij de orkestle
den.
Toen Van Lijnschoten van de orkestle
den vernam dat de partijen niet inges
tudeerd waren en pas de vorige dag uit
gereikt. riep hij de heer Beekman op het
matje en viel. zonder nadere uitleg aan
te horen, nogal grof en kleinerend tegen
hem uit. Daarop gaf de heer Beekman
zijn orkest de vrijheid te blijven of op te
stappen. Het gevolg is bekend.
Han Beekman: "Deze zaak is in de pu
bliciteit gekomen. Dat is vervelend, want
nu is het net alsof dit incident het be
langrijkste was. We moeten echter niet
vergeten dat er op die dag van 's morgens
9 uur tot 's avonds 7 uur heerlijk gemu
siceerd is door allerlei zeer gemotiveer
de, enthousiaste amateurs".
Afgelopen zaterdag werd er een dansfeest gehouden in de jeugdherberg in Vlissin-
gen. De organisatie van dit feest lag in handen van de volksdansvereniging Vlissin-
gen. Letterlijk van zeer jong tot zeer oud sloeg de handen ineen om de dag dansend
door te brengen. Naar wij vernemen is deze manifestatie zeer geslaagd.
VLISSINGEN Als je over drugs in
Vlissingen spreekt, dat weet je dat er in
korte tijd veel ten goede is veranderd.
Ging tot voor kort alle energie zitten in
het praktische probleem: "hoe kom ik
meermalen per dag aan de nodige mid
delen om aan een onderhouds-dosis
drugs te komen", nu is deze vicieuze cir
kel voor de gebruiker doorbroken. De
druggebruiker werd zich meer en meer
bewust van zijn benarde positie en tracht
nu op basis van uit partikulier initiatief
bestaande hulp, aangevuld met profes
sionele hulp van een huisarts en maat
schappelijk werker tot een evenwichtiger
leven te komen; een leven met betere
perspektieven.
Aan de partikuliere hulp is nu aanvul
lende hulp aangeboden vanuit de werk-
In oktober 1978 heeft de Inter Ameri
kaanse Commissie voor de mensen
rechten in Nicaragua een onderzoek
verricht naar de klachten over geweld
dadige schendingen van de mensen
rechten aldaar. Een van de meest ern
stige klachten die deze; commissie bin
nenkreeg betrof de "verdwijning" van
een groep van 338 boeren uit het onher
bergzame nood-oosten van Nicaragua.
Zij zijn opgepakt door de Nationale
Garde leger en politie) in de periode
1975-1977. Uit betrouwbare bronnen is
vernomen dat 17 van hen na een 18
maanden lange gevangenschap zonder
proces, zijn vrijgelaten. De overige 321
zijn nooit teruggezien en er wordt aan
genomen dat ze niet meer in leven zijn.
Tevens is bekend dat hun boerderijtjes
in bezit genomen werden door de Na
tionale Garde en dat hun vrouwen ver
kracht werden. Leden van de Nationale
Garde in dit gebied hebben verklaard
dat vele gevangenen levend uit een he
licopter gegooid zijn boven de meest
ondoordringbare gedeelten van het oer
woud. Adoptiegroepen van Amnesty
International hebben herhaaldelijk na
vraag gedaan bij de regering van Nica
ragua naar de verblijfplaats en omstan
digheden van de "verdwenen" boeren.
De regering heeft verschillende en
tegenstrijdige antxoorden op deze vra
gen gegeven. Woordvoerders verklaar
den b.v. dat de "verdwenen" boeren niet
bestonden, dat hun namen verzonnen
waren of dat ze ongetwijfeld tot een
guerillagroep behoorden en tijdens een
gevecht gedood en anoniem begraven
Vorige weck hadden Remy Onwijn en Adriaan van 'l Hof een heleboel emmers
gevuld met sneeuw. Met die sneeuw hebben ze toen een iglo gebouwd. Een iglo is
een sneeuwhuis. In Groenland wonen de eskimo's in zulke huizen. Het-dak hadden
ze gemaakt van dat teerspul. datje op het dak van een schuur vindt. En daar bovenop
legden ze ook weer sn3euw.
Toen de hul klaar was. mochten ze van hun vader en moeder er een nachl'in slapen.
Ze hadden hun kleren aangehouden, en ze lagen lekker in een slaapzak gedraaid. Ze
waren erg vroeg wakker en hebben zich gewassen bij Remy thuis.
Hebber, jullie het koud gehad? "Nee hoor. in een iglo is het niet koud. Je lichaams
warmte blijft tussen de sneeuw hangen. Bovendien hebben we de opening afgeslo
ten".
Gaan jullie er vannacht weer in slapen? "Ik mag niet meer", zegt Adriaan' "mijn
moeder is toch bang dat ik ziek word".
Hebben jullie een boek gelezen over eskimo's? Adriaan: "Wij waren eens een keer
op vakantie in Canada. Daar zag ik kinderen die zo'n iglo maakten. Nou. en nu
hebben wij het ook geprobeerd".
waren. En tijdens een gesprek van een
Amerikaanse adoptiegroep met presi
dent Somoza in New Mexico zei deze
dat de namen van de "verdwenen" boe
ren verzonnen zijn door Cubaanse infil
tranten om groepen die zich inzetten
voor de naleving van de mensenrechten
op een dwaalspoor te brengen. Ondanks
herhaalde verzoeken van Amnesty In
ternational, de Permanente Commissie
voor Mensenrechten in Nacaragua en
van een groep missionarissen die in het
betreffende gebied werkzaam zijn, heeft
Somoza nog steeds geen officieel on
derzoek van regering of justitie in laten
stellen naar de "verdwenen" boeren.
De adoptiegroep van Amnesty Interna
tional afd. Middelburg schrijft sinds
twee jaar naar politieke- en kerkelijke
leiders in Nicaragua. Een doelgerichte
schrijfaktie om opheldering te krijgen
over een plotseling verdwenen boer le
verde niet het gewenste resultaat op.
Toch is deze aktie niet voor niets ge
weest, want er is een correspondentie
ontstaan tussen de adoptiegroep en Pa
ter Kint uit Nicaragua.
Veel van de boeren uit zijn werkomge
ving werden gemarteld in gevangenis
sen. Een groot aantal werd weggevoerd
en/of vermoord, zo verklaarde hij, in
een persoonlijk gesprek met leden van
de adoptiegroep.
Pater Kint was n.l. vorig jaar augustus in
Nederland.
De informatie, xelke hij over de toe
stand op het platteland gaf, was voor de
landencoördinatiegroep van A.I. (in
Amsterdam) erg interessant. De adop
tiegroep afd. Middelburg heeft inmid
dels het schrijven naar Nicaragua ges
taakt, terwijl men met de pater probeert
kontakt te onderhouden.
groep Drugs in Vlissingen. Konkrete
plannen worden uitgewerkt en zeer be
langrijk is, dat de gebruikers deel gaan
nemen aan het geheel.
Eenzelfde ontwikkeling deed zich al el
ders in het land voor. Op meer dan één
plaats werd de onwil of de onmacht van
het C.A.D. (Consultatieburo voor Alko-
hol en Drugs) doorbroken door initia
tieven van gebruikers en werden de
voorwaarden gelegd voor een goede op
vang.
Een goede steun bij deze ontwikkeling is
de sinds juli 1977 bestaande "Rijksbij
drageregeling Maatschappelijke Hulp
en Dienstverlening aan Jongeren en
Jongvolwassenen". Dankzij deze rege
ling is de financiële ruimte ontstaan voor
de opzet van "alternatieve" drugshulp
verlening.
Groningen mag als koploper in deze
pieuwe ontwikkeling worden genoemd.
Daar heeft de aktie van 72 drug-gebrui
kers - door het bezetten van het plaatse
lijke C.A.D.hetwelk met alle middelen
een monopolie-positie in de plaatselijke
drug-opvang trachtte te handhaven -
geleid tot een scala van alternatieve
hulpverleningsmogelijkheden.
Hoe komt het toch, dat bij uitstek de
C.A.D.'s een "sta-in-de-weg" blijken te
zijn op de weg naar betere hulpverle
ning? Zij beroepen zich steeds op des
kundigheid.
Een antwoord kan worden gevonden in
"Kwartaalberichten", een uitgave van
de "F.A.Z." afdeling Voorlichting en
Preventie van september 1978. Daarin
wordt op pagina 32 onder meer en na
drukkelijk gesteld:
"De ervaring van de ambulante Con-
sultatieburo's voor Alkohol en Drugs
ligt tot nu toe voornamelijk in de alko-
holzorg. Vele van deze Cj.A.D.'s hebben
nog weinig gerichte aandacht kunnen
besteden aan hulpvragen van drugsver
slaafden, ook omdat die hulpvragen be
trekkelijk gering in aantal zijn geweest.
Het zijn de C.A.D.'s in Amsterdam,
Rotterdam, Den Haag, Utrecht en
Haarlem en in mindere mate het C.A.D.
Groningen die tot dusver behoorlijke
ervaring hebben opgedaan in de speci
fieke ambulante drugszorg".
De deskundigheid, ook van het
Z.C.A.D., wordt dus in het kontaktor-
gaan van de C.A.D.'s in twijfel getrok
ken.
Geen wonder dus dat het Z.C.A.D. geen
aansluiting heeft kunnen vinden bij de
bij uitstek deskundigen, namelijk de
drug-gebruiker zélf.
Overigens gaat het goed met de alterna
tieve hulpverlening in Vlissingen, nu
ook uitgebreid met eenzelfde hulpver
lening aan gebruikers uit Middelburg,
Souburg en Goes.
De groep bestaat nu uit 70 mensen' en
uiteraard bestaat er dringende behoefte
aan hulp van praktische aard zoals:
betere en grotere huisvesting
geld voor rekreatieve bezigheden
krisis-opvang enz. enz.
Binnenkort zijn de plannen volledig
uitgewerkt en kunnen die via de werk
groep Drugs worden aangeboden aan de
gemeentebesturen van Vlissingen, Mid
delburg en Goes, opdat op de kortst
mogelijke termijn tot verwezenlijking
kan worden overgegaan.
Mocht het noodzakelijk zijn. dan zullen
er ook de nodige akties worden gevoerd.
Om de zaken zoals die nu zijn gegroeid
te konsolideren en dus in stand te hou
den zullen, vooruitlopend op de defini
tieve ssidieaanvragen aan de gemeen
te^), op zeer korte termijn om voorzie
ningen worden gevraagd.
Uiteraard zijn wij. hulpverleners en ge
bruikers, vol vertrouwen in de toekomst.
Tanja en Etienne Puister
Coosje Buskenstraat 95
Vlissingen
Ifli
MIDDELBURG - In de Middelburgse
Sint Jansstraat 41. staat het huis van de
familie Ruimschotel. Wie er binnen een
kijkje gaat nemen, zal het al dadelijk
opvallen, dat het interieur iets anders
heeft dan men verwacht. Kijkt U eens
goed. Daar aan de muren, daar op de
grond bevinden zich merkwaardige
plastieken. Ze zijn niet vervaardigd van
materialen waar beeldhouwers vaker
mee werken, nee ze bestaan voor het
grootste gedeelte uit touw.
I
Anne Ruimschotel is pas op latere leef
tijd begonnen met. wat zij noemt: vrije
weeftoestanden. Potloodtouw, teertouw,
kabeltouw, raffia, sisal en alles wat aan
verwant is, trekken haar aan. Met
eindeloos geduld ontwerpt ze allerlei
vormen. Eerst tracht ze een tekeningetje
te maken van wat ze wil. Maar dat is
misschien alleen maar om de gedachten
een beetje te sturen. Het valt altijd an
ders uit.
Meestal hdngen zulke vrije weefachtige
en gevlochten zaken. Anneke zocht heel
lang. maar ze wist zeker: hddr sculptu
ren moesten ook kunnen staan. Daartoe
tekende ze stalen frames, en vond een
smid die in staat was haar te begrijpen.
De man ontwikkelde op een feilloze
manier allerlei buitengewone stalen ge
raamtes. Dat opende nieuwe mogelijk
heden. Anneke spande, vlocht en om
wikkelde die dingen, totdat er iets ont
stond. iets dat mooi om naar te kijken is,
en qua kleuren materiaal harmonisch op
elkaar afgestemd. Ook hout en gaas,
fietswielen, spaken, schors, kurk en
spaanplaat verwerkte ze.
In de kamer hangt een opdracht van een
bouwonderneming: touwen met in het
midden knopen, en naar boven en on
deren uiteenlopend als takken of wor-
telr. Vormen die haar bien zijn scherm-
bloemigen, cirkels, ovalen die soms de
Middelburg - Woensdag 7 maart gaat de
eerste van zes extra muziek- en theate
revenementen van start. De laatste valt
op donderdag 31 mei. Waarom nog wat
voorstellingen gehouden op het eind van
het seizoen?
Jan de la Mar, direkteur van de Stichting
Cultuurspreiding Zeeland, een organi
satie die met de werkgroep ZVU-Mid-
delburg tekent voor dit initiatief: "We
hebben al eerder dit jaar met abonne-
mentenseries gewerkt. Dat liep goed. Zo
goed zelfs, dat we vele mensen hebben
moeten teleurstellen. Op die manier
werd een kaartje een soort lot uit de lo
terij. Nu was het zo, dat we, mede omdat
we zo goed geboerd hebben, ons oog
konden gaan richten op enkele voor
deelaanbiedingen op de 'theatermarkt'.
Daar zijn we bescheiden gelukkig mee."
De la Mar is minder gelukkig met de
stand van zaken in Zeeland, waar het het
aanbod podiumkunsten- betreft. Als
voorbeeld haalt hij Hoogeveen aan, dat
met zijn 42.000 inwoners toch zo'n 66
voorstellingen per theaterseizoen aan
haar bewoners aanbiedt. Hij trekt een
vergelijking met hier: ruim 100.000 in
woners, 35 theaterweken, en maar 20 -
25 voorstellingen. "Een schandalige
achterstand. Terwijl het hier om een
welzijnsbeleid gaat. De wethouder van
cultuur van Middelburg vindt dat echter
prima. Hij zei: het is maar goed ook,
want anders kregen we hier nog meer
traditioneel theater. Nu ja, dat is toch
aartsconservatief. Op die manier valt
een kunstbeleid toch niet te voeren?"
Het gaat om de volgende voorstellingen:
7 maart: De knecht van Twee Meesters
van Goldoni. door het Rotheater onder
regie van Franz Marijnen.
19 maart: Java. magie en mysterie van
masker en dans, door een ensemble
beroepsdansers uit Djakarta (in Mid
delburg één van de 13 voorstellingen in
Nederland).
27 april: Nederlands Kamerorkest o.l.v.
Kees Bakels (Schubert, Haydn en Mo
zart).
4 mei: Schubert, replica konsert (heel
apart, want het gaat hier om een herha
ling van het enige openbare concert
rond Schubert op 26 maart 1828)
10 mei: kabaret Ivo de Wijs in: Formule
31 mei: Bouwmeester Solness van Ibsen.
door toneelgroep Theater.
Men kan inschrijven (abonneren) op
deze voorjaarsaanbieding bij de SCZ,
Nieuwe Haven 41-43, Middelburg. Le
den van daarbij aangesloten organisa
ties krijgen geen korting. Er zijn drie
verschillende prijzen: hoe meer. hoe
goedkoper. Maar u kunt ook één kaartje
kopen.
Het oordeel van de rechters
In 1958 werd de Hoge Raad gedwongen
een uitspraak te doen over het niet of
wel bestaan van een stakingsrecht.
Evenals bij de solidariteitsstaking tegen
het Chileense schip "Birte Oldendorff',
waarover ik vorige week schreef, ging
het hier om een actie, die uitgeroepen
was door de Internationale Transpor
tarbeiders Federatie te Londen.
Deze was gericht tegen schepen van de
zgn. goedkope vlaglanden: Panama.
Honduras, Liberia en Costa Rica.
Zowel in Amsterdam als in Rotterdam
werd via de rechter tegen de Vervoers-
bonden geprocedeerd in kort geding.
De Amsterdamse president verbood de
staking, de Rotterdamse weigerde de
actie te verbieden.
De beslissing van de Rotterdamse pre
sident werd via het Gerechtshof uitges
peeld tot de Hoge Raad, die deze actie
als wanprestatie (niet nakomen van de
contractsverplichtingen) en werkweige-
ring op zichzelf slechts in bepaalde ge
vallen, onder bepaalde omstandigheden
geoorloofd achtte.
Een stakingsrecht werd toendertijd door
onze hoogste rechter ontkend, maar in
bepaalde gevallen toch toegelaten: of
tewel ook wel de "neen. maar"-redene-
ring genoemd.
De lagere rechtspraak volgde deze uit
spraak gedwee: in 1964 en 1965 werden
zowel een staking van Scheveningse vis
sers als een actie bij Sphinx en Mosa in
Maastricht wegens hun doel verboden.
Kentering
In 1969 durfde de Ujrechtse president
een staking bij de deuren- en timmerfa
briek Berkvens geoorloofd te achten en
erkende een stakingsrecht!
Tijdens de metaalindustrieconflicten
van eind 1971 en begin 1972 legde de
president van de Amsterdamse recht
bank een verbod op: hij meende, dat hij
nog steeds het stakingsrecht kon ont
kennen. Deze uitspraak gaf aanleiding
tot felle protesten, waarvan wilde sta
kingen het gevolg waren.
Het Amsterdamse Hof. dat in hoger
beroep uitspraak deed. zag gelukkig in,
dat de stelling van de president maat
schappelijk niet meer aanvaardbaar
was.
Hierbij kwam. dat Nederland inmiddels
partij was bij het ondertekenen van het
Europees Sociaal Handvest, dal het sta
kingsrecht in het kader van arbeids
voorwaarden-geschikt len uitdrukkelijk
erkent. In 1975 werd door de drie ver-
voersbonden een actie gestart tegen de
transportondernemer Meeus uit Bergen
op Zoom, die de CAO voor het ber-
oepsgoederenvervoer niet nakwam.
Als gevolg hiervan werden 25 stakers
ontslagen. In het proces voor de kan
tonrechter. dat de ontslagenen daarop
tegen hun werkgever begonnen, over
woog de rechter, "dat het geldende recht
de mogelijkheid erkent dat een werk
staking niet in strijd is met de verplich
tingen van de werknemer uit hoofde van
zijn arbeidscontract". De ontslagen
werden door de rechter vernietigd.
Bij de laatste stakingen, die plaatsvon
den in de Zuivelindustrie, de Vleeswa-
renindustrie. Stikstofindustrie en de
Transportbedrijven, werd of geen ver
bod meer opgelegd of een verbod uit
gesproken wegens de gevolgde proce
dure. In het algemeen houdt dit in. dat
de mogelijkheden, om de zaak langs de
onderhandelingstafel te regelen niet zijn
uitgeput. Vaak wordt dan ook een tijde
lijk verbod opgelegd.
Wetsontwerp
Al vanaf 1969 is er een wetsontwerp
aanhangig, waarin een poging gedaan
wordt door de instelling van commissies
van onderzoek komende stakingsge->
schillen te beslechten om schade aan de
economie te voorkomen. Dit is een soort
nieuwe Arbeidsgeschillenwet, die voor
de oorlog gehanteerd werd en toen tot
grote tevredenheid werkte.
Een tweede wetsontwerp probeerde te
omlijnen, welke stakingen geoorloofd
en welke niet geoorloofd waren.
Beide wetsontwerpen hebben het nooit
tot wet gebracht.
Het is ook niet waarschijnlijk, dat dit de
eerste tijd zal gebeuren, aangezien sta
kingen steeds voor nieuwe doeleinden
worden gebruikt. Ik denk hier vooral
aan de 24-uurs onderbreking in 1970' die
indirect voor een uitspraak van de Hoge
Raad gezorgd heeft. Een werkgever
ontsloeg een staakster. omdat zij had
deelgenomen aan de staking tegen de
loonmaatregel van de regering.
De staakster diende een loonvordering
in en deze werd toegewezen. De Hoge
Raad lijkt de politieke staking niet zon
der meer te verbieden en verwijst even
als bij andere acties naar de omstandig
heden van het geval.
Mr. Cor-Jan de Wit
Oost-Souburg- De deelnemers aan het
woonprojekt Centraal Wonen, zullen op
28 februari weer bijeenkomen. De ver
gadering wordt ditmaal gehouden in De
Zwaan, Kromwegesingel I, Oost-Sou
burg. Nu de meer officiële vergaderin
gen achter de rug zijn, zal het beleid nu
meer bepaald worden door alle deelne
mers. Het ligt in de bedoeling elke deel
nemer zoveel mogelijk vrij te laten om
zijn eigen keuze te maken.
Zoals bekend houden de deelnemers
zich bezig met het plan om te.gaan wo
nen in pyramideachtige huizen, waarbij
de centrale voorzieningen - met behoud
van eigen erf - zeer belangrijk zijn. Tij
dens een vergadering op 8 februari,
werd er geopperd om alvast met de
bouw van één pyramidewoning te be
ginnen. Wethouder Smits zegde toe dat
te bekijken. Ook kwam er een voorstel
ter tafel om een fonds te stichten, waar
uit de bouw van dat ene huis bekostigd
zou kunnen worden. Heel belangrijk is
de gedachte dat men zelf het huis
bouwt: dat is goedkoper, maar ook: es
sentiëler. De bijeenkomst begint om
acht uur.
vorm van een oor hebben (of is het een
baarmoeder), vormen als het cijfer 8.
Haar vader was violist. Misschien heeft
zij daarom ook vormen geïnspireerd op
de krul van een viool, of de s-vorm in de
klankkast? Wie zal het zeggen. Haar
belangstelling voor acupunctuur en yin-
yangsymboliek steekt zij niet onder
stoelen of banken: ook naar die vormen
kan men speuren bij het zien van haar
werk.
Hoe dan ook, haar werk heeft veel te
maken mer de natuur: het ontstaan en
groei vanuit één begin (het zaadje) en
het uitwaaieren van bloemen of planten.
Het werk van deze kunstenares, de zui
verheid van de kleurnuances, de har
monie van de vormen, de eerlijkheid
van het materiaal, verdient de volle
aandacht.
W.J.
Woody AÏÏen en Diane Keaton spelen in
Annie Hall de verhouding die zij des
tijds hebben gehad en waaraan Woody
in de rol van Alfie Singer, een tekst
schrijver die ook wel optreedt, achteraf
een grote betekenis toekent. Wood-
y/Alfie is nu eenmaal de geheide Ne-
wyorksc jodenjongen, die er niet zo ge
makkelijk van kan worden overtuigd dat
hij ook voor het geluk werd geboren.
Zijn affiniteit voor vrouwen is groot,
maar hij voelt zich beperkt in zijn ver
mogen om deze vrouwen te volgen in
hun gefrustreerde verlangens.
Alle Amerikanismen die er op dit terrein
zijn ontstaan, heeft hij weten om te zet
ten in spits gevonden aforismen, die.
door een droogkomiek gezegd, de toe
schouwer plezieren. Naderhand zetten
ze je aan het denken over bepaalde
waarden in het leven en hoe die door de
mensen in het algemeen terecht of ten
onrechte worden gehanteerd. Annie
Hall is zeker ook een wijsgerige film. op
uiterst lichtvoetige wijze. Je kunt ero.m.
uit leren, dat er veel pijnlijke zaken in de
menselijke relaties alleen nog met hu
mor bespreekbaar blijven. Woody Allen
heeft dit met deze film bewezen. Zijn
afstand nemen van zijn eigen-ik wordt
niet beter getypeerd dan door zijn ge
zegde: 'Ik zou nooit bij een club willen
waarvan iemand als ik lid was'! (van
avond City-theater, Middelburg: Aan
vang acht uur).
Vlissingen - De vereniging Milieuhygië
ne Zeeland is bang dat de bevolking in
deze regio opgeofferd wordt aan de na
tionale welvaart. Voorzitter van de ve
reniging. de heer J.M. Bannink. zegt dat
er een grote vrees bestaat bij de strijders
voor het milieu, dat er in de toekomst
mcerzcehavcnindustrieën zullen komen
in het Rijn-Schelde gebied. Die vrees
stoelt op uitspraken van drs. S. Miede-
ma, dir.-generaal van Prijzen, Ordening
en Regionaal Beleid van het Ministerie
van Economische Zaken, gedaan op 22
november 1977 te Dordrecht. Bannink:
"Een hoge iüpiet dus, en uitspraken die
al een tijdje geleden gedaan zijn. Maar
daarom niet minder aktueel of dreigend.
Het komt er op neer, dat het Sloe een
uitstekend gebied is om allerlei zeeha
venindustrieën te vestigen. En dan gaat
het er maar om of de bewoners bereid
zijn een deel van het goede leefklimaat
daarvoor op te offeren. De opmerkingen
van Miedema hierover bevatten de sug
gesties, dal je de bevolking iets extra's
moet geven. Iets in het loonzakje, of een
schouwburé. Brood en spelen dus. een
zoethoudertje, ojn de aandacht van de
werkelijke ernst van de zaak af te lei
den."
De heer Bannink stelt, dal zijn vereni
ging vreest dat de toepassing van de mi
lieuwetgeving 'soepeler gehanteerd'
wordt. Waarom? Om economische en
werkgclegenheidsredencn. "Ze zien het
milieu altijd als een bedreiger van de
werkgelegenheid. Maar dat is een mis
vatting. Want ter verbetering van het
milieu zouden jaarlijks (volgens Duitse
milieubeschermingsdeskundigen) zo'n
20.000 arbeidsplaatsen geschapen kun
nen worden. Voor de bouw van zuive
ringsinstallaties, vuilverbrandingsinstal
laties, huisvuilscheidingsinslallaties, re
cycling, ontzwaveling van stookolie, enz.
Daardoor worden de kosten van de
werkloosheidsuitkeringen ook vermin
derd en een en ander is in wezen voor
delig voor de economie van het land.
Het is onzin te menen, dat je in deze tijd.
waarin het met de economie ende
werkgelegenheid niet zo best gaal. de
zorg voor het milieu uit het oog kan
verliezen. Het milieu hoeft geen bedrei
ger van arbeidsplaatsen te zijn. Het kan
die arbeidsplaatsen juist creëren."
De heer Bannink noemt hierbij een
aantal gevallen, waarin Zeeland op mi
lieugebied heeft moeten inleveren: de
kerncentrale in Borsele. fluoruitstotende
bedrijven bij Vlissingen. afsluiting met
doorlaatopening van de Oosterschelde,
inpoldering van niosselbanken ten be
hoeve van Dow Chemical Nederland in
Terneuzen. enz. Ook bekritiseert hij het
gasopslagtankpark van Eurogas, dat
volgens hem véél te dicht bij Nieuwdorp
gelegen zou zijn.