Han Beekman op de bres voor zijn orkest tbr- mmm® Hoe staan de zaken er voor met druggebruikers en hulpverleners? Verdwenen boeren in Nicaragua poe/>ïe wmm Zes extra muziek- en theaterevenementen V.M.Z.: Bevolking niet opofferen aan nationale welvaart Film in De Beuk Anneke Ruimschotef is geboeid door touwen Staking en de rechter 2. DEELNEMERS VERGADERING CENTRAAL WONEN ANNIE HALL in Citytheater De visie van Dijkwel: de Visa Nog steeds geen re gerings onder zoek Woensdag 21 februari 1979 VF Middelburg - op zaterdag 3 januari had in de Middelburgse concert- en gehoorzaal een radioopname plaats. Naast enige andere aniateur-muziekensembles nam ook het Zeeuws Jeugd Orkest daaraan deel. Tussen twee opnames door echter, deed zich een meningsverschil voor tus sen de heer van Lijnschoten (door de ra dio ingehuurd om een workshop met alle deelnemers te leiden) en de heer Beek man, dirigent van het Zeeuws Jeugd Or kest. Gevolg was, dat de heer Beekman de leden van zijn orkest de verplichting ontnam nog langer mee te spelen: wie weg wilde gaan, mocht. Hierna verlieten tien orkestleden het podium. De heer van Lijnschoten was hierover zo verbolgen, dat hij na afloop weigerde een ophelde rend gesprek met de heer Beekman te voeren. Wat was er aan de hand? Na een concert in het vorig seizoen werd de heer Beekman verzocht om met het Zeeuws Jeugd Orkest (Z.J.O.) deel te nemen aan een radio-opname in fe bruari 1979. Dit in het kader van het Jaar van het Kind. De heer Beekman zegde medewerking toe, indien op het moment van de opname voldoende door zijn orkest op het programma gestu deerd was, indien zijn bestuur daartoe toestemming gaf en indien de bezetting van het orkest groot genoeg was om symfonisch materiaal te spelen. Op 1 december 1978 vond er een eerste vergadering plaats over de geplande opname. In die vergadering werd toege zegd dat de te spelen partijen aan de dirigenten zouden worden toegezonden. Toen de heer Beekman zijn vrees uitte voor het instuderen daarvan geen tijd te hebben, werd dit weggewuifd: "Och kom. dat kunt u best wel een keertje doornemen". Later bleek het de heer Beekman, dat verschillende van zijn orkestleden er weinig voor voelden om aan zo'n mas samanifestatie mee te doen. Dit op ge voelsmatige en artistieke gronden. Bovendien konden de leden, door het drukke repetitieschema van het orkest, Bestaat er een auto, zuiniger dan een 2-CV? Die auto bestaat. De drie nieuwe modellen van Citroen, de VISA-club, de VISA-special en de VISA-super zien er fraai uit. Compacte auto's met veel bin nenruimte, en bovendien ook nog in een populaire prijsklasse. Bij Dijkwel in Middelburg hebben ze die modellen vol trots aan het publick getoond. Pluspunt, dat al direkt opvalt is de elektronische ontsteking, waardoor er een optimaal verbrandingsrendement is. Bovendien is de bediening van veel andere zaken, als licht, ruitewissers. claxon, elektrische ruitensproeier, 'alarminstallatie, enz. naar het stuur toegebracht. Men heeft dat bij Citroen handig opgelost. Links achter het stuur bevindt zich een z.g. sa telliet. Dat is een handzame, tromme lachtige 'bus', waarin al deze schake laars zich bevinden. Rijden in deze auto is veilig in dit opzicht, want men kan al sturende de diverse schakelingen a.h.w. met de pink uitvoeren. De modellen worden uitgevoerd in 4- of 5-deurs. Twee mistachterlampen. en 2 achterui- trijlampen (behalve de special), meeve- rende bumpers, topsnelheden van tus sen 125 - 140 km. bij te leveren speakers, kortom, een auto met nieuwe opvattin gen en een nieuwe stijl. Een auto, zijn tijd vooruit qua zuinigheid, veiligheid en comfort, met een sportieve en aparte lijn. Opvallend is ook de iets hellende neus, de lichtgebogen lijnen en de iets oplopende achterkant, die samen de fraaie en funktionele aërodynamische vorm bepalen. Ook de karakteristieke voorwielaandrijving draagt bij aan de goede rij-eigenschappen van de VISA: de auto ligt gripvast in de bocht. Op de grote weg is hij een onvermoeibare ki- lometerverslinder; in de stad is het een wendbare, gemakkelijk te parkeren auto. Wat te denken van de prijs? Rij klaar kost de special: F 12650,-, de club: F 13000.- en de super: F 14300,-. Profi ciat Dijkwel met deze nieuwe aanwinst. pas de dag vóór de opname de orkest muziek inzien. Ook omdat op dat mo ment de hout- en koperblazers pas aan wezig konden zijn. Deze dag kwam er een telefonische verandering van het dagschema van de opname. En als druppel over de emmer werd er óók op deze dag meegedeeld dat er tevens een TV-opname gemaakt zal worden van de workshop o.l.v. Van Lijnschoten. De dag van de opname was hierdoor al ge tekend. Alleen al door een klap in de zaal tijdens Middelburg Op donderdagavond 22 februari om 20.30 uur komt de film Beuk, broeders, beuk (Engelse titel: The five man army) in het vrijetijdscentrum "Open de Beuk" aan de Herengracht 52 te Middelburg. De regie van deze film heeft Don Tay lor, de muziek is van de bekende Ennio Morricane. de hoofdrollen hebben Bud Spencer, Peter Graves, James Daley en Nino Castelnuovo. Inhoud:Luiz Dominguez wordt door de politie gezocht. Hij belandt op zijn vlucht in een Mexicaans dorpje aan de Amerikaanse grens waar hij in kontakt komt met een man. bijgenaamd de Hol lander. Deze Hollander is een Ameri kaan. die naar Mexico is gevlucht en bij arme boeren onderdak heeft gevonden. Voor duizend dollar huurt hij Luiz en nog twee anderen in om een goudtran sport te overvallen: per trein wordt een half miljoen dollar aan goud vervoerd naar Mexico City, goud. dat bestemd is voor diktator Huerta. De Hollander wil het geld ter beschikking stellen aan Mexicaanse revolutionairen. De overval lukt, maar als Luiz en zijn kameraden hun duizend dollar willen verdelen, voorkomt hun opdrachtgever dat, hij wil ook dat geld voor de revolutie. Dan verschijnt een afdeling regeringssolda ten en het konfiikt tussen de Hollander en de overvallers v/h transport wordt bijgelegd om zich gezamenlijk tegen de soldaten te verdedigen. de opname werden enige orkestleden al wat gedesoriënteerd. Bovendien moest het koper op last van de geluidstechnici veel zachter spelen dan normaal. De opnameleiding weigerde tevens de op name over te doen. hoewel 20 van de 60 toegezegde minuten waren verbruikt. Gevolq: verdere irritatie bij de orkestle den. Toen Van Lijnschoten van de orkestle den vernam dat de partijen niet inges tudeerd waren en pas de vorige dag uit gereikt. riep hij de heer Beekman op het matje en viel. zonder nadere uitleg aan te horen, nogal grof en kleinerend tegen hem uit. Daarop gaf de heer Beekman zijn orkest de vrijheid te blijven of op te stappen. Het gevolg is bekend. Han Beekman: "Deze zaak is in de pu bliciteit gekomen. Dat is vervelend, want nu is het net alsof dit incident het be langrijkste was. We moeten echter niet vergeten dat er op die dag van 's morgens 9 uur tot 's avonds 7 uur heerlijk gemu siceerd is door allerlei zeer gemotiveer de, enthousiaste amateurs". Afgelopen zaterdag werd er een dansfeest gehouden in de jeugdherberg in Vlissin- gen. De organisatie van dit feest lag in handen van de volksdansvereniging Vlissin- gen. Letterlijk van zeer jong tot zeer oud sloeg de handen ineen om de dag dansend door te brengen. Naar wij vernemen is deze manifestatie zeer geslaagd. VLISSINGEN Als je over drugs in Vlissingen spreekt, dat weet je dat er in korte tijd veel ten goede is veranderd. Ging tot voor kort alle energie zitten in het praktische probleem: "hoe kom ik meermalen per dag aan de nodige mid delen om aan een onderhouds-dosis drugs te komen", nu is deze vicieuze cir kel voor de gebruiker doorbroken. De druggebruiker werd zich meer en meer bewust van zijn benarde positie en tracht nu op basis van uit partikulier initiatief bestaande hulp, aangevuld met profes sionele hulp van een huisarts en maat schappelijk werker tot een evenwichtiger leven te komen; een leven met betere perspektieven. Aan de partikuliere hulp is nu aanvul lende hulp aangeboden vanuit de werk- In oktober 1978 heeft de Inter Ameri kaanse Commissie voor de mensen rechten in Nicaragua een onderzoek verricht naar de klachten over geweld dadige schendingen van de mensen rechten aldaar. Een van de meest ern stige klachten die deze; commissie bin nenkreeg betrof de "verdwijning" van een groep van 338 boeren uit het onher bergzame nood-oosten van Nicaragua. Zij zijn opgepakt door de Nationale Garde leger en politie) in de periode 1975-1977. Uit betrouwbare bronnen is vernomen dat 17 van hen na een 18 maanden lange gevangenschap zonder proces, zijn vrijgelaten. De overige 321 zijn nooit teruggezien en er wordt aan genomen dat ze niet meer in leven zijn. Tevens is bekend dat hun boerderijtjes in bezit genomen werden door de Na tionale Garde en dat hun vrouwen ver kracht werden. Leden van de Nationale Garde in dit gebied hebben verklaard dat vele gevangenen levend uit een he licopter gegooid zijn boven de meest ondoordringbare gedeelten van het oer woud. Adoptiegroepen van Amnesty International hebben herhaaldelijk na vraag gedaan bij de regering van Nica ragua naar de verblijfplaats en omstan digheden van de "verdwenen" boeren. De regering heeft verschillende en tegenstrijdige antxoorden op deze vra gen gegeven. Woordvoerders verklaar den b.v. dat de "verdwenen" boeren niet bestonden, dat hun namen verzonnen waren of dat ze ongetwijfeld tot een guerillagroep behoorden en tijdens een gevecht gedood en anoniem begraven Vorige weck hadden Remy Onwijn en Adriaan van 'l Hof een heleboel emmers gevuld met sneeuw. Met die sneeuw hebben ze toen een iglo gebouwd. Een iglo is een sneeuwhuis. In Groenland wonen de eskimo's in zulke huizen. Het-dak hadden ze gemaakt van dat teerspul. datje op het dak van een schuur vindt. En daar bovenop legden ze ook weer sn3euw. Toen de hul klaar was. mochten ze van hun vader en moeder er een nachl'in slapen. Ze hadden hun kleren aangehouden, en ze lagen lekker in een slaapzak gedraaid. Ze waren erg vroeg wakker en hebben zich gewassen bij Remy thuis. Hebber, jullie het koud gehad? "Nee hoor. in een iglo is het niet koud. Je lichaams warmte blijft tussen de sneeuw hangen. Bovendien hebben we de opening afgeslo ten". Gaan jullie er vannacht weer in slapen? "Ik mag niet meer", zegt Adriaan' "mijn moeder is toch bang dat ik ziek word". Hebben jullie een boek gelezen over eskimo's? Adriaan: "Wij waren eens een keer op vakantie in Canada. Daar zag ik kinderen die zo'n iglo maakten. Nou. en nu hebben wij het ook geprobeerd". waren. En tijdens een gesprek van een Amerikaanse adoptiegroep met presi dent Somoza in New Mexico zei deze dat de namen van de "verdwenen" boe ren verzonnen zijn door Cubaanse infil tranten om groepen die zich inzetten voor de naleving van de mensenrechten op een dwaalspoor te brengen. Ondanks herhaalde verzoeken van Amnesty In ternational, de Permanente Commissie voor Mensenrechten in Nacaragua en van een groep missionarissen die in het betreffende gebied werkzaam zijn, heeft Somoza nog steeds geen officieel on derzoek van regering of justitie in laten stellen naar de "verdwenen" boeren. De adoptiegroep van Amnesty Interna tional afd. Middelburg schrijft sinds twee jaar naar politieke- en kerkelijke leiders in Nicaragua. Een doelgerichte schrijfaktie om opheldering te krijgen over een plotseling verdwenen boer le verde niet het gewenste resultaat op. Toch is deze aktie niet voor niets ge weest, want er is een correspondentie ontstaan tussen de adoptiegroep en Pa ter Kint uit Nicaragua. Veel van de boeren uit zijn werkomge ving werden gemarteld in gevangenis sen. Een groot aantal werd weggevoerd en/of vermoord, zo verklaarde hij, in een persoonlijk gesprek met leden van de adoptiegroep. Pater Kint was n.l. vorig jaar augustus in Nederland. De informatie, xelke hij over de toe stand op het platteland gaf, was voor de landencoördinatiegroep van A.I. (in Amsterdam) erg interessant. De adop tiegroep afd. Middelburg heeft inmid dels het schrijven naar Nicaragua ges taakt, terwijl men met de pater probeert kontakt te onderhouden. groep Drugs in Vlissingen. Konkrete plannen worden uitgewerkt en zeer be langrijk is, dat de gebruikers deel gaan nemen aan het geheel. Eenzelfde ontwikkeling deed zich al el ders in het land voor. Op meer dan één plaats werd de onwil of de onmacht van het C.A.D. (Consultatieburo voor Alko- hol en Drugs) doorbroken door initia tieven van gebruikers en werden de voorwaarden gelegd voor een goede op vang. Een goede steun bij deze ontwikkeling is de sinds juli 1977 bestaande "Rijksbij drageregeling Maatschappelijke Hulp en Dienstverlening aan Jongeren en Jongvolwassenen". Dankzij deze rege ling is de financiële ruimte ontstaan voor de opzet van "alternatieve" drugshulp verlening. Groningen mag als koploper in deze pieuwe ontwikkeling worden genoemd. Daar heeft de aktie van 72 drug-gebrui kers - door het bezetten van het plaatse lijke C.A.D.hetwelk met alle middelen een monopolie-positie in de plaatselijke drug-opvang trachtte te handhaven - geleid tot een scala van alternatieve hulpverleningsmogelijkheden. Hoe komt het toch, dat bij uitstek de C.A.D.'s een "sta-in-de-weg" blijken te zijn op de weg naar betere hulpverle ning? Zij beroepen zich steeds op des kundigheid. Een antwoord kan worden gevonden in "Kwartaalberichten", een uitgave van de "F.A.Z." afdeling Voorlichting en Preventie van september 1978. Daarin wordt op pagina 32 onder meer en na drukkelijk gesteld: "De ervaring van de ambulante Con- sultatieburo's voor Alkohol en Drugs ligt tot nu toe voornamelijk in de alko- holzorg. Vele van deze Cj.A.D.'s hebben nog weinig gerichte aandacht kunnen besteden aan hulpvragen van drugsver slaafden, ook omdat die hulpvragen be trekkelijk gering in aantal zijn geweest. Het zijn de C.A.D.'s in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Utrecht en Haarlem en in mindere mate het C.A.D. Groningen die tot dusver behoorlijke ervaring hebben opgedaan in de speci fieke ambulante drugszorg". De deskundigheid, ook van het Z.C.A.D., wordt dus in het kontaktor- gaan van de C.A.D.'s in twijfel getrok ken. Geen wonder dus dat het Z.C.A.D. geen aansluiting heeft kunnen vinden bij de bij uitstek deskundigen, namelijk de drug-gebruiker zélf. Overigens gaat het goed met de alterna tieve hulpverlening in Vlissingen, nu ook uitgebreid met eenzelfde hulpver lening aan gebruikers uit Middelburg, Souburg en Goes. De groep bestaat nu uit 70 mensen' en uiteraard bestaat er dringende behoefte aan hulp van praktische aard zoals: betere en grotere huisvesting geld voor rekreatieve bezigheden krisis-opvang enz. enz. Binnenkort zijn de plannen volledig uitgewerkt en kunnen die via de werk groep Drugs worden aangeboden aan de gemeentebesturen van Vlissingen, Mid delburg en Goes, opdat op de kortst mogelijke termijn tot verwezenlijking kan worden overgegaan. Mocht het noodzakelijk zijn. dan zullen er ook de nodige akties worden gevoerd. Om de zaken zoals die nu zijn gegroeid te konsolideren en dus in stand te hou den zullen, vooruitlopend op de defini tieve ssidieaanvragen aan de gemeen te^), op zeer korte termijn om voorzie ningen worden gevraagd. Uiteraard zijn wij. hulpverleners en ge bruikers, vol vertrouwen in de toekomst. Tanja en Etienne Puister Coosje Buskenstraat 95 Vlissingen Ifli MIDDELBURG - In de Middelburgse Sint Jansstraat 41. staat het huis van de familie Ruimschotel. Wie er binnen een kijkje gaat nemen, zal het al dadelijk opvallen, dat het interieur iets anders heeft dan men verwacht. Kijkt U eens goed. Daar aan de muren, daar op de grond bevinden zich merkwaardige plastieken. Ze zijn niet vervaardigd van materialen waar beeldhouwers vaker mee werken, nee ze bestaan voor het grootste gedeelte uit touw. I Anne Ruimschotel is pas op latere leef tijd begonnen met. wat zij noemt: vrije weeftoestanden. Potloodtouw, teertouw, kabeltouw, raffia, sisal en alles wat aan verwant is, trekken haar aan. Met eindeloos geduld ontwerpt ze allerlei vormen. Eerst tracht ze een tekeningetje te maken van wat ze wil. Maar dat is misschien alleen maar om de gedachten een beetje te sturen. Het valt altijd an ders uit. Meestal hdngen zulke vrije weefachtige en gevlochten zaken. Anneke zocht heel lang. maar ze wist zeker: hddr sculptu ren moesten ook kunnen staan. Daartoe tekende ze stalen frames, en vond een smid die in staat was haar te begrijpen. De man ontwikkelde op een feilloze manier allerlei buitengewone stalen ge raamtes. Dat opende nieuwe mogelijk heden. Anneke spande, vlocht en om wikkelde die dingen, totdat er iets ont stond. iets dat mooi om naar te kijken is, en qua kleuren materiaal harmonisch op elkaar afgestemd. Ook hout en gaas, fietswielen, spaken, schors, kurk en spaanplaat verwerkte ze. In de kamer hangt een opdracht van een bouwonderneming: touwen met in het midden knopen, en naar boven en on deren uiteenlopend als takken of wor- telr. Vormen die haar bien zijn scherm- bloemigen, cirkels, ovalen die soms de Middelburg - Woensdag 7 maart gaat de eerste van zes extra muziek- en theate revenementen van start. De laatste valt op donderdag 31 mei. Waarom nog wat voorstellingen gehouden op het eind van het seizoen? Jan de la Mar, direkteur van de Stichting Cultuurspreiding Zeeland, een organi satie die met de werkgroep ZVU-Mid- delburg tekent voor dit initiatief: "We hebben al eerder dit jaar met abonne- mentenseries gewerkt. Dat liep goed. Zo goed zelfs, dat we vele mensen hebben moeten teleurstellen. Op die manier werd een kaartje een soort lot uit de lo terij. Nu was het zo, dat we, mede omdat we zo goed geboerd hebben, ons oog konden gaan richten op enkele voor deelaanbiedingen op de 'theatermarkt'. Daar zijn we bescheiden gelukkig mee." De la Mar is minder gelukkig met de stand van zaken in Zeeland, waar het het aanbod podiumkunsten- betreft. Als voorbeeld haalt hij Hoogeveen aan, dat met zijn 42.000 inwoners toch zo'n 66 voorstellingen per theaterseizoen aan haar bewoners aanbiedt. Hij trekt een vergelijking met hier: ruim 100.000 in woners, 35 theaterweken, en maar 20 - 25 voorstellingen. "Een schandalige achterstand. Terwijl het hier om een welzijnsbeleid gaat. De wethouder van cultuur van Middelburg vindt dat echter prima. Hij zei: het is maar goed ook, want anders kregen we hier nog meer traditioneel theater. Nu ja, dat is toch aartsconservatief. Op die manier valt een kunstbeleid toch niet te voeren?" Het gaat om de volgende voorstellingen: 7 maart: De knecht van Twee Meesters van Goldoni. door het Rotheater onder regie van Franz Marijnen. 19 maart: Java. magie en mysterie van masker en dans, door een ensemble beroepsdansers uit Djakarta (in Mid delburg één van de 13 voorstellingen in Nederland). 27 april: Nederlands Kamerorkest o.l.v. Kees Bakels (Schubert, Haydn en Mo zart). 4 mei: Schubert, replica konsert (heel apart, want het gaat hier om een herha ling van het enige openbare concert rond Schubert op 26 maart 1828) 10 mei: kabaret Ivo de Wijs in: Formule 31 mei: Bouwmeester Solness van Ibsen. door toneelgroep Theater. Men kan inschrijven (abonneren) op deze voorjaarsaanbieding bij de SCZ, Nieuwe Haven 41-43, Middelburg. Le den van daarbij aangesloten organisa ties krijgen geen korting. Er zijn drie verschillende prijzen: hoe meer. hoe goedkoper. Maar u kunt ook één kaartje kopen. Het oordeel van de rechters In 1958 werd de Hoge Raad gedwongen een uitspraak te doen over het niet of wel bestaan van een stakingsrecht. Evenals bij de solidariteitsstaking tegen het Chileense schip "Birte Oldendorff', waarover ik vorige week schreef, ging het hier om een actie, die uitgeroepen was door de Internationale Transpor tarbeiders Federatie te Londen. Deze was gericht tegen schepen van de zgn. goedkope vlaglanden: Panama. Honduras, Liberia en Costa Rica. Zowel in Amsterdam als in Rotterdam werd via de rechter tegen de Vervoers- bonden geprocedeerd in kort geding. De Amsterdamse president verbood de staking, de Rotterdamse weigerde de actie te verbieden. De beslissing van de Rotterdamse pre sident werd via het Gerechtshof uitges peeld tot de Hoge Raad, die deze actie als wanprestatie (niet nakomen van de contractsverplichtingen) en werkweige- ring op zichzelf slechts in bepaalde ge vallen, onder bepaalde omstandigheden geoorloofd achtte. Een stakingsrecht werd toendertijd door onze hoogste rechter ontkend, maar in bepaalde gevallen toch toegelaten: of tewel ook wel de "neen. maar"-redene- ring genoemd. De lagere rechtspraak volgde deze uit spraak gedwee: in 1964 en 1965 werden zowel een staking van Scheveningse vis sers als een actie bij Sphinx en Mosa in Maastricht wegens hun doel verboden. Kentering In 1969 durfde de Ujrechtse president een staking bij de deuren- en timmerfa briek Berkvens geoorloofd te achten en erkende een stakingsrecht! Tijdens de metaalindustrieconflicten van eind 1971 en begin 1972 legde de president van de Amsterdamse recht bank een verbod op: hij meende, dat hij nog steeds het stakingsrecht kon ont kennen. Deze uitspraak gaf aanleiding tot felle protesten, waarvan wilde sta kingen het gevolg waren. Het Amsterdamse Hof. dat in hoger beroep uitspraak deed. zag gelukkig in, dat de stelling van de president maat schappelijk niet meer aanvaardbaar was. Hierbij kwam. dat Nederland inmiddels partij was bij het ondertekenen van het Europees Sociaal Handvest, dal het sta kingsrecht in het kader van arbeids voorwaarden-geschikt len uitdrukkelijk erkent. In 1975 werd door de drie ver- voersbonden een actie gestart tegen de transportondernemer Meeus uit Bergen op Zoom, die de CAO voor het ber- oepsgoederenvervoer niet nakwam. Als gevolg hiervan werden 25 stakers ontslagen. In het proces voor de kan tonrechter. dat de ontslagenen daarop tegen hun werkgever begonnen, over woog de rechter, "dat het geldende recht de mogelijkheid erkent dat een werk staking niet in strijd is met de verplich tingen van de werknemer uit hoofde van zijn arbeidscontract". De ontslagen werden door de rechter vernietigd. Bij de laatste stakingen, die plaatsvon den in de Zuivelindustrie, de Vleeswa- renindustrie. Stikstofindustrie en de Transportbedrijven, werd of geen ver bod meer opgelegd of een verbod uit gesproken wegens de gevolgde proce dure. In het algemeen houdt dit in. dat de mogelijkheden, om de zaak langs de onderhandelingstafel te regelen niet zijn uitgeput. Vaak wordt dan ook een tijde lijk verbod opgelegd. Wetsontwerp Al vanaf 1969 is er een wetsontwerp aanhangig, waarin een poging gedaan wordt door de instelling van commissies van onderzoek komende stakingsge-> schillen te beslechten om schade aan de economie te voorkomen. Dit is een soort nieuwe Arbeidsgeschillenwet, die voor de oorlog gehanteerd werd en toen tot grote tevredenheid werkte. Een tweede wetsontwerp probeerde te omlijnen, welke stakingen geoorloofd en welke niet geoorloofd waren. Beide wetsontwerpen hebben het nooit tot wet gebracht. Het is ook niet waarschijnlijk, dat dit de eerste tijd zal gebeuren, aangezien sta kingen steeds voor nieuwe doeleinden worden gebruikt. Ik denk hier vooral aan de 24-uurs onderbreking in 1970' die indirect voor een uitspraak van de Hoge Raad gezorgd heeft. Een werkgever ontsloeg een staakster. omdat zij had deelgenomen aan de staking tegen de loonmaatregel van de regering. De staakster diende een loonvordering in en deze werd toegewezen. De Hoge Raad lijkt de politieke staking niet zon der meer te verbieden en verwijst even als bij andere acties naar de omstandig heden van het geval. Mr. Cor-Jan de Wit Oost-Souburg- De deelnemers aan het woonprojekt Centraal Wonen, zullen op 28 februari weer bijeenkomen. De ver gadering wordt ditmaal gehouden in De Zwaan, Kromwegesingel I, Oost-Sou burg. Nu de meer officiële vergaderin gen achter de rug zijn, zal het beleid nu meer bepaald worden door alle deelne mers. Het ligt in de bedoeling elke deel nemer zoveel mogelijk vrij te laten om zijn eigen keuze te maken. Zoals bekend houden de deelnemers zich bezig met het plan om te.gaan wo nen in pyramideachtige huizen, waarbij de centrale voorzieningen - met behoud van eigen erf - zeer belangrijk zijn. Tij dens een vergadering op 8 februari, werd er geopperd om alvast met de bouw van één pyramidewoning te be ginnen. Wethouder Smits zegde toe dat te bekijken. Ook kwam er een voorstel ter tafel om een fonds te stichten, waar uit de bouw van dat ene huis bekostigd zou kunnen worden. Heel belangrijk is de gedachte dat men zelf het huis bouwt: dat is goedkoper, maar ook: es sentiëler. De bijeenkomst begint om acht uur. vorm van een oor hebben (of is het een baarmoeder), vormen als het cijfer 8. Haar vader was violist. Misschien heeft zij daarom ook vormen geïnspireerd op de krul van een viool, of de s-vorm in de klankkast? Wie zal het zeggen. Haar belangstelling voor acupunctuur en yin- yangsymboliek steekt zij niet onder stoelen of banken: ook naar die vormen kan men speuren bij het zien van haar werk. Hoe dan ook, haar werk heeft veel te maken mer de natuur: het ontstaan en groei vanuit één begin (het zaadje) en het uitwaaieren van bloemen of planten. Het werk van deze kunstenares, de zui verheid van de kleurnuances, de har monie van de vormen, de eerlijkheid van het materiaal, verdient de volle aandacht. W.J. Woody AÏÏen en Diane Keaton spelen in Annie Hall de verhouding die zij des tijds hebben gehad en waaraan Woody in de rol van Alfie Singer, een tekst schrijver die ook wel optreedt, achteraf een grote betekenis toekent. Wood- y/Alfie is nu eenmaal de geheide Ne- wyorksc jodenjongen, die er niet zo ge makkelijk van kan worden overtuigd dat hij ook voor het geluk werd geboren. Zijn affiniteit voor vrouwen is groot, maar hij voelt zich beperkt in zijn ver mogen om deze vrouwen te volgen in hun gefrustreerde verlangens. Alle Amerikanismen die er op dit terrein zijn ontstaan, heeft hij weten om te zet ten in spits gevonden aforismen, die. door een droogkomiek gezegd, de toe schouwer plezieren. Naderhand zetten ze je aan het denken over bepaalde waarden in het leven en hoe die door de mensen in het algemeen terecht of ten onrechte worden gehanteerd. Annie Hall is zeker ook een wijsgerige film. op uiterst lichtvoetige wijze. Je kunt ero.m. uit leren, dat er veel pijnlijke zaken in de menselijke relaties alleen nog met hu mor bespreekbaar blijven. Woody Allen heeft dit met deze film bewezen. Zijn afstand nemen van zijn eigen-ik wordt niet beter getypeerd dan door zijn ge zegde: 'Ik zou nooit bij een club willen waarvan iemand als ik lid was'! (van avond City-theater, Middelburg: Aan vang acht uur). Vlissingen - De vereniging Milieuhygië ne Zeeland is bang dat de bevolking in deze regio opgeofferd wordt aan de na tionale welvaart. Voorzitter van de ve reniging. de heer J.M. Bannink. zegt dat er een grote vrees bestaat bij de strijders voor het milieu, dat er in de toekomst mcerzcehavcnindustrieën zullen komen in het Rijn-Schelde gebied. Die vrees stoelt op uitspraken van drs. S. Miede- ma, dir.-generaal van Prijzen, Ordening en Regionaal Beleid van het Ministerie van Economische Zaken, gedaan op 22 november 1977 te Dordrecht. Bannink: "Een hoge iüpiet dus, en uitspraken die al een tijdje geleden gedaan zijn. Maar daarom niet minder aktueel of dreigend. Het komt er op neer, dat het Sloe een uitstekend gebied is om allerlei zeeha venindustrieën te vestigen. En dan gaat het er maar om of de bewoners bereid zijn een deel van het goede leefklimaat daarvoor op te offeren. De opmerkingen van Miedema hierover bevatten de sug gesties, dal je de bevolking iets extra's moet geven. Iets in het loonzakje, of een schouwburé. Brood en spelen dus. een zoethoudertje, ojn de aandacht van de werkelijke ernst van de zaak af te lei den." De heer Bannink stelt, dal zijn vereni ging vreest dat de toepassing van de mi lieuwetgeving 'soepeler gehanteerd' wordt. Waarom? Om economische en werkgclegenheidsredencn. "Ze zien het milieu altijd als een bedreiger van de werkgelegenheid. Maar dat is een mis vatting. Want ter verbetering van het milieu zouden jaarlijks (volgens Duitse milieubeschermingsdeskundigen) zo'n 20.000 arbeidsplaatsen geschapen kun nen worden. Voor de bouw van zuive ringsinstallaties, vuilverbrandingsinstal laties, huisvuilscheidingsinslallaties, re cycling, ontzwaveling van stookolie, enz. Daardoor worden de kosten van de werkloosheidsuitkeringen ook vermin derd en een en ander is in wezen voor delig voor de economie van het land. Het is onzin te menen, dat je in deze tijd. waarin het met de economie ende werkgelegenheid niet zo best gaal. de zorg voor het milieu uit het oog kan verliezen. Het milieu hoeft geen bedrei ger van arbeidsplaatsen te zijn. Het kan die arbeidsplaatsen juist creëren." De heer Bannink noemt hierbij een aantal gevallen, waarin Zeeland op mi lieugebied heeft moeten inleveren: de kerncentrale in Borsele. fluoruitstotende bedrijven bij Vlissingen. afsluiting met doorlaatopening van de Oosterschelde, inpoldering van niosselbanken ten be hoeve van Dow Chemical Nederland in Terneuzen. enz. Ook bekritiseert hij het gasopslagtankpark van Eurogas, dat volgens hem véél te dicht bij Nieuwdorp gelegen zou zijn.

Krantenbank Zeeland

de Faam | 1979 | | pagina 7