„ROEIEN IS ECHT EEN
SPORT VOOR IEDEREEN....!"
Enquelering
jeugd en
jongerenwerk samen aan |)un hobby
Amateurfilmers wijden zich
„Slordigheid met huishoudelijk
afval houdt rat en muis in stand"
HAL KIEINE-ZAAISPORT BIJNA KLAAR
Tip voor de keuken
DE FAAM
9
VOORZITTER ROEIVERENIGING'HONTE',MR.J.KOLKMAN
•SHOT '68' NU IN EIGEN HOME
T eamverband
IR. A. 3. OPHOF, EXPERT ONGED1ERTERESTRI3DING:
HULDIGING
SPORTKAM-
PIOENEN 1973
Voor de eendjes
Verdelgen:
noodoplossing
Ziekten
Filmclub
Bakkersfilm
DONDERDAG 21 FEBRUARI 1974
Jarenlang heeft de roeisport
evenals tennis en hockey het
stempel 'elite-sport' gedragen.
Een sport die bij uitstek werd
bedreven door lieden uit de 'ho
gere kringen', veelal studenten,
leerlingen van gymnasium en
(toen nog hbs. Vandaag de dag
blijkt er echter van dat stempel
maar heel weinig meer over te
zijn. Als er iemand is, die zich
daar over verheugt, is het wel de
voorzitter van de Middelburgse
Roeivereniging 'Honte', mr. J.
Kolkman. „Roeien is een spor
tief gebeuren" vertelt hij, „dat
niets met maatschappelijke ran
gen of standen te maken heeft.
Het komt slechts op één ding
aan: teamgeest. Met wie je ook
in de boot zit; het is zaak dat je
samen als team naar de
finish roeit!"
Dat we midden in de winter zitten
al valt het met de kou dan nogal mee
tot dusver is in elk geval in de
activiteiten van 'Honte' niet te mer
ken. Iedere zaterdag en zondag is er
in het clubgebouw aan de Middelburg
se Havendijk, volop bedrijvigheid te
bespeuren. Mensen rijden af en aan
en met de regelmaat van de klok
gaan er boten te water. Zeker als het
weer wat te wensen over laat wordt
er extra hard aan de riemen getrok
ken, want roeien is een sport waar je
wel warm van wordt! Alle spieren in
het lichaam komen bij roeien in actie,
met uitzondering van de tenen die in
een beugel op de bodem van de boot
vast zitten. De roeiers zitten namelijk
op een verrijdbaar bankje en als de
riemen door het water gaan, duwt
men zich door het strekken van de
benen naar achteren: men trapt zich
als het ware weg. Na elke slag rolt
men weer naar voren.
De Middelburgse Roeivereniging is al
sinds 1959 actief. In dat jaar werd de
vereniging namelijk opgericht. Als ma
teriaal had men toen een stuk of vier
roeiboten van een roeivereniging uit
Terneuzen, die ter ziele was gegaan.
Van die boten is er nu nog steeds één
in gebruik, het 'slagschip', een over-
naadse maas 4. De andere boten zijn
in de loop der jaren versleten. Het
eerste jaar draaide de vereniging on
der de vleugels van de Vlissingse roei
en zeilvereniging 'Schelde'. Pas nadat
rechtspersoonlijkheid was verkregen,
en daarmee tevens steun van de Ne
derlandse roeibond, werd de vereni
ging zelfstandig. Als eerbetoon aan de
Vlissingse vereniging werd toen de
naam 'Honte' gekozen. (Zoals bekend
is de Honte een gedeelte van de
Schelde.)
Via de gemeente Middelburg kreeg de
roeivereniging één van de oude zwem
badaccommodaties ter beschikking,
die uiteraard wel behoorlijk moest
worden veranderd. Er werd een twee
tal botenbergingen gemaakt, een aan
tal douches werd geïnstalleerd bij de
kleedruimtes en er kwam een gezelli
ge ruimte voor de leden, zodat men
na het roeien even rustig uit kan
blazen onder het genot van een fris
drankje of een kop koffie. Deze 'kanti
ne' is door de jongere leden van
'Honte' omgebouwd tot een leuke bar,
waarin hoe kan het anders op
z'n tijd een leuk feestje wordt ge
bouwd.
De jongere leden van 'Honte' hebben
via een jeugdbestuur ruim inspraak in
het verenigingsbeleid. Bij elke be
stuursvergadering is voorzitter Leon
van Dartel van het jeugdbestuur aan
wezig om het bestuur indien nood
zakelijk op belangrijke dingen te
wijzen.
Momenteel heeft 'Honte' dertien roei
boten ter beschikking, inclusief een
van de roeibond te leen gekregen
jeugd skiff, een C 4 oefenskiff. Tel
kens als een aantal leden wil gaan
roeien, moet dat worden aangetekend
in een speciaal boek. Dat gebeurt
vóóraf, zodat men weet wanneer een
bepaalde boot 'geclaimed' is. Een boot
is een duur ding: een wedstrijd skiff
kost al gauw ruim 2600 per stuk.
Daarbij komen dan nog eens de rie
men, want die koop je apart. Het
spreekt vanzelf dat met dergelijk
duur materiaal uiterst voorzichtig
moet worden omgesprongen. Voor de
beginners heeft men daarom in plaats
van de uit hout gemaakte boten dan
ook maar kunststofboten gekocht. Die
kunnen wat meer hebben. Als een
dunne houten wand van een roeiboot
ook maar even in het gedrang komt,
zit er zo een gat in. Reparatie is een
uiterst secuur karwei dat zeer zorg
vuldig moet gebeuren. Gelukkig kan
'Honte' gebruik maken van het vak
manschap van de Vlissingse loods
Pihl, die op het gebied van de boten-
bouw z'n mannetje staat. Op de Ko
rendijk heeft 'Honte' een eigen werk
plaats met daaronder een bergplaats.
Hier worden kapotte boten weer op
gelapt.
„Het roeien gebeurt bij de vereniging
hoofdzakelijk in team-verband", aldus
de heer Kolkman. „Ieder team heeft
een eigen coach. Alle leden van de
vereniging zijn enthousiast, waardoor
er bij 'Honte' een plezierige sfeer
heerst. Men zegt wel dat de jeugd van
tegenwoordig erg onafhankelijk is en
moeilijk 'aan de leiband' loopt, maar
we zien hier dat dat ook wel anders
kan. We hebben hier al jongelui van
een jaar of tien, vroeger was de leef
tijdsgrens 14 jaar, maar dat hebben
we maar verlaagd. Het leren roeien
doen de beginners eerst in de oefen
bak, op het droge, daarna onder lei
ding van meer ervaren roeiers. Dat
moet wel, want sportleraren met de
aantekening 'roeien' zijn uiterst dun
gezaaid. Nadat examen in de oefen
boot is afgenomen en de adspirant
roeier is geslaagd, kan deze overstap
pen in een moeilijker type boot. Na
tuurlijk is het wel zo, dat iemand die
in een grotere boot heeft gezeten,
liever niet meer in een kleinere boot
stapt, maar ja dat kan niet altijd.
Per slot van rekening hebben we zo'n
120 leden die op z'n tijd graag een
poosje willen roeien. Behalve de prak
tische kant van het roeien komt er
eigenlijk ook nog wel wat theoreti
sche kennis aan te pas, n.l. het aanva
ringsreglement. Pas als de roeier een
tweede examen heeft afgelegd, mag
hij of zij 'naar buiten'. Het spreekt
vanzelf dat we er vanuit gaan dat
iedereen die gaat roeien, de zwem
kunst machtig is. Wat wij ook erg op
prijs stellen is een sportkeuring. Deze
is echter nog niet verplicht gesteld.
Het is echter zeer verstandig je van
te voren even na te laten kijken, je
komt dan in elk geval niet voor
verrassingen te staan. Gelukkig heb
ben we afgezien van een kleine
kleinigheid nog geen ongelukken
gehad bij onze vereniging. Laten we
het maar afkloppen". Onder kleinighe
den wordt dan verstaan een klein
aanvarinkje tussen twee roeiboten,
een paar keer een nat pak, gezonken
boot etc.
„De meeste roeiactiviteiten vinden
plaats in het voor- en najaar", aldus
de heer Kolkman, „in de zomermaan
den gaan veel mensen naar het
strand, zijn op vakantie etc. Maar
toch kan het zomaar op een zomera
vond toch ook leuk druk zijn in en
om het clubgebouw".
De laatste tijd wordt er samen met
de roeiclub van de Vlissingse De Ruy-
terschool, nogal wat aan onderlinge
wedstrijden gedaan. Echte grote wed
strijden organiseren heeft hier weinig
zin, omdat men hier té ver van het
eigenlijke landelijke roeigebeuren af
zit. Af en toe wordt er echter wel aan
wedstrijden in den lande deelgeno
men. Al direct het eerste jaar dat de
vereniging bestond" zo vertelt de
voorzitter, „behaalde een ploeg van
onze club een kampioenschap. Het
stelde wel niet zo heel veel voor,
maar het was er toch een. Het was
het kampioenschap stijlroeien in
middels van het wedstrijdprogramma
verdwenen voor meisjesteams van
14-16 jaar. 't Is jammer dat het
stijlroeien van het programma is af
gevoerd, ik vond het altijd erg mooi.
Men moest er een perfecte techniek
laten zien". Met nadruk wijst mr.
Kolkman er tenslotte nog op, dat het
roeien eigenlijk helemaal niet zo bij
zonder duur is. „Onze contributie ligt
zelfs lager dan die van menige voet
balclub", zo vertelt hij. „Bovendien
komen er maar weinig extra's bij,
roeien doe je gewoon in de oudste
kleren die je hebt. Roeien is echt een
sport voor iedereen..."!
Volgens drs. D. W. M. Jansen, socio
loog bij de Stichting Zeeland, zijn
momenteel in de provincie Zeeland
zeker een kleine vierhonderd jongeren
en jeugdgroepen actief, verdeeld over
de nodige clubs, sociëteiten en vereni
gingen. Om een inzicht te kunnen
krijgen in de behoefte aan begeleiding
en service die bij de diverse groepen
bestaat, is drs. Jansen in opdracht
van de Zeeuwse Jeugdraad begonnen
met een enquête onder die groepen.
De enquêtering wordt echter enigszins
bemoeilijkt door het feit dat er nog
maar 280 adressen bekend zijn. Het
was aanvankelijk niet bekend dat het
er zoveel waren, hetgeen zijn oorzaak
vindt in het feit dat vele jongeren
groepen zomaar plotseling verschij
nen en soms ook even snel weer
verdwijnen. Drs. Jansen hoopt dat al
de groepen die tot nu toe nog niet bij
de enquête zijn betrokken, toch con
tact met hem willen opnemen zodat
ook zij bij het onderzoek kunnen
worden betrokken. Het gaat bij de
enquêtering voornamelijk om dié
groepen die zich bezighouden met de
jeugd van 12 tot 21 jaar. Het onder
zoek naar de behoeften aan service en
begeleiding is een onderdeel van een
reeds lopend onderzoek naar het func
tioneren van diverse provinciale in
stellingen, zowel kerkelijke als maat
schappelijk.
In totaal zijn elf verschillende instel
lingen en organisaties op het jeugd
werkterrein provinciaal werkzaam. De
bestuursleden en medewerkers van al
die instellingen worden ook geënqué-
êteerd, om een exact inzicht te krij
gen wat nu precies het werkterrein
van elke instelling is- De resultaten
van dit onderzoek züllen mee moeten
helpen een verbetering in het jeugd-
en jongerenwerk in Zeeland te bren
gen.
Behalve profijt voor het jeugdwerk
biedt de enquête ook mogelijkheden
voor de Zeeuwse Jeugdraad zelf. Men
is aan het werk aan een herstructure
ring om het bestuur wat samenstel
ling betreft, meer aan te passen aan
de huidige situatie in het jeugd- en
jongerenwerk. Het is de bedoeling dat
het onderzoek medio dit jaar rond
is.
Filmen is op het ogenblik erg in maar een beperkt gedeelte die
trek: er zijn vele duizenden men- het filmen een beetje serieus be-
sen in het bezit van een al of oefent; voor erg veel mensen
niet dure filmcamera en vaak bestaat de hele filmhobby nog
heeft men ook zelf de nodige maar uit het bijhouden van het
'filmvertoningsapparatuur'. Van familiegebeuren; een vakantie
al die filmers is er eigenlijk aan de Costa del Sol, de bruiloft
1
van Ans en Wim, enzovoort Zon
der dat ze het misschien zelf
beseffen, zouden echter veel
filmamateurs veel méér uit hun
apparatuur kunnen halen dan
alleen maar wat huis-tuin-en-
keuken-shotjes, echte stukjes
film waar met bijzonder veel
plezier naar gekeken kan wor-
ren. Temeer daar ze met over
leg en volgens van te voren op
gezet plan zijn gemaakt, d.w-z.
met een bijna professionele aan
pak: met synopsis (samenvat
ting van het filmverhaal), scena
rio en draaiboek.
Voor iemand zover komt dat hij zich
echt aan de 'serieuze filmerij' gaat
wagen, is het wel zaak dat hij dan
ook terdege wordt voorgelicht over.
het gebruik van zijn filmmateriaal, en,
de mogelijkheden die er in schuilen.
Dat begint meestal al bij de fotohan-
del waar men uitgebreid te horen-
krijgt waar alle knopjes voor dienen
en hoe de camera gebruikt moet wor
den. Toch hebben veel amateurfilmers,
in spé daar niet genoeg aan. De
fotohandelaar kan onmogelijk de hele
morgen of hele middag aan die ene
man of vrouw besteden en zo kan het
gebeuren dat als men tenminste
niet regelmatig naar de fotozaak stapt
om nadere informatie er op het
filmterrein nogal wat mogelijkheden
onbenut blijven.
B. en w. van Vlissingen heeft besloten
jaarlijks over te gaan tot het huldigen
van diegenen, die hetzij individueel,
hetzij in teamverband een sportkam-
pioenschap hebben behaald.
De huldiging van de 'sportkampioenen
1973' zal plaatsvinden op dinsdag 5
maart 1974 om 20.00 in de burgerzaal
van het stadhuis.
In de schemering van de voorjaars
avond zit het voor een van de gara
ges onder het flatgebouw: een klein
bruin dier, razendsnel knagend aan
een fikse boterham. De eigenaar van
de autobergplaats kan zijn ogen niet
geloven: een rat, in deze nieuwe over
zichtelijk aangelegde en „cleane"
woonwijk. Dat moet ongetwijfeld een
verdwaald exemplaar zijn.
„Dat is het grote misverstand", zegt
ir. A. J. Ophof, inspecteur volksge
zondheid in algemene dienst, belast
met de ongediertebestrijding. „Juist in
die moderne woonwijken met hoog
bouw hebben we vaak een heleboel
ellende met ratten. Dagelijks worden
tafellakens met broodkorsten en ande
re etensresten over de balkons van de
hogere verdiepingen uitgeschud. Voor
de vogels, maar de praktijk is dat
ook ratten er op af komen. Vooral als
er laaggroeiend groen aan de voet
van zo'n flatgebouw staat".
Aan de Kruitmolenlaan in het Middel
burgse Dauwendaele nadert de eerste
Zeeuwse kleine zaalsportvoorziening
haar voltooiing. Reden tot grote
vreugde bij het besuur en de leden
van de Tafeltennis Vereniging Middel
burg Zuid, de vereniging die het initia
tief nam tot de stichting van de
accommodatie, niet alleen geschikt
voor tafeltennis, maar ook voor tal
van andere zaalsporten. De eerste
Zeeuwse kleine zaalsportvoorziening
is tevens de eerste in heel Neder
land.
De bouw ervan werd mogelijk door
medewerking van de gemeente Mid
delburg, de provincie Zeeland en de
Nederlandse Sportfederatie. Echter,
ruim 60 pet van de totale kosten van
het gebouw 444.000) kwam voor
rekening van de beheersstichting. De
zwakste schouders droegen zodoende
de zwaarste lasten- Via een donateurs
actie en diverse bijdragen die van
het bedrijfsleven niet meegerekend
werd een bedrag van ruim 10.000
opgehaald. Vele mensen besloten tot
een donatie voor het leven a 100, die
het recht geeft gedurende hun hele
leven alle tefeltennisevencmenten van
TTMVZ vrij te bezoeken. „Bijzonder
leuk," aldus de heer W. C. Moerman,
voorzitter van TTVMZ, „was het ge
baar dat de bejaarden van het Jacob
Roggeveenhuis maakten. Zij werden
en bloc donateur voor het leven, het
hele tehuis betaalde samen de 100.
Beslist een voorbeeld dat navolging
verdient. Iedere bewoner van dat te
huis kan dan ook gratis bij onze
evenementen binnenwandelen.
Graag."
Veel bijdragen kwamen ook in natura,
er werd een keuken geschonken, een
koelvitrine voor in de bar etc. Mo
menteel gaan de leden zo zoetjes aan
beginnen met allerlei karweitjes in de
sportzaal op te knappen, kapstokken
maken, hier en daar wat timmer-,
schilder en metselwerk verrichten, al
lemaal kleine dingetjes die ze om
geld uit te sparen zelf doen. Dat is
ook noodzakelijk, want door de stij
ging van allerlei kosten is het oor
spronkelijke bedrag dat men bij elk
aar moet zien te krijgen 15.0000
gestegen tot ƒ20.000. Van die ƒ5000
verschil moet nu nog 4000 binnenko
men.
„We gaan in ieder geval nog een
aantal mensen die wel positief op de
actie van vorig jaar reageerden, maar
nog niet hebben bijgedragen, nog eens
persoonlijk benaderen. In veel geval
len bleek dat uitstekend te "helpen"
aldus de heer Moerman.
Het is de bedoeling dat de eerste
Zeeuwse kleine zaalsportvoorziening
begin april in gebruik kan worden
genomen, waarna de officiële opening
in de tweede helft van die maand zal
plaatsvinden.
Om die reden is ir. Ophof tegen
stander van het „versieren" van onze
betonnen woonkolossen ipet struiken
en heesters. Het als vogelvoer bedoel
de brood en andere etensresten vallen
door het struikgewas heen, vogels
kunnen er niet meer bij, ratten des te
beter. Dank zij de welvaart die de
Nederlanders jaarlijks duizenden kilo
grammen brood en ander overtollig
voedsel „voor de eendjes" doet wer
pen, kan de rat juist in de moderne,
met veel aankomend groen en singel
tjes gestoffeerde woonwijken der ja
ren zeventig, bijna naaste buurman
zijn van de flatbewoner. Vrijwel onop
gemerkt, want noodgedwongen voert
het dier zijn voedseloperaties maar
zelden bij daglicht uit, hoewel de rat
in feite geen nachtdier is.
In de werkkamer van ir. Ophof in
het Wageningse gebouw waar de afde
ling bestrijding ongedierte van de
hoofdinspectie milieuhygiëne is geves
tigd, hangen een paar grote foto's die
bepaalde gedragingen van ratten in
beeld brengen. Op het aangrenzende
secretariaat is een archief met ontel
bare foto's van ratten in alle mogelij
ke situaties en relaties met voedsel.
De rol die hi ishoudelijke etensresten
hierbij kunnen spelen springt er dui
delijk uit. Sinds de figuur van de
schillenman vrijwel helemaal uit het
straatbeeld is verdwenen, wordt over
gebleven brood meestal maar „er
gens" neergelegd voor de eendjes en
ander gevogelte. De ratten krijgen het
voedsel op een presenteerblad aange
boden.
Ir. Ophof: „De welvaart heeft het
euvel verspreid. Weliswaar is het to
taal aantal ratten in Nederland veel
en veel kleiner geworden, maar de
dieren die er zijn zitten veel meer
verspreid. Daardoor is de bestrijding
veel moeilijker geworden. Verdelging
lijkt een radicale oplossing, maar is
dat niet. We moeten de rat uit onze
omgeving weren en dat kan door
voor twee dingen te zorgen: dat de
rat geen schuilplaats en geen voedsel
vindt. Aan dat laatste kan de consu
ment, in casu de huisvrouw, zeer
zeker iets doen".
Betekent dit dat hij als expert in de
ongediertebestrijding het welhaast na
tionaal vermaak „eendjes voeren" in
de ban zou willen doen? Hij zegt:
„Die eenden krijgen gewoonlijk veel
teveel voer. Daarin zit het risico dat
je naast een eendenkolonie ook een
rattenkolonie kweekt, al hoeft dat in
principe niet te gebeuren wanneer de
gemeentelijke bestrijdingsdiensten
goed functioneren. Maar krijgen rat
ten wel him kans om zich te vestigen,
dan krijg je besmet water in singels
en vijvers. Nog een stap verder en
een spelend kind valt per ongeluk in
zulk besmet water".
wordt nog slechts in bepaalde streken
van Nederland aangetroffen. Pest,
ziekte van Weil, hondsdolheid, paraty-
fus zijn enkele van de ziekten die
ratten op mens of huisdier kunnen
overbrengen.
Het slordig omspringen met huis
houdelijk afval en de overdadige
voedselverstrekking aan eenden en an
der gevogelte in stadsparken en tui
nen lokken de rat onweerstaanbaar
naar de menselijke nederzettingen.
Dus helemaal maar geen vogels en
eendjes meer voeren? Ir. Ophof: „Ze-
'ker na drie, vier uur 's middags zou
er niet meer moeten worden gevoerd.
Het voeren van vogels kan het best
gebeuren op een hooggeplaatst pla
teau met opstaande rand, zodat het
voedsel niet op de grond kan vallen.
Het zo maar neerleggen van brood in
de veronderstelling dat de vogels er
vroeg of laat op afkomen is
natuurlijk helemaal uit den boze".
Een kwalijke factor in het pro
bleem van de rattenbestrijding noemt
hij de vaak slechte bouw van grote
woonblokken in deze tijd. Niet goed
aansluitende rioolbuizen, vuilnisstort-
kokers die onvoldoende worden on
derhouden, zijn voor de rattenbestrij-
ders bronnen van narigheid. Ir. Op-
hoff: „Van huis uit zijn ratten best
nuttige beesten. Ze ruimen de rommel
op, ze horen tot de opruimers van de
natuur. Maar waar een menselijke
nederzetting ontstaat, ontstaat ook af
val. En door onze onachtzaamheid
met dat afval houden we in feite zelf
rat en muis in stand."
Uit enige literatuur van zijn hand
over ratten en muizen valt dan ook te
leren dat de (aanzienlijke) materiële
schade die deze diertjes jaarlijks op
allerlei terrein veroorzaken, nog altijd
mindei belangrijk is dan het gevaar
dat ze voor de gezondheid van mens
en dier opleveren. In Nederland leven
een kleine twintig soorten ratten en
muizen. De bekendste onder de ratten
is de bruine rat (waterrat, rioolrat)
die in Nederland algemeen voorkomt
zowel in huizen als in het vrije veld.
De zwarte rat (huisrat, scheepsrat,
dakrat), vroeger algemeen verbreid.
Voor mensen met filmproblemen is er
in ieder geval een oplissing: als ze
van de filmerij echt hun hobby willen
maken en echt in de materie geïnte
resseerd zijn, kunnen ze lid worden
van de Filmclub 'Shot'68' die in Vlis
singen actief is maar heus niet alleen
voor mensen uit Vlissingen. Een aan
tal leden komt van buiten de stad.
Iedere dinsdagavond om 8 uur zijn er
clubavonden in het eigen clubgebouw
aan de Spuistraat, dat 'Shot'68' nog
maar kortgeleden betrok. „Een gede
gen voorlichting over de filmhobby is
één van de voornaamste zaken die in
de club aan bod komen." aldus voor
zitter J. Hinzen. „Maar al te vaak zie
je dat mensen een heel dure camera
hebben, terwijl ze er in feite niets
mee doen, althans enkel datgene wat
ze met veel goedkopere ook zouden
kunnen. Verder worden er regelmatig
avonden besteed aan de NOVA-cursus
(Nederlandse Organisatie van Ama
teurfilmers), we hebben een aantal
avonden gereserveerd voor bezoekers.
Dr. van Bockel komt bijvoorbeeld op
19 maart een aantal films vertonen,
er wordt ruim aandacht besteed aan
eigen werk van de leden, waarbij een
opbouwende kritiek wordt geleverd
door de andere leden. Natuurlijk
wordt aandacht besteed aan zaken als
montage van de film, het zelf maken
van titels en titelapparatuur etc. etc."
'Shot'68' heeft ook contacten met an
dere filmclubs in den lande. Op 9 april
staat op het programma een bezoek
an de filmclub te Bergen op Zoom en
in mei gaat de Vlissingse club op
bezoek bij collega's in Middelharnis.
Tijdens deze bezoeken worden werk
stukken van beide clubs vertoond en
tal van gegevens uitgewisseld. Niet
alleen landelijk maar ook veel dichter
bij huis worden contacten gelegd.
Sinds kort is er sprake van nauwere
samenwerking tussen de Toto- en dia
club Middelburg' en 'Shot'68'. Het is
de bedoeling dat de beide clubs in
september enkele bijeenkomsten orga
niseren in Middelburg en in Vlissin
gen. Er wordt gedacht aan een soort
open huis' in het clubgebouw.
KAASOMELET MET SPRUITEN
>/t kilo spruiten, 4 eieren, 4 lepels
melk of bouillon, 40 gram oude ge
raspte kaas, peper, zout, nootmuskaat,
25 gram boter of margarine: De
spruiten schoonmaken, wassen, opzet
ten met kokend water en wat zout en
vlug gaar koken. Als de spruiten even
gekookt hebben, de groente omschud
den. Kooktijd 10 minuten. Ze goed
droog afgieten en afmaken met een
klontje boter en wat nootmuskaat. In
de tijd dat de spruiten koken de
kaasomelet maken. Hiervoor de eie
ren met het vocht en wat peper en
zout loskloppen (niet schuimig). De
geraspte kaas door de geklopte eieren
mengen, de boter heet maar niet
bruin laten worden, de eieren toevoe
gen en op een vrij heet vuur de
omelet vlug bakken. De eimassa tel
kens van de bodem losmaken, waar
door de omelet snel en gelijkmatig
gaar wordt. Op een verwarmde scho
tel opdoen, de spruiten op één helft
deponeren en de andere helft omslaan.
PAPIRKASLA
2 groene paprika's. 1 krop sla, 1 in
ringen gesneden ui, 2 hardgekookte
eieren, teentje knoflook, 'h eetl. finge-
hakte kappertjes, peper, zout, 3 eetle
pels olie, 1 eetlepel azijn of citroen
sap, 1 theelepel mosterd, iets suiker.
De krop sla in water dompelen, uit
schudden en laten uitlekken. De blaad
jes loshalen en in een schaal over
doen. De paprika's van de kroontjes
ontdoen, wassen en in ringen of schij
ven snijden. De paprikaringen op de
sla leggen. De hardgekookte eieren in
partjes verdelen en met de uiringen
aan de salade toevoegen. Een slasaus-
je maken van peper, zout, 1 eetlepel
azijn en 3 eetlepels olie. Er wat
mosterd, iets suiker en fijngehakte
kappertjes aan toevoegen. Dit slasaus-
je over de groenten gieten. In plaats
van dit sausje kan ook een kant en
klaar gekochte slasaus gebruikt wor
den.
„Momenteel wordt er hard gewerkt
aan een zogenaamde 'Bakkersfilm" al
dus de heer Hinzen. „Er zijn twee
groepen die allebei een film maken
die in een bakkerij speelt. Het wordt
geen verfilming van het bakkersvak,
het is de bedoeling dat een en ander
een humoristisch karakter draagt.
Voor deze film zijn van te voren
uitgebreide praatavonden geweest,
waarop het onderwerp van alle kanten
werd bekeken. Daarna is een synopsis
gemaakt en men is nu aan het draai
boek bezig. Ook de 5 juniorleden zijn
druk aan het filmen. Ze werken aan
een film voor onze clubwedstrijd.
Voor deze wedstrijd hebben we voor
lopig al 14 aanmeldingen binnen. Het
is de bedoeling dat er films gemaakt
worden van gemiddeld een 7 minuten.
In een bijzonder geval wordt er wel
dispensatie verleend tot een minuut
of tien. Maar dan moet het ook wel
de moeite waar zijn. In de jury
zitten: mejuffrouw van der Kooy uit
Middelburg, en de heren J. Wolter-
beek uit Middelburg en J. M. Dert uit
Vlissingen."
Af en toe doet een aantal leden van
'Shot 68' mee aan wedstrijden buiten
clubverband. Een goed voorbeeld
daarvan is de film "Woorden in klei'
gemaakt van de pottenbakker Johan
Kosten in Veere, door de heren Ligt-
hart Schenk (film) en Koopman (ge
luid) die in ie landelijke eindselectie
bij de tien beste ingezonden films
behoorde.
Wat niet minder belangrijk is: bij alle
activiteiten die 'Shot'68' ontplooit, is
er altijd sprake van een fijne sfeer in
de club. Naast hard werken is er ook
plaats voor een flink stuk gezelligheid,
eens even fijn samen praten na afloop
van een clubavond. „We kunnen nu
rustig eens wat langer blijven zitten
dan we van plan waren" aldus de
heer Hinzen „dat is een van de grote
voordelen van een eigen clubgebouw.
Vroeger moesten we dan hier, dan
weer daar bijeenkomsten houden, nee,
we zijn dolgelukkig met ons clubhuis.
Een ander voordeel is dat je nu ook
je gasten behoorlijk kunt onvangen."
Opvallend is de verbetering die in het
filmwerk van de leden van 'Shot'68'
naar voren komt. De samenwerking
met de andere leden, de opbouwende
kritiek van 'oude rotten in het vak'
doet duidelijk goed. Geen wonder dat
de leden van 'Shot'68' stuk voor stuk
erg enthousiast zijn. Samen hanteren
ze de stelregel die voorzitter Hinzen
graag nog eens benadrukt: „Er is
maar een manier om met filmen
bezig te zijn: Filmen moet je doen...!'
Foto: Een groep 'Shot'68' leden bezig
met een opname.
