Flatbewoner heeft meer
aan diepvriesbewaarkast
dan aan echte diepvriezer
Van, voor en over
vrouwen
KINDEROPVANG IN NEDERLAND GROEIT STORMACHTIG
Werkende ouders
Speelzaal
Snellere groei
Wettelijke
bescherming
Afwijkende
"snel heidsr egels*
Belg en bioscoop
Leven met
3000 vrouwen
Vrouwen in Japan
'Vrije-tijdshote V
Make-up voor
brildragende
vrouwen
Zelf diepvriezen9 hobby van de toekomst
Super-vers
Zomernagels
Voordelig
C\Oancltapyt tecjen Lawaai
''Het tweede huis9
DONDERDAG 2-2 JUNI \97l
Elke week komen er
nieuwe kindercentra bij
Op een regenachtige ochtend
in een grijze nieuwbouwwijk
aan de periferie van de Rand
stad springen die twee parterre
flats er op een fleurige manier
uit. De ruiten zijn met papieren
bloemen beplakt, binnen hangen
overal prenten, plaatjes en an
dere wandversieringen. In een
keuken kliedert een in een ruime
schort gestoken jongetje met
water en verf, onder een tafel
zijn drie peuters met overgave
aan een soort spreekkoor bezig.
Een Surinaams kindje van nog
geen 14 maandenj enorme ogen
in een hoofdje vol zwarte kroes-
vlecht j es, wankelt op onzekere
beentjes aan de hand van een
leidster mee en een paar klei
ne meisjes graaien fanatiek in
een doos vol verkleedkleren.
Dit is een momentopname uit een
van de vele 'kindercentra' die in de
laatste jaren in Nederland van de
grond zijn gekomen. Een kinderdag-
verbliji' dat tot de goed georganiseer
de instellingen op dit gebied mag
worden gerekend: bekwaam en effi
ciënt geleid, gevestigd in een ideale
behuizing die ontstond door het sa
menvoegen en verbouwen van twee
aan elkaar grenzende ruime parterre
flats.
Er zijn diverse speelhoeken met
speelgoed en spelmateriaal voor alle
leeftijden (hier variërend van zes we
ken tot vier jaar), er zijn aangepaste
sanitaire voorzieningen en slaapplaat
sen. De middagmaaltijden worden uit
de keuken van een nabijgelegen be
jaardencentrum betrokken, terwijl de
babyvoeding voor de allerkleinsten in
eigen keuken wordt verzorgd.
Voor het opvangen van hun kinde
ren in dit uitstekend geoutilleerde kin
dercentrum dat over acht leidsters
beschikt, betalen de ouders 35 gulden
per week. In sommige gevallen blijkt
het mogelijk te zijn om de bijstands-
regeling in te schakelen. Het centrum
ligt in een nieuwbouwwijk (65 pro
cent hoogbouw, ruim 40.000 inwoners)
van een der universiteitssteden en er
zijn veel kinderen van studerende
echtparen en werkende ouders. De
wachtlijst is lang en wordt steeds
langer, het aannemen gaat in volgorde
van inschrijving, al tracht men in
werkelijke noodgevallen altijd een op
lossing te vinden.
De ouders zijn vrij in het bepalen
van de tijdstippen waarop ze de kin
deren brengen en halen. Ze kunnen op
ieder uur van de dag binnenlopen in
het dagverblijf, behalve tijdens de
middagslaapuren. Ook hebben de ou
ders zitting in het bestuur van de
stichting die achter dit kinderverblijf
staat. Er is voorts een plezirige sa
menwerking met de gemeente en een
van de resultaten is dat buiten een
flinke, met zandbakken en klimwerk-
tuigen gestoffeerde speelruimte kon
worden gereserveerd.
Een ander voorbeeld van het opvan
gen van kinderen is de peuterspeel
zaal die elders in deze nieuwbouw
wijk, in het kader van clubhuiswerk,
speelruimte aan kleine kinderen biedt.
Hier betalen de ouders f7,50 per
week en de zaal is vijf ochtenden per
week geopend, in tegenstelling tot de
meeste peuterspeelzalen die maar een
paar ochtenden of middagen per week
functioneren. Hier blijken slechts en
kele kinderen werkende of studerende
moeders te hebben, de speelzaal is
een dankbaar toevluchtsoord voor
peuters die zich anders moeten ver
maken in een flatje-tien-hoog, of op
een trottoir met het verkeersgeraas
als nooit slapende vijand vlakbij.
Behalve met speelzaalwerk houdt
men zich in dit clubhuis sinds kort
ook bezig met kleuteractiviteiten in
groepsverband, gestart na overleg met
ouders van ex-speelzaalkinderen die
nu op een kleuterschool zitten, en met
leidsters van kleuterscholen uit de
naaste omgeving.
Met die kleuteractiviteiten heeft
men een drieledige bedoeling: aanslui
ting geven aan de speelzaal en de
relatie met het gezin voortzetten mo
gelijkheden en activiteiten ontwikke
len welke op de kleuterschool onvol
doende tot hun recht komen, en ruim
te en mogelijkheden bieden waardoor
de kleuter zich op een betere manier
kan ontplooien.
Kleuters en peuters komen in deze
tijd wel iets tekort, daar is iedereen
het over eens. Straten zijn geen speel
terrein meer, moderne galerijwonin
gen met hun afgepaste woon- en werk
ruimte evenmin.
Goed functionerende opvang- en
speelcentra zoals hierboven beschre
ven, zijn er nog veel te weinig. Dat
wordt wel geïllustreerd door de op
merking van een clubhuiswerker in
zo'n nieuwbouwwijk waar enkele tien
duizenden mensen wonen: in bedoelde
wijk zouden 1500 tot 2000 kinderen
opgevangen moeten worden, de prak
tijk is dat slechts de helft geplaatst
kan worden. Die situatie is, vergele
ken met; andere steden, dan nog niet
eens ongunstig.
Intussen gebeurt er echter toch wel
een en ander op dit gebied in Neder
land. Er zijn bijvoorbeeld op het
ogenblik al zo'n 1200 speelzalen in
Nederland, zowel in steden als in
dorpen. Bij de WKN, de twee jaar
geleden opgerichte Werkgemeenschap
Kindercentra in Nederland, zijn mo
menteel al 600 centra aangesloten. In
het jaar 1971 zijn er 300 centra bijge
komen en volgens de WKN gaat deze
snelle groei van 'één centrum per
werkdag' nog steeds door.
Het woord kindercentrum is op het
ogenblik de verzamelnaam voor aller
lei vormen van kinderopvang: speel-
groepen, peuterspeelzalen, kinderdag
verblijven, overblijfcentrales. De
Werkgemeenschap Kindercentra wil
zulke instellingen kwalitatief én kwan
titatief helpen verbeteren en alle initia
tieven tot opvangmogelijkheden bun
delen. Via een centraal bureau in
Oosterbeek kunnen leden en belang
stellenden alle mogelijke steun, infor
matie en documentatie krijgen. Consu
lenten van de WKN werken aan bege
leiding van bestaande kindercentra en
nieuwe initiatieven.
Intussen krijgt de stormachtige ont
wikkeling van het kinderopvangwerk
aandacht op het hoogste niveau. Er is
een 'wet op de kindercentra' in de
maak waarin normen voor ruimte,
accommodatie, veiligheid, toezicht van
overheidswege zullen worden vastge
legd.
Met die wettelijke bepalingen kan
de strijd worden aangebonden tegen
onverantwoorde voorzieningen op dit
terrein. Want de beunhazerij in som
mige 'gastgezinnen' die, soms tegen
wilde prijzen, wel baby's en kleuters
in de verzorging willen nemen, is
moeilijk te overzien, en naar de om
vang van die beunhazerij valt alleen
maar te raden. Van die exploitatie op
ondeugdelijke basis van kinderen en
ouders zijn vooral weduwnaars en
werkende gescheiden vrouwen meer
dan eens het slachtoffer.
LUXEMBURG
Als u tijdens uw vakantie door
Luxemburg reist, dient u er rekening
mee te houden dat binnen de bebouw
de kom een maximum snelheid geldt
van 60 km per uur. Buiten de be
bouwde kom is een maximum snel
heid van 110 km per uur toegestaan
(op 3-strookswegen) van 90 km per
uur op wegen met minder dan 3
rijstroken. Voor autobussen geldt bui
ten de bebouwde kom een maximum
snelheid van 75 km per uur.
ZWITSERLAND
In Zwitserland wordt door de politie
streng gecontroleerd op snelheidsover
tredingen. Houd u aan de duidelijk
aangegeven snelheden.
BELGIë
In België geldt binnen de bebouwde
kom een maximum snelheid van 60
km per uur. Op autosnelwegen is de
minimumsnelheid 70 km per uur.
DUITSLAND
Sinds vorig jaar is in Duitsland de
minimumsnelheid op autobanen voor
alle toegestane verkeer verhoogd van
40 km per uur tot 60 km per uur.
Aangegeven richtsnelheden (op vier
hoekige blauwe borden) dienen strikt
aangehouden te worden.
OOSTENRIJK
Binnen de bebouwde kom, waarvan in
Oostenrijk het begin wordt aangeduid
door het plaatsnaambord en het einde
door het bord 'Ortsende' mag niet
sneller dan 50 km per uur worden
gereden. Buiten de bebouwde kom is
de snelheid afhankelijk van de ver
keerssituatie. Voor auto's met een
aanhangwagen boven 750 kg is buiten
de bebouwde kom de maximumsnel
heid 60 km per uur. Op de autowegen
geldt een minimumsnelheid van 40
km per uur.
De spijkerbroek, vrijetijdsbroek-bij-
uitstek, wordt nog altijd beschouwd
als een typisch-Amerikaans modepro-
du kt. Maar volgens Marie-Claire gaat
dat veranderen en worden jeans van
Frans fabrikaat de grote rage in Ame
rika. Spijkerbroeken met het etiket
„made in Fance" schijnen aan de
andere zijde van de oceaan zeer in
trek te zijn en de Franse fabrikanten
van dit vrijetijdsartikel spreken over
grote perspectieven voor de Ameri
kaanse markt. Een van hen exporteert
op het ogenblik per jaar al tienduizen
den jeans naar Amerika.
In tegenstelling tot de 'gewone' spij
kerbroek is het Franse produkt een
luxe-artikel dat in Amerika voor zo'n
dertig tot veertig dollar wordt ver
kocht. Dat betalen de Amerikanen
graag omdat ze de coupe van de
Franse spijkerbroek zo goed vinden.
De grootste (en oudste) spijkerbroe-
kenfabriek van Frankrijk is Rica-Le-
wis die tienduizend broekjes per dag
maakt, gevolgd door New-Man met
vijf fabrieken en 1500 employés. Meer
dan een derde van hun produktie gaat
naar het buitenland.
De belangstelling voor het bioscoop
wezen in België lijkt minder te wor
den: in het jaar 1970 werd er een
miljoen bioscoopkaartjes minder ver
kocht dan in het jaar daarvoor. Ook
het aantal bioscopen liep terug, name
lijk van 773 naar 714. Gemiddeld gaan
onze zuiderburen driemaal per jaar
naar de cinema, weet Paris Match te
melden.
Elf jaar lang heeft de Franse schrij
ver Alain Decaux met drieduizend
vrouwen geleefd. Zuiver platonisch
dan altijd, binnen de vier muren van
zijn werkkamer waar hij een boek
heeft geschreven dat „Geschiedenis
van de Franse vrouwen" heet, met als
ondertitel: ,De vrouwen die Frankrijk
hebben gemaakt".
In die elf jaar heeft hij meer dan
duizend boeken gelezen, stambomen
bestudeerd en historische portretten
verzameld om in zestienhonderd pagi
na's het beeld te kunnen vangen van
de Franse vrouw door de eeuwen
heen.
In Elle zegt hij: ,De gelukkigste
vrouw is ongetwijfeld de vrouw van
deze tijd. Zn de achttiende eeuw stierf
de vrouw gemiddeld nog op 25-jarige
leeftijd, nu pas op haar zeventigste.
De meest vrije vrouw? Die van de
zestiende eeuw; vergeleken bij haar
zijn wij allemaal puriteinen".
„Het zal eeuwen duren. De discrimi
natie tegen ons is te groot. Japanse
vrouwen zijn niet echt moedig, ze zijn
te verlegen, te veel geïnteresseerd in
alleen maai- een man krijgen". De
Japanse journaliste Yayoi Matsui, be
stuurslid van de organisatie WLF, in
een interview met het Engelse blad
Nova.
WLF is de afkorting van Woman's
Liberation Federation of Japan. De
vijf bestuursleden hebben allemaal
een drukke baan en kunnen elkaar
alleen ontmoeten in de vroege avond
uren, voordat hun mennen thuisko
men voor het diner.
Yayoi Matsui is gespecialiseerd in
de problematiek van de mileuhygiëne
en werkt voor het grootste blad van
Japan dat een oplage van negen mil
joen heeft. Bij de tweeduizend ver
slaggevers die dit blad in dienst heeft
zijn maar tien vrouwen.
Yayoi Matsui zegt dat ze zich pas
vorig jaar als journaliste werkelijk
bewust is geworden van de discrimi
natie. Met een kleine groep collega's
ging ze bestuderen wat er in Amerika
op het gebied van de vrouwenemanci
patie omgaat. Ze verzamelden de radi
caalste geschriften van de Amerikaan
se vrouwenvrijheidsbeweging en publi
ceerden die vorig najaar met een
speciale inleiding voor de Japanse
vrouwen.
De meeste vrouwen (en mannen) in
Japan hebben nog nooit van het be
staan van de organisatie gehoord of
zich bezig gehouden met de vrijheid
van de vrouw. „We vinden het ook erg
betreurenswaardig dat zoveel belang
rijke vrouwen op hoge posten neer
kijken op onze beweging", zegt Yayoi
Matsui. „Ons grote probleem is dat
wij het gewoon te druk hebben".
Alom op deze aardbol worden de
hotels groter, mooier, luxueuzer en,
vooral, voorzien van steeds meer fran
je waarmee de bezoeker zich aange
naam kan bezighouden. Zo wordt nu
in de buurt van het Schotse plaatsje
Ayr gedokterd aan de bouw van een
hotelnederzetting waar men het zake
lijke op allerlei manieren met de
ontspanning kan combineren.
Maandblad Hotel Revue noemt op
wat de reiziger er zal kunnen vinden:
hotelbedden, conferentieruimte, een
traditioneel restaurant, een zelfbedie
ningsrestaurant, een zwembad, sau
na's, discoheken. Dat lijkt allemaal al
tamelijk gewoon in deze tijd, maar
daarnaast vindt de toerist er een
groot solarium met transparant dak
en diverse attracties, gelegenheid tot
ulraviol-zonnebaden en een tropi
sche lagune met palmen. Als alles
goed gaat, wordt dit hotel-annex-vrije-
tijdscentrum in de lente van 1975
geopend.
Een bril moet altijd zodanig gekozen
worden dat deze bij de vorm en de
kleur van het gezicht past.
De meeste vrouwen realiseren zich
niet hoe belangrijk een goede oogma-
ke-up is achter hun bril.
De oogmake-up kan in vijf stappen
verdeeld worden:
1 de wenkbrauw dit is de lijst van
het oog
2 het wenkbrauwbeen deze kan
donkerder gemaakt worden als het
te groot is of lichter om het te
vergroten
3 het bovenste ooglid deze wordt
gekleurd met ogenschaduw
4 de wimpers die kunnen aangezet
worden met mascara of aanplak-
wimpers.
5 het onderste ooglid dit kan gro
ter gemaakt worden met kleur
Al deze stappen moeten gevolgd wor
den door vrouwen die een bril dra
gen; begint men echter pas met oog-
make-up, dan kan zelfs een kleine
hoeveelheid ogenschaduw een verras
send effect geven.
De wenkbrauwen moeten in de vorm
geborsteld worden van de brilcontour
en eventueel bijgetekend worden met
potlood of bijvoorbeeld met Max Fac
tor's 'Brush and Brow'.
Alle brildragers hebben last van het
feit dat de reflectie van de glazen de
ogen moeilijk te zien maakt.
Dit probleem wordt opgelost door het
gebruik van zachte kleuren ogenscha
duw.
Voor diepliggende ogen moet men
lichte, het liefst parelmoer, kleuren
gebruiken om ze groter te maken.
Bolle ogen moeten verkleind worden
met matte, zachte donkere kleuren,
om het ooglid te verkleinen. De kleu
ren moeten zodanig gekozen worden
dat ze goed bij de ogen passen. Wees
bij het aanbrengen van mascara altijd
voorzichtig, zodat u niet knoeit en
vlekken maakt, welke door de bril
nog vergroot worden. Bij het gebrui
ken van aanplak-wimpers moet men
er voor oppassen dat ze niet tegen het
glas aankomen; is dit wel het geval
knip ze dan zodanig in (van voren
inknippen) dat dit euvel opgeheven
wordt.
Verkleinen de lenzen de ogen, dan
moet men zowel het bovenste als het
onderste ooglid kleuren met een lich
te of parelmoer kleur ogenschaduw.
Dan brengt men een witte of gele
kleur aan onder de wenkbrauw om
het oog nog groter te maken. In dit
geval is de eye-liner erg belangrijk en
men kan deze zonder gevaar iets
dikker trekken, ('line maker'), zowel
op het bovenste ooglid als vlak onder
de wimpers op het onderste ooglid.
(Zorg er echter wel voor dat ze
elkaar in de buitenste ooghoek niet
raken, de ruimte tussen de twee eye
liners hier opvullen met witte of gele
ogenschaduw).
Gebruik veel mascara op beide wim
pers en vul ze eventueel aan met
aanplak-wimpers.
Vergroten de lenzen echter de ogen
dan is het erg belangrijk dat de
oogmake-up 'zacht' is. De ogenscha
duw moet er natuurlijk uitzien en de
eye-liner wordt erg dun getrokken
'line-maker').
Ook van de mascara moet men matig
gébruik maken.
P.S. Draagt men gekleurde glazen, pas
dan de ogenschaduw hierbij aan.
(Donkere glazen, lichte ogenschaduw).
DEN HAAG „Zelf diepvriezen is
gemakkelijk, handig en kan bovendien
erg voordelig zijn". Zo ongeveer lui
den de voornaamste argumenten bij
de speciale aanbiedingen van diepvries-
appavatuur voor huishoudelijk ge
bruik, die de consument de laatste
tijd regelmatig onder ogen krijgt.
Diepvrieskasten voor iets meer dan
f300.- (het gaat dan wel om het
kleinste formaat), forse koelkasten
met afzonderlijke invriesafdeling voor
nog geen f900,-. Op nog meer vrije
tijd beluste huisvrouwen krijgen rode
oortjes bij de gedachte: de voordelige
supermarktaanbieding van groente,
fruit of vlees wordt even ingevroren
en tezijnertijd in een handomdraai
weer 'als vers' ter tafel gebracht.
Het zou zelfs een soort huishoude
lijke hobby kunnen worden, zeker
wanneer de sport van het voordelig
inkopen van voedingsmiddelen een
woordje meespreekt. In de praktijk
blijkt die hobby minder eenvoudig en
meer tijdrovend dan wordt voorge
steld.
Het voorlichtingsbureau voor de
voeding geeft op de vraag „wel of
niet zelf diepvriezen" in eerste instan
tie dit antwoord: wie groenten en
fruit in eigen tuin kweekt en een deel
van de 'plukverse' produkten voor de
winter wil bewaren, heeft aan zelf
diepvriezen een goede bewaarmetho
de. De consument die op een flat
woont en groente bij de groenteman
moet kopen, kan zich beter niet aan
zelf diepvriezen wagen.
Dat advies hangt samen met het
feit dat verse groente uit de winkel
meestal net niet vers genoeg meer is
om met succes te worden ingevroren.
„Alles moet zo vers mogelijk zijn en
van prima kwaliteit", zegt men op het
voorlichtingsbureau voor de voeding
waar men in bepaalde perioden een
'hausse' in de belangstelling voor het
zelf diepvriezen signaleert. Met name
in de zomer en in de nazomer komen
er veel aanvragen binnen van consu
menten die zich willen oriënteren
In weekblad Elle een reeks speelse
tips voor het decoreren van de vinger
en teennagels op zomerse dagen. Wil
het op de klassieke manier van nagel
lakken houdt kieze de felle kleuren:
bloedrood, shocking-roze. Maar wie
dat afgezaagd vindt kan aan de slag
met groene, blauwe, gele en rode lak,
als een soort vlaggetjes op de nagels
aangebracht in horizontale strepen. Of
(voor de avond) met mirii-pailletjes in
de modekleuren rood, wit en blauw,
ook alweer in vlagdessin aan te bren
gen.
Parelmoerkleurige nagels worden
versierd met hartjes of bloemmetjes
in helderrood, gevorderden op dit ge
bied beschilderen de nagel met het
dessin van een lieveheerbeestje.
over de mogelijkheden en fijne kneep
jes van het zelf diepvriezen.
Belangstelling genoeg dus voor de
mogelijkheden (en eventuele voorde
len) van het zelf diepvriezen, al
maakt het huishoudelijk bezit aan
diepvrieskisten en -kasten en de zoge
naamde combi's volgens de jongste
statistieken nog een betrekkelijk ge
ring percentage uit op het totaal aan
huishoudelijke koel- en vriesappara-
tuur in Nederland. Maar het onver
mijdelijke voorbereidende werk bij
zelf diepvriezen zou veel huisvrouwen
nog wel eens een beetje kunnen tegen
vallen.
Het huishoudelijk diep vries wezen
heeft het voorlichtingsbureau geïnspi
reerd tot een 'diepvriesvragenbus' met
algemene tips voor het zelf diepvrie
zen. Daaruit blijkt onder meer dat
succesvol werken op dit terrein he
laas niet is weggelegd voor huisvrou
wen die met de zogenaamde Franse
slag begiftigd zijn. Diepvriezen wordt
omschreven als 'heel verantwoordelijk
en nauwkeurig werk waarbij veel re
gels in acht moeten worden genomen
en heel hygiënisch moet worden ge
werkt'.
Groenten moeten niet alleen super
vers en van prima kwaliteit zijn. ze
moeten bijna allemaal (met uitzonde
ring van komkommers, paprika's en
tomaten) vóór het diepvriezen een
paar minuten gekookt (geblancheerd)
worden. Gebeurt dat niet, dan blijven
in die groenten enzymen aan de gang-
die kwaliteit en voedingswaarde aan
tasten en binnen een maand de groen
ten al minder smakelijk maken. Bij
niet-blancheren is er bovendien een
groter verlies aan voedingsstoffen (bij
ongeblancheerde spinazie een verlies
van 90 procent aan vitamine C na vijf
maanden bewaren
Diepvriezen blijkt vooral voordelig
wanneer de produkten uit eigen tuin
of bedrijf kunnen worden betrokken.
Bij het diepvriezen van gekochte
groente komen bij de prijs van de
groente ook nog de kosten van ver
pakking en gas of elektriciteit. Bij het
zelf invriezen van vlees ligt nog een
ander addertje onder het gras. Veel
vlees dat tegenwoordig bij de slager
te koop ligt is al bevroren geweest en
opnieuw invriezen bevordert de kwali
teit bepaald niet. Wie vlees voor huis
houdelijk gebruik wil invriezen zou de
slager dus speciaal naar vers geslacht
vlees moeten vragen.
Mensen die desondanks veel blijven
zien in deze nieuwe huishoudelijke
hobby kunnen bij het voorlichtingsbu
reau voor de voeding een brochure
kopen die diep ingaat op de haken en
ogen van het zelf diepvriezen. Het
boekje heet 'Zelf diepvriezen' en kan
per briefkaart (met drie kwartjes aan
postzegels extra bijgeplakt) worden
besteld bij het voorlichtingsbureau.
Laan Copes van Cattenburch 44, Den
Haag.
Bijna drie miljoen Amerikanen heb
ben tijdens de afgelopen twee jaar
een 'tweede huis' gekocht. Van elke
tien huizen die dit jaar in de VS
worden gebouwd is er eentje als
tweede woning bestemd, aldus maand
blad McCall's. De trek naar buiten
huisjes, zomerhuizen in watersportge
bieden en mini-boerderijen (liefst
voorzien van akkertje, een beek en
een appelboomgaard) wordt ook in
Amerika steeds groter. Miljoenen
Amerikanen hebben al geld geïnves
teerd in een bezittinkje op het land.
Voor sommigen betekent het een defi
nitieve overschakeling op buiten wo
nen, zo ver mogelijk van de grote
steden met hun hedendaagse proble
matiek.
De mensen die zich blijvend 'op het
land' vestigen hebben ook al een
naam gekregen: 'de naïeve emigran
ten'. Met die steeds groter wordende
trek vliegen uiteraard de grondprijzen
omhoog; ze zouden in de afgelopen
tien jaar meer dan verhonderdvou
digd zijn. Maar insiders beweren dat
het in Amerika ook vandaag-de-dag
voor iedere koper nog mogelijk is om
een stukje grond tegen redelijke prij»
te bemachtigen.
Wie niet tegen lawaai kan, kan zijn
oren dichthouden. Gemakkelijker is
echter, de wanden van de woonruimte
met wandtapijt te bekleden. De tapijt-
fabriek Dura Tufting GMBH in Fulda
(West-Duitsland) heeft een wandtapijt
ontwikkeld, dat in hoge mate geluid
dempend is. Verdere eigenschappen:
waterbestendig, gemakkelijk te onder
houden (schoonmaken met stofzui
gerslang), eenvoudig aan te brengen
met lijm (zie foto). Dit wandtapijt is
verkrijgbaar in een effen en een
streepdessin in vele kleuren, het heeft
een breedte van 100 cm.
