De Zebo betrok nieuw pand Middelburg
Van, voor en over
vrouwen
DE FAAM
Mini-Card ins
Schoudertjes
Mooi gebaar
van 007
Tijdverdrijf
Vol lof
TANDEN
BORSTELS
CAMOUFLAGE
WIJNVLEKKEN
DOOR MAKE-UP
DONDERDAG 17 FEBRUARI 1972
Jaren geleden gaf de heer De
Mey in de PZC een levensbe
schrijving van Adriaan de Vin
de eenvoudige schoolmeester
van St. Laurens in de eerste
helft van de achttiende eeuw.
Op die biografie van de heer De
Mey ga ik thans niet in. Wel
vraag ik aandacht voor het
werk van De Vin en tevens, hoe
hij de resultaten van zijn onder
wijs trachtte te verbeteren.
Want De Vin moet voor zijn tijd
vrij bekwaam zijn geweest
in zekere zin een onderwijsver
nieuwer. Maar hiervan straks
meer.
Of de eenvoudige dorpsmeester meen
de, dat hij dichten kon? Ik denk het
niet. Hij gaf slechts rijmwerk
beter gezegd wat gerijmel. Een bezig
heid, die hem heel wat tijd zal gekost
hebben evenals de talrijke bewij
zen van zijn buitengewone schrijf
kunst. Want De Vin kon naar waar
heid getuigen, dat 'penneconste jonste'
schenkt.
De Vin berijmde het bijbelboek Job,
„maar veel meer opgang maakte zijn
'Den gezalfden Christen' vermeerderd
met 'Den Zeeuwschen Akker'. Het
boekje werd in Middelburg gedrukt
en uitgegeven bij Jacobus Pauwelssen,
boekdrukker en verkooper in de Kor-
tedelft op de hoek van de Bellink-
straat. Het bundeltje beleefde enige
drukken en was op Walcheren tiental
len jaren bijzonder geliefd.
RAMPEN
De Vin Vin was zeer gelovig, en zijn
boekje getuigt dit natuurlijk. Maar
het gaf méér. Het bood behalve een
beschrijving van het Middelburg van
die dagen ook een soort reportage
van de rampen, die de hoofdstad van
Zeeland troffen. Zo bezong De Vin de
buitengewoon zware hagelbuien en ijs-
regens op Pinkster-maandag 5 juni
1724. Even na de middag van die
eerst zo fraaie en warme dag trok
over Walcheren een ongekend zwaar
onweer met hevige windstoten en ha
gelbuien sommige met stukken ijs
die de oogst hier en daar groten
deels vernielden.
Vooral in Middelburg werden op vele
plaatsen huis aan huis de toen nog
kleine ruitjes verbrijzeld.
Het noodweer maakte natuurlijk een
ontzaglijke indruk en leefde jarenlang
in ieders herinnering voort.
Maar De Vin zag in de oorzaak van
de ramp méér dan een ongekend
hevig natuurverschijnsel. Middelburg
en andere delen van Walcheren had
den in de ogen des Heren menigwerf
en zwaar gezondigd en moesten zijn
slaande hand en toom gevoelen
een aansporing tot een godvruchtdger
leven en een waarachtig berouw.
Och, De Vin had al twaalf jaren
eerder eenzelfde vermaning doen ho
ren, die aan duidelijkheid niet te wen
sen liet.
In de vroege morgen van de eerste
augustus 1712 werd aan het eind van
een zwaar en langdurig onweer de
abdij toren door het hemelvuur getrof
fen, waarbij het trotse bouwwerk tot
het muurwerk verbrandde en vijf
mannen het leven moesten laten.
Beschrijvingen van de brand zijn
schaars. Men kent nog een vrij uitvoe
rig bericht van de toenmalige brand
meester Everaa en een van De Vin
natuurlijk op rijm. En met een aan
wijzing, hoe men het kon zingen.
Of de meester van St-Laurens bij de
brand aanwezig was? Ik weet het
niet. Misschien dat hij door de rook
en de vlammen aan de zuidelijke
hemel zich onmiddellijk naar Middel
burg spoedde en zo een soort oogge
tuigenverslag heeft kunnen geven.
Met het oog op de plaatsruimte kan
ik het u slechts gedeeltelijk geven.
GEZANG VAN DEN VREESELIJKEN
BRAND IN DEN ABDI-TOREN TOT
MIDDELBURG.
Vois: Eelaas mijn zugten zijn om
niet.
U ziet: De Vin gaf de beginregel van
een bekend liedje. Men zong in die
dagen graag en veel. Maar vraag
niet hoe!
Augustus één, van 't Schrikkel Jaar,
Zeventienhonderd, en nog twaalve me
de,
Doe was 't dat Middelburg de Stede
Zeer onvoorziens kwam in een groot
gevaar.
Door Donder en door Blixem groot.
Die daar tot in den hoogsten Tooren
schoot.
't Geen vele Burgers jammerlijk deed
klagen.
Die feilen- brand,
o Sware slagen
Van des Heeren hand.
De Brandklok gav' een naar geluid.
Een ween-stem gav bij veel een droev
geschater.
Men hoorde roepen, water, water.
Opdat men deze Brand zou krijgen
uit.
Maar 't vuur zeer haast nog lager
kwam
En zet den Tooren in een volle vlam.
Dat menig mensch deed roepen met
zwaar beven
In vreese groot.
Heer wild ons geven
Uitkomst in dees nood.
De vonken vielen als een dichte regen
de klokken stortten in de laaiende
vlammen met het gesmolten lood en
het bluswater, dat men in leren em
mers zo goed mogelijk naar boven
sjouwde, droop, voor zover het niet
verdampte, langs de muren.
Wat zou het lot van de twee kerken
zijn?
o Heere, mag het zijn,
Verschoon, verschoon U Tempels,
Heer!
En werpt U huisen dog zo niet ter
neer.
Het dak van de koorkerk werd even
eens een prooi van de vlammen.
Dog God verschoonde dese Kerke
nog.
Veel opgewekter klinkt De Vins be
schrijving van Middelburg, die hij na
de opbouw van de toren gemaakt
moet hebben.
Middelburgs Lov
en des Zelvs hoedanigheid.
Natuurlijk volgt weer een aanwijzing
voor hen, die graag zingen:
Vois: Ai, schoonste Nimph.
Ik voel mij van mijn geest inwendig
dringen.
Om met een blijden toon
Een lied tot lov' van Middelburg te
zingen.
Een stad zeer fraai en schoon.
In 't Zeeuwsche dal(!), de hoofdstad
van de steden:
Van ouds bekend en wijd vermaard
Zoo verr' men d'Oceaan bevaard
In tijd van vreden.
Met ingang van 1 januari 1972 is de
Zeeuwse bandenonderneming Zebo
gaan samenwerken met T.S Banden
service. TB Bandenservice is een lan
delijke onderneming die in een groot
aantal plaatsen en steden vestigingen
heeft. Door het samengaan met de
Zebo kan de service die beide bedrij
ven verlenen, nog verder worden uit
gebreid. De Zebo blijft gewoon de
eigen naam behouden, alleen de plaats
van vestiging is veranderd: van de
Kromme Weeic verhuisde men naar
de Grenadiersweg, even buiten Middel
burg.
In het gloednieuwe bedrijfspand is
een zeer ruim gesorteerd magazijn
ingericht, waar de meest uiteenlopen
de soorten kwaliteitsbanden worden
opgeslagen. De montage-afdeling is
met de meest moderne apparatuur
ingericht, waaronder de kostbare
John Bean-visualiner, een uitlijninstal
latie voor personen- en vrachtwagens.
Verder natuurlijk de nodige appara
tuur voor het uitbalanceren van wie
len, het afnemen en monteren van
banden etc. Men heeft bij een en
ander terdege rekening gehouden met
de voordelige afmetingen van het ge
bouw.
De beide ondernemingen willen er'
voor zorgen, dat alleen het beste 1
produkt tegen een redelijke prijs
wordt geleverd. „Wanneer een band
niet in orde is, doet dat afbreuk aan
de rijprestaties van de auto", vertelt
de heer C. G. Abrahams van TS
Bandenservice en bovendien kan het
levensgevaarlijk zijn. Vandaar dat we
ons uitsluitend bezighouden met kwa
litatief goed bekend staande merkban-
den. Door onze massale inkoop kun
nen we met aantrekkelijke prijzen
werken. De technische ontwikkelingen
op het bandengebied worden door een
team van specialisten nauwlettend bij
gehouden. Een groot aantal medewer
kers van TS Bandenservice rijdt met
een bepaald soort banden onder de
auto om te kijken hoe die banden het
doen. Ook busondernemingen nemen
vaak proeven met banden om uitein
delijk tot een definitieve keus te ko
men".
Het Zebo-bedrijf houdt zijn eigen
mensen. Het betreft dus eigenlijk
meer een samenwerking op inkoop-,
technisch, verkoop- en serviceterrein.
Het Zeeuwse kenmerk in het em
bleem van de Zebo, de golfjes onder
de band, zijn nog steeds gerechtvaar
digd.
Zowel de Zebo. opgericht in 1951 als
de TS Bandenservice, maken deel uit
van de VACO, de vakorganisatie van
de samenwerkende bandenspecia! 'en.
Op vier december werd in Nijmegen
een vestiging van TS Bandenservice
geopend die zo modern van inrichting
is, dat uit heel Europa belangstellen
den komen kijken hoe het daar toe
gaat. Er staan nog twee dergelijke
bedrijven op stapel.
Zowel de heer Abrahams van TS
Bandenservice als de heer Weststrate
van Zebo zijn het erover eens, dat de
automobilist wel kritischer is gewor
den ten aanzien van het bandenmate
riaal waar hij op rijdt, en dat hij
gesteld is op een goede service. Men
hoopt dan ook door de samenwerking
tussen de bedrijven, een constructieve
opstelling in de markten een juist
beleid een positief resultaat te verkrij
gen waar de automobilist het nodige
profijt van kan ondervinden. Binnen
kort wordt het nieuwe bedrijfspand
officieel geopend.
Op 2, 3 en 4 maart wordt in het nieu
we bedrijfspand een z.g. 'Open huis'
gehouden. Michelin zal dan een gratis
bandencontrole uitvoeren. De uitnodi
gingen daarvoor worden in het week
eind of de maandag of dinsdag voor
afgaand aan die drie dagen, door me
dewerkers van T S Bandenservice per
soonlijk huis aan huis in Middelburg
uitgereikt.
EERHERSTEL ADRIAAN
DE VIN (1672-1743)
Een stad zeer net, met huizen als
kasteelen
Al fraai en digt bij een:
Veel Adelijk geslagt. en meesten deele
Vreedzaam in 't algemeen.
Een burgerij, fijn van verstand, goe
daardig.
In eendragt, lievd' en zoete rust.
Wie ziet dit volk niet aan met lust,
Gelijk 't is waardig?
Een schoon stadhuis, plaizierig in 't
aanschouwen,
Overal kuis en net:
Veel graven van Zeeland in steenen
uitgehouwen
Ziet men daar in gezet.
Daar nevens staat de hall' daar men
de beesten
Hun vleesch ten toonsteld, daar men
loopt.
En elk tot zijn maaltijden koopt
Of ook tot Feesten.
Dan bezingt De Vin o.m. de waag op
de Balans en het klokkenspel van de
Lange jan.
Een Klokspel trotst de verr' en bijge
legen.
Zoo exelent en schoon:
Gemengde klanken hoord men aller
wegen:
Van aangenaamen loon.
Heeft De Vin de krotwoninkjes van
zijn tijd niet gezien, alsmede de wat
grotere huizen die vaak in elk kamer
tje een gezin huisvesten?
Den Konstenaar is ook zijn eere
waardig,
Als hij met dobbele klanken speeld,
Of enkele, 't heeft mij nooit verveeld:
't Gaat zoet en aardig.
De meester gaat verder met de wees
huizen, het gasthuis en het tehuis
voor 'Oude mans en de vrouwen'.
Die in 't gewoel hem niet meer wil
begeven
Van Stad/van volk, van land:
Maar nu begeerd afzonderlijk te leven-
Ten eind' zijns levens stand:
Hier is een huis voor oude Mans en
Vrouwen
Daar ider een na zijn manier.
Kan leven in een stil plaizier
En 's avonds, als het zomer is
Als 't dagend ligt schuild achter zijn
gordijnen.
En 't werk is afgeleid:
Dan. komt de maan uw Wandelpad
beschijnen.
Daar ider maar na beid.
Dan gaat de jeugd een straatje om
passeeren.
Op 't Molenwater, of de kaai.
Of elders, daar het ook is fraai,
Na hun begeeren.
Bovendien
Hoe prettig was het niet bij hel.
heldere licht van de maan op het
wijde Molenwater te roeien! Het spe
levaren op die uitgestrekte plas moet
in de eerste plaats voor de jonge
'knechten' en 'vrijsters' een bijzon
der prettige verpozing geweest zijn,
om van verdere, meer intieme geneug
ten maar niet te spreken.
Wie weet er niet van all' deez' mootje
dingen?
Wie heeft het niet gezien?
Wie hoorde nooit op 't Molenwater
zingen
Van zomin' ge jonge liên?
Dat zig de galm verspreiden over 't
water:
En dat het scheen, dal d'Echo zoet
Den zanger zingend kwam te gemoet.'
Met groot geschater?
De Vin eindigt zijn vrij lange beschrij
ving van Middelburg aldus:
De heere Geev' de Borgers deze slede
Een dankbaarlijke.) gemoed.
Hij geev' ons al een duurzamigef!
Vrede
Die 'L hert verheugen doet:
De Heere geev' dat onze Overheden
Met goed verstand en wijs beleid
Ons met haar oude Trouwigheid
Mogen regeren.
De eenvoudige, kinderlijk vertrouwen
de meester heeft blijkbaar niet gewe
ten van de geheime, onderlinge af
spraken van de heren regenten de
z.g. 'contracten van correspondentie
of goede verstandhouding' waarbij
zij elkaar met de voordeligste ambten
en betrekkingen begiftigden. Zij wil
den zich zo een blijvende en absolute
macht waarborgen en echte familiere
geringen grondvesten, die de gewone
burger a.h.w. tiranniseerden.
Nog opgewekter klinkt de
MIDDELBURGSE WANDELINGE NA
SI NT-LAURENS
die natuurlijk weer gezongen kon wer
den.
Vois: Hansje lag al in een slootje.
Een wandelaar, die op een vroege,
zondagse zomermorgen naar het dorp
kuierde, vertelt o.m. van zijn uitstap
je:
Ik ben zoetjes voort getreden,
Tot dat ik wat verder kwam.
Aan Brigdamme, daar ik mede
Voor een uurtje mijn ruste nam.
Op een bankje neergeseten
Ging ik een beschuitje eten:
Ik stak er nog wat in mijn zak:
Ik rookte ook een pijpe Loebak.
Daar hoord' ik de klokke luiden
En ilc stapte wat wakker aan
'lc Wist wel wat het moest beduiden,
't IVas om na de kerk te gaan.
Maar ik dronk tot mijn plaiziertje
Eerst een glaasje Sint-Luurens biertje.
Daarmee kond' ik mijn dorst vers-
slaan
Doe ben ik na de Kerk gegaan.
's Middags dacht onze wandelaar er
niet aan om al naar huis te gaan. 't
Was nu vrij druk. De Middelburgers
gingen in die dagen graag naar St-
Laurens. De afstand was niet groot en
het oude kasteel Popkensburg met
zijn brede slotgracht lokte velen. Bo
vendien er was een hertenkamp en
hoog in de bomen nestelden reigers.
Veel dagjesmensen behielden een pret
tige herinnering aan de grote grijs- en
blauwgevederde vogels. Óók onze een
zame wandelaar:
Maar een Reiger kwam daar gevlogen.
Die dede iets. dat mij wat speet.
Want hij bevuilde mijn beste kleed.
De Vin besloot enkele van zijn berij-
minkjes met een z.g. anagram, ge
vormd uit de letters van zijn naam.
Zo'n 'letterverzettinge ofte letterkeer'
diende óf als gevolgtrekking óf als
opwekking. De naam Adriaan de Vin
.werd dan: Draav na die in of Ai iverd
dan na.
Bijvoorbeeld:
Raakt gij dus op den weg der deug
den
Door neerstigheid en des Heeren ze
gen:
Dan raakt gij ten top van volle vreug
den:
Ai iverd dan na die goed doen plegen.
Neemt agt op Jezus en der vromen
wegen
Nu dat het nog tijd is. eer 't is te spa,
Aldus besluit ik:
Ai iverd dan na
C. J. Geldhof.
Middelburg.
Grote gezinnen raken meer en meer
uit de tijd. Paris Match heeft er
evenwel toch nog eentje weten op te
sporen: het gezin Roussel, bestaande
uit vader, moeder en 19 kinderen, in
leeftijd variërend tussen twintig jaar
en één maand. Het blad fotografeerde
de familie rondom de sponde waarin
moeder Roussel opgewekt poseert
met de vier weken oude Vincent die
er nog geen weet van heeft dat nie
mand minder dan president Pompidou
zijn peetvader is.
De Roussels bewonen met hun één
entwintigen een driekamerwoning in
het Franse plaatsje Quend en voor
geïnteresseerde huisvrouwen drukt Pa
ris Match nog het dagelijkse bood
schappenlijstje van moeder Roussel
af: tien kilo aardappels, een kilo sui
ker, twaalf grote broden, anderhalf
pond boter, tien liter melk en (soms)
een stuk vlees. Op de een of andere
manier is er ook nog ruimte voor de
huisdieren van de kinderen Roussel:
zes honden, een kat en een gezelschap
kanaries.
Langzamerhand kijkt niemand er
meer van op wanneer couturier Pier
re Cardin alweer met iets nieuws
komt. De goede man heeft zich tot nu
toe al geweerd in alle sectoren van de
mode, ontwierp tussen de bedrijven
door leuke dingetjes voor de fabrikan
ten van huishoudtextiel, deed zelfs
aan vormgeving voor bekende porse
leinbakkers en vindt het nu kennelijk
tijd om weer een duit in het zakje
van de kindermode te doen.
'Mini-plus' heet zijn nieuwste collec
tie, bestemd voor kindertjes van twee
tot negen jaar. De kleding (overgooi-
ers, jurken, jacks) wordt door een
Franse fabrikant van viltdoek op de
markt gebracht in de vorm van doe-
het-zelf-pakketten met kledingonderde
len die thuis in elkaar kunnen worden
gezet. Vakblad Textilia meldt nog een
paar bijzonderheden over deze nieuwe
Cardin-kindermode: het viltdoek is uit
zuiver scheerwol gemaakt en de prij
zen van de pakketten zullen variëren
tussen 20 en 35 gulden.
„De mode-ontwerpers willen dit sei
zoen dat we de schouders van onze
kleren weer breder maken en opvul
len. Maar van alle vrouwen die ik
ooit heb gezien is Joan Crawford de
enige die er werkelijk attractief uit
zag met opgevulde schouders". (Beryl
Pfizer in de Almanak van Ladies'
Home Journal).
Sean Connery, voor liefhebbers de
'echte' James Bond, is als geheim
agent 007 terug op het witte doek en
zijn fans staan rijen dik voor de
bioscopen die zijn jongste epos 'Do
den voor diamanten' draaien. Het
schijnt dat de herboren Bond steeds
warser van publiciteit wordt, maar
Woman's Own heeft toch kans gezien
om een serie verhalen bij elkaar te
schrijven over 'de Sean Connery die
niemand kent' en waarin de beroemde
ster vanaf de kleuterjaren tot en met
zijn huidige carrière te kijk staat.
Over één ding hoeven de fans zich
geen zorgen te maken: de tijd dat
Connery als werkloos acteurtje 'ziek
van ondervoeding' was is definitief
voorbij. Volgens Woman's Own is
agent 007 op het ogenblik in zijn
privéleven 'een verschrikkelijk rijk
man'. Zo rijk dat hij zich het brede
gebaar heeft gepermitteerd om zijn
gage van de jongste Bondfilm (een
miljoen dollar) volledig weg te geven.
Miniatuur-wagenbouwer
Davidse verveelt zich nooit
Walcherse verenwagen
Wanneer men in Middelburg en
omgeving en soms ook ver daar
buiten, in een huiskamer
tuin een miniatuur van een oude
Walcherse boerenwagen
komt, is deze tien tegen een ge
maakt- door de heer D. David
se uit Middelburg. Achter de
voorgevel van zijn woonhuis
aan het Oud Arnemuidsvoetpad
gaat een fabriekje schuil. Hier
worden door hem de modellen
van de boerenwagens nage
maakt, tot in de kleinste details
precies. De heer Davidse die 86
jaar oud is, maakt ieder model
zo gaaf mogelijk.
„Ik ben ongeveer zeven jaar geleden
met deze hobby begonnen", vertelt de
krasse bejaarde. „Een van mijn doch
ters wilde zo graag een kruiwagentje
hebben. Ik ben altijd al een verwoed
knutselaar geweest, vandaar ook dat
ze zich in eerste instantie tot mij
wendde. Het model dat ik voor haar
maakte kwam heel leuk uit de verf en
het duurde dan ook niet lang of mijn
andere kinderen wilden er ook graag
zo een hebben. Later kwamen er wat
grotere bij voor de kleinkinderen om
mee te spelen... Enkelen hebben het
kruiwagentje nu nog in de tuin of de
kamer staan, vol bloemen". De heer
Davidse heeft nooit een opleiding in
het timmervak of iets dergelijks ge
had. Wel heeft hij een paar jaar in de
bouw gewerkt, daarna was hij werk
zaam als stoker bij de Vitrite, eerst
nog aan de Schoorsteenvegerssingel.
De heer Davidse begon na het maken
van de kruiwagens met de bouw van
andere soorten wagens, de overbeken
de verewagens, ellewagens, driewiel-
karretjes en gewone boerenwagens. Al
deze modellen hebben naast nog een
aantal andere, een plaatsje op zijn
dressoir in de voorkamer van zijn
woning gekregen. Een van de fraaiste
wagens die hij heeft gemaakt is een
tilbury. Voor deze tilbury is een
prachtig paardje gespannen, uiteraard
ook in miniatuur. Dit paardje kreeg
de heer Davidse ten geschenke van
zijn zoon in Canada ter gelegenheid
van vaderdag. „Hij wist dat ik met de
bouw van de modelkarretjes bezig
was en dat ik er ook vaak een
paardje voor zet", aldus de heer Da
vidse. „Het beest staat in de trekhou-
ding, een been al van de grond, het
past er precies bij! Ik ben er gewel
dig blij mee".
Deze modelbouw is voor de heer
Davidse een welkom tijdverdrijf. Hij
begint 's-mofgens te bouwen en gaat
dan door tot de middag. Soms doet
hij 's-middags ook nog wel eens wat,
maar dat mag geen naam hebben. Hij
is dan vaak weg om familieleden en
bekenden op te zoeken. Ook 's-avonds
wordt er maar weinig aan de model
bouw gedaan: „Ik hou ook erg veel
van lezen en het maken van kruis
woordpuzzels. Daar ben ik 's-avonds
meestal mee bezig", vertelt hij.
De heer Davidse maakt ieder model
precies zo als hij het zich van vroeger
kan herinneren. Hij is zelf uit de
boerenstand afkomstig en toen hij
vijf jaar was kocht zijn vader een
boerderij waar hij altijd met het
materiaal, dat hij nu nabouwt, heeft
gewerkt. Er komen nogal eens men
sen die zich verbazen over de nauw
keurigheid waarmee de heer Davidse
tewerk gaat. „Een poos geleden kreeg
ik nog bezoek van een ex-wagenmaker
en die vroeg meteen naar de werkte
keningen. Toen ik de man vertelde
dat ik die niet had en alles uit het
hoofd maakte, zei deze: „dat moet
wel, want er zijn geen tekeningen
van".
„Deze kenner was ook vol lof over
mijn modellen, vandaar dat ik er zelf
ook wel een beetje trots op ben", zegt
de heer Davidse die een groot deel
van zijn wagentjes in de schuur heeft
gebouwd. Pas wanneer het echt te
koud wordt, trekt hij zich terug in de
keuken, waar de kachel een heerlijke
warmte verspreidt. Enkele weken gele
den heeft de heer Davidse een prachti
ge eikehouten stoof gemaakt. Het
bovenblad heeft een uitgezaagd pa
troon evenals het kleine deurtje aan
de voorkant. Het middengedeelte van
de stoof bestaat uit een groot aantal
kleine plankjes die in een in de
grond- en bovenplaat uitgestoken rand
zijn vastgelijmd. Alle plankjes zijn
heel precies bijgeschaafd om ze in de
ronde vorm goed passend naast
elkaar te krijgen. „Als ik ergens aan
ga beginnen", vertelt de heer Davidse,
dan zie ik al van te voren hoe het
moet gaan worden. Als er maar even
iets aan mankeert, keur ik het af,
maar dat komt gelukkig niet vaak
voor".
De heer Davidse met een van zijn
pronkstukken, de tilbury.
Ofschoon een tandenborstel een een
voudig ding lijkt, zijn er toch vele
variaties mogelijk. In Zweden alleen
al werden in 1969 ruim vijftig ver
schillende tandenborstels in de handel
gebracht. (Of ze allemaal functioneel
zijn is wel de vraag). Het Nederlands
Ivoren Kruis stelt er, in haar publika-
tie 'Wees kieskeurig', de volgende ei
sen aan:
a. Over de functie:
Een tandenborstel is een middel om
de tanden en kiezen te reinigen, waar
bij het er speciaal om gaat om de
groefjes tussen de elementen schoon
te houden.
Een tweede taak van de borstel is het
masseren van het tandvlees.
b. Over de eisen:
- de steel moet bij voorkeur recht
zijn;
- de kop mag vooral niet te groot
zijn, niet langer dan 2,5 cm, niet
breder dan 1 cm;
- de haren moeten stevig zijn met
afgeronde koppen;
- de haren behoren gelijke lengte te
hebben;
- de haren moeten bij voorkeur in
bosjes opgesteld zijn, in 3 rijen.
c. Over het gebruik:
-de borstel moet na gebruik goed
uitgespoeld worden.
Bij de wagentjes die Davidse maakt,
komt ook nog het bijbehorende mate
riaal. Een boerenwagen die voor aller
lei doeleinden werd gebruikt, is uitge
rust met een compleet oppertuig. Dit
oppertuig, bestaande uit een menlad-
der, galgehouten en een pongerboom
is ook heel exact nagemaakt, evenals
de reep met de katrollen. Met de reep
werd de pongerboom vast aangetrok
ken over de hooilast. Aan de voorzij
de zat de boom met een nok achter de
menladder, terwijl de hooilast op de
galgehouten rustte. De hele lading zat
zo goed vast. Voor een groot deel van
de wagens staan paardjes. De verewa-
gen heeft een zitbank die gebruikt
kan worden als bergruimte, net zoals
bij de echte, een melkkarretje is uit
gerust met twee koperen melkbussen
en een piepklein boertje ment het
paard. Het tuig voor de paarden
maakt de heer Davidse ook geheel
zelf. Het 'gareel' kan open zodat het
van de hals van het paard kan wor
den afgenomen.
Op het ogenblik loopt de lieer Davidse
rond met plannen voor de bouw van
een driewielkar, zoals die in gebruik
waren in Zuid-Beveland. Inplaats van
een vast voorwiel zoals de Walcher
se driewielkarren, hebben' deze een
zwenkbaar wiel. „Iets dat eigenlijk
veel praktischer is", aldus de heer
Davidse. „Toch waren ze aan deze
kanten ook praktisch, daar niet van.
kijk maar eens naar de laadbomen
van de eilewagen. Deze werden aan de
achterzijde op de wagen gelegd zodat
vaten en kisten via deze bomen naar
beneden konden worden gerold! Voor
de driewielkar zal bij zijn zeven kin
deren en ook bij de kleinkinderen wel
weer de nodige belangstelling bestaan,
dus kan hij weer even vooruit. Als
men bedenkt dat in een vere en
een boerenwagen zo'n zestig werkuren
zitten, hoeft de heer Davidse zich
voorlopig niet te vervelen. Hij zal nog
tal van morgens temidden van plank
jes, latjes, gereedschap en verf, in zijn
keuken te vinden zijn...
Voor het camoufleren van hinderlijke
vlekken in het gezicht is het uit
psychologisch oogpunt belangrijk om
uit te gaan van een normale dag
make-up. Dit zal de betreffende per
soon een geweldig gevoel van zelfver
trouwen geven: zij weet nu immers
dat haar inake-up eruit ziet zoals die
van ieder ander.
Het is eerder belangrijk om de plek
te verminderen, inplaats van haar vol
ledig te bedekken, wanneer algehele
camouflage een maskerachtig gezicht
doet ontstaan. Dit laatste zal n.l. voor
de betreffende persoon elke dag weer
een gevoel van onbehagen en verle
genheid geven.
Als het om een man of jongen gaat
dan zal een laagje Pan-Cake al vol
doende zijn om de wijnvlek terug te
brengen tot een onopvallende scha
duw, vertelt Guy van Max Factor.
Om het beste resultaat te verkrijgen
brengt men eerst een dunne laag Pan-
Cake aan over het gehele gezicht en
daarna wat meer camouflage op de
wijnvlek. Op deze manier bereikt men
een veel natuurlijker effect. De Pan-
Cake is waterproof (zwemmen e.d. is
mogelijk aanbrengen met uitgekne
pen natte spons).
Betreft het een vrouw of een meisje
dan zal Pan-Stik de beste en mooiste
camouflage geven, aangezien dit een
unieke make-up is zowel wat samen
stelling als wat eindresultaat betreft.
Aanbrengen over een vochtinbrengen-
de dagcrème. De Pan-Stik wordt uitge
werkt tot een dun laagje en hierna
brengt men met een inkloppende be
weging van de vingers of van het
sponsje wat meer Pan-Stik aan op de
wijnvlek, zodat deze goed zal verdwij
nen.
