Nachtelijke moordpartij in 1828
Voor de vrouw
Tips voor
de keuken
Wijnkelder op Damplein
„Oid Dutch Bar" g og open
Rystieke meofjelen „Sn 't St. Pieter"
Pieter Gilde, de commissaris
van de postwagens, die het per
sonenvervoer tussen Vlissingen
en Middelburg onderhielden,
was de eerste Middelburger, die
in de vroege morgen van zondag
3 februari 1828 uit de mond van
de weinige reizigers bij het loge
ment De Engel, op het Wagen
plein, het ontstellende nieuws
uit de Scheldestad vernam
een tijding, die hem waarschijn
lijk een ogenblik sprakeloos zal
hebben doen staan.
Wat had hem zo erg doen ont
stellen?
DONDERDAG 18 NOVEMBER 1971 DE fAAM
H. F. Schreuder, woest
Vlissings herbergier
In Vlissingen woonde in de Koren
straat de herbergier Hendrik Frederik
Schreuder (33), Amsterdammer v&n
geboorte een buitengewoon ruw,
ongemakkelijk en potig heer, met wie
men beter kon eten dan vechten. De
justitie had zich door 's mans nie
mand ontziende drift dan ook drie
maal genoodzaakt gezien, de hand op
hem te leggen en te vonnissen, waar
onder éénmaal crimineel dus aan
den lijve, op het schavot.
Nu woonde in de stad aan de Wester-
schelde een meisje, dat Schreuders
bijzondere belangstelling had. Zij wil
de van zijn attenties en handtastelijk
heden echter niemendal weten en
door die afwijzende houding ten zeer
ste geprikkeld, dreigde hij haar her
haaldelijk met de dood. Het arme
kind wist maar al te goed, dat haar
onhebbelijke bewonderaar zijn bedrei
gingen wel eens tot werkelijkheid zou
kunnen maken, waarom haar ouders
dan ook hulp bij de politie zochten.
Een bevel tot aanhouding volgde.
In de late avond van zaterdag 2
februari werd Schreuder gearresteerd,
maar dankzij zijn kracht rukte hij
zich los en ontkwam. Zijn schuilplaats
werd echter die nacht al ontdekt en
vier agenten trachtten hem te over
meesteren. Maar Schreuder verweerde
zich zó geducht met een broodmes,
dat hij twee agenten onmiddellijk
doodde en een derde zware verwon
dingen opliep. De vierde agent gelukte
het, Schreuder zij het dan ook ten
koste van een paar deerlijk gewonde
vingers het mes te ontnemen.
De woesteling kon weer ontkomen.
Door het overzwemmen van een der
vesten Vlissingen was toen nog een
vxij sterke vesting gelukte het hem
buiten de stad te komen. Die vrijheid
was gelukkig van korte duur.
Schreuder wist zich aanvankelijk in
een schuur te verbergen en tegen het
vallen van de avond bijna Middelburg
te bereiken, maar in de vroege mor
gen van maandag werd hij door een
paar van de weinige hoofdstedelijke
agenten met behulp van enige solda
ten in de omgeving van de Vlissingse
poort gearresteerd. Zijn uitzinnig ver
zet baatte ditmaal niet.
De moordenaar werd stevig geboeid,
maar hij liet zich op de grond vallen
en weigerde ook maar één voet te
verzetten. De agenten wierpen hem
en waarschijnlijk allesbehalve zacht
zinnig! in een handkar, en zo ging
het, vergezeld van de nodige nieuws
gierigen door de poort, over het Wa
genplein, door de Vlissingse straat, de
Hoogstraat en de kade en vervolgens
over de zogenaamde platte brug naar
de gevangenis.
Het maakte niet de minste indruk op
Schreuder. Het was in die dagen nog
gewoonte, een misdadiger een andere
gevangene als gezelschap te geven en
de logementhouder deelde dan ook in
die gunst.
's Mans gedrag ging wekenlang alle
perken te buiten. Hij vloekte als een
waanzinnige, probeerde de bijbel van
zijn mede-gevangene in stukken te
scheuren en dreigde bovendien telkens
zich van het leven te beroven.
Op 12 april stond Schreuder voor zijn
rechters, maar zij wisten niets met
hem te beginnen. De onbehouwen ké
rel schold en vloekte, raasde en tier
de, hij danste maar en sprong als een
gek. De rechters veroordeelden hem
ter dood.
Men bracht de moordenaar zij het
ook met veel moeite! naar de
gevangenis terug, maar hij gedroeg
zich nu zó buitensporig wild en uitzin
nig, dat hij nóg twee bewakers kreeg.
Oók gevangenen, maar dat was toen
heel gewoon.
Schreuder was de volgende dagen zo
mogelijk nog woester, maar eindelijk
tegen het eind van de maand
nam hij voor het eerst een bijbel ter
hand. Hij las in Lukas 15, de gelijke
nis van de verloren zoon.
De gesprekken met de predikanten
Van Raden en Van Deinse, alsmede
van de krankenbezoeker en catechi
seermeester Welle, die niet schroom
den hem vaak en bezoek te brengen,
begonnen eindelijk enige verbetering
in Schreuders gedrag te brengen.
Hij schreef een verzoek om gratie
aan de koning, en de gedachte, dat er
misschien toch nog hoop voor hem
bestond, schonk hem ogenblikken van
hoop en verwachting, die telkens door
vlagen van wanhoop werden gevolgd.
Dan trachtte hij zijn bewakers om te
kopen, ten einde hem te laten ont
vluchten, maar die pogingen hadden
geen resultaat. En toen Schreuder
wéér met zelfmoord begon te dreigen,
DIEET
De couturiers die filmster Elizabeth
Taylor van kleren mogen voorzien,
kunnen zich in de handen wrijven,
want 's werelds meest besproken ac
trice is waarschijnlijk aan een geheel
nieuwe garderobe toe. Volgens week
blad Elle heeft Liz, die de laatste
jaren de indruk wekte dat ze haar
opzienbarende vormen maar onbe
kommerd liet uitdijen, nu toch een
vermageringskuur gedaan. Acht kilo
gewichtsverlies zou het resultaat zijn
van een vijf weekends lang volgehou
den dieet. Tijdens die weekends heeft
Elizabeth alleen maar een kilo bana
nen per dag gegeten, weggespoeld met
grote hoeveelheden mineraalwater.
Het wachten is nu op foto's in het
genre 'v o o r en na de kuur'.
werd in het vertrek alles, wat tot dn,
oogmerk kon dienen, weggehaald.
Die voorzorg deed de woede van de
veroordeelde weer toenemen, maar
toch kwam hij zij het ook lang
zaam!tot betere gedachten. En ein
delijk het was ongeveer half juli -
werd hem meegedeeld, dat koning
Willem (I) zijn verzoek om gratie
had afgewezen. Schreuder wist nu,
dat er geen hoop meer voor hem
bestond hem restten nog slechts
weinig dagen.
Men vergunde hem, van enige Vlis
singse bekenden afscheid te nemen.
Dit vond plaats door het zogenaamde
schaftgat in de deur het luikje,
waardoor de gevangene zijn voedsel
kreeg.
De volgende dag het was zaterdag
19 juli bracht de gevangene met
bidden en bijbellezen door en de pre
dikanten benevens de krankenbezoe
ker stonden hem daarbij trouw terzij
de de laatste bezocht hem zelfs 's
avonds nog.
's Zondags woonde Schreuder zijn
laatste godsdienstoefening in het ge
vangenhuis bij. Ds. Van Deinse predik
te naar aanleiding van Lukas 23:39-43.
De berouwvolle moordenaar aan het
kruis.
Meer bemoedigende en troostvoller
woorden had men de veroordeelde
niet kunnen schenken. Hij vroeg de
krankenbezoeker hem in de laatste
nacht van zijn leven te willen bijstaan
en de oude heer weigerde niet.
Ook de predikanten bezochten hem 's
middags en 's avonds. Tegen tienên
was de heer Welle er weer.
Schreuder had geen behoefte meer
aan eten hij dronk gedurende de
nacht maar wat koffie. Hij sliep
hoe kon het ook anders! bijzonder
onrustig en las, telkens als hij wakker
was, in het Handboek voor gevange
nen een uitgave van de Maatschap
pij tot Nut van 't Algemeen.
Bij het aanbreken van de. nieuwe
zijn laatste morgen, verklaarde
Schreuder niet meer te willen rusten.
Hij ging met lezen en bidden voort en
toen de catechiseermeester hem na
zessen verliet, verklaarde hij de dood
niet meer te vrezen.
Om tien uur verscheen de heer Welle
opnieuw, teneinde de veroordeelde in
zijn laatste ogenblikken bij te staan.
Zij lazen weer in de bijbel, baden en
zongen een enkele psalm tot einde
lijk ds. Van Raden verscheen, om
Schreuder te berichten, dat het uur
van sterven naderde. Kort daarna tra
den de helpers van de beul binnen.
De ongelukkige werd gebonden en
naar het stadhuis gevoerd, om zijn
vonnis nogmaals te horen lezen. Dan
leidde men hem naar buiten, waar
voor het stadhuis het schavot met de
galg, het afschuwelijke, rode getim
merte wachtte.
Daar was het, dat de heer Welle de
veroordeelde verliet. Schreuder kuste
hem.
Toen besteeg de beklagenswaardige
herbergier met het hoofd in de strop
de ladder, en weldra zagen de duizen
den nieuwsgierigen, hoe hij levenloos
hing.
Reeds in de Middelburgse Courant
van donderdag 7 februari 1828 stond
een oproep uit Vlissingen een bede
om hulp voor de nagelaten betrekkin
gen van de gedode agenten met
onder meer de volgende woorden:
Voorzeker zal ieder gevoelig hart
begaan zijn met het lot van de
vrouwen en kinderen der ongelukki
ge agenten van policie dezer stad,
waarvan twee aan de gevolgen der
verschrikkelijke verwondingen, hun
in den nacht tusschen den 2 en 3
dezer toegebragt, reeds zijn overle
den, terwijl voor den derden weinig
hoop voor herstel zich opdoet.
Reeds zijn, tengevolge van het af
sterven der beide genoemde agen
ten, twee huisgezinnen, bestaande
uit twee vrouwen en tien kinderen,
van hunnen vader en verzorger be
roofd, terwijl een gelijk lot het
derde huisgezin van eene vrouw en
negen, meestal hulpbehoevende kin
deren, te wachten staat, indien ook,
zoo als te vreezen is, de derde
agent er het leven niet zal mogen
afbrengen.
A. Moens,
D. Uyttenhooven.
Twee weken later had men al meer
dan vierhonderd gulden bijeen, waar
onder een zilveren dukaat een toen
nog in omloop zijnde Zeeuwse rijks
daalder (ƒ2,60) vergezeld van het
volgende rijmpje:
Een liefdegift, hoewel niet groot,
Helpt toch wel wat bij nood en dood.
C. J. Geldhof
NASCHRIFT
De gruwelijke daad van de Vlissingse
logementhouder vond plaats in het
begin van februari 1828 en bij velen
rijst misschien de vraag, waar
Schreuder gevangen heeft gezeten.
De gevangenis oudtijds 's-Graven-
steen en later het Huis van arrest en
policie genoemd bevond zich op
het hoogste deel van de Lange Burg.
Het werd gedurende de jaren 1526/28
gebouwd en na een dienst van drie
eeuwen in 1827 verkocht en vrijwel
onmiddellijk afgebroken. Schreuder
heeft er dus niet vertoefd.
Naar het mij voorkomt heeft men
hem naar het z.g. Huis van detentie
(opsluiting) gebracht. Dit gebouw, dat
zich ongeveer ter plaatse van het
tegenwoordige Huis van bewaring be
vond, rustte aan de achterzijde nog
op een deel van de oude stadsmuur.
Zij, die tot gevangenisstraf of ge
dwongen arbeid veroordeeld waren,
zaten er aan het weefgetouw of ver
vaardigden matten en kledingstukken.
Ds. Anthonie van Deinse was predi
kant te Middelburg van 1797-1829 (het
jaar van zijn overlijden). Van 1802
tot aan zijn dood was hij ook dis-
tricts-schoolopziener.
De krankenbezoeker en catechiseer
meester Jan Welle woonde op de
(thans helaas niet meer bestaande)
Wal, in het huis genaamd Sint-Paul,
het derde huis rechts van de Stro
poort.
De door een ieder geachte grijsaard
overleed 27 februari 1836 op 70-jarige
leeftijd. Het aardige huis Sint-Paul,
dat zijn eigendom was, werd kort na
zijn dood voor ƒ925 verkocht.
VRUCHTENKOEKJES
100 gram boter, 100 gram zeer fijne
tafelsuiker, 2 grote eieren, 175 gram
bloem, l'/2 theelepel bakpoeder, 40
gram custardpoeder; theelepel
zout, 2 pakjes vanillesuiker, 150 gram
Franse vruchtjes.
De boter samen met de suiker tot een
zachte massa roeren. Daarna de eie
ren één voor één erbij doen. Bloem,
bakpoeder, custard, zout en vanillesui
ker gezeefd toevoegen. U schept nu de
Franse vruchtjes door het deeg.
Een bakplaat beboteren en met be
hulp van 2 lepels bergjes deeg op de
bakplaat leggen. De oven ongeveer 5
minuten voorverwarmen en de vrucli-
ieni:oe!cjes in het midden van de oven
geplaatst, in ca. 25 minuten gaar bak
ken.
VRUCHTEN ZOETZUUR
'h liter azijn. 500 gram zeer fijne
tafelsuiker, stukje pijpkaneel, een
paar kruidnagelen, 3 goudrenetten, 3
stevige handperen.
250 gram voorgeweekte en ontpitte
pruimen. Een stroop koken van azijn,
suiker en de specerijen. De stukjes
appel en peer 5 minuten zachtjes
laten meekoken.
Dan de vruchten eruit scheppen en
vermengen met de pruimen. De vruch
tenstroop apart laten inkoken en
daarna weer vermengen met de
vruchten... Dit zoetzuur bewaren in
schone glazen potten. Het smaakt
heerlijk bij rijsttafel, diverse stampot-
ten en vooral bij rode kool.
BANANENCRèME
Benodigdheden: 6 bananen; 2 sinaas
appels; 40 gram suiker; 1 eetlepel
rum of arak; 2 eieren; gelatineker
sen; kirsch.
De bananen met een mixer fijnmaken
en de suiker er doorheen mengen;
vervolgens het sap van de sinaasap
pels, de rum of arak en het wit van
de eieren er bijvoegen. Verder mixen
tot het mengsel erg schuimig wordt.
Nu de gelatine oplossen en er even
eens doorheen mengen. Op een koele
plaats stijf laten worden. Tot slot met
(gekonfijte) kersen versieren en met
kirsch besprenkelen.
Onder zijn slijterij op de hoek van
het Damplein in Middelburg, bouwde
de heer C. W. J. de Heus, eigenaar
van deze zaak, een kleine wijnkelder.
Het is de bedoeling dat deze kelder in
de nabije toekomst gebruikt gaat wor
den als proefkelder. „Zo langzamer
hand wordt liet tijd dat we ook hier
in Zeeland eens iets aan de wijnen
gaan doen", aldus de heer De Heus.
„Veel te veel mensen beschouwen het
nog als een soort elitedrank en dat is
toch echt niet zo. Ook heerst er
algemeen de gedachte dat wijndrin-
ken behoorlijk in de contanten loopt,
hetgeen beslist niet waar is. Er zijn
natuurlijk heel bijzondere wijnsoor
ten, maar daartegenover staat dat er
ook wijn is van een gulden of vier
per fles".
De heer De Heus is van mening dat
nog teveel mensen de wijn zien als
typische tafeldrank. Echt iets voor bij
een diner of een gezellig etentje. Men
denkt dan direct aan voorproevers,
een heel gemanoeuvreer met kurken
en servetten etc...
„Wanneer men gezellig bij elkaar zit
is het schenken van een goed glas
wijn toch een veel fijner iets dan een
gewoon glas pils", zegt de heer De
Heus. „Vooral bij een kaasavondje of
barbecue smaakt wijn voortreffelijk."
In de kelder staan langs de wanden
hoge rekken met daarin opgetast fles
sen Beaujolais, Moezel- en Rijnwijnen,
Rosé's enz. enz. In een hoek staat een
grote z.g. ,sherry-pipe' waar woensdag
ook werkelijk sherry uit getapt zal
worden. Aan de muren hangen een
paar venencia's. De venencia's hebben
een lange buigzame steel met op hel
eind een klein bekertje. De echte
vakmensen op het gebied van de sher
ry halen met behulp van dit instru
ment een beetje sherry uit de pipe en
gieten dat van respectabele hoogte in
een glas, zonder een druppeltje te
morsen. De bodem van de kelder is
bedekt met een laag zand, hetgeen de
droogte in de kelder ten goede komt.
Verder heeft de heer De Heus een
rietdecoratie aangebracht. Hij is voor
nemens om begin van het volgend
jaar de slijterij te gaan verbouwen.
De ruimte in de zaak wordt dan
ongeveer twee maal zo groot.
Donderdag 11 november werd op de
hoek van de Pottenmarkt en de Lange
Viele de nieuwe 'Old Dutch Bar' geo
pend. Deze zogenaamde 'dag-bar' zal
geopend zijn van 11.00 uur 's morgens
tot 24.00 uur 's nachts, op vrijdag en
zaterdag tot 01.00 uur. De bedrijfslei
der van deze bar is de heer V.
Thurnim, beter bekend onder dé
naam Turry. Eigenaar is de beer De
Pree uit Middelburg, in de Zeeuwse
horecawereld geen onbekende, die
met deze bar zijn serie van vijf vol
maakt.
De opening werd verricht door de
heer H. J. Z. Verstralen, adjunct-
secretaris Horeca Nederland. Hij deed
dit door het tappen van het eerste
glas bier en overhandigde dit onder
applaus van de vele belangstellenden
aan Turry. In de openingstoespraak
die aan deze handeling vooraf ging,
wenste de heer Verstralen de familie
De Pree geluk met de nieuwe zaak en
met de ondernemingsgeest van de
heer De Pree. Verder wees hij op de
goede samenwerking tussen het
hoofdbestuur van de Horeca Neder
land en de diverse horecabedrijven.
De heer De Pree is zelf ook ingeno
men met het nieuwe bedrijf. „Nog
steeds neemt de gedachte aan Middel
burg als centrum toe", aldus de heer
De Pree. „Hoewel er in Vlissingen
meer mogelijkheden zijn wat nachtle
ven betreft. Het zou beslist ideaal
zijn, wanneer er van overheidswege
bepaald werd dat verschillende gele
genheden hier langer open zouden
mogen ?ijn, minimaal één uur in het
winterseizoen en in de zomer nog
langer. Overigens is er sprake van een
uitstekende samenwerking met de
overheid, ondanks het feit dat er aan
de horecavestigingen als de onze
steeds strengere eisen worden gesteld
in verband met brandpreventie, even
tuele geluidshinder, toiletruimte, etc".
De heer De Pree is ervan overtuigd
dat deze strengere eisen op zijn
plaats zijn. Van zeer dichtbij heeft hij
een brand meegemaakt. In de nacht
van 1 op 2 november '64 brandde zijn
'Alassio-bar' uit. Op 21 november kon
deze echter weer gaan draaien De
heer De Pree is van mening dat
steeds meer mensen, waa,ronder ook
steeds meer ouderen, er toe overgaan
om een avondje in een of andere bar
wat vertier te zoeken. De laatste ja
ren ziet hij een duidelijke toename
van het barbezoek, vooral in de uren
na negenen. Het uitgaanstijdstip werd
opgeschoven als het ware.
De nieuwe disco-bar is vrij vlug ge
reedgekomen. Bij de inrichting is veel
vuldig gebruik gemaakt van hout.
Voor de bar staan op een verhoging
een groot aantal krukken. Achter de
bar bevindt zich een up-to-date geluids
installatie.
Laat uw kinderen eens kokkerellen
voor hun eigen verjaardagspartijtje.
In de ogen van vrindjes zal hun
aanzien stijgen bij het aanschouwen
van al dot eigengemaakte lekkers.
Maar wel een waarschuwend woordje.
Zorg ervoor dat kinderen nooit zelf
aan het gas of aan de oven zitten.
Oefen eerst, met hen en als ze de kunst
te pakken hebben kunnen ze 'los
zwemmen'. Een paar gemakkelijke re
ceptjes.
KOKOSNOOT IJS
l'/2 dl gecondenseerde melk, 340 gram
poedersuiker, 170 gram geraspte ko
kos, een paar druppeltjes rode vloei
stof.
Los de suiker goed op in de melk.
Strooi hierin de kokos; zeer goed
roeren. Het me?igsel moet nu stijf
zijn. Verdeel het in tweeën. Kleur één
helft licht-rose met de kleurstof. Nu
de helften tot repen vormen en ze
goed teg.èn elkaar aandrukken. Be
strooi één bakplaat met poedersuiker
en leg daar het werkstukje op. Wach
ten totdat het 'ijs' droog en stijf
geworden is.
ROOMIJS
2 eiwtten, 2 dl room, 60 gram poeder
suiker en 1 pakje vanillesuiker. Sla de
eiwtten stijf. Klop met de suiker (poe
der en vanille) de room wat op. Schep
nu room en eiwit vlug door elkaar en
vlu de ijsbakjes. Daarna in de ijskast
en wachten tot....
115 gram chocolade (repen) 50 gram
sultana rozijnen. 80 gram cornflakes.
Breek de repen in stukjes en smelt ze
au-bain-marie. Als dat gebeurt is de
rozijnen toevoegen. Dan ae cornflakes
er door scheppen. Met behulp van een
lepel hoopjes vormen op een bak
plaat. Wachten totdat de trosjes hard
geworden zijn.
Konraad ooende nieuwe zaak
Sinds kort zetelt er in het huis In 't
St-Pieter' vooraan in de Middelburgse
Nieuwstraat, een speciaalzaak in rus
tieke meubelen. Deze zaak is een
afdeling van het meubelhuis 'De Ui-
ver' en de trots van de eigenaar van
deze winkel de heer A. Boogaart. De
heer Boogaart heeft samen met enke
le bekenden het voormalige woonhuis
omgetoverd tot een sfeervol geheel.
Het huis bestond uit een voor- en
achterkamer van elkaar gescheiden
door een soort alkoof. Alle tussenwan
den zijn eruit gebroken, zodat een
vrij grote ruimte werd verkregen. Bij
zonder leuk doet het plafond aan, dat
voorzien is van een groot aantal klei
ne dwarsbalkjes.
„Langzamerhand zijn we bezig de
zaak te veranderen", vertelt de heer
Boogaart. „Er komt de laatste jaren
steeds meer vraag naar de zogenaam
de 'rustieke' meubelen. Alles wat wij
hier hebben, bestaat uit massief eiken
hout. Een prachtig voorbeeld daarvan
is wel een van de kasten die we hier
hebben, een Utrechtse boogkast. Deze
kasten werden vroeger in kloosters
gemaakt, echt monnikenwerk dus. De
boordeh van de kast bestaan uit een
aantal eiken plankjes die aan elkaar
gelijmd zijn. De kap van de kast zit
nog op de ouderwetse manier met
een wig bevestigd".
In de als huiskamer ingerichte winkel
treffen we ook een kussenkast en een
rankenkast, genoemd naar de houten
kussens en de druivenranken die erop
zijn aangebracht. Verder zijn er
prachtige stoelen en banken te vin
den; voorzien van de meest uiteenlo
pende soorten gobelins. Natuurlijk
vindt men hier ook wandgobelins. De
heer Boogaart voert verder een bij
zondere Aenminster tapijtenserie. Deze
Engelse tapijten zijn voorzien van
fraaie, warmgetinte bloemmotieven.
Een betere soort tin is te bewonderen
in de fraaie etalage. Daar staan ook
verschillende kandelaars van Spaans
eikenhout in opgesteld en een hoeveel
heid keramiek van de Ossendrechtse
pottenbankker Frits de Witte.
Vanuit de winkel voert een trap naar
de kelder. Ook deze is geheel door de
heer Boogaart zelf opgeknapt. In deze
kelder is het net alsof men in de
middeleeuwen binnenstapt. Opvallend
is de grote schouw die volgestapeld
ligt met grote blokken hout. In een
hoek staat een laag bed met bijbeho
rend nachtkastje, geheel van massief
eiken vervaardigd, evenals de twee
salontafeltjes. Hier liggen op de
grond enkele matten van Chinese bie
zen en langs de wanden is met grint
een soort ondergrond gemaakt, waar
op tal van siervoorwerpen een plaats
je hebben gevonden, waaronder een
serie tegeltjes van Makummer aarde
werk, houten kandelaars, keramiek en
tinnen voorwerpen o.a. een ouderwet
se 'snotneus'.
Volgens de heer Boogaart is dit de
enige speciaalzaak in zijn soort in
Zeeland. Hij is echter nog niet hele
maal tevreden en wil nog een en
ander veranderen. Maar voorlopig
blijft het nog zo: eerst gaat hij de
andere winkel, die aan de Lange Delft
geheel naar zijn eigen idee opnieuw
inrichten met een ander soort meu
bels, van een nog betere klasse dan
tot nu toe het geval was.
Donderdagmiddag was er feest in de
nieuwe zaak van de firma Konraad
aan de Lange Zelke in Vlissingen. Ter
gelegenheid van de opening van deze
nieuwe winkel waar iedere doe-het-
zelver hetzij voor materiaal, hetzij
voor gereedschap terecht kan, werd
een zeer druk bezochte receptie ge
houden. In deze nieuwe vestiging van
de firma Konraad zijn twee oude
Vlissingse vestigingen, bekend onder
de naam 'De Gouden Nagel' bijeenge
bracht.
De eigenaar, de heer J. Adriaanse uit
Vlissingen, heeft samen met eigen
mensen ongeveer één maand het voor
malige kledingmagazijn omgebouwd
tot een modern opgezette en ingerich
te doe-het-zelf-zaak, maar dan in de
ruimste zin van het woord, want ook
aannemers en industrie kunnen voor
de aanschaf van diverse materialen
bij de firma Konraad terecht.
De winkel is ingericht volgens het
ontwerp van de heer Lex Maes uit
Vlissingen, die een opleiding 'publici
teit' volgde aan de Academie voor
Beeldende Kunsten St-Joost in Breda.
De kleuren van het interieur zijn
donkergroen, veel wit en langs de
bovenrand van de verschillende wand
rekken oranje. Achter de zeer deco
ratieve toonbank waarbij gebruik is
gemaakt van een opengewerkte steen,
is een donkere houten wandbetimme-
ring aangebracht. De wandrekken en
stellages in de zaak zijn opgebouwd
uit elementen die gemakkelijk verstel
baar zijn. Al het materiaal dat bij de
verbouwing is gebruikt, komt uit de
eigen voorraad materiaal.
Een aparte hoek is ingericht voor de
huishoudelijke artikelen, evenals
voor verf en behang. De heer Adriaan
se vertelde de eerste paar dagen dat
de zaak nu draait, al te hebben ge
merkt dat de bezoekers het zeer ple
zierig vinden dat ze nu zelf in de
winkel kunnen rondneuzen en hun
keuze maken. Natuurlijk wordt er
door het winkelpersoneel wel de nodi
ge voorlichting gegeven. Er zijn im
mers een groot aantal artikelen waar
bij dit onontbeerlijk is. De firma
Konraad geeft ook een 'klaar terwijl
u wacht' sleutelservice; voor alle mo
gelijke sleutels en sloten kan men er
terecht. Achter de winkel is een kleine
houtzagerij waar gekocht hout desge
wenst op maat wordt gezaagd. Tevens
dient deze ruimte als opslagplaats
voor de diverse houtsoorten.
Vlak bij de ingang staat een reusach
tige plantenbak, een openingsgeschenk
/an een tiental vrienden van de heer
Adriaanse. Verder staan er door de
iele zaak overal bloemstukjes opge
steld die blijk geven van de ruime
belangstelling donderdagmiddag. Ter
gelegenheid van de opening lopen er
tal van speciale aanbiedingen.
