Januari 72:
Tips voor de automobilist
Voor de vrouw
Door honger
gedreven
lll/arm de winter in
Tips voor
de keuken
MÈËÈÊtiééi
Ochtendwerk
Itïi!
f,wM.?uiwwfitfncaia
|pr -jBMHffll
nu ook
Januari 1972 begint de zestiende jaar
gang Openbaar Kunstbezit. Dat bete
kent, dat er afgezien van kleinere
kleurenreprodukties en zwart-iwt af
beeldingen. nu zo'n 600 werken uit
Nederlandse musea via een vorstelij
ke, groot-formaat reproduktie dichter
bij het publiek zijn gekomen. JOike
jaargang telt immers 40 van die grote
platen. Werken uit Nederlandse mu
sea. Dat is niet zo maar een willekeu
rige beperking. Het komt ook niet
voort uit een mentaliteit van 'bij ons
is het allemaal beter'. Maar Openbaar
Kunstbezit is er altijd vanuit gegaan,
dat het reproduceren en bespreken
van kunstwerken vooral een voorbe
reidende functie heeft doel is altijd
de ontmoeting met het schilderij of
het beeldhouwwerk zelf. Maar dan
moete ndie ook wél in de buurt zijn.
en niet in Leningrad of New York.
Vandaar die beperking tot musea in
Nederland.
Maar de wereld wordt kleiner. De
mensen reizen meer en gemakkelijker
dan vroeger. Bovendien zijn voor wie
in het grensgebied wonen, musea in
België en Duitsland vaak dichterbij
dan die in het westen van Nederland.
Daarom deze belangrijke vernieuwing:
in de jaargang-1972 zuilen ook werken
uit Belgische musea worden gerepro
duceerd. Dit was mogelijk dankzij
samenwerking met Openbaar Kunstbe
zit in Vlaanderen, een organisatie die
in bet Nederlandstalige des' van Bel
gië een uitgave verzorgt, vergelijkbaar
met de hier bekende. Openbaar Kunst
bezit in Nederland en in Vlaanderen
gaan nu samen één album uitgeven.
Dat maakt het ook mogelijk, de
kunstwerken nog scherper te selecte
ren. De kunst uit de 17e eeuw, bij
voorbeeld, is wel nergens zo rijk
vertegenwoordigd als in Nederlandse
musea. Vlaanderen echter bezit schat
ten aan middeleeuwse kunst, waar wij
in Nederland alleen maar jaloers op
kunnen zijn. En ook voor moderne
kunst vullen België en Nederland elk
aar allerplezierigst aan. Dat Neder
land niet alleen maar een grens heeft
met België, maar ook nog een oost
grens, is bij Openbaar Kunstbezit ter
dege bekend.
Voor de verdere toekomst zijn er
hopelijk ook daar mogelijkheden tot
uitbreiding. Maar de komende jaar
gang zit dat er nog niet in.
De Vlaams-Nederlandse samenwerking
biedt ook de mogelijkheid tot meer
service via radio en televisie. De Bel
gische radio is in het grootste deel
van Nederland goed te ontvangen. Wie
de woensdagavond (als Openbaar
Kunstbezit via Hilversum uitzendt)
niet schikt, kan op een andere dag
hetzelfde programma horen uit Brus
sel. Wie de Belgische televisie kan
ontvangen, krijgt nog meer mogelijk
heden: Openbaar Kunstbezit-Neder-
land blijft, naast het radioprogram
ma, aparte tv-series geven: in België
maakt men rondom elke in de radio
besproken reproduktie óók nog een
tv-ultzending.
Zo er ooit reden was, zich te abonne
ren op Openbaar Kunstbezit, dan nu
toch wel! Een voor iedereen begrijpe
lijke inleiding in de beeldende kunst,
oud en modern, uit de Europese tradi
tie, maar evengoed uit Afrika of Ocea
nic want ook aan kunst uit die
gebieden zijn de musea in Nedeiland
en België bijzonder rijk. Er wordt de
laatste tijd veel gepraat en geschre
ven over de geweldige democratise
ring van het onderwijs, die er zal
komen dank zij radio en televisie.
Openbaar Kunstbezit brengt dat nu al
15 jaar in praktijk. Velen van ons
hebben van huis-uit weinig 'oog' mee
gekregen voor kunst. En de school
doet in dit opzicht doorgaans ook
geen wonderen. Dat is jammer, want
door de omgang met beeldende kunst
leer je attent kijken. Voor wie vroe
ger de kans niet had, is er Openbaar
Kunstbezit. En wie al wél vertrouwd
is met de beeldende kunst, zal zich
dat reproduktiealbum ook niet willen
laten ontgaan. Want schilderijen en
beelden kijken smaakt altijd naar
méér.
Het ging zoëven over de mogelijkhe
den van televisie en radio om 'bij te
leren'. En we zeiden, dat Openbaar
Kunstbezit die mogelijkheden al zo'n
15 jaar gebruikt. Dus 'leren' over
kunst??
Nee: leren kijken en dat is wat
anders. Je ogen gebruiken, op de
plezierigst denkbare manier. En er
wat bij horen vertellen, waardoor je
Ook al zijn we op de komst van de
winter voorbereid, hij openbaart zich
toch vrij plotseling en meestal op die
momenten waarop hij nog wel even
had mogen wegblijven.
Zo zullen veel automobilisten erover
denken als straks het allereerste pak
sneeuw hun auto in een iglo heeft
veranderd en wanneer de kilometers
naar fabriek en kantoor al 'schuife
lend' moeten worden afgelegd: blik
schade voorkomen is nu eenmaal be
ter dan repareren.
Misschien behoort u tot de automobi
listen die hun wagen piekfijn op de
winter hebben voorbereid. Accu, rem
men, ruitewissers, lichten, uitlaatsy
steem, waterslangen en ventilatorriem
moeten natuurlijk in perfecte conditie
zijn.
Dikwijls nogal verwaarloosde onder
delen van de auto zijn de banden, die
vooral in het winterseizoen toch wel
extra aandacht nodig hebben. Een te
am van Goodyaer testrijders reist
ieder jaar naar Zweden en Zwitser
land om het gedrag van banden in
sneeuw en op ijs te controleren én te
verbeteren. Uit hun ervaringen komen
een paar vuistregels naar voren die
iedere automobilist zonder al te veel
ingewikkeldheden kan opvolgen om zo
veilig en comfortabel mogelijk met de
auto de winter door ce komen.
1. Banden dienen een profieidiepte te
bezitten van minstens 1,5 mm. Het
gevaar van slippen neemt toe naar
mate de profieldiepte afneemt.
2. Handhaaf de juiste bandenspanning
en let daarbij vooral op de voor
banden. Ongelijke spanning in de
voorbanden kan, zelfs bij geleide
lijk remmen, uw wagen doen slip
pen.
3. Wagens met een groot motorver
mogen slippen gemakkelijker dan
kleine en middenklassewagens. Rij
rustig weg en rem geleidelijk.
4. Afsr.and houden. Op een droog weg
dek heeft een wagen, rijdende met
een snelheid van 80 km/u, al 45
meter nodig om te stoppen. Op een
besneeuwde weg is dat 130 tot 160
meter. Op een beijzeld wegdek 260
meter.
5. Sneeuwbanden geven uw auto een
betere wegligging en verhogen het
remvermogen. Het grovere blok-
profiel bijt zich vast in de sneeuw
en vergemakkelijkt optrekken en
remmen. Voor hen die voor het
uitoefenen van hun beroep veel
moeten rijden zijn winterhanden
natuurlijk de beste oplossing.
6. Wintersporters die met de auto
naar hun vakantieverblijf gaan,
kunnen in hun winterbanden ijsna-
gels (spikes) laten aanbrengen.
Daarvoor zijn de gaatjes in het
profiel reeds aanwezig.
De bandenspecialist weet er alles
van.
En natuurlijk is het zo dat u onder
winterse omstandigheden veel langza
mer en voorzichtiger moet rijden dan
gewoonlijk. Met de nodige zelfbeheer
sing, een in perfecte staat verkerende
auto én goede banden hebt u de
meeste kans om schade- en schande-
vrij uit het winterseizoen te voor
schijn te komen.
TANDPIJN
Met de tanden van de kindertjes is
het ook in de Westduitse bondsrepu
bliek al niet best gesteld. De gezamen
lijke ervaringen van schooltandartsen
leveren een al even somber beeld op
als in Nederland: slechts een kleine
minderheid van de leerplichtige West
duitse kinderen heeft een gezond ge
bit. Volgens de resultaten van repre
sentatieve steekproeven heeft nog
geen 20 procent van de kleuters tus
sen drie en zes jaar een gaaf gebit.
Bij de zes- tot tien jarigen zakt dit
percentage tot iets meer dan drie
procent, en in de leeftijdsgroep tussen
tien en 14 jaar is het 'gaafheidsper
centage' zelfs minder dan een
half.
Volgens het blad Jasmin kost de
behandeling van al die caries-gevallen
jaarlijks meer dan drie miljard mark.
Fluor wordt in West-Duitsland nog be
trekkelijk weinig toegepast in de
strijd tegen het tandbederf, maar
waar het wel gebeurt boekt men goe
de resultaten. Behandelingen met flu
or (in de vorm van fluor-kalktabletten
of fluorlak die op de tanden wordt
gepenseeld) hebben het aantal caries-
gevallen bij kinderen met 40 tot 70
procent doen afnemen.
Dubbele moord
in Ellewoutsdijk
weer beterkijken kunt. Dait is Open
baar Kunstbezit.
Het is bijzonder eenvoudig om abon
nee te worden, 18,90 storten op
postgiro 1665 van Openbaar Kunstbe
zit, en dan komen in de loop van
1972 de linnen opbregrand en de re-
produkties met teksten bij u in de
bus. En niet te vergeten de museum
kaart, waarmee u gratis toegang hebt
tot meer dan honderd musea in Neder
land en België. De prijs is veel lager
dan wat u betalen moet voor elk an
der kunstboek van vergelijkbare kwa
liteit. Dat komt omdat het Nederland
se volk nu al zoveel jaar in massa
'ja' zegt tegen Openbaar Kunstbezit.
Een grote oplage maakt het nu een
maal mogelijk om goedkoop te wer
ken. Het komt óók omdat Openbaar
Kunstbezit geen winst hoeft te ma
ken. De hele abonnementsprijs komt
bij uzelf terug.
Wanneer wij horen of lezen,
welk een bittere armoede de
dijkwerkers vroeger leden, zijn
wij meestal geneigd, het eerst
aan de mannen van Westkapel-
le te denken. Zij waren echter in
onze provincie niet alléén aan
grauwe ellende ten prooi.
De lange kustlijn van de Zeeuw
se eilanden, alsmede Zeeuwsch-
Vlaanderen, maakte het na
tuurlijk noodzakelijk, dat ook
daar heel wat arbeiders inge
zet konden worden. Hun levens
omstandigheden waren niet
minder hard.
Meer dan honderd jaren geleden
woonden de werkers aan de Zuidbeve-
landse dijken en waarschijnlijk
ook aan de andere zeeweringen in
onze provincie zo dicht mogelijk
bij hun werk. Binnen aan de voet van
de dijken, in zelf gemaakte woonver-
blijfjes. Hutten, juister gezegd: krot
ten van oude en halfvergane planken,
ternauwernood gedekt met riet uit de
kreken of stro van een medelijdende
boer. Stulpen met moeilijk te dichten
spleten en kieren, waardoor wind en
regen en koude drongen. In een van
die ellendige bouwsels, niet ver van
Ellewoutsdijk, woonde in 1840 het
gezin van Jacobus Baert man,
vrouw en vijf kinderen. De verdien
sten waren het hele najaar maar
karig geweest geen stormschade en
nergens een val van de dijk en bij
de intrede van de winter vrijwel nihil.
Zo naderde Kerstmis. Het ontbrak de
stakkerds aan wat het allernoodzake
lijkst was: voedsel, brandstof, dekens
en kleding. De snijdende wind joeg
door spleten en scheuren en de moe
der verwachtte haar zesde kind. Baert
zocht werk, maar vond het niet. Het
voorraadje aardappels was verbruikt.
De arme ouders- en schoonouders
konden niets geven maar Baert vroeg
niemand anders om hulp. „Had hij",
schreef de Goese predikant dr E. B.
Swalue later, „op eerlijke wijze leni
ging in zijn nood gezocht, hij ware
nog wel geholpen". Zeker, diaconieën
en armbesturen deden zoveel ze
slechts konden, maar de wonden, die
de tiëcering van de staatsschuld door
Napoleon had geslagen, waren nog
niet of slechts ternauwernood geheeld.
De werklozen ondervonden het. Trou
wens aan steun van de overheid
bij werkloosheid of ziekte v/erd vrij
wel nog door niemand gedacht. Baert
vroeg dus nergens. Toch hield het lot
van vrouw en kinderen de norse, in
zichzelf gekeerde man onafgebroken
bezig en eindelijk rijpte in hem een
plan.
Tussen Ellewoutsdijk en Hoedekens-
kerke stond het woninkje van Balten
Zuidweg (74) en zijn zuster Janna
(72). Door sober te leven en te spa
ren op wat maar enigszins kon, had
de oude arbeider zijn schamel huisje
met het schuurtje in eigendom verkre
gen. met wat kleinvee en een stukje
land. Het gerucht wilde, als vaak bij
zulke oudjes, dat Zuidweg een aardige
stuiver bezat. Baert vertelde zijn
vrouw, iemand te kennen, die hem
zeker zou willen helpen, maar
alleen 's avonds laat te mogen komen.
De arme ziel vertrouwde het echter
niet en zij trachtte haar man dan ook
van dit bezoek te weerhouden. Maar
Baert luisterde niet naar zijn vrouw
en twee dagen voor Kerstmis ging hij
er in de late avond op uit. De Zuid-
wegs waren het doel van zijn tocht.
Langs allerlei omwegen kwam Baert
bij het schamele boerderijtje aan. Hij
wist, dat de oudjes vroeg gingen sla
pen, en om zich te overtuigen, dat zij
alleen waren, sloop hij enige malen
om het huisje rond. Een waakhond
had Zuidweg niet. Baerts geduld werd
niet lang op de proef gesteld. De
vrouw kwam naar buiten, om de kat
te roepen en Baert trad onmiddellijk
op haar toe. Op barse toon vroeg hij
twee rijksdaalders. Janna weigerde en
vluchtte het achterhuis in. Zij strui
kelde en kwam te vallen, maar wist
het woonvertrek toch te bereiken.
Haar broer, die daar reeds in zijn
kleine bedstee lag, merkte, dat er iets
aan de hand was, en schoot ijlings
van onder de dekens. Nog eer de
arme oude stond, had Baert hem al
bij de keel gepakt. De indringer had
een hamer meegenomen en hij gaf de
weerloze Zuidweg een aantal slagen op
het hoofd. De weerloze grijsaard zak
te kermend ineen. Baert greep nu een
ijzeren ketel en drukte die zijn slach
toffer op de mond zo lang, tot de
ongelukkige geen enkel teken van le
ven meer gaf. De zuster had in haar
doodsangst een van de blinden open
gerukt; zij sloeg op het andere en
schreeuwde om hulp. Maar de onver
laat vloog op haar toe en sloeg ook
haar de schedel in. De kleren van
Zuidweg hingen over een stoel. Uit
een van de broekzakken haalde Baert
een beursje met tien centen en uit
een laatje van het kleine kastje het
walmende kaarsje, dat in een blaker
tje op de tafel stond, verschafte hem
een weinigje licht een oud, zilveren
horloge, een paar hemdsknopen van
hetzelfde metaal en een doosje met
twee kwartjes er in. In zijn gejaagd
heid zag de moordenaar de zilveren
broekstukken over het hoofd. Uit de
bedsteetjes rukte Baert enige dekens
en van de stoel een borstrok, een buis
en een boezeroen. Hij wikkelde de
kledingstukken in de dekens en
vluchtte dan het kamertje uit. Ook nu
ging het weer langs allerlei omwegen
naar zijn woning, die een uur na
middernacht werd bereikt. De hamer
had Baert in de Schelde geworpen.
Rillend en schreiend van koude en
honger zat de beklagenswaardige moe
der op de thuiskomst van haar man
te wachten, maar hoe zij ook snikte
en wat zij ook vroeg hij snauwde
haar af en sprak verder geen woord.
De vrouw bleef de hele nacht, waar
zij zat en de kinderen sliepen op de
grond, in hun schamele en totaal
versleten kleertjes, ternauwernood
door een gekregen, kapotte deken ge
dekt. Onbeweeglijk leunde Baert tegen
de wankele tafel, nors en kwaadaar
dig, en al maar zonder een enkel
woord. Dan en het was volkomen
onverwacht toen het late daglicht
door het venstertje drong, bekende
hij zijn gruwelijke daad. De geroofde
twaalf stuivers waren die morgen
spoedig uitgegeven en weer klopte de
honger aan. Met veel moeite kreeg
Baert van een kameraad een gulden
los. Hij reisde nu naar zijn ouders in
Hengstdijk, in de hoop, dat zij hem
wat zouden geven en tevens om te
proberen het gestolene van de hand te
doen. Het gelukte hem, het horloge en
de knopen te gelde te maken. Baert
kocht nu brood en spek en daarmee
zocht hij zijn woninkje op.
Velen in Ellewoutsdijk herinnerden
zich, dat Baert wel eens van de
Zuidwegs had gesproken, als luidjes,
„die aardig bij kas waren" en „die
men gemakkelijk bang kon maken",
en spoedig viel dan ook de verdenking
op hem. Huiszoeking volgde. Han
denwringend zat de ongelukkige moe
der bij de lege stookplaats en de
kinderen drongen schreiend om haar
heen. Baert antwoordde op geen enke
le vraag. Aanvankelijk werd niet het
minste bewijs gevonden tot een
van de veldwachters langs het wrakke
laddertje naar het zoldertje klom.
Daar vond hij de dekens en de kleren
van de vermoorde en liet ze langs het
laddertje glijden. Baert had de dekens
niet durven gebruiken. Met zijn onver
schillige houding was het gedaan. „Ik
...ik heb de mensen ver...vermoord-
.."stotterde hij. Toen sloten de boeien
zich om zijn polsen.
Het provinciaal gerechtshof van Zee
land veroordeelde Baert, die al bij het
eerste verhoor zijn bekentenis her
haald had, „om gebracht te worden
ter plaatse (dit is voor het stadhuis)
alwaar men gewoon is binnen de stad
Middelburg executie van Criminele
Justitie te doen, en aldaar op een
schavot te worden overgeleverd in
handen van den Scherprechter, ten
einde door denzelven aan eene galg
met de strop gestraft te worden, dat
de dood er na volgt".
Het vonnis werd maandag 25 oktober
voltrokken. In de Middelburgse Cou
rant, die dag gedrukt, maar zoals toen
gebruikelijk, op de volgende geda
teerd, las men: „Zoals wij in ons
vorig nummer aankondigden, heeft op
heden alhier de tenuitvoerlegging der
doodstraf aan den persoon van Jaco
bus Baert, oud jaren, onder eenen
grooten toevloed van aanschouwers
plaats gehad, waarbij alles in eene
geregelde orde is afgelopen, hebbende
de veroordeelde zijne straf met de
meeste bedaardheid en onderworpen
heid ondergaan".
Zeker, wij mogen de gruwelijke daad
van Baert in de uiterste nood
begaan! niet verontschuldigen. En
toch... toch... Was hij niet een slacht
offer van de treurige, méér dan ontoe-
reikbare sociale voorzieningen van
zijn dagen?
C. J. Geldhof
"*^1 iff!
kkk.irHU m m
Warm de winter in is liet motto van
dit sportieve tweetal, dat houdt van
strandwandelen in de storm, safari
tochten door een winterbos en
weer of geen weer zomaar even
een frisse neus halen door een straat-
je-om.
Daarbij willen ze ook nog modieus
voor de dag komen als ze een middag
gaan winkelen in de stad. Zoek daar
nu maar eens passende kleding voor,
sportief, bestand tegen weer en
wind en toch volgens de laatste mode.
Het lijkt moeilijk, maar is toch ge
makkelijker dan u denkt.
Er worden namelijk tegenwoordig bij
zonder mooie kledingstukken vervaar
digd van synthetische materialen, die
warm zijn, gemakkelijk in het onder
houd en verwerkt worden volgens de
laatste modelijnen. Als u nog even
naar de foto kijkt, ziet u zo op het
oog twee jassen van suède, gegar
neerd met bont. Mis, zowel de dames
mantel als het herenjack zijn van
synthetisch materiaal gemaakt, tot
zelfs het bont toe!
De modellen zijn helemaal up to date,
maar toch vrij klassiek van snit, vol
gens het huidige modebeeld. De getail
leerde damesjas is van vistram ve
lours en reikt tot net over de knie,
waardoor in combinatie met een paar
warme laarzen de benen helemaal
beschermd zijn tegen de kou.
De draion bontgamering is in kozak-
kenstijl, met een soort van houwtje
touwtje sluiting.
Door middel van de grote klepzakken
kunnen ook de handen worden be
schermd tegen guur weer.
Het korte heren jack is van draion
bont. De grote kraag, die hoog opge
zet kan worden, gaat in een brede
bontgamering langs de sluiting over.
De bontmouwen zijn niet alleen heer
lijk warm, maar geven ook een breed
en stoer effect.
Dit korte getailleerde model met
ceintuur is ook uitstekend geschikt
om als autocoat dienst te doen. Kort
om: u hoeft dus echt niet te denken
dat sportief en modieus niet kunnen
samengaan bij winterkleding, want er
is juist in deze sector keus genoeg.
De afgebeelde modellen vindt u terug
in dezelfde, of iets gevarieerde vorm.
bij diverse modezaken. Nog een voor
deel is daarbij dat u het met dralon-
bont zo bont kunt maken als u zelf
wilt, want het is niet duur en wel
lekker warm.
Dat ook de heren hier hoe langer hoe
meer van profiteren blijkt wel uit de
vele bontjassen en bontjacks die op
straat te zien zijn.
Het door de welvaart ontwaakte mo
debewustzijn maakt dat de bontjas
zich alleen kan handhaven als de
vormgeving zich aanpast aan het ver
anderen van het modebeeld, en aan de
kleedbehoefte en de portemonnee van
de drager of draagster.
Welnu, hier staan alle voorbeelden
van synthetisch bont op een rijtje.
Gaat u maar eens in de winkels
kijken, dan zult u zien: u kunt warm
de winter in!
KIP OP TROPISCHE WIJZE
Benodigdheden: 1 grote kip; 2 koppen
kippebouillon; 1 pot pindakaas; 1 fijn
gehakte ui; 1 eetlepel plantenolie; 1
theelepel zout; 1 eetlepel meel; 1/3
theelepel cayenne peper; theelepel
gember; 1 eetlepel azijn.
Fruitfantasie: 4 bananen; 2 sinaasap
pels; 1 grote tomaat; 1 grote ui;
geraspte kokosnoot; chutney; 4 hard
gekookte eieren; peterselie.
De kip in stukken verdelen en op een
lage vlam gaarstoven. Nadat u de kip
heeft ontbeend, snijdt u het vlees in
kleine stukjes. Bewaar de bouillon..
Fruit nu de uien in plantenolie en
voeg meel, zout, cayenne peper en
gember eraan toe. Roer alles zorgvul
dig dooreen. Vervolgens azijn, pinda
kaas (naar smaak) en kippebouillon
toevoegen, zodat er een dikke brei
ontstaat, waardoor u het vlees roert.
Laat het mengsel ongeveer 20-30 mi
nuten in een braadpan sudderen.
Kook tegelijkertijd de rijst.
Als alles gaar is, legt u een halve
cirkel rijst op een plateau, waarop u
vervolgens het 'kippemengsel' giet. De
rest van het plateau vult u rijkelijk
met stukjes banaan en sinaasappel,
die u tot slot met wat takjes peterse
lie garneert.
Op een aparte schaal rangschikt u de
gehalveerde, hardgekookte eieren, ge
raspte kokosnoot, chutney, gehakte ui
en stukjes tomaat.
GARNALENSLA
Benodigdheden: 100 gram mayonaise;
sap van l/z citroen; 1 mespuntje zout
en suiker; 2 appels; 1 augurk; 1
banaan2 eieren; 1 klein blikje man
darijntjes; 125 gram garnalen.
De mayonaise met citroensap, zout en
suiker naar smaak afmaken. De ge
schilde appels en augurk in stukjes,
de banaan en hardgekookte eieren in
schijfjes snijden en de afgedruipte
mandarijntjes en garnalen in hun ge
heel met alle andere benodigdheden
onder de mayonaise mengen en goed
laten doortrekken.
SPRUITEN SCHOTEL MET KNAK
WORSTJES.
1 kg. aardappelen, kg. spruiten, 1
blik knakworstjes, (100 g geraspte
kaas), 20 g boter of margarine, 1 dl.
melk, peper, nootmuskaat.
De spruiten schoonmaken en gaar ko
ken in water met wat zout in 15
minuten. Van de gekookte aardappe
len, melk, vocht van de knakworstjes,
boter of margarine, zout, peper en
nootmuskaat een aardappelpuree ma
ken en hier doorheen de spruiten roe
ren, zó dat ze nog heel blijven. De
massa overdoen in een vuurvaste
schaal en er bovenop de knakworstjes
leggen. Desgewenst geraspte kaas ev-
over strooien en de schotel in een oven
vlug gratineren.
YOGHURT - BANANENCRèME
Vermeng een Vz liter yoghurt met
twee eetlepels honing, 2 fijngedrukte
bananen, het sap van een halve ci
troen en een eetlepel amandelslijpsel.
Eventueel met wat slagroom garneren
en koud serveren.
SLA VAN WITLOF MET WORTEL EN
APPEL
4 struikjes witlof, 1 winterwortel, 1
appel, mayonaise of slasaus, wat peper,
zout, (citroensap), peterselie.
Het witlof schoonmaken door eventu
ele bruine plekjes weg te schrappen.
De stronk zover afsnijden, dat het
struikje juist heel blijft. Het stronk
je nog iets uithollen om een bittere
smaak te voorkomen. De groente was
sen en zeer fijn snijden. De wortel
schrappen of schillen en raspen. De
appel schillen en in blokjes snijden
of eveneens raspen. Alle groenten en
appel direct met de slasaus vermen
gen, daar anders bruinverkleuring op
treedt. De sla op smaak brengen met
peper, zout en desgewenst citroensap.
Er op het laatst wat fijngesneden pe
terselie over strooien.
VARKENSKOTELETTEN MET AP
PEL EN MOSTERD
Bij de volle, landelijke smaak van een
varkenskarbonade past alles wat zoet,
zuur en pikant is. En het allerbeste
kunnen we dit zoet, zuur en pikant
combineren tot een verrukkelijke har
monie die het varkensvlees bijzonder
zal flatteren.
Ingrediënten:
4 varkenskarbonaden 125 gr. boter
2 appelen 2 theelepels citroen
sap zout peper mosterd.
Wrijf de karbonaden in met zout, pe
per en mosterd. Schil en boor de ap
pelen en snijd ze in plakken. Neem
een plak er af en rasp deze. (Druppel
eventueel wat citroensap op de appel
om het verkleuren te voorkomen).
Bak de karbonaden in de hete boter
en neem ze uit de pan als ze gaar
zijn. Houd ze warm.
Strooi in de achtergebleven boter de
geraspte appel en citroensap, roer even
goed door en voeg wat water toe tot
de gewenste sausdikte. Giet deze saus
over de karbonaden.
Bak dan snel in heel weinig boter de
plakken appel en leg deze op de kar
bonaden.
Deze karbonaden smaken uitstekend
bij de rode kool, bij zuurkool of bij
bruine bonen.
U kunt rustig 7-oyaal zijn met mos
terd: door de verhitting gaat de scherp
te verloren en alleen geur en aroma
blijven over.
Probeert u dit zelfde resept ook eens
met sinaasappel in plaats van appel.
U strooit dan in de boter geen geresp-
te appel maar een theelepel geraspte
sinaasappelschil en u voegt enkele le
pels sinaasappelsap toe.
