Openbare Samenkomst
Mag. „Nieuw Engeland"
Ontzeg IC zelf niet
wat Vega U biedt
1L
die
6t,
papan diezu-an pcznaa
za<f icdcic mcum dcwandeten.
Spreker ie WelEerw. Heer Ds j. F. VAN DEN BEUG,
SAARTJE PAVIAS*
J. P. DAVIDSE, SCHOENMAKERIJ,
NEDERSTRAAT 15
Bekijkt U eens het mooie handwerk in
onze etalage en winkel.
Iets aparts in kwal. en afwerking is deze
kreukvrije laqué zijde japonstof en laag in
prijs.
Afdeling Middelburg van de Vereniging
tot Christelijke verzórging van geestes- en
zenuwzieken in Zeeland,
DINSDAG 24 JANUARI 1950,
des avonds 8 uur in de Hofpleinkerk,
Ook zullen enkele lichtbeelden vertoond
worden.
Collecte voor de Afdeling,
WATERDICHTE REGENKLEDING
Heren Regenjassen, Egyptisch kantoen, dubbel,
52,50,
Regenjas met rugstuk 22,75,
Jongens Regenjassen,
Dames Regenmantels, dubbel Egyptisch katoen,
Plastic Mantels 9,75,
Lange Giststraat 11 recht over Rijwielh, Dekker.
IX.
Er wandelt iemand met Saartje mee.
Pavias was van plan de stad in te
gaan, om te vernemen, of er al tij
dingen uit Vlissingen waren, zoals U
weet, maar het ontwaken van de
oude man was oorzaak, dat die
nieuwsgierigheid voorlopig onbevre
digd bleef.
Hoe brandden ook wij niet voor
enige jaren van verlangen, iets uit
Vlissingen te vernemen, als wij wis
ten, dat vliegtuigen van de Royal Air
Force een bezoek aan onze zuster
stad hadden gebracht
In Pavias' dagen en zelfs lang
daarna de oudste lezers herinne
ren het zich ïiog welwas de
verhouding tussen zekere delen der
Middelburgse en Vlissingse bevol
king maar al te vaak vrij gespannen.
Vechtpartijen op Zon- en de ver
schillende feestdagen, alsmede op de
kermissen waren lang niet ongewoon
een verschijnsel, dat de twee ste
den met tal van andere, óók dicht
bij elkaar gelegen, dorpen en steden
gemeen hadden.
Nü echter waren alle Middelbur
gers ten zeerste met het droevig lot
van het ongelukkige Vlissingen be
gaan nü waren allen van een diep
medelijden vervuldbereid tot
elke hulp, waar die nodig mocht zijn.
Uit wat nu volgt, zal blijken, dat
de Scheldestad niet alleen in de laat
ste wereldoorlog zwaar moest lijden.
Het aantal burgers, dat bij de bom
bardementen van 1809 in Vlissingen
het leven liet, moet ongeveer 350
hebben bedragen. Nauwkeurig is het
getal niet bekend, en ook het juiste
aantal gedode militairen is niet met
zekerheid te noemen.
Wèl zijn ons juiste gegevens be
treffende de verliezen aan gebouwen
bewaard. Ongeveer zeventig huizen,
grote en kleine, waren door het vuur
geheel vernield, en vindt U dit aan
tal betrekkelijk gering, dan moet U
bedenken, dat Vlissingen bij het be
gin der vorige eeuw héél wat kleiner
was dan nu. Het zal U bij enig na
denken heus niet moeilijk vallen, on
geveer vast te stellen, welke omvang
Vlissingen honderd veertig jaar ge
leden had.
Talloze daken waren vernield of
gedeeltelijk beschadigdin honder
den huizen hadden, grote of kleine
branden gewoed, zodat er plm. 250
volkomen onbewoonbaar waren.
Vrijwel geen huis was onbeschadigd
gebleven, evenals bij de bevrijding
in 1944.
Nü konden de Engelsen de zo lang
beraamde aanval op Antwerpen be
ginnen, maardit geschiedde niet.
De Britse vlootvoogd draalde
hij talmde maar, en gedurende die
weken van aarzelen dunde de mala
ria dagelijks zijn regimenten, zodat
het uitstel een volkomen afstel werd.
Maarwaar waren dan toch
Napoleons legers, vraagt U wellicht.
Zij bevonden zich deels in Sapnje
deels in Oostenrijk óns land
was ten tijde van de Britse invasie
betrekkelijk zwak bezet.
In de middag van Zaterdag 2 Sep
tember keerde Saartje over het Mo
lenwater huiswaarts, langs de
Schouwburg die twee jaar te vo
ren was gebouwd.
Het Molenwater was in 1809 nog
niet gedempt, maar bij de Koepoort
en de Schouwburg al grotendeels
dichtgeslibd. Pas negen jaar later
werd de stinkende modderpoel,
waarin de omwonenden hun afval
stortten, gedempt, terwijl men dit
bijna vijftig jaar later met het overige
deel van de eertijds zo uitgestrekte
plas deed.
De Schouwburg was toentertijd vrij
wel het enige gebouw aan de Noord
zijde van het Molenwater. Men vond
er ook een spin- on weefinrichting,
met een armenschool de z.g. Spin-
school en meer naar de zijde van
maakt zijn geachte Clientèle er béleefd op attent, dat vanaf Maandag
23 Januari zijn Schoenmakerij VERPLAATST is naar
(voorheen Nederstraat 12, THANS OVERZIJDE WINKEL).
Al onze reparatie wordt afgehaald en thuisbezorgd.
BELEEFD AANBEVELEND.
ZWART MET WIT
ZWART MET ROOD OF
DONKERBLAUW MET WIT
NIEUWE BURG
MIDDELBURG
Geestelijk verzorger van de Stichting „Vrederust"
te Bergen op Zoom.
75,—
Fa. J. GERRITZEN W. KOEJEMANS
het Bolwerk, dat toen echter nog
geen wandelplaats was, een Speelhof
en een chocolaadmolen. Zelfs de
twee lage woningen, waarin de oude
ren onder U wellicht nog de familie
Van Rooyen en mejuffrouw Van
Eekelen hebben gekend, waren er
toen nog niet.
Saartje ging langs de Schouwburg,
zoals ik zei, en bij de Koepoort hoor
de zij,'behalve voetstappen, die snel
naderbij kwamen, ook haar naam.
Saartje keek om en bleef dadelijk
staan.
Nu, dat was geen wonder. Hij, die
haar zo opeens bij haar naam* noem
de, was Willem Ceneij, de achttien
jarige broer van Santje, haar vrien
din.
„Dag, Willem Jij hier vroeg
Saartje verrast. Zij stak haar hand
uit, die de jongeling lachend en gre
tig in de zijne nam misschien wel
een ietsje te lang.
Saartje zei er echter niets van.
Ceneij, die zo ongeveer achttien
jaar kon tellen, werkte in Goes op
een kantoor.
„Ik verlangde weer een beetje
naar huis verklaarde hij zijn on
verwachte aanwezigheid. „En
óók naar jouWillem had dit
laatste er dolgraag bijgevoegd, maar
hij waagde het toch niet. Hij dacht
het dus maar alleen. „En danik
ben natuurlijk erg verlangend, om te
zien, hoe het in Vlissingen is. Mor
genmiddag ga ik met vader een kijkje
nemente voet er naar toe, en
met de wagen terug. Moeder heeft
er geen lust in, en Santje ook niet."
„Jammer genoegzuchtte hij,
en toen wéér in gedachten„Als
moeder en Santje gingen, was jij óók
wel van de partij
,,'k Ben eigenlijk op weg naar jul
lie zei Willem nu. ,,'t Is al 'lc weet
niet hoe lang geleden, dat ik bij jul
lie was. Vind je 't goed, dat ik met
je meeloop, Saartje
„Waarom niet, zeg Het aar
dige, jonge gezichtje, onder de luifel
van het groen strooien hoedje, keek
hem trouwhartig aan.
De jonge man liet het zich geen
twéémaal zeggen. Hij koesterde de
vurige wens, het aanvallige Saartje
binnen niet al te lange tijd zijn meisje
te kunnen noemen wat U natuur
lijk al lang begrepen hebt.
U vindt misschien, dat hij dit al
eerder had kunnen proberen. Er ver
schijnt soms op het onverwachtst een
kaper op de kust een gevaar, dat
lang niet denkbeeldig is
Ja, wat moet ik U antwoorden
Willem had Saartje nog niet bekend,
dat hij van haar hield. Waaróm
och, ik weet het niet, en ik ga er mij
niet in verdiepen, hoor Zo iets ge
beurt soms tóch nog onverwacht
De twee vervolgden nu samen hun
weg, héél langzaam, en onder een
opgewekt babbeltje, zoals U wel be
grijpt.
Al spoedig kwam het gesprek op
de oude Helmers, die nog steeds Pa
vias' gastvrijheid genoot.
„Hij wordt langzaam aan wat be
ter", vertelde Saartje. zacht. „Maar
doctor Ermerins vindt, dat hij voor
lopig maar bij ons moet blijven. Het
zou zo nadelig voor hem zijn, als hij
nu naar Vlissingen gebracht werd.
Er is daar immers zo veel vernield...
het zou hem zo aangrijpen, als hij
het zag en dan stortte hij misschien
wel in Zijn woning bij de Zeemans
erve is gespaard geblevener zijn
wel een heleboel dakpannen stuk, en
de meeste ruitjes zijn gesprongen,
maar er is niets verbrand
Saartje zweeg. Zij begon nog lang
zamer te lopen. Haar ogen staarden
op het zwart van haar open, lage
schoenen en het heldere wit der kou
sen, dat nog even van onder de
lange rok kwam kijken.
„Wij hebben zö'n medelijden met
hemging het meisje dan ver
trouwelijk voort. „Dertig jaar gele
den stierf zijn enig kindeen
dochter, die óók Saartje heette
