Middelburgse Zangschool
Magazijn
„Nieuw Engeland"
Ifow uw dcukwerk
naar LITTOOU OLTHOFF
KLEINE OORZAKEN -
GROTE GEVOLGEN
Spanjaardstraat, Middelburg
Kon* Ver* „Uit het Volk^Voor het Volk"*
Prima Divan f 55f 73,*-<> 92,50*
2-persoons Staaldraad Matras op beugel 38,^*
Bekledingsstof voor uw Stoelen in alle prijzen*
KOMT U EENS KIJKEN
een Tweed- of Regenjas
Lange Giststraat 11
(benedenhuis)
Middelburg.
F* J* Gerritzen en
W* Koejemans*
Tweedjassen vanaf 45,-
Regenjassen 19,75 tot
27,50,
Wollen Gabardine
97,50,
Mooie sortering Dames
Wintermantels*
Een verhaal uit het midden
der vorige eeuw
door
C. JACOBSZ
TWEEDE DEEL.
VIII.
Een meisjesdroom wordt
werkelijkheid.
,,Die soep is verrukkelijk, vrouw
tje-lief
„Ja, nie-iet Ik zeg maar zo Met
een mergpijp je, een stukje van de
staart, wat poulet en een paar onsjes
gehakt kan een vrouw wonderen
doen Het brede, blozende ge
laat van mejuffrouw Konijnenvoet
blonk van vergenoegen, en zij zag
haar man teder aan. „Smul maar,
hoor Kesie Zo'n bordje vooraf
smaakt wel, nie-iet Maar zo dade
lijk krijg je iets, neen maar dat
heb je nog nooit geproefd Maar ik
zeg het niet Wordt mijn Kesie nu
niet razend van nieuwsgierigheid
„Ja, natuurlijk, lieve meid!"* De
goedige komenijsman kneep zijn gade
eens in haar vlezige wang;; hij gaf
Frekie een knipoogje en begon toen
langzaam en genietend zijn soep te
lepelen. Een ogenblikje later bracht
Toosje de aardappelen binnen. Me
juffrouw Konijnenvoet keek haar
dienstmaagd veelbetekenend aan, en
toen Toosje even daarna eerst met
het vlees en vervolgens met de ge
stoofde appeltjes binnenkwam, legde
zij zeer geheimzinnig haar vinger op
de lippen. Zij knikte, knipoogde en
wenkte het meisje toe, alsof deze op
het punt stond, een allervreselijkst
geheim te openbaren.
Mejuffrouw Konijnenvoet trilde
letterlijk van opwinding.
Het aanvallige Frekie trilde niet,
maar hij grinnikte.
De komenijsman bood zijn gade de
schaal met aardappelen aan. Zij be
diende zich, beurtelings blozend en
verblekend, terwijl haar goedig, maar
dom gelaat nu eens heel ernstig
stond, en dan weer alle tekenen van
een met de grootste moeite bedwon
gen vrolijkheid vertoonde.
Meneer Konijnenvoet was door en
door gezond. Hij had honger en zijn
eetlust was door het bordje soep nog
niet gestild. Hij prikte een half aard-
oppeltje aan zijn vork bracht het
aan de mond, en
„Mmmmzei meneer Konij
nenvoet. Hij nam een tweede, maar
nu groter stuk.
„Mmmmzei de komenijsman
weer, terwijl hij met een uiterst ver
genoegd gezicht zat te kauwen.
Het was zijn beminnelijke weder
helft niet mogelijk, zich nog één se
conde te bedwingen.
„Daar heb je nu mijn verrassing,
Kesie juichte zij. „Dat zijn nu
eens aardappeltjes, nie-iet
„Ik heb ze nooit zó lekker ge
proefd
„Dat wil ik graag geloven, beste
man 't Zijn aardappels uit Walche
ren Weet je, bij wie ik ze gekocht
heb O, Kesie, je raadt het nooit
„Er lag misschien een schip uit
Zeeland in de Teertuinen?"
„Nee, Kesie
„Dan heb je ze aan de deur ge
kocht
„Hi-hi-hi Glad mis, lieve man
„Ik geef het op, JansieIk ga
eten
„Nu dan Ik heb ze bij Van Grol
gekocht
„Van Grol? Wie is dat? Een
aardappelboer
„Welnee Van Grolhier, van
het Plein
„Die schoolmeester
„Ja, zeker, man Ik ben naar hem
toe geweest En nu moet je eens
eventjes horenKesieeet nu
nietLuister liever Ik ging dan zo
van de
De Zangschool die 60 jaren heeft bestaan en door bijzondere omstan
digheden haar werkzaamheden moest onderbreken, zal begin October
weer aanvangen. Onder de deskundige leiding van de Heer en Mevr.
KUILERPUYPE zullen enkele klassen worden gevormd voor jon
gens en meisjes van 817 jaar. De lessen worden gegeven op Woens
dagmiddag in de Concert- en Gehoorzaal, Singelstraat.
Gelegenheid tot aanmelding: WOENSDAG 21 SEPTEMBER van 1.30
tot 3 uur Concertzaal.
HET BESTUUR
Ontvangen
een zending
zeer mooie
Plastic
Kindertasjes
Zeer voor
delige prijzen
LANGE VIELE 24
MIDDELBURG^
I EIEFOON 3088
DAMMAN, 9Mr
BELLINKSTRAAT 49 MIDDELBURG.
m
bij hem binnen, en mijn lieve mens
Frekie, hartelap, schop niet zo
tegen de stoelen, want ze hebben
vijf en twintig gulden de zes ge
kost je zult het haast niet kunnen
geloven, maar het is waar, wat ik
je zeghet vóór- en het achter
kamertje staan vol zakken en kisten
met aardappelen. „Wat zeg je me
daar van dacht ik. En toen
je kunt me geloven, of je wilt, of
niet, maar het was eensklaps, of een
stem in mijn binnenste mij begon te
waarschuwen. „Jansie", zei die stem,
„doe dat niet, mijn kind Die school
meester is geen knip voor zijn neus
waard, dus zijn aardappelen zullen
óók wel niet veel zaaks wezen
Dat zei die stem. Je zou zeggen, hoe
kan dat nou, en ik vond het eigen
lijk wel een beetje griezelig Maar
ik ben gelukkig niet bang uitgeval
len en ik zei zo tegen mij zelf
Frekie, zo meteen gaat je bord van
de tafelNu, dan, ik zei: „Jansie"...
nu zit je weer met je vinger in de
appeltjes „Jansie", zei ik, „met één
keer ben je niet bedorven, meid
Probeer het maar eens
„Mmmmprees de komenijs
man weer. „Mmmm Mmmm Dat
's spulletje, hoorVoortaan geen
andere aardappelen meer
„Ik beloof het je, hoor En weet
je, aan wie we dit te danken heb
ben Aan Frekie, onze hartelap
„Moesie", zei hijDekselse jon
gen, moet het vlees nu over de ta
fel NuMoesie", zei hij, „ze
zeggen, dat die rare Van Grol zulke
lekkere aardappelen verkoopt Nu,
de kerel moet toch wat doèn, hé
Ga d'r maar eens gauw op af
Nu, ik bén gegaan, ende lieverd
heeft niet te véél gezegd Wat een
jongen, Kesie Zeg nou zélfJe zou
hem zó knuffelen, nie-iet
„Goede morgen, Jacob."
„Zo, dag Toos 'k Heb je in lang
niet gezien! Hoe maak je het?"
Van Grol stond in het achterka
mertje, dat vol manden, kisten en
zakken met aardappelen stond. Het
vóórvertrek was zo mogelijk nóg
voller en slechts een heel nauw gan
getje verleende er een doortocht in.
„Ik moet wat aardappels hebben",
zei het meisje zacht. „Juffrouw Ko
nijnenvoet heeft onverwacht een
neef en nicht uit Halfweg op bezoek
gekregen, en nu komt zij aardappe
len te kort. Geef maar een vijfkop,
Jacob."
„Kom maar dóór, Toos", klonk
het zó stil, dat het meisje hem nau
welijks verstond. Maar zij gaf toch
aan zijn wens gehoor, en zijwaarts
lopend, baande zij zich door het
overvolle kamertje een weg. Het was
de eerste maal, dat zij, sinds de dood
van haar vader, haar oude woning
weer betrad.
„Wat is het hier veranderd, Ja
cob sprak zij aarzelend.
Jacob had zijn vijfkop al genomen,
maar hij zette hem onmiddellijk weer
neer.
„Ja, het is hier een rommelstem
de hij zuchtend toe. „Maar ik mag
tóch niet klagen, Toos Na de dood
van je vader heb ik weken van de
bitterste armoede gekend, maar nu
heb ik mijn brood, beter zelfs, dan ik
ooit gehad heb
„Dat vind ik heerlijk, Jacob Ik
heb zo vaak aan je gedachtToos
je kreeg een kleur bij die eerlijke
bekentenis, en zij voegde er nog aan
toe„Waarom heb je nooit ge
vraagd, of ik je helpen wou Je was
toch niet bang, dat ik weigeren zou?"
„Neen, Toosje, neendat weet
je wel, hé Neen, het was beter, dat
ik mij zélf door de wereld trachtte
te slaan." Jacob glimlachte even.
„Heb je een ogenblik tijd, Toos
„Voor jou welbekende zij, ter
wijl haar oude, vrolijke lach haar
blozend gezichtje verlevendigde.
Jacob vertelde nu, op welke wijze
hij er toe gekomen was, een handel
in aardappelen te beginnen, en hoe
Timmermans, de veldwachter, hem