Middelburgse Zangschool Magazijn „Nieuw Engeland" Ifow uw dcukwerk naar LITTOOU OLTHOFF KLEINE OORZAKEN - GROTE GEVOLGEN Spanjaardstraat, Middelburg Kon* Ver* „Uit het Volk^Voor het Volk"* Prima Divan f 55f 73,*-<> 92,50* 2-persoons Staaldraad Matras op beugel 38,^* Bekledingsstof voor uw Stoelen in alle prijzen* KOMT U EENS KIJKEN een Tweed- of Regenjas Lange Giststraat 11 (benedenhuis) Middelburg. F* J* Gerritzen en W* Koejemans* Tweedjassen vanaf 45,- Regenjassen 19,75 tot 27,50, Wollen Gabardine 97,50, Mooie sortering Dames Wintermantels* Een verhaal uit het midden der vorige eeuw door C. JACOBSZ TWEEDE DEEL. VIII. Een meisjesdroom wordt werkelijkheid. ,,Die soep is verrukkelijk, vrouw tje-lief „Ja, nie-iet Ik zeg maar zo Met een mergpijp je, een stukje van de staart, wat poulet en een paar onsjes gehakt kan een vrouw wonderen doen Het brede, blozende ge laat van mejuffrouw Konijnenvoet blonk van vergenoegen, en zij zag haar man teder aan. „Smul maar, hoor Kesie Zo'n bordje vooraf smaakt wel, nie-iet Maar zo dade lijk krijg je iets, neen maar dat heb je nog nooit geproefd Maar ik zeg het niet Wordt mijn Kesie nu niet razend van nieuwsgierigheid „Ja, natuurlijk, lieve meid!"* De goedige komenijsman kneep zijn gade eens in haar vlezige wang;; hij gaf Frekie een knipoogje en begon toen langzaam en genietend zijn soep te lepelen. Een ogenblikje later bracht Toosje de aardappelen binnen. Me juffrouw Konijnenvoet keek haar dienstmaagd veelbetekenend aan, en toen Toosje even daarna eerst met het vlees en vervolgens met de ge stoofde appeltjes binnenkwam, legde zij zeer geheimzinnig haar vinger op de lippen. Zij knikte, knipoogde en wenkte het meisje toe, alsof deze op het punt stond, een allervreselijkst geheim te openbaren. Mejuffrouw Konijnenvoet trilde letterlijk van opwinding. Het aanvallige Frekie trilde niet, maar hij grinnikte. De komenijsman bood zijn gade de schaal met aardappelen aan. Zij be diende zich, beurtelings blozend en verblekend, terwijl haar goedig, maar dom gelaat nu eens heel ernstig stond, en dan weer alle tekenen van een met de grootste moeite bedwon gen vrolijkheid vertoonde. Meneer Konijnenvoet was door en door gezond. Hij had honger en zijn eetlust was door het bordje soep nog niet gestild. Hij prikte een half aard- oppeltje aan zijn vork bracht het aan de mond, en „Mmmmzei meneer Konij nenvoet. Hij nam een tweede, maar nu groter stuk. „Mmmmzei de komenijsman weer, terwijl hij met een uiterst ver genoegd gezicht zat te kauwen. Het was zijn beminnelijke weder helft niet mogelijk, zich nog één se conde te bedwingen. „Daar heb je nu mijn verrassing, Kesie juichte zij. „Dat zijn nu eens aardappeltjes, nie-iet „Ik heb ze nooit zó lekker ge proefd „Dat wil ik graag geloven, beste man 't Zijn aardappels uit Walche ren Weet je, bij wie ik ze gekocht heb O, Kesie, je raadt het nooit „Er lag misschien een schip uit Zeeland in de Teertuinen?" „Nee, Kesie „Dan heb je ze aan de deur ge kocht „Hi-hi-hi Glad mis, lieve man „Ik geef het op, JansieIk ga eten „Nu dan Ik heb ze bij Van Grol gekocht „Van Grol? Wie is dat? Een aardappelboer „Welnee Van Grolhier, van het Plein „Die schoolmeester „Ja, zeker, man Ik ben naar hem toe geweest En nu moet je eens eventjes horenKesieeet nu nietLuister liever Ik ging dan zo van de De Zangschool die 60 jaren heeft bestaan en door bijzondere omstan digheden haar werkzaamheden moest onderbreken, zal begin October weer aanvangen. Onder de deskundige leiding van de Heer en Mevr. KUILERPUYPE zullen enkele klassen worden gevormd voor jon gens en meisjes van 817 jaar. De lessen worden gegeven op Woens dagmiddag in de Concert- en Gehoorzaal, Singelstraat. Gelegenheid tot aanmelding: WOENSDAG 21 SEPTEMBER van 1.30 tot 3 uur Concertzaal. HET BESTUUR Ontvangen een zending zeer mooie Plastic Kindertasjes Zeer voor delige prijzen LANGE VIELE 24 MIDDELBURG^ I EIEFOON 3088 DAMMAN, 9Mr BELLINKSTRAAT 49 MIDDELBURG. m bij hem binnen, en mijn lieve mens Frekie, hartelap, schop niet zo tegen de stoelen, want ze hebben vijf en twintig gulden de zes ge kost je zult het haast niet kunnen geloven, maar het is waar, wat ik je zeghet vóór- en het achter kamertje staan vol zakken en kisten met aardappelen. „Wat zeg je me daar van dacht ik. En toen je kunt me geloven, of je wilt, of niet, maar het was eensklaps, of een stem in mijn binnenste mij begon te waarschuwen. „Jansie", zei die stem, „doe dat niet, mijn kind Die school meester is geen knip voor zijn neus waard, dus zijn aardappelen zullen óók wel niet veel zaaks wezen Dat zei die stem. Je zou zeggen, hoe kan dat nou, en ik vond het eigen lijk wel een beetje griezelig Maar ik ben gelukkig niet bang uitgeval len en ik zei zo tegen mij zelf Frekie, zo meteen gaat je bord van de tafelNu, dan, ik zei: „Jansie"... nu zit je weer met je vinger in de appeltjes „Jansie", zei ik, „met één keer ben je niet bedorven, meid Probeer het maar eens „Mmmmprees de komenijs man weer. „Mmmm Mmmm Dat 's spulletje, hoorVoortaan geen andere aardappelen meer „Ik beloof het je, hoor En weet je, aan wie we dit te danken heb ben Aan Frekie, onze hartelap „Moesie", zei hijDekselse jon gen, moet het vlees nu over de ta fel NuMoesie", zei hij, „ze zeggen, dat die rare Van Grol zulke lekkere aardappelen verkoopt Nu, de kerel moet toch wat doèn, hé Ga d'r maar eens gauw op af Nu, ik bén gegaan, ende lieverd heeft niet te véél gezegd Wat een jongen, Kesie Zeg nou zélfJe zou hem zó knuffelen, nie-iet „Goede morgen, Jacob." „Zo, dag Toos 'k Heb je in lang niet gezien! Hoe maak je het?" Van Grol stond in het achterka mertje, dat vol manden, kisten en zakken met aardappelen stond. Het vóórvertrek was zo mogelijk nóg voller en slechts een heel nauw gan getje verleende er een doortocht in. „Ik moet wat aardappels hebben", zei het meisje zacht. „Juffrouw Ko nijnenvoet heeft onverwacht een neef en nicht uit Halfweg op bezoek gekregen, en nu komt zij aardappe len te kort. Geef maar een vijfkop, Jacob." „Kom maar dóór, Toos", klonk het zó stil, dat het meisje hem nau welijks verstond. Maar zij gaf toch aan zijn wens gehoor, en zijwaarts lopend, baande zij zich door het overvolle kamertje een weg. Het was de eerste maal, dat zij, sinds de dood van haar vader, haar oude woning weer betrad. „Wat is het hier veranderd, Ja cob sprak zij aarzelend. Jacob had zijn vijfkop al genomen, maar hij zette hem onmiddellijk weer neer. „Ja, het is hier een rommelstem de hij zuchtend toe. „Maar ik mag tóch niet klagen, Toos Na de dood van je vader heb ik weken van de bitterste armoede gekend, maar nu heb ik mijn brood, beter zelfs, dan ik ooit gehad heb „Dat vind ik heerlijk, Jacob Ik heb zo vaak aan je gedachtToos je kreeg een kleur bij die eerlijke bekentenis, en zij voegde er nog aan toe„Waarom heb je nooit ge vraagd, of ik je helpen wou Je was toch niet bang, dat ik weigeren zou?" „Neen, Toosje, neendat weet je wel, hé Neen, het was beter, dat ik mij zélf door de wereld trachtte te slaan." Jacob glimlachte even. „Heb je een ogenblik tijd, Toos „Voor jou welbekende zij, ter wijl haar oude, vrolijke lach haar blozend gezichtje verlevendigde. Jacob vertelde nu, op welke wijze hij er toe gekomen was, een handel in aardappelen te beginnen, en hoe Timmermans, de veldwachter, hem

Krantenbank Zeeland

de Faam | 1949 | | pagina 2