„DEKO" 1
m iam
Ja, geef mij maar
Pilsener, Oud Bruin,
Dubbel Oud,
Munchener en
Stout-Bier
Vraagt uw leverancier.
Waar niet verkrijgbaar dan
Slijterij
Langeviele 26, Middelburg
telef. nr. 2712.
Ruim gesorteerd in Wijnen, Likeuren en Ge
distilleerd. Speciaal adres voor uw Advocaat
HUWELIJKSKAARTEN
HUWELIJKSBRIEVEN
ROUWBRIEVEN
Drukkerij LÏTTOOÏJ OLTHOFF, Middelburg
33^-^ 1000 K.G.
Bon 06 in te leveren vóór of op 10 Juni bij
VOGEL,
wasssbii
~ZEEIAND
is weer het adres
voor beter werk
PROVINCIALE ALMANAK VOOR
ZEELAND
Uitgave Littooij Olthoff* Middelburg
DOET HET 'M,
MENNES' LAMPENHUIS
der verstand bezitten, en daarbij vol
ambitie zijn. Jacob heeft in dit op
zicht niet te klagen. Maar
Ja, de rekenles is afgelopen, en nu
volgt het onderricht in de Franse
taal. Want de eenvoudige dorpson
derwijzer bezit niet alleen de acte
van de tweede rang, hij kent ook vrij
wat Frans en met de beginselen der
Duitse en Engelse taal is hij ook
aardig op de hoogte. Frederik en
Eleonore hebben al vrij wat Frans
geleerd, maar het kost Jacob niet de
minste moeite, met hen voort te gaan.
Hij wil die avond een herhaling
geven Frederik en Eleonore zul
len een aantal zinnen uit hun laatste
thema's in het Frans moeten verta
len. Jacob wil op die manier vast
stellen, of de behandelde leerstof het
eigendom van zijn leerlingen blijft.
Het meisje geeft den armen bede
laar eene aalmoes.
Dit is de eerste zin, maar als Ja
cob de woorden gezegd heeft, gaat
de deur, die op een kier staat, open,
en de burgemeester treedt in het leer-
vertrek. Hij is laat zijn gewichtige
ambtsbezigheden hebben hem belet,
eerder te verschijnen.
Jacob is dadelijk opgestaan en hij
maakt een eerbiedige buiging. Die
buiging is onbeholpen en houterig,
en Frederik glimlacht heel even ach
ter zijn hand. Hij, de twaalfjarige,
weet, dat zijn buiging onberispelijk
is. Maar Eleonore glimlacht niet
zij denkt er zelfs niet aan het
lieve meisje is er te fijngevoelig voor.
Jonkheer Adolf beantwoordt de
onderdanige groet met een lichte be
weging van zijn hand. Dan kijkt hij
Jacob met ontzagwekkende ernst
aan, en zegt„Meester, hoorde ik
goed Gaaft gij mijnen lieven den
zin Het meisje geeft den armen be
delaar eene aalmoes te vertalen
Wat is uw bedoeling met die ge
vaarlijke woorden
Jacob is bleek geworden, en hij
gevoelt zich lang niet op zijn gemak.
In de weken,, die achter hem liggen,
heeft hij de burgemeester maar al te
goed leren kennen. Jonkheer Adolf
had' gezegd, dat hij de leerstof zo
veel mogelijk vermeerderen en ver
diepen zou, en hij heeft woord ge
houden, op een wijze, die waarlijk
verbluffend is. Want met 's mans be
sognes loopt het zo'n vaart niet hij
heeft maar heel weinig te doen, en
dus al de tijd, om zich met de lessen
te bemoeien. En hij doet dit op een
wijze, die de arme schoolmeester
vaak tot vertwijfeling voert en hem
het schaamrood naar de wangen
drijft.
„Nu, waarom gaaft gij dien zin?"
klinkt het ongeduldig, als Jacob niet
dadelijk antwoord geeft.
De arme Jacob wordt beurtelings
rood en bleek. „Het is eeneen
herhaling, Meneer dede Burge
meester", antwoordt hij zenuwachtig.
„Ha, zoo Jonkheer Adolf Rei-
nier Ewout Geel van Nieuwlande
verheft zich in al zijn ontzagwek
kende statigheid. „Een herhaling
Een repetitie dus Wel, ik had geen
beter ogenblik kunnen kiezen Nu
kan ik mij overtuigen, of gij, mijne
lieven, naarstiglijk hebt geleerd, maar
ook, maar ook" en dit zeggende,
kijkt de burgemeester Jacob met zijn
strengste ogen aan „of gij, mees
ter, uwen kostbaren tijd wellicht ook
een weinig verwaarloosd hebt
Die woorden doen Jacob huiveren.
Hij klemt de tanden wild opeen én
drukt de nagels in de palmen zijner
handen. Een kort, een ondeelbaar
ogenblik bestormt hem de aandrift,
om de lceuriggeklede jonkheer het
themaboek in het gelaat te smijten.
Maar gelukkig beheerst hij zich. Hij
is immers toch tot machteloosheid
gedoemd de jonkheer zou hem sma
delijk wegsturen en met zijn heer
lijke extra verdiensten was het ge
daan.
Het antwoord van Jacob blijft uit,
en de burgemeester vindt dit zeer
D
Papier is geduldig, een bon voor Briketten.
Daar kan men goedkoop een paar nullen bijzetten.
Wij zijn niet zo vrij U veel te beloven,
Maar dit kunt U gerust op mijn woord wel geloven
Schaarse artikelen billijk verdelen,
Op dit accoord is het aan te bevelen.
JACOB CATSSTRAAT 33
MIDDELBURG
Telef. 2037, Middelburg
Tarief per kg e'n per stuk
ti/
HEBT U NU NOG GEEN
VOOR HET JAAR 1949 GEKOCHT?
Prijs gebonden 5,Ingenaaid 4,25.
Ongeveer 600 bladzijdén groot
Bevat alle gegevens Zeeland betreffende aangaande de Gemeenten,
Polders en Waterschappen, enz. enz.
Onmisbaar voor ieder kantoor.
die maakt de sfeer in uw kamer.
Neem ook zo'n gezellige lamp, wij
hebben ze in alle prijzen.
Lange Noordstraat 5759 tegenover
de Blindehoek, Telefoon 2492,
Middelburg.
gepast. Zijn woorden hebben blijk
baar een diepe indruk teweegge
bracht, en daarom gaat hij voort
„Gij hebt dien zin niet gelukkig,
gekozen, mijn vriend, althans niet
voor de jonkheer en de freule. Adel
lijke kinderen geven geen aalmoes
aan een bedelaar, want zo'n schepsel
is beneden hunnen stand. Wanneer
zij liefdadigheid betrachten, schenken
zij hunne hulp alleen aan brave men-
schen, die dien bijstand waardig zijn,
eri dan nog alleen na een zéér, zéér
nauwkeurig onderzoek. Noblesse
oblige, nietwaar Neen, meester, in
de keuze van zinnen schijnt gij ta
melijk onbedreven te zijn, en daar
gij, naar het mij voorkomt, den zin
in het Fransch woudt laten vertalen,
zoo zal ik thans zeggen, wat mijn
kinderen in die taal zullen overzet
ten. Neemt dus uwe pen en uw
schrijfboek, mijne lieven Gij zult
ditmaal eenige dichtregelen vertalen,
dichtregelen van den wijzen en nim
mer overtroffen Abtswouder land
man Hubert Corneliszoon Poot".
De jonkheer kijkt de meester ze
gevierend aan, en heel even flitst
deze de gedachte door het hoofd, hoe
het komt, dat Poot zo door de bur
gemeester bewonderd kan worden,
daar hij toch niet van adel was.
Maar Frederik en Eleonore hebben
zich reeds over hun schrijfboek ge
bogen, en op galmende tóón., vangt
hun vader aan
„Hoe genoeglijk rolt het leven
Des gerusten Landmans heen.
Die zijn zalig lot, hoe. kleen.
Om geen koningskroon zou geven
Lage rust braveert den lof
Van het hoogste koningshof"
„Dit is uw werk, mijne kinderen!"
besluit de jonkheer met statige ernst.
„Ik ga nu voor een ogenblik heen,
maar keer spoedig terugVerspilt
den duren tijd dus niet
De jonkheer verwijdert zich nu,
en de kinderen zetten zich aan hun
werk. Maar het vlot niet, en al spoe
dig leggen zij de pen neer, en zien
de meester vragend aan. Maar Jacob
durft hen niet te helpen, al kijken
Eleonore's bruine kijkers hem sme
kend aan, en schijnt Frederik grote
lust te gevoelen, zijn schrijfboek
maar te sluiten.
Neen, het werk vlot niet, en dat
is geen wonderEen gedicht van
Poot in het Frans vertalen is geen
kleinigheidZo komt het, dat de
waardige burgemeester een ogenblik
later in het schrijfboek van zijn doch
tertje de volgende woorden leest
Comme la vie d'un paysan content
roule plaisamment, maar verder
niets, en in dat van Frederik nog
minder.
De waardige man stampvoet van
teleurstelling en drift, en hij kijkt
Jacob toornig aan. Hij fronst het
voorhoofd, brengt de rechter-wijs-
vinger bij zijn neus, en zo op Jacob
wijzend, spreekt hij hard
„Mijn kinderen weten van de
Fransche taal vrijwel niets Dat is
niet in alles uw schuld, want ge hebt
beiden niet van den beginne af on
derwezen. Maar ik had tóch ge
meend, dat zij vaardiger zouden zijn!
Vertel mij eens, meester, wat hebt
gij met uwen tijd, dien ik u op waar
lijk ruime wijze vergoed, uitgevoerd?