A. ¥AW i@0KI Denevers Frères van Roon, Voor de kenners. Denevers Frères, Batterij-Lantaarns Luchtbescherming ADVERTENTIEBLAD VOOR MIDDELBURG EN DE DORPEN OP WALCHEREN Eerste vereischte blijft vertrouwd en voordelig kopen Tweede: MIDZA BONNEN. HULSKAMP T>üUt Jtixn» VERSCHIJNT DES WOENSDAGSMIDDAGS No* 49 30 AUGUSTUS 1939 43e JAARGANG PRIJS DER ADVERTENTIÉN: RIJWIELHANDEL F* J* VAN AARTSEN UITGEVERS: LITTOOIJ OLTHOFF, POSTREKENING 42280, TELEF. 238 OP „MA RETRAITE BLOEMENHUIS „Flora"* C* F LIP SE, zeer in prijs verlaagd* Hulstkamp fijnst? Likeuren METAALPOETS 888* SPLENDID 888* MEUBELCREME 888 Alle 888 te verkrijgen bij ADVERTENTIÉN KUNNEN TOT UITERLIJK 12 UUR AANGE NOMEN WORDEN AAN HET BUREAU SPANJAARDSTRAAT VAN 1-3 REGELS 45 CT., IEDERE REGEL MEER 15 CENT, 3 MAAL PLAATSING WORDT SLECHTS 2 MAAL BEREKEND. BIJ CONTRACT VOORDEELIGE VOORWAARDEN |)J|jg voor de SPANJAARDSTRAAT 17 - Middelburg DOOR C. JACOBSZ TWEEDE DEEL BETAAL NIET MEER DAN NOODIG ISI WIJ LEVEREN EEN GOED BRUIDSBOUQUET VOOR 2.50. WAL 38 - TEL. 676 - MIDDELBURG IXb. Contrasten. De heer Speleveldt vond jonge eendjes de afschuwelijkste diertjes van de geheele wereld, maar hij slaakte onmiddellijk een kreet van blijdschap, en het klonk waarlijk als een jubel, toen hij riep „Of ik die schatjes bewonderen wil Niets liever, dan dat, schoone vriendinneHet maakt mij dezen morgen tot een heerlijk en nimmer gekend festijnte meer, waar mij het lot een even lieftallige als hupsche geleid ster biedtEn als ik dan nog een paar van die snoezige vogeltjes krijg Het meisje bloosde van innig genot, en terwijl zij haar blank gezichtje naar hem ophief, noodd zacht„Zullen wij dan nu maar gaa mgeduldantwoordde y-1 jegnêt meisje, zoo aanmoedi gend, als haar maar mogelijk was. „Dat mijn aanvallige geleidster mijn arm neme 1" klonk het smeekend. „Lieve vrien dinne, toestel mij niet teleur..'-:;.." Er lichtte plots een felle glans van on eindige vreugde in Cathérine's oogen. Zij legde haar hand zacht op zijn arm, en vroeg „Stelt ge daar nu heusch prijs op 7 Dat beteekent toch niets „Maar voor mij alles zei de jonge Speleveldt. Hij boog zich tot haar over, en terwijl zijn oogen de hare vonden, ke ken zij elkaar blij en gelukkig aan. En dit duurde nog voort, toen zij zich gearmd door de breede, marmeren gang naar bui ten begaven. Zij bevonde zich weldra op het pad, dat rondom den vijver liep, en dat ter eene zijde de vierkant geschoren haag en ter andere het bruine, groenachtige water van den vijver had. Heel langzaam liepen zij voort, zacht keuvelend, waarbij de heer Speleveldt zijn mond vrij vaak heel dicht bij Cathérine's rose oortje bracht. Bij de groote, steenen vaas gekomen, stond hij stil en zijn schoone gezelline volgde on middellijk zijn voorbeeld. Zij waren, naar den vijver gegaan, om de jonge eendjes te aanschouwen. En ja 't scheen, dat de oude eend er een voor gevoel van gehad had, dat zij bezoek zou krijgen. Zij zwom en scharrelde en dook, te midden van haar kindertjes, door en in het kroos vlak bij den oever, waar de groote vaas prijkte, maar David en Ca- thérine schonken der bedrijvige moeder met haar talrijke kroost niet de minste op merkzaamheid. Hun oogen zochtten en vonden slechts elkaar. Vluchtig, maar toch teeder, streelde de zwierige, jonge sinjeur Cathérine's hand. „Het is vandaag drukkend warm, lieve vriendinne begon hij zacht. „Zouden we niet wat koelte en verpoozing zoeken in dien charmanten lusthof, daar, aan de overzijde Het is een klein paradijsje." Er woei een koele, westenwind, maar Cathérine scheen het ook warm te vinden. Zij gaf des jongelings arm een drukje, waaruit hij terecht concludeerde, dat zijn voorstel haar volle goedkeuring had. Zij wandelden dus langzaam verder en betra den het kleine paradijs, dat in werkelijk heid een dichtbegroeid, schier verborgen prieeltje was. Maar de jongeheer David kende het wel. Nauwelijks binnengetreden, haastte hij zich, om met zijn fijnen, batisten zakdoek het stof van een groen geschilderde tuin bank weg te slaan. „Dat de Koninginne mijns harten plaats neme lachte hij, met een sierlijk hand gebaar. Maar Cathérine gaf aan die uitnoodiging geen gehoor en bleef bij den ingang staan. Onder den grooten, zwierigen zomerhoed van groen stroo, waarvan een eveneens groene veder krullend neerdaalde, was haar mooi gezichtje een en al lach. Zij dreigde hem vroolijk met haar vinger, en vroeg „Wat durft gij U vermeten, mon sieur, dat gij mij dit verlaten oord binnen leidt „Niet ik mijn liefde is de schuldige antwoordde David onvervaard, terwijl hij zijn hand weer op het hart legde. „Mijn liefde, mijn hoogachting, mijn bewonde ring voor Uzij hebben mij mijn wil ontnomen en mij naar dit verlaten, maar heerlijke plekje gevoerd. Ik ben mij zeiven geen meester meer, en niets dan uw nede rige slaaf..schoone gebiedsteris het uw toegewijden dienaar vergund, U iets af te smeeken „O, ja-a-a antwoordde zij met een hoog stemmetje. „Welnu dan, vriendinnebegon de jonge man en met een snelle beweging liet hij zich op zijn rechterknie zinken. „Gij en ik beoefenen de zoo moeilijke, maar ver heven wiskunde, en onze studie werpt da gelijks de schoonste vruchten afin de danskunst zijn wij meer dan bedreven, en wij k'eeden en kappen ons, comme il faut. Wij ^bezitten beide en behoorlijken stui- Catherineik heb U lief met heel mijn hart. Wij zouden een schoon paar zijnAiverlos uw slaaf uit de knellende banden van den twij fel, die hem het hart verscheurt." Het meisje boog haar hoofd achterover en sloot even de oogen toe. Haar half ge opende lippen waren vochtig danzij reikte haar aanbidder zwijgend heur hand, en noodde hem op te staan en plaats te nemen aan hare zijde, op de groene bank. Als Louise dit tooneel aanschouwd had... Bij haar was het zoo anders gegaan. De la Cour droeg geen degen, zooals Spe leveldt, en de losse, zwierige woordenpraal der charmante dames en heeren ,was hem vreemd maar in de stille dreef achter het Slot hadden zij hand in hand gestaan en elkaar lang in de oogen gestaard, en op zijn vraag „Louise, wilt gij de mijne worden had hij als antwoord een zacht, maar héél be slist „Ja, endat God mij daartoe bekwame ontvangen. X (Slot). Ai iverd dan na. „O, lief, goed, best, schattig moeder tjeik ben zóó gelukkig, dat ik het U niet zeggen kan Cathérine zat naast haar moeder op een lage tabouret, en haar sierlijk gekapt hoofd je rustte tegen haar moeders knie, een houding, die zij als kind vaak placht aan te nemen, maar die nu al heel wat jaren vergeten scheen. Zacht en in een stille liefkoozing rustte mejuffer Blaauwbeen's hand, op Cathéri ne's fraai gelegde rijen boucles of krullen, en het meisje was zóózeer van haar jong geluk vervuld, dat zij die hand liet, waar ze was. Cathérine duldde nooit de aller geringste aanraking, die heur hoofdtooi wellicht beschadigen kon. Eischte het op bouwen van het kapsel eener dame du ton niet heel wat kostbaren tijd „Dus David mag wérkelijk op uw con sent hopen Cathérine had die vraag wel reeds twin tig keer gedaan, maar er volgde telkens een antwoord op, dat haar van een blijde ontroering vervulde en haar schoone oogen vochtig deed worden van tranen. Zoo werden haar moeders woorden telkens op nieuw een bron van een innig en jubelend geluk. „Ik ben óók zoo gelukkig, lieveling fluisterde de Vrouwe van „Ma Retraite". „Als sinjeur Speleveldt morgen je handje voor zijn zoon komt vragen, schenk ik hem onmiddellijk mijn toestemming, hoorJa, ik weet welDe Speleveldts hebben wel niet het bloed van de Picks of de Blaauwbeens in de aderen, maar zij zijn ondanks dit gemis toch zéér, zéér respec tabel en bovendien puissant rijk. Je be hoeven niet voor je huwelijk te sparen, zooals de burgerluidjes doen. Wanneer ga je voor je trouwkist zorgen, lief kind „O, moeder Zoozoo spoedig lispelde het meisje blozend. „Weet U wat? Mijn trouwkist moet héél, héél groot zijn en van donker, glanzend mahoniehout, met zilveren sloten. Ik zie de keurige, sneeuw witte stapeltjes er al in U helpt toch al len aan mijn uitzet mee „Maar dat spreekt toch vanzelf ant woordde mejuffer Blaauwbeen met een waarlijk zonnigen lach. „Het is een oud vaderlandsch gebruik, Chérie Voor geen duizend drie-guldens zou ik mij er aan wil len onttrekken Jij helpt toch zeker óók, Jetjetjieir?" „O* ja-aDe aanvallige zestienjarige zat met een verveeld gezichtje door de kleine ruitjes over het voorplein in de ol- mendreef te staren, en haar toon getuigde van bitter weinig animo. En haar stem had zelfs iets hards en scherps, toen zij er op liet volgen „Enmag Louise óók van de partij zijn „We kunnen haar lieve, nijvere handjes niet missen!" antwoordde mejuffer Blaauw been ernstig. Henriëtte was opgestaan, en haar schoo ne, blauwe oogen lichtten plots fel óp van verontwaardiging en smart. „Ik begrijp niet, hoe U zóó iets kunt, neendurft zeggen klonk het harts tochtelijk. „Maar ma petite......" Mejuffer Blaauw been lachte nog altijd zoo gelukkig, alsof zij dien middag honderdduizend fonkel nieuwe, ongesnoeide zilveren rijders ca deau had gekregen, zoo van de munt. „Licht, dat onze lieveling toch wat doet Ik heb haar altijd met zóóveel weldaden overladenije— „Datdat ik nu wel haar levensge luk vernietigen mag Dat wilt U zeker zeg gen, niet waar Het hooge woord was er uit. Henriëtte stampvoette van boosheid en drift, en een donkere blos kleurde haar wangen. De Vrouwe van „Ma Retraite" keek eerst haar oudste, en toen haar jongste dochter met wijd geopende oogen aan. Dan schudde zij het hoofd met de kunstig ge legde grijze boucles, vertrok haar mond in een zonderlinge plooi en vroeg „Wat bedoelt mijn Jetje-lief? En waarom trappelen die mooie voetjes, alsof mijn kleintje ontevreden is „U hebt niet noodig te doen, alsof ik nog den valhoed droeg, Moeder sprak het mooie kind met een tot luisteren dwin- genden ernst. „U hebt den zin van mijn woorden heel goed begrepen Louise mag het hare er toe bijdragen, om den inhoud van Cathérine's trouwkist zoo goed en zoo gauw mogelijk in orde te brengen, maar haar eigen uitzet, waaraan zij de laatste dagen maar al te veel moet denken, daar wordt door U met geen woord van ge rept Hoe vindt U uw handelwijze, moe der Beminnelijk, niet De harde woorden der zestienjarige schenen haar moeder niet te vertoornen integendeel Zij schonk haar dochter een allerliefsten glimlach, knikte haar eens toe, en vroeg „O-o-o-oMeent mijn kleintje dat Nu gaat mij een licht op, Jetje-lief Van een huwelijk met dien schoolmeester, dien etoe, hoe heet hij ook weer... o ja... DeDe la Cour, kan nimmer iets ko men, en Louise zal dit zélve begrijpen, naar ik hoop Het standsverschil heeft tus- schen beiden een onpeilbare en niet te overbruggen klove geslagen Mejuffrouw Blaauwbeen keek haar bei de dochters aan, alsof zij zeggen wou „Ik weet mijn woorden te kiezen, niet waar?" En alsof zij thans de zaak als afgedaan beschouwde, vervolgde zij „Ik prijze mij gelukkig, dat mijn toekomstige schoonzoon zich zoo voortreffelijk weet te kleeden Zijn nieuwe, blauw satijnen frak met zil veren lussen Het was Cathérine, die opstond, en haar zusje een bemoedigend knipoogje gaf. Zij richtte zich wat op, en haar moeder lief vleiend toelachend, sprak zij stil„Ik vind, dat U onze lieve Louise óók uw consent moet geven Zij zal er zoo blij en gelukkig mee zijn". De Vrouwe van „Ma Retraite" trok een heel diepzinnig gezicht en dacht ernstig na. Ten slotte antwoordde zij „Ik zou het gaarne doen, Chérie maar werkelijkhet verschil in stand is te gróót, veel te gróót, en ik zal dit nooit ofte nimmer kunnen vergeten Het bloed DAT IS BIJ LANGEVIELE 62, MIDDELBURG. Vraagt vooral NU Bakovens, Baden, Drinkbussen 25 cent, Emaille, Gascomforen en Fornuizen, Haardkachels, Keukenkachels, Stofzuigers, Wastafels, Petroleumstellen. Wij melden voorts onze cliëntèle, dat de verkoop van de 888 ARTIKELEN door ons is opgenomen, voor Metaalpoets, Vloeren en Meubelen. Elke cliënt ontvangt een Proefdoosje, van de waardige Pick's en Blaauwbeen's.." „Stroomt niet in Louise's aderen, moe der voltooide de aanvallige zestienjarige lachend. „Watwat zeg je stamelde me juffer Blaauwbeen onthutst. „Ja zeker, moeder Jetje heeft volkomen gelijk schaterde Cathérine nu. „Zij heeft met de Pinck's en Blaauwbeen's niets uit te staan Zij is toch een Jardinier „O-o-o-o-o De waardige dame sloeg eensklaps de handen in elkaar. „Wat dom, dat ik dat vergeten kon Zij scheen zich een beetje over zóóveel onwetendheid te schamen, maar dan verhelderde eensklaps een blijde lach heur gelaat. „Ik vind maar één verklaring voor mijn ergerlijke dom heid, kinderen-lief Ik houd zóóveel van Louise, dat ik haar volkomen als mijn eigene dochter beschouw Daarom achtte ik het mijn plicht, mijn dure plicht Maar genoeg Mocht monsieur De la Cour Louise's hand verzoeken, welnudan geef ik ook hém mijn consent.'1^ „Moeder kreten de meisjes met stra lende oogen en als uit één mond. „Ja, werkelijk Enopdat zij niet als een meisje „sans le sou" haar bruiloft zal vieren, geef ik haar duizend gouden rijder- tjes mee Hij kan dan misschien zélf een instituut beginnen. Hoe vinden je dat In dit oogenblik dachten de meisjes niet aan hun sierlijken en hooggekapte hoofd jes. Zij vielen hun moeder spontaan om den hals en kusten haar lang en innig. Toen de Vrouwe van „Ma Retraite" zich eindelijk .lachend en zuchtend uit de omarming van het vroolijke tweetal had weten te bevrijden, was het eerste, wat zij zei„Ik zou het zoete kind nu maar eens gauw vragën, of zij komen wil". Adriaan de Vin blies de eerste rook wolkjes uit zijn dik, kortgesteeld steenen pijpje, en reikte zijn vrouw het groote blad papier toe, dat hij langen tijd met zichtbaar welgevallen had zitten bekijken. „Wat is het mooi geworden prees zij ontroerd. „Hoe schittert het zilver bij het licht van de kaars Jean en Louise zullen er wel heel blij mee zijn Het is een kunst stuk, Adriaan 1" Evenals vrijwel al zijn collega's van dien tijd, was de meester van St. Laurens ge noodzaakt, zijn schamel loon door ver schillende bijbetrekkingen zooveel mogelijk te verhoogen. Maar óók was hij, evenals velen van zijn confraters, een meester in de edele „penneconste", en langen tijd bleef op Popkensburg een pak met geboorte- en verjaringsgedichten van zijn hand bewaard, benevens de Tien Geboden en het Onze Vader, „door dezen phoenix in de penne- const met zwierige ciertrekken kunstig getrokken", en die met goud-, zilver- en glaspoeder bestrooid, den beschouwer reeds van ver tegenschitterden. De Vin bezigde vaak een z.g. anagram of letterkeer, d.w.z, hij besloot zijn „dig- ten" met een raad of een opwekking, die hij samenstelde uit de letters van zijn naam. Het meest eindigde hij met de verzuchting: of met Ai iverd dan na Drav na die in, wat zooveel beteekent als Treed, na al wat gij geleden hebt, den Hemel in. En dit was het, dat de goede meester van Sint-Laurens op het groote blad pa pier in zwierige, kunstig getrokken en met zilverpoeder bestrooide letters had ge wrocht een gedicht, dat niet alleen aan het slot, maar zelfs in de beginletters der regels zijn geliefkoosd anagram te lezen gaf en dat achter glas en in een fraaie mahoniehouten lijst gevat, het huwelijks geschenk voor Jean de la Cour en Louise Jardinier zou zijn. Aanschoud de wandel van vrome menschen, In 't spoor der deugden en vreeze des Heeren Indien gij zoo een uitkomst zoud wenschen, Volgd haar geloove nawild u bekeeren. Ei laat het kwaad, wild goed doen leeren. Raakt gij dus op den weg der deugden, Door neerstigheid en des Heeren zegen Dan raakt gij ten top van volle -vreugden, Ai iverd dan na die goed doen plegen, Neemt agt op Jezus, en der vromen wegen Nu dat het nog tijd is, eer 't is te spa Aldus besluit ik, Ai iverd dan na. EINDE. Literkruik 3.25, x/2 Liter 1.75. Cherry Brandy, Witte Curacao, Half om Half, Apricot Brandy, per fles 3.75, x/2 fles 1.95, bij de Depóthouders der Firma Hulstkamp LANGE DELFT MIDDELBURG. Ook in alle Slijterijen verkrijgbaar. 't Gebruik van dit merk Zet de kroon op Uw werk. POLIJST Uw vloeren met Niet wrijven niet glad geen zichtbare voetafdrukken. is veel voordeliger dan U dacht en werkt veel... prettiger, in Bruin, Rood, Geel en heel donker. LANGEVIELE 62 - MIDDELBURG. per fles Sandeman Port en Sherry 2.25 Barbosa Douroport 1.75 Fine Old Portwine 1.40 Chianti, Italiaanse Wijn 1.50 Witte Bourgogne 1.65 en 1.90 Martini Vermouth sec 2. Franse Vermouth, Noilly Prat sec 2.30 Akvavit Alborg (Deense Jenever) 4.80 Hulstkamp fijne Likeuren 3.75 WIJNIMPORTEURS LANGE DELFT MIDDELBURG

Krantenbank Zeeland

de Faam | 1939 | | pagina 1