Firma -J, A. PIETERS lier, Limonades, Wijnen en Gedistilleerd. 2 groote tl. Limonade G. ROBIJN I Co. KEULSCHE JENEVER fi I lllllll lisilli BBli 35half pond Coöperatie „De Broederband"u.a. 1 UITGEVERS: LITTOOIJ OLTHOFF, POSTREKENING 42280, TELEF. 238 fi. 3,50 ADVERTENTIEBLAD VOOR MIDDELBURG EN DE DORPEN OP WALCHEREN voor 25 cent. maatwerk en veranderingen. No. 46 7 AUGUSTUS 1935 39e JAARGANG! EEN HART VOL LIEFDE SNIP EN SNAP. Groot sportmodel Izi Kampeerstellen, Ned. Fabr. 5.25. Primusstellen vanaf 3.25. Stereliseerglazen „Premier" 1 L. glas 23 cent. Bonenmolens 2 gaats vanaf 79 cent. A. VAN ROON - Langeviele 219 - Middelburg. Zo goed als nieuwe Handwasmachine m. Wringer 22.50 Als nieuwe Mangel 23.50. Gasfornuizen, Stofzuigers, Koelkasten, Huish. Art. enz. Langedelft H 14 Middelburg. Ook voor dames, die in het bezit zijn van een coupon. per literflesch DENEVERS FRERES jISBBIJf!l§t 1111161! n|r in mBiïïki VERSCHIJNT DES WOENSDAGSMIDDAGS ADVERTENTIÊN KUNNEN TOT UITERLIJK 12 UUR AANGE NOMEN WORDEN AAN HET BUREAU SPANJAARDSTRAAT PRIJS DER ADVERTENTIÊN: VAN 1-3 REGELS 45 CT., IEDERE REGEL MEER 15 CENT, 3 MAAL PLAATSING WORDT SLECHTS 2 MAAL BEREKEND, BIJ CONTRACT VOORDEELIGE VOORWAARDEN III PI IIIH M Ml—HBPH'fl IP—MLMME INGEZONDEN MEDEDEELINGEN Zegt U dat wèl, zegt Dora, betere bestaat niet voor die prijs. DOOR C. JACOBSZ Tweede deel. VIII. Koenraad en zijn vrouw houden voet bij stuk. „Stil, ventje Er is gebeld. Moetje komt dadelijk terug." Vrouw Kwakaas snelde de gang in, om open te doen. Als ik U vertel, wie het was, die ge scheld had, zet ge misschien groote oogen op. Een man bood loten te koop aan. „Nu, dat is zoo vreemd toch niet denkt ge wellicht. „Het gebeurt tegenwoor dig nog Ge hebt gelijk, lezer. Maar de man, die op de stoep wachtte, was een timmer mansknecht, die door een langdurige ziekte voortdurend zonder werk was, en die, daar zélf verdiend brood toch altijd het zoetst smaakt, een alleraardigste vogelkooi ge knutseld had, die hij nu trachtte te verlo ten a twee cents per lot. Het was in dien tijd lang geen zeldzaamheid, dat werklooze arbeiders er op deze wijze een stuivertje probeerden bij te verdienen. „Ik neem twee lootjes", dacht vrouw Kwakaas. „Mocht ik het geluk hebben, die mooie kooi te winnen, dan koop ik er een vogeltje in, een sijs of een merel, bijvoor beeld. Dat zal Jantje wel aardig vinden." Maar toen zij binnen kwam en den klei nen baas haar plan vertelde, had hij er weinig aandacht voor. Integendeel. Wel klauterde hij dadelijk op haar schoot, en vlijde zijn kopje tegen haar schouder, maar de vraag, die hij deed, was zóó onver wacht, dat de groote vrouw er door in verlegenheid raakte. „Moetjevertel nog eens van vader! Wanneer komt hij nu toch terug Ik weet niet meer, hoe hij er uitziet." Vrouw Kwakaas kreeg opeens grooten lust, zich zelve een klinkenden draai om de ooren te geven. Ondanks haar zorgende liefde voor den armen kleine, had zij voort durend een verzuim gepleegd, een niet te verdedigen nalatigheid, die haar drukte als een zware zonde een verzuim, dat toch zoo gemakkelijk had kunnen worden her steld. We weten, dat het vrouw Kwakaas' hartewensch was, een kind haar koeste rende liefde te schenken, en hoe dit vurig verlangen in vervulling was gegaan. „God zélf schonk hem mij", placht zij steeds te zeggen, maar -daarom wilde zij den kleinen jongen ook alléén bezitten, moesten zij elkander wederkeerig het liefst zijn dit was óók de reden, dat zij Jantje maar hoogst zelden van zijn vader sprak. En hoewel vrouw Kwakaas zeer wel wist, dat zij zich aan een groot kwaad schuldig maakte, duurde haar stilzwijgend voort. Het was eigenlijk, of een macht, sterker dan zij zelf, haar tot dit zwijgen dwóng al was zij er zich ook zeer goed van be wust, nog maar zelden een poging te heb ben gedaan, om aan die dwinglandij te ont komen. „Goede Vader in den hemel", prevelde vrouw Kwakaas, met een diepen zucht. „Wat ben ik toch ondankbaar en slecht Vergeef het mij toch En Jantje een kus gevend, drukte zij haar kleinen lieveling vast tegen zich aan, ter wijl haar oogen zich plotseling met tranen vulden. „Luister eens, ventsprak zij stil. „Vader is een verre reis gaan maken, dat weet je nog wel, hé? Ver, heel ver is hij van ons weg Moetje gaat nu hard door werken en als ik dan van avond wat vroe ger klaar ben, ga ik je heel veel van vader vertellen. Speel nü maar met je beestjes." „Ja, maarDe blauwe oogjes van het kind staarden haar aan, groot van ver bazing, en wijd open, in kinderlijk ver trouwen. „Vader blijft zoo lang weg Moetje, wannéér komt hij dan Maar vrouw Kwakaas gaf geen ant woord op deze vraag. Zij snélde de kamer uit en het hoofd op de armen gesteund, wierp zij zich tegen den post van de ach terdeur en snikte, of haar het hart zou breken. Cortvriendt en zijn meisje waren samen gekomen, maar het had heel wat moeite gekost. We begrijpen dat wel. Ge weet natuurlijk, dat Cortvriendt Netje gevraagd had, zijn vrouw te willen worden, en hoe zij dit aanzoek geweigerd had. Nu had de jonge apothekersbediende een ander meis je gekozen en het was Netje haar man be kend, dat zij graag wilden trouwen. Maar zij wisten ook, dat een onoverkomelijke hinderpaal dit huwelijk in den weg stond. Cortvriendt toch verdiende bij den apothe ker V. A. van Dolder in de Noordstraat, nog geen acht gulden per week, een loon, dat de weekverdienste van een arbeider maar weinig te boven ging. Als bediende van een apotheker moest hij natuurlijk al tijd netjes in de kleeren zijn, en kon hij niet op een voor- of achterkamer van twee kwartjes in de week leven, en van zijn geringe inkomsten had hij tot dusver slechts weinig overgegaard. In de eerste jaren zou het sluiten van een huwelijk een onmoge lijkheid zijn. Cortvriendt's meisje, Antje de Groot, een knap boerinnetje uit Koudekerke, was dienstbode bij Dr. IJsbrand Keijzer, die toen in de Lange Noordstraat woonde. Ook zij spaarde, zooveel zij maar kon, doch zij verdiende 42.- per jaar en van dat bedrag is het, zelfs bij de grootste zuinigheid, niet mogelijk, veel over te hou den. Antje had eerst bitter weinig lust ge voeld, Netje en Koen een bezoek te bren gen. Het is voor een meisje dan ook alles behalve prettig, bij een jonge vrouw op visite te gaan, die haar vrijer twee jaar geleden heeft gevraagd de zijne te willen worden ook, al is die jonge vrouw nu veilig en wel getrouwd. Maar Cortvriendt had het haar zóó ernstig verzocht, dat zij eindelijk haar tegenstand had laten varen en er, hoewel mokkend, in had toegestemd, om met hem mee te gaan. Het was Antje verbazend meegevallen. Netje bleek een innemend, allerliefst gast- vrouwtje te zijn, terwijl Koenraad, zooals steeds, de spontane jovialiteit zelf was. Om acht uur waren zij gekomen en het was nu reeds over half tien het scheen, of de tijd vleugelen had. Zij praatten druk en heel gezellig samen, maar Netje had haar man wel al vijf maal bijzonder veel- beteekenend aangekeken, zonder dat hij er ook maar iets van gemerkt had. Het aar dige, jonge vrouwtje werd werkelijk on geduldig. „Koenraadbesloot zij eindelijk ten einde raad. „Kijk toch eens naar de klok." Cortvriendt en zijn meisje maakten een gebaar van schrik bij deze woorden. Maar Koenraad was onmiddellijk tot de werke lijkheid teruggekeerd. „Neen, warempel nietBlijf zitten We drinken eerst een glaasje wijn en dan gaan we samen eens praten Jullie weten nog altijd niet, waar om wij je uitgenoodigd hebben. Gelukkig, dat Netje mij er aan herinnert." „Het ishet isAntje had een hooge kleur van opwinding en zij stot terde zelfs. Het was haar niet mogelijk, haar gedachten onder woorden te brengen. Cortvriendt beefde. Zijn hand trilde zóó sterk, dat de sigaar zijn vingers ontglipte en op het vloerkleed viel. „Ik kan dat aan bodhet isik moetneen, ik weiger Netje's mooie, donkere oogen lachten beiden bemoedigend toe, vol lieve, warme genegenheid. Koenraad was opgestaan en zijn stem getuigde van een hem ongewonen ernst, toen hij sprak „Ik wil het nóg eens zeg gen, nu voor de derde en laatste maal Jij, beste Dirk, hebt getoond zoo'n edel en offervaardig karakter te bezitten, dat het nimmer zijn gelijke zal vinden, nü niet, enik durf zelfs zeggen nooitJij bent de oorzaak geweest, dat Netje's moeder mij haar dochter schonk Je hield geen re kening met je zélfje achtte je eigen gevoelens van niet de minste waarde Je handelde en ik gebruik je eigen woor den nu zooals je eigen, lieve vader zeer waarschijnlijk óók zou hebben gedaan En nu, nu je óók trouwen wil, beste Dirk, moét je hoor je wel, je moét mij toestaan, dat ik ook wat voor jou doe Het is ook Netje's wensch, wantdie stouterd houdt veel van je, al heeft zij je ook een blauwtje laten loopen. Waaróm je een plaats in haar hart hebt veroverd, weet je wel, nietwaar Maar alle gekheid op een stokjeik; beste Dirk, nam je offer aan Wat wij je bieden, is geen of fer, maar slechts een gave Toe, aanvaard die ook „Vijfvijfhonderd gulden stotterde Cortvriendt. „Het isik durfHier zweeg hij, en akelig bleek, schoon met uit gestoken handen, trad hij op Koenraad toe. Ook Antje was opgestaan. Zij sloeg haar armen om Netje's hals, en lachte en schreide van vreugde. (Wordt vervolgd) Snip Goeie morgen Snap, alles goed SnapDank je wel. Ook goeie morgen. Snip Het Dok, ons restje havenglorie, zal weer eenige verandering ondergaan? Snap i Ha, je hebt het Raadsverslag gele zen Nu, het Dok nu juist niet, maar wel de Bateauporte. Die gaat weg met het machinegebouw. SnipNu, dat lijkt me geen ramp, is 't wel Bepaald monumentaal is dit geval niet. Er komt dan, als ik 't wel heb, een vaste brug in de plaats van de oude SnapInderdaad. Dat is dus de verande ring. Snip Ik ben benieuwd naar het resultaat. Zoo'n brug lijkt me nogal belangrijk in het mooie stukje stad, dat we daar hebben. SnapKom nou, wat doet dat er toe, wel ke vorm zoo'n brug heeft Snip Dat ben ik niet met je eens. Wij hebben, zooals ik al zei, daar een prachtig stukje stadde mooie strakke Dam-wanden en het water kunnen velen onze stad benijden. En zou daar de vorm van een brug geen rol in spelen Ben je wel eens in Brugge geweest Of in Delft Ja Dan heb je kunnen zien wat een belangrijk element een goede brug in het stadsbeeld is. De be sturen van onze groote steden, om alleen Amsterdam en Rotterdam maar te noemen, hebben die ge dachte ongetwijfeld reeds veel eer der dan ik gehad, gezien de archi tectonische zorg die zij aan hun bruggen, ook de kleinere, besteden. En is onze eigen Koepoortbrug geen geslaagd voorbeeld van die zorg Snap Ja, ik geloof toch ook dat daar meer in zit dan ik oppervlakkig geneigd was te denken, maar ongetwijfeld zullen B. en W. daarvoor wat men pleegt te noemen een open oog hebben. Snip Dat zullen we hopen. Maar om op het Dok terug te komen, daar zal dus nimmer meer een schip inko men. Nu wordt het ook officieel een nuttelooze plas. Snap Dat ben ik alweer niet met je eens. Uit een aesthetisch oogpunt komt het me allerminst nutteloos voor. Snap Een raadslid wilde het toch maar dempen Snip Laten we over zoo'n vandalen-idee niet praten. Gelukkig heeft een an der raadslid daarop terdege het groote belang van onze plas uit stedebouwkundig oogpunt uiteen gezet. SnapJa, dat dempings-idee is me toch ook te kras. Onbegrijpelijk, daar de voorsteller juist zoo'n schoon heidsexpert dreigde te worden. Zoo zie je dat je, om met den Wethou der te spreken, met architectoni TELEFOON 330. sche critiek, voorzichtig moet zijn. SnipAccoordMaar afgezien nu van alle waarden die het Dok dan al heeft, zou het nu voor niets anders meer te gebruiken zijn Snap Waarom toch Waarom moet het ergens voor gebruikt worden Kun je je iets mooier voorstellen dan die stille rimpelooze plas, waarin de mooie Dam-wanden en stille stra ten zich even stil en rimpeloos weerspiegelen Moet je indenken wat een rustIs dat niet volko men in de sfeer van onze goede stad SnipJe ontboezeming is prachtig, maar een beetje erg kil en verstarrend. Nee hoor Alsjeblieft wat meer le ven en beweging Daarom wou ik zoo graag dat we het Dok nog eens ergens voor konden gebruiken. Snap Ik zou niet weten waarvoor. Snip Ik heb een ideetje. SnapJe maakt me nieuwsgierig. Laat eens hooren SnipDan moet je een paar dagen wach ten. Ik zie dat we al te lang ge praat hebben. Volgende keer dus SnapNog een oogen'olik. Je gaat per fiets naar huis heb ik gezien. Heb je al aan een nieuw plaatje gedacht. SnipDat heeft den tijd nog, niet zoo haastig. SnapAls je dan maar weet, dat men morgen begint met de controle. SnipHeb dank voor je waarschuwing. En let zelf ook maar op. Goed rich ting aangeven, met rechter- of lin kerhand, goed de hoeken nemen, geen straten inrijden in de verbo den richting, enz. enz. Het is heusch niet gemakkelijk meer om door Middelburg te rijden zonder te worden bekeurd Bezoek aan de ROBINSON-schoenfabriek. Op Woensdag 17 Juli j.l. bracht de Reis- en Excursieclub „R.E.T." (Rotter- damsch Trampersoneel) een bezoek aan de ROBINSON-Schoenfabriek. Begunstigd door mooi zomerweer arri veerden de ruim 100 excursisten met drie touringcars te circa half twaalf aan de fa briek, en werden door de Directie harte lijk welkom geheeten, waarna eerst de koffie werd gebruikt. Ongeveer half twee nam de bezichtiging der ROBINSON-fabriek een aanvang. Achtereenvolgens werden de verschillende afdeelingen bezocht en deskundige leiders zorgden ervoor, dat de excursisten een juist beeld kregen van de wijze, waarop de zoo bekende ROBINSON-schoen tot stand komt. Met steeds stijgende belangstelling werd het geheele fabricage-proces gevolgd en verbaasd was men over de orde, de or ganisatie en de logische gang van zaken, die men in deze unieke Nederlandsche In dustrie ontmoet. De fabriek zelf is ruim en luchtig, en uitgerust met de allermodernste machines, de eene al ingenieuzer dan de andere. Ruim 300 arbeiders vinden er een prettige werkkring en verdienen er een zeer be hoorlijk loon. Nederland mag trots zijn op zoo'n bedrijf, dat terecht het laatste jaar de aandacht van zoovelen uit binnen- en buitenland heeft getrokken. De excursisten waren dan ook zeer ent housiast voor hetgeen zij hadden aan schouwd. Dit kwam zoo goed tot uitdruk king in het dankwoord van den voorzitter der Club. Vele onzer zijn al dragers van die goeie ROBINSON voor Vader en Zoon, zoo zeide hij, maar nu wij met eigen oogen hebben aanschouwd, hoeveel zorg er aan de fabricage besteed wordt en wat voor materialen hier verwerkt worden, nu ben ik er van overtuigd, dat al onze leden zonder onderscheid spoedig met ROBIN SONS zullen geschoeid zijn. Hierop dankte de ROBINSON-directie voor de betoonde belangstelling en wenschte'de excursisten verder nog een gezellige dag en een behouden thuiskomst. Hoogst voldaan werd toen de terugreis naar Rotterdam aanvaard. VLASMARKT K 150 MIDDELBURG is je Adres voor Tevens het beste adres voor Gedurende de maand Augustus tot half September zeer voordeelige aanbieding voor der FIRMA WEISE te KEULEN, weder ontvangen. Voor de fijnproevers, ook te gebruiken voor geneeskundig doel. Ook per maat verkrijgbaar. Voor Zeeland alleen verkrijgbaar bij IMPORTEURS, LANGEDELFT, MIDDELBURG RECLAME SCHOUDERHAM Langeviele Zach. Jansenstraat OOK VERKOOP AAN NIET LEDEN

Krantenbank Zeeland

de Faam | 1935 | | pagina 1