Dames, Hier! Is de motorlooze JOBIER, A. VAN RODN, ALGEHEELE OPRUIMING Zaterdag 3 Februari. M. JESAIJES, Gortstraat 26 (woontiurs) MirMetburg Nog slechts 1 dag goedkoope prijzen. w. ADVERTENTIEBLAD VOOR MIDDELBURG EN DE DORPEN OP WALCHEREN SANTJE SNIP EN SNAP. Die geeft U veel plezier, Laat de kabouters Uw Karpet, Divan enz eens doen, U zult versteld staan Langevleie 219 Middelburg. Kachelmagazijn en Machines, Wringers en de Reuklooze DEMON Petr. Gas- toestellen voor koken en verwarmen. Zij, die nog geen gebruik maakten van onze buitengewone m-mzm van Heeren-Confectie, Jongens-Confectie Werkmansgoederen - Mode-Artikelen enz. enz. kunnen dit doen as. ADVERTENTIEN. DRA!51jl A-VAN VALKF.nBURG'S' A -*i LEVERTRAM VERSCHIJNT OES WOENSDAGSMIDDAGS advertentiên kunnen tot uiterlijk 12 uur aange nomen worden aan het bureau spanjaarostraat No. 20 31 JANUARI 1934 38e JAARGANG □EFHF1M luiTGEVERS^ITT00lli^t0LTH0FF^P0STREKEtsH|N^J12280^rELEF^^^Jj DOOR C. JACOBSZ. TWEEDE DEEL. XI. Nog eens bij Vader Pavias. Drieërlei bezoek. In den stillen zomeravond. „Als dat eens waar mocht zijn „Saartje", sprak Pavias den volgenden middag, „wat ben je toch laat 't Is al over half één We wilden net met eten beginnen „Ja, vaderik kan het heusch niet helpen 1" Het meisje ging aan de tafel zit ten, met hooggekleurde wangen, en oogen, die straalden van blijdschap. „Vader, moeder, ik ben toch zoo blij „Ja, dat merk ik", antwoordde Pavias kalm. „Is er iets bijzonders gebeurd „Ja, vader Ik heb Santje gesproken „Werkelijk vroeg Pavias, terwijl hij een ongeloovig gezicht zette, en zijn vrouw een knipoogje gaf. „Nu, dat is iets buiten gewoons Hoe lang was het geleden, dat je haar 't laatst zag Een paar uur O, die vriendinnen, die vriendinnen 1" „Maar kind, is er nu iets met San?" vroeg moeder Pavias, die brandde van verlangen, het nieuws te vernemen. „Zij heeft een erfenis gekregen, vrouw!" sprak Pavias. „Neen, o neen Saartje's mooie oogen keken haar vader verwijtend aan. „Zij heeft iets ontvangen, dat beter is, dan tien erfenissen „Nou, dat is nog al kras begon onze timmerman ongeloovig. „Tien erfenissen Ik zou al tevreden zijn, als ik er één had, zoo iets van tienduizend gulden, bijvoor beeld." „Andries, houd op sprak zijn vrouw boos. „Zóó kom ik het nooit te weten Nu, kind „Tusschen San en meneer Bril is het in orde juichte het meisje. „O, moeder, vaderik ben zoo blij, zoo blij „Ik ookmopperde Pavias. „Ik kan wel dansen En mag ik nu de dames be leefd verzoeken, eens aan het eten te den ken 's Is zoo zachtjes aan bij éénen „Wel, Keesje", sprak Bril dienzelfden middag, toen de jongeheer Beheijdt den winkel binnentrad, „wat is er van je dienst Het ventje trad verlegen nader en scheen ditmaal geen kwaad in den zin te hebben. Schroomvallig stak hij zijn hand uit, maar sprak niet. „Nu, vriendje vroeg de jonge man. „Vader en moeder weweten n niet, ddat ik hier bben", stot terde de kleine. „Ze zijn heel boos op U. Maar ik kom U toch even bedanken, voor wat U gedaan hebt, en het spijt mij zoo, dat Uw handen verbrand zijn Nooit zal ik meer vuurwerk maken, dat beloof ik U, hoor Ik zou U graag wat geven, maar ik heb geen geld, en iets van mijn speel goed meenemen, durf ik niet Maar als ik groot ben en zélf geld verdien, dan krijgt U van mij wat moois, want ik blijf altijd van U houden. Dag meneer „Is dat Keesje Beheijdt dacht de jonge boekverkooper, toen het ventje vertrokken was. „Er zit toch wel wat goeds in hem! Jammer, dat zijn ouders niet anders zijn... nü kan er Daar ging de winkeldeur opnieuw open en David Bles stapte binnen, zwierig en druk, zooals gewoonlijk. „Goeden middagGoeden middag begon hij luidruchtig. „Hoe gaat het Ik moet hier voor zaken zijn, en Middel burg bezoeken zonder mijn boezemvriend Brilletje, den wijd vermaarden dichter te aanschouwen, dat zou een onvergeeflijke fout zijn Maar, wat zie ik. Vondel Lap jes om de handen Ben je in den oorlog geweest Je moet mij eens wat van je schitterende heldenfeiten vertellen, hoor!" Jan Bril was bleek geworden, en zijn handen beefden. Maar hij wist zich te be- heerschen. „Ik verzoek u, heen te gaan, meneer Bles De tijd, dat uw laffe plage rijen mij verdriet deden, is voorbij „Zou je denken De bezoeker was een beetje uit het veld geslagen, want Bril had hem voortdurend scherp aangekeken, wat de arme jonkman vroeger nooit zou hebben gedurfd. Maar Davids verlegenheid duurde niet lang, en onbeschaamd ging hij voort„Hoe gaat het toch met dat charmante zwartje, daar, aan den overkant Dat moet je mij eens vertellen Een schatje, hé Je bent immers verliefd op haar Hoeveel van je beroemde gedichten heb je haar al gewijd? k Zou ze dolgraag eens willen lezen zoo n eerste genegenheid in verzen, zoo n berijmd kalverliefdetje, dat moet toch wel intéressant wezen." „Zwijgnep Bril, wiens geduld thans ten einde was. „Zwijg, zeg ik je Als ik mijn handen tot mijn dienst had, dan smeet ik je den winkel uit „Jij vroeg zijn kwelgeest, brutaal en tergend langzaam. „Ik heb altijd geweten, dat je geweldig dapper bent, maar tot zoo'n krachttoer acht ik je toch niet in staatJe hebt het duchtig te pakken, ke reltje Verliefdheid is een gevaarlijke ziek te, hé „Zeker," stemde de jonge man achter de toonbank toe, „heel gevaarlijk Maar heilzaam en een zegen van den goeden God, als zij beantwoord wordt „Hoe bedoel je dat vroeg Bles. Hij kreeg plotseling een vermoeden, dat hem verbleeken deed. Maar Bril bewaarde het stilzwijgen. „Spreek, asjeblieftkreet David schor. „Je wil toch niet zeggen, dat Santje, dat lieve, knappe meisje „Ja, dat wilde ik juist zeggenant woordde Bril koud, maar met alle waar digheid, waarover hij beschikte. „Mejuf frouw Seneij heeft gisteren beloofd, mijn vrouw te zullen worden." De ongelukkige David gaf geen ant woord hij kreunde en met gebogen hoofd ging hij langzaam den winkel uit. Een oogenblik later werd de deur op nieuw geopend, en weer was het geen klant, die koopen kwam, maar een jong meisje, dat blozend en verlegen voor de toonbank stond, en wier verschijning den jongen man een kreet van blijde verrassing ontlokte Santje, zijn mooie, lieve Santje, zijn meisje nu. Hij trad op haar toe, en nam haar in zijn armen. Even vlijde Santje haar hoofd tegen zijn schouder, maar zich haastig op richtend, waarschuwde zij „Niet hier, in den winkelAls er eens iemand binnen kwam, wat dan Santje's blanke wangen bloosden, wat haar allerliefst stond. „Neen, Jan ik moet je wat vertellen." Bril voelde zich een weinig teleurgesteld. Juist was hij op het punt geweest, zijn meisje een kus te geven, toen zij opeens aan de mogelijkheid dacht, dat er wel eens koopers konden komen dat zij daar nu zoo dadelijk aan denken kon En plotseling maakte een onbeschrijflijk angstgevoel zich van den armen jongen meester hij had nog zoo weinig geluk gevonden, dat blijvend was „SantjeSantjesprak hij smeekend, „Je wil toch niet zeggen, dat je gekomen bent, om mij te vertellen, dat je belofte van gisterenavond je berouwt „Maar lieve jongen... hoe kom je daar aan Wel foeiSantje schudde verwij tend het hoofd. „Niet O, lieveling De brave jongen voelde zich aanmerkelijk lichter. „Santje, toe, zeg dat nog eens Natuurlijk begreep Santje onmiddellijk, wat hij beoelde, maar zij wilde hem toch even plagen, en daarom vroeg zij schalks: „Dat woordje „foei" Hoor je dat zoo graag Jan Bril bloosde warempel, en Santje kreeg medelijden met hem. „Ik maak maar een grapje, hoor Je bent mijn lieve, lieve jongen Is het zoo goed En nu mijn boodschap, Jan Van avond om zeven uur zullen vader en moeder je wachten Zij willen heel graag kennis met je maken." „Werkelijk De oogen van den jon gen boekverkooper straalden van vreugde. „Daar ben ik blij om, lieveling Vind je 't goed, dat ik je kom afhalen?" „Natuurlijk, lieve jongen antwoordde Santje guitig. „Kijk, daar zeg ik die woor den weer Als je nu maar niet boos bent en mij voor straf een paar uur laat wach ten Zoo liepen zij dan dien avond langs den stillen binnensingel, dien de jonge man zoo vaak alleen was gegaan, droomende van een geluk, dat onbereikbaar scheen, maar plotseling werkelijkheid was geworden. Het was nog geen zeven uur, dus druk ker, dan later op den avond, maar al spoe dig nam het geloop meer en meer toe en er moest iets bijzonders, iets buitenge woons gebeurd zijn, want men lachte en praatte, juichte en zong, en drukte elkaar de hand. En, o wonder velen hadden zich met oranje getooid, en van sommige huizen wapperde de vaderlandsche vlag. Wat beteekende dit alles toch „Weet ge het nog niet sprak Van Houtem, de kolenhandelaar„ toen Bril hem even staande hield. „Men zegt, dat Na poleon in België een geweldige nederlaag geleden heeftZijn troepen vluchten in volslagen wanorde. Het is weliswaar nog slechts een gerucht, maar een beetje waar heid zal het toch wel bevatten. We zul len er morgen wel méér van weten „O, Santje, Santjejubelde Bril, en hij drukte haar arm vast tegen zich aan. „Als dat, dat eens waar was Mijn geluk zou volkomen zijn Alle bange zorgen verdwenen, en een nieuwe, hoopvolle toekomst tegemoetGeen vrees voor oor log meer, maar een leven vol geluk met joü, endóór jou, lieveling (Slot volgt) Snip Nu snap ik er toch heelemaal niets meer van. Snap Wat bedoel je Snip Wel, nu is het vanmiddag verga dering van onzen Gemeenteraad en nog komt niet in behandeling de begrooting. Snap Je weet toch wel, dat we in Zee land met alles achteraan komen. Snip Ja maar nu moet je er geen loopje meenemen. Ik vind het zeer af te keuren, dat de begrooting van het loopende jaar eerst half Februari wordt vastgesteld. Snap Waaraan zou dié Igte behandeling toch toe te schrijven zijn Amster dam. Rotterdam, den Haag, laat ik nu maar bij de drie grootste steden van ons land blijven, leven al en kele weken naar de vastgestelde begrooting en Zeeland's hoofdstad overschrijdt den wettelijk vastge- stelden termijn op bedenkelijke wijze. SnipJa, dat is zoo. Naar ik hoor kun nen B. en W. het niet eens wor den er is in dat College een meer derheid en een minderheid ten op zichte van onderscheidene bezuini gingsobjecten. En nu zien ze tpt eenstemmigheid te komen. Snap Wordt deze niet bereikt, welnu laat dan de stem van de minderheid ook maar in de Raadsvergadering ge hoord worden. Aan den Raad is toch de beslissing. SnipZe moesten de begrooting voor 1935 ook alvast maar in behande ling nemen. Er worden straks mis schien besluiten genomen, die van terugwerkende kracht zijn tot 1 Ja nuari 1934, en dan behoeft dat in ieder geval niet voor 1935. SnapDat is nu dwaas geredeneerd. Over welke verschilpunten zou het in het College van B. en W. toch loopen? Snip Nu vraag je zooveel. Alles kan en mag niet op de klapbank besproken worden. Maar ik wil je toch eens één punt noemenBewaarschool- onderwijs. SnapDat moet toch niet verdwijnen Weliswaar is steun van de Ge meente in den vorm van subsidi eeren door de Regeering niet ver plichtend gesteld, maar het zijn toch nuttige inrichtingen, die recht van bestaan hebben en de moeders heb ben de handen meer vrij. SnipDe handen meer vrij. Larie, vele moeders brengen hun kindertjes naar school en benutten dan den vrijen tijd om met buurvrouw een langdurig praatje te hebben. Snap Die zullen er ongetwijfeld zijn, maar er zijn gelukkig ook vele moeders, die hun tijd dan niet in ledigheid doorbrengen, doch zorgen dat het er thuis als vader komt gezellig uit ziet en de maaltijden op tijd ge bruikt kunnen worden. En boven dien, het is voor de kindertjes zoo goed ze leeren zoo aardig bezig zijn. Je moet eens een kijkje nemen, wat ze spelenderwijs maken. Het is inderdaad aardig om te zien. SnipIk zal niet ontkennen, dat het voor vele kleintjes veel beter is op school dan thuisze leeren met andere kinderen spelen en wennen alvast aan het schoolgaan. SnapMaar laten we nu niet afdwalen. Welke verschilpunten zouden er in het College van B. en W. nog meer zijn SnipIk ben geen lid van dat College enheb niet het recht wat ik wel eens opvang op de publieke markt te brengen. Dit alleen wil ik nog zeggen over onze Bewaar scholen, ik hoop niet, dat de Raad op korten termijn de geheele sub sidie zal doen vervallen. SnapNou, dat zou te forsch dit onder wijs den nek omdraaien. Dat zal toch niet gebeuren Snip Er zal weer wat gebabbeld worden in de zitting waar eindelijk de be grooting aan de orde komt. De Burgemeester rekent al op twee dagen, blijkens zijn oproep. SnapWat zeg je twee dagen En de Raad was altijd in twee dagen met de begrooting klaar, dus dan zou met het sectie-onderzoek niets op geschoten zijn. SnipWel neen, dat zal meteen wel blij ken, dat heb ik direct immers al V V, U'VV.'y V-'-v V.: yv'. Attentie Snap Snip Snap Snip Snap Snip Snap Snip Snap Snip Snap voorspeld. Het kost den Raadsleden meer tijd. En der Gemeente meer geld. In de secties is alleen wat gepraat, maar er zijn geen besluiten genomen. Dus wat in de secties naar voren is. gebracht, komt in de Raadszit ting ook weer ter sprake. Vanzelf, want de eene sectie weet immers niet wat in de andere is gezegd. Over de kosten uitgetrokken voor het Gasthuis zal ook weer zwaar geboomd worden. Dat is niet te verwonderen. Op meerdere plaatsen in onze omge ving zijn de Gasthuis-financien nog al een onderwerp van veel praten en kosten veel hoofdbrekens. We hebben in Aardenburg eenige jaren geleden een Gasthuis-kwestie ge had en nu ook in Goes. Ja, te Goes heeft het geheele be stuur tegen morgen zijn ontslag ge vraagd en gekregen. Weet je wat ik zoo vreemd vind, dat de Gemeente Middelburg moet betalen voor de patiënten uit an dere plaatsen. Hoe bedoel je dat Wel, het liggeld van derde klas patiënten is 3.75 per dag, dus wordt iemand uit een andere plaats in ons Gasthuis opgenomen dan moet dat bedrag betaald worden, terwijl deze patient het Gasthuis ruim 7.kost. Iedere patient, onverschillig of deze uit Middel burg of uit een andere plaats komt, kost bijna 7.50 per dag aan voe ding, verpleging, enz. enz. De kost prijs komt tot dit bedrag. Dus als ik het goed begrijp, dan moet Middelburg voor iemand uit St. Laurens bijpassen bijna het zelfde bedrag van 3.75. Juist, zoo is het. Maar dat is toch erg onbillijk. Wij, belastingbetalers, moeten dus dok ken voor patiënten uit andere ge meenten. Is dit nu niet zoo te re gelen, dat voor zulke patiënten den kostprijs betaald wordt SnipDat zou moeten. En kan volgens mij, als de besturen der Ziekenhui zen Middelburg, Vlissingen en Goes de handen ineen slaan, want op die laatstgenoemde plaatsen zitten ze met hetzelfde vraagstuk. SnapNu, sterkte hoor, 'k moet weg. BURGERLIJKE STAND VAN MIDDELBURG. Van 22—30 Januari. ONDERTROUWD: C. de Haan, 33 j. en W. Bruijnooge, 30 j. GETROUWD: J. C. Carol, 23 j. en J. J. de Meijer, 26 j. P. S. v. d. Berg, 22 j. en P. C. Bostelaar, 20 j.P. J. Bos dijk, 25 j. en G. F. Schimiczck, 22 j. C. Hendrikse, 26 j. en H. J. E. Radder, 22 j. BEVALLEN M. Lorier, geb. Gideon- se, d. M. J. C. de Leeuw, geb. Verbee- men, d. OVERLEDEN D. van Luik, wed. B. Kokké, 75 j. J. Geervliet, geh. met C. Pagter, 61 j.; C. J. Maas, 91 j. wede. van A. Maas. EERSTE KWALITEIT Varkensvleesch. Fricandeau 50, Lappen 4045, Coteletten 3540, Gehakt of Worst 30, Schinkel 25 cent per 5 ons. SLAGERIJ J. LEIJNSE Gravenstraat I 270, Telefoon 540, M'burg

Krantenbank Zeeland

de Faam | 1934 | | pagina 1