Dames, Hier!
Is de motorlooze JOBIER,
A. VAN RODN,
ALGEHEELE
OPRUIMING
Zaterdag 3 Februari.
M. JESAIJES,
Gortstraat 26 (woontiurs) MirMetburg
Nog slechts 1 dag
goedkoope prijzen.
w.
ADVERTENTIEBLAD VOOR MIDDELBURG EN DE DORPEN OP WALCHEREN
SANTJE
SNIP EN SNAP.
Die geeft U veel plezier,
Laat de kabouters Uw Karpet, Divan
enz eens doen, U zult versteld staan
Langevleie 219 Middelburg.
Kachelmagazijn en Machines, Wringers
en de Reuklooze DEMON Petr. Gas-
toestellen voor koken en verwarmen.
Zij, die nog geen gebruik maakten
van onze buitengewone
m-mzm
van Heeren-Confectie, Jongens-Confectie
Werkmansgoederen - Mode-Artikelen
enz. enz. kunnen dit doen as.
ADVERTENTIEN.
DRA!51jl A-VAN VALKF.nBURG'S'
A -*i LEVERTRAM
VERSCHIJNT
OES WOENSDAGSMIDDAGS
advertentiên kunnen tot
uiterlijk 12 uur aange
nomen worden aan het
bureau spanjaarostraat
No. 20
31 JANUARI 1934
38e JAARGANG
□EFHF1M
luiTGEVERS^ITT00lli^t0LTH0FF^P0STREKEtsH|N^J12280^rELEF^^^Jj
DOOR
C. JACOBSZ.
TWEEDE DEEL.
XI.
Nog eens bij Vader Pavias. Drieërlei
bezoek. In den stillen zomeravond.
„Als dat eens waar mocht zijn
„Saartje", sprak Pavias den volgenden
middag, „wat ben je toch laat 't Is al
over half één We wilden net met eten
beginnen
„Ja, vaderik kan het heusch niet
helpen 1" Het meisje ging aan de tafel zit
ten, met hooggekleurde wangen, en oogen,
die straalden van blijdschap. „Vader,
moeder, ik ben toch zoo blij
„Ja, dat merk ik", antwoordde Pavias
kalm. „Is er iets bijzonders gebeurd
„Ja, vader Ik heb Santje gesproken
„Werkelijk vroeg Pavias, terwijl hij
een ongeloovig gezicht zette, en zijn vrouw
een knipoogje gaf. „Nu, dat is iets buiten
gewoons Hoe lang was het geleden, dat
je haar 't laatst zag Een paar uur O,
die vriendinnen, die vriendinnen 1"
„Maar kind, is er nu iets met San?"
vroeg moeder Pavias, die brandde van
verlangen, het nieuws te vernemen.
„Zij heeft een erfenis gekregen, vrouw!"
sprak Pavias.
„Neen, o neen Saartje's mooie oogen
keken haar vader verwijtend aan. „Zij
heeft iets ontvangen, dat beter is, dan tien
erfenissen
„Nou, dat is nog al kras begon onze
timmerman ongeloovig. „Tien erfenissen
Ik zou al tevreden zijn, als ik er één had,
zoo iets van tienduizend gulden, bijvoor
beeld."
„Andries, houd op sprak zijn vrouw
boos. „Zóó kom ik het nooit te weten
Nu, kind
„Tusschen San en meneer Bril is het
in orde juichte het meisje. „O, moeder,
vaderik ben zoo blij, zoo blij
„Ik ookmopperde Pavias. „Ik kan
wel dansen En mag ik nu de dames be
leefd verzoeken, eens aan het eten te den
ken 's Is zoo zachtjes aan bij éénen
„Wel, Keesje", sprak Bril dienzelfden
middag, toen de jongeheer Beheijdt den
winkel binnentrad, „wat is er van je
dienst
Het ventje trad verlegen nader en scheen
ditmaal geen kwaad in den zin te hebben.
Schroomvallig stak hij zijn hand uit, maar
sprak niet.
„Nu, vriendje vroeg de jonge man.
„Vader en moeder weweten n
niet, ddat ik hier bben", stot
terde de kleine. „Ze zijn heel boos op U.
Maar ik kom U toch even bedanken, voor
wat U gedaan hebt, en het spijt mij zoo,
dat Uw handen verbrand zijn Nooit zal
ik meer vuurwerk maken, dat beloof ik
U, hoor Ik zou U graag wat geven, maar
ik heb geen geld, en iets van mijn speel
goed meenemen, durf ik niet Maar als
ik groot ben en zélf geld verdien, dan
krijgt U van mij wat moois, want ik blijf
altijd van U houden. Dag meneer
„Is dat Keesje Beheijdt dacht de jonge
boekverkooper, toen het ventje vertrokken
was. „Er zit toch wel wat goeds in hem!
Jammer, dat zijn ouders niet anders zijn...
nü kan er
Daar ging de winkeldeur opnieuw open
en David Bles stapte binnen, zwierig en
druk, zooals gewoonlijk.
„Goeden middagGoeden middag
begon hij luidruchtig. „Hoe gaat het Ik
moet hier voor zaken zijn, en Middel
burg bezoeken zonder mijn boezemvriend
Brilletje, den wijd vermaarden dichter te
aanschouwen, dat zou een onvergeeflijke
fout zijn Maar, wat zie ik. Vondel Lap
jes om de handen Ben je in den oorlog
geweest Je moet mij eens wat van je
schitterende heldenfeiten vertellen, hoor!"
Jan Bril was bleek geworden, en zijn
handen beefden. Maar hij wist zich te be-
heerschen. „Ik verzoek u, heen te gaan,
meneer Bles De tijd, dat uw laffe plage
rijen mij verdriet deden, is voorbij
„Zou je denken De bezoeker was
een beetje uit het veld geslagen, want Bril
had hem voortdurend scherp aangekeken,
wat de arme jonkman vroeger nooit zou
hebben gedurfd.
Maar Davids verlegenheid duurde niet
lang, en onbeschaamd ging hij voort„Hoe
gaat het toch met dat charmante zwartje,
daar, aan den overkant Dat moet je mij
eens vertellen Een schatje, hé Je bent
immers verliefd op haar Hoeveel van je
beroemde gedichten heb je haar al gewijd?
k Zou ze dolgraag eens willen lezen
zoo n eerste genegenheid in verzen, zoo n
berijmd kalverliefdetje, dat moet toch wel
intéressant wezen."
„Zwijgnep Bril, wiens geduld thans
ten einde was. „Zwijg, zeg ik je Als ik
mijn handen tot mijn dienst had, dan smeet
ik je den winkel uit
„Jij vroeg zijn kwelgeest, brutaal en
tergend langzaam. „Ik heb altijd geweten,
dat je geweldig dapper bent, maar tot
zoo'n krachttoer acht ik je toch niet in
staatJe hebt het duchtig te pakken, ke
reltje Verliefdheid is een gevaarlijke ziek
te, hé
„Zeker," stemde de jonge man achter
de toonbank toe, „heel gevaarlijk Maar
heilzaam en een zegen van den goeden
God, als zij beantwoord wordt
„Hoe bedoel je dat vroeg Bles. Hij
kreeg plotseling een vermoeden, dat hem
verbleeken deed.
Maar Bril bewaarde het stilzwijgen.
„Spreek, asjeblieftkreet David schor.
„Je wil toch niet zeggen, dat Santje, dat
lieve, knappe meisje
„Ja, dat wilde ik juist zeggenant
woordde Bril koud, maar met alle waar
digheid, waarover hij beschikte. „Mejuf
frouw Seneij heeft gisteren beloofd, mijn
vrouw te zullen worden."
De ongelukkige David gaf geen ant
woord hij kreunde en met gebogen hoofd
ging hij langzaam den winkel uit.
Een oogenblik later werd de deur op
nieuw geopend, en weer was het geen
klant, die koopen kwam, maar een jong
meisje, dat blozend en verlegen voor de
toonbank stond, en wier verschijning den
jongen man een kreet van blijde verrassing
ontlokte Santje, zijn mooie, lieve Santje,
zijn meisje nu.
Hij trad op haar toe, en nam haar in
zijn armen. Even vlijde Santje haar hoofd
tegen zijn schouder, maar zich haastig op
richtend, waarschuwde zij „Niet hier,
in den winkelAls er eens iemand binnen
kwam, wat dan Santje's blanke wangen
bloosden, wat haar allerliefst stond. „Neen,
Jan ik moet je wat vertellen."
Bril voelde zich een weinig teleurgesteld.
Juist was hij op het punt geweest, zijn
meisje een kus te geven, toen zij opeens
aan de mogelijkheid dacht, dat er wel eens
koopers konden komen dat zij daar nu
zoo dadelijk aan denken kon
En plotseling maakte een onbeschrijflijk
angstgevoel zich van den armen jongen
meester hij had nog zoo weinig geluk
gevonden, dat blijvend was
„SantjeSantjesprak hij smeekend,
„Je wil toch niet zeggen, dat je gekomen
bent, om mij te vertellen, dat je belofte
van gisterenavond je berouwt
„Maar lieve jongen... hoe kom je daar
aan Wel foeiSantje schudde verwij
tend het hoofd.
„Niet O, lieveling De brave jongen
voelde zich aanmerkelijk lichter. „Santje,
toe, zeg dat nog eens
Natuurlijk begreep Santje onmiddellijk,
wat hij beoelde, maar zij wilde hem toch
even plagen, en daarom vroeg zij schalks:
„Dat woordje „foei" Hoor je dat zoo
graag
Jan Bril bloosde warempel, en Santje
kreeg medelijden met hem. „Ik maak maar
een grapje, hoor Je bent mijn lieve, lieve
jongen Is het zoo goed En nu mijn
boodschap, Jan Van avond om zeven uur
zullen vader en moeder je wachten Zij
willen heel graag kennis met je maken."
„Werkelijk De oogen van den jon
gen boekverkooper straalden van vreugde.
„Daar ben ik blij om, lieveling Vind je
't goed, dat ik je kom afhalen?"
„Natuurlijk, lieve jongen antwoordde
Santje guitig. „Kijk, daar zeg ik die woor
den weer Als je nu maar niet boos bent
en mij voor straf een paar uur laat wach
ten
Zoo liepen zij dan dien avond langs den
stillen binnensingel, dien de jonge man zoo
vaak alleen was gegaan, droomende van
een geluk, dat onbereikbaar scheen, maar
plotseling werkelijkheid was geworden.
Het was nog geen zeven uur, dus druk
ker, dan later op den avond, maar al spoe
dig nam het geloop meer en meer toe en
er moest iets bijzonders, iets buitenge
woons gebeurd zijn, want men lachte en
praatte, juichte en zong, en drukte elkaar
de hand. En, o wonder velen hadden
zich met oranje getooid, en van sommige
huizen wapperde de vaderlandsche vlag.
Wat beteekende dit alles toch
„Weet ge het nog niet sprak Van
Houtem, de kolenhandelaar„ toen Bril hem
even staande hield. „Men zegt, dat Na
poleon in België een geweldige nederlaag
geleden heeftZijn troepen vluchten in
volslagen wanorde. Het is weliswaar nog
slechts een gerucht, maar een beetje waar
heid zal het toch wel bevatten. We zul
len er morgen wel méér van weten
„O, Santje, Santjejubelde Bril, en
hij drukte haar arm vast tegen zich aan.
„Als dat, dat eens waar was Mijn geluk
zou volkomen zijn Alle bange zorgen
verdwenen, en een nieuwe, hoopvolle
toekomst tegemoetGeen vrees voor oor
log meer, maar een leven vol geluk
met joü, endóór jou, lieveling
(Slot volgt)
Snip Nu snap ik er toch heelemaal niets
meer van.
Snap Wat bedoel je
Snip Wel, nu is het vanmiddag verga
dering van onzen Gemeenteraad en
nog komt niet in behandeling de
begrooting.
Snap Je weet toch wel, dat we in Zee
land met alles achteraan komen.
Snip Ja maar nu moet je er geen loopje
meenemen. Ik vind het zeer af te
keuren, dat de begrooting van het
loopende jaar eerst half Februari
wordt vastgesteld.
Snap Waaraan zou dié Igte behandeling
toch toe te schrijven zijn Amster
dam. Rotterdam, den Haag, laat ik
nu maar bij de drie grootste steden
van ons land blijven, leven al en
kele weken naar de vastgestelde
begrooting en Zeeland's hoofdstad
overschrijdt den wettelijk vastge-
stelden termijn op bedenkelijke
wijze.
SnipJa, dat is zoo. Naar ik hoor kun
nen B. en W. het niet eens wor
den er is in dat College een meer
derheid en een minderheid ten op
zichte van onderscheidene bezuini
gingsobjecten. En nu zien ze tpt
eenstemmigheid te komen.
Snap Wordt deze niet bereikt, welnu laat
dan de stem van de minderheid ook
maar in de Raadsvergadering ge
hoord worden. Aan den Raad is
toch de beslissing.
SnipZe moesten de begrooting voor
1935 ook alvast maar in behande
ling nemen. Er worden straks mis
schien besluiten genomen, die van
terugwerkende kracht zijn tot 1 Ja
nuari 1934, en dan behoeft dat in
ieder geval niet voor 1935.
SnapDat is nu dwaas geredeneerd. Over
welke verschilpunten zou het in het
College van B. en W. toch loopen?
Snip Nu vraag je zooveel. Alles kan en
mag niet op de klapbank besproken
worden. Maar ik wil je toch eens
één punt noemenBewaarschool-
onderwijs.
SnapDat moet toch niet verdwijnen
Weliswaar is steun van de Ge
meente in den vorm van subsidi
eeren door de Regeering niet ver
plichtend gesteld, maar het zijn toch
nuttige inrichtingen, die recht van
bestaan hebben en de moeders heb
ben de handen meer vrij.
SnipDe handen meer vrij. Larie, vele
moeders brengen hun kindertjes
naar school en benutten dan den
vrijen tijd om met buurvrouw een
langdurig praatje te hebben.
Snap Die zullen er ongetwijfeld zijn, maar
er zijn gelukkig ook vele moeders,
die hun tijd dan niet in ledigheid
doorbrengen, doch zorgen dat het
er thuis als vader komt gezellig uit
ziet en de maaltijden op tijd ge
bruikt kunnen worden. En boven
dien, het is voor de kindertjes zoo
goed ze leeren zoo aardig bezig
zijn. Je moet eens een kijkje nemen,
wat ze spelenderwijs maken. Het
is inderdaad aardig om te zien.
SnipIk zal niet ontkennen, dat het voor
vele kleintjes veel beter is op school
dan thuisze leeren met andere
kinderen spelen en wennen alvast
aan het schoolgaan.
SnapMaar laten we nu niet afdwalen.
Welke verschilpunten zouden er in
het College van B. en W. nog
meer zijn
SnipIk ben geen lid van dat College
enheb niet het recht wat
ik wel eens opvang op de publieke
markt te brengen. Dit alleen wil
ik nog zeggen over onze Bewaar
scholen, ik hoop niet, dat de Raad
op korten termijn de geheele sub
sidie zal doen vervallen.
SnapNou, dat zou te forsch dit onder
wijs den nek omdraaien. Dat zal
toch niet gebeuren
Snip Er zal weer wat gebabbeld worden
in de zitting waar eindelijk de be
grooting aan de orde komt. De
Burgemeester rekent al op twee
dagen, blijkens zijn oproep.
SnapWat zeg je twee dagen En de
Raad was altijd in twee dagen met
de begrooting klaar, dus dan zou
met het sectie-onderzoek niets op
geschoten zijn.
SnipWel neen, dat zal meteen wel blij
ken, dat heb ik direct immers al
V
V,
U'VV.'y
V-'-v V.:
yv'.
Attentie
Snap
Snip
Snap
Snip
Snap
Snip
Snap
Snip
Snap
Snip
Snap
voorspeld. Het kost den Raadsleden
meer tijd. En der Gemeente meer
geld. In de secties is alleen wat
gepraat, maar er zijn geen besluiten
genomen.
Dus wat in de secties naar voren
is. gebracht, komt in de Raadszit
ting ook weer ter sprake.
Vanzelf, want de eene sectie weet
immers niet wat in de andere is
gezegd.
Over de kosten uitgetrokken voor
het Gasthuis zal ook weer zwaar
geboomd worden.
Dat is niet te verwonderen. Op
meerdere plaatsen in onze omge
ving zijn de Gasthuis-financien nog
al een onderwerp van veel praten
en kosten veel hoofdbrekens. We
hebben in Aardenburg eenige jaren
geleden een Gasthuis-kwestie ge
had en nu ook in Goes.
Ja, te Goes heeft het geheele be
stuur tegen morgen zijn ontslag ge
vraagd en gekregen.
Weet je wat ik zoo vreemd vind,
dat de Gemeente Middelburg moet
betalen voor de patiënten uit an
dere plaatsen.
Hoe bedoel je dat
Wel, het liggeld van derde klas
patiënten is 3.75 per dag, dus
wordt iemand uit een andere plaats
in ons Gasthuis opgenomen dan
moet dat bedrag betaald worden,
terwijl deze patient het Gasthuis
ruim 7.kost. Iedere patient,
onverschillig of deze uit Middel
burg of uit een andere plaats komt,
kost bijna 7.50 per dag aan voe
ding, verpleging, enz. enz. De kost
prijs komt tot dit bedrag.
Dus als ik het goed begrijp, dan
moet Middelburg voor iemand uit
St. Laurens bijpassen bijna het
zelfde bedrag van 3.75.
Juist, zoo is het.
Maar dat is toch erg onbillijk. Wij,
belastingbetalers, moeten dus dok
ken voor patiënten uit andere ge
meenten. Is dit nu niet zoo te re
gelen, dat voor zulke patiënten den
kostprijs betaald wordt
SnipDat zou moeten. En kan volgens
mij, als de besturen der Ziekenhui
zen Middelburg, Vlissingen en Goes
de handen ineen slaan, want op die
laatstgenoemde plaatsen zitten ze
met hetzelfde vraagstuk.
SnapNu, sterkte hoor, 'k moet weg.
BURGERLIJKE STAND VAN
MIDDELBURG.
Van 22—30 Januari.
ONDERTROUWD: C. de Haan, 33
j. en W. Bruijnooge, 30 j.
GETROUWD: J. C. Carol, 23 j. en
J. J. de Meijer, 26 j. P. S. v. d. Berg,
22 j. en P. C. Bostelaar, 20 j.P. J. Bos
dijk, 25 j. en G. F. Schimiczck, 22 j.
C. Hendrikse, 26 j. en H. J. E. Radder, 22 j.
BEVALLEN M. Lorier, geb. Gideon-
se, d. M. J. C. de Leeuw, geb. Verbee-
men, d.
OVERLEDEN D. van Luik, wed. B.
Kokké, 75 j. J. Geervliet, geh. met C.
Pagter, 61 j.; C. J. Maas, 91 j. wede. van
A. Maas.
EERSTE KWALITEIT Varkensvleesch.
Fricandeau 50, Lappen 4045, Coteletten
3540, Gehakt of Worst 30, Schinkel 25
cent per 5 ons.
SLAGERIJ J. LEIJNSE
Gravenstraat I 270, Telefoon 540, M'burg