Vacantie- Aanbieding. i nn m. VAN LUU, Magazijn „De Zwaluw" Magazijn „De Zwaluw" ADVERTENTIEBLAD VOOR MIDDELBURG EN DE DORPEN OP WALCHEREN. IUI HAM WAFELKRUIM, No. 45. Woensdag 1 Augustus 1928. Twee en Dertigste Jaargang. Uit mijn jongenstijd Voor de Huisvrouw. VERSCHIJNT ADVERTENTIËN KUNNEN TOT UITERLIJK 12 UUR AANGE- 'S WOENSDAGSMIDDAGS. wtk ÉÊk JSk ÊÈL PRIJS DER ADVERTENTIËN; Van 1-3 regels 45 ct, iedere regel mieer 15 ct 3 maal plaatsing wordt NOMEN WORDEN AAN HET H H j H fcJS IdË Wg mk slechts 2 maal berekend. Bij abon- BUREAU SPANJAARDSTRAAT. ,JHLcaaf^ zSky JË JlKlk. JBi \*j nement voordedige voorwaarden. UITGEVERSLITTÖOIJ 8? OLTHQFF, POSTREKENING 42280. TELEFOON 238. FEUILLETON. door VI. Advertentl&n Regenjassen f 10,50 Regenmantels - 11,50 Regencape - 2,50 Costumes - 10,75 Jongenspakjes - 3,25 Matrozenpakjes - 1.65 Linnen Heerencostumes - 7,50 Fantasiebroeken - 2,25 Sportkousen 7/8 jaar - 0,95 Blauwe Baretten - 1,00 Linnen Baretten - 0,75 Fantasiesokken - 0,29 Korte Noordstraat E 3, Middelburg. SPOTKOOPJE Wederom ontvangen Het b83te en goedkoopste Adres. OL AAM C. VAN DE WAL. Een eerwaardig grijsaard. Wat er op den weg naar Zuidzande Voorviel. In de woning van den ouden Maarten We stonden onder een der lindeboo- men van de Beestenmarkt te Sluis, wij, Cor van der Dennen en ik, benevens mijn neefje Kobus. Hoe ik' zopi plotse ling in Zeeuwsch-Vlaanderen kwam Dit is gauw gezegd. Mijn ouders had den mij (omdat ik altoos Zoo bijzonder braat was) toegestaan, om den Dinsdag en den Woensdag na Pinksteren door te brengen bij mijn oom, die te Sluis een bakkerij had. Nu had ik net zoo lang gezeurd, tot ik toestemming gekre gen had, een vriendje te mogen mee brengen en Cor van der Dennen had de eer genoten, door mij1 te worden uitge- noodigd. Gelukkig hadden zijln ouders tegen het reisje geen enkel bezwaar. Zoo waren wij' dus des morgens heel vroeg met de eerste boot de Wester- Schelde overgestoken, en, daar het nog al stevig woei en dit bovendien onze eerste zeereis was, hadden we Vrij wat moieite, ons op het pas geschuurde dek staande te houden. Dioch we hielden pns taai en hadden van zeeziekte geen last. Bij den ingang van de haven van Breskens echter, nam het dobberen sterk toe, doch„De Trompen en de De Ruyter's leVen nog", sprak ik man haftig, maar ik was zeer dankbaar, toen de boot het kalme water der haven doorsneed. „En nu, jongens", zei mijn goede tante, toen we omstreeks acht uur in de huiskamer achter den winkel geze ten waren, „eet maar flink hoor. De zeelucht zal jullie wel eetlust hebben be zorgd. Als je wat uitgerust zjjln, zal Kobus wiel alles van Sluis laten zien. „Zeker", stemde mijin neefje toe. „De lucht klaart op en de wind gaat liggen, 't Wordt mooi weer. Maar ik ben nog niet klaar, Moe. Mag ik nog een boter ham (Het was de zevende en de sneden waren groot en dik.) We stonden dus op de Beestenmarkt, en Kobus, die niet alleen van veel eten, maar ook van een grapje hield, stelde Voor, den oudsten inwoner van Sluis te gaan aanschouwen. „Kom je wel eens bij! hem1 infor meerde ik, „is hij; boven de honderd „Boven de honderd Vast en zeker. Ga maar mee, de Kapellestraat door." Nieuwsgierig volgden we hem. Op de Markt gekomen, deed Kobus ons stilstaan. „Kijk nu maar eens naar den toren Van het stadhuis, dan zie1 je hem." En ja, in een der galmgaten ont waarden we een mannenfiguur, een hou ten1 beeld, met helle kleuren beschil derd Jantje van Sluis. „Zeg eens", riep ik, hem een vriend- schappelijken stomp toedienende, „weet je nog meer van die grappen Als jij ooit den moed hebt, in Middelburg te komen, zullen wij je ook wel eens vinden, dat beloof ik je Een paar uren later hadden we het stadje in alle richtingen doorkruist, en, daar we den stadhuistoren bovendien nog bestegen hadden, Voelden we ons geducht vermoeid. „Ja, man'', verwittigde ik mijn neef, „Wij waren om vier uur van morgen in de kleeren. Toen lag jij nog te dropmen vanvan „Van allerlei soorten eetwaren", vol tooide Gor, wien ik op de boot reeds van Kobus' verbazend grooten eetlust gesproken had. „Nu had ik toch heusch nog geen honger", antwoordde onze jeugdige gastheer, „maar nu jij over eten spreekt, voel ik opeens, dat mijin maag heele- maal leeg is. Weet je wat Ik ga naar huis. Moe zal het eten misschien wel al gereed hebben, of anders troost ik me maar Zooi lang met een krentenkoek. Als jullie heel zoet zijln, mogen je mee- j gaan." Na het middagmaal begaven we ons i al spoedig weder op pad. Een bepaald doel had onze wandeling niet en zoo betraden we eindelijk den grintweg, die naar Zuidzande leidt. Als men onder het voortgaan druk praat, Vordert men Hink, zonder het soms te merken, en dit iw'as ook thans geschied Sluis lag zeker al een drietal kilometers achter ons. 0* VRAAGT UWEN WINKELIER Spoor tiosTin Nederlandsch Fabrikaat van de Firma W. A. SPOOR Jr., Culemborg. „Wacht eens even begon Kobus, „We zijln verder, dan ik eigenlijk wist. Laten we aan den kant wat uitrusten, 't Gras is hier wel droog, geloof ik." En de daad bij: het woord voegende, zette hij zich neder, en wij volgden zijin voorbeeld. Spoedig begon hij1 ons een en ander uit zijn schoolleven te verha len, en ook wij bleven niet in gebreke, dat begrijpt ge. Vooral het gebeurde met den ring van Noor Hettema scheen hem veel be langstelling te doen koesteren, want hij1 volgde mijn verhaal met veel aandacht en toen ik met spreken even ophield, barstte hij los „Nu, als mij zoo iets overkwamals ze mij', voor een dief durfden houden, ik, ik zou ze Kobus sprak niet verder, maar voltooide den zin met een gebaar van zijn vuist, dat aan duidelijkheid al zeer weinig te wenschen overliet. Al heel spoedig echter verhelderde een buitengewoon genoeglijke glimlach zijn gelaat, alsof hij eensklaps aan iets heel prettigs dacht. En ja, uit de binnen zakken van zijn jas haalde liij' twee pak jes te voorschijn, die bij opening eier koeken bleken te bevatten. „Ga je gang maar, hoor", nopdigde hij1 minzaam, „ze zijln wel wat oudbak ken, maar ze zullen wel smaken." We schaterden het uit. „Maar vertel nu toch eens, wiondermensch", begon Cor, „heb jij soms een dubbele maag Waarom eet je toch zooveel „Dat zul je hooren", antwoordde on ze etersbaas, terwijl hij den tweeden koek al Vast gereed hield;. „Ik eet, om dat ik het zoo graag doeEn dan is er nog een reden, maar die mag ik eigenlijk niet verklappen. Niemand kent die, zelfs Vader en moeder niet. Als jullie beloven, niets te zeggenNu dan, dezen zomer ga ik van school, om bijl vader het vak te leeren. Ik word ook bakker, weet jeeneen echte bakker moet dik z;ijin, dat behoort zoo. Nu weten je, waarom ik zooveel en zoo dikwijls eten moet." „Oogilden we, „hioud opNeen, dat was geen lachen meer voorover lagen we in het gras, we brulden het uit. Dat was nu toch al te dol. Het scheen bovendien, dat Ko- busje in vollen ernst sprak. Toen onze grootste vroolijkheid wat bedaard was, vroeg ik dan ook „Maar uil der uilen- Geloof je dat nu werkelijk Wie heeft je zoo Dezen laatsten zin voltooide ik niet, want plotseling hoorden we een oor- verdoovend lawaai. „Een paard ophol!" schreeuwde Cor, en hij' had goed ge zien. Met verbazende snelheid rende het dier den smallen weg af, en binnen en kele ©ogenblikken zou het bijl ons Zijln. Tijd om te overleggen ontbrak blijna en angstig zochten we teen uitweg, maar helaas Aan beide zijden verhief zich dicht struikgewas, dat niet de minste schuilplaats bood. Wat nu gedaan Inmiddels naderde het dier meer en meer, en we bespeurden, dat de arme viervoeter voor een wagen gespannen Was, die door de snelle vaart met don derend geraas over de ongelijke keien bolderde. In een oogwenk waren paard en kar ons voorbijgevlogen. Door den slechten toestand van den weg slingerde het voertuig op onrustbarende wijze, maar gelukkig letsel hadden we niet beko men, alleen Kobus was gevallen, en met uitgespreide vingers in een modder plas terecht gekomen. De kar was toen echter reeds gepasseerd. Dat we blijde waren, aan een Zoo groot gevaar ontsnapt te zijln, begrijpt ge en toen we van den schrik wat be komen waren, bemerkten we, dat de jas van Kobus vol slijk zat. „Dat is niet erg", sprak mijn neefje opgeruimd. „Moe zal hem wel onder handen nemen. Maar ik zou mijn handen wel eens willen wasschen. Kijk eens Ze kleven gewloon. We gaan nu terug, hé en dan komen we weer langs de Woning van Maarten, je weet wel, dat lage, armoedige huisje, waar we langs kwamen. Daar zal wel water en zeepi te bekomen zijn." Zoo ondernamen we dus de terugreis en onder het voortgaan vroeg ik hem, wie die oude Maarten was. Kobus ver telde ons, dat Maarten Gevaers schaapr herder was geweest, maar de laatste ja ren door den ouderdom niet meer kon werken. „Zijn dochter", vervolgde hij, „Woont bij haren vader in en door uit werken te gaan, voorziet zij in hun on derhoud. Maar zij, is ziekelijk, en ver dient dus weinig, en het is dus geen wonder, dat ze heel arm Zijln, zelfs al krijgen ze Zoo nu en dan van medelij dende menschen wat. De vrouw komt bij ons wasschen, maar nu ligt ze al vier weken in het gasthuis te Aarden burg." „Stakkerds"hoorde ik Cor mom pelen. Bij het kleine, bouwvallige huisje hiel den wij halt. Cor en ik zouden wachten, terwijl Kobus, na aangeklopt te hebben, binnengetreden was. Even later echter verscheen hij in de deuropening, en Wenkte ons hem te volgen. Door de lage voordeur traden we onmiddellijk in het woonvertrekje. Voor het raam zat in een leunstoel een oud mannetje met zilvergrijze ha ren, dat ons vriendelijk toeknikte. Het duurde dan ook niet lang, of we praat ten als oude bekenden, en, terwijl we Kobus in het kleine keukentje: hoorden plassen, vertelde de goede oude ons een en ander, dat ons echter al bekend was, door hetgeen mijn neefje reeds medegedeeld had. Inderdaad, die menschen waren arm Het kamertje was spaarzaam gemeu beld, het huisraad leek mij oud, en toch, hoe blonk alles van reinheid Maar de Zorgende hand der dochter ontbrak thans. Maarten sprak met een stille stem voort, 't Was, of hij onze aanwezigheid een oogenblik vergat. „Nu is mijn dochter wegvier wekenvier lange wekenIk verlangde zoo, haar te zienmaar hoe moest ik bij haar komenen ziegisteren stond Verplanke op eens met zijn tilbury hier voor de deur... en zoo kwam ik in Aardenburg't iwas zijn paard, dat zoo even voorbij vloog'k hoop, dat het geen letsel heefthij verdient het niet, de brave kerel en de ouders van Kobus elke week krijg ik, wat Cato verdiende... och, er zijn zooveel goede menschen op de wereld Heusch, wij waren ontroerd en zwe gen. Toen we een poosje later de woning verlieten, talmde Cor zóó, dat hij de laatste was, die den braven oude de hand drukte. Zag ik goed Ja, inderdaad. Cor stopte den ouden herder iets tusschen de vingers. Een gulden En zonder antwoord af te wachten, voegde hij zich haastig bij ons. (Wordt vervolgd1) Dit beeld is waarschijnlijk vervaar digd door zekeren Jacob van Huusse en werd in 1424 in den toren geplaatst. Vóór het slaan der klok, geeft het met een hamer eenige slagen op een der drie aan zijn linkerhand geplaatste klok jes. GEVONDEN VOORWERPEN. Als zoodanig zijn aan 't bureau van politie gedeponeerd de navolgende voor werpen a. Eenige Huissleutels, Kinderport. met inh., Fransch Leerboek, Honden- halsband, Kinderport. met inh., Hee renrijwiel, Dameshandschoen. b. Bij ingezetenen Dameshandschoen Van Flierenburg, Lange Breestraat O 181 3 Lepeltjes (souvenir), L. Boon, N. Oosterschestraat N 76 Ringetje met steentjes, Joh. Geelhoed, Pijpstraat Rijwiellantaarn, L. Vos, N. Vliss. Weg E 128 Portefeuille met inh. (gem1. Lo- man, Heemstede), A. Roth, Noordweg S 243a Manchetknoop, Die Leeuw, Ne- derstraat O 190 Damesvest, I. de Klerk, Hendrikstraat W 74 Portem. met jnh., K. Simons, Langevielesingel D 56 Be- lastingmerk, Koster, Nieuwlandsche weg V 150 Lapje witte kant, J. Pattenier, Schuitvlotstraat N 166Haarkam, A. Sies, Gravenstraat I 200 Vulpen (rood), H. Krijger, Rozemarijnstraat: E 156 Jongenspet, Izendoorn, Zuidsingel E 34 SehoiOltasch, A. Schuit, Winterstraat Q 105 Bos Sleutels, De Munck, Var- kensmarkt K 37 Damesbroche (goud), Secretarie Koudekerke Portem. met inh., Allew'ijn, Veersche Singel S 70 Kindertompouee, K. V. Sparrentak, St. Pieterstraat F 53 Heerenrijwiel, W. Roest, Eigenhaardstraat P 223 Schoöl- etui met inh., M. Pleijte, Schoorsteen ve- gerssingel Q 203 Kinderportem. met inh., N. Zwart, Bastion ,N 63 Wit Hondje, A. Roskam, Heerenstraat H 132 Gouden Ring, J. Janse, Molendijk, N. en St. Joosland Dameshandschoen, J. v. Kleven, Gravenstraat I 2H een Hamer, Ch. de Visser, Smidsbolwerk O 101a Bos Touw, Wachtpost, Markt. Inlichtingen aan het bureau van po litie, alleen des Zaterdags tusschen 7-8 uur. BURGERLIJKE STAND VAN MIDDELBURG. Van 23—31 Juli. ONDERTROUWD J. Poppe, 24 j. en H. Wisse, 35 j. F. G. Crucq, 25 j. en J. Dingemanse, 21 j. G. C. Jonge- pier, 25 j. en F. Bolleurs, 25 j. GETROUWD J. Koreman, 29 j. en M. Krijger, 30 j. R. R. van de Woestij- ne, 27 j. en A. H. van Roo, 24 j. J. Verdaasdonk, 24 j. en M. J. Step, 22 j. P. L. Braun, 24 j. en A. S. Leen- houts, 18 j. C. Poppe, 23 j. en M. de Ruijter, 23 j. BEVALLEN M. A. J, Holleman, geb. Gabriëlse, z. J. Krijger, geb. de Jonge, d. P. J. Antheunisse, geb. van den Driest, z. P. C. Geldof, geb. Merk, z. Jkvr. W. D. J. Wilbrenninck, geb. de Villeneuve, z. OVERLEDEN J. C. van der Harst, 62 j., man van J. J. Peters E. de Rijke, vrouw van C. Rozemond, 56 j. W. Burgerhoff, vrouw van P. F. Streefkerk, 43 j. i i NUTTIGE WENKEN. Over kleeren verven. Een vorige keer hadden wie het over het wasschen van kunstzijde. En wie zen wij ;er op, hoe voorzichtig .men met kunstzijde in natten toestand moet omgaan, omdat anders de zijde scheurt. Maar we kunnen kunstzijde ook heel goed verven. En dat is een wierkje, dat in het voorjaar, met zijln nieuwe mode kleuren wel dikwijls voor Zal komen, worden met witte kunstzijden kleeding- Dit verven kan heel makkelijk gedaan stukken. Ook als men donkere kleuren Wil krijgen, kan men dat met gekleurd goea doen, zonder het vooraf te blee- ken. Wil men echter het goed .in een lichte tint verven, bijvoorbeeld rosë, crème, blauw en groen, dan mloet ge kleurd goed eerst gebleekt worden. Daartoe weekt men het goed eerst door en door in heet en daarna in koud wa ter. Vervolgens dompelt mien het in bleekwater, dat men gemaakt heeft door chloorkalk (bleekpoeder) pp te lossen in koud water, in verhouding van 25 gram ppi 8 liter water. Eventueel be zinksel moet er door filtreeren (bijv. door een oude lap) uit verwijderd zijn. Heeft men het goed nu in het bleekwa ter gedompeld, dan moet men het ge durende een kwartier voortdurend roe ren. Dan is het bleeken klaar en moet het goed eerst in koud en daarna in heet water goed uitgespoeld wlorden. Het is goed, bij dat heete spoelwater nog .een piaar druppels geest van zout te voegen. Dat maakt de kunstzijde zacht en nog mooier wit. Nu gaan we de stof verven. Hiervoor maakt mien een sop je van een half ons zeepvlokken op 8 liter heet water. Daarin wiascht men de stof goed, haalt haar dan uit het sopi, en voegt dan bijl .het sop de vooraf in kokend water opgeloste verf. Nu de stof weer in het kleursopje doen en verven tot de gewenschte kleur. Men moet er voor zorgen, dat het sop goed heet is, daar dit het kleuren ten goede komt. Na het verven de stof voorzich tig uitknijpen en zoo te drogen hangen. Dus niet eerst de zeep eruit spoelen. Want de kunstzijde droogt, met de zeepsop erin, zachter en steviger op. Als moeder dit hoort, knipt ze t uit, opi mijn w'o o r d Een paar druppels terpentijn in den Waschketel, als er wit goed in gekookt wordt, doet vele vlekken verdwijnen. Voeg een klein beetje petroleum bij de meubelwas, waarmee U de meube len wrijft. Dan zult U merken dat er, na het wrijven, niet zoo licht vingers op de gewreven meubelen te zien zul len zijn. Zemelenwater is een uitstekend mid del om het haar te wasschen het rei nigt de hoofdhuid afdoende en maakt het haar glanzend. Gebruikt in plaats van zeep, maakt het de handen blank en zacht. Vlekken (van aardappelenschillen, enz.) op de handen verdwijnen door wrijven met een papje van olijfolie miet suiker ,(witte). Vlekken van ijzerroest kan men miet het volgende onschadelijke middel uit maken. Kook een paar stukjes rabarber in weinig wlater en doop de vlek in de heete vloeistof. Spoel nu in koud1 wa ter. Zlijh de vlekken nog niet geheel weg, dan de behandeling herhalen, tot dat ,men de gele „m|oet" gewoon wieg kan wasschen. Indien men met de schoonmaak mar meren bladen van waschtafels, nacht kastjes enz. van vlekken wil reinigen, make men het volgende papje. Meng 2 deelen fijne soda miet 1 deel puim steenpoeder en 1 deel fijne kalk tot een papje met water. Wrijf met dit papje over de vlekken van het marmer en wasch daarna af met water en zeep. 24 cent per pond, 13 cent per half pond. KORTE GORTSTRAAT. Prima gele en groene Zeep p. p. 12 ct. Prima Koffieboonen p. p. 65-80-90-100 Grove Rijist per pond 15-20 cent. Havermouth per pond 14-16 cent. Vermecelli per pond 2024 cent. Roederchooolade per pond 50 cent. Gort per pond 14 cent. Prachtige Rozijnen per pond 35-40 ct. Versch gebrande Olienoten p. p. 24 ct. Tarwe Griesmeel per pond 16-20 cent Vruchtengriesmeel per ons 14 cent. Amandelgriesmeel per ons 12 cent. Prima Witte Suiker p. pond 24 cent.

Krantenbank Zeeland

de Faam | 1928 | | pagina 1