Vacantie-
Aanbieding.
i nn
m. VAN
LUU,
Magazijn „De Zwaluw"
Magazijn „De Zwaluw"
ADVERTENTIEBLAD VOOR MIDDELBURG EN DE DORPEN OP WALCHEREN.
IUI HAM
WAFELKRUIM,
No. 45.
Woensdag 1 Augustus 1928.
Twee en Dertigste Jaargang.
Uit mijn jongenstijd
Voor de Huisvrouw.
VERSCHIJNT
ADVERTENTIËN KUNNEN TOT
UITERLIJK 12 UUR AANGE-
'S WOENSDAGSMIDDAGS. wtk ÉÊk JSk ÊÈL PRIJS DER ADVERTENTIËN;
Van 1-3 regels 45 ct, iedere regel
mieer 15 ct 3 maal plaatsing wordt
NOMEN WORDEN AAN HET H H j H fcJS IdË Wg mk slechts 2 maal berekend. Bij abon-
BUREAU SPANJAARDSTRAAT. ,JHLcaaf^ zSky JË JlKlk. JBi \*j nement voordedige voorwaarden.
UITGEVERSLITTÖOIJ 8? OLTHQFF, POSTREKENING 42280. TELEFOON 238.
FEUILLETON.
door
VI.
Advertentl&n
Regenjassen
f 10,50
Regenmantels
- 11,50
Regencape
- 2,50
Costumes
- 10,75
Jongenspakjes
- 3,25
Matrozenpakjes
- 1.65
Linnen Heerencostumes
- 7,50
Fantasiebroeken
- 2,25
Sportkousen 7/8 jaar
- 0,95
Blauwe Baretten
- 1,00
Linnen Baretten
- 0,75
Fantasiesokken
- 0,29
Korte Noordstraat E 3,
Middelburg.
SPOTKOOPJE
Wederom ontvangen
Het b83te en goedkoopste Adres.
OL AAM
C. VAN DE WAL.
Een eerwaardig grijsaard. Wat er
op den weg naar Zuidzande Voorviel.
In de woning van den ouden Maarten
We stonden onder een der lindeboo-
men van de Beestenmarkt te Sluis, wij,
Cor van der Dennen en ik, benevens
mijn neefje Kobus. Hoe ik' zopi plotse
ling in Zeeuwsch-Vlaanderen kwam
Dit is gauw gezegd. Mijn ouders had
den mij (omdat ik altoos Zoo bijzonder
braat was) toegestaan, om den Dinsdag
en den Woensdag na Pinksteren door
te brengen bij mijn oom, die te Sluis
een bakkerij had. Nu had ik net zoo
lang gezeurd, tot ik toestemming gekre
gen had, een vriendje te mogen mee
brengen en Cor van der Dennen had de
eer genoten, door mij1 te worden uitge-
noodigd. Gelukkig hadden zijln ouders
tegen het reisje geen enkel bezwaar.
Zoo waren wij' dus des morgens heel
vroeg met de eerste boot de Wester-
Schelde overgestoken, en, daar het nog
al stevig woei en dit bovendien onze
eerste zeereis was, hadden we Vrij wat
moieite, ons op het pas geschuurde dek
staande te houden. Dioch we hielden
pns taai en hadden van zeeziekte geen
last. Bij den ingang van de haven van
Breskens echter, nam het dobberen sterk
toe, doch„De Trompen en de
De Ruyter's leVen nog", sprak ik man
haftig, maar ik was zeer dankbaar, toen
de boot het kalme water der haven
doorsneed.
„En nu, jongens", zei mijn goede
tante, toen we omstreeks acht uur in
de huiskamer achter den winkel geze
ten waren, „eet maar flink hoor. De
zeelucht zal jullie wel eetlust hebben be
zorgd. Als je wat uitgerust zjjln, zal
Kobus wiel alles van Sluis laten zien.
„Zeker", stemde mijin neefje toe. „De
lucht klaart op en de wind gaat liggen,
't Wordt mooi weer. Maar ik ben nog
niet klaar, Moe. Mag ik nog een boter
ham (Het was de zevende en de
sneden waren groot en dik.)
We stonden dus op de Beestenmarkt,
en Kobus, die niet alleen van veel eten,
maar ook van een grapje hield, stelde
Voor, den oudsten inwoner van Sluis
te gaan aanschouwen.
„Kom je wel eens bij! hem1 infor
meerde ik, „is hij; boven de honderd
„Boven de honderd Vast en zeker.
Ga maar mee, de Kapellestraat door."
Nieuwsgierig volgden we hem.
Op de Markt gekomen, deed Kobus
ons stilstaan. „Kijk nu maar eens naar
den toren Van het stadhuis, dan zie1 je
hem." En ja, in een der galmgaten ont
waarden we een mannenfiguur, een hou
ten1 beeld, met helle kleuren beschil
derd Jantje van Sluis.
„Zeg eens", riep ik, hem een vriend-
schappelijken stomp toedienende, „weet
je nog meer van die grappen Als jij
ooit den moed hebt, in Middelburg te
komen, zullen wij je ook wel eens
vinden, dat beloof ik je
Een paar uren later hadden we het
stadje in alle richtingen doorkruist, en,
daar we den stadhuistoren bovendien
nog bestegen hadden, Voelden we ons
geducht vermoeid.
„Ja, man'', verwittigde ik mijn neef,
„Wij waren om vier uur van morgen in
de kleeren. Toen lag jij nog te dropmen
vanvan
„Van allerlei soorten eetwaren", vol
tooide Gor, wien ik op de boot reeds
van Kobus' verbazend grooten eetlust
gesproken had.
„Nu had ik toch heusch nog geen
honger", antwoordde onze jeugdige
gastheer, „maar nu jij over eten spreekt,
voel ik opeens, dat mijin maag heele-
maal leeg is. Weet je wat Ik ga naar
huis. Moe zal het eten misschien wel
al gereed hebben, of anders troost ik
me maar Zooi lang met een krentenkoek.
Als jullie heel zoet zijln, mogen je mee-
j gaan."
Na het middagmaal begaven we ons
i al spoedig weder op pad. Een bepaald
doel had onze wandeling niet en zoo
betraden we eindelijk den grintweg, die
naar Zuidzande leidt. Als men onder
het voortgaan druk praat, Vordert men
Hink, zonder het soms te merken, en
dit iw'as ook thans geschied Sluis lag
zeker al een drietal kilometers achter
ons.
0* VRAAGT UWEN WINKELIER
Spoor tiosTin
Nederlandsch Fabrikaat van de Firma W. A. SPOOR Jr., Culemborg.
„Wacht eens even begon Kobus,
„We zijln verder, dan ik eigenlijk wist.
Laten we aan den kant wat uitrusten,
't Gras is hier wel droog, geloof ik."
En de daad bij: het woord voegende,
zette hij zich neder, en wij volgden zijin
voorbeeld. Spoedig begon hij1 ons een
en ander uit zijn schoolleven te verha
len, en ook wij bleven niet in gebreke,
dat begrijpt ge.
Vooral het gebeurde met den ring
van Noor Hettema scheen hem veel be
langstelling te doen koesteren, want hij1
volgde mijn verhaal met veel aandacht
en toen ik met spreken even ophield,
barstte hij los „Nu, als mij zoo iets
overkwamals ze mij', voor een dief
durfden houden, ik, ik zou ze
Kobus sprak niet verder, maar voltooide
den zin met een gebaar van zijn vuist,
dat aan duidelijkheid al zeer weinig
te wenschen overliet.
Al heel spoedig echter verhelderde
een buitengewoon genoeglijke glimlach
zijn gelaat, alsof hij eensklaps aan iets
heel prettigs dacht. En ja, uit de binnen
zakken van zijn jas haalde liij' twee pak
jes te voorschijn, die bij opening eier
koeken bleken te bevatten.
„Ga je gang maar, hoor", nopdigde
hij1 minzaam, „ze zijln wel wat oudbak
ken, maar ze zullen wel smaken."
We schaterden het uit. „Maar vertel
nu toch eens, wiondermensch", begon
Cor, „heb jij soms een dubbele maag
Waarom eet je toch zooveel
„Dat zul je hooren", antwoordde on
ze etersbaas, terwijl hij den tweeden
koek al Vast gereed hield;. „Ik eet, om
dat ik het zoo graag doeEn dan
is er nog een reden, maar die mag ik
eigenlijk niet verklappen. Niemand kent
die, zelfs Vader en moeder niet. Als
jullie beloven, niets te zeggenNu
dan, dezen zomer ga ik van school, om
bijl vader het vak te leeren. Ik word ook
bakker, weet jeeneen echte
bakker moet dik z;ijin, dat behoort zoo.
Nu weten je, waarom ik zooveel en zoo
dikwijls eten moet."
„Oogilden we, „hioud
opNeen, dat was geen lachen
meer voorover lagen we in het gras,
we brulden het uit. Dat was nu toch al
te dol. Het scheen bovendien, dat Ko-
busje in vollen ernst sprak. Toen onze
grootste vroolijkheid wat bedaard was,
vroeg ik dan ook „Maar uil der uilen-
Geloof je dat nu werkelijk Wie heeft
je zoo
Dezen laatsten zin voltooide ik niet,
want plotseling hoorden we een oor-
verdoovend lawaai. „Een paard ophol!"
schreeuwde Cor, en hij' had goed ge
zien. Met verbazende snelheid rende het
dier den smallen weg af, en binnen en
kele ©ogenblikken zou het bijl ons Zijln.
Tijd om te overleggen ontbrak blijna en
angstig zochten we teen uitweg, maar
helaas Aan beide zijden verhief zich
dicht struikgewas, dat niet de minste
schuilplaats bood. Wat nu gedaan
Inmiddels naderde het dier meer en
meer, en we bespeurden, dat de arme
viervoeter voor een wagen gespannen
Was, die door de snelle vaart met don
derend geraas over de ongelijke keien
bolderde.
In een oogwenk waren paard en kar
ons voorbijgevlogen. Door den slechten
toestand van den weg slingerde het
voertuig op onrustbarende wijze, maar
gelukkig letsel hadden we niet beko
men, alleen Kobus was gevallen, en
met uitgespreide vingers in een modder
plas terecht gekomen. De kar was toen
echter reeds gepasseerd.
Dat we blijde waren, aan een Zoo
groot gevaar ontsnapt te zijln, begrijpt
ge en toen we van den schrik wat be
komen waren, bemerkten we, dat de
jas van Kobus vol slijk zat.
„Dat is niet erg", sprak mijn neefje
opgeruimd. „Moe zal hem wel onder
handen nemen. Maar ik zou mijn handen
wel eens willen wasschen. Kijk eens
Ze kleven gewloon. We gaan nu terug,
hé en dan komen we weer langs de
Woning van Maarten, je weet wel, dat
lage, armoedige huisje, waar we langs
kwamen. Daar zal wel water en zeepi te
bekomen zijn."
Zoo ondernamen we dus de terugreis
en onder het voortgaan vroeg ik hem,
wie die oude Maarten was. Kobus ver
telde ons, dat Maarten Gevaers schaapr
herder was geweest, maar de laatste ja
ren door den ouderdom niet meer kon
werken. „Zijn dochter", vervolgde hij,
„Woont bij haren vader in en door uit
werken te gaan, voorziet zij in hun on
derhoud. Maar zij, is ziekelijk, en ver
dient dus weinig, en het is dus geen
wonder, dat ze heel arm Zijln, zelfs al
krijgen ze Zoo nu en dan van medelij
dende menschen wat. De vrouw komt
bij ons wasschen, maar nu ligt ze al
vier weken in het gasthuis te Aarden
burg."
„Stakkerds"hoorde ik Cor mom
pelen.
Bij het kleine, bouwvallige huisje hiel
den wij halt. Cor en ik zouden wachten,
terwijl Kobus, na aangeklopt te hebben,
binnengetreden was. Even later echter
verscheen hij in de deuropening, en
Wenkte ons hem te volgen. Door de lage
voordeur traden we onmiddellijk in het
woonvertrekje.
Voor het raam zat in een leunstoel
een oud mannetje met zilvergrijze ha
ren, dat ons vriendelijk toeknikte. Het
duurde dan ook niet lang, of we praat
ten als oude bekenden, en, terwijl we
Kobus in het kleine keukentje: hoorden
plassen, vertelde de goede oude ons
een en ander, dat ons echter al bekend
was, door hetgeen mijn neefje reeds
medegedeeld had.
Inderdaad, die menschen waren arm
Het kamertje was spaarzaam gemeu
beld, het huisraad leek mij oud, en toch,
hoe blonk alles van reinheid Maar de
Zorgende hand der dochter ontbrak
thans.
Maarten sprak met een stille stem
voort, 't Was, of hij onze aanwezigheid
een oogenblik vergat.
„Nu is mijn dochter wegvier
wekenvier lange wekenIk
verlangde zoo, haar te zienmaar
hoe moest ik bij haar komenen
ziegisteren stond Verplanke op
eens met zijn tilbury hier voor de deur...
en zoo kwam ik in Aardenburg't
iwas zijn paard, dat zoo even voorbij
vloog'k hoop, dat het geen letsel
heefthij verdient het niet, de brave
kerel en de ouders van Kobus
elke week krijg ik, wat Cato verdiende...
och, er zijn zooveel goede menschen op
de wereld
Heusch, wij waren ontroerd en zwe
gen.
Toen we een poosje later de woning
verlieten, talmde Cor zóó, dat hij de
laatste was, die den braven oude de
hand drukte.
Zag ik goed Ja, inderdaad. Cor
stopte den ouden herder iets tusschen
de vingers. Een gulden
En zonder antwoord af te wachten,
voegde hij zich haastig bij ons.
(Wordt vervolgd1)
Dit beeld is waarschijnlijk vervaar
digd door zekeren Jacob van Huusse
en werd in 1424 in den toren geplaatst.
Vóór het slaan der klok, geeft het met
een hamer eenige slagen op een der
drie aan zijn linkerhand geplaatste klok
jes.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Als zoodanig zijn aan 't bureau van
politie gedeponeerd de navolgende voor
werpen
a. Eenige Huissleutels, Kinderport.
met inh., Fransch Leerboek, Honden-
halsband, Kinderport. met inh., Hee
renrijwiel, Dameshandschoen.
b. Bij ingezetenen Dameshandschoen
Van Flierenburg, Lange Breestraat O
181 3 Lepeltjes (souvenir), L. Boon,
N. Oosterschestraat N 76 Ringetje met
steentjes, Joh. Geelhoed, Pijpstraat
Rijwiellantaarn, L. Vos, N. Vliss. Weg
E 128 Portefeuille met inh. (gem1. Lo-
man, Heemstede), A. Roth, Noordweg
S 243a Manchetknoop, Die Leeuw, Ne-
derstraat O 190 Damesvest, I. de Klerk,
Hendrikstraat W 74 Portem. met jnh.,
K. Simons, Langevielesingel D 56 Be-
lastingmerk, Koster, Nieuwlandsche weg
V 150 Lapje witte kant, J. Pattenier,
Schuitvlotstraat N 166Haarkam, A.
Sies, Gravenstraat I 200 Vulpen (rood),
H. Krijger, Rozemarijnstraat: E 156
Jongenspet, Izendoorn, Zuidsingel E
34 SehoiOltasch, A. Schuit, Winterstraat
Q 105 Bos Sleutels, De Munck, Var-
kensmarkt K 37 Damesbroche (goud),
Secretarie Koudekerke Portem. met
inh., Allew'ijn, Veersche Singel S 70
Kindertompouee, K. V. Sparrentak, St.
Pieterstraat F 53 Heerenrijwiel, W.
Roest, Eigenhaardstraat P 223 Schoöl-
etui met inh., M. Pleijte, Schoorsteen ve-
gerssingel Q 203 Kinderportem. met
inh., N. Zwart, Bastion ,N 63 Wit
Hondje, A. Roskam, Heerenstraat H
132 Gouden Ring, J. Janse, Molendijk,
N. en St. Joosland Dameshandschoen,
J. v. Kleven, Gravenstraat I 2H een
Hamer, Ch. de Visser, Smidsbolwerk
O 101a Bos Touw, Wachtpost, Markt.
Inlichtingen aan het bureau van po
litie, alleen des Zaterdags tusschen 7-8
uur.
BURGERLIJKE STAND VAN
MIDDELBURG.
Van 23—31 Juli.
ONDERTROUWD J. Poppe, 24 j.
en H. Wisse, 35 j. F. G. Crucq, 25 j.
en J. Dingemanse, 21 j. G. C. Jonge-
pier, 25 j. en F. Bolleurs, 25 j.
GETROUWD J. Koreman, 29 j. en
M. Krijger, 30 j. R. R. van de Woestij-
ne, 27 j. en A. H. van Roo, 24 j. J.
Verdaasdonk, 24 j. en M. J. Step, 22
j. P. L. Braun, 24 j. en A. S. Leen-
houts, 18 j. C. Poppe, 23 j. en M. de
Ruijter, 23 j.
BEVALLEN M. A. J, Holleman, geb.
Gabriëlse, z. J. Krijger, geb. de Jonge,
d. P. J. Antheunisse, geb. van den
Driest, z. P. C. Geldof, geb. Merk,
z. Jkvr. W. D. J. Wilbrenninck, geb.
de Villeneuve, z.
OVERLEDEN J. C. van der Harst,
62 j., man van J. J. Peters E. de Rijke,
vrouw van C. Rozemond, 56 j. W.
Burgerhoff, vrouw van P. F. Streefkerk,
43 j. i i
NUTTIGE WENKEN.
Over kleeren verven.
Een vorige keer hadden wie het over
het wasschen van kunstzijde. En wie
zen wij ;er op, hoe voorzichtig .men
met kunstzijde in natten toestand moet
omgaan, omdat anders de zijde scheurt.
Maar we kunnen kunstzijde ook heel
goed verven. En dat is een wierkje, dat
in het voorjaar, met zijln nieuwe mode
kleuren wel dikwijls voor Zal komen,
worden met witte kunstzijden kleeding-
Dit verven kan heel makkelijk gedaan
stukken. Ook als men donkere kleuren
Wil krijgen, kan men dat met gekleurd
goea doen, zonder het vooraf te blee-
ken. Wil men echter het goed .in een
lichte tint verven, bijvoorbeeld rosë,
crème, blauw en groen, dan mloet ge
kleurd goed eerst gebleekt worden.
Daartoe weekt men het goed eerst door
en door in heet en daarna in koud wa
ter. Vervolgens dompelt mien het in
bleekwater, dat men gemaakt heeft door
chloorkalk (bleekpoeder) pp te lossen
in koud water, in verhouding van 25
gram ppi 8 liter water. Eventueel be
zinksel moet er door filtreeren (bijv.
door een oude lap) uit verwijderd zijn.
Heeft men het goed nu in het bleekwa
ter gedompeld, dan moet men het ge
durende een kwartier voortdurend roe
ren. Dan is het bleeken klaar en moet
het goed eerst in koud en daarna in
heet water goed uitgespoeld wlorden.
Het is goed, bij dat heete spoelwater
nog .een piaar druppels geest van zout
te voegen. Dat maakt de kunstzijde
zacht en nog mooier wit. Nu gaan we
de stof verven. Hiervoor maakt mien
een sop je van een half ons zeepvlokken
op 8 liter heet water. Daarin wiascht
men de stof goed, haalt haar dan uit
het sopi, en voegt dan bijl .het sop de
vooraf in kokend water opgeloste verf.
Nu de stof weer in het kleursopje doen
en verven tot de gewenschte kleur. Men
moet er voor zorgen, dat het sop goed
heet is, daar dit het kleuren ten goede
komt. Na het verven de stof voorzich
tig uitknijpen en zoo te drogen hangen.
Dus niet eerst de zeep eruit spoelen.
Want de kunstzijde droogt, met de
zeepsop erin, zachter en steviger op.
Als moeder dit hoort, knipt
ze t uit, opi mijn w'o o r d
Een paar druppels terpentijn in den
Waschketel, als er wit goed in gekookt
wordt, doet vele vlekken verdwijnen.
Voeg een klein beetje petroleum bij
de meubelwas, waarmee U de meube
len wrijft. Dan zult U merken dat er,
na het wrijven, niet zoo licht vingers
op de gewreven meubelen te zien zul
len zijn.
Zemelenwater is een uitstekend mid
del om het haar te wasschen het rei
nigt de hoofdhuid afdoende en maakt
het haar glanzend. Gebruikt in plaats
van zeep, maakt het de handen blank
en zacht.
Vlekken (van aardappelenschillen,
enz.) op de handen verdwijnen door
wrijven met een papje van olijfolie miet
suiker ,(witte).
Vlekken van ijzerroest kan men miet
het volgende onschadelijke middel uit
maken. Kook een paar stukjes rabarber
in weinig wlater en doop de vlek in de
heete vloeistof. Spoel nu in koud1 wa
ter. Zlijh de vlekken nog niet geheel
weg, dan de behandeling herhalen, tot
dat ,men de gele „m|oet" gewoon wieg
kan wasschen.
Indien men met de schoonmaak mar
meren bladen van waschtafels, nacht
kastjes enz. van vlekken wil reinigen,
make men het volgende papje. Meng
2 deelen fijne soda miet 1 deel puim
steenpoeder en 1 deel fijne kalk tot een
papje met water. Wrijf met dit papje
over de vlekken van het marmer en
wasch daarna af met water en zeep.
24 cent per pond,
13 cent per half pond.
KORTE GORTSTRAAT.
Prima gele en groene Zeep p. p. 12 ct.
Prima Koffieboonen p. p. 65-80-90-100
Grove Rijist per pond 15-20 cent.
Havermouth per pond 14-16 cent.
Vermecelli per pond 2024 cent.
Roederchooolade per pond 50 cent.
Gort per pond 14 cent.
Prachtige Rozijnen per pond 35-40 ct.
Versch gebrande Olienoten p. p. 24 ct.
Tarwe Griesmeel per pond 16-20 cent
Vruchtengriesmeel per ons 14 cent.
Amandelgriesmeel per ons 12 cent.
Prima Witte Suiker p. pond 24 cent.