Voor de Jeugd
O!WEEKMAKER
UnlebrieQes
Eenhoorn",
MEIJER
Middelbiirgsch Ziekenfonds,
Ml: fSIIS EIERIIIIBTTEN,
frapiMs IwalileiM.
i.GEELHOED,
G. P. DE JONGH, BonaaascM Kefle
18 Kwal vet SGBAPIÏLISCH
S I
op BIHS3AG 4 10!., 's avonds van 8 tot 9 nar,
spM'ffkg van zp zaak
totaal loos sprake is
Sroofe kewz® in
Inschrijving van nieuwe leden
LITT001J OLTHOFF.
CEV88BEM fOORWIRPER
Hearesi Jagers.
„ZEBUWSCH JAGERHUIS",
D. JACOB! Noordstraat 34.
ïawf bsiea
Yoordeellge prijzen.
LARGE DELFT I 36,
MiQDELBOBG.
FEUILLETON.
ZIJN OFFER.
Yerschljsit Woensdagsmiddags.
Adrertentiën kannen tot uiterlijk 12 uur aangenomen
worden.
Spanjaardstraat. Telefoon No. 238.
N i 8 r o v 8 r 8 p a a n i n g
Stand tsb Nlddclfearg.
Gndergeteekends heeft zich gevestigd als
en fceveelt zich aan voor alle reparaties, zoo ook voor het leveren
van AMÜNITIE.
Yanaf deze week WAPENS voorradig.
Onder aanbeveling,
10 cent per ons.
f 150 de Ulo
A. LIIJN8E, Segeerstraat H 90.
53
Een goed Samaritaan.
N». 4.
29 Octcbsr 1919
Vier «li twlndptc Jswrgang.
MIDDELBURGSCH
(TITUS VSSSi
Prijs der Adverleitiiin i
Van 13 regels 30 eent, iedere regel meer 10 cent.
3 maal plaatsing wordt slechts 2 maal berekend.
Qroote letters naar plaatsruimte. Bg abonnement ran
1000 of 500 repels roordeelipe roorwaarden.
Mej. P. vraagt, of zij, 72 jaren oud,
in de termen valt voor ouderdoms
rente.
i Antw. Zeer zeker. Indien U niet
bent aangeslagen in de Vermogens
belasting, of in de Ink. bel. naar een
inkomen van meer dan 2000 gulden,
komt u in het genot der ouderdoms
rente.
Een getrouw lezer van „De Faam"
vraagt, of eene weduwe, in Aug. 1920
pas 65 jaar wordende, verplicht is zich
vrijwillig te verzekeren ter bekoming
eener rente.
Antw. Volgens Uwe mededeelingen
werkt genoemde weduwe aan huis.
Indien zij aldus voor anderen in loon
dienst arbeidt, moet zij zich nog door
invulling en inlevering van een formu
lier aanmelden voor de Inv. Wet.
Heeft zy echter een eigen bedrijf, dan
moet zij eene vrijwillige verzekering
'sluiten, wil zij in het genot eener
rente komen.
Over de vrijwillige verzekering
zullen later, als het wetsontwerp tot
wijziging der Inv. Wet in het Staats
blad is opgenomen, meerdere inlich
tingen in de bladen worden gegeven.
Z. vraagt Jof zijne vrouw, 60 jaar
oud, een vrije verzekering moet aan
gaan, om op 65 jarigen leeftijd in het
genot eener rente te komen.
Antw. Wanneer Uwe echtgenoote
thans niet bij anderen in loondienst
arbeidt, moet zij ter bekoming van
het genot eener rente eene vrijwillige
verzekering sluiten. Omtrent deze, zie
het antwoord hiervoor, laatste gedeelte.
Jongens en Meisjes!
Wat is het toch prettig als een
onderwijzer ziet, dat zijn leerlingen
goed opletten en hun kennis trachten
te verrijken Zoo is het ons precies
eender gegaan. In één onzer vorige
brieven schreven we, dat vele kin
deren hunne brieven aanvingen met
„Hierbij zend/ ik"; we wezen erop,
dat dit fout was. En nu vele kinde
ren begonnen hunne briefjes weer op
deze wijze, maar niet één heeft die
fout meer gemaakt.
Wat een verscheidenheid vindt men
in zoo'n stapel brieven! Nette, slor
dige, gezellige, korte, geïllustreerde,
grappige enz. Er zijn kinderen, die
toch zoo gezellig babbelen kunnen,
maar er zijn er ook, die korter dan
kort zijn. Met deze laatsten bedoelen
we die kinderen, die alleen de oplos
sing zonder de onderdeden melden.
Deze komen vanzelf niet voor een
prijs in aanmerking. En we tellen ook
teekenaars onder onze oplossers Wat
is het huis in de Bogardstraat, waarin
de Modevakschool is gevestigd, door
een viertal aardig in teekening ge
bracht Hoe leuk was bij een vijftal
de afbeelding van Dames en Meisjes
in kleuren geteekend en naar de laatste
mode gekleed We hadden dit negen
tal voor hun moeite gaarne met een
prijs beloond, maar we mogen ons
niet uitsluitend door mooie teeke-
ningen laten verlokken. Bij het toe
kennen van een prijs letten we a of
de oplossing en al de onderdeden
goed zijn; en b op net werk, rekening
houdend met den leeftijd. Een kind
van 8 jaar komt dus evengoed in aan
merking als een van 14 jaar, wat ook
bij het toekennen der prijzen reeds is
uitgekomen
We hebben ook ondeugende brief
schrijvers ditmaal gehad. Schrik maar
niet te veel, zóó erg is het niet, hoor
Het was een leuke ondeugendheid. Zij
vroegen of nu alle deelnemers aan
dezen wedstrijd van de Directrice der
Modevakschool een pak kleeren kre
gen de eerste keer had ieder ook
wel een pakje pudding ontvangen.
Hoe vinden je dat nu toch
Gegroet, tot de volgende week. Dan
komt Prijsraadsel No. 3.
De Uitgevers.
T 42gr\jze kinderhsndsobooD, J Pro
voost, Jeronimnsstraat M 322; gouden
dameshorloge met dito armband. Mastje
de Kam, Oude Kerkstraat B 961 paar
beerenrehoenen, P. Biuzé, Gravenstraat
I 273; portemonnaie inh eerfig geld
an abonnementskaart tram Vlissingsn,
Wondergero, Jodengsng R227J; rozen
krans en R K. halsbandje en bedeistokje,
E. J. Anthnuniise, Stjjfsslweg S 92h
zjjdon lapj», juff Alberge, Gravenstraat
I 255; halsdas, Noderband, N-Oostersoks
»traat N 99; bruia hoadje, P, W. Uit
hoven, Ncordsingel S 154horlogeket
ting, A. de Rgke, KI. Vlaanderen M
179; dam»vtaseh met inhoud, W. R>ose,
Brigd-mme B 84 k'ndermuts, W. Pie
ren, Vischmarkt H 114; zaklantaarn, J.
Msjj-rp, Prak straat O 268kinderbijbel! j~,
van de Potte, Veersehe singel S 142;
pet, Rika Dronkers, PoUeobakkerssin-
gel G 55
Aan het Bureau van Politie alhier zjjn
op werkdagen des namiddags van 78
aur de volgende voorwerpen te bekomen
a Bureau van Politie: kinderp. rte-
monnaie en eeniga aLuteL.
b. Bg ingezeteten: kicderbont, II
Mann ek, Veereche singel S 34; honden-
halsband, A. van Slooten, Karelsgarg
door het werk.
Worden nw nieren overspannen door
uw beroep? Dit is vas-.k het geval
Werk, dat de zenuwen inspant, cis
spieren en inwendige orga: rn schokt, of
u in aanraking brengt met nadeelige
gassen, veroorzaakt dikwij's nisrkwalan
Dit is ook het gevel hg werk op voch
tige plaatsen, ia wisselende temperaturen
of met etof bw.waEgerde locït.
En daarom komen rugpijn, uriaekwa-
laontstoken tieren of blaas, ier-wu
terzueht en rhsumatiek zoowel voor bi'
mkchinisUD, charfi-mr st kers, spoor
arbeiders, schilders, tmtseLars, mguwer
kers, visscharlioden enz.
Als de urine sterk verkleurd is of
sleebtriaksnd, spaarzaam of te dikwijls
kemt, pgtilgk is bij de loosing ea bezink
sel achterlaat, of als gij last krijgt van
duizilighe-id, rugpijn en hartkloppingen,
dient gjj verdacht te zjjn op ernstige
nierkwalen.
Yeraadering en rust zullen u goed
doen ea de kwaal aanmerkelijk doen ver
minderen, maar een speciaal uiergeneea-
middel is eveneens onmiddellijk nood
zakelijk.
Wekt de nieren op en versterkt deza door
Foster's Rugpijn Nieren Pillen Zg zullen
de Dieren in staat stellen om de vergif
ten te verwerken, die bet bloed bederveD,
deze met de urine afvoeren en het bloed
rein en krachtig maken tot oi de-hond
van de levens irganen.
Geen gauoesl^ke graad van Lwzwakts
of urine toorcissnn weerstaat Foster's
Rugpjja Nieren Pillen Zg dieren enk*l
voor de nieren en blaas en daaruit voort
komende kwalen.
Alleen echt, wanneer voorzien van de
handte9kening van James Foster op bet-
etiket. Foster's Rugpijn Nieren Pillen
zjjn te Middelburg verkrijgbaar bg N.V
v.h C. A. Schulte Co. a f3,75 p. doos
of f 10,p. zes doozeo.
Van 21—27 Oct.
ONDERTBOUWD: I. Richter, jm.
33 j. en A. Appel, jd. 27 j J. dan En-
gfdsmac, jm 25 j en E Vinke, jd. 24 j
D P. de Vlies, jm. 40 j. en A.de.V ies
wed, 35 j J. 11. Modderkreoke, jen. 30
j. en EL. H Holm, jd 29 j. P. Hniith,
wedn. 43 j en C. J v. d. Velde. jd. 37 j.
GETROUWD: A. da Piaa, jm. 24 j.
;n C. A. Vader, jd. 24 j. J M Vader,
jm 26 j en O Remgn. jd 22 j J. t.
den Burger, jm. 24 j. en F. J. van
Rooijeo, jd. 27 j.
BEVALLEN: M. E. Ora-j>, geb R -
zomoed, 2d A Dilleb-ke, geb. Durekot,
z. M Vader, geb De Vi -ear. d. O Pot
ior, geb. Staket-o. z. J. W Da helse
geb. Vermatip, z M. Joo3>', geb. Ge'dof
d. N DeuGoo, geb Meliefstp, z A, H.
Dirksen, g b. Vmtregt, d
OVERLEDENC. S. Vogel. 3 w R
D Rirmers, ongah. 31 j S. Nieuwer-
hufc'se, d. 29 j. vsn 't Otf, vrouw v
W, J C D eps bont, 44 j.
Oiidsrgeteekende ruim 25 ja-en BODE
op Middelburg—G es, bericht hie:mede
dat van
Hij beveelt zich Vg het Middalburascho
publiek en omrireken bsletf.ieigk aan
Voor esj accurate en vlugge uitv e-
ri: g wordt steeds zorg gedrf»g-sü
Bode MiddelburgGoes.
Kapoer;strait B 35
KINDERJURKEN
S&sïcütfcli Mts Jor!a, Bnlnna,
HET BESTUUR.
BUITUS DlftTJEMBUTItë.
van zalvere stsmkoo! vervaardigd.
Orders wordsïi spoedig w«eht,
Aanbevelend,
J. 3URBINK.
a@N€i£PI£R.
i.
„Zou ik u een oogenblik kunnen
spreken mijnheer?"
Het was op een mooien herfstavond,
dat Bernard Merwal zich haastte om
van de dompige, drukke straten van
Londen naar zijn kamers te komen,
toen hij plotseling opgehouden werd
door een slank gebouwd jongetje, dat
het waagde hem aldus aan te spreken.
„Jawel, wat is het?" zei hij eenigs-
zins gehaast.
„Zou dit geldstuk," zeide de jongen,
terwijl hij een geldstuk tusschen zijn
dunne vingers hield, „mij nog langer
kunnen onderhouden?"
Bernard keek eerst naar den spreker
en toen naar het geldstuk en barstte
in lachen uit.
J - „Dat! Neen mijn jongen, dat zal
niet lang zijn. Dat ia maar één schel
ling, slechts genoeg om één of twee
nachten onder dak te komen. Is dat
- alles wat je hebt?" vroeg hij, toen hij
hevigste wanhoop maakte.
„Ja mijnheer."
„Je schijnt een vreemdeling te zijn.
Waar kom je vandaan?"
De knaap hield zijn adem in en
Bernard kon zien bij het licht van de
straatlantaarn, waaronder zij stonden,
dat een blos zijn bleeke wangen
kleurde.
„Van Barcelona," zeide hij aarzelend.
„Barcelona Wat te,r wereld doe je
dan toch hier in Londen Heb je
niemand, die voor je zorgt. Je bent
toch nog niet oud genoeg om geheel
op eigen beenen te staan zou ik
denken."
Bij deze woorden wierp de jongen
het hoofd in den nek en 't was, alsof
zijn donkere schitterende oogen vuur
schoten.
„Ik ben een wees," was zijn kalm
antwoord. „Ik heb niemand, die van
mij houdt of er iets om geeft of ik
leef dan of ik dood ben. Ik was op
school, maar zij plaagden zoo, dat ik
wegliep."
Hier moest hij ophouden, over
vallen door een hevige hoestbui, en
er was iets in dien hoest en in de
onwillekeurige beweging die zijn
lange dunne vingers maakten om zijn
schamel jasje goed dicht te houden
hart sneed.
„Hoor eens," zei hij, handelende
volgens een oogenblikkelijke ingeving,
„het is niet goed voor je hier langer
te staan in de kou. Ga met mij dan
mee zal ik je dan wat te eten geven.
Ik woon hier dicht bij en dan kun je
me verder je geschiedenis vertellen
als we binnen zijn."
De knaap protesteerde nog zwakjes,
maar Bernard had bij het hooren van
het woord eten zulk een begeerigen
glimp in zijn oogen zien komen, dat
hij van geen weigering wilde hooren.
Hij nam den jongen bij de hand en
ging met hem tot het einde der straat,
waar ze een stoep opgingen. Daarna
gingen zij een nauwe trap op, die
naar zijn kamers leidde. Een gezellig
vuur brandde daar in den haard, waar
voor de mooie gevlamde kat van zijne
hospita heel genoegelijk lag te slapen,
de gordijnen waren neergelaten en
toen Bernard het gaslicht aangestoken
had, vertoonde zich de kleine zitka
mers als zeer behagelijk en practised
ingericht.
„Ga daar nu eens zitten," zei de
jeugdige gastheer en gaf zijn gast een
gemakkelijken leuningstoel tegenover
den haard. „Doe nu je schoenen maar
uit en warm je voeten eens. Zoo, nu
-1- u
hij aan de schel, en stond toen een
oogenblik stil, met zijn arm geleund
op den schoorsteenmantel, kijkend
naar zijn jongen bezoeker. Intusschen
ontdeed de knaap, gehoorzamende aan
de bevelen van zijn gastheer, zich van
zijn schoenen en strekte zijne voeten
naar het vuur uit. Het was een jon
getje van ongeveer dertien jaar, groot
voor zijn leeftijd, een zwak, bleek ge
zichtje, met dik donker haar dat over
zijn hoog blank voorhoofd hing en
groote zwarte oogen, die kolen geleken
in tegenstelling met de bleekheid van
zijn gelaat. Het waren wonderlijke
oogen, en blikkende in die oogen
gevoelde men iets van hetgeen men
voelt, als men van het dek van een
schip in de onbekende diepte daarbe
neden staart; zij waren onpeilbaar,
onbegrijpelijk, ja werkelijk, zij waren
de spiegel van de fantastische, ruste
looze ziel daarbinnen.
Er was iets in de geheele verschij
ning van het jongetje, dat den student
krachtig herinnerde aan een portret,
dat hij onlangs had gezien, voorstel
lende Shelley in zijn jeugd. Hier waren
dezelfde peinzende, droomerige oogen,
dezelfde vorm van gelaatstrekken,
behalve dat de kin wat forscher en
voller en de mond een of twee be-
rMan nn
het portret niet waarnam.
Het korte, donkere jasje, dat om het
slanke figuurtje dichtgeknoopt was,
was bespat met Londens slijk en door
weekt van den regen maar al zag de
jongen er morsig uit, in het licht kon
men zien, dat hij gekleed was in een
soort donker laken en hoe gehavend
het ook mocht zijn, toch kon men er
den goeden snit van herkennen.
„Hoe is je naam?" vroeg Bernard
plotseling.
De knaap keek op en antwoordde
zonder aarzelen„Louis Alvar de
Alm on sa."
„Hoe oud ben je?"
„Over vijftien maanden word ik
vijftien jaar."
Het was zulk een ongewone manier
om zijn ouderdom op te geven, dat
het hem toescheen, dat er redenen
moesten bestaan om zieh ouder voor
te doen dan hij was. Waarom zeuhij
niet kortaf dat hij bijna veertien was,
dacht hij bij zichzelf. Maar hij vond
het verstandiger zich voor het oogen
blik van verdere vragen te onthouden
en toen daarop aan de deur geklopi
werd, opende hij deze en gaf het
dienstmeisje zijn bevelen.
Het meisje keek verwonderd naar
den kleinen vreemdeling, maar .zij
mac oeimnn nm «stint te .ophonrzamen.
en ging reeds om haar boodschap uit
te voeren, beloovende geen tijd te
verliezen. Niet voordat de warme,
krachtige soep, waarom Bernard ge
stuurd had, uit een nabijzijnd restau
rant gebracht was, werd de stilte
verbroken.
„Ziezoo, eet nu maar eens goed," zei
de jonge gastheer, en gaf het zijn
jeugdigen gast met een flink stuk
brood er bij. „Neen, je behoeft niet
op te staan, blijf maar bij den haard,
dan word je warm."
De knaap nam het van hem aan,
hem verlegen dankend, maar met
zulk eene hongerige en begeerige
uitdrukking in zijn gelaat, dat het
treurig was om te zien.
„U zijt goed," murmelde hij, nog
dichter naar het vuur kruipend, alsof
hij door en door koud was, en liet
er met een uitbarsting van vertrou
welijkheid op volgen: „Ik had zoo'n
honger. Ik- ik had nog niets gegeten
vandaag."
Bernard, die juist met een zijner
medestudenten in een restaurant ge
dineerd had dacht aan zijn eigen drie
goede maaltijden, die hij dien dag ge
noten had met een gevoel van zelf
verwijt.
(Wordt vervolgd.)
