De verantwoordelijkheid der moeders.
BRIEVEN UIT AMERIKA.
Iddiorp' oudste Leesinricbling
Firma GEBRS HILDERN1SSE,
Grootste poklleiteit hier ter stede3750 ex. worden wekelijks met zorg verspreid. Grootste pnhlieiteit.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Pink Pillen.
Tijdschriften en lllnstratlën,
Mo, 45.
Woensdag 11 Augustus 1909.
Dertiende Jaargang.
1 VI I ITTflniI van 1—3 regels 15 oent' iedere regel meer 5 eent-
Advertentiên.
Xiamge Moor<1*1 raat 184.
Hierin circuleert geregeld het beste
wat gegeven kan worden. Men vrage
de voorwaarden om lid te worden.
MIDDELBURGSCH
ADVERTENTIEBLAD
DE FAAM
I UITGEVER: I Prijs der Advertentiên
II|)a JU11 1 UUlif fllfeir. I 3 maal plaatsing wordt slechts 2 maal berekend.
j Groote letters naar plaatsruimte By abonnement van
Span jaar d 8 tra a t. 1000 of 500 regels voordeelige voorwaarden.
Aan het Bureau van Politie alhier zijn op
werkdagen des namiddags van 79 uur de
volgende voorwerpen te bekomen:
a. Bruin lederen portefeuille; etui, waarin
spiegeltje, haarkam en borsteltje.
b. By ingezetenen sigarenpijpje, P. Soetens,
Lazarijstraat O 82 bos sleutels, J. 0. Burrink,
Bree 118; grijze ceintuurband, M. de Rijke,
Sleperssingel Q 184blauwe postduif, gemerkt
S 274 D 60, 1404, H. OjWouterse, Noordweg
R 12; gouden broche met zwarte steen, T.
Vogelenzang, Hoogstraat I 126een huissleu
tel, v. d. Peerl, Noordweg.
Iedere moeder is verantwoordelijk voor de
gezondheid harer kinderen. Daarom hebben
dan ook de voorzichtige moeders altijd een
afdoend middel bij de hand tegen de ziekten
die het meest de kitidsehheid bedreigen. De
moorddadige ziekten der kinderen zijn de bloed
armoede en de bleekzucht, die door gebrek aan
voldoende bloed veroorzaakt worden. Het
krachtdadigste middel tegen die ziekten is zon
der tegenspraak de Pink Pillen.
Moeders, denkt aan uwe verantwoordelijk
heid, denkt aan uw verdriet, indien door het
herstellen en versterken van het bloed uwer
kinderen te hebben verwaarloosd, gij hen
kwaamt te verliezen. De groei en de vorming
putten het bloed van jongens en meisjes uit.
Indien gij de voedingsstoffen die het organis
me in zeer groote hoeveelheid aan het bloed
onttrekt, niet vervangt, verarmt dit en het
kind vervalt.
De Pink Pillen zijn de grootste hersteller
van het bloed en versterker der zenuwen. Het
is het middel dat gij moet gebruiken.
Prijs f 1,75 de doos, f 9,per 6 doozen.
Verkrijgbaar bij Snabilié, hoofd-depothouder
voor Nederland, 7, Groote markt te Rotterdam
voor Middelburg en omstreken bij de firma
Joh. de Roos, Vlasmarkt K 157S A. Luit-
wieler en A. 0. Beniest, Lepelstr. Vlissingen
Gebr. Mulder, Goes en verder bij verschillende
Apothekers en goede drogisten.
De zevende Mei was een feestdag in New-
Jersey, uitgeschreven door den Gouverneur,
't Was Arborday. Er was een tijd dat het
Continent, dat Amerika heet, bedekt was met
ondoordringbare wouden, die goede schuilplaats
aanboden voor het wild gedierte. De Indianen,
de eenige bewoners des lands beschouwden de
bosschen als hunne natuurlijke bondgenooten,
om de jachtvelden van wild voorzien te hou
den. Bovendien maakten ze geen gebruik van
het hout en indien ze het deden, op zeer kleine
schaal. Het doode hout was voldoende voor
hunne vuren en een enkele boom die de schors
leverde voor een canoe werd nauweljjks gemist.
Toen de blanken den Amerikaanschen bodem
betraden, stonden ze verbaasd over de uitge
strektheid der wouden en den eindeloozen rijk
dom van hout geschikt voor allerlei doeleinden,
voor scheeps- en huizenbouw. Toch werd het
hout niet naar waarde geschat. De settler stond
voor de groote vraag hoe zich uit de opbrengst
van den bodem een bestaan te verschaffen.
Het lag voor de hand dat hij begon met het
uitroeien der bosschen om velden te krijgen,
waarop hij zijn vruchten kon planten. De hoo
rnen werden gerooid en aan de vlammen prijs
gegeven.
Naarmate het getal der settlers aangroeide,
begon de vraag naar timmerhout te vermeer
deren, voor binnenlandseh zoowel als voor bui-
tenlandsch gebruik. De speculator zag zijn
kansen. Voor een betrekkelijk gering bedrag
kon hjj de boschlanden koopen, de steden en
dorpen van timmerhout voorzien en het naakte
land verkoopen aan den settler.
De voorraad hout bleek evenwel niet onuit
puttelijk te zijn. De bijl des houthakkers moest
telkens verder westwaarts om werk te vinden.
De kosten van het transport en de afnemende
houtovervloed werden aanschouwelijk gemaakt
door de bestendige verhooging der houtpryzen.
Toen begon men aan de mogelijkheid te den
ken dat het hout op zou raken. Dit moest
voorkomen worden. Men gevoelde dat het ma
ken van nieuwe aanplantingen niet aan het
particulier initiatief kon worden overgelaten.
De regeeriug behoorde in te grijpen om alge-
heele ontblooting te voorkomen.
Ze heeft het gedaan, en boschaanplanting is
nu een belangrijk deel geworden van het werk
dat tot het Departement van Agricultuur be
hoort. Wel is hetgeen gedaan wordt verre van
voldoende, doch de eerste stappen in de goede
richting zullen ongetwijfeld leiden tot meer
afdoende maatregelen. Hier en daar indeVer-
eenigde Saten zijn proefstations geopend, waar
men zich bezighoudt met de vraagstukken die
den boomengroei betreffen. Uitgestrekte wou
den in de Westelijke Staten zijn aangewezen
als boschreserven, waarin de bijl des hakkers
niet gehoord wordt, tenzij met goedvinden der
regeering. En worden gedeelten onder den
hamer gebracht, dan zorgt men elders weer
voor nieuwe aanplanting.
Omdat een groot deel der boschlanden in
handen is van particulieren, heeft de regeering
vaak met moeilijkheden te worstelen om bos
schen van den bijl te redden. Eenigen tijd ge
leden zou een groote uitgestrektheid ontbloot
worden in het verre Westen. De regeering bood
den eigenaars aan een ruil aan te gaan met
haar. Het contract werd gesloten, en nu zul
len hoogere en dikkere boomen in een ander
deel der Unie moeten vallen. Natuurlijk legt
zulk een ruil den eigenaars geen windeieren
doch de regeering heeft een bepaald deel
des lands waar de ontwouding hoogst nadee-
lig zou werken, gered van de verwoestingen
die de bijl aanricht.
Het groote gewicht dat gehecht werd aan
het reserveeren van boschlanden en het maken
van nieuwe aanplantingen, is de oorzaak van
den Arbor-day. De dag wordt niet algemeen
gehouden, niet alle Staten houden hem op
denzelfden datum. Verschillende vereenigingen
laten mannen optreden die spreken over 't
belang om een voldoenden houtvoorraad te
laten groeien. De scholen rusten van haar ge
wone werk en de kinderen worden bezig ge
houden met het onderwerp vau den dag. De
klassen maken uitstapjes naar de naburige
bosschen, om den invloed der boomen voor
zoover mogelijk waar te nemen ter plaatse
zelve. De kinderen hebben te voren eenig geld
verzameld, waarvoor ze boomen koopen om te
planten op speelplaatsen en in tuinen. Ze hel
pen mede om aan het nageslacht een land na
te laten dat bogen kan op boomenrijkdom.
Het is voor de kinderen des lands een zeer
afgetrokken begrip, waarvoor de Arbor-day
gehouden wordt; door het bestemmen van den
dag voor zulk soort oefeningen gevoelen zfj iets
van het belang dat de bevolking bij een vol
doenden boomengroei heeft.
Terwijl iedereen toe zal stemmen, dat de
boomen de schoonheid der steden en dorpen
bevorderen, dat hun schaduw in den zomer
iets bijdraagt tot het geluk van mensch en
beest, is niet iedereen eens met de pogingen
der regeering om zooveel boschreserven te heb
ben. De regeering heeft voornl. het oog op de
tegenwoordige behoefte der bouwvakken aan
hout. De reserven zijn noodig om in die be
hoeften te voorzien.
Elk staathuishoudkundig vraagstuk heeft
twee zijden. Zal inderdaad de vraag naar tim
merhout zco groot blijven als ze nu is P Tot
voor weinige jaren had men hout noodig voor
schepen en bruggen. Het ijzer heeft het hout
nagenoeg geheel vervangen.
En dan de woningen De steenen gebouwen
vindt men uitsluitend in de centra der steden,
waar de kantoren en pakhuizen en winkel zijn.
Van 110,000 inwoners van Paterson wonen er
ongetwijfeld meer dan 100,000 in houten hui
zen. Doch hebben we niet een keerpunt be
reikt in de geschiedenis van den huizenbouw, al
thans wat Amerika betreft? Als men de tee
kenen der tijden waarneemt, zal men de vraag
toestemmend beantwoorden.
Geen produkt der twintigste eeuw is meer
karakteristiek van ons type van beschaving en
van onzen vooruitgang in de economie, dan
beton (concreet), een samenstelling van de
goedkoopste en algemeenste materialen. Het
gebruik van beton begon op zeer bescheiden
schaal, voor bruggen en aquaducten. Het is
geworden het meest gebruikte materiaal voor
kleine gebouwen, trottoirs en bestratingen en
het beton-tydperk is pas begonnen. Als het
op de rechte wijze gemaakt is, is het nagenoeg
onbreekbaar. Het duurt eeuwen langer dan
hout, vuur kan het niet vernietigen en water
slijt het slechts langzaam af.
Een feit is het, dat bijna overal het hoofd
deel der samenstelling onder het bereik van
den gebruiker is zonder kosten. Waar de bo
dem zoodanig is graaft de bouwer den kelder
uit, en bouwt de muren in hoofdzaak met het
uitgegraven zand. Met Portland-cement kan
goed zand verbonden worden in de verhouding
van één tot vier, d. w. z. dat het vijfde deel
van het bouwmateriaal slechts cement behoeft
te wezen en de rest nagenoeg niets kost. Het
bereiden van beton is zoo eenvoudig, dat letter
lijk iedereen in staat is het te mengen en er
blokken van te maken in vormen,
Vooral in het Westen zijn in de steden vele
huizen, die geheel gebouwd zijn van beton. De
huizen zien er solide uit. De ornamenteering
is sober, doch de schoonheid van het geheel
wint er bij.
De bekende Amerikaansche uitvinder Edison
heeft een huis gemaakt uit één stuk beton.
Daartoe maakte hy eerst een stalen vorm. De
prijs dezer vormen zal wel te hoog zijn, om
dat soort werk op kleine schaal te doen. De
vormen kosten meer dan de muren. Toch
wat is onmogelijk In onzen tijd van uitvin
dingen niet veelHet is niet onmogelijk,
dat vóór 1980 b. v. de gemeenteraden zullen
stemmen voor het aanschaffen van huisvormen,
juist als ze nu stemmen voor steenbrekers en
voor cementen trottoirs. Zou dan de architec
tuur niet te eenvoudig wordeD, als vijftig of
honderd gebouwen werden gemaakt naar één
model Slechtere dingen dan deze konden ge
beuren. Indien de eenvormigheid de schoon
heid der steden en dorpen zou benadeelen,
zouden nieuwe uitvindingen dat nadeel op een
of andere wijze kunnen wegnemen. In alle ge
vallen zou het niet gedaan zijn op de „bouw-
maar-raak" manier, die men nu hier en elders
kan waarnemen.
Spoormaatschappijen hebben bevredigende
proeven genomen met cementen leggers en
het wordt voorspeld, dat ze weldra het hout
geheel zulen vervangen. Holle cementen tele
graafpalen doen reeds op vele plaatsen dienst
en voldoen uitstekend. Het schijnt alsof de
millioenen catalpa boomen, die in den laat-
sten tijd met het oog op de behoeften der
telegraafmaatschappjjen nooit zullen gebruikt
worden voor de bestemde doeleinden. Hekpalen
zullen weldra niet meer groeien doch gemaakt
worden. De boer heeft geen reden hierover te
klagen, want het materiaal zal veel goedkooper
en duurzamer zijn.
Wel bezien moeten we tot de conclusie ko
men, dat de vraag naar timmerhout minder
zal worden. Er zijn er zelfs, die glimlachen
over de boschreserven en ze beschouwen als
een hobbelpaardje van eenige der regeerings-
mannen. Zoolang men echter geen middel heeft
gevonden om het klimaat beter te modifieeren
of de vochtigheid gelijkmatiger te verdeelen,
heeft men geen grond om de beweging voor
een gelijkmatige verdeeling der bosschen over
het gansche land belachelijk te vinden. De
presidenten Cleveland, Mc. Kinley en Roose
velt verklaarden, dat elke akker bosch, ontrok
ken aan noodelooze vernietiging, een niet te
waardeeren geschenk is aan het volk.
De mannen der boschcultuur kunnen gerust
voortgaan op den ingeslagen weg en de reser-
veeriDg van boschgebieden kan veilig verdub
beld worden. In de naaste toekomst zal de
vraag naar hout niet verminderen als de be
volking blijft toenemen, kan men eerder een
vergrootiug der vraag verwachten. Als men
minder hout gebruikt op één gebied, gebruikt
men meer op een ander. Niets kan de plaats
van steenkool geheel innemen, en deze brand
stof verdwijnt langzaam maar zeker. Men kan
veilig voortgaan met het oude advies te vol
gen, om van elke 100 akkers ten minste 10
te gebruiken voor boschaanplant.
Er zjjn er die beweren, dat men den grond,
voor boschreserven bestemd, even goed zou
kunnen gebruiken voor boomgaarden. Deze be
wering echter houdt geen steek zoolang men
hoort van de gaardeniers, dat het uitroeien der
bosschen in Florida de teelt van sinaasappelen
hoogst moeilijk heeft gemaakt, terwijl in de
New England Staten de perzik die er eens
algemeen voorkwam, niet meer gekweekt wor
den kan. Het reserveeren van bosschen en het
maken van nieuwe aanplantiDgen moet daarom
de leus voorloopig blijven, even goed in de
Europeesche landen als in Amerika
Paterson. H. J. B.
Op onderzoek.
Eenige inwoners van Roosendaal kunnen U
zeggen waar het te vinden is. Indien gij lijdt
aan de een of andere jeuking der huid, aan
prikkelende huiduitslag of droge aambeien, dan
zoekt gij natuurlijk naar verlichting. Een aan
tal inwoners van Roosendaal hebben een ge
neesmiddel gevonden om huidziekten van ouden
datum te genezen. Zy spreken er over. Lees
dit
De heer H. A. Teule, Willemstraat 138 te
Roosendaal, deelt ons mede: Sedert vier jaren
heb ik gesukkeld met droge, uitwendige aam
beien. Ik heb hiervoor allerlei geneesmiddelen
aangewend, doch alvorens ik met Uw genees
middel kennis maakte, was het my nooit mo
gen gelukken verlost te worden van myn
ellende. Steeds had ik een hevige, stekende
pyn en onuitstaanbare jeuking, dit maakte my
zeer neerslachtig en prikkelbaar en ik wist
niet wat ik moest gaan beginnen, toen ik toe
vallig hoorde dat Foster's Zalf zoo'n probaat
middel voor aambeien was. Ik liet dadelijk
een doosje komen en ik ben U hier zeer dank
baar voor, want reeds bij de eerste toepassing
kon ik bemerken dat ik verzachting bekwam
en na verloop van acht dagen was ik geheel
van myn ellendige kwaal verlost. Gaarne zal
ik dan ook eventueels lijders hierover nader
inlichten.
Ik ondergeteekende verklaar dat het boven
staande waar is en machtig U het publiek te
maken op elke wyze die U goeddunkt.
Zie toe dat men U de echte Foster's Zalf
geeft, dezelfde soort die de heer Teule gehad
heeft. Ze is te Middelburg verkrijgbaar bij
den heer Joh. de Roos, Vlasmarkt K 157.
Toezending geschiedt franco na ontvangst van
postwissel a f 1.75 voor één of f 10.voor
zes doozen.
BURGERLIJKE STAND VAN MIDDELBURG.
Van 39 Augustus.
ONDERTROUWD A. Schoolmeester, wedr.
36 j. met N. Krijger, wed. 38 j. J. Marys, jm.
21 j. met A. van Doorn, jd. 24 j.
GETROUWD: T. J. Reeser, jm. 22 j. met
C. Hasselbach, jd. 25 j. M. P. Kort, jm. 28 j.
met L. C. Davidse, jd. 25 j. J. A. Mulder, jm.
21 j. met J. H. G. Hoekstra, jd. 18 j. E. Bal-
jeu, gesch. 43 j. met B. Tazelaar, gesch, 38 j.
W. J. de Schipper, jm. 23 j. metM.de Jonge,
jd. 25 j.
BEVALLENS. M.Schou, geb. De laVienne,
z. E. W. Streefkerk, geb. Burgerhoff, d. C. J.
de Wyze, geb. Van Keulen, d. J. Endhoven,
geb. De Jong, z. J. Dekker geb. de Klerk, d.
OVERLEDENJ van den Driest, man van
J. de Troije, 45 j. P. J. P. de Ruyter, z. 22 w.
J. Murren, wed. van J. Bosschaart 76 j. H. A.
Brakman, man van J. C. van Uye, 61 j.
De ondergeteekende bericht by deze dat hy
vanaf Maandag 9 Aug. zijn zaak heeft OVER
GEDAAN aan W. J. DE SCHIPPER. Dan
kende voor het genoten vertrouwen, beveelt
hy zyn opvolger in ieders gunst aan.
A. J. DE JONGE,
Langeviele K 221.
Mij refereerende aan het bovenstaande, be
veel ik my in ieders gunst aan, hopende door
een nette en civiele bediening my het ver
trouwen waardig te maken.
W. J. DE SCHIPPER,
Bakkerij, Langeviele K 221.
van
voortgezet door de
