k B. LiTTOOIJ Az. N. COHEN PRIMA REGENJASSEN aan concurreerende prijzen, LAMPEN. Een net HUISJE Grootste publiciteit hier ter stede3450 ex. worden wekelijks met zorg verspreid Grootste pabliciteit KORTE DELFT. KORTE DELFT. D. C. BOUWENSE, L. mrni No. 51. Woensdag 27 September 1905. Negende Jaargang» Verschijnt eiken Woensdagavond, wordt door de geheele stad gratis verspreid. Span j aar d straat. Prijs der Advertentiën van 13 regels 15 cent, iedere regel meer 5 oent. maal plaatsing wordt slechts 2 maal berekend. INDISCHE PENKRA8SM. cxx. De inwoners van Middelburg verlam gen niets anders. OSÏTVANCtEN EEN COLLECTIE ZIE 1T1L1GË. Advertentiën. Kolenbakken, Turfbakken, Vnlemmers, Tegelplaten, en Kolenscheppen. Pyramids Peren op kwee of wild, Pyramide Appels op doucin of wild, Zwarte Aalbessenstruiken Hoode Aalbessenstruiken, Kersenboomen, Mi sp el b o omen, Kastanjeboomen, Canadapopulieren, Olmen met top of afhakkers, Lei Zure Morellen, Bloemheesters, Haagdoorn en Legusten, Treurrozen, Stamr oz en, Struikrozenenz., enz., en er pry's op stellen prachtig gewas en goed bekweekte waar in puike soorten te koopen, worden beleefd uitgenoodigd voor ze genoemde artikelen koopen dezelve in myn uitgebreide Kweekerijen te komen bezien. TE HUUR met groote Hoveniering enz. iieïïiS' 1IDBBLBD1ISGI AIITEfiTEITIEBLAD FAAM UITGEVER Groote letters naar plaatsruimte. Bp abonnement van 1000 of 500 regels voordeelige voorwaarden. Auteursrecht uitdrukkelijk voorbehouden, Jogjakarta zal nu voorloopig hier op Midden- Java myn hoofdkwartier zyn. Yan uit die Sul- tansresidentie als centrum, zyn tal van kleine leerrijke uitstapjes te maken en zoo zitten we op 't oogenblik dan in het Kedoesche en wel in de militaire kolonie Magelang. Ik lag hier in 1896 in garnizoen en daar er veel te zien valt en te genieten, zoo zullen we hier wel een paar weken verblyf houden ook. Het klimaat is verrukkelijk koel en leent zich uitstekend voor Pen gekras, wat in war mere plaatsen soms heusch niet alles is Jogjakarta is door een stoomtram (lees lokaal- trein) via Magelang met Amberawa verbonden. In 1896 waren ze hier zoo ver nog niet en lag deze residentie-hoofdplaats vry wel geïso leerd. Wy vertrokken dan 's morgens vroeg van Jogja en kwamen, na anderhalf uur sporens, langs een mooien beschaduwden weg met tal van heerlijke vergezichten, te Magelang aan, op den Aloen Aloen hartelijk verwelkomd door de leerlingen van de Opleidingsschool voor Inlandsche Ambtenaren. Na ons in het Hotel Loze wat te hebben opgefrischt, gold ons eerste bezoek de bekende weesinrichting van den braven zendeling Johan van der Steur. We zijn hiermede dan een onderwerp ge naderd, dat in de laatste jaren tal van pennen in beweging bracht. Ik bedoel n.l. de bestrij ding van het pauperisme, van de steeds toe nemende armoede in de Indo-Europeesche samenleving. Tot nog toe aarzelde ik steeds, hierover mijn oordeel uit te spreken. In de eerste plaats toch heb ik mij opgeworpen als pleitbezorger van den eigenlijken Inlander en secundo is de kwestie zeer kiesch en moeilijk. Nu ik echter op vele plaatsen in de gele genheid was m'n oogen en ooren den kost te geven, nu de zaak m.i. opgelost kan worden, nu zal ik ook eindelijk eens mijn stem doen hooren, in de hoop, dat de machthebbenden niet aarzelen zullen radicaal in te grijpen, thans nu het nog tijd is. Wanneer we over Indo's met u spreken, zullen we moeten beginnen u eerst eens een helder begrip te geven van de onaangename positie, die deze verschcppelingen hier innemen. In de groote plaatsen van Nederland ziet men ze dagelijks, de heeren en dames en kin deren van 'n min of meer donker teint. Die, daar bij u, zijn de bevoorrechten uit de Indo maatschappij, dp menschen die tjoekoep (vol doende) hebben'! De paupers komen uit den aard der zaak niet naar Holland, en over die paupers moeten we 't hoofdzakelijk hebben. Over 't algemeen zyn de Indische lui in Nederland nog al in trek, dat weet ge. De Indische dames toch, zijn erg goedhartig, goedgeefsch, gastvrij en gul, de oudere heeren zijn wel is waar soms wat minder sympathiek en meestal nog al mopperig uitgevallen, doch onder de jonge meisjes vindt men beeldjes, elegante wezentjes, die menig Hoogere burger of gymnasiast het hoofd op hol brengen. Ook de Indische jongelui op onze Universi teiten, H. B. S., Gymnasia, Landbouwschool, Machinistenschool, K. M. A., Cadettenschool en Marine-instituut, zyn bij hun kameraden buitengewoon getapt. De bewoners van het gure Noorden voelen zich dus nog al aangetrokken tot die exotische „Nederlanders" van over de zee en mag dan ook al eens 'n straatschooier ze uitjouwen en grieven, dat deert hen niet, waar ze door betere elementen uit onze samenleving als vol komen ebenbürtig worden beschouwd. Het komt in Europa dan ook zeer dikwijls voor, dat echt-Hollandsche meisjes met Indo's huwen en omgekeerd. Hoe geheel anders nu is de toestand hier De volbloed Nederlander ziet men 'n zekere minachting neer op al wat gekleurd is en de Indo van zijn kant, haat met 'n intensen haat de arrogante Gadoengan's of witte knollen. Ik wees er reeds vroeger op. Nu is 't een feit, dat het gros der „sinjo's" en „nonna's" niet bijzonder hoog staat, noch intellectueel, noch moreel, doch er is toch altijd een kern van „gekleurde Nederlanders", die door opvoeding en studie, volstrekt niet infe rieur zijn aan de besten van ons ras, maar die toch lange niet die sympathie genieten, waarop ze recht hebben en die hun in patria dan ook niet wordt onthouden. Natuurlijk is dom rassenvooroordeel van de zijde der „smetteloos blanken" oorzaak, 't Is net of sommige Nederlanders plotseling aan hoogmoedswaanzin lijden, zoodra ze hier voet aan wal zetten. Het onbeduidendste mannetje uit Holland denkt, dat hy wonderwat beteekent in dit „apenland". Je hebt hier ook „Mevrouwen", die heusch een zeer goed figuur zouden maken achter een buffet in de Rotterdamsche Zandstraat, en die toch den neus durven optrekken voor „'n vuile nonna" en een „smerigen inlander" Men moet die vrouwen eens tegen hun bedienden te keer hooren gaan in een Maleischje met gribusdialeet uitgekreten. Als men zoo iets bijwoont, dan begint men waarlfik te gelooven, dat de Franschman gelijk had, toen hy eens schreef „Le canaille de l'Europe c'est 1' aristocratie des Indes Dat het gehalte der meeste kleurlingen te wenschen overlaat, is niet bepaald hun schuld, doch 't gevolg een er zeer wilde opvoeding. Het onderwys op de scholen is goed, zeer goed zelfs, maar de ouders en vooral de moe ders zyn de directe oorzaak van het ongeluk kig levenslot der kinderen later. Men heeft natuurlijk de noodige nuances van Indo's. Ik laat hier nu eens geheel buiten bespre king die, welke een beschaafd ontwikkeld „volbloed" tot vader hebben. Deze zullen door den man zoo noodig tegen de domme moeder beschermd worden en zelfs zoo spoedig mogelyk naar Europa worden gezonden. Daar, in 'n echt-Hollandsche omgeving, wor den zy gevormd tot kloeke mannen en flinke vrouwen, die later, op hun beurt goed voor hunne kinderen zorg zullen dragen. Die Indo's dus zullen, zelfs al was hun moeder eene ge wone Inlandsche huishoudster, dikwijls een eervolle positie bekleeden en men ziet ze dan ook in de hoogste betrekkingen by het Bin- nenlandsch Bestuur, de Rechterlijke Macht, het Leger enz. Trots hunne door kennis en werken verkregen stelling, worden ze intus- schen door de meeste volbloed Europeanen, zelfs door die van zeer ondergeschikte positie, met geringschatting besproken. Treurig maar waar Die Indo's echter, die tot vader hebben een onontwikkeld onbeschaafd blanda en eene on ontwikkelde nonna tot moeder, die Indo's zyn zeer te beklagen, terwijl later natuurlijk een nog meer gedegenereerd nageslacht van hen kan verwacht worden Door voortdurende kruising met Inlandsche bijzitten, ontstaat dan het zoo intreurige ras der „Kampong-sinjo's", die vooral in groote plaatsen als Batavia, Semarang, Soerabaia enz., een ware plaag zyn voor de rustige bevolking. De overgroote meerderheid der donkere prole tariërs kunnen zoo niet hun rechtstreekschen vader, dan toch hun stamvaders aanwyzen onder de gegageerde of actief dienende Euro- peesche soldaten van het Indische Leger. We willen hier niet schrijven over het con cubinaat in het Indische Leger, al scharen we ons volstrekt niet aan de zyde van hen, die het een noodzakelijk kwaad noemen. Er zyn duizenden jonge mannen in Indië, ook onder de militairen, die het zonder concubine doen. We zullen het alleen hebben over de noodlot tige gevolgen van dat kinderen opvoeden door ouders, die geen flauw besef hebben hunner veraant woordelijkheid. Toen ik in October 1900 met de boot van Atjeh naar Padaug stoomde, bevond zich aan boord ook eene Inlandsche huishoudster met een aanvallig knaapje van drie jaar. Haar „man" was gesneuveld en nu ging ze met den kleine naar Java terug, om ergens in de kam pong by haar familie te gaan wonen. Het vrouwtje was o zoo trotsch dat haar „sinjo Piet" Europeaan was en liet me een geboorte- acte, een doopbewijs en nog meer van die parapiertjfcs zien. Toen ik haar vroeg, hoe ze haar jongen nu verder dacht op te voeden, opdat hjj toch later als Europeaan zyn positie zou kunnen ophou den, schrikte het goede mensch. Daar had ze nog nooit over nagedacht en toen ik haar eens kalm uitlegde, dat „sinjo Piet" veel gelukki ger zou zyn als „Amat" d.w.z. als Inlander, toen nam ze plotseling een kloek besluit en wierp de noodlottige papieren over boord Haar kind was daarmede tot den eenvoudigen hem meer passenden staat van Inlander terug gebracht en is nu misschien ergens in het binnenland belast met het hoeden der kar bouwen. Wat zouden de kampong-sinjo's en dito nonna's een menschwaardiger lot hebben en een beter leven leiden, als hun moeders ook gedaan hadden, wat toen die moeder van „Sinjo Piet" deed Lt. CliOCKHNBR BrOUSSON b.d. Magelang. RECLAMES. De tyd heeft de waarheid bewezen van het volgende en elke inwoner van Middelburg zal moeten toegeven, dat een sterker bewijs van oprechtheid onmogelijk gegeven kan worden. De heer A. LEENPOEL, wonende Oud- Arnetnuidschepad 136 te Middelburg, zegt ons Ik heb zwaar werk, moet daarbij veel bukken en heb al mijn kracht noodig om dit naar be- hooren te volbrengen. Veertien jaren reeds klaagde ik voortdurend over een knagende py'n in den rug en in de lendenen 's nachts durfde ik my niet omkeeren in bed en moest ik steeds op dezelfde zy blijven liggen en by de minste beweging moest ik het somtijds uitschreeuwen van de pijn. Ik was ook veel aangedaan met hoofdpijn en schemeringen voor de oogen, tel kens wanneer ik bukken moest, werd de pijn nog heviger. Ik werd zeer mismoedig door de gedachte, dat ik mijn geheele leven op deze wyze verder zou moeten sukkelenalles wat ik hier reeds voor gedaan had, had my niets geholpen. Sprekende over myn ziekte gaf één rnyner kennissen den raad FOSTER'S RUG PIJN NIEREN PILLEN eens te probeeren, waardoor zooveel anderen op dezelfde wyze lijdende als ik, zelfs volkomen genezen waren. Ik liet dadelijk een doosje komen en was zeer verwonderd, toen ik reeds na een dag of tien een merkbare beterschap kon bespeuren en toen ik twee doozen geregeld had ingenomen, was mijn pjjn tot mijn onuitsprekelijk genoe gen byna geheel weg. Ik gevoel my thans veel opgewekter, flinker en gezonder en waar ik kan zal ik andere lijders wijzen op Uw voortreffelijk geneesmiddel. Ik ondergeteekende verklaar dat het boven staande waar is en machtig U het publiek te maken op elke wijze die U goeddunkt. Het gevaar dat een nierziekte na zich slepen kan. De nierziekte komt zachtjes aan en men kan haar jaren onder de leden hebben zonder dat de lyder de ware oorzaak zyner kwaal kent. Misschien heeft hy hoofdpijn, pijn in de leden, zenuwpijn, heuppijn, rheumatiek, een gevoel van overspanning en buitengewone prikkel- baarheid of vermoeidheid en neerslachtigheid, hartzwakte, waterzucht enz. Verzeker U dat men U de echte FOSTER'S RUGPIJN NIEREN PILLEN geeft, dezelfde die de heer LEENPOEL gehad heeft. Zy zyu te Middelburg verkrijgbaar by den heer JOH. DE ROOS, Vlasmarkt K 157. Toezending ge schiedt franco na ontvangst van postwissel a f 1.75 voor één- of f 10 voor zes doozen. BURGERLIJKE STAND VAN MIDDELBURG. ONDERTROUWD: A. Gelok, jm. 32j. met A. C. van Goethem, jd. 21 j. P. Botbyl, jm. 23 j. met E. Vereeke, jd. 17 j. J. Wouters, jm. 42 j. met J. Barendregt, jd. 39 j. GETROUWD: W. J. Bosdijk, jm. 27 j. met P. C. M. Geertvliet, jd. 28 j. J. L. Agelink van Rentergem, jm. 28 j. met M. E. Brakman, jd. 24 j. BEVALLENM. Wattel, geb. Van den Broeke, z. A. H. Kloosterman, geb. Van Beys- terveld, d. L. S. Krapels, geb. Alten, d. M. E. Westenberg, geb. Rouffaer, d. K. W. Step, geb. Arnoldus, d. C. Kik, geb. Van de Voorde, d. J. C. Janse, geb. Kryger, z. C. A. Overweel, geb. Isendoorn, z. M. A. J. Stein, geb, Rut- gerson, d. M. L. de Keyzer, geb. Bouterse, d. Th. J. ten Have, geb. Hendrikse, d. OVERLEDEN M. E. Kamermans, man van F. Koppejan, 62 j. S. J. Schraver, vrouw van M. P. van der Harst, 47 j. J. Oostdyk, z. 14j. Zoo even ontvangen een prachtvolle sortèering Tevens een buitengewone mooie zending - EXTRA PR IJ ZEN. - De echte KöHLER NAAIMACHINES worden alleen door my geleverd, en met succes verkocht voor f24,en f27,50 met sluitkast en vijf jaar garantie. Voorhanden fijne MA- CHINETA.FELTJES. Beleefd aanbevelend, WANDELBAZAR. v.h. J. A. MELSE. Zij, die aanstaand seizoen willen aan planten Thans staan myne Rozenculturen t.w. 10,000 Stamrozen benevens duizenden Struikrozen nog in vollen bloei, voor Rozenliefhebbers te be zichtigen iedere werkdag. CELLEBROERSHOF E 23. Adres St. Janstraat I 99.

Krantenbank Zeeland

de Faam | 1905 | | pagina 1