Geslaagde maatschappelijke stages in
De Vliedberg
Vervolg
verhaal
RAAD
DAAD
Christenunie onderscheidt twee leden
Over een andere boeg
MET
EIÜVnDEn-t1IEUW5
t<ia0
ÜÖ-
JODIUMMOET?
MiUEUFOTOGMFIE
dLOEÜZUIGERS
TentoonsteUing Jjf ^f^
Tien Heester
mans
Oranj econcer t
Tuinreis Groei
Bloei
De weg
der kleine
mensen
\>\(AS.\5
DONDERDAG 29 APRIL 2010
Dtzf vraag- en anlwuordrubmk staal geheel ten dienste van de
Inn die er kostenloos gebruik van kan maken. Uw vragen op
vAerlei gebied kunt u sturen aan: Redactie Etlanden-Nieuws,
l'oslbus 8, 3240 AA Middelharnis, met in de linkerbovenhoek
■Vragenrubriek' vermeld. De vragen worden door deskundigen
bmntwoord en zullen binnen enkele weken na de inzending
(timjileel mei antwoord in deze rubriek vxndeu gefjubliceerd.
II: hult zi'lj iiiiJH htniid d.m.i'. een
kii)d-en-klaar mengsel uil de win
kel. Bij de ingrediënten staal geen
jiidiimi vermeld. Volgens sommigen
mag jiidium. voor de gezondheid
mei (inlhre.hen. Hoe zit dot?
Antwoord: Wal er wel en iiiel
mag worden toegevoegd aan
viuiMiines en mineralen in
onze voedingsmiddelen ligl
vast in de VVarenwel van 1996.
Op deze manier wordt voorko
men dat vitamines en minera-
liii waarvan gemakkelijk een Ie
giote hoeveelheid wordt opge
nomen zomaar kunnen wor
den toegevoegd. Zo mag jodi-
iiiii alleen worden toegevoegd
aan de mee.ste zoutsoorlen.
Iki zit van nature o.a. in eie
ren, in alle'vi.s.soorten, sehaal-
cri s( helpdieren en in spinazie.
.\ls ^out jodium beval, staat
(lil op (Ie verpakking vermeld,
/(•ezonl beval meer jodinm
ilaii sleenzout. Hel spoorele-
min! jodinm is overigens een
l)()iiusteen van de stliildklier-
lionnonen in hel liehaam. Deze
lionnonen zijn onmisbaar voor
een goede gloei, de ontwikke
ling van het zenuwstelsel en de
slofwi.s.seling. Zoals bekend kan
door een tekort aan Jodium de
sdiildklier opzwellen: struma
ol krop, veroorzaakt door ver-
groling van de schildkliei.
Dooi een speciale manier vanfolo-
giiiferen van bijv. hossen kun je
aan de kleuren zien of de bomen
ergens onder lijden. Kunt u me ver-
lellen hoe men deze jnlo's maaki?
Antwoord: Meiaas is hel door
de beperkt beschikbare ruimte
van een vi-agenrubriek niet
mogelijk uw vraag uitvoerig Ie
beantwoorden. Dil zou een te
groot technisch verhaal wor
den. De foto's kunnen vanuit
een vliegtuig maar ook door
middel van satellieten worden
gemaakt, hierbij wordt o.a.
gebruik gemaakt van infrarood
licht. Door hel gebruik van
kleurlilters en verwerking van
de beelden door eoiripnters
kan men door de kleuten die
dan vel schijnen bijv. zien wal er
op een bepaalde plaats aange
plant i.s en de staat waarin deze
gewassen verkeren. Bij bomen
kan men door kleurschake
ringen de slaat zien waarin de
bomen zich bevinden na bijv.
een periode \an droogte.
l'orig jaar baalden wij een iralei-
lelie uil een vennetje en nu bleken
er opeens langgerekte platte zivarie
griezels in onze tuinvijver lussen
planten en stenen te huizen. Hoe
krijgen we die weg?
Antwoord: Dal zijn bloedzui
gers. Er leven 18 soorten van
in ons land. De brede zoeken
slakken op, de eendenbloed
zuiger zuigt bloed uil neus en
keelholie van watervogels en
de langwerpige platte visbloed-
zuiger hecht zich aan allerlei
vissen. Dit houdt in dat deze
soort onder water kan leven en
de meeste' voor u onzichtbaar
en ongrijpbaar zullen zijn.
Deze parasieten kunnen ook
zeer lang zonder voedsel. En
dat hun aantal snel toeneemt
is niet verwonderlijk als n zich
realiseert dat elk exemplaar
zowel manlijk als vrouwelijk is.
L' zon de vijver en naaste omge
ving in hun geheel moeten
onismelten, bijv. met chloor
Behalve volwassen diertjes
kunnen er immers overal eitjes
verbolgen zijn: aan wateiplan-
len en aan hun wortels langs de
oever en op de bodem, onder
de stenen, enz. Ontdoet u uw
min niet van deze invasie, dan
kunnen over hel hoofd geziene
eitjes opnieuw voor nariglieid
zorgen. Want bloedzuigers
worden oud, planten zich snel
voort en leggen letterlijk overal
talrijke eieren.
'm tf/hl jnliah van Oaslrnhrao^i^^e tie niulersrhrulhii^ uil.
.MinnELHARNl.S- lijdensde
jaarlijkse ledenvergadering die
(Ie (ihristenL'nie Middelhar
nis :ilgelopen maandag in hel
gcmeenteiuiis te Middelharnis
hield zijn Johan van Oosten-
bingge en Klaas Hoogakker
imderscheiden met de zilve
ren speld van het Landelijk
Hesiuur van de C^hristenUnie.
\'.m Oostenbriigge was ruim
elf jaar raadslid voor de partij
in Middelharnis en Hoogak
ker nam afgelopen .seizoen
.ilscheid als stennlr;iclielid na
1 uim veertig jaar ;ictief te zijn
geweest binnen het (il'V en
(Ie Christenunie. De ziKeren
speld werd uitgereikt door
Cor Hanieeteman, voorzitter
\.in de Provinciale l nie van de
tihrislenl nie in Zuid-Holland.
Omdat bestuurslid comiuuni-
calie Pieter Prins na de \erkie-
zingen heeh plaatsgenomen in
de steunfractie en bestuursse-
cretaris Tamara van der Slnijs-
V'erweij om persoonlijke rede
nen lerugireedt werd ook van
hen afscheid genomen. Verder
nam de partij afscheid van Jil-
ske Verkerk die met haar werk
als steunfraclielid en fractiese
cretaris is gestopt vanwege een
verhuizing uit de gemeente.
De ledenvergadering stond in
het leken van een terugblik op
de campagne en een vooruitblik
op hel komende seizoen. De
parlij boekte na een intensieve
campagne winst bij de verkie
zingen die begin nuiart werden
gehouden en werd daarmee de
derde partij van Middelharnis.
De komende periode wil de
ChristenUnie zich vanuil haar
oppositierol hard maken v(jor
de ideeën en standpunten uil
haar verkiezingsprogianuiia.
Daarbij zal contact met de bur
gers in het algemeen en de
eigen achlerban in hel bijzon
der een belangrijke rol spelen.
Het campagneteam dat in de
maanden voorafgaand aan de
verkiezingen zo actiel was is
daarom omgevormd Kjl een
permanent canipagneteam
dat op diverse manieren hel
contact tussen de kiezers en de
fractie ook na de verkiezingen
zal blijven onderhouden.
BRÜLWER.SHA\'EN - In de
Stadhuishal van Br(juwersha-
ven (Markt 2) toont beeldend
kunstenaar Tien Heestermans
(in 1947 te Oude-Tonge gebo
ren) van 6 april tot 1 juli 2010
een inslallatieienloonstelling.
Deze is opgebouwd uit een
tiental witte reiskoffers die op
een speelse manier met elkaar
verbonden zijn door een song
tekst uit 1967 van .Sandy Den-
nv getiteld 'Who knovvs where
the time goes?'. Die tekst vloeit
uit een antieke schrijfmachine
die de woorden lijkt te hebben
vereeuwigd op witte stof Aan
de wanden van de hal toont
Heestermans foto's van de
witte koffers in het landschap.
Steeds is op de foto's hel begrip
reizen of transport met de kof
fers verbonden d(jor middel
van een verlaten station, een
museale RTM-treinwagon,
een vo(jrmalige aanlegsteiger,
e.d. De ambiance van de eeu
wenoude stadhuishal en het
vervreemdende beeld van de
landschapsfoto's maken de
installatie lol een tafereel dat
uitnodigt tol overpeinzing.
'Tijd' is een steeds terugke
rend thema in het werk van
1 ien Heestermans. Tien Hees
termans woont en werkt in
Nooidgouwe. Ze e.xposeerde
in binnen- en buitenland.
ZAL'I BOMMEL - Op zaterdag
1 mei 2010 wordt in de Gnjte
of St. Maartenskerk te Zaltbom-
mel een Oranjec(jncert gege
ven waaraan meewerken het
Dirkslands Mannenkoor o.l.v.
Frans Oornet en een Urker
mannen dubbelkwartet met
o.a. ]an Loosman en Bert van
Slo(Jten. Uitvoerende musici
zijn organist Pieter Heykoop,
die de samenzang zal begelei
den en enkele orgelimprovi-
salies ten gehore zal brengen,
pianist Emily Krijgsman-Fehr
en dwarsluitist jacobine den
Hertog. Er zullen deze avond
diverse psalmen, gezangen
en vaderlandse Uederen ten
gehore worden gebracht, ook
is er ruimte voor samenzang.
Student J.J. van Laar zal een
appèlwooicl verzotgen. Er
wordt een collecte gehouden
t.b.v. het werk van de Jengd-
bond van de Gereformeerde
(iemeenlen. Toegangskaarten
a 5 p.p. zijn vóór aanvang
\'an het concert verkrijgbaar
bij de ingang van de kerk. De
avond begint om 19.30 uur. De
kerk is open vanaf IS.45 uur.
(ïroei Bloei afd. Goerec-
Overflakkee organiseert o\>
zaterdag 5 juni een reis naai
een aantal Zeeuwse tuinen
Op hel programma staan '(K
Set|uoiahofin Vlake, 'de Ram-
menkenshof' in Ritthem en
'de Proeftuin' in Sas van Gent.
lol slot wordt er een bezoek
gebracht aan 'Rozenkwekerij
de Bierkreek' in IJzendijke.
Ter afsluiling is er een diner
Deelname aan de reis kosl
,"),5 voor Groei Bloei leden,
niel-leden belalen 65. Dit is
incl. koffie/thee, lunch, diner
en entreegelden. Voor meer
informatie of reservering bel
Cees van de Graaf lel. 01iS7
681027 of 06-40112917, e-mail
discograaf(« hetnet.nl.
WerjA bet net aan de rerblerzijde (^)oh. 21:6)
InJ(jhannes 21 lezen we over
leerlingen van Jezus. Ze zijn na
Pasen bij elkaar aan de zee \an
Tiberias.
En als je de eerste regels van dit
gedeelte goed leest, dan proef
je bij iien iels van verlegenheid,
'wat nu', na Pasen? De dingen
vallen stil. Maar dan neemt
SiuKjii Petrus hel woord: 'ik ga
vissen!' En de anderen zeggen:
"dan gaan wij met je mee!" 'en
in die nacht vingen zij niets.'
Hun netten blijven leeg. Dal is
vreemd. Dil zijn toch professio-
niLls? Ze weten waar de vis zit!
Ja. Maar het werkt niet. Hel
levert niets op. Alleen ontgoo
cheling. Teleurstelling. Goed,
maar als er dan maar niemand
na:ir vraagt! Maar dal gebeurt
nu juist wel. Aan de oever van
de zee slaat een man. Het is
nel het moment dal de mor
gen aanbreekt. Het wordt juist
lil hl. En daar staal Jezus...
(Nee de leerlingen weten dat
nog niet; en wij moeten het dus
ook maar even vergelen).
Hoor, die vreemdeling roept:
Kinderen, hebben jullie niet
enige toespijs? Hebben jullie
niet wal vis voor mij, om bij het
brood Ie eten? Hel is een een
voudige vraag. Die de leerlin
gen loch diep raakt. Want deze
vraag legl hun tekort bloot.
Zon heel een\'oudige vraag
kan je diep raken. .\ls hel je
confnjnteert met je mislukking
en getob. Hoe is het eigenlijk
met jou en je man? Hoe gaat
het met de kinderen? En wat
moet je dan zeggen als de net
ten leeg zijn? De vreemdeling
raakt een gevoelige snaar. Zo
blijkt ook wel uit hun reactie.
'Nee', klinkt het nogal kortaf
Maar dan zegt Hij nog iels.
"Werp hel net uit aan de rech
terzijde van hel schip. Dan zul
je vangen!" En - heel verras
send! - dat doen die mannen.
Ze werpen hun nel aan de
andere zijde uil. En dan kun
nen ze het niet meer trekken.
Want het nel zit overvol. Als
ze later tellen blijken er wel
153 vissen in te zitten! Zoiets
hebben ze nog nooit meege
maakt! En Petrus beseft: hel is
de Heere!
Wat heeft dil gedeelte ons te
zeggen? Waar Jezus zich als de
Levende bekendmaakt klinkt
er een tegenstem. Werp het
net uit aan de rechterzijde. In
het Evangelie worden ^vij op
andere gedachten gebracht:
Gooi het over een andere
boeg. Over de boeg van het
Koninkrijk! /\ls de hele wereld
zegt: hel gaal erom dat je als
mens autonoom bent; alles zelf
in handen hebl... dan zegt de
doop: je mag het eigendom
van God zijn. Daarin ben je
als mens echt geborgen. Gooi
het niet oxer de boeg \'an een
doorgeschoten individualisme,
maar oefen je in de gemeen
schap, rondom brood en xvijn.
Probeer hel eens met \'erge-
ving in plaats van vergelding,
in dat conflict. Zoek het niet in
heersen maar in dienen. Ga nu
eens niet op je strepen staan,
maar probeer verzoening.
Dat is hel licht dat Jezus over
ons leven laat vallen. Confron
terend, ontdekkend; want ik
blijk op dood spoor te zitten,
met lege handen te slaan...
Zijn woord geeft me moed om
het anders te doen.
Dit Schriftgedeelte heeft ook
een verrassend slot. Jezus had
gevraagd: Hebben jullie wat
vis \'Oor Mij? Maar wanneer de
leerlingen dan aan land komen
met al die vissen, dan zit,Jezus
bij een kolenvuur en dan wordt
er al vis gebakken. Dan sl;iat
de maaltijd al klaar. Wal apart!
O ja, de vis die de leerlingen
meebrengen, die mag er bij
gelegd worden, bij dat vuur,
maar eigenlijk is die vis niet
nodig. Dat is een vreemd en
verrassend slot. Maar ook heel
leerzaam. Voor ieder die van
daag de chig geroepen wordt
om visser van mensen Ie zijn.
Jezus laat zien: jullie inbreng
is uiteindelijk niet nodig. Kijk,
leerlingen van Jezus worden
geroepen om het Evangelie
voor te leven en door te geven.
Om onze roeping te vervullen
met hart en ziel... waar dan
ook... Maar. laat Jezus mer
ken, denk niet dal hel van jou
alhangt! Hij is de Here, de
soevereine, .\lles ligl in zijn
hand. Onze 'inbreng' wordl als
het ware oxerspoeld door wat
Jezus allang heeft. De leerlin
gen, wij, mogen Hem dienen
met de gaven die Hij zelf gege
ven heeft. En geeft dat niet
de ruimte om zonder kramp
getuige van Christus te zijn?
De maaltijd is al klaar Er is in
voorzien...
Laat dat ons bemoedigen,
als onze nelten op de een of
;nideie manier leeg zijn. Als
\\ij geen antwoord hebben op
een eenvoudige vraag. Let dan
goed op de mfjrgenstond, de
dageraad die aanbreekt. En lel
vooral ook op die Vreemdeling
die aan de oexer staal.
Ds. G. van Meijeren, Dirksland
OÜDDORP - \oor leerlin
gen in hel voortgezet onder
wijs stonden in week 15 en
16 de maatschappelijke sta
ges weer voor de deur. Cura
Mare \verkt hier al een aantal
jaren aan mee en ook dit jaar
was dat weer hel geval. Een
van de instellingen van Caira
Mare die hieraan meechjet is
zorgcentrum De Vliedberg in
Ouddorp. Elke dag komen
er 3 lot 6 scholieren die inge
deeld worden bij verschillende
disciplines, zoals de keuken, de
broodkeuken, de verzorging.
de Iniiienkainer, de groepen
kleinschalig wonen, de recep
tie, en de activiteitenbegelei
ding. Als diet weer het toeliet
werd met de bewoners (jok een
wandeling door hel dorp, naar
de markt of naar zorgboerdé-
rij De Mèkkerslee gem;iakl.
BoNendien h;id de localicma-
nager een budget beschikbaar
gesteld vo(jr een versnapering.
Voor zowel de bewoners als de
scholieren waren het gezellige
dagen, waarop met plezier op
leruggekeken wordl. "Voor
herhaling vatbaar!"
■81
P.A. de Rover
N;nnvelijks heeft de dominee zijn
gemeente gezegend, of het orgel begint
weer. Ciartj;in, hij moet de weelde
van zijn hart uitzingen. Hij weet zich
gedragen door ha;ir, achter hem, die
zich over hem buigt en rustig het ene
register na het andere uittrekt en \veer
indrukt in volkomen harmonie met zijn
bedoelen. Hij weet zich gedragen door
zijn geloof, als hij langzaam, smekend
en toch zeker inzet: 'Dierbre Heiland,
die mijn smarte. Die mijn schulden
hebl getorst...' In een enkele volle
toon naderen beiden hun Heiland. In
groeiende accoorden belijden zij hun
geloof; 'Dierbre Heiland, ook mijn
harte, eert Li als den Levensvorsl...'
Het ene lied volgt het andere; 'Een
pelgrim ben ik hier op aard', met hel
troostende refrein: 'Grijpt moed. o.
pelgrims, draagt uw kruis'; Jezus. Dien
mijn ziel bemint', 'Grijp toch de kansen,
door God u gegeven', 'Boven de star
ren, daar zal het eens lichten'. Het zijn
de liederen die, Gartjan weet het, ook
zij kent en gaarne speelt. Hij behoeft
niet meer te registreren. Zij legistreert.
Samen spelen ze, twee zielen, een lied.
Achter hel orgel staat Keessie, de orgel-
trapper en hij gromt tevreden.
Beneden dralen enkele kerkgangers. Zij
luisteren en zien elkander verxvonderd
aan. Zo Innig, zo vol o\ergave, zo sme
kend en juichend, zo biddend en lo\end
heeft Maartje nog nooit gespeeld. Die
tonen van xolkomen toe\erlronwen, wie
heeft ze ooit zo gehoord. Die smeking:
'O beveilig mij. Uw kind, leg mij aan
Uw boezem neer', gaan als een huiver
door je heen, je zou er om kunnen snik
ken als een kind. "Zo heeft ze nog nooit
gcspeeid, mensen", zegt de koster en hij
aarzelt de lichten te doven.
Even zwijgt het orgel. Dan zet hel in
met de juichende finale; "k Wil U, o
God, mijn dank belalen, U prijzen in
mijn avondlied!' En even fors als het
begonnen is, eindigt het met hel zekere
welen des geloofs: 'Gij, milde Bron van
zegeningen, zulk een Ontfermer \vaari
Gij mij!' Het orgel zwijgt. De mensen
beneden gaan heen. De lichten wor
den gedoofd. "Dank je wel. Kees, we
houden er mee op", zegt Maartje en zij
stopt de mismaakte orgellrapper een
ga\e in de hand. Hij strompelt naar
beneden.
'Juffrouw Maartje. ik heb onzegbaar
genoten", zegt Gartj;m. "Dit iedere
Zondag..."
"Dat zou niet goed zijn, meester Wat
heerlijk is, moet bij kleine beetjes en \an
tijd tot tijd genoten worden." Ze lacht,
Maartje, en ziet hem recht in de ogen.
Nu weet hij zeker, dal zij hem niet onge
negen is. Maar... hij is immers slechts
een lampoot, hij, meester Gartjan. En
zij is een gezond en sterk meisje en...
"We gaan", zegt ze zacht, als ze ziet dal
hij dralen blijft. De enkele woorden tus
sen hen zijn zacht gesproken, maar toen
de koster hel laatste licht doofde, heeft
hij er iets van opgevangen.
'Ze ïvas niet alleen, nel wal ik docht',
mompelde hij, 'en wie kan er anders
bij haar geweest zijn, dan... meester
Gartjan. die bij \rüinv Machteld samen
mei haar gespeeld heeft? Die afgeschei-
cfen schoolmeester Laat ze oppassen,
Maartje! Laat hij oppassen, Agines!
Wam wal dat schippersjong wil...!'
Zo komt hel, dal er een vreemd gerucht
door de gemeente gaat. Het komt niet
an Keessie met het achterwerk als een
tuut. O, nee, Keessie zwijgt. Maar het
gerucht is er en het bereikt hel oor van
.\gines, de oude...
Hoofdstuk 5
Gilia
't Is half Januari. De winter is zacht
ge\\eesl tot op heden. Een enkele ma;il.
zo omtrent Oud en Nieu\\-. heeft de
\orst een aanval gedaan op het weer in
deze contreien, maar hij moest xvijken
\oor regenvlagen, die aanstormden
\an over de oceaan. Met de regelmaat
\an de klok kwamen ze. zo om de
andere dag. 's Morgens al zonden ze
hun herauten hoog door de lucht, de
xale nevelvegen, die het \vaterzonnelje
achter zich wegbtjrgen.
De bewolking werd lager en dikker,
grau« en een\ormig. Donkere wolk
flarden kw;mien laag langs de grauwte
schui\en. De wind kromp naar hel
Zuiden en wakkerde aan. En neer
kletterde de regen op de luiken der
schepen, op de sombere ri\ier, waarin
de \\'ind onrustig \x'oelde. Schiet maar
aan je oliejas en trekje zuidwester \asl
tot op de oren. Een wassende maan
gaf na de middag wat opklaring, maar
de andere morgen badje 't lieve leven
weer. Dirk Tromp, schipper op de Ver
trouwen, schold op het weer Hij had
het schelden geleerd, de laatste tijd. Hij.
schold feitelijk op alles. Geen vrolijke
dag had hij meer gehad na zijn huwelijk
met Gilia uil de kroeg van De Grok.
Gilia was geen schippersvrouw. Aan een
vergelijking met zijn moeder .\nnemie,
de zelfbewuste, fiere schippers\rouw,
moest hij niet denken. Die had bijkans
haar hele lexen ge\aren, samen met zijn
vader gevaren door lief en leed. Die
xvas niet \an de schuit te slaan geweest.
Die had haar kinderen ter wereld
gebracht in het kleine vooronder en
na enkele dagen had ze weer aan dek
gestaan, ombriest van buiswater, één
met de schuit, één met de schipper
In het vooronder was ze zijn rustige,
trouwe hulp geweest, zijn vrouw, met
wie hij alles bepraten kon. Aan dek
zijn sterke knecht, in wier gebruinde
handen de schuit veilig" was. Zijn vader,
Willem Tromp, was gestorven. Zijn
moeder, .\nnemie, was hertrouwd mei
een dokter, die meer schipper dan dok
ter was. Toen is hij. Dirk, gaan varen op
de Vertrouwen.
Hij had varen geleerd. Zijn vader had
hem niet gespaard en de natuur «as
een harde leermeesteres. Toen heeft hij
de grote dwaasheid van zijn jonge leven
bcga;m, die zwoele zomernacht in de
uiterwaard, waar het htxji zwaar geur
de. Verlokkend was ze geweest, tiilia, en
hij... had toegegeven.
Hij had haar getrouwd, toen ze hem
haar geheim verleid had, dal spreekt.
Een man behoort de consequenties van
zijn daden te aanvaarden, maar ze was
niet de vrouw voor hem, Gilia.
Ze was geen schippersvrouw. Ze haatte
hel leven aan boord. Ze vvas bang als hel
water overkwam. Met tegenzin stond
ze op de voorplecht aan de fok. Als de
schuil door de wind ging, was ze óf te
vroeg ofte laat. Er zouden ongelukken
\an komen. Want de schipper achterop
vertrouwt op zijn knecht voorop. Die
moet denken als hij, berekenen als hij,
vooral wanneer het druk is op de rivier.
En hel werd gaandeweg drukkei. Er
kwamen hoe langer hoe meer stoom-
schepen.
{wordt vervolgd)
